பல்
பங
ஈமகோபாத்மாய, டாக்டர்
“வ, சாமிநாதையர் நால் நிலயம்
அடையாறு, சேலனை.20. ப்
வமயபபம், ன்
அருணந்தி சிவாசாரியார்
"இயக்கிய
ப ௪
சிவஷான சித்தஇயார்
6 சகரன்
சுபக்ஷம் 13. 4.
எணண 200 அடை
மறைஞானதேிகர்
வரக யோகியர்
ஞானப்பிரகாசர்
சிவஞான யோகியர்
நிரம்ப வழ க யர்
சுப்ரமண்ய ம தூகர்
இவர்களின் உரையடன்
வவ டைட்
ரிவஞானபோதயா சாசாலையிற
பதிபபிக்கப, பட்டது.
அணிக 0௦ அடை
சென்னை - டிந்தாதிரிபபேடடை
வம் 1] 1௩) வைக்ரசிமீ?
3 ட % 4 டு
லம்
(ரார்கயிலை--எழுதுவனே) எனலுஞ் செய்யு௭ சிவபிரானரு
ளிய சிவாகமங்களின கருத இனையும், சயாகமஙகளை
ததிரட்டிய செவஞான போதக கருத இனையும,
உடைததெனபலவாகலான ,
உராயாகிரியாகள எடுத தச்காடடி.ய
பரமாணதால்கள்.
மறைஞானதேதடிகர்.
னார் “ஆனை
சொல்காட்பிபம் விரு்வசாரோசதரம்
இருவாசக2 சதநததிரயம
அகாமை நால் க. ரணாகமம
குரள நிச்வாசம்
பெளஷ்கரம காகதபுராணம்”'
தாககபரிபா ஜை ம்ருகேரதரம
உஊாசராசயக்சாசா சப்ரபேதம்
ச௨ஞானபோதம தேவாரம்
ஸ்வாய மப வம ஆத. தாகயை
பார்க்க்பை வாதிளம
மதக காலோத்தரம்
வாயவயம (சிதை) சாலிககம
நிரவாசோர ப சாமிகம்
௦ பலா மகுடம்
௬௭
டது
ஸ்வச்சக்தம் ப்ரம்மபததஇ
பரமகதிராகரணம் சமபுபதகதஇ
காரணாகமம வாதுளோததரம்
அட உ,
சிவாகரயோகியர்.
கான்கள்
வீராகமம் சேவிகாலோச்தரம்
வாதளம மகக திரமம்
அமயாஸ்தவம ஜஜறைநகக்க்தரம
மத்தகம் பராககயம
மஹிமகஸ் சவம் காளிசாசா
பெள்காம ம்ருகேசதரம்
௮5யகராபி (இசரதால்) கீசவட்பிரசாசம
காமிகம ஆதிசயபுராணம்
௪5சாநச தீபிகை பரமஹாணடபுராணழ்
கைஊ3ம கிவஞானபோதம
சைலவாகமம பூஜாஸசவம
மயாயரசரர்யம்
அ ௨௩.
ஞானப்பிரகாசர்.
ல். 3.
சானாமாகம் மதங்கம்
வாதம் காரணாகமம்
பெளஆசரம் ஸ்வாயம்புவ வயாகயாகம
இரதததிரயம்
ஆ எ
௫
சிவநதானயோ யார.
(9
சேணடபாஷ்யம் சதாவேததகாற்பரிய
சங்கரகம க்கீ
வேதாநசுல்-௨ - ௮இகர கேவாரம
ணம,க - ௨-பாதிம, வாயு௪௫இகை
ஞானாமாதம வாதுளம
இரதகததி ரீய்ம
லபயபிரசாசம
ஆசு
நிரம்பவழகுயர்.
அவைகளை (0) வவவகைவ்மை
இருவாசக. சேவாரம்
௪ஙச சபரிராகரணம இருககளி்றுப்படியார்
சிவஞானபோதம் 5 ஐவ்விளககம
த இ-ப2ப௯்ஷம்
ஷே
உ
சிலமயம்
சிவஞானசித்தியார் சுபக்ஷ
க--ரூ, இ௮ இகரணம்.
அண்ண)
க. ஒருவனோ டொருத்த யொனறென் அுரைத்தீடு
முூலகமெல்லாம்; வருமுரை௨5 த நினறு போவது
மாதலாலே, திருபவனொரு௨௫ வேண்டும் ௩0௭
'உ--ஈறுமாச, மருவிடு மநாதிமுத்த சத்துரு மன்
னி கின்றே. ௮௭௪
௩--தானமுதல் ௬௬௩
இவற்றிறகுச் சூர்ணிகை கருத்.த வார்ததிக முத
லிய சிெவஞானபோதததிற் கூறியுள்ள சே! இதன
விபரம் பாண்டிப்பெருமாள விருழ்இியுரை ௮சசி
ட்டிருப்பதிற் காண்க.
௮இகரணத்இறகு உகசாரண விருசதக்தொலக,.
ச, விருத்தம க
2) க ௮தி ௨௭
ப ௨, ௩2
நத ௩ ட ௪5
உ 20
௮திகரண சப்சார்த்தம --
நீலகணடபால்யம்
விஷய சம்சய பூர்வபக்ஷ சித்தார்த நிர்ணய சக்க
மாமாதா.ரத்வம் அதிக ரணத்வம: 9
[2இ
சிவஞானமுனிவர் சிற்றுரை - க--சூ, கருத்துரை.
தனனா௱ கூசப்படும பொருளும, ௮தனக ணையபபடும, ௮
க௪குட பிசாகூறும பசககமும, ௮தனைமறுத தரைககுஞ சிககர
௧௧ தணிவம், இயைபு ம எனலஓமிவறது நிலைககசாம ரட்
கஇகாணமெனபபடும்
பரயோகயிவேகம் . ௧௩. செ.
“ன ஷடொரோவழி மேவுதலெங்கும வியாபகமெனா
சடைட விமமூனறு வகையான விரிய.மஇக ர,காம்*
“விஷுபமுரிமை விளமபுகசாலே? ஒரேகழி2மவுசி துப
சசிலேஷம; (வே௱்றுமைரயததால வேமேயாயபினு-மொழ்
அமைநயதகசா லொனதபிவியாபகம?
இவறறுல் உய துணாக,
உ
வெமயம்
சிவஞானசித்தியார் சுபக்ஷ
விஓ.யரூடிகை.
பரபக்ஷம்
பாயிரதஇம் நினறும் உரையாசரியர்கள
எடுத தககொணட செய்யுளகள
அணி] 20-50221000-5௦ ௭
இலக செய்யுள கருத: பககம்.
கட
க ஒருகோட-ன விநாயகாவணகசகம் ௧௬
இதில் (ம- ) பாபக்ஷ
சுபக்ஷங்களின உற்பத
௨. மூகதுளாயிற பரபக்ஷ செயயுடடொகை (ம) உர
௩ ஐ௩௫.௫௫ சுபகூஷ ழே (ம)
்் .இடுவ௩த சிலவணக்கம (௪-ஞா) ௨௯
ஈஹண்வர பஞ்ச கருத தயம
௫ ஈசனராளி௪ சததிவணககம (௪-ஞா) ௩௬
௪௪த பரூச சருதஇயமும்,
சி௨உமும ௪ததியும் பிதா
மாகாவான நம
௬ தருாக௱யா ௧௩௪ன வணகசம் (௪-ஞா) ௪௮
எ நீடிபுசழ ௮ளவயடக்கம் (௪) ௬
௮ போதிமிகு ாற்கு௮இகாரியும நூல்வழியு
ம் நூறபெயரும, ௬௬
(சி) சாம சிதசர் முதலி
மோரியல்பு
%
சுபக்ஷப்பரபிரம்.
அண0ரடு[ 29) ணை
ஃ அறுவகை
௨ எனனையிப்பவ
௩௩ பண்டை
ன மறையியாு
டு அருளினு
க நுவை காண்
ல
சிவவணககம்
(ம) சமயபேதததிற்கு மூ
ததிபேதம்
(௪௮௨-)பரபக்ஷககருக தம,
சுபகூம-. ௨-சூத.இரக்
சருததும்
மூனஜாாசி௱ப்பு
(மிவடமொழிகரகததகை
தமிதிலியசறிய கர்ர்ண்
ம
(ஞா)-விசேஷவனா
அரியன
அவையடக்கம
வனை யறியு.2 வகை
(ம) பாயிரததியல்பும உரை
இலக்கண முதலிய
அளவை.
9 ணை
பி, மாணங்களின் சொகை
தின் லக்ூணமமை; சமயி
ஈன் சொணட கோட்பா
௧
௭௭
அட
ட்டி
௨ மாசறுசாட்டி
க. கணடபொரு
ள் காண்டல்வா
டு ௮னனியசர
ள் உயிரிஜேடு
௭ அருநதின்ப
லி பசகமூன்றி
௬ மூனறுபசசம்
௧0 ஏதுமூன்ரு
௧௨ புகைடாலன
௧௨ போழமாற்ற
௪௦
பிரத்தியகஷாறுமாஞசமம் ௪௮)
ஐயநதிரிவ விகற்பம் ௧௨௩௩
௪ -வகை காட்டு, ௨- வசை௮
மானம், ௩-வகை அகமம் ௧௩௫
தீனனியல்பு பொ தவி௰ல்பு ௧௩௬
(ஞா)சிவடே,சம், பதிபசுபா
சம, விஞ்ஞான கலாமுதி
லிய ஆணவ முதலிய விப
சம.
இர்திரியச்காட்சிமானதசகரடசி ௧௪௮
சாமானய விசேஷலகூண
ம் ௮வ.ற்றின-௬-லகைபே
தமும்
(ஞா)கத்வ வியாபார வி
பரம்,
சேதனைச்சாட்டு யோசக்சாட்சி ௧௬௮
(ஞா) சரக்ராதி ௮௮.௪
களின் விபரம்
நின்பொருட் டநுமானம் பிற
ர்பொருட் டறுமானம் 2௬௬
பச்கமன்றின் பகுதி ௧௭௫
ஏ.தமூன்றின வகுப்பு கக
கேவலான்வயி கேவலவெ.இிரேச ௧௮௯
(௪)பிரதிஞ்ஞைமுதலிய-டு-
இன் விபரம்
மூன்2.ஐமானச்சாட்சி ௨௦௦
ஃக
2௩ அநாதியே மக்திரசலை தச் இரகலை உடதே௪
கலை என்னும் உரை மூவிகம ௨௦௬
(௪) வேதம் சிவாகமமுதலி
ய பதப் பொருளசளும்,?
அகாராதி வாணோற்பத
இயும், இவ2தின எறப்பு
ம கூறுக
௪௬ ரண்டுபகக௪ போலி.--௬டு - இன்) விபரம்
உதாரணங்களுடன் (௨௩௧5-௨)
(ஞா) ச௨-௪சி௪த்.இ விளக
குசலைச் கூறுனெற.த.
சனைணகைவை [0] வவையகனை
க சூத்திரம்.
ப தியிலக்கணம்.
ச ஒருவனோ இப்பிரபஞ்சத்தச் கொருகத்
கா வுண்டென்பது ௨௮
(௪)பசுபதி நாமத்தின பொரு
ஞூம், அஈவய வ்யதிரேக
லகூணரும், சரர்வாகர
தி மதகிராச ரணமும்,
(நி) சவஞானபோத சூச்
இர சூரனை வெண்பாக்க
னின் கருத் தள்ள தென்
பது கூறே சத,
ட்ப -அ
௧--அதிகாணம்,
$உதிட்பது, முகல்; *சாரியல் காரணம்? த௫) ௪௭-செ
ய்யுளால் உலோகாயதர் புத்தர் சமணெொன்னும்
வைதஇிகபபுக்சார் மதமும், மீமாமசா தாக்
கர் சாகதியொனனும் வைதகத தட்படட மூ
வா மதமபம்றி ஐபநிகழாமல் “வருமூறை வச்
தனறு போவ தமாதலாலே சருபவ ஜனொரு
வனவேணடும" எனனு முக்கூற்றுப் பொருளையு
ம் சாததல்,
8. உஇிட்பது
௩. இயல்புகாண்
ன நிலமபுனல்
௫ சார்பினிற்றோ
௬ உள துமில்
[| ஒருபொரு
உலசாயுசன் மறுப்பு
(கி) சிவஞானபோசம எ பூ
இாதி??என்னும் வெணபா
வின ௧௬௮௧2.
சி
புத், சரில் செளத்ராகஇசன் ம
அப்பு
் மாத்இிமிகர்
சமணர் 89
(ஞா) இத சாக்கயன் ௧௬
சீத.
(ம-நி) சார்பினில் எ - த
முதல் இதுவனா புச்சர்
கோட்பாடு,
(௪) புத்தர்-௪ - வர் ௧௬
க்௮.
8௨0௬
௩2௩
[ஆஃ ௮. “1
௩௨௫
௩௩௨
கடள்
ஜி காயத் இனழிவ
௬ ஐரிட மழிய
௧0 காலமேகடவு
கக ௮ழிஈதபினனு
௧௨ காரணவறணு
௧௩ காரியமென
௧௫ தோரற்றமுநிலை
௧௫ மாயையிலுள
சச கரு தகாரண
௧௩%,
பாட்டாசாரியன்
(ல) மீமாஞசகர்
(ரி) உலகாயகன
பூர்வமீமாம்சன
(கி)பட்டாசாரி
(ம-ஞா) “காயத்தின்? ஓரிட
மிவையிரண்டும் டாடட
ன
காலேஸ்வரவாதி
(௫௮௨) காயததினருதல்-௩.-
செ, மீமாஞசா
(நீ) பட்டாசாரி
அருகன் மதம
(௮) தார்ச்கிகர்
(நி) படடாசாரி
பிரபஞ்சததுச் குபாசான மா
யைஎனபது
(௪) தருகமதம்
(9) பட்டாசாரி
உலகு மாயையின காரியமென்
பதற் குதாரணம்
மாயையினக ணினறு சோன்
௮வதில்லை யெனபானை ம
அழ்தில்
மாயை யநாஇஎன்பதம் பிரப
ஞசமும் ஏருட்டியாதி ஒரு
[௮௮ 2
௩௮:ஆ
௩௬௦
ட ௮%
௩௭௦
௭௭7
க௮3
குச்
த்திபங்களும் ஆதி என்ப
தம் ௩௮௭
(௪) ப்ரபாகரன
(௫௮) “மாயைக கொருவ23)
ரெனனிங்கெனனி ஒஓளள
வாறுரைப்பககேணி'என
பசொழிஈ.த * ௮ழிகஇடும
ணு£கடாமே! என்ப தழு
தல் இவை-௬-செய்யுளு
ம், காராகதிகா் ச
(ம-ரி) படடாசாரி
௧௬௭ புகதிமற்காரி பூகாஇயாகய பிரூருதியும் பு
ருடனம் சர்ததாவாகா ௭
னரறு ௩௬,
௪௮ காரிபங்கார காத்தா பிரபஞ்சகாரியத்தை
யுண்டாகருமிடத தக குலா
லனைபபோல காரணத் இர
யததா லுண்டாசகுவன ௭
னபது ௩௬௫
(சில) மாயைச்கொருவ ரி
கஙகென்னினி லுளளவாறு
நைட்பககேணி எனப2
டபட இவையிரண்0 செ
ய்யுளும் சாக்கியர்,
(கி) மாயாவாதத்தல் கிரீச்
சுரசால்தயன,
௪டு
இனி யக்காரணகாரியங்கீள் தருபவ னொறாவ
ஞற் றரப்படுமாறும் ௮வற்ற தியல்பும் யாக
னமெனபார்ககு, தரியன் குலாலஞய் நினரா
சகுமாறு:விசதுவின் மாமை'முசல் அருலினிலு
ர! ஐஇ ௯ செய்யுளாற் மொகுச் துணாத தக
ர்.
௧௯ ணின் உபாதானகாரணமூன்றும் அவ
றின காரியமு முணர்த2
தஇனறது ௮0 ௯
௨0 வைகரி செவி வைகரியி னிலச்சணம் கறு
௨௧ உளளுணர் மீத திமை ள் ௫௨௩
௨௨ வேற்.நுமை பைசா தி ) 2௨௭
௨௩ சூசகுமை சூக்குமை 99 ௬௩௧
௨.௪ நிகழ்கதிடும் பஞ்சகலைகவில் வாக்சருககுமு
சை ௪௪0
உடு வித்தைகள் விஞ்ஞான கலர்ச்கு கநுவாதி
வைக்த்வம ௪௪
௨௭ மூவகையஹு் விசதஞானா தனமாச்களிட
த்.த சீவிசககுமூறை ௬௫௪3
(9௨) இவை-௭-செ - சுத்த
மாயை யியல்பு
௨௭ அருவினிலுரு மாயையி ஸின்று பிரபஞ்சக்
சோன்றிய து ௬1
நையாயிகர் மதமழுப்பு,
௨௫௮ அ௮ருவருவீனூ பிரமத்தில் பிரபஞ்சக தோன்
௮மென்னும் பாற்கரியன்மறு ௪ சு
(௪௮) மாயாவாஇ
நரவையனு.
௨௭
௨. அதிகரணம்.
௨௯ மண்ணினிற் மாபையி வினு விகாரமாக
உ பிரபஞ்சம் ஒரு கர்ததா
வாலுணடானெறது
(நி) புத்தன் மப்பு
௩௦ சீலமோவலக காத சாவககு வடி.வில்லையாயி
ன ஒருசொழிலை எப்படியி
டற்றுவன்
சாஙஇபன மறுப்பு
கக கற்றதூற் ௮சரீரியும நிர்விகாரியுமான க
வன இகிருஉூடியாதிகள ரெ
ய்வ தெப்படி
(நி) சவஞானபோசம் - ௧-
சூ, ௨-௮, ௪-செ, கரக
காது” எனட இனகருதது
உயிரவை ௭-2 மூகல்-௬-செ, ஈறுமா மருவி
டும? எனறதனை ௨லீயுறு_தனற.த.
௩௨ உயிரவை ஒடு௪5ன அனமா மீளத்தோன
அவா?னனெனபத
புததனை ம௮த்த2.
௩௩ தோற்றுவிக கர்த்தா கிருத்தியஞ செய்யுமி
டத்து விசரரியாகானோவெ
னப
பாஞ்ச ராத்திரியைமறுத்த த.
௩௪ உளாச்கலிச் ர்
கடு இறுதியாவ் 5]
(௪9௮) பெளராணிக ம௮ப்பு
2௭௮
2:௭௯
௪௮
௪௬
௫௬௭
டு)௫
(இ௧
கள்
௩௭ சொன்னகித் இத்சொழமிலென்ன பயன் ௧௫௬
.இச்செப்சருர் ௫௨௨
(ரி) புத்சன் மற
௩௭ அழிப்பிளைப் பஞ்ச சருச்தியமு மறுக்கரக
மென்பது ௫௨௮
(௮) (சொன்னவி?முதல்- ௨-
செ) நாத்திகர் மாயாவாஇ
பரிஷமவாதி மறுப்பு
(கி) பு.,சனமறு
௩௮ ௮ருவமோ கர்த்தாவுச்கு வடி வியாசென
ஐ௪த்கு டுக ௪
௩௨௯ ஈண்ணிடு உருவக இன மூரைமை (௫௧௩.௯
௪3 விதத்கயோக சன் டு௪௪
௪௧ மரயைதான கர்த்தா மாயாரூபி எனறது. ௫௪௯
(நி) பூசதன மறு.
௪௨ சத்தியே அவனுக்கு வடிவு சத்தியா
௮ண்டாச்கப்பட்டத. ட௫௯
(ரி) புத்தன் மறு
௩ உலகனிற் மேலதறசோர் புறனடை (௬௦
௪௪ பரதமும்கிரிமாய கர்தசாவின வடிவின்னசெ
ன நளசுதம்கரித. ௫௪௬௫
(௪) சத்தபிரவாஇ மற.
எடு சுறிச்தசொன் மேன் முடிச்குது முடித்த
லென்லுச்சகாஏ55. ௫௭௨
குதிசததொன்று முதல் உரு
மேவி வாக்கும் பாஞ்சரா
த்திரிகள் ம௮ப்பு,
[ “தத. அரணிமாகம்
க
முதல்வளுக்கு உருவத் இிரு?ம
னிடுண்டென்பது ௮௬-உ௨௬-
எனபார் மகமறுபபு,
சிவ னாகமங்களை யருளத இ
ருமேனிகொணடத.
௭ உருவருள குணங் சவ ஜொருவனா யிருத 8
மு உலனையிறர்து
௮௬ தேவரிசனொருவ
௫) போ௫யாயிருர் த
ருத்திய நிமிததியம திரு
மேனி கொண்டது.
(௪) ௮ங்௪, ப்ரசயாகக சா
க௪),உபாங்க,பதப்பொரு
ளவிபரமும்,சிவபேத சத்
இ?பத உற்பச்திகளும்.
(௫௮௨) இவை-௧-செ, ௨௬வ
தீ.திருமேணி
9
மசேவரிங் ஒருவனல்லன் எனற
ழ் 1
(௪௨) இவை-௨-செ, ௮9௪
இதன
கடவுள்போக விசேஷம்
௫5 ஒனறொ டொன் மஹேச விககரக கானாவித
(நு௨ சாயசனகண்
௫௩ கண்ஜலுசல்
மாயிருக்கு மென்௫த.
இலை-௨-௪௪, ௮டக்திசனா
கீத்கு ஏற
சிவப் ரசாசத்தால் உலகம்
விளக்குவது.
கடவுள் யோசவிசேஃம்
௫௭௪௮
௫௮௪
௫௧ 7
௬௦0௦
௬௦டு
௬௧௩
௬௧௮
கர
௫௪ படைப்பாதி கிவ னறுச்சீரசஞ் செய்யு ௫
மைமைபலவாறு.
“உலகனை, எனப முசல்
படைட்பாஇஉரை? ௭-௪
ய்யுளஞூம் அருளின விசே
ஷம்
௫௫ மேனி மூவித உருவம்
௫௬ அத.தவாமூர்த்தி மேத்செரல்லியசை வீரித.து
கூர்,
௫௭ மநதிரமததவா ரத்த வாவில் மர்திரமே
திருமேனி.
௫௮ சுதசமாமவிர் ௪ ப்
௫௬ மகஇிரமதனிற் 9
(௪) பஞ்சம்மிரம ஓடங்கம
ந்திரங்களின் பொருள
௩-வது; அதிகரணம்.
அவணைவைடை (0) அவவை
தானமுதல்?
௬௦ ௮யன்றனை மந்இிரங்சளை மதிஷ்டித்தசச்த)
கிருத்திய கர்த்காகாளிட
தீ ததிட்டித்து நிற்குமென
பத.
௬௧ சத்இிதான் ௪த்தி ஒன்றோ பலவோ வென்
பார்ச் கு.காரணம்,
௨
௬௩0
௬௩௨௭
௬
௬:
௬(௫௨
௬௬௯,
௭௭௬
௬௨ சத இதன்வடி.
௭௩ ஒனறதா
௬௭2 வேலுமிச்சா
௬டு ஜானமேயான
௬௭ வித்தையோ
௬௭ ஒருவனே
௬ பொன்மைநீலா
௨0.
மேற்சத் ரூப மூணர்த்தல்,
இச்சாஞானச் தரியாசத்தி 5
௬ததிய முணர்த் அதில்,
(சல) அகே£ீஸ்௨ரவாதிமறு
இக்கானகும் ௮னேகேசு
சவாதியை மறுச்தல்,
ச௮௫சமவாதி சவஜுச்கு மூலி
௪,த்இயென் றீராயின ௮ம்
மூனறு மானமாவுக்க.மு
ண்டாகையால் இருஃரு
மொக்கும்,
(ஞா) மீமாஞ்சகன
சிவசமவாதி மறுப்பு,
சிவ விச்சாஞானக் தீரியாசொ
ரூப னெனபதும், சத்த
மாயா காரியமும்,
௪தத.௪,தவ மைம் தஞ் சிவன் நி
ருமேனி,
சத்,2 தத் தவங்களை யதிட்டி.
த்திருதாலு மதத்குவே
அபட்டு நிற்பர்
லவன் னத் சனமை தீரியா
மல் சத்திசாரணமாய் நின்
௮ சாலும் கா. ரணனென்ற௮
ணர்த்தல்,
இர் கான்சும் சவபேதவா
தி ம௮ப்பு,
௬௭௮
௬௮௪
௬௧)
௬௭௧௭
௭௦௮
௭௧௬,
சள
உ௪
௬௯ சச்தியுஞ்_ச் வ ஐக்$யமாயிருக்கிற சவசத்திக
ள் விஈவச்தின் கண்ணே
பேதமாய் நிற்கும் முனை
மை.
௭௦ செவலுருவருவு பதியினஇலக்கண மூணர்த்தி
மேலெய்தியத விலக்க பிதி
தி விதிகூறுகருர். ௪௩௮
மூகற்குத்திரச் செய்யுளின் கருத்து
மூர்றிய து.
இதில்வர்ச குறிப்பெழுச் துகளின் விபரம்,
ம--மரைஞோானதே௫கர்
சு-சவாகரயோ௫யர்
ஞா... ஞானப்பிரகாசர்
௮--வெஞான யோகியர்
நி--நிரம்பவழசயர் -- இவர்கள் உழையித் கூறு து
௭௨74
என்பத,
சமயங்களின பெயர் வருமிடத்இல் ழே. மறுப்பு எனச்
கொள்க,
ககக ழ் பகவடமைககை.
மகாமகோபாத்யாய, டாக்டர்
௩. வே. சாமிநாதையர் நூல் நிலையம்
அடையாறு, சேன்னை-20.
ட
இவமயம்.
சி வஞானசத்தியார் சுபக்ஷம்.
க--ரூத்தஇிரச் செய்யு ளகராஇ.
அரிய ரு
ப.செ. புடி
காபபு. போதுசகாற்ற ௨0௦0௦ 8௨
ஒருசோட்டன 6௯ மாசறு ச்சு ௨
பாயிரம். மூனறுபக்கம் க௭டு ௯
அருளி ௮௩டடு ஆட கள
அறுவகை டக ௧ பாயி-உட, செஃ௧௯.
எனனையிப்பவ ௬௧ ௨ 5--சூச்ரம்
பண்டை எக் க ப்
மழறையினா ௭௭ ௪ அத்தவா ௬௩௬ ௫௯
ஆ. பாயிரம்-ட. அயன் றனை ௬௬௩ ௬0
் அளவை. (௧-சூ, &-௮.)
அகராதி ௨௦௬ ௧௩ அருவமோ ௫௩௪ ௩௮
அன்னிய ௧௩௬ டு அருவினி 2௬0 ௨௭
௮ருகதினப ௧௬௧ எ அ௮ருவரு 2௬௮௮ ௨௮
அளவலைகாண்ட ௬௩ க தஅழிக்கமின் ௩௬0 ௧௪
சுணடு (௨௩௧--௨) ௧௪ அழிப்பிளைப் ௫௨ ௩௭
உயிரினேடு ௧௪௪ ௪௬ த்
ஏதுமூனரு கறுக ௧௦ இரணமாகம ௫௭௮ ௪௬
கண்டபொருளை ௧௨௩ ௩ இ
காண்டல் ௧௩0௦ ௫ இயல்புகாண் ௩௪௩ ௩
பக்கமூன்றி ௧௬௯ ௮ இறுதியாய் ௫௪௪ ௩௫
புகையா குக ௪௪
உ
௨ காரண”ணு ௩௬௬ ௪௨
உஇட்பத ௩3௬ ௨ காரியம்காரண ௩௬௯ ச
(௧-சூ, ௧-௮) காரியமெனப ௩௭௦0 ௧௩
உயிரவை ௪௬௧ ௩௨ காலமேசடவு ௩௫௪ கர
உருமேனி ௬௩௦0 இடு கு
உருவருள ௫௮௪ ௪௭ குறித்ததசொன (௫௭௨ ௪3
௨ராதசவித ௫3௪ ௩௪ ௪
உலகினிற் ௫௬௦ ௪௩ சத்திதன் ௬௭௮ ௬௨.
உலகினை டுகட௫ ௪௮ சத்துசான ௬௭௩ ௬௧
உளள ௩௩௨ ௬ சதய ௭௨௪ ௬௬
உள்ளுணர் ௪௨௩ ௨௪ சத்தியே ௫௫௬ ௪௨
ஒ சா
ஒரடொரு ௩௩௭ ௭ சார்பினீத் ௩௨௫ டு
ஒருவனே ௭௧௨ ௬௭ ச
ஒருவனோ உழ க சிவலுறு ௭௩௧ ௭0
(5-௧) ்
ஒன்றதா ௬௪ ௬௩ லேமோவலக ௮௭௧ ௩
ஒனருடொன ௬௦௬ ௫௧ சிவலுமிசசா ௬௬0 ௬௪
ஓ ௬
ஓரிடமழிய ௩௪௭௬ ௬ சுத்மமாம் ௬௪௮ டு
ன் கு
கண்ணு சல் ௬கஏ ௫௩ சூக்குமவரக்க ௪௩௪ ௨௩
கருதகாரண ௩௭ ௧௬ சொ
கற்றதற் சரடு ௩௪ சொன்னவித் இஉ௨உ௨ ௩௬
கா ஞா
சாயத்தனழிவு ௩௪௩ ர ஞானமேயான ௬௧௭ சுடு
உ௪
சே
சேவரி ௬0௦ ௪௯
தோ
தோத்தமு.... ௩௪௪௪
தோற்றுவித் ௪௬௭ ௩௩
ச
நண்ணீடு ௫௩௬ ௩௧
நா
நாயகன ௬௧௩ ௫௨
நி
நிச ழக்திமிம் ௪௪0 ௨௭
நிலம்புன ௩௧௬௯ ௪
ப
படைப்பாதி ௬௨௩. ௫௪
பகதமும் இ௬டு ௫௪
பு
ய/ச்திமற் ௩௬௪௨ ௧௭
பொ
பொன்மை ௭௪௭ ௬
போ
போயா ௬௦௫ ௫)
ம
மண்ணினிற் ௪௭௪ ௨௯
(5--சூ, ௨௮௮.)
மச்திரமதனிற் ௬ட௨ டுக
மச்தரமத் தவா ௬௪௩ டு௭
மா
மாயைதான் ௫௪௬ ௪௪
மாயி ௩௮5 கடு
டூ
மூவகைடனணு ௪ட௪ ௨௬
விச்சசயோக ௫௪௪ ௪0
விச்தைகள் ௪௪௮ உடு
விகதையோடீச ௭0௪ ௬௬
வி5 தவின ௪0௬ ௧௧
வே
ேரிறுமை ௪௨௭ ௨௨
வை
வைகரி சகு ௨0
ஆ. செ-௭0
பாயி.-௨ட்,செ.ஃ௧5.
செய்யுளகராஇ மூற்றிய த.
உ
இமயம்.
௦
திவஞான சித் தியார்
சு பக்ஷம்,
௮௭0 *:டவைடை
மறைஞானதேசிகர் உரை,
அண பெடை
உரையாசிரியர் சாட்பு.
தனைமுதன் பதம்னைலா மார்வம்கூர வ. ரனடி.யம் பிசை
பரதம் பணிவர மன்பால், வானஉரை வருத்இியவல் லசரர்தம்
ல:௦ ஏைதீத்குகன் மலரடியெம் மனத்தில் லவைப்பாஙய, கான
மதி னடமாடிச் கேரயில்லாய்தல் காவலரு ஊச்இிபதம் கருத்தி
ல் மைப்பரம், ஞானமுனி சகற்ருமரர£ இயர்தம் ,பா.த நயந்தெ
லு ரா மெணியலர கமக்சேயா$£டி,
சிவாக்தரயோடுயர் உரை.
குலவாஷமை [0] வலைமனை
'உர௰ரசரியர் அலையடக்சம்,
அருமையா திகளனைத்து மன்பத்தொன்றா மச்காத்து
ளடககயவா ரூமதென்னத்) திருகிதையு எடக்யெதோர் ௪ள்
மையெனனச் சாற்துசியா கமப்பொருள்க டன்னை. யெல்லா
ச், இருமுனிலர் 8ெவெஞான த் யென்றே செப்பினரிர் தேற
குரைசி செய்சவென்றெல், ௬௬௪ ரண ரருள்புரிதன் மஅக்சுவ
ஞ்ரிச் கழமுலா குணமென்ளேசெள்வர்சல்றோர்.
டடத
விகாயகஸ்து இ.
"இருமசளுய சலைமசளு் சேவிச் தேத்தஞ் சிவகாம சச்
தீரிபுரு சிவலுமீன2, குருமணியால் குமரலும்கு மூத்மோன
பாதக சகொண்டெனத பு5இயினிற் கூறே, னருமைய
ஞூ சைவகெறி யணைத2ம சோச்தே ௨௬ணகதஇ சேவனா ரருஸி
சசெய்52; தருநிசருஞு ச௨ஞான 950 யுண்மைச் தருமபொரு
ஊச குருவறுளென தலைமேம்கொண்டே.
தனியன் -- சேரிசையாசிரியப்பா.
நீரவளாபெருங்கடல் சூமூறகும்யப் - பரர்புகழ்கைலை
ப் பரமனனறுரைச்ச - தடமிகுவடமொழி யபடைவாததெ
ரி. த - பணணவர்டயிறிரு வெண்ணெய்சல் ஓரின - மெய்சண்
டிகாபுச மெய்கண்டசேலன - சொனலூறுரையரற் ரெரு
ளூமசசெய்த - முனலூனாம மூறைபெறகிறுவிய - சன்னெறி
கருச் ஞானபேோச23 - யரம்சவரருள்சகொண் டர்தீவ
ண்டமிழாற் - பரவ்குறவிரிக் துப் பழமறையசகமப் - பொரு
எபொருஈதிடளே புறப்படத்செரிசத - அருணத்திமே௮ 9
வாசரரிபசசாரம் - அனியுசவுறக ராச௪றப்பசர்சச - பெஸிசி
உஞான சீததியிலுண்மையைச் - இவெனன்பருக்குத் பெனிய
மச றத பொரு - ளூவ்மையின்கிரிச் தரைசெம்இகென -
வாசாரியாகுறிக தருவிசசெய்தலித் றேசரரஏரருட் செ
திர். தனமகழ்ச் 2 - இரமாமுலிரிற் சர்சத்தொனே - மிர
மரணமெனறும் பின்னரதற்குக் - சரணமாவன சாட்சியுவ்
கருசலு - முரையுபிவ்வசை் மூனரெனவோதஇப் - பேரிசைப
டைத௫ மீரபஞமெல்றரல் - காரிபரூபமாய்க் சரணப்படு,2
லின - இவையொருமுற்வகனா மெய்தகசென்றும் - பவமு*
ல்புரிலோன் பாரிசேடச்சால் - அரனேயென்௮ மவ்ஏரன்மர
&
கீசளின் - பரவியமலபரி பாகச்தனச்கு - மொருவருமிருவினை
பொத்சாறினுசகு - மருகியசத்தா சுக்சமாடையின - ௧
வைய நின்று சனிசறசரண - புவகபோகங்கள் பொலிப
ஏண்டாக்க - யாச்குமப்பிரபஞ் சத். விபாத்தியாய் - ரீச்
குகலின்றி கிலைபெறநினறு.சா - ஜேங்கியஞான வுருவாலல
தீறை - நீற்ஃயும்வேருய் கிற்பவனென்று - மெண்ணியசரு
மமியற்றியயயனை - மண்ணிடைக்றய்த த வாழேமான்மர
ககம - சரயமிச்திரியங் சஈஇபயபிராண - வாயு௮ச்தக் சரண
மச்நிளைககும் - வேருயாணவ ச் இபான்மிகவு - மாருய்்
தடுச்ச மனனியஞானக் - ஈரி.பாசததிகளச் கெடாஅதுடைக்
தீய் - விரிவுகெரணித்இய விபுவாயக்தத் - சாங்சருமாண
ஏர் சதடுத்தடையரம் - பரங்காலீசன் பரமர் இரச்சாய்-வக்
தீமூனாயின் மாயாசரமிய - பக்தமதனாத் பயின்?றசகேயுஞ்-
இற்ரமிஎலு மாய்க் சிவனாலிய்அ ற் - குற்றகலு மா யொளிர்
மணனாரகுக் - சாயமினற்ராம் தரண்டற்கரிசாய் - அயுஞ்செெ
ழோ சத்சழபளச்2ா .ஒறியப்பட்ட ஏச்சசையானமரச் செ
நிபச்சத்துஞ் ஈத் த.மாய்கின்ற - அரனெலு ஈவர்க்கு. பசது
நூாடமூமாய்ப் - பரவியவரப்ர பஞ்சக்தனச்கும் - அக்டியதூ
மா யவ விரண்டிசைய - முன்னியறிரம் குணர்வுடைபோலுமச
௮ - பிநவினையொப்பு மலபரிபாசம் - பிற5 5 பக்குவம,சனிற்...
௪௫ இதக் தணிற்சிவனகுருவாய் - மூத்திசொரூபசே சத்
இனை மொழியப் - பாசமொருகிப் பூவுடன்? வறிறா - தாரா
மப மடைஅதேேயென்௮ - மடையுமாருவ சறும்கருபசு தி
ன் - படருஜானத் சாற் பாசஞானத் சர - லறிவரும்பதியைப்
பதிஞாகத்சாற் - செறி2ரக்டண்டு நெறிபொடு057பச் - ௧
ண்னூறபலவறுல் சாட்டிபும்சாட்டும் - கக்ரி.பட்பெ-ருஞ மழிச்
கீழியாமம் . சன்மயமாசச் தானவிர்பசெ.ன்று - மின்னவாறு
எச் செப்சாதிருக்சற் - பரிைப்பபிபிர பஞ்ரமெல்காத்
ட
,சொல்லுதிலசத்தியஞ் ௬5.௪ தரச் சனக்சென - வில்லையாகு மி
யற்துகம்பணியெலாஞ் - செவன்பணியென்று சிவணிட த நி
ப் - பவங்கெடறிற்கனறுன பகர்ச்தவச்நிலையே - கூடுமெனறு
மக கொள்கையும்கூடா - தாகயாணவச் சத்தியாம்சடைக
ண - டே.துமேரரதறிவற் திருச் தசமககுக் - சோதிலறிவு கெர
டுகசருள்சிவனை - மறத்தலரிசென மதியுறக்கஇ-யாத.தகை
வர்.கரியாகமதனை - சிறப்பொடிபுரிச் தமி? இத் இலக்௧ரல 2.
மேப்பபெத்திவைக் தருது ஞானம் - வரப்பெ௮மென்னு.பில
வகையரிசகாயிற - தலைப்படும்பெருமைச் சற்குருசரண - நீலைப்
படவடைச்தி' கெதியியினைைவர்௪ - மேவலின்வழாம லியம்
பி.ப வனறிருக் - கோயிலினிடஜ்_ தல் குழாம்டயில்பரம - ன
டி. யவரிடத த மஞ்சலியொடும்வழி - படுமுரைபுரியிலும் பர
திசே தவாய்த - தீப்பிலாஞானஈ தழைத்தமமென்று - மி
ட்படியகேக மெய்ப்பயனகிளங்கக் . கருததுப்பதப்பொருள
காட்டெனமுனனோ - ருராத்திடம்வகையா லொண்பொருள்
விரிதஐ - பண்டைசாண்முகுசன் பாற்கடல்கடைம்தெடுத -
தண்டமார்புறகோர்க் கமுசளித்ததபோற் - பான்மையிந்
செளிகதப் பரமனன்பருச்கு - ஞூன மென்னு கல்லமுதிச்சன
ன - தரககவிர்பெருமைச் சதாசிவசேசிகன் - திருக தசச்தர
5, திபமாய்த்தேரன்றி - நிலைபெறுசத்திறி பாதர்க்கருள்௨ா
ன - மலைவறுவருண மருவுமரசசிரமம் . பெபர்குணமெனறி
வை பெறுதலிஃ்லாமையைப் - பார்மிசையநிலிப் டதபொரு
ட்டாச - வாற்தலினஇவரு மச்சிரமியெனச் - சாற்றிட கின
2 தலைமையோனாகக - கொல்லாகவிரசமுங் கொடியபொய்யி
னமையு - மெல்லாவுமிர்க்ரு மிதச் சருந்சருணையும் , பொறை
புழுசாசசமும் பொருச்த.றக்ரகமு . நிரையுகித்ரகமு 8ீஇியர
சரரமூல் - குருவினன்னேசமும் கொண்டுயர்சவத்தால் . ௮௫
பரைப்பொருளா மாகமமுமு தஞ் - செரிதமிழ்முமு தச் ஜொ
இ
சீகடலொலியயென - மருவியஇருமட மணிமண்டபத்தஇற் - குல
மழமைமுனிவர் கூழாம்புடைகெருங்கப் - புலியியாசனம் பெர
திபுறவிரச்.த - கெஞ்சு௮ப.த்இ கெறிகொணம்பிக்கை - வஞ்சக
மினமை வமுத்இிய௫ரறுவின் - வாய்மைமருமை மனத்தாதர ,
ஏ - காய்புலனடக்கற் சமையுடலுண்மை - மெய்ப்பரிசத்தம்
விழுத்கஎமுயற்சி - யதிதகுகன்றி யறிதல்பலகால் - தத். தவ
ரான சாத் இிரங்கேட்கைபென் - நித்தகையிலச்கண மிசைச்
தீமானாக்கருக் - காசச்சரித் யரஇகரற்பாதமும் - போத்,
ருளும் புலைமையின் தலைமையும் - தலமறக்தல்லவை தான) ௪
யவாமையு - மவத்தைசெய்மாதிர லாசவினோதகி& ரியைகவி
னமையுல் செர்புலனடக்கலு - மதுபகைதடிக்த வாற்றலு.௦
மைஏ - மிறலருக்தரமத மிராசதமின்ை £2யு - மெல்லோரிடத து
மினபொதுப்பார்மையும்ஃபல்சமயத்திலுன் மைப்பயன நிகையு.-
மருஏமாளுக்கர் மனகுணதொடமுள் - கருதுமுன்குறிப்பீனி௰்
கண்ணூறக்காண்கையுஞ் - சகலசாத்இரதஇன் ௪ம் மேகச்.2விர்
கைய - மகமகஇிழ்சிவாகச் தா௮ுபூசயுவென - நிவ்வகையனைத்
௮ மியல்புசவடைச்சாய்த்- தெய்வதவுடி.வு எறக்கனனா? - ம
ன்னி..இல்களும் வான்றிகழ்₹இயுஞ் - சென்னியின்மருவச் வெ
னெனதரநேரன்றும் - தூயகோபுரமுஞ் சடரவனிரதப் - பாவ்
டகியிடறப் பயிறிருமதிலு - மஞ்சு துஞ்சிய மாடமாளிகசையும்-வி
ஞ்சியவளம்பல விளல்குதனோக்கச் . சூழிவெண்சனிற்றோன
ஜொல்பதிலெறுக்கும் - வீழிபம் ன் மெய்த்தலக்கைவ
சசழிஞானச் கவணியன்போலச் - சைவசன்னெறி சான் ழை
ப . பரவியசைல பரிபாலனென்று - ரூசிவரச் ர
ருகருணைச் வெக்சொழுக்கென்றும் -
ஏாம்பினமா தல வழமுத்.தம் - பரம்பரைஈரமம் படத்த:
சேசிகனே.
ஹ்ழன்ணரு
வரலாறு.
உலகல்சளுக்குகடுவர யிலகூம்யோசனையுச்ச மு முப்பதீ
இராயிரயோசனை விஸ்சர்ணமுமூடைத்தாய், பசும்பொன்னி
னி2மாயிருக்கும் மஹாமேருவிலுசியினடுவே சேர இரசரமெ
னலும் பெ.பரையுடைத்தாம், இருபஇஞயிரம் மோசனையுக்க தத்
தையும்விஸ்த் திர்ணச்டையுமுடை த்சரய், இரசிதம்போலும் டட.
கம்போலு கிர்மலதையாயிருச்சீற மஹாகைலாசத்இனடுஷே
சுததமாயாஸ்வரூபமாகய ஙடவிருசமாலத்திலே, சழ்,5வி.த்தி
யாமயமான மச்இரசிம்ஹாசகத்தின்மீ. த; பக்குவான்மசசளு
டைய பாசசகிகாரநிமித்சமாக தகூணாபிமுகமாக வெழுச்சரு
னிபிருந்த ஸ்ரீகண்டபரமேஸ்வரனை;ப்ரம்ம விஷ்ணு இச்த்ராஇ
தேவர்களும் சர்வருஷிகணங்களுஞ் சேவித்திருச்க, பரமகரு
பாளூவான ஸ்ரீகக்இகேஸ்வ.ரசாயனார் ஸ்வாமியைப்பிர,ச ஆண
தீ.தரயம்பண்ணி தவாதசவாரஞ் சாஷ்டால்சமாகமமஸ்௰த்
அக் கருசாஞ்சலிபுடரா£;சவாமீ! சர்வா.றக்ரகார் த தமரக)ச்
தீச்ஷணாமூர்ச்.சமாய் சாஸ் திரவியாக்கியாச ருத்திரரசகதமாக
வடியேல்களுச்குச் சேவைப்பிரசாஇத்ததரல் கீருசார்ச்தரர
னோம். ருஷ்டி சாலத்திலே ஸ்வாமியநுக்சரகம்பண் ணிய ளே
தாக:2ங்கள் வெகுவிஸ்காரமாசையால், அவையெல்லா மேரதி
யுணருஞ் சத்தியில்லாமையால், ௪மு.தீஇரசலசநியாயமாக ௮௫௫
சவர்களறிச்சகமாத்இரல்சொண்டு பூர்கபக்ஷமுஞ் சிச்தரச் மு
மாச வசேகசாஸ்த்திரல்கள் பண்ணினார்கள்: அ,கனா ரீ சமயல்
சஞூ மசேகமாயிற்று, ௮சசக்தேசல்கசொல்லா நிவ ச். யாகப்
ப. ரமப்பிரயோசசமாயே மோக்ஷூற்சை யடைவ,தர்கு ௪ல்
மாக வபதேளிக்கவேண்டுமென்று விண்ணப்பஞ்செய்த பிரஸ்
னையாவன ?
(ஐ சகச்சானத.-௮௪ரஇ? யோ. இய?
(௨) ௪சத்.த, சவசபிகமேச.- ஏதுவள்ளசோ,
௪
(௩) ஏதவானத, சாசசன்மரதிமரத்திரமோ - சேத
மே. தமோ,
(௪) சேதசன்றான், சமூசரரியேர தத்தற்கற்பாச்தமு
தீகனோே - அசாதிமுத்தனோ.
(௫) அசாதிமுத்தன்றான், அசேகனோ - ஏசனோ.
(௧௪) அ௪ன்றனக்குத் ரன் இலக்ணமேது.
(௪) அச்தச்சத்தரவிலுடைய சத் பாஏத்திலே பிரமா
மத.
(ன) அன் மாமமேத.
(௧) அப்படியொருவன்சத்தித்துள்ளவில், சகத் துகிரு
பதாகமேர - சேோபசதரசமேச - சூச்மியோபாதாரமோ - ப
சமானுபாதாகமேச - பிரகரசேரபாதாகமோ - கேலலம் பிர
மேோபரதரகமேர் . சேலம் மாயேரபசதரசமோ - ஏஸ்்௨ரச
த்தியதிஷ்டி,தமாயேபர,2ரகமேர.
(50) சகச்,தற்பத்தி, சல்காதருபமோ- ஐரம்பருபமேோர-
விஎர்,ச்தரூபமே? - டரிணமரூபமேர - காரணசமுசரூபமோ-
விர்த்தரபமோ.
(௪௧) எஸ்.ஏரன் சகத்ரஷ்டியைட்பண்ணு?ற த, கன்
மமிராபேக்ையோ - கன்மசாபேக்ஷையோ,
(௧௨) கிருத்திம்பண்ணுஉத;) லீலையோ - பிரயோசகத்
சை புத்தேத்சோ,.
(௧௩) உச்சேசம், வைப்பிரயோசகமோ-பரப்பிரயோ
சறமேச,
(௧௪) கருத்தியல்கள் பண்ணுமிஉத். த, சரணநிராபே
க்ஷையோ கரணசாபேக்ஷையோ.
(௧௫) கரணச்சாச், சேச்கியாபாரமோ - பஞ்சேக்ிகி
பல்களேர - அக்தக்.சரண்டுகளேர - கிச்தவேர் -' சத்தியோ,
ஸீ.
(௧௬) சதஇயாகில், அக்சச்சத்து அசேகையேர - ஏகை
பேச - இனையகுச் சமயுசசையேச - சமவேறையேர-சடரூபை,
போ ப இதருபையே,
(௧௭) லுக்கு பின்ன க்ஷ லக்தியமானஜிவன ரூ
கீநியமோ - சேசமேர - இச்திசியசமஷ்டியேச - மீரரணவரயு
வோ அம், சக்கரணர்க்சமேச - அலயவிஞ்ஞானமேர-இவை
யி2ரக்கம்மியமோ.
(௧௮) அ50பமாூல், சடமேர.டித்தேஃ-அகர்ச் ரவ.
காரசதானோ - ஏனுளோ - மத்தியமபரிமாணமேர - விபுவேர்.
(௪2௧) தன்ம, ஏகோ - அசேகனோ - சிஞ்சிஞ்ா?ன-
சர் ௨ஞ்டினே-௮வஸ்தம பஞ்சசேோர்பத்தஞுன பரவமேர-
மித தயஞானமேர . அதனவாசனையேச - அமீர்லசசமியர வி
தயையேச - தண மலமே.
(௨௦) அச் சதுணனமலம்; அதி ரல்பருபமேர - தீரவே
ரூபோ.
(௨௧) திரவ்உரூபமரகில், ஐச்மியமோ - அஜக்கியமோ.
(௨௨) இசதமாத்திற்கு மான்மரகிற்குஞ் சம்பச். தம, ௮
மலவாயமேச - சமயேரகமேர. (சையேரசம் -சமவேரகம்)
(௨௩) இச்சுமலம், ப்ரஇபுருஷமீச்சமேர - சர்ஏஜீல௪ர
தாரணமேச - விசிதீஇரசத்தியுடைய?தர - விசித்இசச௪த்இயில்
லாதசோ - அ5த்தியமேர - நிச்தயமேர.
(௨௪) இச்தமலத்தையுடைய ஜிஎன், ஸ௨தசஇரனோ-ப
ரத இிரனோ,
(௨௫) ப.ரதச்இிரனாலெ சன்கிர்சாசமரயிறுக்கற ௪
ச அியாபாரமான த) 2ரஞ.இிருபமே[-சச்சிஇ.௦ச.த்.இரலேச.
(௨௫) சசந்தியரனத, சமீபமரயிருச்சையேர - ௪4 இ௪பீ
பமோ - சரரியேரனமூக்யே விசிஷ்டசத் இர.
(௨௭) இப்படிச்சகடிதிமாத்திரத்திலே தன்மாச்சளைப்கி
பேரிககத சஸ்வரன்) பிரமாண கிர்த்இப்பிரசரசியனோ - ஞா
ஏசொருபனோ-சர்வப்பிரசாரரத்தினது மதிர்ஸஸியனோ-சொ
ரூபஞரனப்பிரசரச?னே - ஞானஸ்வரூபமா,தஇரமேோ-ஞாஞ,ச
ம் தஸ்வரூமியோ-விர்த்இஞானப்பிரகரசியனோ - தன்மஸ்வுப
மூசனப்பிரகரசியனோ.
(௨லி) ௮கத௭ஸ்எரசத்பாளச்திஷே கமம் பிரமாண
மோ - தகமமும் பரரிசேஷமும் பிரமாணமோ.
(௨௧) இச்தப்பிரமாணத்திலுடைய பிரமரண்ணியமான
௮; பரசேரலா - ஸ்வதேரவர்,
(௩9) இச்தப்பஇச்கு, ௮ச்சியமாகச் சொல்லப்பட்ட பகு
விட்கும் பாசத் இற்கும் இலகூணமேத.
(௩௧) இச்தப்பசுச்சளுச்கு, மோக்ஷ இல சசதசமில்லை
பேச-உண்டோ.
(௩௨) ௮.த.தரன், சன்மமேசரதசமேர் - ஞுனசனம௫
மூச்சயஞ்சா,சசமோ - சன்மனேதவரன ஞாளஞ்சாதகமோ.
(௩௩) ஞானமுங்கன்மமும், ஸ்்ஐதச்ச்சசரதசமோ-௮.்
சரம்க்பலசாச௦மோ,
(௩௪) சன்மஞானத்தித்கு, ஜச்சியபாத்இியேசப சாரக
மெச - தரா தபகாரமேோர.
(௩௫) ௮ச்தஞானம், ெஜீலர்களுக்குப் பேதகிரூயஜா
னம - அபேதவிஷயஞானமேர . பேதரபேசவிஷஞான
மர - தாசாத்மசல்வருபமேச,
20
(௩௯) இச் தஞாூனத்திர்கு ஏதலான சைஓரசமத்திம்
இகரமி த்ரைவர்ணிகமேோர - ஸ்ரீசூத்திரத் தவிஜயச் துக்க னோட
சச.தர்வரணத்தி அ௮ர்சகர2மா,
(௧.௭) தசமாதிகரரிகள், கேஏல சரலுலர்ணத்தி னஎர்
சஞூமே - சமஸ்சாரவிசஷடரே.
(௩௮) அச்தசமல்க்கரரச், தரன்) ஸ்மரர்த்தமேர - சைகு
(௧௧) சைஎக்தரன், சமயவிசேஷமேர-மிர்சாண த,
யே.
(௪௦) கிர்சாணதிக்ஷையி?2ல, எர்ணமாச் இரத்திலே ௮
,இசாரி?யோ - மூழூஷா ளோ.
(௪௪) அச் முமஷூகின் இற௲ணேத,
(௪௨) தீலகஷைடைப்பண்ணு மரசரரியவிலண மேத.
(௪௧) அச்.ச௫சசாமியன்றுன்) ஜீன் மு.ச்.தனோ-சிவனோ,
(௫௪) இல்ஷையலை சேசதிச்சப்படு மசதிர பச எர்ண
புக தத். தல சலையென்லு மலைசவிலுடைய செொருபமேஃஃ
(சடு) இக்ச௮த் ளைச் சேசதஇச்குமடைவேது.
(௪௬) இிக்ஷ£சச்சரம், பரமமுத்தினோ-ஜீ௮ன்முச்த வி
யதாக முண்டேச.
(௪௭) ஜீ௫னமுத்தர்ச்கு, கஞ்சிஞ்ருச் தல ருத்தி மில்
சையேச-உண்டேச.
(௪௮) ஜகன் முத்தியஏத்தையில், *க்சமியமே௮மேசக
எளுசோ.
(௪௧) ஏருததச் குபரகமேத,
(ட)) மூச்தியனததரன்,) தேச விசசசமேர - ய்ரஒரு
இடிருக விவேசத்சைட்பண்ணிப் பிரரொஇச்ருப் புரம்யாய் ப
ர௬கமாத்திரமர யிருசக்கையேர - ஞானசச்திகிச்சேகமே-த.2்
இயக் இச தக்ககிச்சேதமேச.லேரகரக்க ரத்தை உடைவதோ.-
கிச்தியமான ரூபத்தைப்பெறுவ?தர - அனும தியைப்பெறுவ
தோ - கணாதிபத்தியமேோ - பரஷாணனஸ்இகமேர - அகிர்வ
௪க்கிய வி.ச்தியா மிலர்.த்திவேோச - ௮சாயுச்சிெயமேர.
(இக) ௮,௪௪் செசாடுச்சியக் தரன் செருணசங்ரரசஇ
ளே - சமுத்பததியேோ - இவசமாேசமேர - தன்மாவிலேத
னச்குன்ள சர்வஞ்சத் தவர, அபிவியதீதயரய சசம்மரகிரு
ப்பரேோச - அகண்டாரகார சச்சிசரகம்தரத்ப செலாசத்ந்டார
அபலாதீம சாகஷாச்சாரமோ: என்லுமிச்இியாஇ சச்தேகல்க
செல்லாம் கீவிர்த்இயாம்படி.க்கு ௮௮22 ரகம்பண்ணமேஹும
ன்ற விஞ்ஞாபகம்பண்ண.
ஸ்ரீசசுகணாமூர் த்த பகவான் சச்தோரஷிச்,2, சக் திகேஸ்வ
சபக ரன் சிரஸ்வீலே ஸ்ரீ அத்தை ளைத் த; சீர் ட ண்ணின
பிரஸ்னை உறோகாறுக்கரகமாச்ச.த; இல்கன மொருளச்க்கும்
பிரறனை பண்ணக்கூடாத,
சருஷ்டிசாறத்திலே பரமூலம் ச.சரசிஎமூர் த்திய ௨;
ஞ்டிச்த. 4] மாசெகைப் ரசா ரமென்றும் ப். [இ சம்ஹிசாப்ர
௧£ரமெனறும் இருவகைத்தாய் ப்ரணலாதி எவர்கள் பத்
அய்பேர்ச்கும் ௮அசாதிருத்திராஇயான உருதஇ.ரர் பதினெட்டு
ப்டேர்க்றாம் க கிருபத்செட்டுப்பேர்ச்கும் சரமிகாஇ லாது
எரக்தமான கம மிருபத்தெட்டையும் அருவிஷாதகரேகம் ப
ணிஞர்.
எ இதன்விரிலல ரிச்சசர்சசரராளவி சரியாபாத 'வியர்
சீயசசம் . 6- ௨-௩ - ஸ்ஜேோகக்சளிற் சாண்க,
2ஃ
இகத விருபத்செட் டாசமவ்களையு மாகெளசப்பிரகார
மரக ஏசகசசேஸ்எசதேவர்க்கு அறுச்சரசம்பண்ண, ௮ம்.தப்பி.ர
கரரமே அசச்சேஸ்எர சேர் சமச் கறச்ரெகம் பண்ணினார்.
அதிலே * இசெஎரசாகமதீதிலே 4 பாச விமோசசப்
படலத்திலே அறுக்டும்ச் ௪ர்சசாக ச்வாத௫ சூச்.திரஞ் ௪ ர்
வாகம சாரமசயிருக்கும், ௮சை ப.௦௪் குபதேசம்பண்ணுேோம்ட
அசை சேலமுனிகணங்கீனிடத்திறே பச்குளமறிச் த மீரும்பேச
இயுமென்று ஸரி புச்சபுஞ்சகாஇ் தவா!! இத்தியாச் தாச
ரூததரத்சைய உதனுடைய எர்த்சத்னயு மறுக்ரெசம்பண்:
வ்.
* இ? எரமம்--௫ருஎ.ன்பலர்ச்ரு தியில் ௨25925
ருளியசரல் செள ரஉமெனப் பெயர் சொண்டு. இஃ த உட
அம் சவளானபோத உரை யச்ட்டிறாப்பதிற் கூறுகன் ர த.
4 பரச விமேரசசப்படலம், ளெரவாரசமத்இல்--௭ ௩
ஐ படலம், ச௨னது அச்தியரயம், தாதசசூழ்ரம் - செ
ரூனபேசசம்.
அம்.௪ சக்ிசேஸ்னர பசனான் சச.ரீகுமார மகாருஷிச்சறு
க் ரசம்பண்ண, ௮௭ம் சதிதியஞான அரி௫சர்க் சறுக்கரகம்ப
ண்ண, அளர் பரஞ்சோதி மஹாமூஸிசக் சறுக்சொசம்பண்ண, ௮
"ல் கருபரலசத்தனாலே மி.த்சேசச்சேழுச்சருளித் இர௫ுளெண்
ணெய் சல்ுரி2ல சாம்ச்,௪ரா.ச அல,சசித்இருக்கும் மெய்சண்
டதேல செசாரியரை இச்ஈச் வஜானபோதத்சை மொழி
பெயர்த் தத் தமிழாகச்செய்த பக்குவான்மாச்சளுச் கூடதே
ஈபுமேன்று அ.றக்சிரசம்பண்ண, அவ்சாழே மொழிபெயர்ச்,து
முன்னூற்பெயராகமே யுலாத் தச் தம்முடைய ஈஷியர்கள் -
அக-பேருக்கு மதசக்ரெ6த்.2.க் சம்முடைய ப்ரசான ரிஷியரச
இெ.அருணச்இதேலளொசால்பாரை பிசை கிஸ்தரித் தொரு ச்.ர.
௪
தீதஞ்செய்யும்டடி. அஞ்ஜாபிச்ச; ௮௫ரும் சகலலேதாசமபுராண
விநிகாச யசாலத்தாக ஒறிச் தலேோகாறுசீசதார்த்த மாகச்
'சஇலஞானஞ்சித் இக்கும் பொரும்டாகப் பண்ணின் சாகையால் ௫
எஞரனசிததியென்று ஈரமமாக .பூர்லபக்ஷ இச்சார்தத் தட
னே பிரமாணச்திரயல்கவிஜுடைய இலஷஆணவ்களையும், மிர
மேயத்.திரயமாயே பஇபசபாசத்திஐடைய உத்தேசலக்ளா
பமீக்ஷைகளையும், சரிய சரியா யோக ரூரனமென்றுஞ்..சாசுக
ச. த௲ூடயத்தையும், சாலேோரக்சிய சாமீப்பிய சாரூப்பிய சாயுச்
ஈீயமெனலும் ௪தர்லித கீரமழுதீ இடையும்) இஏன்முத்தி ப்ர
ம,5இ லக்ஷணத்சகையும்) இச்யாதியான வண்மைகளையெ
ல்லாம் விளங்கவருளிச்செய்தார்:--இதன்பொருளை யளப்பரி
சாயி” மென்னுடைய குருசரஞரியோூச் கைமினாலே குரு
ஏரககயலல்கசபயத்தினாலே சமுச்இரகலச கியயமாக நர
னறிச்.தளவு உலாயிடகன்றேன். இதைப் “பெரியேரர்ச் னே
ப் பீழைதிர்த் சருள்வர்,
இருவண்ணாமலை ஆனம்”
ஞானப்பிரகாசர் உரை.
அணாவளின் (0 ணாக
காப்பு.
கிளற சமக்கு முத்தத் தச்இலத் இரனைச் சச்
தலமையில் சிவஜெப் பீல்லா வுல்மக்ரூ" கேலக்சண் மற்றேண்
ணிவர்களை எணம்க யின்பச் சிஙவ்ராரன சிதஇக்கேற்ப
மலமு௮ முரை யுரப்பா முன்னுரை ஈஉல்கொள் ரார்ச்கே.
திருமரைஞானதேசிகர் ஸ்ரீ சிவக்கொழுச் தர்சரரியர் இல
ரகள் வஞானத்திகீகீச்செல்த! வாகன். விரிச்சபடி,
விஞலே எழுவரம் பழகி பொருட்புள்ர்சள போள்ளெள்த்
௪௪
சோன்றுசாகிலும் இில்ரசர பு.த்திமான்கள் சல்சன் தம்சன்
சம்ப்ரசாயத்துககு மாறிச் சிறித விரோதச். தமாத்இர 8௧௫
சீ.நீக&ப் பசல்கொள்ளு மன்னம்பேோலம் பொருள்செொரளளூ
சர்ச ளாகையசதம், வேறு மற்௮அளளபேர்ச ஞூரைத்சவகரக
எ தூரம்போய்ச் ௪ஞ்சதர்ச்சமாய் மூஒயும் ஒசரைலும், மக்த
மதிஈடகு மயச்கம் பேசககும்பொருட்டுச் ஈருசகமர படோருனா
செச்ல்றுமாம் எனற இதனபொருசள்,
அனைகை
சளஞானயோகியர் உரை,
அலாக்காக
குருவணச்கம்.
பண்ணிசைலெம் பரிதமஇ தலசயிலக் இயிரும்பு பாணியு
ப்பு, விண்ணமிம முடதயிரரீர் நிழதாசிப் டஸ்லகுப்கல் விள
க்குப் பானி, சண்ணிரவி புனர்லெரவிபோழ் பிரிஏரிய எ.து
வி. கலவிகசட்டி், சண்ணவனிலைக் சதெனையாணடி துறை
நமக அரயகுரு ஈரணம்போர்றி.
அனவைகளிாவயக.
இரம்பவழகயர் உமா.
வெக னனையகை
காப்பு.
உள்ளும் புறம்புமொருதன்மைத் ச2வணர்வார்
தே ளுகு ஈமஞான சத் 9ி2க--மெளள
கிழிக்கும் பதவஸாச்கு சேம, ளைச்சல்
குதிக்கும் அிழகனே சாப்பு.
தேருஞ் ௪௫ஞான ௪2இப் ப,தவுரைக்குக்
காரு மதமுவ் அம்பாம்பும்--பேருல6ம்
க்கி
பொய்யஞ்சு மூள்ளார் புசழும் புிுலும்
மைய மூளளானே காம்பு
தனியன் _- கேரிசையாிசியப்பர,
உலசம்புனைச் ச பலமலர்தழீஇ - பூன்றாதலவு சோன்றாட்
செல்வப் - பசலொலவிகளரு மசலிடமுமு,55- 2இ02%27 ன
சரங்சமுமம் பராரைக்கஞ்ச மெரராலு் :7ரானு - செம்வுத
தீழூவுல் கையுறுசாட்டத் - தேய்ச்தறமேோ இப் பரய்ம் தடாம்
மெரியுங் - கொழுத்தழலஃ்தால் செழுக்தயிர்த்தாடி - ய
௫ூசாகசெஞ்சி னஞ்சல்ளெர்ச் து - பொல்குச் தங்க செல்கட்செ
வியி - னவ்வழிதயிலுர் செவ்வியமாலு - மெய்யுறுகரட்ட
பையிரு நூற்று - னோ வறசேசக்குக் தேவர்கடேவுக் - தம்மையு
மலனையுச் தம்மு. டம்மையு௫் - செம்மையினாஒச் சிவமுதற்
செனறால் - கைம்புலற்கரய்ம் த செம்பொருடேச்க்து - சம்
மசத்செய்குன சம்மறி2௫துள - எம்மாற்கயெனு ைய௫ம
மரருங் - கற்றுல்கற்றில முற்றும்பெற்றில - மியாமாரன்பா
ர சோமானெவ்வுழி- பெனபோர்சணமு முனபேரர்.கணமும்-
பயிலுங்சயிலைச் சயிலத்தவ்கையி . னண்பாலேய்க்,2? பெண்பர
மெம்மரன் - முன்னங்கலைசள் பன்னினபல?வ - உ்கைச்சன
னழற் ரொகுதிமுடு$ச - யாடியசாலைக் கூடியஎட்டரல் 3 கெம்
ை$யெம்பெருமர னக்இத்தலைவர்க் - காறிரண்டாகக் கூறிப
ஏஞ்ஞான - நினிமைகெரணச்தி மூவிவர்சணத்தால் - கருளுப
சேசப் பொருளொவைறையச - இனக்குழு நூறுஞ் சனத்ரூமரா
இப - னன்லூனெறிபைத் தன்லுளக்,சழீஇ - மாயிருஞாலத்
சேயிரு3யத் - தோன்றியம்மொழியைச் சான்னோர்பெரி
யன் - லிண்ணைக்கவர்ச்ச டெண்ணேக்குவர்ந்த - ஏண்ணணிம்ச்கி
ச்கும் வெண்ணெய்க்சதிபன். . மெய்ப்பொருடழீஇப் பெரய்ப்
பொருசொருவிச்- சைசன்டிபரான் மெய்கண்ட னென-௪ம
6௬
க்சேரய்ச்த கரமங்காய்க்சோன் - தன்லுழிதமு வச்நூஜு
வற. லத்சேரரம்மா னன்னூனு௨ர - விகரீஇப்பாயிர மெய்
தியசெரன்று - முன்னருஞ்ரூச்திரம் பன்னிரண்டெனஊமெர
பபருஞ்சூரனை முப்பத்தெொரனபது - மரிதெனவிதலுச் கரைரு
முசசரண - மொருபதுமெழுபத மொருமூன்றெனவம் கூறு
வங்க ணூருஜூறு - வாரறுர்பத்தோ மோமாடிச் - தன்ன
டி.மலலாச் சென்னியின்மிலையுல் - கூரியபோதசத் தரரியர்சண்
டேர - மிருமருணச்த ஒருமருணக்இக் - கன்பரலுவறப் பினபு
ரைசெய்யுஞ் - செழுஞ்சவஞான சித்தியினற்பர - வெழுதத
௨ற.ரரற் நிருபத்சேழாம் - விரிளமகீ த மிருபாலாகும்- மொ
ரூபரல்முன்னூ ௮ளவாம்றம் - பரபாலாகப் பாடூனஏர
கு- மின்பரலோ.த மினி?2யரர்பாலுச் - தன்பாலாசச் சாற்றின
எாகுஞ் - சொல்லுமிவ்வழியிற் சுபக்கவிருத்த - மெல்லையில்
முூனனூற் நிருபத்தேழா - மிவ்வகை நூலும் சகேய்ச்தபொருளு -
மெய்வகைபிறக்கி மேவரும்பதமு - மெழிற்மொச்தனையு மிசனு
கசொல்லு - மொழிப்பிரமாணமூ முள்ளிடைச்செல்லுரு -
௪ மையச்செல்வர்க ளமையக்கூறாத் - தர்க்கமும்்விடையு மிற்கநி
அ௮த்.இப் - பைம்பைத்தோய்ம் 2 வெம்பற்குண்டலி-மெய்ச்கட்டு
உக்சுமுக்சட்டேவு - மூம்மலச் கழீஇய மம்மர்க்தழவரு- மம்மர்
செய்தொளிரு மும்மலமஃ த - மரச்சலிகீருப் பவையொருமூ
னறும் -பரவுமகனாம் போலரமெனவு - முற்றான்மூன்றும் ஒற்
ரூகேயிலு - மற்றாமமமொன் தறி.பாவெனவு - மானாமரலுயி
ரறிவித்தன்றிச் - தானுவொனறைச் சாரரதெனவு - மலணிவ.
லூள்ளு மதிவாய்நிற்றல் - பு௫னியிலு “மப் பொருளரமென
வர் - சாயாங்கெனவிரு மாயாமசளி - ரிருட்டலைமசளிர் வெ
ருட்டவமூல்கும் - பூச்க்தலையா சாரசங்கடையாக். - கூறிய
௧.௪.௨ மாறாதொருவத் - தோன்றிபவதிவே சோன்றுளொன
அவ் - சட்டுண்டோட்ரச் சாண்டக்குமுவை - விட்டிடிறோவ 6
6௭
ேலையினடி - யாண்டோய்ச்சொருகா லீண்டியருதாவ் - €ப்
புலனீ்.த மெய்ப்பொருடோய்க்த ட கீரர்களில்வுமி வாரா
ரொனகு - மதையினபொருளின் - முறைபிறழாம - லிர் நூலொ
ளிர மனலுரைசெய்கோன - பைஞஞாட்போவு மெய்ஞ்நான
குசோர்க - கருமறைமருதத் இருமலறஞானன் - வா. ரமின
ருள் கோடாசேய்க்த - கருமஞ்ச&ையு இருமலியிஞ்சு - யிந
தீலைபொருகாங் சொரறுவரையெள்ளா - வாரடகமிளிரு மா
டகக்கோபுரச் - இல்லை. பஇயி னெல்லைச்குணபாற் - கெரத்ற
வகுடககர் பற்றிபசெல்வன் - பதமலரேய்ச்த முூதலவர்கணத
சோ - ரறிவால்மிக்க நெறி?சர்செல்வ -னசலிடமருவரு சச
லச்செல்வரை - யாடல்பொருட்டா நீடரைபுக்குப் . பட்ரொ
ளிஞாயிறு ௪டர்வானுறவப்- பக்குவக்கஞச மிக்கலர்க் காங்கு-
செறறஞ்செந்த கற்றவர்லீடா - நிலைமையினிற்கும் தலைமைப
ளிப்போன் - பல்றுளையோடாக் கறு த்காங்கசெ - ஓருகா
வாயி லுருகாநிற்சச் - கருகாஞானச் சனிஈனியிட்டோன .-
வெம்பகலெல்கு மம்பரமாருக - கார்கொணீரரி யார்கலிதழீ
இ - வாயுழிமாணாத் சோயநதாங்கி - விசும்பிடைவீசப் பசு
காலாடிக் - கொழுநதுளிபூவின் விழுர்தாங்கம்மா - னறை
சாலாற்றின் துறைபுஃக்கவ்வையின் - ஞானத்தோய மானத்
சேற்ற- திருவாயம லரருள்சோகுரவன ஃ கவரோவும்பே
ழவ?மேம்ப்பட்டக் - காட்டாட்டாமரை மாட்டாச் வவழி
ச. செதசாதுலவும் பைநதாசாறுசரல் - மானத்தோதகங் கா
னச்சம்மையு - மண்டங்கிளாநத தண்டலைமினையி - லுண்டா
சேய்ர் து வண்டேனுண்டு - தச்சையிசைக்குஞ் சுத்சவிரட்டு
௫ - சூர்த்தகெஞ்சக் கூர்த்கசண்ணியர் - திபத்தரமுவ்
கோபத்தன்ன - சாழகம்புளைச்் 2 வாழியமங்சை - யாடற்கம்
ரையும் பாடர்சும்மையுக் - சன்னுணர்ச் லக மின்னெனச்காண்
டேர - ரோதவெழுச்த வேதச்சம்மையும் - கடுவேரடமிர்த
[அ
“எ
மங் கம்புககழல்கும் - பகெடலேழிற் படரார்புஈமு - மளகீ
லசாட்சியு மல்சானோக்கும் - வளலுர்சோய்ச் ச மதரைதகலை
வ - விர்ககுணனினமலன் சிற்குணனசின்மயன - காரணகாவ
லன பூரணாபுணணர்ய - னாரணனாகம ஞூரணசரயக- னது
ன ராகு? னித்தனிரரமையன - சேவுடைச்சேவக னாவுடை
நாயக - ஊர்புகனாஇபன் கற்பகரசர்சா - ஐரமபதிஞானத
சொளி?யா - விரமபவழசனென வளெஞ்சக தோனே.
கலித்துமை.
ஆறிபு்பொருளுச் கறிவாவனவு மருகவதசேரர்
கெறிபுசெறிஈகு நிலையாவனவு நினைப்பரிதால்
(சறியுவ்குறிககக குணமாவனவுங் குவளைவயற்
செறியுகஇருததில்லை வம்ப மவாணன திருவடி மே.
௭ ௦கணடமேயவும் பெருமானடி ஐய மரு வியருள
ககணமிணருஞ் சிவஞானச்த்டுக் கடர்சுபக்கம்
பெ ய்சணடுகுதவர் போர்ரவியானசொஜழ் பொருட்குதவி
மெய்கண்ட சேவ னடி.த்சாமனாயன்றி வேறில் லையே.
வெண்பா.
அ ரணமு ெெ௦க்கலையு மாகமமும் கற்றாலுச
சேருமூசன மூனறுஈ தெரியாசே--பாரிற
சரூ ணபொழி ஞானப்ர காசன் கமலச
சரணமிரண் டி.ல்லையேற் ரான்.
சுப்ரமண்யதேசிகர் உமா.
சிவஞானமுனிவர் கூமிய குருவணக்கக்தையே
இவரும் க:ப்பாககஃகொண்டனர்,
உரையாசிரியர்சளின தெப்வ வணச்ச முுலிய
மூற்யிழ்து,
சறலயரகைக்காலை்.
ஃ
இ வமயம்,
சிவஞான சித் இியாரீ
சு பக்ஷம்.
வைல 0) அறத
மறைஞானதேிகர் உரை.
கட்டட? ட்
மால் -- காபபு,
அலு
வலிராயகஸ்் ததி,
ஒருகோட்ட னிருசெவியன் மும்மதத் த னால்வாயை
ங் கரத்தை, தருகோட்டம் பிறைபி௫ு$த் தாழ்சடை,
யான் றருமொருவா ரணத்தின்றாள்க, ஞரூகோட்டன
பொகிம்வணக் யோவாதே யிரவுபக லுணரவோடு
ந்தை த், தஇிருகோட்டு மயன்மிருமால் செல்வமுமொ
ன் றோவென்னச் செம்யுந்தேவே.
ஒருகோட்டன்...... .. சேவே. ௭-௮. ஒருசொம்பையு மி
ரண்டுரெலியினையு மூன்று தாஈத்திவின்று பொழியாகினற
மூன்று மதத்தினையு கானறவாயினையுர் ததிச்கையுட ளேோத
ைனையு முடையனாப்) ச ச்காதேவியையும் வளைவபெற்ற
௫ான௪5இர கல்யினையும் கொன்றைமாலையையு ரிண்ட இர
ச்சடா பாரத்தின்சட் டரிகத வருத்இஸமூர்த்தியும் பார்யஇ
யாருங் களிும் பிடியுமாகக் கூடப் புணர்ச் துண்டாச்காகிர
த லொப்பில்லசத வாரணத்தெது தாள்களை ; புரு டோடா
நினற வன்புடனே வணக) இடையமும ல2வரதமுச் இ.பா
௨௦ சிலஎஞானத்தியார் சபக்ம்,
நிப்போர்கள் இந்தையிலுண்டாகய மலமாயாதி குற்றத்தை
யகர்திப் பிரமன் மான் மு.தலாயினார் செல்வமுஞ் ஏ[சரக்கல்ல
வென்று மதிதத; மேலான ஞானச்தைச் கொடாகிற்கும் இச்
சிறப்பினையுடைய கர்த்தா எனறவாறு.
எ சரச்கல்ல - பொருளல்ல, இதனை எநர்குஞ்சரச்கன்
௮ ஈண்ணிற்கலைஞானங்;-- கற்குஞ்சரச்சல்லகாண் என்னும
இருவருட்பயன நிரம்பலவழகயர் உரை சாப்பாலுணர்க,
சேவே என்பது எழுவாய் செய்யும் என்பது பயனிலை,
ஏகாரம் எற்ரசை. உமமை இறப்பு. ஓகாரம் எதிர்மறை.
இவ்வாசிரியர் சிவத.இ, சத்திவணக்கம், கணபதிவணக்
கம், கக்சர்வணக்கம், குருதி; ௮வையடக்கம்) ற்சிசப்
பு, குருமரபு, நூற்பெயா, ூற்கருத் இலைகளைப் பச. தசசெ
ய்யுளாற் பாயிரமாக வணர்த்த, உலோகாயிதன்மு£ற் பா
ஞ்சராததிரியீரன பரசமயிகள் பதினால்வர் மசத்சையு மவ
ரவர் மத மறுப்பினையு மிரு நூற்றுத் தொண்ணாறு விருத்சகு
தாலுணர்த்து, அதன்பின் றமத மதத்தைபே தாபித்தற் பொ
ருட்டுப் ப.ரம,த௫் தன்மதமாகிய விரண்டினையும் வினாவிடை
யாககி ஸ்வம்மதத் இனை முக் நூற் நிருபசதொரு செய்யுளா
இணர்ச்தினமையா லிகர்குச் சுபககமெனவு மதர்குப் பரப
ககமெனவும் பெயராயிற்று.
இசனுடைய பரபச்சமானத சங்கராசாரியார் செய்த ௪
ர்லதரிசா சங்கரஹக் தும், சர்வஅமதோப நியாசச் தம், இரா
மசாதசாசாரியர் பண்ணின பரமத நிராகரணத் தம், காவான
மசம்பு பண்ணின சத்சாக்க இபிகையிலும், அகோர சிலாசாரி
யர் பண்ணின இத்தாந்சார்த்த சமுசயத் தம் பார்த். 2; அலை
சனின் கருச்ைப்பற்றிச் செய்தசென லறி௫,
பாயிரம், ௨௪
சுபகீகீமானத முன்லூலாகய சவெஞானபோதத்தின் ௪
ருத் தினையும், வழிராலாகய குத்திரஞ்- சூரணி - வெண்பா
இவைகளையும், சிவாகமங்களையு முற்றுகோக்கி; அவ்வழியே ப
னனிரண்டு சூத்திரமாகச் செய்தசென வழிக,
சூத்தரமென்ற சொற்குப் பொருள் சூசனையாகச் சொ
ல் எசையாற் சூச்திரமெனப் பெயராயிற்று, ௮௬௪ வ.த.--
அவற்றுட் ரூதஇரசசானே, யாடிகீழலி னறிபத்தோனறி,
கரடுசலின்றிப் பொருணனிவிளக்ச, யாப்பிலுட் டோனற யா
த.தமைப்பதுவே?? எனமுர் சொல்காப்பியஞர். (௪)
சிவாக்ரயோகியருரை வருமாறு.
[3 அசகைய வ
மேலிச்தச் சாஸ்திரத்இு லாதியிலே நிர்விக்ஈபரி சமாப்
இயின பொருட்டும், சஷியசக்தானாபி விர்த் தியின் பொருட்டும்?
இரதச்சாஸ்இரம் லோகத்திலே பிரசாசிககையின் பொருட்ம,
அதியி2ல அருணச்தி?தவ சிவாசாரியர் பண்ணின
விநாயகஸ்துதஇி.
(இஃஸ்.) கங்கையையும் வளைக் 5 பிரைபயுள் சொன்
ஹு மாலையையுக் தரிச்ச நெடிய சடையையுடைப பர் ஸ்வ
ரனுடைய வருளினாலே தரப்ப. டொரு சொம்பையு மிரண்டு
செ.லவிடையு மிச்சாஞானச்சீரிலபயென்று மூன்றுமதத்தையு கா
னறவாயினையு மைக்து கரங்களையுமடையரா யானைபோன்ற
இருமுகத்தராய்த் தமக்சொரு சாயசனில்லாமையால் விரசாய
கனென்னலுர் தஇருசாமத்சை யுடையராய், ஒப்பற் சவருடைய
பாதாச விர்சங்களி?லே கரைஈ்$ பத்தியுடனே யிரவுபக லிடை
யரு௮ற் நியானிப்போருடைய இருச்சாயெ வஞ்ஞானத்தை
௨௨ சிவஞானசித்தியார் சுபக்ஷம்,
பொழித் தப்பரமப்பிரயோசகமாகய மோகஷத்கையும், ட்ரம்மி
விஷணுக்கள் செல்உமுஞ் சறிசென்னும்படி க்கு ௮அவாச்தரப் பி
சயோசகமாகய போகச்தையும் கொடுப்பவராகையா லத்சே
வனே யிச நூலுக்குச் காப்பு,
சேணகனயுதிவியதாம்.
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு.
அலைைவாகை (0) வணவலைவாள்.
இச்.நால் சடையின்றிப் பூரணமாகும்பொருட்டுச் கடவள்
வாம்க_.தச் சொல்லுகேருராய் மூதி விசராயகவணச்கஞ் செ
ய்கனருர்,
ஒருகோட்டன் வாரணமென்று விசேடக்கப்பட்டதா
ரையால் ஐங்கரத்த ளென்ரதோடு விசேடிம் சைங்கரத, கனா
செய வா. ரணமென்ற ரூபகம்பண்ணு5. ஒருசோட்டன் - என்
பு - ஒற்றைக் கொம்பையுடைய ஸாகயும்,--இருசெவியன்,.
எ. த. இரண்டு தன்னங்களையுடையனாயும்,-மூமதத்தன்,
எ- த, மூன்று மதசலற்களையுடையனாயு மிருச்சனத,- ரா
ல்வாபைங்கரத்தன். எ. த. கரன்நவரயினையு மைஈத 6ரபங்
களையுமுடைய (விசாயசனாகய)--த.று தருகோட்டம் பிரையி
தீழிச் சாழ்சடையரன் தறாமொரு வாரணத்தின். எ- த. ௧
க்சாகேவியையுங் சோட்டச்சரும் பிரயென்௮ கூட்டுசலாச்
குனிப்பாய சக் இரகலையையுல் கொன்றை மாலைஎம்யுஞு சுட்
டாகவுடைய பினறூங்காகின்ற சடையையுடைய இவறுற்ப
வித்ச குஞ்சரத்தினத. தாள்கள். எ. த. பாதாரகிச்சவ்
சள் (சம்மை)--உருகோட்டன்பொரி வணஞஸ்கி. எ- த. மிகு
ச்ந பச் யோடுச்தாழ்ம தர் சவணச்க,ச்இனாலே யடையப்ப
ட்ட சவஇகா£வான்களாய்,- ஓவாதே. எ.து. நீங்கா மே
பாயிரம், ௨௩
இரவுபகல். ௭ த. அகோராத்திரம்,--உணர்வோர். எ-து.
அஈதப்பாதத்தியாக முன்னாகச் சி௨த்யொசம்பண்ணு வோர்,
இசகசைத் இருசோட்டும். ௭- த. அந்தச் சிவத்தியானச
வாரத்இஷைலே சிற்சத்தியினத விரிக்க அறிவுகொழில்களை ம
ரைத்த பல ஈத இயினத வியாபாரத்தைத தடுத் தகனணாற் பண
ப்பட்ட வஞ்ஞானத்தைன் தரத்தம்.--௮யன்றிருமால் செ
ல்வமுமொனமோே வெனன. ௭-2. மபீரமத்வம் விஷு
எமென்னே௪ வைஹ்வரியமு மொருபொருளோ வெனன,--
செய்யு தேலே. ௭-2. (சேவேசெய்யும்) எனமாறு௪-ே
லாச,சள்மைபைச் செய்யும். முன்னிருரத சிவத் தலவ5)௫த தா
னே விளசகித தனித்தனி யவர்களச் சவனகளாசத தானே ப
ண்லும்; முத்தி வியத்தி யிரண்டு மோக்ஷமென்கையால்.
இருகோட்டுெென்றதனால் பாசமுத்தியும்,செய்யு்ே சசேபெ
ன்௦ னால் இவச்வாமி வியத்தியுஞ் சொல்லப்பட்டதறிச.
தீசள்கள. ௭-௮. எழுவரய், ஓட்டும் என்பதம், செய்யும் என
பம், பயனிலை.
இமைகளை.
சிவஞானயோகியருரை வருமாறு.
ககக (0) அவரன
சிவஞானபோத .நூற்பொருள் மீற்காலத்தசர்ச்கு இவி௪
விஎங்குமா௮ விரித்தல்யாப்பான் நூல்செய்வான் பு55த வாசி
ரியர், எநித் சசகொண்டபொருள் இடையூறு இர்கதினிதமுட
தர்பொருட்டும், இ நூனின்று கிலவ,த.ற்பொருட்டும், மு.தறகட்
௦-ய் தகொண்ட கடவுள்வாழ்தீத மாஞக்கர்ச்கு ௮றிவு௮.த
தீற்பொருடுச் செய்யுளாற்றெறிக்கனருர்,
என்பத கங்கையும் பிசையுல் கொன்றையு மணிசத சடை
யானனித்தருவிப ஒருகோடு முதலியவற்றை யுடையவஞைய
௨௪ சுவஞானூத்தியார சுடகூம்.
வாரணமுகத்தானுடைய இருவடிகள், பேரன்பாவிடையரா ஐ
தீமமை வழிபட்டுத் இ.பானிப்போரறிவினசண்ணதாகய ம
சசோணைச் தரச்கும்; அதுவேயுமனறி ௮அயனரிமு,சலிபோர் வா
மழ மொருபொருளன்றென வெறுப்பச் சிவமாக்தனமைப் பெ
ருவாழ்யையுர் தருமென்பதாம்.
சந்தைத் இருகோட்டித் செய்வசத்சன்னம செய்யவல்ல
தாளகளுக்கு, இடையூற்றதையோட்டி. இரநூச முட.வுபெறச்
ரெப்தல் ஏருமையனறென்பது கருத் த.
கங்கையின் செருச்சடசசிப் பிறைபை வாழ்விச்த பெரு
மான மகனுதலாலம் ௮ச்சலமடைமை தெளியப்படுமெனபா
ர், தற 5ருகோட்டம் பிறையிதழிச்சாழ்சடையானசருமொரு
வாரணமென்ருர்
இதழியுமூடன் கூறினார், இருவடையாள மாலையா,தலின,
இததறித் தணார்போலத தாழர்த சடையானென உவமத்
சொசையாசச் சொண்டிலாத்தலுமொன்று,
தருசோட்டம்பிறை- தன்னுர்உரப்பட்ட வளைலானழகு
பெற பிறை,
இருசெவியனென்ற த,இசைபெச்சச்சால் இரண்டு *முற
மபேோலு3 செலியெனப் பொருடக்து நிற்றலின், ஒரு சோ
டம சலிபனபோல ப் பிறிஇனிபைபு$ச்யெ விசேடணமாதற்கி
மூககனமையுணர்க,
உழுறம்போலுஜ் செவி எனச் செவிக்கு மூறத்தை உவமிழ்
தசை, சூற்பகர்ணம் என்னும் விகாயகர் ஷோடசகாம விஇியிற்
சாண்ச
யானையுறுப்பும் கமுத்திற்கு மேலன்றி மின்மையான் மும்
மதத்தனாகல் யரங்கனமென்பார்க்கு மும்மதம் யானைக்கு ௮
பாயிரம். உட
டைபென்பாரும், ஒருகோட்டன் முதலியனபோல மும்மதத்
சீனென விராயகப்பிராலுக்கேயடையாய் நிற்றலின் யானைக்க
டையாமாறு மாக்கனமெனமறுத்த இச்சசஞானக$ூரியைகள்
ஈணடு மும்மதமென உருவகஞ் செய்டப்படடனவென்றுரைப
பாரும், ஒருகோடு முதலியவேனையடையெல்லாம் உறுப்பினை
யேயுணர்த்இ நிற்றலின் இத மாத்திரமினம்பற்று தருவக(மா.த
ல் செல்லாமையானும் உருவகஞ் செய்,ச.ற்குரியதோரியைபுவிசே
டமினமையானுவ் கந்தன மூகலியோனாயு மக்கருத் தப்பறறி
மூமமதததனெனல் யாண்டுமின்மையாலும் ௮.தவுமுரையன
ஜெள மறுக்தப் பஞ்சாக்கரத்தன் பேதமாகிய எட்டெழுத தா
செழுத்.த காலெழுச் தமுதலியனவும் பஞ்சாக்கரமென வழங்
கப்பரிமாறுபோல மும்மததஇன் வகையாகயே ஒருமதமு மிரும
தீங்களு மும்மத ன வழங்கப்படுமாகலின் அதுபற்றி ஆசவ்
கை யெனனையென்றொழிவாருமுளர்.
லாரணமுஞ் சிகதையும் தருபெயர்,
திருகு முதனிலைப்பெயர்.
ஓகாரம் எதிர்மறை.
இஃசெண்ணலக்காரம்.
ஈண்டு மஇரைவளையுமிறைவனாலியம்பு நூலு மீண்டஎவும்
பொருளியல்பும் வேண்டுஞ் செய்தி-மூரைமைசளஞும் பெத்த
மொடு முத்இயெல்லாம்!? என்றெடுச்தககொண்ட மூறையெ
வைச் துப்பரபக்கங்களை எடுத்தோஇி மறுத்தவாசிரியர், இவி.ப
ம்முதையே சுபச்ககு கூறுேனேமுர்,
௨௬ இவஞானூத்தியசம் சபகூ.ம்.
இரம்பவழகியருரை வருமாறு.
கவைனாவானா (] அணக
(இ-ள்) ஒருகோட்டன் எ-று. ஒரு கொம்பீளையுமூ
டையனாய்,--இருசெவியன்,. ௭-2. இரண்டு செலியினையுு
டையனாம்,--மூம்மதத்தன. எ-று. மூனு மகங்களயுமுடை
யனா.ப்-நரல்வாயன. எ-று. நான றவாயினையுமுடையனாய்
ஓல்கரத்தன். ௭-௪. அஇிச்சையுடனே ஐ௩ தக ரங்களையுமுடை
யனாய்-- அறுதருகோடடம் மீரையிதழித் தாழசடையான
ஈருமொரு வாரணச்்இனறாள்கள். எ- து. கங்கா?தவியினை
ய.௦ வளைவுபெற்ற பிரையினையுங் கொனரைப்பூவினையுமுடைய
நீணட இருசசடாபார,தஇனையுமுடைய தம்பிரானார் தரப்பட
ட. லொப்பில்லாத மூத்தகாயனார.த ஸ்ரீபாதங்களை--உருசோ
ட்டன்பொடும்வணங்கி. ௭-௪. உருயோடப்படாநினத பல்
தயடனே தண்டனபண்ணி,.- ஓவாதே. யிரவுபக லுணர்
லேரா. ௭-2. ஒழியாதே யிரவபசகல் நினைக்கற டெரியோர்
சளுடைய,-சிற்கசைக் இருகோட்டும். ௭-,த. இருகயல்சளின்
ம௰மாயாதிகனமமெர இற குணங்களப்போக்கும;-- வட்
நிருமால் செல்வமுமொன்றோவெனனச் செம்யும் எ-து. பர
ம்ம விஷணுகசளுடைய மாயாபோகமாகய ஐஸ்வரியமு!௰ ஒரு
பொருளேோவெனனும்படி. ஞானச்செல்வமாசய பரமபோகத
க கொடாதிரகும்,--மேலே,௭-த. கையா லிவனே ச்சா
ளெனறு மொல்லப்டடுமென்றவாறு,
என்னவே யானு மிச் நூலைத் சாப்பாதற்று நிமித்தமாக லக்
தீச் சிர்பாக.ற்களை யொழியாசே ௨உகவரதழமு மெனனிருதயதீ
திலே லைதது£கெரள்ளா நீன்ரேனெனபது கருச்,
இத சாப்பு,
மதகு வலர.
பாயிரம், ௨௪
சுப்ரமண்யதேசிகருசை வருமாறு.
வகைய (0 அணணஷ
(இ-ள்.) ௮. ௭-2. கக்சையும்,-தீருகோட்டம்மிரா.
௪-2. சனனாற்றரப்டட்டவளைவான அழகுபெ.ற்றபிரையும்,--
இதழி. ௭-2. கொனறமாஃையுமணிசக,--சார த்சடையானற
௫:ம்.எ-.த. தாழ்கத சடையையுடைய சிவபிரான் ௮ளிததருளி
ய, ஒருகோட்டன், ௭-2. ஒர்ஜறைகைகசொம்பை யுடையாஜும்,--
இருெவியன, எ-.த. இரண்டுமுசம்போலும் கரதையுடையானு
ம் -மும்மதத்தன். ௭-2. மூனறு ததை யுடையாலும் கா
ல்லா யையங்கரம்சன, ௭-2, கானரவாடையும் ஐச்துசரகசை
யு மூடை யவலுமாகய,--ஒருவாரணத்தின்றாள்கள ௭-2. ஒப்
பற்ற வாரணமுகத்கானுைய சாள்கள,--உருகோட்டல்யொ
டூ௦ ஏ-து, உரு$போடுசர்ரு ஏதவர௫ே பேரன்போடும்,--
ஒலாசே வணங். ௭-௮. இடையரமுத,தம்மனம் ஏழிபட்டு,--
இரவுபகல். எ-று. இரவும் பகலுர்,-உணர்வோர் ௪53,
தியாநிப்போ ரதிவினகண்ணசாகய,-- திருகோட்டும். ௭-2,
மலகசோணைத் தரர்க்கும் அதுவேயுன்றி,-- அயன்றிருடால்
செல்வமும், எ-து., அயனரி முதலியோர் வாழ்வும், ஒன் ரோ
வென்ன. எ.து. ஒருபொருளன்றென வெறுப்ப;--சேவுசெய்
வ2. ௭-2. சலமரச்தள்மைப் பெருவா ழ்வையுக்தரும்.
கரசைத்திருகோட்டிக் தெய்வழ்தனைை செய்யவற்ல
தாள£ஞூககு இடையூற்தையோட்டி இச் நூன் முடிவுபெறச்
செம்வ தருமையன்சென்பத ௧௬ த.
இத விகாயகர் தஇ கூறியத.
வைைளாகள இவகிவகிடி ஷர வவவ்ஷவுவரவலைையலைகளைகயல்கதைகககைகயமமகத்டைம வைகையை கவ தாக வனயக வ ளகராகககயகளை கில்
டெலி] சிவஞானசித்தியார் சுபகூம்.
ப.ரபக்ஷச்செய்யுட்டொகை,
முசவுரையிற்றசமெழுமூன் ததன்முப்பானொன்று
மூதுலசன் முப்பானொன்றெண்ணைர்சகாம்புத் சன
நிகழ்மூவர்ச்கோரெட்டாநிகண்டலுக்செட்டீரோழ
சவசலுக்வோச்தோடி.ருமூன மும்பாட்டன
பகர்பதின்றுனறீனாச்தேப்ரபாகரனீரிரண்டாம்
பரிணைைகான்கருகான்கேமாயாவாத
நிசழைம்மூன்சறுமூன்றும்பாற்கரியற்கேழா
நிரீகரம்கு.சசஅ ராத் திரியெமுமுபபானொன்தே.
சுபகூூசெய்யுட்டொகை,
ஐ. த.௪.த யிரேமு மளலையாகு
மாதிதனி லெழுபதுபின ஜொண்ணூ ற்ருறு
௧௧ த௪ தட்டைய காற்பானவமழும் பின*லமூ
கனிகான்கு நாற்பதினி லொன்றிழிக்தீராறுங்
க௦்,சன்முக மோராறும் கரமங்ரோற௮வ்
கருதீடுவங் கணபஇனபங் கரமுமிருபசமுஞ்
சிச்மையிவை மூவொனப தொடுமச் நாறுஞ்
சிவஞான சித்இசுவ பக்கமெனத்செளியே.
இதத்கு
மறைஞானதேசிகர் கருத்து.
வயதை (0) அனைவ
இதன்கருத் தியாசெனில௰் ?
சத்திதன்பரமசஞ் செப்புஷ்காலை - மையுறுமுலகா யதன்
மூ.கனமதமு - மெயயுறுசைவ மேன்மையுமாகும் - ஸ்வம்ம,£க்
தனனைம் துலங்கவுாக்கற் - கற்புறமளாலை காண்டலாதியா
பாயிரம், ௨௯
ய் *- சொற்பயின்ரான்றுக் தொல்கி௨ன்படைத் த - முத. தமவ
ளிட்புட னொழித்தருள்செய்.த - மவன துவாணையி னானமாகக
னமம் - புவனநதோறும் புசித்தவடம்பின - மன்னியவானமா
மலத் தடனசதப் - புண்ணியமூர்தீதஇியைப் புகலருஞ்சிவனைச௪ -
காணவுங்காளுப் பொருளதுமினறி - வீறியபரமும் பாசமூம
வேரு -யீதெனவான்மா வியல்டுடலுணர்ஈ_த - ெழிதருகுரு
வா லிவவகைதெரிச்த - முழு துணர்வாகி மு த்தியையதிக_௫-
சீருடன்குருலாற் "வனமும் தனா - யரனடிநிழனின் றஞ்செழு
தி.ஐணர்கது - மகலருமும்மலத் தழுககனையகற்றியும் - புகலரு
ஞரூசுவாநு பூதிபையடைச் த - மொழிவறுமினப முசலியபரன
பாற - பழுத௮மடிமைப் பத்திசெய்தஞ் - சவனடியரமாயு.
எ வாலயக்சனையு - நவையநதவழிபடு நன்மையுமூரைததம் - ப
னனிருகுத்தரப் பயன கனனையு - முன்னி.பாகமப் படியுனைாத
தீ.தயே எனவறிக,
இதற்கு மூலாகமங்க ளெழுஇல் விரியுமென்று வேதேதிரு
ஷடாச்சமாச விருச்சச்சோறும் காட்டினம்; ஆண்டுக்காணக
சிவாக்சயோகியருரை வருமாறு.
சவலை (7) வனிலை
சிவஸ்.துஇி,.
ஆ திரடுவர் தமிலாவளவில்சோத
யருண்ஞானமூர்த்தியாயலெமீன் ற
மாதினையுமொருபாகத்த_.ச்வோஜேர்
மகுடகுடாமணியாய்வையம்போ ற்றப்
டாதிமதியணிபவளச்சடைகடாழப்
படரொளியம்பலச்தாடும்பரஞர்பாதத்
தாதமலிதாமரைகளசிரத்ேேசலைச் த்
தராராதபேரன்புவளராரிற்பாம்.
௩0 இவஞானித்தயொர் சயக்ஷம்,
மேலிகதச் சாஸ்இரத்தில் பிரதிபாச்டரான சிவனை ஸ்
வரூபதடஸ் மென்னு மிரண்டு லக்ஷணவ்களினாலும் மேோரத்திர
ம் பண்ணுளேறத.
(இ-ள்.) அஇரடு வாதமிலா வளவில் சோதி - உற்பசஇ
இத சாசமினறிச் கால?சசவஸ் தகசளினுலே யடரி2 சின்னமா
ய் ஒன்றாய் சுத். நமாய் விபுலாய் ஸ்வயம் ப்ரகாசஞானான
ந்த ஸ்௨ரபமாய் ஸ்வாறுபவைகவேத்தியமான பரமம்
*.௪௨-௧௦ வி.றெ_௨௨ 9 ஸு-டு.ர) 286௦ வறி
5 ் உ)
வண... 92௧௦ ஷு க்ஃவறாவற 9 தாய 8-7 09
யு ஜாசி9வக.ம8 2ஙஃவறிவ.ச கூஜாஹ-ஹிதி....
இ.த ஸ்வரூபல ௯௨ணம.
மேல் சடஸ்சலக்ஷணம்:சத்தர் உத்தியு,்சர் ப்ரகிர்த்ச
ர் என்றா மூனறுவி.சம் இவவாறு பஹுி5மா௫ல் ௮சேசேஸ்ரீ
,லரக்வமா மென்னில் ? சத்திப்பிரவிர் தத பேகச்னுலே
'பேச மூபசாரமாகச் சொன்னசன்றி வஸ். தபேத மில்லை.
க 3 க௨டவ..ம்ஸா ி
ட .. தரல த 22 ௮ ரப்
விய உவ. ) 2.2 ாகெ௦ உட யர மெ 29.5 ஜெடிலை
௦ம் ஜீ வகாற.2௪.௮--
அருண்ஞாள மூர்ச்தியாய்-௮ட்படிப்பட்ட சிவன் தன்மா
சக பழுக்ரேஹிக்கவேனுமெனறுக் கீருபையிஞலே பஞ்சசத்
இிகளுக்குள் ஞானசத்ு மூர்த்திமானா௫ச் சததரொனறு கா
மத்தை யுடையராய் ரூபமாய் ஞானப்பிரசாசரா மிருப்பர்,
*.ச9-௧௦ விசி வி௮கிஹ வடணற-ஒு
் ம ஷ
பெமகா.௧. ௦ ம8_,......
பசயிரம், ௩௧
அமீன் மாதினையுமொரு பாகத்,கடக்கி - விஸ்வம்
இர்கு ௮பினன கிமித்சோபாதாசமாகய தனது சமவாய ௮.
௪௧தி வாம பாகமூக தான தக௲ண பாகமுமாக விக்திர
ச.நுசபோல நீலமும் பொனமையுமா௫, யொருமுதலி2ல யிரு
வகை நிறமுமாச), ஜஞானக்கரியர சமமாய்), அ௮களமரகய
பரையாதிசதஇகள் சகளமாகய சுத்தமாடையிலை தர்ப்பண
தீதில் பீரதிபிம்பம்போலே பொரு5தகையால் சகளாகள
மரக, விஸ்வததிற்குப் பரமகாரண ௦7) யகேக்சகதரப் பிரகா
சமுமா9, மாயாதிதமாய், ௨௧இயுச்,சசரொனலும் சதாசிவொனறு
ம பரிமாய சாமதரையுடையராய், சூத்.த மாயாகருத்இிபத்ை
ப் பணணுவா. இவர்ககுச் திரு£மனி பஞ்ச-ஈத்தெளுடைய ப
தீ.தஇிலொரு அம்சமாக நிஷகளமாகய சிவசாதாகயம் ௮ழமூர்து இ
சாமாக்யம், மூர்திஇிசாகயம், சர்த்ருசாசாச்யம், கரமசா
தாசயமுண்டாம்; ௮2. நிஷகளம். களம் விச். தனி32
தினம் ஈசாரன் ஈன்வரன ப்ரம்மன சிவன் , சதரதிவ
சென்னும் சகளமூர்த்தெ ரூன்டாம். இரத விரணரீ
ெகை நிஷ்கள சகளத இருமேனியிலே சவெனினது சு௪
மாயாஸ்து.௦ கருத்பத்தைப் டணனணுவர். ௬2௪ மாயையி
ல் சூக்கும கீருத்யத்தை சத்தர் பண்னுவர் எனவறிக,
4295௦ வா_5--9ல.__வஊவதஃஃ க! அரா
ண 9-௫.கிரவகட௱-ஒவய ரசு | சிஷிவயாடிலாவெ
நீறு அக ஹகஷமிஷ ௨௫ | வள அய நாஷஹி
மெ 9ரஹாஸி ஈஃழிராணி அ | ௨௨ ௧
க ஸா உஉ.3ணெட7_தி,.20௦யவடிதி ॥ வற
செடி 2றொ2 ஸ்ரிவவாடாவ 3) ஷ5 ஐ ௨8 | சூரி
௩௨. சிவஞானசித்தியார் சபக்௩ம்,
ாகெஷறாடிரா_2 ௧8-ட.கி.4வ ஹூ வூ ॥ ஐஅர
02/5$3பற௦ு_ நெ 21 8-2-௫.கி-2 விஸஹொது 2
518 £_நறாக உ.2ாமா௦2றொ.ந ௧.௪... ர ஹாரா வ 2
ஷஹேவ2 || கி,யாகெ5.3ஸா௦ரொ_2 ௧33 ஹாராவ)
வாவ
வலாஜேர் மகுடசூடாமணியாய் வையம்போற்றப் பர்இ
மதி பணீபவளச் சடைசடாழப் படரொளி யம்பலததாடும் ப
சஞார்பாசத சாதுமலி சாமரைகள் சரத்சேவைத்தத் தள
சாச பேரனபு வளராரநித்பாம் - பிரம்மாதிதேவர்கள் (அபி
ஷேசத்திற்கு சிகொரதரமாய் ) சர்வலோகப்பிராணிசளுர்
சோச்தஇரம்பண்ணும்படி சகுத் தனதசசையாற் நிருமேவிஈய
யாககக் கொண்டு ௮ஷ்டகலாப் பிரசாதரூபமாகிய வர்த்சசச் த்
ட சனை அழருபொருச்தச் சிவச இருச்சடாபரத்திலே தரித்துக்
கொண்டுமுக்சச்சடைகள் தாழ்ச். து தொக்க சோமசூரியாககிடி
ட் பிரசாசங்கள் மமுங்கும்படி.க்கு மிகுச்சப்பிரசாசமாய் வயா
யாமீயுள்ள சிற் உடையிலே பஞ்சகருகயமே நிர்த்தமாகப்பண்ணு
குசிவனது தாதுசெறிகத பாதாரவிகங்களிலே சிரசினால்வண
௧௫ தளர்ச்சியில்லாத மிகுர்த வனபுடனே கூடுவோம். இது
ப்.ரவிர் ச,சனாச் சொன்னது.
இதற்கு வேறுகிதமாய்ட் பொருளூரைப்பாருமூளர். ௮௨
அவருமாறு:--ஸ்வரூபம் தடஸ்தமெனலும் பரிபூரணம் சத்தர்,
உத்தியுக் சர், ப்ரலிர்த்தொன்று சொன்னதனறி ௮ம்டலத்தாடு
ம சிவனையே சோசத்இரம்பண்ணினதாக வுரைப்பார்கள். (ஆ
இக0...... நித்பாம்.) ௭. த. ததிமத்யாச்ச்.சரஹிசமாய் ௮ள
விட அரிசாயுள்ள வொளியான2 க்ருபையரறாளூற ஞானசம்
இயினை லடி.வாச வுடைச்சாய் விஞ்ச்லத்ைச் தோற்றுகிக்ரே
ர ரயிரம், ௩
கீரியாசத்தியைத் தன்னுடைய பாரிசத்திலே யுடைத்காய் தே
ஏர்களுடைய அபிஷேகத்இற்கு ரச்திரமாயுலசத்தார சோதி
இரம்பண்ண அர்த்தசத்ரனைம் சரிக்கப்பட்ட பவளம்போன
2 நிறத்இனையுடைய சடைகளைத்கா ழவிட்டிளியாக்கப்படாறி
னற அம்பலத் துள்ளே கிறுத்கம்பயிலாகிற்கற பரமேஸ்வரனு
டைய தாதசெதிந்த கமமம்போன்ற ரீபாதங்களைத் தலை
ற்கொண்டு, சாழ்வுபடாத வனபினை மிசவும் ௮வன்பாதத்திமே
யுண்டாக்காநீற்பேம். ௭-௮.
இருவம்பலத் த நிர்ச்சம்பண்ணுசையாவ த, பூமிக்குச் ஈ
முழமுனைநாடி. செம்பரமாதலால் ௮திலாககை அஜபாஸ்வர இ
பமா மிரண்டக்கரமாகய இருவடிகளா லாவேதனால், உ௰கத்இ
த் குயிருமாய் நிற்பனென்பது கருத்து. உயிர்சளூக்கு பலமாயி
ருப்பனென்ப.த ௮ஷ்டமூர்க்ச வடிலா,சலால் “தானாடத ௪
ன கசையாகிம்?? என்னும் பழவார். த்சையு மிதனைகோச்சி யென
சசொள்க எசேவர்கள் தானவர் சித்தவித்தியாகரர்பூ மூவர்ச
ளரஇ முப்பத் தமூவாகள், தாபகர்சத்தர் ௪மயஞ்சரரசரம
யாலவையுமாடிடு ெம்மிறையாடலே.? எததச் தவமாட சதாஇிய
ந்தாளுடச், இத்திசளாடத் இசைகளுமாடிட, வைத்தசராசர
மாட மரையா..., வத்தனுமாடினா னாகக்தக்கூத்சே.? இருமக்தி
ரம் திருக்கூத் ஐ.த்தரிசசம்.
*இச்செய்யுளும் பின்வரும் சத் இவணக்சம் கக்தர்வணக்க
ங்சளும் பரப௯ஷற்இற் கூறப்பட்டுள்ளது. இ௮வர்றிச்கு சவொச்ர
யோகள்,ஞானப்பிரசாசர் இவர் களிருஒரும் இக்கனம் வருவி
த். துரையிட்டிருக்கன்றனர். ஒருகோட்டன் என்பத முதல் பர
வகஷப்பாயிரச்செய்யுளில் பிசவும் உரையாடிரியர்கள் லெவற்னற
தீ தீழூவியும் விடச் தமிரூப்பசை ல்க்ாங்கு சூறிப்பிக்கப்டடும்.
&
௩௪ சல்ஞானடித்தியார சபகூம்,
பரபக்ஷ சபக்ஷங்கட்டுப் பரயிரச் செம்யுள் எரையறுச்ச
ப்படடிறுப்பரை ((முதவுரையிற்றசம்?! எஜச்_த.த.த எனனும்
செய்யுட்டொசை விருத்தங்சளிழ்சாண்க, (உ௮-வதபச்சம்.)
ஜராலழாமாய தித்.
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு.
கலசககளைகை (] வவன்னள்ள்.
ஆதி? எந்சமிலா வளவில் சாதி யவருண்ஞான மூர்த்தி
யாய் - (சேோரஇிபாய் அருள்மூர்த்இயாய் ஞானமூர்த்தியாய் எ
னறுபிரிச் ஐ மூன்றிடத் துங் கூட்டுக, ஆ.திகடு வச்.தமிலா எ
ளவில்சோதியாய் என்பத தகுபெயரா,தலரல்)
சோதியாய் - உற்பத்தி இர காசங்களின துபசார
தீதுககுக தூரமாம் மனே வாக்கதீசமாசய சுத்த
சோதியாக தனத மம்பியநிஷ்கள நிர்த்சசோதியாய்; து
கையாக சகளாதஇிசார ரென்கன்ற சதாகிவன், சகளநிஷ
களபோக ரொன்சின்ற வராகதிவன், நிஸ்களவிலைய ரென்
சனற பரடிவன்) இவர்கட் கத$சமாம்: தகசையால், மஹாப்
பிரளயத்திலேசான் யோகலவிவேக பாவனையிலைதான் ௮
னுபக்ஷமாயெே பிரமாதி பரசிலாச்சமாகய அதிஷ்டாகல்க
ஊைவிட்டு?் சிவனிடச்தி மூனமுகமாய்த்திரும்மிய சம்புபக
மாயெ பிரமா விஷ்னு ருச்ரன் மசேஸ்வரன் சதீர்சி௫ன் ப
வி5த பரசாதம் பராசத்தி பரசி௨ூெென நின்ற 5வதத் வி
லயத்சானமாய், இரும்பச் சசஎரிர்ச்.சம்பண்ணும்படி,ஃ
அருண் நூர்த்இயாம் - 'மசாமாயாமய மகாசபாமபித்இியிழ்
மாச் இிசனெழுதியபூசாசரசவடிவாசய மச் இரலிபியெலுமிஐச்
சீல் மாச்இரிச ஓர்சரிச்கு மர்இிரனியழியாய்கர் அச்நிபோலானி
பாயி7ம். ட
ஈட்பலிச். தச் இவ்யமசக்திரமாபப் பலன்கொடுக்கும்படி சிவன
அ சம்கற்பச்சாலுண்டாய், அச்சத்தியகத்ச சம்மேளனமாகச்
சத்தமரயா புவசவாசிகளாயே சாருபிகளூம்கு ச ௪.த் இியகடி. வா
யும் மாக்திரிகனது சவ்கற்பத்தாற் கழ்பிசசம்மேனமா
ஒச் சிவலுகருக் கற்பிதவடி.வாயுமிருக்கும் வாசசமச் இரமாகய
மஞ்சதசாக்ரி பஞ்சாக்கரமா௫ு, தனது பரிக்ரஹசத்இயாயி
ருகனற வாசகசதீதிமயசரீரத்தி லாவிரப்பவித் சலினாபூகமா
யிருக்ன்ற வாச்சியமக் திரமாலய பஞ்சதசாக்ஷரி பஞ்சாக
ரமா, தனத சமவேத்சத்தி.பாயிருக்கன்ற வாச்யசத்திமய
சரீரியாய். கையால்,
ஞானமூர்த்இயாய் - சலைபா யிருகன்ற ஜடமூர்த்திகட்
கு வேருப், ௮அசலையாயிருககன்ற சித்தறுவாய்) இப்படி. கற்பிச
மூர்த்திக்கும் சரசரணாதிகளின தசைவுகூடாகாகையால்,--
(ூலைமீன்௦ மாதினையு மொருபாகத் தடச) அசிலமீனற-
பாரம்பரியமாய்ப் பராசத்தியா லநிஷ்டி ச்கப்பட் டர்தப்பரா
௪,த்த க்வாரத்தினலேயுக் தன்னாலே சா*தாத் அதிஸீடிக்கப்
பட்ட ப்ரம்மாதி தலாரச்தினாலேயுக் தறுகரண புவசபோக
ங்களாகிய சகலத்சையும் உற்பகிப்பித்த,--
ஒருபாகத்.த - வாமபாசகத்த,--
மாதினையும் - கிர்ச்சசாக்தியாய் நித்கும் உமசசேேவியையு
ம் நிர்த் சசாகஷிபாய்த் தனத சத்திசாக்நித்தியத்சாசமாய் நின
ற் நிலைநித்கவும் ஒரங்செத்தினுலே;-
அடக் - சமுத்திரத் ததிச்ச முத்தப்போல வச்ச த்வா
சத் னுலே மாயையி லுற்பவிப்பித் தத் தனத ௪ம்மேளன ௪
கீரவிக்ரகத்தி லாகிர்ப்பவிப்பிம்,ச ஸ்ரீகண்டமூர்த்இயிம் ப்ர
கேசிப்பிச்2 சம்மேளனமாகக் இநம்ப வ்நிற் ருலுஞ்சாச்கித்
இயமாய்,-ஃ
௩௯ ஏவளண்னித்இயார் சுபகூம்,
வானோர் மகுடசூடாமணியாய்- பிரமாதிதேகர்ச்கு ம
தேவராய ஸ்ரீகண்டாதிதேவர் சேவராகய அமசக்தாதிகட்ருச்
சே வனாய்,
வையம்போதிற - உலகங்களெல்லாச் ததிப்ப--
பாதிமதி யணிபவளச் ௪டைகடாழ - (பரஇ - சம்பாகு
மன்று ஒரங்கசமாதலால்) சச்த்ரசலையைச்தரித்த விரிச்ச பவு
ளச்கொடிபோன்ற சடைகள் பின்தூங்க,-
படசொளியம்பலத.ஐ-பராசத்தியா லஇஷஆ்டக்கப்பட்டுப்
பரம்பாரின்ற ப்.ரசாசததையுடைய சுத்த மாயாமயமாகய
௪பையின்கண்ணேடஃஃ
ஆடும் - ஈடிக்கும்,--
பரனார் - சுத்த சிவனார.த,--
பாதத்தா தமலி சரமனாகள - பாகசாரவிச் சல்களை,--
சிரத்சேவைதீ.த - சென்னியிற் ரிக் த,--
திளராத பேரன்பு வளராகிற்பாம் -யாம் நீஞ்காச மிகும்
த பழ்இநீறை வாச்காநிற்பாம். எ-று,
பாம்--தோன்று யெழுவாய்.
சிவாக்ரயோகியருரை வருமாறு,
வைதக் [0] எலானனைக்வனலைக
சசனருளிச்சையறிலியம்சலின்ப
மிலயமொடுபோசமதஇகாரமா£த்
சேசருவமருருவமுறுவ மாடத்
தேவியுமாய்த்சேசமெரசெல்ஏ$மாப்
வரயிர்ம் உள
இப.சரியவுயிராயெலாம்பெற்்அசேச£&ப்
பெரும்போசமவையளித் தப்பீறப்பினையு மொழிச் இட்
டாசகலுமடியரள ச தப்பனுடனிருக்கு
மனனையருட் பாத.மலர்சென்னியைப்பாம்.
மேலிசதச் கவெனளுடைய *சமவாரயச௪த்தியையும் $தத்பே
தங்களையு கூறுகேற்_த.
*்சமவாயசத்இ- அபின்னாசத்தி, $சத்பேதம் - ௮தின.து
பேதம்,
(இ-ள்.) ஈசனருள் - பரமேஸ் வருக்கு அச்நிச்கூஷ்ண
ம்போல 4 ௮விசாபாவமாயிருக்கிற கீருபாசத்தியான2 பஞ்ச
ஏ க்ருத்ய நிமித்தமாக கருத்யபேதங்களிஞலே யஞ்சுபேதம் .
3௨௧௨-௪௦ வாெவெவ' வ... தமெெவி யாராசி
ப் ஆ ஸூ ஆ
மி.92சரவறா। ௯வி.நாமாகி_சீா௦வொ ௮ 1-௮
ஷூ ௨ வொறிதி|
ஊஊ %
பரமசிவத்தி லாயிரச்சொருகூறு பராசத்தி,
4 அவிசாபாலம் - பிரிவில்லாமை, *க்ருதயம் - தொழில்.
இன்பம் - ௮ன்மாக்களூச்கு விஷயசகச்தைப் பொருத்த:
மாதிசத்திபான.த அரதப் பராசத்திமி லாயிரத்தொரு கூறாக
த்சோன்ம்,--
இச்சை - சீருஷ்டியாடுைபப் பண்ணேணுமென்று மிச
சாசச்தியான2 அச்சு வாதிசச்இயி லாமிரத்சொரு கூறுகத்
சோன்றும்,--
அறிவ-சர்வான்மாக்கரூடைய் கன்ம்ரிக்ளேய மந்தக் சன்
மல்சளூச்டோன த.ந£ரனை புங்ச்போகக்களையு மூபாதாசச்.ர
௪௮ சிவஞானத்தியார் சபக்ஷம்,
யல்களினின்று முண்டாச்கும். அதையு மேசசால.த்திலே 1யதம்
வத்தசாக வறியு ஞான.௪த்தியானது இச்சாசத் தயி லாயிரத்
தொரு கூருசத்சோன்றும்,--
1 அதர்வத் - உளளபடி.
இயற்றல் - *ச்ருஆ்டியாதி ச்ருத்யக்களைப் பண்ணு ய் கரி
யாசத்தியானத ஞானசத்தியி லாயிரத்தொரு கூறாகத்தேச
னறும்.
1 ச்ருஷ்டியாதி யென்றதனால் பஞ்சச்ருத்யல்களையும்
எனவறிக,
இ.த சிலச்ருஷ்டி, இச்தச் சவ௫த்இகளைச் து கிஷ்கஎமே,
3. சடகவா.சலெ__ச௮ிவெ.ச-வறா ஸகி ஊ
ஹவாடா௦ாஹாய..ச | .௪அகெ வட ஹஹ ரஸா
4]
உசிறாகிஹ9௨ வா | வு 27 செ ணன் பட்ட 1
அரறாகிஷ$- வ ॥ .சஅகெஹ்._., ஹஹ வழா றா ௭4
கி
தாதா கிஷ$-5 வ | ௬ ஷாமாகெ ஹஹீர௦ ஸா
சு கி, யாராகிவா9-* ஷீ] வஊ.சாவவெ ருசிய வ
அவிஷ்கெ.ரகி.அ-3.சா? | ஸரிவஷர ஷிிய௦ உசா
கெ.௨௮. *
இவ்லாறு பஞ்சசச் சர மொன்றுக்கொன்று சவால்
ராம்சமென்ர௪ கருதிய 8] சா.ச.சம்மிடசையிஷலே சொன்ன
கன்றி$ டரிசன்னமாசச் சொன்னதல்லு வெளவறிச, இப்
ட்டி சோன்றின பஞ்சசத்திகளிலே பரசசத்இயான.த பச்ஒம
ய ரயிச்ம், ௩௯
ஓராயே வாரன்மாக்களை உக ஹிக்கும். ஆதிசத்தியான.த ஆ
னால்மலம் பச்வமாம்படிக்குச் செதத் தும்,
ஏ தர தம்மியம் - ஏற்றக்குறைச்சல், 6 பரிச்சின்னம் - ௪
ண்டிடப்பு,
இ௰யமொடி போசமஇசாரமாடத் சேசரூல மருவருவ மு
ரூமா ஞானசத்யொனத சத்சற்கு ஞாரனப்பிரகாசமாகி
சம்மசக்௲ா௩ராதி *.பகீராஹிபமான சேஜோருப மாம், இக்சப
பஞ்சசத்திகவிலுடைய கசாம்சங்களினுலே ௪களா ந களமா
இய சதாசிவரூபமரம். இவர் உறத்்தியுச்சர். இவருடைய ௪௧௭
ரூபம் பிறகே சொல்லுகருர். இவ்விடத்திலே கிஷ்கள ரூபத்
ச் சொல்தூகரும். இலர் ச௪த்சமாயாக்ருத்யம் பண்ணுவர்;
இவர்க்கு ௮3.5 எத்தியிற்லை. பத்இலொன்று என்னவே பத்டு
லொரு பல்கு கிஷ்சத்திரு மனியான சா,சரச்யமென ஈறிக,
* அகீராஹியம் - கீரஹிக்கப்படாமை; 3 ௮களம் - நி
ஷ்சஎம். ஸ்ட
*.௪௦-௩௮௦ ௦௦.2,வ_வறாறாகெடி3ரமா௦ொ.ந
ப்ரி வாவா வ ஹமவ3। ஊ௱ாபஸ்கை) 58 வவா அரு
ஒகாலிவ உவ 9-௪ ॥ சூசிாகெ உரா௦ஃ0ர.நச2-௮
அ.வூவஷூ- ௨ ॥ளூரிகிற9_ச. வாடி... 0
அிகி.கி-425 ॥ உலாாகெடி3ஸா௦01.௧ ஜெ 3745-2௫
ி.ஆரிஷொஷசெ | உறாளதிஃ3-ணக௯4௮ ஹா
2-ஓு.கி-ர0-ஆர2ம சட 180.2 ர்க 9300௦ ம்
௯,4-0 ரஹரராவ வஹ்வமவு ல் டபூஅ ௧.௪.3 வ ஈஸ் தரவ
௫0 சிவஞான ௪/2 இயார எபக்ஷம்;
கா௫௧.2...)7_நா0ெ.ிகி.கி.௮ ௧0 | கி யா கெடா.
ஸொந க$3ஷாலாவ ௮ ஹமவ$ | கியா ௬009.0_தி வி
ட் ௦ வாக ௦8-3.கி.நா9.2£ | வா.5௬ வூ க
கூாரஅஹவ.காோணகா௱ணடு | ஷா ஸ்ரீவி ஷெடர
் ஹ பூரி
ரத் ஃ-மிப! _53தி |
ச்ரியாசததிமினாலே சதாசிவத்தில் சஹஸ்ராம்சமாகச் ௪
களமாகிய மஹேஹ்வரரூஅமாய் இருபத்கைர் த விக்ரஹ
மரிய சுத்கமாயா சருக்யத்தைப் பணனுவர்,
இ௫ர் ப்ரவிர்த்கர். இவர்ச் கரந்கேறாவரர் என்றும் பெயர்,
365-௨2௦ 222.2 வ__௧99-2ோுஹ 9ஹ்்ா௦
02 ஹ்ஹ ஷ-5, ௨5 | 89 கல௦ வீடி லகி
ஷஹ ரவி ஸம் திஓயா..2 ௬2 உணு தி 2௨0௨2.௪_௩ -)
-சி-3$௨/ணுகி௦ பதி] ௩0௨ ம மிஸ்ிவ?க.ச...ரெ ஈ
கொ_ரஸொஹி9.௪௨7 ஐ-றிகி ॥
சேவியுமாய் - சகாசிவாஇ மூர்.தீஇகளுச்கு மனோன்மஸி
பாதி போகசத இசளுமாய்,--
சேசமொட செல்வமாூ-சிவலுச் காதாரதேச சரண வல்
தீராபரண தயு.5 ஐஸ்வரியல்களர் சானேயாச,
*.29-௧௦ ௬௦ பரவ்வெ__ஸராசிறாறீறயி 2௫ெவ.௪
ஜா ர ஜாத ௦கி,யாகாறண றா வற.நஜாக$ிஅர |
ஹெ.௱.ப.ாய.௪_நா வணாரிககமதிறைய் வ௨றி
கெலிறாரா௦கஏ ஓிறி.தி] ஸ்
பாயிரம்: ௪௧
பேசரிய வுலிரையெலாம் பெற்றுசோக்கப் பெரும்போக
மவையளித்தப் பிறப்பினையு மொழித்திட் டாச௪கலு மடியருள
த் தப்பனுடனிருக்கு மன்னையருட் பாதமலர் செனனிவைப்பா
ம் - (இவ்வளவென் நிலக்கஞ்சொல்ல வரிசா£ய) அதாவது ௮
எவிடப்படாத ஆன்மாக்களையெல்லா மீன்றும் வளர்த்து ம
லபரிபாகத்திலே பேரின்பத்தையும் கொடுத்து மேல் ஜசகஈமில்
லாதபடியும் பண்ணி யரணவா இகுற்ற நீங்கெ வான்மாககளி
டத்திலே சர்வான்மாக்களுக்கும் பிசாவாகிய சிவத் துடனே
பேதமற ப்ரகாசித்திருக்கும் லோசமாதாவினுடைய பாதார
விச்சததைத் தலையின்மேம் பாவிப்பாம். எ-று.
பதியைப்போல் பசுவு மசாத, ௮தத்கு உற்பததி சாசமுமி
ல்லையென்று சாஸ்ச்ரங்சளிலே சொல்ல, இவ்விடத் இற்வர
ஞன்மாக்களுக்குப் பிசாவென்றும் ஈஸ்வரியார் மாதாவென்
ரு சர்வப்பிராணிகளையும் பெற்ரரனறுஞ் சொல்வது வி
சோதமெனனில? விசோசமில்லா தபடி கூறுவாம்! அன்மாக்க
ள மஹாப்ரளையகாலசதி லாணவசேவலமாச விருந்தபொழுது
நானம் ப்ரகாசியாசபடியாலே யானமாவென்ப சொனறிம்
லை மயென்பதுபோல நினற த; அசை சருஷ்டி.காலத் திலே ஏ ஈ
ஸ்வரா விசாபூதையான சத் இ, சுக்சாகத்த மாயைகளிலே 2
தீதிசாசாரமான கலாதிகளை யுஇப்பித் து; ௮.54 கலாஇகரண
வ்களிஞலே யாணவமல சத்தியைச் சிதிதசிக்த, யான்மஞான
ததைத்தான பேசமறகின்று ப்ரகாசிப்பிககையால்;என்வரசத்
இ யான்மாக்களைப் பெத்ததென்ற2, ௮க்.5௪௪தஇ ஈஸ்வரா வி
சாபூரையில் ௯.2 விருச்சையா லீஸ்.வரநிமிச்தசாரணமா£ய
பிசாவெனறத. ஆணுவமல டரிபாகத்திலே யான்மாக்களை வி
ஆபசுசங்களான இத்தின்பச்திற்கே துவாயே ஸ்தூல சூக்கும
சரீ ரங்களினின்௮ம் வாக்£ப் டேரின்பஸ்வரூபமாகய சிவனுடன்
ன்னைப் போ லவிமாபூசமாக வேற கிற்கப்பண்ணி, இவ்வா.௮.
ந
௪௨ சவஞானத்தியார் சுபக்ஷம்.
ண்டான வான்மாக்சளுக்கு ஸ்றாக்டிகாலத்நதிலே யாணலசே
வலத்திலே நின்றுநீங்கச் தன்னிடத்தஇல ஜரிப்பசையும் (பிற
ப்பினையும் எனற--வம்மையால், ப்ரளயகாலத்திலே யாண௫
சேவலமாகையான மரிப்பத போன்றதையு) மொழித் த;
கையட்படாத ப்ரகாச௪ ஞானஸ்வருூபமா௫), தாலும் பரமாதர்
சீ ஸ்ரூபமாகய சிவமும்,சகைவர்று ஞாதிருஸ்வரூபமான எா
னமரசகளிடச்இுற் பே2மற நிற்பார்கள்,
ஏ ஈஸ்வரா விசாபூதா - எஸற்வர அவிகாபூசை எனப்பிரி
தீது என்வரலுசக்கு பினனமரீறிருத்தல் எனப்பொருள்கூறு5.
பெஎஇிககசேகத்திற் சபிவியத்து மேதவானத கொண்டு
பிசாச நிமிதசகாரணமென்றும்,மாதா வபாதாககாரணமென்ன௮
ம், பிளளை யவ்விருவர் காரிய 2னறும் விவகாரம் $தபால கோ
பால ப்ரசிததமாகையால் முத்தி பரியச்சஞ் சருஷடிகாலய்க
டே சறும் ௪ச்.காசமாக ஸ்வரூபாபி வியச் இயைப்பண்ணின வீ
ஸ்உரசத்தியையு மீற்வரனையு மாதாபிதா வென்பதும்; ௮லர்ச
ள் காரணம் ,தனமர காரிடமென்பத முசிமம், தகையா லீஞ்
உரன் பீசாவெணறும் ஈஸ்வரி மாகாவென்றுஞ் சொல்ுத
அ. ௪சர்வசரஸ்த்ரப் பிரசித்தம். எஸ்வரன காரணமென்பதம்
ஆனமச சரரியமென்ப.த முதி.இி டரியக மூண்டு, முத் தியிலே
சுஸுூ௨ரன கரரணமரகதுூ முத்தயக்ச்ர மசன்மர ஏிவஸ்வருப
மே தகையாற் சா ரணகாரிய பாவமில்லை. ௫ல் பாசச் ர் சே
த. மொருகாலமு மான்மல்வரூபப் பிரகாச மொருகரலமோ
வென்னில்? அப்படியல்ல! பாம்பு பூ ருப்பரசல் சழற்தினபெச
மூ௮ ரூப்பாசல் கழன்ற தொருகாலமும் பாம்பிலுடைய ப்ர
காச மொருசாலமூ மல்லாதழபேோல; பரச ந் சளசமும் ஸ்லறா
மரபி வியத்நிய மேககரலமே,
ஊசயி ரம்; ௪.
$ தபால கோபால நியாயம் பசல்யாள முதல் அறிவீன
ரரன இடையசிீருக. ௭-த; * சேதம்-மீசகம்; த குப்பரசம் -
சட்டை, ந்சளகம்- நீக்கம்.
*.௪௨-௦௧௦ 9.2௦0ம_காய-3௦ கூ.நாண-ரு-ஷா
வ.சஞா .நசொஅறெ யா வலறெண ஹாறிண றா
வஆசிவீர ய சவலாக/வறா$ூ௦௮ ஸ்ரிவகெனணொ?
கா௱ணசிவ நகா௱ணடு | .சசஃர.தி ௨ாஅிசஹ கபி
்..] ஸஷணொவிகாய.$கூமா.உ௱ றவ தாவா | கு
வர.கிக ரச ஈவி | ௨.௪) கா௱ணவாவ$ காய.,கூ
8 போஃ2 ெசஜவறி&௦ ய மவேதா அஅ.தூம உர
ஹஉடகணு- கவ? கி. %
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு.
சணணைதகககை [0] அணைக்.
ஓதனத்தினதபாகளு சாரத்தனத பாகமென்றதபோல
க் கர்த்சரவரசய ஏெவனுற் கனமமரசிய ஜடடச் தச்சகவிலே ச்
மீபையாசப் பண்ணப்படுகையால் சவனத ச்ருஷ்டி. திஇ சங்
க£2.ரம் த்ரரபரலம் ௮.றுச்சரகம், ஜடசித். தகள.த ச்ருஓஷூடி. இ
இ சங்காரம் த்சோபாவம் ௮.றுககரகமென்௮ஞ் செரல்லப்படு
மென்றதிக, (தூ என்பதனைப்பிரிச் செங்குல்கூட்டு, ஈசனு
சீகு ௮ருளசச அருளென்பதாரகு பெயசசதலரல் ) ௮௬௫ _
இத்சாசிய வரன்மாவினிடத்இிலே சிவலுச்கொப்பாகு நூத்தி
தீ.தாகும்பொருட்டு மலகீக்ச முன்றடைபட்டிருச்ச பேரறிவு
பெருமச்சொழிலாகிய சில். துவவிருத் தி விளக்கமென்னு ழரு
ளோ அறுச்சரகத்தைப் பண்ணும் பரரச.த்தியால,ஃ
௪௫ கவெஞானச்தியார் சப௯ஷம.
இன்பமாக - ச்ரமததிலே பேரின்பமாவசாய் ௮ச்தப்பே
ரின்பத.துக்ரூக காரணமாகுஞ் சிற்றினபத துக்கு நிமித்தமாக,
ய சருஷூடி. இழி சங்காரம் தரரோபாவமெனூற காஜு கருதிய
௧௧௯ ஆரணி ஜக சோதயித திரிரூபமாயிருக் த பண்ணுக தீ
ரோதானசத்தியெனலு மாதிசததியாகி, (பரசிவாதீதமாகய
வலுக் இனபத்தைப்பண்ணும் பராசசஇபதி.மாகிய வினப௪
ததியாகய எனலும் கொநிப்பொருளுமாம்.) இப்படிப் பஞ்ச
கருதயம் ப.ன்ணுமிடச் த நியமித் தறிக ஐச்தயோகச் தச் சங்
கறபித் தப் பண்ணேண்டுகையால்;--
இச்சையா௫இ- இக்தப்பொரு எளிப்படியாம் இச்சட்பொரு
லிப்படியாசாதெனலு நியமததைப்பண்ணு மிச்சாசத்தியாக,--
அ௮றிவா?-இதுகசாரண மி. றகாண மிதுகாரிப மி.தப்ரயோ
சகமென்னுஞ் சாதத் சவிகற்பஞானத்சைப் பண்ணு ஞானசத்
தியா.
இயற்றலரகி - கீரியாசத்இயாயிருக் 'இசைகான் பண்ணாரி
நிபேனென அ௮ுததியோகததலாகய சாத சவிகற்பக் ஈரியை
யைப்பண்ணி, திருமப விச்சாசத்தி ரூபமாகயிருக் இர்தவஸ்
இப்படியாகக் தடவமென்று சல்கச்பக்கைப் பண்ணும் கரியா
சக்தியாக, மக்சத தூலபஞ்சகருத்யங்களையும் அக்த.த் தூலபஞ்
கருதியங்களுககு யோக்கயதச்தைப் பண்ணுமதாகப சூச்குமப
ஞசக்ருக்யங்களையும் பண்ணுமிடத்தில் லயபோக விகார
சாலங்சளிலே பணணவேண்டும சாகையால்,ஃ
இலயமொடு போகமகொரமாச - ஐடபோக ஒஇிசார்
ல்சளூச்குள் ஐலயத்சைச் சொல்வாம். (அர்த சமாத்ரயோச
ன நிர்விகற்பக்காட்டி, ப் ரக்தியர்ச்சக்சாட்சிமாத்ர சலிகற்ப
ப் பார்வைபார்க்குஞ் சச் -சவன்போ லிருச் சாலும் போகனா'
யு மதிசொரனாயு மறுச்ரஹ ச்ருத்யமாத்ரல் குறித் சதிகுகருமிப்
ாயிரம், டு
பிச் தள்வைத் தஇசூக்குமயோசச சாத்ச ௪விகற்ப ஞானச்கரி
யா சங்கற்பவானா யிருக்கனற விர துவைரீங்காத விலபருககு
மூகிஇபண்ணு மறுச்ரச கீருச்ய மப்படியிருக்கும். விக். தலை
நீங்கய விலயருககு வியத்திபண்ணு மறுக்ரச க்ருத்ய மெப்
போத மிபற்சையா மிருக்கே௦தாகிலுக தலபஷ்ச க்ருத்.ப
அக்கு யோக்கியத்சைப் பண்ணு 2தாகய சூக்கும பஞ்சகரும்ப
தசைப் பண்ணும்படி. இலயகாலத் திலே போகனாயும் ௮திகர
சனாயுஞ் சூக்குமிப்பித் ஐள்வைத்துச் சருஷ்டிசாலத்திலே
தா னவர்ச் குள்ளுமாயிருப்பர். இலயராதலால் ௮ச்.த முத்திவி
யததி கீருச்யமு முடித்துத் தூலபஞ்ச கருத்யநிமிததமாகய
கும்குமபஞ்ச கருதயசகையும் பனாணுவர், ஆசையால், மஹா
ப் பிரளையததிலே தூலபஞ்ச கீருத்யக்களை விட்டிருக்கும் 4
ரியாச க்குச் சூக்கும பஞ்சக்ருத்ய நிமித்தஞ் குச்குமித் ஐ
நிடமிதகல், சற்றே சவிகற்பித்தறிதல், அப்படி யுத்தியோகத் த
ல், நிர்விகற்ப சவிகற்ப வேற்றுமைகோற்றச் சங்கற்பித்தலெ
று சொழமில்களைப்பன்னு மிச்சாசத்இு ஞானசத்தி கரியா
சத இ, அந்தக் கிரியாசத்து பேதமாகிய விச்சாசத்இக௯ை யக்நி
யமன்றிச் தனச்குள்வைக த நிர்விகர்பவறிவு மாத்ரத்தைப்ப
ண்ணு ஞானசத்தி மாத்ரமாகிருத்தல் லயம்) (போகத்
5௪ சொல்லாம். அந்தக் கரியாசத்திக்கு சிருஷ்டியாது ௮
லபஞ்ச கருத்யங்களைப் பண்ணும்படி மியமித்தல் அறிகல் உத்
இபோகீத்தலென்லுச் துலயோசக பவத். ௪லிகற்ப வேற்று
மைசோற்றுஞ் சூச்சுமயோசந சாத்தசவிகற்பத் சொழில்க
ளின துள்ளுத்இரோகத்சைப் பண்ணி இச்சாசத்தியாயு ஞான
சத்தியாயும் கீரியாசத்தியாயு மிருத்தல் போகம்) (அதிகார
தசைச் சொல்வாம். அக்கக இரியாசத்திக்குர் சொல்லிய ௪ச
த்த சவிகற்ப நிர்கிகற்ப வேத்துமைதோற்ற௮ுஞ் சூச்கும யோச
ச சாத்தசவிகற்ப சங்கற்பத்தினது அச்தர் .ுக்சேகத்ைப்
௫௪௯ சிலஞானடுத்தியாச் சபக்ஷம்
பண்ணிச் ஈரிபாசத்இ பேதமாயே விச்சாசத் திபாமிரத்சல் ஐ
இகாரம்.) கையாற் ரன்னைக்குறித் தப் பிரபஞ்சம் ப்ரயேர௪
மாகத் சோற்றாதாதலால் சனனைச்குறியாமற் ப்ரபஞ்சதி
கை ஸ்வருபமாதீ ரமாகப் பரர்த்கலைஃ்பண்ணுவத) 2. இகடு
வச்சமிலா வளவில்சோதி,?? எளவு முன்சொல்லியத ௪2,589
ஏர்சுபரலம். பிறர் ப்ரபோசாத்சைக் குறிக் நப் பார்த் தலைப்
பண்லுசலைச் செய்ஏ இப்போ தசொல்லிய விலயபோக அதி
காரச் லச்சுபாவம் இக்க விலயபோக அதிகாரச்சுபாவமு
ம் சர்௫ கருத்ருத்வத தக்குட் சிறப்பு கருத்ருச்வ மாசலால்
ஒளபரஇசம டத்ச ல௬௲ணமன்று, நிருபாதிக மிருவகசை பெர
௫வகைச் சபாவமும் சொரூப ஙகூணமே. அகலால்,இச்,5 விலய
போச வதிகாரங்கள் விருத்தி பரிணதி விவராச்சாரம்பவ்களி
ஷொன்றாகய நித்தியல்கள் சோபாஇகல்கள் சத்தியங்களன்
௮: பஹிரங்கபே,மாட்ப் பிரிச்தற்கரிசா€ ௮க்தர்ங்கபேசுமா பி
ருச்ின்ற சிவபே.கமாயும் சிலசத்திபேதமாயும் சிவசத்தி வ்பச
பாரபேசமாயு மிருத்சலால் வயாபாரங்கட்கு இலயபோக வ
இசாரமென்னு மச்சரங்கபேதமுண்டு; சிவறுக்குஞ் சவசத்இக்
கூ மில்லையென்௮ சொல்றப்படா.. சாரண?பே2 மில்லாதிரு
காற் காரியபேத மில்லையாதலால் இவ சிவசக்தி சிவச ச்இன்
டாபாரங்கள் மூன்றிற்குச் தனிக்கனி இலயபோக வஇிகாரவ்
களபிரித்சலில்லாக வஈதரல்க பேதமாயும் பசிரல்சதச் தபேச
மாடும் நித்தியங்களாயுஞ் ச் தியங்களாயு மிருக்கும் ; கற்பிதமூ
ர் சஇ வடிவுமாதீரத்சாற் சற்பிதவநிச் தியல்களாயு மசத்தியவ்
காயு மிருச்குமெனவழிக. கிம் துவக்கும் வைசரவ சரிகட்ட
மாத்ரம் இலஉபோசக உஇகாரல்கள் பிரிச்சம்செள் சாய பட
சங்சபேதமா யச்சற்கரீரியத் தால் கித்நியல்சகளாயு மனுாமர்த்
இலடு.௮முசற் சாரிபமாதிரச்சா ஐரிச்சியல்சளாயு மச ச்ியன்
ப சயிரம். ௪௪
கீளாயு மிருச்குமெனலஓதிச, இரும்வ வியைபோச ௯இரரச் இ
சமவ்களி 2ல,--
சேசருவ மருவுரும மூருவமா - சோதியாம் கிஷ்சள ௪
களநிஆ3ள சகளமாடூப் பின்னு மஇகாரத்துச்குப் புறம்புமுன்
ஞூமாயிருசகும் பரசிவனாலு மகரகதசிவனாலு மோகலை யீரிரு
கலைக் சரமதஇிலே யஇிஷ்டிக்கப்பட்ட சாச்இியஇகை சரச்தி
விசதை ப்ரதிஷ்டை நிவிர்த்திெெென்னுல் சலைகளில் விழுது
பஞ் சாதாச்கியல்களையும் பஞ்சமூர் த. இிகளையு மிச்ச விருகலப்
பிலுஎள பஞ்சப்பிரமலங்களையு முறபலிப்பிச்கும் தூலகாரிய ப
சாசத்தி ௮௪ச்டு இச்சா௫சஇ ஞானசத்இ கரியாசத்தசளு
மாச) பின்லும் ஈசானியாதி மூர்த்.தியச்2மாசய பஞ்சசசஇ
கஞூமா) வாமாதி சர்லபூசதமனியக்கமாசய வஞ்டசத்திக
ளஞூமாச, பினலு மனோன்மனிபாஇ சரஸ் வஇயச்சமாவயே பஞ்
சச.த்திகளு. மா --
தேலியுமாய் - போகசத் தியமாய்--
சேசமொடு செல்வமா€-யோகசத்தியொடு கீரசத்2யு.மா
இப் ன்,
பேசரி வுயிரைபெலாம் பெற்ற - எண்ணிரச்த வரன்மர
கீசளர்குப் பரமேகமென்றும் சூருமசேகமென்றும் தூலசே
கமென்அஞ் செரல்லப்படுச் திரி?தேகவ்களோடுங் கூட்டி அறிவ
விளங்கம் சிருஷ்டித் ஐ--
கோக. இரகஷித்த,--
டெரும்போசமவைடளிச்,த - புஎ௫சபஇகளா யிருக்கேற ப
சபோகஙட்களையும் புவசவாகெளர யிருச்சற அப்ரபோகங்க
காயும் கொடுத்துத் இரோமகித்.த,-
பிதப்பினையு மொழித்திட்டு . சல்ளித் தச் எஒலுச்கொப்
பரசி மிருச்ரும் பமுத்தியையும் சத்த மாயாபுககப் பிராப்நி
௪௮] இவஞானகசித்தியார் சுப௯ூம் ,
யாயே வபரமுத்இயையுல் கொடுச் தறுக்ரறில் ஐ,
ஆசசது மடியரளச் த - தீக்ஷாகுத்தராகய சாதகர் இரு
தயகமலத்திலே யவரவர் யோககயாழுகுணமாய்ச் சகள நிஷ்
களசகள நிஷ்களநிருத்த மத்தியதலக நிஷ்களா தீதமெனறு
மூனசொனன ஸவரூபங்களாய்,--
அப்பலுடனிரு£்கும் - வெனோகூட இயாசம்பண்ணப்
படும,ஃஃ
அன்னையருட் பா,தமலர் - உலசமா.தரவினது பாதாரவி௰்
கம்களை,--
சென்னியவைப்பாம் - 9ரச?ல சூட்டிச்கொள்ளா நிற்கின்
ரோம். எ-று,
நனதகாவாககளான்ள்.
சிவாக்ரயோகியருரை வருமாறு.
அணக (0) அலலகைகளாக்
கந்தன்வணக்கம்,
அருமறையாகமமல்கமருல்கலை நூதெரிக்ச
வகத் தியலுக்கோ,ச் துரைச்குமருட்குரவாக்குருளை-
இருமமைமாமுவிவாமுனிசேவர்கடச்தேவன
சிவனருள்சேர்திருமகவைசவநிலையோர்செய்வம்
பொருமறையார்கழக்கீரர்கீரன்சையிற்
பூகீர்சொண்டோவாதபோச்றுமடியவர்சள்
கருமரையாவகையருளிக்க திவழல்குங்கம் சன்
கழலினைசளென்சிரச் இற்கு சஇல்.லப்பாம்.
பாயிரம், ௪௯௯
(இ-ள்.) ௮ருமறையாகம மங்கமருங்கலை நூதஜெரிக்த -
ஓ௫யுணர்தற்கரி.ப காலுவேதங்களையு மிரபத்செட்டு சிலகாமங்
சளையு மாறங்கங்களையு மற்று மரிதாகய கலைஞானவ்களையு ௫
தலே போதியுணர்ச்த;--அகச்தியனுக் கோத் துரைக்கு மருடகு
ருவாங் குருளை-அகத்தியமஹாருஷிக்கு வேசாக்த ஞானத்தை
யந£கிரகம் பண்ணப்படாநின்ற கீருபாார்த்இயாகிய நித்த
யபாரலனாயெ குரு, -இருமறைமாமுனிவர்முனி $ வேசோததர
சாரயுத்தரா யிரூக்கிற ருஷிகளுச்கெல்லாம் ப்ராதாமமாகிப
மேனி, % தேவர்கடச் சேவன இெவனருள்ளேர் தஇரமதலை-தே
வர்களுக்கெல்லா சாயகமாகய சிவன், தாரகாஞரனைச் ௪சஙக
ரித். த ௮வனுற் பீடிக்கப்பட்ட சேவாஇகளை யிரச்திச்கவேண்டு
மெனகற க்ருபையினாலே சரப்பட்ட, ஸ்ரீமத் குமாரமூர்சதி.--
தவநிலையோர் செய்வம் - தபனுடைய நிலைமைக்குப் மீரதி௨
ையான பவொப்.ற்ரதேவன்,--பொருாறையார் சழல்வீரர்
வீரன் - வேதத்தின் ௮இக்கப்பட்ட ஸ்ரீபாதங்களையுடையவ
ன மஹாகீரர்கசெல்லா * மக்ரகண்யன,--சையிற் பூகீர்
சொண் டோவாது போற்று மடியவாகள்-சர்வகாலமூங் கை
2ல புக்பத்சையும் ஜலக்தையுங்கொண்டர்ச்சித் ஐத் தேத
இரவழிபாடுசெய்யுந் சொண்டர்கள்,;--கருமறையா வகைடரூு
விக் கதிவழங்குங் கந்தன் - ஜரா இதுககங்களினுற் ஐககளு
டய ஸ்வருபஞானக்சை மறைககப்படாகபஉக்ரூ சத்தது
யை ச்ருபைபண்ணுமவன், சத்ருக்களைச் 8 சோஷிப்பீக்கை
யினாலே கச்தனென்லுச் இருகாமக்சையுடைடவன்,--க ழலி னை
க ளென்சிரத்திற் கருத்இல்வைப்பாம் - வீரக்கழலைப்பொருகஇ
ய விரண்டு ஸ்ரீபாதங்களையு மென்னுடைய சிரூலுமிருகய ச் இனு
ம் பொருர்த பாவிப்பாம்.
6 வேதோச்சா சாரயுர்தர் - வேசுத்தனுலே சொல்லப்
பட்ட வாசரரல்களை யறுஷ்டிப்போர், *% தேவர்கட்கு தேவ
1.
(௦ சிவஞான?த்தியார் சுபக்ஷம்,
என்பதனை யொருமுபாக்9 இசத்ராதிசேலர்சட் செல்லா
மதிதேவனாயுள்ளவன் எனவும் இப்பாடல் முழுமைககும் பொ
மிபபுணாயாகவும சில ப்ரதியி லெழுசப்பட்டிருககற த. 4௮௪
கணணியன்-முதன்மைபெர்றவன, 8] சோஷிப்பிககை - உலர்
தீதில், வறறுதல், வாட்டுமல்.
மரல்
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு.
(0 பவள
அருமறையாசகமமங்கம் - ௧௮ இடத் இற் சவஇீளக்ஷபெற்ற
பின ஆகமம்,அகற்குமுன வேதவேசால்கங்கள்,௮2ர்குமுன முன்
பின ரூன,--அருவகலை - அரிசாசிய அறுபத் தரான்கா யிநகதி
ன கலைஞானககள--நூம் - சத்தகர்கக மீமால்க௪ வேகா
ஈஈமெனூற சாததிர மியைகளைம் தான்போதிக்க,- தெரிந 5-
அவைகளி2ல சொல்லப்பட்ட பதார்த்தவ்கள உத்தேச லக்ஷ
வா. பரீக்ஷைசளோடேகூட வறிந்த,--அகத்தியஐக்கு - அகத்
இபமாமுனிகு,--ஓத் தரைக்கும் - பிரணவத்சை யுபதேசம்.
ணணியசதனமுடிவிற் இதசாகத மஹாவாக்கிய வ௮பதேசஞ்செ
ட்யூப், -அருட்குருவால்குருளை-௮.நுக்ரக விக்ரக குருவாகிய கு
மாரன,--இருமறைமாமுனிவர் மூனி-வேதவித்தாகிய மூனீஸ்
வரர்சளூக்கு முனிஸ்வரன், வர்சடச் மேவன் - சேவர்க்
௫5 தேவன,.சிவனருள்சேர் திரமதலை-சவனத கருபைபொ
௫5 ௫ய புத்திரன், -சவநிலைபோர் தெய்வம் - தவசைப்பண்ணு
இெபேர்ச்குப் பமயனகொ££ற மேவன், பொரு ரறையார் ௪
ழங்கீரர் வீரன் - பொராகின் ஐறைச் தரர்ப்பரியாகினற வீர
வண்டயத்சையுடைப கவீரர்க்கும் வீரன், கையிற் பூரீர்கொ
ண டோவாது போற்றுமடியார்கள் - கரத்திழ் புஷ்பம் தீர்த்
கி.ங்சொண்டு இடைவிடாத பூசிக்கும் பத்தர்களும்கு,௧௬ம
பாரமிரம், சச
*றையாவசையராளி - ஜரமரணல்சளூக்குக் சாரணமாயே மல
மறையாதபடி. கீருபைபண்ணி_ கஇவழவ்கும்-சிவஸ்வருப வி
சாககமாகிய மோக்ஷதகைச் கொடுசகும்)- ககன் - ஈமத கு
மாரஸ்வாமியின த,--சழலிணைகள் - இருபாதங்களை,--எனசிர
இ. சருத்தில்வைப்பாம் - எமத சென்னியில்வைத். து வணவ்
€ மனசில்வைத்து ச்யாநம்பண்ணுலாம்.
மறைஞானதேசிகர் உரை.
ணவ ட்ட்ட்ட ஆண்
சுபக்ஷப் பாயிரம்.
மேற் சுபக்ஷஞ் சொல்துவான ரொடங் த்
தெய்வவணக்க மூணர்தத£ரர்.
௮நுவகைச் சமையத்தோர்க்கு மவ்வவர் பொரு
ளாய்வேரறாங, குமியது வுடைத்தாயவேதா கமங்களின
குமிபிறந்தங், கசிவினி லருளான்மன்னி யம்மையோ
டபபனாடுச், செறிவொழி யாதுறின்ற சிவனடி சென்
னிவைப்பாம். (௧)
இ-ள். அறுவகை உலோகாயிசன் பெளத்தன் அ௮ருசன் மீ
௪ சமயத் மாஞ்சகன மாயாவாகி பஞ்சராத்ரியாகிய
தோர்ச்கு புறச்சமமிக ளறுவருக தாகதால்கொண்
மவ்வவர் பொரு ட சோட்பாட்டுச்குற் தக்க மூர்த்திீசளூ
ளாய் மாய்
வேருந் குறிய முற்கூறிய சமயிக ளிதவே பரமமான
த வுடைத்தாய் மூர்த்தியென்று முறிக்கத்சக்க கோட்பாட்
் டுக்கெட்டாத முதலுமாய்
வேழாகமங்க வேதாகமங்களிழ் கூதிய கினைவுசளூக் கெ
ளின் குறியிஈச்து ட்டாத பொருஞுமாய், தமினதியப்படா
ஜனோவென்னில் ?
௫௨ கிவஞானடுத்தியசர் சுபக்ஷம்
அறிவினி லரு சிவன் னத காருண்யத்திஞலே ப்ர
ளானமனனி வான்மாச்களுடைய வறிவிலே யகவரதமு
நிலைபெற்று
அம்மையோ பார்வதியாரும் பரமசிவலுமாய் விட்டுரீங்
டப்பனாசச் செ சாமலகவரதமுஞ் சராசரங்களாகய வான்
நி வொழியாது மாச்கடோறும் வியாத்திமினாலே யர்நியமச
நினற சிவனடி. யிருககற வெனுடைய சர்பாகங்களை யாக
செனனிவைப் செனனியில் வைப்டாம்--௭-று.
பாம்.
யாமென்ப தெழுவாய், வைப்பாமென்பது பயனிலை.
,சன்மைப்பெயரு முன விலைபபெயருக் தாலுந்சொசலுமா மின்
னிசைசசெம்புளினென்றன?? எனபதஞழற் ஐன்மைப்பெயர்
சொச்கசெனவறிக.
பசுக்சனின.து நிதம் பலவானாதும் பால் ஒன்றானுற்போ
ல.ச் சமயல்கள் பலவானாலும் பலதசைச் கொடுச்ச£வன சில
ஷஞொருவ னென்பதுகருத்து. “அறிவினான்மிக்க வறு௨கைச்
சமயத-தவவவர்க்கங்கே யாரருளபுரிக,த?? என்னுக திருவரக்
னு முணர்ச.
சென சைவத்திர்குத் தாண்டவபூஷணனென்று மூர்தி
இயாயும், பாசுபததஇந்குத் இரு4றுஞ் சடைமுடியுர் சரித்த மூர
இயாயும், மாவிரதத்தத்ச் கெனபுமாலைதரித்த மூர்த்இயாயும்,
காளாமுசத் இற்குப் படி.கம் புத்ர திபமணிகடரித்ச மூர்த்தியா
யும்,வாமத்இர்கு அகநியுமுபகீதமுச்தரித்த மூர்ச்இயாயம், பை
ரவ,ச்இர்குத் தமருகமுஞ் சிலம்புக்சரித்ச மூர்த்தியாய்), இல
ர்களெல்லா முகசண்ணையு முடையராயிருத்தலால் அவ்வவர்
பொரறாளெனளச்் சிரப்பித்சார். (௧)
பாயிரம். ௫௩.
சிவாக்ரயோகியருரை வருமாறு.
0
௭-2. புசச்சமயமாகய உலகாயிதன் புத்தன் சமண
னீ மீ.மாம்சன் மாயாவாதி பஞசராத்தி ௮றுவர்சகும், சைவம
பாசுபசம் மாவிரகங் காளாமுகம் வாமம் பைரவம் எனனு ம
அவர்க்கு மவரவாகோட்பாடடுககுத்தக்க மூர்ததசஞம் பொ
ரளுமாம், அவர்கள் கோட்பாட்டு5 கெட்டாத அடையாளமுள்
ளா முதலுமாம்; வேசாசமங்களிற் கூறிய அடையாளங்க ணினை
வக்செட்டாத,தா யிருச்கு மானு லறியப்படாக சூர்யமோவெ
னவில்? பச்குவான்மாகச்சளுடைய வறிலவிலுள்ளே சிவன காரு
ண்யத்தினலே விளக நிலைபெற்றுகின்றுஎளவன், மற்றவ
டத் லிம்லையோவெனனில்? பார்வதியும் பரமேனற்வாலுமாக
ய விருவரும் ௪டடித் தக்க ளியாவையிலும் வ்யாபகமா யந்நி
யமாகவிருக்கிற வனுடைய சீர்பாதகமலங்களை யென்கலைமே
ல்வைப்பாம்-- எது,
யாம் - எழுவாய் வைப்பாம் பயனிலை.
ப்சுக்களின த நிறம்பலவானாலும் பாலொன்றானால்போல்
௪மயங்கள் பலவானாலுகு சமயத் தக் கொண்டகெய்வங்க
ள் பலவானாலு மதிலே கின்றும் பலத்தைக்கொடுக்குஞ் வெ
ஷனொருவனே ! என்பது கருத்து.
இஃற்கு:௪௰மதி--அறிவினான்மிக்க வறுஉகைச்சமைய த்-
தவ்வவர்கங்கே யாரருள்புரிச் த! என்னும் பாட்டாலும் மா
கொருசெய்வங்கொண்டி ரத்2ய்வமாகயக்சே, மாசொருபா
சனூதாம் வருவர்மற் தத்தெய்வங்கள், வேதனைப்டடுமிற
க்ரும் மறக்குமேல் விளையுஞ்செப்பும் என்பதனாலுமறிக, இத்...
பனை (09 ௨ட---ச௪.
வேறுங்குறியத வுடைத்தாயென்ற5, சைவத்திற்கும் தா
ண்டவபூஷணனென்னு மூர்த் யாயும், பாசுபதத்குத் இருகீறு
அஆ
ர்
ர
டு௪ ஈவஞானத்தியார் சுபம்,
ஞ் சடையுக்தரிதச மூர்த்இபாயும், மாவிரகர்கு என்புமாலைகரி
நீச மூர்ச்இயாயும், காளாமுகத் இற்குப் படிகம் புத்ரதீபக் தரி
5 மூர்.ச்தயாயும், வாமததஇர்கு அசநியும் உடகித த்சையு தரி
தீத மூர்ததியாயும்) பைரவச் இற்குத் சமருகமுஞ் கிலம்புக்தரித்
தீ மூர்த்இபாயும்; இவர்கபொல்லா முக்கண்ணுமூடையரா யிருத்
கலா லவ்வவர்பொருளாய் வேருங்குறியது வடைத்தாயென்
வு சிறப்பீத்தாரென வறிக
* இப்பாட்டும் உரையும் லப் ரஇகளிலில்லை,
ஞானப்பிசகாசருரா வருமாறு.
வையயடு
சுப சலசோ ச் ரஞ்செய்களூர்.
அறுவகைச் சமயத்தோர்க்கும் - புற?சமயிகள௮வர்
ச்குள் உலோகாயிதன் ப்ருதிவு அப்பு தேயு வாயு சாலுபூசல்
களுமே காத்சாவெனபன், ௮௬கன உலகமெலா மிர்தப்படி நித்
யமாயிருக்கும்-சானே அருகேசகரன் குருதஎமாத்திரதஇலே சர்
தீகாவாயிருப்பனென்பன, புததனலு மப்படி. தானே சுகதா கர்
தீசாபென்பன், மீமாங்கசன் உலகமெலா மிச்தப்படி தானே
நித்யமாயிருச்கும்-சரீரா இயு.ர்பத்இயிலே கன்மச் தானே சர்த்
கா வெனபன், பாஞ்சராத்ரி ஸ்ரீமச் சாராயணர் தானே யபி
ன்னநிமித?பாதாசராய் ஜசகத்கர் த்சாவாயிரப்பாரொன்பன்)
மாயாவாஇ பிரமக சாளே தனவிடச்இ3ை பரிணமத்தினாலே
கீரன் விவாத் தத்இனுலேதான் ஒகச்சர்த்சாவாயிருச்குமென்ப
ன், இப்படிச் சொல்லாமின்ற அறுவகைச் ௪ மயத்சோர்க்கும்,--
அவ்வவர் பொருளாய் - ௮வரவர்களாலே சொல்லப்பட்ட கர்
தீருசகாரணக்களை யஇஷ்டிச் தக்சொண்டு அச்சுக் கர்ச்ருசார
ணஸ்வரு9யொய், பின்னு முட்சமயிகளறுவர் ; அவர்க்குச்
சிவனே தேவசையாகசையாம் கசவர்க்முத் சாண்டபூஷண்
பாயிசம், இ.
னென்று மூர்த்இியாம், பாசுபதர்க்குத் இருரீ௮ுஞ் சடையும் தரி
த்த மூர்ததியாய், மஹாகிரதர்க்கு எனபுமாலைதரிச் சமூர்த்தி
யாய்) காளாமுகர்க்குப் படி.கம் புத்ரதீபமணிகள்தரித்த மூர்
த் இி.யாய்) வாமர்க்கு அக்நியு முபகிதமூரஈதரித்த மூர்த்தியாய்,
பைரவர்ச்குச் தமருகமுஞ் சிலம்புக,5ரித்த மூர்த்தியாய், -வே
ருங்குழியத வடைத்சாப் -. வைதகசைவர்க்கு உருத்ராகாரமா
ம், சைவசித்சாக்திகட்குச் சசாசிவாதியாகாரமாய், ௮இன மி
குத பககுவர்ச்கு--வேசாசமங்களின குறியிறர் து - வேதாக
மங்களிற் கற்பிக்கப்பட்ட மூர் தஇககைச் கடக் த---௮.ஙகு - ௮
வ்விடத்தில் --(அமிவினி லருளான்மன்னி) - அருளால் - சிவ
சத்தியால் விளக்கப்பட்டு மனோவாக்க இ. ரமாயிருகச்ன ற.
அறிவினில் - தக்ஷாவான்௧ளுடைய சற் ஈத் இியிலே,--மனனி -
தோற்றி, அர்மையோடப்பனாக - சிவச5இ மாத்ரசொரூப
மா௫),--செறிவொழி யாதுநின்ற - எங்கும் வ்யாபகமாயிராரி
ன் ச, --வனடி - வனது ஞானச்கரிபாசொரூபமா யிராகின
2 சதீதிரூபசாமர்ததியத்சை,--சென்னிலைப்பாம் - உன் மனா
கலைக்குமேலே த்யாகம் பண்ணாமற் நியாகம்பண்ணுவாம்: நிர்
விகற்பமாகச் சிக்இப்பாம்.
சிவஜானயோகியருரை வருமாறு.
வவட
எ-து. புறப்புறம் பும் அகப்புறம் கம் என்னு கான
கஜள் ௮கச்சமய மொழித் கொழிக்க 9 அச அக்கர
தனிச்5னி ய௮ு வகைப்பட்ட சம௰ல்சளினின் நுகொண்டவத்று
ள்ஞூம் பலவேறுவகைப்பட மோர்த் தணர்டின்ற அவரவர்கொ
ண்ட மு32ற்பொருளாரய்; அவரின்வேருய பாடாணவாசமுச
ஜிய அகர்சமயத் சார்க்கு இயம் போகமஇகாரமெனிலு மூன
நில்த்தையின் முறையே சத்திர முச்நியோசமும் ப்ரகிர்த்திய
௫௬ சிவஞானசித்தியார் சபக்ஷூம்.
. மெனனுஈ் சொழிட் வேறுபாடுபற்றிச் வன் சதாசிவன் மகே
சனெனனும் பெயருடைய அருவம் அருவுருவம் உருவமெனனு
ந் தடத்தக்குறிபே குறியாகவடைக்கசாய், சத்தார். தசைவர்
சகு அத்தடத்தககுறி?யயன்றி வே. சாசமங்களின் கருத்திற்க
இதமாய், உயிரச்குமிராய், உயிர்சட்செல்லாமறிவைம் மீதப்பி
க்கும் அம்மையப்பனு மாக, எங்கணுமெக்காலமூஞ் செறிச்,த வ்
பாபகமாய் நின்ற சிவபிரான நிருவடியைச் சரமேற்மொள்வா
மென்பதாம்.
பரபக்சத் தட் புசப்புறச்சமயத்தானாயும் புறச்சமயத்
தானாயு மறுப்பே) அம்முறைபற்றி அகப்புறச்சமயத் காரும்
மறுச்கப்படடாரோ யாவரொன்னுப் கருச்சான், ௮அவளாயுமுட
ன௱முல அறுவகைச்சமயத்தெனப் பொதுப்படக் கூறினார்.
ஒர்திதல் அராய்தல்.
சேடியமடி.யாகலின் உடைதீகாபென்றார்.
கவெனடியென்றத உபசாரம்.
இருள், அறுவகைச் மபத்தோர்ச்கு மவ்வவர் பொரு
ளாபெனவே மேற்கூறிப்போகத பரபச்சத் துப் பொருளும்,
வேங்குறிய த வடைத் சாபெனமே முதற்கு சர முசலியவை
௩.ஐ சூதீரத்திற் டெறப்படுர் தடக்தட்பொருளும், வேதாகமங்
களின குறியிறறசெனவே இரண்டுமன்றி யேனைச்சொருபலக்க
ணய கூறும் அருஞ் சூ.த்ரப்பொருளும், ௮றிகினிலெனலே து
னமஸ்வரூபங்கூ௮ு மேழாஞ் சூச்ரப்பொருளூம், அருளான் ம
னனியெனலே ஞானசரிசசங்கூறு மெட்டாஞ் சூத்ரப்பொறு
ஞம், ௮அம்மையோடப்பனாகயெனயே ஞானமு?ஞேயமு ஜாதி
ரூவுமாகக் காணப்படு மொன்பதாஞ் சூத்ீரப்பொருளும், செறி
கொழியாத நின்தவெனவே ஏசனாதநிற்றல் கூறும் பத்தாஞ்
பாயிரம், டூள
சூச்ரப்பொருளும் சிவனடி. சென்னிவைப்பாமெனலே அ௮ரன
மலரடி.க்2ழிரத் தல் கூறும் பதிஜெ.ராஞ் குச்ரப்பொருளும?
செனனிலவைபபா மெனனுகு சொலலியல்பான அணைந்தோர்த
ன்மை கூறும் பன்னிரண்டாஞ் சூச்ரப்பொருளுங் குறிப்பா ன
தியச கடச ஏன.
இங்கனகதொகுத்தக் சாட்டெல் மங்கலவாழ்ச் தக்கு இ
லச்கணமென அணர்க,
இனி, இகனுட் கூறப்படுமறுவகை வினைபெச்சங்களாள
ம் மூதல்வனுடைய ௮றுவஸ5ச் குணங்களுங் கூறப்பட்டன
வென்றுரைத்தலுமொன்ன, அதுகாட்டுதம்:....-
௮லவ்வவர் பொருளாயென்றதனால் ௮ங்கனம் பலவேறுவ
கைப். பட நிற்கு மகக்தசத்திடாகய ௮ளவிலாற்சலுட்மை கூற
ப்பட்டது.
வேருங்குறிய த வடைத்சாபென்றகனால் அமாதிபோத
மசாதிமுத்தத் தனமையெனப்படும் இயல்பாகவே பரசல்களி
னீங்குகல் கூறப்பட்ட ஐ, நிராமயானமா வெளப்படும் இடத்
கசையுனர்வினஞு, 5௮ மீண்டேயடங்கும்.
வேதாகமங்களின குறிமிதச்தென்றகளுற் சுதக்ரனெ
னப்படுச் தன்வயத் சனாகல் கூறப்பட்ட த.
அறிவினிலருளான் மன்னியென்றதனாற் சர்வஞ்ஞிதவெ
னப்படும் மூற்றுமூணர்தல் கூதப்பட்ட த.
அம்மையோடப்பனாசி பென்றசனால் அலுத்கசத்இிெபென
ட்படுப் பேரருளை ௦ கூறப்பட்டது), விசுத்தசேகமெனப்ப
டூச் சயவுடம்பினனஞு தலு மீண்டே௰டங்கும்.
செறிவொழிபாசென்றசஞற் பூர்த்தயெனப்படும் வரம்
பிலின்பமுடைமை கூறப்பட்டசென் ௮ணர்ச,
இன்லும் விரிப்பிற்பெருரும்.
௫௮ சவஞான௫த்தியார் சுகூபம்.
நிரம்பவழகியருரை வருமாறு.
0
அறுவகைச் சமயத்சோர்ச்கு மவ்வவர் பொருளாய் -
சைவம் பாசுபதம் மஹாவிரதம் காளாமுகம் வாமம் வயிரவ1
எனது சொல்லப்பட்ட வாரறுவகைப்பட்ட சமயத் துள்ளார்
ககும் அவவவர்கொண்ட கொண்ட கோடபாடுசளுசகுத் தக
கசாச வறுகரகஞ௦ ய்கிறவக் சமாய்,-- வேழுக்குறிய து வு
டைத்தாய் - இநதச்சமயங்கள் குறிககத்தக்க கோட்பாடு
சளுகெல்லைப்படா,த சுகஸ்வரூ..த்தையுடைச்சாய்,--வே.தாக
மங்களின குதியி௫ச்_த - வேதாகமங்களினாலே வறுதியிடப்ப
ட்ட பொருளுக்கு மெட்டாத.தமாம்)-- அறிவினிலருளால்மன
னி - சனது காருண்யதச்தினாலே யான்மாக்கள்சாறு நிலைபெ
சிறு கிற்பசாய்,--அமமையோடப்பனா௫ .- ப்ரபஞ்₹ தீ இலுள்ள
வானமாக்களுக்கெல்லாம் மாதாவும் பிமாவமா);---றிவொ
திபாதுநின்ற சிவனடிசென்னிவைப்பாம் - இப்படி. இத்தசித
அக் ளிரண்டிலும்விட்டு சீங்காமல் நிற்கீற தம்பிரானாருடைய
ஸ்ரீபாசங்க ளிரண்டையு ெெபனஜுடைய தலையின் பல் ைத.து
க்சொள்ளாகினரன்-- ஏறு,
அறுவகைச்சமயசசகோர்க்கு மவ்வவர்பொருளாய், ௭.
௮ உலகாயிதள் புத்தன் கூமணன் மீமாக்கசென் மாயாவாதி
பஞ்சராத்ரி என்றுசொல்லப்பட்ட புறச்சமயிகள் சிவனைக
கத். சாவாகச் சொள்ளாதபடியினாமே யவர்கள்சொண்ட கோ
ட்பாடுசளுக் கறியப்படாக வத் சமாய்; சைவம் பாசுபதம் ம
மாவிரதம் சாளாமுகம் வாமம் வரவம்என்௮ சொல்லப்பட்
௨. வறுஉசைச்சமயத் தள்ளார்க்கு மங்வவரிசொண்ட கோ
ட்பாடுகளுக்குத் சக்க,காக அ.றுக்ரகஞ்செய்தெ வச்சமாயிரு
க்கும் என்றது. இதர்குப்பிரமாணம் இருவாசசம் திருவண்
பரயிரம், ௫௯
டட்பகுதி-4இருமுச்சமயத்தொருபேய்ச்சேரினை ௨ நீர்நசை
குரவருநெடுவ்கண்மானசணம?? எ.ம், 4இருத்தகு- மறுவரை
ச்சமயததறுவகையோர்ச்ஞாம் - வீடிபருய்நினற?? எ.ம். சித -
பரபக்ஷம் பாயிரம் - ௪0 - செ... இறைவனையுமிறைவனாலி.ப
ம்பநூலு, மீண்டளவும்பொருளியல்பு மவேண்டுஞசெய்தி, மூ
சைமைகளும்பெத் தமொடுமுசதியெல்லா, மூ தலகலெமககி
யன்றமுபற்சியாலே, சிறையுலவும்புனனி௰வத்தோன்றும்பேய்
த்சோ்ச், செப்கைபோலு௱்டாயபொய்கொண்மார்க்கத், த
றைபலவங்கடாவிடையாநர்சொல்லிப்போக்கத்; துகூரவிர்
அூலிரசொல்லூற்பாம்?? எ-ம். சங்சற்பநிராகரணம் பாயி
சம்--2அல்தாலக் நூற் றன பையுனனிய - மாக்தரிதவேபொரு
ளென்றதனிலை - யர ,கலினவேர்மேர்பலுஉலேற்றோர்க - இ
சையாமாஅ௮பாடுகூற௮ுவரதனாற் - புச்சமயங்கள்சறப்பில
வாக் - யருளின்மாகதரைவெருளு.£மயக் - யலகைத்தேரினி
லையித்நிரு - மீங்கவைநிற்க?? எ-ம், ஈஷீல்காச்சமய - மூவி
ருககுதிமேவியதாமு - மொனரோடொனறுசென றுறுநிலையி -
லாதுமாமுவிறுடைத் த?” என்னுமதல் கண்டுமொள்க,
வேருக்குறியதுவுடைத்சாய். ௭-2. இரதவுட்சமயத்தலு
ள்ளவிவர்சளூ்குஞ் சிவளைக கத்தாவாகக்கொண்ட வம்மாதர
ர தீரிபசார்த்2 நிர்ணயமுடையவர்க எல்லவென ற
௪.
வேதாகமல்களின் குதிமிறக்து. ௭-த. வேதாகமங்கள்
மனவாக்குக்காயங்களினா லறிகையினா லப்பாசஞானமெனக்
கொள்க.
ெதிவொழிபாதகின்ற சிவன், எ-று. .பெத்தமுத் இ
விரண்டிடத்இலும் கிட்ட சீஸ்காமை கித்பனெனக்கொள்ச.
இதுவலா நிர்ணயம்,
ட்ட அ
௬௦ சிவஞானடதயார் சுபக்ூ£ம்,
சுப்ரமண்யதேசிகருசை வருமாறு.
வவண்டும்
௮றுவசைச்சமயத் தம் - புறப்புறம் புறம் அகப்புறம் ௮௪
மென்று சான்கனு எளகச௪மயமொழித் தொழிக்த முக்கூற்றுப்
புறல்களிற் றனிச்சனி யறுவகைப்பட்ட சமயல்களினின௮ு
கொண்டு, --ஓர்£கும் - அவற்றுள்ளம் பலவேறுவகை ப்டடவர
வியச்தறிகன்ற,--௮வ்௨வாபொருளாய் - அவரவர்கொண்ட மு
கம்பொருளாய்,--வேருங்குறியது உடைச்சாய் - ௮வரினவே
௫௫ பாடாணவாதமுகலிய ௮சச்சமயத்தார்க்கு இலயபோ
கமஇசாரரமென்னு மூன்௱வக்சையின, முறையே சதீதயு முத்தி
யோகமும் ப்ரவிர் த்தியமெனனுஈ தொழில் வேறுபாடுபற்றி ௪
வன் சதாசிவன் மசேஸ்் வரன் என்லும் பெயருடைய ௮றாவம்
அ௮ருவருவம் உருவபெென்னுக் தடக் சச்குறியே ருறியாகவுடைத்
தாய், -வேதாகமங்களின் குறியிரச் த - சிக்சாந்தசைஉருச்கு
சீ தடத்சச்குறியேயன்றி வேதாகமங்களினகருத் துக் சதித
மாய்,--அங்கறிவினிம்-௮வ்விடச் த யிர்ச்குயிராய்,--அருளான்
மனனி - அருளானிலைபெற்றுயிர்கட்கெல்லா பறிவைப்பிறப்பிக்
கும் -அம்மையோ டப்பா? - ௮அம்மையப்ப ள.6)--ெொறிவொ
ழியாதுகினர-எல்சனு ெெசச்காலமுஞ்செறிர்து வ்யாபகமாய்கி
னற; -வனடி பென்னியைப்பாம்-சிவபிரான் திருவடி. களைச் ரி
சமேற்கொள்வரம்--௭ - று,
இத கடவள்வணக்மம் கூறிய து.
ச இவ்வுரை சவஞானயோயர் பொழிப்பிற் ணேங்கக்
மெப்திருப்பதை அவ்குமாயாற்காண்ச.
பாயிரம், ௬௧
மறைஞானதேகிகர் உரை.
ணட வடை
இ.ற்குே பன் முன்னூற்ிறப் புணா்ச் தரார்.
என்னையிப் பவத்திறசேரா வகையெடுக் தென்
சித்தததே, தன்னைவைச் தகருளீனாலே தாளிணை தலை
மேதற்சூட்டு, மின்னமர் பொழில்குழ்வெண்ணை மேவி
வாழ் மெய்கண்டானூல், சென்னியிற் கொண்டுசைவ
தீ இறத்தினைச் தெறிக்கலுற்றாம். (6)
எனனையிப்பவததில்... .... தெரிக்கலுத்ராம். ௭-த. ஒன
றுககு மாசாமலான ஜாகமரணசமுதரத்தலே கடம் தடி.
டடுகறவெனனைச் தனத ஞானமாகற கையைச் சொடுத தென
லுடைய வீதயகமலத்திலே தன்னை யகவரகமூ நினைக்கும்படி
யிருதஇப் பாசகாசம் பிறக்கும்படி தனத காரருனாயத்தினாலே
சீர்பாதங்க ளிரண்டினையு மென ரலைமேல் வைத்சருளி, மேகம்
பொருந்திய சோலைகள் சூழந்த திருவெண்ணெய்கல்லூோ பதி
மாகவிராகினற ஸரீமெய்கண்டதேவநாரயனா ரருளிசசெய்க
ஞானசாத்ரமான சவஞானபோதத்தை யெமததலைமேல் வை
திீதசகொண் டதன்வழியே சைவசித்தார்தத்்இு லுண்ரையின
நிறத்சை யாம் தமிழாலே சொல்லப்புகாகினரம்---௭.து.
யாமென்ப தெழுவாய்) கெரிர்கலுற்ருமெனப.த பயனி
லை. சொல்லேயாயிஜுங் குறிட்பேயாயிலுஞ் சொல்லிமூடி ப்ப
மேண்டுவசெச்சம்.?? என்பதனால் சமிழாமலெனபது சொல்மெ
ச்சம்.
வடமொழி ப்ராக்ருதம் செளரஜச்யாச்சதி பைசா
ரூசிசாபைசாசி அலப்பிரக்சம் கேசி எனப்பாடபேசம் பல
லாயிருக்கவு மில்லா சிரியர் தமிழாற் கூறியதென்னெனில்? ௨ட
௭௨ சிவஞானித்இயார் சுபகூ.ம்
வேங்கடர்தென்குமரி நடுச்சமிழ்எஜங்கும்பூமி யாதலாற் சா
மிசமுலிய விருபத்தெட்டுத் இவவியாசமல்களை யானமாகக
எறிதரற்குச் சிற்சறிவாதலால் ஸ்ரீகந்திகேண்வரகாயனார் பன
னீரண்டு குத்ரமாகச் சகற்குமாரபகவரலுக சறுகூரகஞ் செ
ய் சருளினா.
௮,கனைச் சர்வானமாச்சளூ பெளிதிலறிச் சீடே௮ம்படிக்
கு ஞானசிரச்சாமணியாகய மெய்சண்டசேவராயனார் பார்
சத முதஜூல் கருக்கனஎவு மிகுசப்பொருள செய்விததோ
ன எனனுமிலக்கணதசால் மூதஜூற்பெயரிட்டு வழிநூலாச்தி
யாளி செய்தார்.
அவர் மாணாுக்கராகய வருணர் இசேவராப ஞர்திருத் த
ரையூரொன்ஐா திருப்படைவிட்டி லெழுகதறளியிநம் தம் முன
ஜூல்வழியே பளனிரண்டு சூத்ரமாககச் சிவஞான9த்தடென
ஞ் சிறட்புத்திரகாமஞ சாதத் தமி மாலருளிசயெதார்.
௮ஃசெக்காரணத்தாலென்னிஎ 2--
/இீரார்கயிலைத் திருவாய்மலர்ச் த சிமாசமல்கற்
ரூ ராம்வதவட சொ ற்பயின் ரூககெளி தமமொழியைச்
சாராதவரு ஈத் தத் தவஞானச் தலைப்படு3ற்
கோரார்தமிழ்ச்செட்யுளான மஉறிர வெழுதுவனே.?
என்பகனாலறிக. (௨)
சிவாக்ரயோதகியருராை வருமாறு.
அவைகளை (0) வைலம
குருஸ்துதி,
மேகம்பொருர் தஞ் சோலைகுழ்ர். தள்ள திருவெண்ணெய்
சல்தாரி2லை திருவவதாரஞ்செய்த ஒன்றுக்கும் பற்ரு சவெனளை
மடெழுவகைப்பிறப்பாகய சடலிலமுச்சாசவசை தனத ஞான
மாய கையிஞலே யெடுத்து ஸர்சதமுச் தன்னை மென்னிச
பாயிரம், ௬௨
யத்தி$ஏ இந் இக்கவைச் தச் ஈருபையிஞுலே தம்முடைய ஸ்ரீ
பாகங்களை யென்லுடைய புன் தலைமேல்வைத்தருளூம் மெய்
கன்._சே வகாயனா ரருளிஈசெய்ச சவஞானபோதமென்னுஞ
சாதஇரத்சை சரஸாகஷஹிச் தக்காண ரைவச்திற்றிரிபசா
ர்ம்ச சதுஷ்பாதங்களையுஞ் சொல்லாகினறேன் எனறிதனபடொ
ளா.
ப் யாம் - எமுவரய், பயனிலை - தரிக்கலுற்றும்.
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு,
0
தமத குருவணச்தல்கூறி முள்னூற்ிறப்பு மூறைக்கின்ருர்.
(-ம்பரத்கைப் பூகிறமா யொருமுகமு மிருபு பமுமுடை
ம.ரா௫ச் செம்பட்டுஞ் செஞ்-கசனமுஞ் ஏவுதமாலையுஈ தரித
தலராகிய குருமூர்தஇபா லஇஷடிக்கப்பட் டந்த ரூபியாபிற ௧
௮) அருளினு?லை - தனத இக்ஷாகன்மத்திலே விளங்காகினறு
திக்ைெெபன்னு மியர்கைபபெயணாயுடைய சிவச௪த்்தியால்,--௭
ன்னை - அகரஇயி?ல பசு,3 தவத்தினுலே யஞ்ஞானியாயிரு௧க
2 வெனனை,--இப்பவத்துற் சேரரவகை . இச ஜுாசமாண ம்
சளுக் கேதுவாயிருக்கன்ற மலமாயாகம்பங்களோடு பொருக
தாமலிருக்கும்படி. ஜடத்வசோதனைசெய்து, எடுத்து . சம
னாக்3ம் பாசக்கூட்வ் கூடாதவகை சினமாத்ர சுத்தகேவல
மாய்ச் சேஷிசகப்பண்ணிச் சேஷிச்துகினற;--என் இத்த த்தே-
விச்யாதத்வமென நிசைச்கப்டடு முன்மனாமூலத்தச் ஏன்மா
த்ரமா யான்மாவென்று செப்பப்ட்டு மெனதான்ம தத்வ்த்இி
லே) சன்னைவைத்த - உனமனாகார விச்யாதத்வத் து பரியு
௮௩ சனது பரளிவஸ்வரூபத்திற் கொத்து விரிசலமுதலாய
குணல்களோகேடிப் பாமென்௮னாக்கப்படு மெனத வித்யா
சீக்வச்தை விளக்£ச் இரும்ப,-- அருளினாலே - தனது ௪த்இி
௬௫ சிவஞானத்தியார் சுபகூம்.
சங்கத்பத்தினாலே,--தாளிணை-ஒவ்வொன்று மும்மூன்றாய்ச் ௬
ததசி௨ சாட்குண்ணியருபமாயெ ஞானசத்தி கரியாசத்தி யி
ரூசகதியாயய வொருசததஇசகொத்த, அப்படி. சாட்குண்ணி
ய பரிபூரணமாய சவதவத்தோடு கூட்டிச் சுத்தசிவமெனறு
செப்பப்படுமெனது ெவெ.சதவத்தை,;--தலைமேதசூட்டும் - முன
சொனன பரமாகய வித்யாதத்வத் துச்கும் பரிமுடபோலச் ௪
றப்மீத் தப் பிரசாசிப்பிககும்;--மின்னமர் பொழிற்சூழ்வெண்
ணெய்- மினபொருகஇப மேகங்கள் படியாநின்ற சோல்கற்றிஃ
இரநவெண்ணெய்கல்லூரின கண்ணே,-மேவிவாழ மெய்சகண்டா
ன-பொரு5திவாசமபண்ணாடினற சத்தியதரிசியெனலும் டெ
யரடைய பரமாசாரியனத,--ூல் - வடமொழிச் சிவஞான
போதத்சைததிரிச்த செனமொழிச் வஞானபோத ததை,
ரெனனிமித்கொண்டு (செனனியிர்கொண்டெனபது பூஜ்ம
வார்.த்மை)செவிக்கேற்கககேட்டு மனஇலுட்டடுத்இச் 9௧இ.௪,த
த்தெளிக த,--சைவதஇ௫ததினை - சைவாகமததிலே சொல்ற
ச தஇிரிபசாரத்த லக்ஷணதஜை)--தெரிக்கலுற்றும் - விரித் த
சொல்வாம்.
இரத விருத்தத்திற் ததுவே கருச்சென்பது காண்
பிப்பாம்.
“என்னை யிப்பவத்திற் சேராவகையெடுத்த?! என்ப
கீனுற் சமனாககபாசமுதஇர்சொல்லப்பட்ட த.
* எனசிசசத்பே தனனைவைத்த?? என்பதனால் உன்மளு
வதயுள்ள சிகாசசேதமுனனாக கிஷ்சள சர்வாஇக்சராச்த விச்
௮௧ பரசிவத்திலே யோசனைசொல்லப்பட்ட த.
எதாரளினை தலைமேற்குட்டும்?? ௭௬ பதனால் சிவ்வாபிவி
யதச்தி லண நிஷ்களாஇ.5 சத்தசிவமாதல் சொல்லப்பட்
டது,
பாரயிரம், ௬௫
இதவன்றி என்டுத்தத்சே தன்னைலைச் தருளினாலே??
என்றது; இருதயச்திற் சிகரூப ஸ்வரூப ருருத்யாகஞ்செய்
வித். த என்றுபொருளூரைச்சாற் சமனாக்த முத்திப் டொரு
ள்கொடுக்குூம் எடுத். த என்றதோடு மாறுபடும்.
“சாளிணைதலைமேர் சூட்டும்? என்பதர்குத்தனதபாசல்க
ளைச் சிரசுலேவைச்கும்என்று பொருஞாரைத்தாலுமப்படி ப் பொ
ருள் பகைச்_து மாறுடடும்,
அதனாற் பொருள் பகைத்தவிடத்தில் லக்ஷணையினா
த பொரு சூரைப்பதே யியல்பு. ௮, தவன்றிப் பொருள் பகை
ச்கஷீடத் தஞ் சொழற்பொருளிருக்தபடி பொருளுரைககற் ௪
ட்டில் கூப்பிட்டசகென்றவிடத்த முகயபொருளுரைத்தா ல
ட்பொருள் பகைக்கும் ழ தகலா லபபொருள்விட் டரதா
ரலக்ஷணையிற் கட்டிலிருக்கும் புரடன்எனறு சவணப்டொரு
ஞரூரைக்சலேணடுமிடத்,௪ மப்பொருள்விட்டுத் எட்டில் கானே
கூப்பிட்டிதெதன்று முக்பபெட்பொருஞூரைக்கவேண்டும். இயுகக
ரகம் எனறவிடத்துல் காரணவிலககணையினாலே அயுவுகருக்
காரணமாகிய கீருமமென்௮ பொருளுரையாது தய,ததானே 4
ருதமென்ற௮ு பொருளஞுரைக்கவேண்டும். நூலுபிப்புடையன எ
னறவி_.த். தங் கரரிபவிலக்கஷணையினாலே நூலிலுண்டாகய பு
டலையென்று பொருளுரசையாத நால் சானே யுடுப்பனெனறு
பொருளுூரைக்கவேண்டும். கல்கையிலே யிடச்சேரி என் ரவிட
சீ. தஞ் சமீபதிலகணையினாலே கம்சாதிரத்திலே யிடச்சேரி
யென்று பொருசூரையாத கல்சாஜலப் பீரவாசத்இல் யிடச்
சேரியென்௮ பொருளுலாச்சவேண்டும், பிச்சை ௪தம்பரத்தில்
எசிப்பிக்கு.து என்றவிடச்து முபசாரவிலக௲ணையினாலே பிக்
சை. லாசோபகாரமா யிருர்ததென்று பொருளுமாயா.து பிச்
சைபிடித் தருத்தித்தென்று பொருளுரைக்கவேண்டும். 9௧
டு
௬௭௬ சஙஞானித்தியார் சுபம்.
ப
நசானே புருடனஎன்றவிடத் தஞ் சாமர்தய சா தாபியவி
லகணையினாலே சிங்கததிற்கொத்த சாமர்த்யலா னெனறி
பொருளுளாயா.த சில்ககசானே புரடனெனறு பொருளுரை£
கவண்டும் இதவுமனறி விடத்கைப்பு9 இவன்வீஃடிற் புபு
டாதே எனபதுமுதலர்ததவாதத். த *) மலைழலையினாற் பிளபப
ன எனபழமுதல் துதயாதத்தும், சொற்பொரு ளிருக சடம்
பெரூளுராககவேணடும்; அப்படி யுராத்சா லெல்லாகியம மு
சகு.றமை தப்பும். அசலால் தாளிணை 2லைமேர்சூட்டு ம் பரன்.
டத் சாம்பவதஇினக்ஷமிற் நிருவடி. சிரசிற்சூட்டுமிட த
௪௨௪தத ருருபாசதஇற் பூசிச்சப்படுசாதலாற் குருபாசமாக
ட ஙாதாரவிலகணையினாற் மெசச்தியென்மே பொருளுரைச்
கண்டும். அப்படிப் பொருளுரைத்சாலுஞ் சிவசத்தி, எங்கி
ரார்இசொல்லு௦ பாசுபதிமதமாம்.சிஉனைச்ருறித்தென்முறும் ௪
வாமேசசொல்லுங் காபாலம3மாம் அகலாற் காரியவிக௯ஷ
ஊையினலே சவச௪ததஇயால் விளககப்பட்ட செவத்வரூப வான்
மத் சததிபைச் சூடடுமஎனறு முன்லுராத்சபடி ச்சே பொறு
ரேஸாச்ச
சழஷணுயாறமமனாகு.
சிவஞானயோகியருரை வருமாறு.
வகைவண()
எ-று. பலமாயககடலிலமுர் தின்ற கெளனை அதன்ச
ணமு5சாகவ௨ண்ணங் கருணைசகையாலெடுச் த, என்னதிவின
கணணே சறசொருபம்தை விளக்குசற்செழுர் கருளிவச் த, திரு
வ. செனனியிற் சூட்டித் தீரசைசெய்தருரிய வெண்ணெய்
மெய்கணடசேவன மொழிபெயர்ச் தலாத்கருளி-பெய்ச செவ
நோனபோச நூலை; ஏனையாளரிபனமார் செய்த பிரமாணம்.
கட்கெல்லாஞ் சிரத்சாசமாகக் கொண்டு, ௮௪னிழ் கூறப்படு
ரு சைவாசமப் பொருட்சூற்தை விளக்குலா மென்பதாம்,
பாயி.ர.ம். சள
இர் அுலுச்கு வழிச. நியவா.று.
எடுகதெனத.த குறிப்புருவசம்.
வைததென்றத உபசாரவழககு ; அன் போடிபைகத
வழஸ்கு?? என்றாற்போல.
செனனியின இன் உவமவருபு.
அதறனானகமனகாள்.
நிரம்பவழயெருரை வருமாறு.
வெக (0) எவை
இசஷஞற்ச் சொல்லியது சிவஞானபோதத்தி லஈளிச்செ
ய்யப்பட்ட. சைவ௫ிழ்சாக்ததஇ ஓுன்மைபைப யானு மிர் நூலி
லே விரிசதுசசொல்லுகறேனெனனலு மூரமையபை யறிவிக்த த.
என்னையிப் பலத் திசேரா வகையெடுத்து - ஒனறக்கும
பற்ருதவெனனை யிகதச்சின னங்களில்வர் த பிரவாதபடி, யெடு
ந்த, எனதித்தத்சே தனனைவைகத் ௪ . என்னுடைய விதயத
இலே தன்னை யிருத்தி--அருளிஞஷலே தாளிணை தலைேே 2ற்சூ..
டும் - தன்னுடைய காருண்வத்தினுலே அனத சபோதங்க ளிர
ண்டையு மெனனுடைய பொல்லாத கலையின்மேல் வைத் சருளி
ன -மினனமர்பொழில்சூழ் வெண்ெெெய்மேலிவாழ் மெய்க
ண்டாலூல் - மின்பொருக்சப்பட்ட சோலைகள் சூழ்க இரு
பெண்ணெய்கல்லூராத் திருப்பதியாகப்பொருர்இ வாழ்னெ.ற
மெய்சண்டதேவ சாயனா ரருளிச்செய்த சிவஞானபோதச்
௫) -சென்னியிற்சொண்டு . எனனுடைய தலைமேல் வைசது
க்கொண்டு, -லவத்இறத்திளைத் தெரிச்கறுற்மும் - சைகூத்
தரம் 2ீ.த்த ஐுண்மையைச் பொல்லட்புகாகின் றேன்... எ.து.
கனவை
௯.௮] இவஞானடத்இியரர் சுபகூம்,
சுப் ரமண்யதேசிகருசை வருமாறு.
வெலைவக்கைய(ு காவு
எனனை - பவமாயச்சடலு எழுச் தன் ற வென்னை,--இப்
பவத்திற் சேராஉசை - இப்பவகசடற்க ணழமுகசாதவனண
ம்,--அருளிஞ,லெடுச் த - கருணைககையா லெடுத் த,--என சித
தததே - எனனறிவின்கண்ணே,-.-கனனைவைத்து - தற்செர
ரூபத்மை விளக்குக் செழுக்கருளிவச் த;--தாளிணை - திருவ
டூ. தலைமேற்சூட்டும - சென்னியிற்சூட்டித் இிகசைசெ
ய் சூனிய; --மினன மர் - மின்பொருநஇி.ப மேகக்தங்குதற் கட
மாயே,--பொழிஃகுழ்-சோலைசள் சூழ்கத;,--வெண்ணெம்மே
விவாழ் -தஇருவெண்ணெய்கல்லூரெனனு* திருப்பதியில் விரும்
பிவாழ்கனற,--மெம்கண்டாலூல் - மெய்சண்டசேவன மொ
ழிபெயர் ச தவைத்தருளிச்செய்த சிவஞான?பாத நூலை --௪
னனியிற்கொண்டு - ஏனைய௫சிரிபர்கள்செய்த பீரமாணதூல்க
ட்செல்லாஞ்ு சிரச்சாரமாகக்கொண்டு--சைஎத்திறத் இனை -
அதனிற் கூறப்படுஞ் சைவாகமப்பொருட்கூர்ரை,-- தெரிக்க
லுற்றாம் - விளககுவாமெனபதாம்,
இத ற்கு வழிகூறியத.
சிவாக்ரயோகியருரை வருமாறு,
ஒணதைவஷனை [0] கழக
அவையடக்கம்,
நீடிபுகழுர்குதனினமைக்தர்மாதர்
சேயமொசொரம்பயக்தபுசம்கர்லாயிற்
கூடுமொழிமழலையொடுகுழறியொன்றுள்
குதிப்பரிதாயிடி ஓமிசச்குலவிப்போ ரீறி
ப ரயிரம். ௬௯
மரடுசமிக9 தளென்றுசொண்டுவாழ்்ஏ
7 தபோலமன்லுதமிழப்புறமையோரென
பாடுகவிக்குச்தங்களபாசாரிக நூல்
பாராட்டாகிற்பரருட்பரிசினாலே.
பெரிசரசய புகழையுடைய வுலகத்தினகண் மக்சளு மக
ஸிமகளும் விருப்பசதினுலே தரவகளபெற்ற குழக்தையினது
லரக்லுன்டா மதலைச்சொல்லானத அவ்யத்தமாகச் சப்த
த்தையு மருத்தத்தையுக் தெரியவரிதாயினு மசழ்ஈத அச்
இதர வாகூனாலே வியத்தமாயிருசகற சப்தங்களைக்கேட் பஇ
ன மிப்பிள்ளையிலுடைய மழலை சொல்லே கமக௫னிசென்று ௪
ந்சோஷித தக்கொணடு வாழ்வர். ௮துபோலத தமிமுணாச்.த
பெரியோரு மெனனாஜ் சொல்லப்பட்ட விச் நூலுச் செழுத்துச்
சொர்பொரு வியாப பலங்காரமெனனப்படட பஞ்சாதிகார
ச் ரூற்றல்கள பாரார்க.-; செவனருளாற்பண்ணுஃ் சருத்யங்க
னை யிர் நூலிர் கூறுகையா லவ்வியல்பினு லிச். நூலைப் பரிபால
கம் பணணுநிற்பர்.
தூற்கஇகாசியும் - நூல்வழியும் -
தற்பெயரும்,
போதமிகுத்,சார்கொகுக்கபேதமைக்கே
பொருகஇி?னோரிவர்சகனறிசகஇப்பாற்செல்ல
வேத நெறியெலு 2வர்கட்சறியமூனனா
ரிஜழைவனருணச்இகணத்தியம்பகதீஇ
கோதிலருட்சநர்குமாரர்ச்குக்கூறக்
குவலயத்தினவவழியெங்குருமா தன்கொண்டு
திதகலவெமச்சளிச்சஞானழூலைத்
சேர்க் தரைப்பன்டுவஞானசித்தயென்டே
௪0 சவஞானத்தஇியார் சபக்ஷம்,
ஞானாதிகாரியாயே சாம்சத்தர்க்கும், உலகவாழ்மே மெ
ய்மெனறும் தேகமே யான்மாவென்றுமிருக்கும் ப்சாகரு5 ஐசு
ங்சஞூககுமனறி; மோக்ஷத் தக்கேது வென்னையெனறு ந்தி.
கும் வைகயிகாககறியும்படி. யாஇகாலத்திற் சர்வலோக ஸ்வா
மியாயை ஸ்ரீகண்டபரமேஞ்வரன ஸ்ரீசர்இிகேண்லரர்க சறுக்கி
ரகம்பண்ண: அவர் கருபாமூர்த்தயாயே சகத்குமாரபகவாலு
க்கு அறக்கரஹிக்க, அச்குருபரம்பரையினா லென்னுடைய குரு
வாய மெய்கண்டமேேவ சிவாசாரிய ரெனக் குடசேசம்பண்
ணின ஞானசரஸ்த ரத்தை யதர்வத்தாகவணர்ச து வஞான
சச்திபென்று காமமாக விச்சாஸ்த்ரதநைக் கூறுகனறேன,
சரம்சத்தராவார் - சாமாக்பமான இ்டாபூர்ச்சாறி
தருமல்சளுககுப் பரமான விசவூட சிவதருமமாகிய சரியை க்
ரியா யோக மியத்தி யகனான் நின்மலாசசக்கரணராய்; அகத்
சேகம்விட்டு மக்சஞானக்கெடாமன் மீளவும் ஜூிக்கும்பொமு
அ மகதஞரனத் துடனே ஜநித்.த வெபரவனை பண்ணுமவர்.
வைகயிகரரவார் - விசயசீலைரா யுலகத் ஐச்ருயர்ச்சோர்
போதிக்குஞானத்இனாலுல் ருரூபதேசச் இனாலுஞ் சிவசாஸ்தி
சததிஞனு நிச்யாநிச்யவஸ் த விவேகளரய்,மனோவாக்குச்சர
ய வயாபாரவ்சளினாற் சர்வசன்மல்களையும் தடைக்கப்பட்ட
வர்சளாகக் கரமத்தின் மோகூ,தரசையடை பவர்.
டக்க 10 - பூமியில்ஜநித்ச மேற்சொற்பன த்தி
ன் ஞானம்போ லதிஈ,தறியாமலுல் ிஞ்சலை வெள்ளிபென்
௮ அறி, துபோல விடரீசஞானிபுமா யசனாலே மேகாஇசளை
யானமாவெனறும் ப்ர$ர௬; 6 ஜம்நியல்ஸ் துச்சளையே பரமெ
ன்று மெண்ணுழலர்,
பாயிரம். ௪௧
5௨-03 7௦0 - ட-கிறிஷ ஹா
வாலை $வி.சவெ.சவா? அவணாமா௦விலிகெ ஹாதி
ஹாஉாயெ வீஷணவசு | சொகயீ மஸ ராஜெ
லெ தாமா திவெ.ரயிகொ ணா | ஹலாஜி.?0.சா
ெரநயிசிகா 8_நாவாக நெஷயா | ன் ர்க்ர
கொ லெயறைவ3யெரழெவ னி வாசிஷொயவக சி.
$ ஐச்கியவஸ் தக்கள் - உண்டானஸ்க்கள்.
* எநீடுபுகழ்? ஈபோதமிகுத்சோர்?? எனனுமிவ விரணடு
செய்யுளும் பரபக்ஷத்தன? இவவுராயாகிரியர் இதனை வருவிஐ
தனாயுசைத்தனர்,
வசைககவகை.
மறைஞானதேகிகர் உரை.
அணு டை
மேலூற்பய லு.னர்த் தரூர்.
பண்டைகற தவத்தாற்றோன்றிப் பரமனைப் பத்
இபண்லும், தொண்டரைத்தானேதூய கஇரீனி௰
ஹெகுப்பன் மார்க்கர், கண்டநூ லோஇவீடு காதளிப்
பலவர்கட்சீசன், புண்டரி கத்தாள்சேரும் பரிரினைப
புகலலுற்மும். (௪)
(இ-ள்.பண்டை அஆன்மாச்சண் முன்ஜாகற்க லார்ஜ்ஜி
கற் தலத் த்த ர ட.” பூமியின்க ஊற்சாதி
*ாற்டேரு பிற்ென்தி ஞானுசாரியனை யடைச் து சரி
திப் பரமளைப் ர கப் முத்திய சர 4 சனை வழிபடாகின
௪5. சிவஞானத்தியார் சுபக்ம்,
பத்திபண்ணுர் ஐ மெண்வசைப்பத்தியபயுடைய பக்த
சொண்டஜலா த் கஸங்களைச் சிவன் ருனே தூயகதஇயர௫ய ௪௬௮
தானேதுூய ௧த தாத்வாவிலுண்டாகய போகசங்களைப் பு9ிப்
பினிற் ரொருப் பிப்பன்
பன
மார்ச்சர் ௪ ௮ணு ச௪சாசவ ரட்ட வித்யேன்வரர்களா
ண்டநூ லோதி ற் பரம்பனணாயாக வுண்டாக்கப்பட்ட இவ்
விரி காசலிப்பவ யாகமங்களை யோதி மோ.ஃசத்கை மடை
ரகட்சேன புண் வோமென நிச்சையுடைய வானமரக்கட்கு
டரிச,2 தாள்சே மூனனுள்ள சிவத்வாபிவியத்தியைப் பொரு
ரம பரிசினைப் பு ச்துழமுரைமையை யாஞ் செரல்லப்புகாகின
சலலுத்ரும் ரோம்--- எ.
மாககொனபது இசாரியர்களையுஞ் சொல்லப்பெ௮ம்.
ஈசன - எழுவாய், தொகுப்பன - பயனிலை,
யாம்-தோனருவெழுவாய், புகலலுற்றும்-பயணிலை. (௩)
சிவாக்ரயோகியருதா வருமாறு.
அவமான (0) வலன்
மேல்விஷயப் பிர€$யோாசக சம்பகதாஇகரரிகளைக் கூறு
ன்றது
பன்டைகற் ஐவததாற்மோன்றிப் பரமனைப்பத்திபண்ணுச
மொணடாரைக் தானேதூ.ப கஇயிவிற் மொகுப்பன் - பூர்வஜக்
ம.சதிம் சரிதை ஈரி.பா யோசகஙகளைச்சசஇத்த பெயர் வரப்பிர
சாதததினுற் சுக வாமதேவ ஜடபர,சாஇகளைப்போஜ் பூர்வ
ஜம ஸ்மரணையுடனே பிறக் த,சவனிடத்தசச்நிய பத்திபண்ணு
ஞு சாமசித் தரை; பாசாரிமமூர்த்தியை யபேக்ஷியாமம் 9௨௪௯
பாயிசம், ௭௩
தள்னமயிம்முனே விஞ்ஞானகலர் ப்.ரளயரசலர்க் ச.றுக்ரஹ
ம் பஹணஜூவதுபோல அழக்கரசும் பண்ணுவச்,--மரர்ச்கர்கண்ட
அலோ வீடுசொகலிப்பவர்கட் சேன் புண்டரீகத்சரள்சேரும்
பரிசினைட்புகலதுற்றாம் - பூர்வஜம்மத்தலே வெதர்மங்களை ய
௮ஆடிகது ஞானசித்தியின்பொருட்டு பூமியிலே ஐகித்து
குரூவினாலே இிர்ஷிசரா௫ச் சன்மார்க்சஸ்தரா யுள்ளவர்கள் ப
ணணப்பட்ட ஞானளசாஸ்த்ரத்ை யோதி யறிக மோசதச்
2 யலடமவேணுமென்கற விச்சையுடைய வைகயிகர்ச்கு பர
மேஸ்வரனுடைய ஸ்ரீபாதகமலம்களைப் பொருக துமுரைமை
பை௪ சொல்லுவே சேன்.
சிவன - எ-ய், தொகுப்பன் - பஃலை. யாம் - சேர-எ.ய்,
புகலலுற்றாம் - பஃலை,
ஈசன எனவே பது, புண்டமீசத்தாள்சேர எனமே சேர்
பவன-பசு எனறு சொனனத2, சேரும் பரிச எனவே பரசத்
௪ நிக்குமுரைமை என்ற த; இத தீரிபதார்த்தம்.
இர்.சச் சாஸ்த்ரத்இிற்கு விஷயம் இரிபதார்த்தம், ப்ர
யோசகம் - சிவசராயு/யம், ௮அஇகாரி - வைசயிகன், ௪ம்பகசம்-
சொல்லப்பசச தஞ் செரல்றத எனலும் ப்ரதிபாத்ம ப்ர
திபாவகபாவம், 5.ற் நவம் - 'கன்மகிஷ்ட தபசன்தியின் ஞான
நிஷடமான தபசை,
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு.
௦
டண்டைகற்றவச்சால் - மாபாசேகபோக சம்பக் கததி
னாலே மூகஇப ஜன்மத்தலே மலபரிபாகமானது சத்தே தோ
ற்ரூரின்களவி ஐதற்கருகமாகய இக்ஷைமுன்னாகத்தா னதிலல்
காமத்ருன் ரைலப்பிரகாரமரய்த்கான் வைதிகப்பிரசாரமாய்
தீசான் பூசாவிரகமுதலியவர்றிஞலே செவலோசமூதலர£ய
சரசக்களிலே போகம்பு9த் தத் இர ம்ப,தோன்றி - பூலா
௪௪ சிவஞானசித்தியார். சுக பம்.
கத்திலே வச்.ஐ ஐன்மிச் தத் திகிர இவிசசர மலடரிபாகதஇ
ஞலே;---பரமனைப் பதிஇபண்ணும் - சிவனைச்குறித் தத் இயர
சம்பண்ணும்,-தொண்டரை - அடியார்களை தானே - க
ர௫௨இஷ்டானமன்தியி?ல நிரதகரணமாகத் தானே சத்திசங்
கற்பமாத்திரமாயிருச்சனெற நிரதகரண திக்ஷையினாலே தீசதிச்
ச் சுத்தபுவரத் இருத்திய மீருக்சாமலும்,--தூயக௫யிவில் ச
சி௨சமானரூ.வியத்5 இற்சத்திரூப சிய தத் த்திலே தொகு
ட்பன் - கூட்டுவன், சாத்இரம் ேரலையிற்லை. இவிர திவிரதர
மச்ச மக்தசர மலபாகத்தினஞமே சாஇ கரணசத்தியோ நீர்
வாணதிக்ஷையினாலேதான;, ௪கதியோ போகதிக்ஷையினாலே
தான், இர்ஷிசற்சட்கு மொனறும் வேண்டிவதில்லை யாதலால்
௪ரஇ கரணவசத்தியோ நாவாணதிக்ஷையினுமே இரஷித் தக்
கொண்டு தரியபயாஜை ரெறியாதபடியால்,--மார்க்கர் . சைவ
சிச்காகசமார்க்கசரிசெளர யிருக்கின்ற சேசிகர் கண்ட நூ
லோதி - தமிழ்ப்பாணையிற் பணணின சாத்திரத்கைப்படி.த்
கீதனாற் பதிடசுபாசலக்ஷணங்களை யறிக துதான், ஒருபிரசேச
வ்கைமறிச ததரன், அவரவர் மரிடாதியில்வர்த வக்.தக்.த ஞர
னங்கொண் ௨ சதக் ஞானம் சாசுதாத்கரரரூபமாய்ப் பல
தககுவரும்பொருட்டு ஒனறுச்கொன்று ஜககாரியாயிருச்சன
2 சரிகை கரியை மாலம்ப கிராலம்ப சிவயோகல்களை யற்
டி 2,--வீரிசாதலிப்பவர்கட்கு-முத்தியை கிரும்புமலர்சளுக்
குச் சாக்ஷ£த்சான பகமுத்தியிலிருச் த பாரம்பரியச் இனாலே
சான் ௪ சன்புண்டரீகத்சாள - ஓதனத்ெ.த பாசக் தேவ
சித்தன தபாகம் எஏனபதபோல ஈசன் புண்டரீகம் சாள் ௭௬௭
௮ஞ் செரல்லப்டட.மாதலால், இருளினாற்கு விச்,த சூரிடன த க
சணச இனா லலர்க்கு தாமரைப்பூபோன்று மலசத்தியிஞர்கு
ஜிச திசனத ௪2இயார லலர்ச்5 ஞானக்கரியாருபசொருப் ஏற்
பாயிரம், ௭௫
சத்ரூபலியத்த சவ_சத் வத்தை, செரும்பசினை - பொருச்து
முறைமையை, -புகலலுற்ரும் - சொல்லுலாம்.
ஒசையாலன றோ சததியோ கிரலாணதிக்ஷையிலை தேசிக :
இச்சனறி சாதகனுக்கு ஞானம் வேணடுவஇல்லை; யாதலரற் றே
சிகலுசகு ஞானம் ப்ரதாசம்.
சாதசர்களுக்கு திக்ஷை ப்ரசாசமென்றும் ஸ்லாயம்பு௮ வி
யாககத்இற் சத்திய'/சோதிபாசம்களால் வி3.5ரித்தருசசையா
ல், ஞானம் தஇிக்ஷாகன்மத் தக்கங்கம், திஷா சனமமகங்கயெனப
தும்; மல இரவ்யமாதலால் கே.ததிரபடலம்போல ஞானகொ
டிகளாலும் போகாசென்பதம் மேல்விஸ்தரிக தச௪சொல்வாம்.
சிவஞானயோகியருரை வருமாறு.
கணட
ஏ-௫, சாமு௫ிக்கர் வைகயிகர் ப்ராகருதரெனனுமிவரு
ள், ஆற்ரலுமறிவங்காதலுமில்லாத ப். ராசருசரையொழி5.25
ஒழிசதவிருவரின முற்செய்கவவிசேடத்கரற் சாமு தராய்ப்
பிறக், த வீமி சாகலிக்குஞ் சிவப் சரை: விஞ்ஞானாகலர் ப்ரள
ய ரகறரைபபோல அல் வழிபானனறித் தரனே'சிலகதீயிற் சே
ர். த தவனாகலின் அவர்ச்கு நூல் வேண்டா 2யரன்,நூரைமை
யின்மக்ததரமுகலிய சத்திநிபாகமுடையலரா.ப் ள்
ன் முத்தி பெற விரும்பும் வைஈயிகராயினாகருச் வசத கூடு
முறைமையினை ஈண்டு வகுத்துச் கூறுனெருமென்பதாம.'
சன்மரர்க்களை மார்க்கரென்றது கலைக்கு றை,
சன் மார்க்கரானார் ஞானிகள்.
சண்ட நூல் ௮வரகரெொல்லாம் டி ரமாணமென்ரறி5த கை
அகொண்ட ல்.
இதனானே அதலியபொருளுங்கேட்போரும்பயலுல் கூறிய
வர.று.
ஹ்ங்லலைமைலை
௪௬ சிவஞானூத்தியார் சுபக்ஷம்.
இசரம்பவழகியரகுரை வருமாறு.
னவை (0) வல்வை
இதனாற் சொல்லியத இனஜுூ லார்க்குச் செரன்னூதென்
ன? வினனாரச்த்சென௮ மேலருளிசசெய்கருர்.
பண்டைகற் றவத்தாற்மோன்றி - முனஜஈமங்களிற் சாதி
இரஞ்செரன்ன முறைமையிலை ஈனருக தவசுகளைப்பண்ணி ய௩
தீ பலததாலே பூமியின்கணணே வச்தவதரித் த;,--பரமனைப்
ப,சஇபண்னுச் சொணடரை - பரமேஸ்வரனளவிலை மிருக
வழிபாடுசெய்யு மடி.யராகளாயுள்ளார்களை,--தானேதுூய கதி
மினில் மொருப்பன - அகப் பரபே ம் வரன மூனே சுததமாயி
௫௬௧8 சாயுச்சயசதிலே கூட்டுவன,;--மார்சக்கர் சணட்நூ
மோ .இிவீடு சாதலிபபவர்கட்கு -சனமார்கசத்தி லுளளா ராரா
யப்பட்ட ஞாரனசரத்ரங்களையோதி ரோக்ஷத்டை மெப்டடி.
யே பெறுவோமென்கற வாசையிலுடனே கசேட்டதையுடை
யலர்சளூ2£கு,--யீசன புண்டரீகச்.தாள் சேரும் டரிசனைப் புகல
அற்றாம் - தம்மிரானாருடைய போ,சகமலஙகளைப் பொருது
மூஸாமையைச் செரல்லட்புகாநின் ஜேன். எ.று.
இனாம் செசல்லியத இன்லூலுச்கமர்ககு மதமர்க்கும்
வேண்டரபேண்டும் மசஇமத்கு வேண்டுமெலு முரைமையு
௰மி௮222.
சுப்மண்யதேசிகருரா வருமாறு.
அணங்வாை [நவளஸ்கலை
(சாமுசித்தர், வைகயிகர், ப்ராருகரென்னுமிவரு ளா
தல மறிஏங் சாதலுபில்லாச ப்ராருகரை யொழித் சொழிகத
இருகரில்) பண்டைஈற்்£எத்தால் - முற்செய்த தலவிசெடக்
பசயிரம் சள
தால் -தேரன்றி . சரம்சித்தராய்ப் பிறக் த, பரமனை - முத
ல் ஏஸிடச்இல்,--பத்தபண்ணும் - வீகொதலித் துப் பத்திபண்
னு, -சொண்டனை ப பச்கரை;--தானே-ஃ-விருஞாரன்
கலர் ப்ரளயாகலரைப்போல நூல்வழியானனறிக் கானே...
துயசதியினிற் ஜொகுப்பன் - சிவக இயினிற் சேர்த் தலருகலின
அலர்ச்கு நூல்வேண்டாமையின்,--மார்க்கர் - ஞானிகள,--௧
ண்டநூலோதி-ப்ரமாணமென் ர.றிச். தகைச்கொண்ட நூலோ
தி யதன்வழியான்,--வீகொதலிப்பவர்கட்டு - முறைமையின்
மக் ததரமுதலிய சத்இநரிபாசமூடையவரரய் முதிதஇிபெரவிரும்
பும வைசயிகராயினார்ச்கு,--௪சன் - சவலுடைய,-புண்டரிக
த காள்சேரும் பரிசினை - தாமரைமலர்பேரன்ற இருவடிகூடும
ரைமையினை,--புகலலுர்றும் - வகுத்துக்கூ.றலுத்றாம் எனப
தாரம்.
இதனானே நுதலியபொருளுங் கேட்போரும் பயலும் கூ.
நியவாறு,
மறைஞானதேசிகர் உரை.
அவைது இடும்தி க்க களு டை
மே லவையடச்க முணர்த் தருர்.
மழறையினு லயனான்மாலான் மனத்தினான் வரக்
கான்மற்றுங், குறைவிலா வளவினாலு கூறொணா தா
கின்ற, விறைவனார் கமலபாத மின்றியா னியம்புமா
சை, கிறையினார் குணத்தோர்க்கெல்லா ககைபீனை கி.று
த்துமன்றே, (௪)
மரையிஞரல்...... அதி துமன்றே, எத. மாதுவேத
ங்களாலும் பிரமாலாலு மாயஞூறு முக்குணற்சளூடன் கூடிய
௪௮ சிவஞானடித்தியார் சுபகூம்
சஐூலிட்ட. மூசலிய மூவிச்மான மனத்இனாலும் வாக்சீயமா
சிய வரையளவைகளாலு மதிறக் சாண்டன்மும்லிய வளவை
சளாது மினனபடிபென ஐவி கரிசாக்கின றிவைகளா
வளவிடப்படா இரககனு மிட்பொழுஇயான் கத்காவிலுடைய
ஸ்ரீபாதகமலங்களை மடை சையினபொருட் டூம் சாலினக ண்ச்
சயி2 தசொல்லு மாதரவ ெத் ன்மைக் சரக்கு ஈணின? நி
சைவினை,படைநத வியர்கைமையுடைய ஞாாகளைனைவர்சகு
சா சரிப்டையுணடாக்கும்---௭.ஜு.
௮லையகஹ்தாரொலலாாசரூம் வழிபடிளவிசொள்லுக ல
பையடச்சமெனப்பெறும். (அ௮அவையடகதயலே யரிறபதசெரி
யின-௫ல்லார்கூறிலும்உகுச்சனாரகெரண்மீனென - றெல்லாமா
சசாககும் வழிமொழிச்தனே?? எனருர்சொல்காப்பியனா
ரெனவறிக.
௮னசெனசிளவியு மின்செனளெவியு மாமெனகளவியு மா
கு 2னப.
ஆசை - எழுூவாட்டி கிறுத்தும் - பயனிலை, (௪)
சிவாக்ரயோகியருரை வருமாறு,
வவகவசவ() அசைண்ணைனை
மேலமையடக்கமும், வன வாச்ருமனா திசனென்பது மு-த.
வே சாசமல்களிஞுலு மனத்தினலும் ரூ.ற்றமற்த வறுமா
னங்களினலும் சருஷூடி ஸ்9ிஇ க.த,தாககளாகய ப்ரம்ம கிஷ்
னுசகளினாலு மறியப்போகாத காத்காலவிலுடைய கமலபலா
போனற ஸ்ரீபாதத்திஐடைய தன்மைபை யானி௮கிடச் தா
சையு_னே ொல்லுக்சேன எனற த;டரி ரண ஞானமுடைய
ர்கீளூக்கு ஒழிவற்ற வினபத்தை புண்டாக்குமென் நின
பொருள்.
கையக
பரயிரம். ௪௯
ஞானப்பிசசாசருரை வருமாறு.
ணன். 3 வனை
அ௮லையடசகம்கூறுனே ரூர்,
மரையினால்-பஇயினாற் பாரம்பரியமர ய.இஷ்டிக்கப்பட்
டுத் கன,கவத சர்வஞ்ஞெஞயிருக்கன்ற பசுவினாற் பண்ணப்பட
ட்படியாற் சிறிஇடத். த பதிரானமெனறும் பசுஞான மென்று
ம் பதிப்பிரமாணமெனறும் பசுப்பிரமாணெெ ன்றுஞ் சொல்ல
ட்பட்டிருந்காலும், இயற்கையால் காதரூப பரசரூ.-மாதிலாலு
மானமஞானச்தை விளக்குசலால் ஞானமென் அபசரித்தலா
ஓம் பாசஞானமெனறும் பாசட்டீரமாணமென்றுஞ் சொல்ல
ட்பட் டியல்பினா லானம$௰ழ்சத்திபைப பொருகஇப் பசுபாச ப
தார்த.தமாததிரத்கையே படிச்கும் வேதங்களால், -க௦ரணா
காச - சிறிநஇடத சொருப்ரகா சத். தப் பதிபதார்த்தத்மைக்கூ
ழி வேருய்ககூறுமாகலு மியல்பாகிய விலகூணதசாற் சொல்
லப்படாததாக,--அயனால்மாலால் - சிவாதுககரகம்பெழற நி
சஞ்சனவிதி விஷணுச்சளூசகு வேறுசே சாஞ்சன ராயிருகசன
2 விதிவிஷணும்சளு£குப் பசுத். தும நீல்காதபடியினாலே பா
ச௪ஞான சால் விளக்கிப் பச்ஞானப் பசுப்பிராமாணமாகக கா
ணடல்முதலிப தரிப்மிரமாணமாக யவரவர்களது சறசத்டு
மானக்களா லவர்களா லதியப்படாதா)--மனத இனால் -பா
சஞானம் பாசப்பிரமாணெ மனூன்ற மனமுதலிய வுட்கருவி
ப் பிரத்தியகப் பிரமாண இனாலும் கேத்ரமுகலிய புுசக
௫விட் பிரத தியக்ூப் பிரமாணத்தினாலும் பாசடோகப் பிரத்
இயச்ஷப் பிரமாணச்தஇினாலும் டசுடோசப் பிரத்தியக்ப் பிர
மாணத்தினாது மதிபப்படபுகதா6),--வாக்கால் - உலறோகவா
சீஞ் சததியமு மசத்இியமூமா மிருச்குமாதலால், அதர்குட் ௪
தீய மாகமப்பீரமாணத்இி ஐடல்குமாசலாற் பொதுவாக மச்
2 உலோசகாச்த்தினா ஐறிபப்படாதாட); மற்றுக்குறைவிலா
௮0 சிவஞான?ூத்தியார் சுபகூம்,
ஓளவினாளலும் - பசுசாத்திரங்களிற் படிக்கப்பட்டும் பசுப்பிர
மாணக்களாூப் புத்திப்பிரகாசமாகய ளிங்சபார மரிசசித 2
விரு ததிமூதலாயெ பஞ்சாவவையலல்களினால் நிறைந்த பாசா
தமசனங்களினாலும்,--கூருளாதாச9 - அறியப்படாததா5,--
நினற நிலைபெற்ற, --இறைவனுற் - சிவன ரத, --கமலபாதம்-
தரமரைபோல விரிகக சததியென்னுஞ் வத தல லக்ஷணதி
கை,--இன்றிபா னியம்புமாசை- இப்போது கானசொல்லவே
ணுமெனூற விருப்பம்,--நிரையினாற் குணத்தோர்ச்கெல்லாம்-
சம? இனாலே நீரைகத நீர்மைய௰ரரகய சகலர்ககும்-- நகை
யினை - இரிப்பினை, நிறுத் தமனறே - நீற்காதுண்டாககுச
ஜானே.
சவனாயகககறகையாவ.
சிவநானயோகியருளா வருமாறு.
வகையை 3) அலகை
௭-த. சேதமுதலிய௫ற்னானு மறி கற்கரிப மூதல்வன இயல்
பை யான செரல்லுவலென்செழுந்த எனத பும்லியவாசை; சா
ல்புடையா ரெல்லாரும் ஏயே! மிஃதேரவிவனறிவென் றெள்ளி
ககையாடுசர்கே தவா மெனபதாம்,
அயனான் மாலான் மனத் தினன் வரசக்கானெனபுழி, தன
ருபு மூன்னையவிரண்டும் வினைமுதற்பொருன்மையிலும், பினனை
பகீஜஷிரண்டுவ் கருகிப் பொருண்மையிலும் வச்சன: சாத்தளுற்
சண்ணணோச்கப்டட்டசெனருற்போல.
௪ண்டளவென்றது அறுமானப்பிரமாணத்ை, ௮அயன்மா
லென்றத உபறக்கணம்.
கூருணசென்றத உபசாரம்.
இனி, அடனென்றத ௮ல்வேசத்இத் தங்கமாய் அயனாற்
செய்யப்பட்ட பதினெண் புராண அவையும், மாலென்ரது
ஈராயிரம். ௮௪
மாயோனவதாரமாயே வியாசனாற் செய்யப்பட்ட இதி
காச நூலையும், மனமென்றத மனுமதலிபஇருடசளான் மன
திசானினைசது செய்யப்பட்ட மிருத நூலையும், வாச்கென்ற
௮ அவ் வேதத்தைக் கருபகாண்டம ஞான காண்டமெ
ன நிருவகைப் படும்தெடும் துக்கொண்டு அதனபொருளை நி
ச்சயித துரைக்குஞ் சாத் இரமாகய பூர்வமீமாஞ்சை யுச்தர
மீ.மாஞ்சைகளையும், அளவென்றது அளவை நூலாகிய தர்கக
சாத்திரத்கையும். அகுபெயரா லுணர்ர்தினவெனககொண்டு,
வேசத்தானு மதற்கக்கமான புமாணமிதிகாசமிருஇ மீமாஞ்
சை தருக்கங்களானும் கூடருணா5 பாதமெனறுணாத்சலுமொ
னற.
அவையடக்கவ் கூறியவாறு.
அகிசம்பவழகியருரை வருமாறு.
0
மேேலவையடக்க மருளிச்செய்கிறார்.
மாரையினுல் - இறக்கு ௭௬௪ சாமம் ௮கர்வம் என்கிற
சாதுவேதங்களினுதும்,--அயனால் - பிரமாவாலும்,--மாலால்
விஷணுவாலும்,-- மனத்தினால் - மனத்காலும்--வாசகா
ல் - வாக்கினாதும்-- மற்றும் குறைவிலா வளவினாலும்
கேறுங் குறைவற்ற வளவைப் பிரமாணங்களினாலும்;- கூட
ளூசாகநின்ற - சொல்லப்படாத சொன்னா யெல்கும் பரிபூரண
மாய்ச் சற்றமசைவற்ற௮ுகினஈ,- இறைவனார் கமலபாதம் - ௮
ப்படி. குறைவற்றுகின்ற தம்பிரானாருடைய போதசமலங்க
ளை, இன்தியானி.பம்புமாசை - இட்போ சமொனது மதியாத
யான் ஒருச்ரத்திரத்திலே. சொல்துவதாகக் அனிர்சவாதச
௮,--நிறையினார் குணத்தோர்க்கெல்லாம் கையினை நிறுத்த
௬
௮௨ சிவஞான த்தியார் சுபகூம்,
மனறே- சர்வகுன சம்பச் ராயிருக்ற ஞாதாச்சளு£செல்லர
மெட்பொழுதஞ சிரிப்பிளையுண்டாக்காநிர்கும்--௭-௮.
இசஞனா் சொல்லியதஐ வேதல்களாலு மரிப் பிரம்மாதி
களாலு மஎவைகளாலு மறியப்படாம லிருப்டதொருவத ௪
தரை யான் சொல்லுவேனெனகற வாசை பெரியோர்களுக்கு
சிரிப்பினயுணடாக்குமெனனு முறைமை யறிவித்த.த.
இத சான்ீருர் அவையடக்கம்.
குகைகள் வத்டு.
சுப்ரமண்யதேசிகருரை வருமாறு.
ல்க ட பகலை
மரையினால் - வேதங்களினாதும்;--அயனால் - அயனாலு
ம மாலால் - மாலாலும் மனத்தினால் - மனத் திலும்.
வாக்கால் - வாச்சாலும,--மற்றுக குறைவிலா வளவினாலும-
வேறு குறைவில்லாத ப்ரமாணல்களினாதும்--கூறொணா தா
சிரி௫ த -அரிசற்கரிசாகிகினற)--இறைவனார் - முதல்வன த,--
கமலபாகம் - சமலம்போலும் பாதெெென அ௮பசரித் தக் கூறப்ப
டூ மருளிபல்பை,--இனறி பானியம்புமாசை - இனறியானசொ
ிலுவேனென்று எழுத எனத புற்லியவாசை,--நிறையினார்
குணத்சோர்க்கெல்லாம் - சால்புடையராய குணச் இனை புடை
பால்லார்சகும்,---நகையினை நிறச் தமனறே- ஏயே? இஃ
சோஇவனமிமென றெளளி ஈகையாடுசத்சேதுலாமென்பதாம்.
(இனி:௦த்றொருவிதம்.)
மறையினால் - வேதங்களாலு:ம,--அயனால் - ௮வ்வேததஇ
த்கங்கமாய் அயனாத்செய்யப்பட்ட பதினெண்புராணங்களா
மும், --மாலால் - மாயோனவதாரமாயே வ்யாதனாத் செய்ய
ப்பட்ட இதிசாசங்களாறும்,-- மனத்தினால் - மலுமுதலிய
பாயிரம், லி/7.
விருடி.கள் மனத்தால் நினைந்து செய்யப்பட்ட மிருத நூல்
சளாலும் வாக்கால் - அவவேகத்சை சருமகாண்ட ஞா
னகரண்டமென் நிரூவகைப் படுசத்செடுத்தச்கொண் டதண்
பொருளை மிர்சயிச்துரைக்குஞ் சாததிரமாகய பூர்வமீமாம்
சைகளாலும்-மற்றுங் குறைவிலாவளவினாலும் - வேறுங்கு
ஹைவில்லாத ௮ளவைழூலாகிய தருக்கசாதஇரங்களாலும்,--
கூ சாரகநினத - சொல்லுசற் கரிதாகிகினற இறைவனா
றகமலபாதம் என்றலுமொனறு
இகனானே அவையடச்கம் கூறியவாறு,
மறைஞானதேசிகர் உரை.
ணப கடட ஆணை
இப்படிச் சிவனை யறிபப்போகாெெ சனபீராயி னாகாசதஇ
2 பூப்போ லபாவபகார்த்தமாய்விடு (னு மா
ணுககனைச்குறித; சாகமமுதிலியவற்ளு ல
நியலாமென அுணர்த் தூரர்.
அ௮ருளினா லாகமத்தே யமியலா மளனினாலுக்,
கெருளலாஞ் சிவனைஞானச் செய்தியாற் இிக்தையுள்
ளே, மரூளெலா நீப்கெகண்டு வாழலாம் பிறவிமாயா,
விருளெலா மிரிக்கலாகு மர யசோ டிருக்கலாமே. (௫)
(இ-ள்.) அருளி ஞானாசாரிய அறுக்கிரகத்கைப் பெற்ற
னா லாக வர்கள் ௮பரஜஞானத்திற் சொல்அப்பட்ட
மத்சேய வாகமப் பிரமாணத்தாலும் சிவனை யறிய
நியலாம் லாம்.
அளவினாலுச் புசையைக்கொண் டனவை யறுமித்ததிர்
தெருசலாஞ் ௪ தாற்போலச் சத்தியின_த காரியத்தை? ர
வளை ண்ி சதீதிமானா£ய சிவனையு பறியலாம்
௮/௪ இவஞானடுத்தியார் சுபகூடம்,
ஞானச்செய் ஞானமாகிற தபம் பிரகாசிக்கவே யாண
தியாற் சிதை வாதியாலுண்டாகய மயச்கவிகற்பறீய்* த்
யபுளளே மருளெ தனனுள்ளே டலகாலு மறுசச்,சாசம்பண்
லா நீங்கககணடு ணிசகொண்டு பரமமான கிட்டைபைப்பொ
வாழலாம் ரத நாடோறும் வாழவே
பிறவிமாயா பிறப்பை யுண்டாசக்குகிறதற்குக் சாரண
விருளெலா மிரி மாய கன்மழு மாயையு மாணவமு ரோ
க்கலாகும் ட்டலாம். இங்ஙனம் பாசக்யம்பிறக்கனே
அடியசரோ டி. சிவாறுககரஹச்மைப் பெற்ற மூத்கான்
ருகீகலாமே. மாக்களைப்போலச் சவொனச்தாறுபூதியைத
இளைத்இருப்பார்கள்--எ.று,
அளவிறாுஓுமெனத வம்மையால் யோகக்காட்டியாஓுஞ்
சிவனை உறியலாமென வறிக,
சிவனை எ.து. நடுநிலைத் தட பனவறழிச.
இவை யைக்தும் பாயிரம்.
துபிரமுகச்சாலகன்்ஈதாயிலும் - பாயிரமில்ல தபனுவ
லன். 4 வணககமஇகசாரமெனறிரண்டுஞ சொல்லச் சிப்
பெனனும் பாயிரமாஞ்சர் ? என்ராராகலிற் ஜெப்புப்பாயிர
மாயிர்று,
*அக்யோன்பெயரேவழியேயெல்லை - _நூற்பெயர்யர்ப்
பேறு சலியபொருளே - சேட்போர்பயனோடாயெண்பொருளு
ம் - வாய்ப்பக்காட்டல்பாயபிரத்தியல்பே??* எனபதனுல் ௮௧5௫
மடோன்பெயர் - அருணச்திதேவசாயனார், வழி - சிவஞான
போதம், எல்லை . நடுமாடடும் டி.ரூ.5் தறையூர், ூற்பெயர்
சிவஞான?சத்இ, யாப்புத்தோகைவிரிறு,சலியபொருள் - பஇமு
தலிய முப்பொருளினஇலம்சணம், கேட்போர் - அவர் மாணா
பாயிரம். ௮டு
க்கருட் டலைமையாயெ மறைஞானசம்பச்,சசாயனார், பயன் வீடி
பேறு; மேல்வர்சவாறுகாணச. % தொல்காப்பியம் பாயிரம்.
யாதாலு மொருநூற்குப் பொரளுரைக்குங்கால் உறவ
5 விருகதிவகை காண்டிகைவகையென மூவிகப்படும். ஈண்
க். நூற் குரைககப்பட்டது காண்டிகைவகையெனவறிக,
௮ஃதாவத:--4பழிப்பில்குக்இர ப்பட்ட பண்பிற் - கரப்
பிச்நிமுடி.ப்பதசாண்டிகையாகும - விட்டகல்வினறிவிரிவொ
டுபொருகதிச் - சட்டியகுத்திரமுடி.தத்பொருட்டா - வேத
கடையிலுமெடுத் தககாட்டிலு - மேவாங்கமைக,தமெய்கநெறித
சீதுவே?? எனமுர் தொல்காபபியனார், பொருள்-மரபியல். (௫)
உரையா௫ரியர் ௮வையடக்கம்.
“ஓரா செழு$னே னாயிலு மொண்பொருளை
யாராய்க்து கொள்க வறிவடையார்--சராய்கது
ரூத்றங் களைகது குறைபெய்து வாடித்தல்
கற்ரறிர்த மாகதர் கடன்!,
ஓரவகையானே பாயிர முற்றிற்று.
சிவாக்ரயோகியருரை வருமாறு.
இடவை
இப்படி. யறியப்படாதபொருள் கர்த்தாவென்னில்? இல்
லையாம்; அதனாற் பயலுமில்லையாம். அ்தனறியும்வேத 9
வாகமங்களும் ப்ரமாணங்களு மேதக்காகவென்னில்? அவை
களெல்லாம் * அர்வாசீபதாவாச்யமாய் ஜகத்சிருஷ்டியாதி
களைப் பண்ணுஞு ஸதரசிவாஇமூர்த்தகளைப்போதிக்கும் பர
மசிலம் [ஸ் வருபஞானை றபவைகலேத்ய மென்பதை மேற்கூ.று
என்த.
௮/௬ சிவஞானசித்தியார் சுபக்£ம்,
* அர்வாசேபதவாச்சியமாய் - இழ்ப்பட்ட பதத்தினுலே
சொல்லப்பசெறதாய், * ஸ்வரூபஞானாுபவைகவேச்யம் - ஸ்
வருபஞானத்இனாலே யுணடாஇற யறுபவமொனதினுலே ௨றி
யட்படும்.
அருளினா லாகமத?த யறியலாம் - கருணையினாலே தரித்
தீ சதாசிவ மஹேஸ்வராஇு மூர்த்திகளிலுடைய லக்ஷணகச
ளை யாகமததஇிலே யழியலாம்,--அளவினாலுக தெருளலாம் - ப்
மூத்யக்கமனறி யாகமங்களினாலு மஊநுமானங்களினாலு மூணர
லாம்,--சயனை ஜானசசெட்தியாற் இக்கையுள்ளே மருளெலா
நீககசகண்டு வாழலாம்-பரமசவனை யவனது கீரியாசத்தி 1 ௪
ம்யோகத்தா லானமக் கீரியாசத்தியினாலே பாசங்களை), ய
வன2 ஞானசத்தி சம்யோகத்தா லான்மஸ்வருப ஞானசத்
தியினாலே யானமாவிற் இவனை யநகநி.பமரகக்கணடு, கிவாகக
தாறநுபவியாகலாம். ஆகலாற் பரமசிவம் ௮அநுபவைஃவேதய
ம் --பிறவிமாயா விருளெலச மிரிச்கலாகும் - அவ்வாறு வொ
துபவமுண்டாகவே ஜனமத துக் கேதவாயே $ மலமாயாகன
மகக ளெல்லாவர்சையுல் கெடுக்கலாம், இப்படி.ப்பட்டி ௬௪
ன த .இர்குப் பச்குவநுண்டா மாறெல்கனமெனனில் ? அடிய
சோடிருக்கலாமே - சிவபத்,சர்ச்ஞுடனேகூடி. யவர்களை வண
க்கி வழிபட்டு அவர்களுபதேகித்.சபடி. ஈடச்சவண்டரம், இ
வ் விரண்டு விருத்தத்இறகும் சம்மதி.
1 சம்யோகம் - கூட்டரவூ, $ மல மாயா கன்மம் - தண
வம் மாபை விளை,
$ஹைிந வ.வெ__௪ தி.ச ௨௦மா_நஹவது ஹி
2 வால தஹயொற_2௨ தா வ.சராய னுகி52வி
பெரா .கிர்ஹி ஹகவ 2 ஸஹொ.சவ 35 க,திலியம-
பாயிரம், ௮/௪
ண$ குஹ விஷய? வ0ெ௯:..2வாலீெெ வ_ச_.7375
க்ஷ ௮-5வ.௮3 ॥ 31%
ஞானப்பிசகாசருரை வருமாறு.
0
சிவனிப்படி. ப்ரமாணாதி.தரானாற் சூர்யட்பொருளோவெ
ன்ன? ௮னறு; பஇப்பிரமாணததாற் பார்க்கப்டும பொருளெ
னற கூறுனேருர்.
௮கமத்ேே-பிறன்படிச்கும் வன்னபகவாச்யல்களைச கே
ட்கும் வ்யோபபெளஇசாகம வெழுச்தைப்பார்க்கு நினைக்கு
நிகாவானசளாகய ௩௦து மனச்சஙசற்பத்தினுல், வயோம
பெளஇக,ச்சொகியோடு கிளம்பிய புத்தியினாற்பொருகதப்பட்ட
ஒன்னபதவாச்யமயமா யுள்ளுணுரோசையரகய மததிமைவா
க்குரூபமா மிருதயத்திற்றோற்று மாச்யான்மிச ௪டாகமதஇ
ல், கரியிலக்ககிபோலச் த வன்னபதவாக்யச் சரமததி லாலி
ட்பவி சப் பொருள் போஇப்பசாய்; மஹாப்.ரளைய டரியநக
காசமில்லாமற் சுத்,சவித்கையிலிருக்கு மாதஇிதைவி5 இவயாக
மத்திலேவச்,த சாமித்பமாய,--அருளினால் - ெ௪த் தியாய
லாதிசைவிக இவயிதாகமத்தினால், திரும்ப வி.துகாரியலக்ஷ
ணையாதலா லதினால் விளக்கப்படட நமது சற்சத்தியசய
வாதியான்மிக வொசமத்தினாற் சிவனை,--அறியலாம் - பரோ
க்ஷமாய் நிச்சயிக்கலாம்,--௮ளகவினாலும் - இவ்பசிவாகமத்திற்
வெனாற் காண்பிக்கப்பட்டு? சிவசத்தி யதிஷ்டிச புத்இிப்பிர
காச கலுஷிச லில்கபராமரிச வ்யாபாரசலமான நமது ஈற்ச
த்தி யறுமானத்தினாலும்,--03௬ளலாஞ் வனை - பரோக்ஷ
மாயதியலாம் தியான சமாஇபெனு மல்கயோசவாசனையில்வ
ச்து பதர் ெசத்தியிஞ' 'விச்திசமாதிசமய மாத்திரச்இ
௮] ௮2 சிவஞான த்தியார் சுபக்ஷம்.
ல்,--மருளெலாடநீங்க - மலமூல வஞ்ஞானங்களெல்லாம் பேர
௧;--சச்தையுள்ளே - திரம்பவக்தச் வசத்தியினால் விளககய
நமத கிற்சத்தயிலே,--ஞான சசெய்தியால் - அச். ஈமதூற்ச
ஞீதி விருத்திலகூண சமேகதீவன முத்தி சாக்ஷ£த்காரத் இனா
ல்,--கண்டு - சாச௬்ஷாத்கரித்ச பரோக்ஷமாகப் பராத் து, -வர
முலாம் - நமதக்தச் சிற்சததி வ்யாபார சாக்ஷா£ச்காராகார இ
வாறபூதியின த பூரிதசலாகய ஈம.த சிவாரககத்தின சதுபூதி
லக்ஷண ஸ்வாறுபூதி மானகளா யிருக்கலாம்,--சரீராஈச்சமயத்
இல யஈ2ஜீ.வனமு2இ சாக்ஷாத்கார சாமர்த்யச்தினாலே சே
கத தத் திரும்பத்திரும்பவாராதபடி, பிரவி மாயாவிருளெ
ஞாம் - (பிறவிஎன்்றதாகுபெயர் ) அதலால், பிறவிககேதுவாகி
ய கனமமலம்,--மரயாவிருள் - மாயாமலம், இரும்பமாயாவிரு
ள எனறெடுத் தச்கொண்டு மாயாவிருள் - கெடாத வமாதி 9
தசவாணவமல மிவைகளெல்லாம்,;--இரிச்சலாகும் - சம்மைப்
ப5இயாமற் பொருஞண்மைமாதரமா யிருக்கப்பண்ணலாம்,--
அடியரோ டிருககலாமே - நிரதசயவிதேக பரமுத்தி பலசர்
வார்தசவிஷப சவசா௯்தாத்கார வ்.பாபாரகாரமா யிருகக
னம நமத .கிற்சத்து சமவேச சிவாறுபூதியினது பூரிச் கலா
ய ஏலாகநகா.நுபூதி.பாய ஸ்வாதுபூதிமான்களாய்க் கொண்
டு அடிபை வசச்திரமான தமது சிர்சதஇயையுடையரரகய
முத்தானமாக்களோ டொத்த காம்வயாபிச்கலரமே.
முனசொனன ஜீவன்முததியவதகையிலேயாகம் சிவபச்
சர்களோடு கூடியிருககலாம். பரமுத்தியிலே பரதர்இரியல் 4
ரைகழிபகதமெனறு ஞானாமிர்ததஇ லிருத்தலினா லடிமைத்
இரமில்லாதபடியினுலே செவன்களென்றல்லா தடி.யர்களென்
௮ வெசமான மூததான்மாக்களைச் சொல்லப்படா ரென்பது
தி௫.
பாயிரம். நட்ட
சிவஜானயோகியருரை வருமாறு.
வைல் (அஸ்
௭-த இறைவனியல்பு ௮ப்பெற்றிச் சாயிலும், ௮வனை ௮வ்
விறைவலூெெ ப்படும் வேதசாரமாகய சவொாகமத்தினது
மேடைய சேசிகரருவிச்செய்யும் உபதேசத்சாற் கேட்டறியல
ம்,கேட்டதளை ௮,2ற்கநுகூலமானவளவையா ஜ் சிகதித் தமறிய
லாம்: இச்இித்் ,சனைத்தன்னறிவிண்கண்ணே சிவஞானத்தான்
மாசரததெளிச் தமறிபலாம்; ௮,சனாற் பாசகூயம்பண்ணி ட்
டை கூடிச ரவனஈதாறுபூதீயும் பெறலாெென்பதாம்.
உம்மை எண்ணிள்௧ண் வச்தத. மேல் அவையடக்சத்
அட் கூறிபதபற்றி நிகமுமாசங்கையை நீக்கத்று,
இக்கடவுள்வணச்ச முதலாயினயவெல்லாம் பரபக்கத து
அன்முகச்சாற் கூறிப் போக்தனவேயாயிலும் ; பரபக்கஞ் சுப
ஃகொன விதனை இரு நூலாதலுவ் கொள்ள வைத் தமையின ஈ
ண்டும் வே௮ கூறினா:
௮றவகை7சமயத்சென்னு முதற்செய்யுளிற் கடவுள்வண
க்கங்கூறுமுகத்தாம் சுபக்கதட விழஹறைவனாவானிவனென்பத௨
ம்) ஏனை சானகுசெய்யுளிலும் வழிமுதலியன கூறுமுசததான்
அவ்விறைவனாகியம்பப்டடும் நூலிவையென்பதூஉம், அவற்
ட் பொதுால் தெப்புநூலெனலும் வேறுபாடு முணர்த்தப்பட்
டன,
திசம்பவழதகியருரை வருமாறு.
வையை வவககை
இர்தவத்தக்சன்னை யறியுமுரைன௦ யெங்க?ேயென்ற
மாணாச்சனை கோக யரளிச்செய்களூர்.
அருளினு லாகமத்சே யறியலாம் - தம்பிரானார் இருவறா
ஞண்டானவர்சளுக்கு வேசாகமங்களிஞலு மக்தப்பொருளை
&றிர் தஜபவிக்கலாம்;---அளவினாலும் தெருஎலாம் - அளவை
௬௦ ருவஞானித்தியார் சுபக்ஷம்,
ப்பிரமாணங்சளினாலும்சிக தித்தி பலாம்,-சிவனைஞானச்செய்
தியாச் சசுசையுள்ளே மருளெலாநீங்சக்கண்டு வாழலரம்- மகத
கதசாவையிப்படி ஞானம் ப்ரகாசித்தமுரைமையாலே ௮ஞ்ஞா
ன் ஈரெொல்லாம் விட்டுரில்கத தன்னுடைய விருதயத்திலே பேரி
னபதகையுக தரிசித்சறபவிககலாம,--பிறவிமாயா விருளெலா
மிரிசகலாகும் - ஜசகங்களை யுண்டாக்குற மலமாயா இகனமங்
களையு மோடடலாம்;--அடியரோடி ர௬ககலாேே 2 - இப்படி படெ
ற்ற இருவடியடி.யார் இிரட்சியி2ல கூடியிருக்கலாம்---௭-௮.
இசனாற சொல்லிய_த சிவனுடைய இருவருளுண்டானவ
ரீகளுககு வே.தாகமங்களினுலு மளவைப்பிரமாணங்களினாலுஈ
தீககளிருதயத்திலும்கண் டறநுபவிககலாமென்றுஞ் சககங்க
ளையுண்டாக்குகற மலந்களைப் போக்கேகொள்ளலாமென்று
ம், இப்படிட்பெற்ற வடியார்சளுடைய கூட்டத்திலும் கூடியிரு
கசலாமென்று முழைமையு மறிகிதத.த.
சுப்ரமண்யதேடிகருசை வருமாறு.
ணன்! 1
(இரைவனியல்புஅட்பெற்றித்தாயிலும்)சவனை - அவ்விறை
௨னை,--றசமத்தே - ௮வ்விறைவஜூலெனப்படும் வேசசாரமா
கய சிவாகமத்ை ச) அருளினா லறியலாம் - அ௮ுபவமுலைய
தேசிகர் அருளிச்செட்யு மு.தேசத,கால் கேட்டறியலாம்;--
அளவினுலும் - சேட்டகனை யதற்கறநுகூலமான ௮ளவையா
௮ம், -தெருளலாம்-சஈஇத். த மறியலாம்,--சிர்சையுள்ளே -
ச்இித்தகனைச் சன்னறிவின்கண்ேேச;,--ஞானச்செய்இயால் - 9
வஞானததால்,--மருளெலாகீக்கச் சண்வொழலாம் -மாசறச்
செளிஈது மழறிபலாம்,-- பிறவிமாயா வீருளெலா மிரிக்கலாகு
ம் - அதனால் பிரவிமாயாமைக்சே தவா பாசகஷூயமும் பண்
ணலாகும்---அடியரோடிருசக்கலாமே . அசனா லவனடியா
சோடுகலச் த நிட்டைகூடிசசிவானச்சாறுபூஇயும் பெ.ர்திருக்ச
9920,
பாயிரம், ௬௪
இசனானே பொதுஅல் சிறப்புறலென்௮ வேறுபாடுகூறி
யலாறு.
“ஐந்துது தி?
என்லும பாயிரம ஐகறம்
தூத்றிறறு.
ர் றக்.த.தத' என்னும் சுடகூசெம்யுட்டொசைச்செய்யு
ள் வரையவும் ச து அறுவகை! :எனளை? :(பண்டை!மறையினால்?
“அரளினாம்? எனனு:௦ ஜாத செய்யுட்களையே ! இச்செய்யுட்க
சைகஇனையும் பெரிபபெபழுதஇல் அச்சிடப்படடிருக்கனறன,
இ௮ல௫ழிரகு எல்லாவுாரையாகிரிபரும் உரையிட்டி௬க௫ன் ரனர்,
மற்தஅ.இக0ஈச௪னருள!௮ர மை? நீடுபுகழ்'போ,சமிகு?
இவ்வைஈ தும் பரபக்ஷ செய்யுட்டொகைர்செய்யுள் வரையறு,ச்
தீ 4முகவுமாயிற்றசம்? எனபது எடக்கமேவை. இவற்றில் மு
சீல் மூனறுசெய்யுட்கும் சவாகரயோ€யர் ஞானப்பிரகாசர் இ
ரூவரும் உரையிட்டிருசதன்றனர். பின் இரண்டிற்குசிவாசர
.பாகியர் ஒருவரே உரையிட்டனர். இச்செய்யு_கஎச் சிறிய
எழுத்தில் ௮ச்சிடப்பட்டிரக்ன்றன.
ஒருகோட்டன! என்னுஞ் செய்யுள் கதொகைச்செட்யுளி.ர
ண்டினு மடல்கானைாயானலும், விசாயகனரை பெவ்வெககாரிபங்க
ட்கு மிடையூ௮ கீவ்கு5ற்பொருட்டு முன்னர்த் தியாகிக்கேவேண
டில உாஜலும் ,உரையாஇரியர் யாவரும் பரபக்ஷ சுபக்ஷ மிரண்டி.
படதீதும்வைத் தரையிட்டனர். அகலால் இச் செய்யுளையும் பெ
ரிய எமுதஇல் அச்சிடப்பட்ட த.
மூசவுரையிற்றசம்! ஐக். த.த.?என்னும்இரண்டுசெட்யுளும்
பரபக்ஷத்துற்கு முன்னர்க் கூறிமிருப்பதை மறைஞானதே௫கர்
*துகோட்டன"எனலுங்காப்புச்செய்யுட்குப்பின்னர்க்கூதி,;இய
த்தின கருத்தாய இித்இதன்? என்லும் அகவலைக கூறினர், சுப
ஆ௨௮கொர மினித விளங்குகற்பொருட்டு, இதனையும் சிதிய எ
முத்தில் அச்சிடப்பட்ட த.
ணவ டம டட து
உட
சிவமயம்,
வி] எ லிவி;
அடிநிலை
மறைஞானதேகிகர் உரை.
அமுலு 0-ை
மேலஇகார மெனலுசலிர்ரோவெனின? பஇிமுதலிய முப்
பொருளையும் விளக்குவதாயுள்ள வளவைபபிரமாணங்களைப் ப
தினாலு திருகிருத்தததாற் பெயரு முரையுச் தொகுத்துணர்
த்.2,சுதலிற்று,
அளமைபென்பது - அளகதறியப்படுவது, ௮ஃதெவ்வா
ரூமெனீன் ? ௨லகத் தப்பதார்த்தங்களை யெண்ண லெசெசன
முகத்த னிட்டலென்னு மால்வகையளவினா லளச்தறியுமாறு
போலப் பதிமுதலிய பொருள்களைப் பக்குவான்மாக்கட் கள
தறிகிசக்கை$னை பொருட் டளவைப்பிரமாணங்களை மு,தற்கட்
கூறியதெனவறி5, “பண்ணிலாற்கல்லாத பாட்டி ற்பயம்போ
ன்ற, கண்ணிலார்ச்£ல்லாச் சவின்போள்று--மெண்ணிலா?
வஞ்சொலளலை யறியாதவர்ச்சில்லை, செஞ்சொலளகின் எற
ப்பு? என வளவைவிளக்கத்9 ஐறிச,
ஒள். ௯௩
இத்சலைச்செட்யு சொன்னுதலிற்றோவெனின் ? காண்டன்
முதலிய வஎவைம்பிரமாணங்களைப பத். ஐவகை
யானே பெயரு முரையும் தொகருச் தக்க நி
அவைகளைக் காண்டன முதலிய
மூனறி லடக்கயுணர்த் இற்று.
௮ளவைகாண்டல் கருதலுரை யபாவம்பொரு
ளொப் பாழென்ப, ரளவைமேலு மொழீபுண்மை யை
தீகத்தோ டியல்பெனகான், களவைகாண்ப ரவையீற்
மின் மேலுமறைவ ரவையெல்லா, மளவைகாண்டல்
கருதலுரை யென்றிம்மூன்றி னடங்கடுமே, (௧)
(இ-ள்) ரவை அளவைப்பிரமரணம் வல்லார்கள் ௮௮ வ
காண்டல் கைசதெனபர்கள். அவையாவன $? காண
கருதலு டலெனஏ ம.நமானமெனவு மூரையெனவு
ரை யபால மபாவமெனவும் அ௮ருகுதாபத் திபெனவும் ௨
ம் பெரிருளொப் பமானமெனவும்வரும். ௮வை வருமாறு.
பாறெனபர்
காண்டலாவத - ப்ரத்தியக்ஷம், பரைக் து மலத்தழ் கர
ணம் வாய்த் இிடவு மச்சமறிகஇடுக்கால் காண்டலாம்.
கருகலாவத - கண்டடொருளை ॥றுமித்தறிதல்,
உரையாவது - ௮கமப்பிரமாணம்,
அபாவமாவது - £ ஒனறனைமற்றொன்றென்றொருவிப்பி
னுண்மையினோேடொன் றமனபாவமெனவோர்??, இதனை விரித்
தீறியி லைவகைப்படும் என்றுமபாவமு மில்லகனபாலமூ மெச
னறினொன்றபாவமு முள்ளகனபாவமு மழிஏபட் டபாஉமு
மென வைச்தபாலம்,
மூயற்குக்கோடில்லைபென்கை என்று மபரவம்.
பயோர்வாயிற் பொய்யில்லையென்கை இல்ல௪
பரவும்,
௯௪ சிவஞானித்தியாச் சுடகூம்.
கடத்தின்சட் படமில்லை படத்தின்கட் சடமில்லை
யென்கை ஒனறினொனறபாவரா்.
அனைட் பந் தியிற்சண்டிலமெனகை உள்ளதனபாவம்.
கட முடைர்கா லஃபில்லையெனகை அ௮ழிவுபட்ட
பாலம். எனவணர்க,.
பொருளென்ப.த - ௮ருக்தாபத்த, அஃ்சாவது ? எடுத்
துலகோதும் பொருருதசாபத்தி யாமிது,சா, னெடுதசகமொ
ஜியினஞ் ரெப்புவ.சாகும இவவூரிறருள், படைத்கவரென
னிற் படையாதவருள ரென்றுமிவன், கொடுப்பவனெனனிழ்
கொடாதாருமுண்டென்று கொள்வவே?. என நிக,
ஒப்பாவ.த - *கண்ணன்கருமுகல்போல் வண்ணனெனச்
சேட்டவனைச் - சண்ணுமுணர் வொப்பனவேகாண்?? எனவறிக.
அளவைமேலு இங்கனல் கூறிய வறுவசைப் பிரமாண
மொழிபுண் மை தீதில் மொழிடெனவு மூண்மையெனவு மை
ைதஇீசத்?தாடி இஃெனவு மியல்பெனவம் சால்வசைப் பிர
யல்பெனரநான்் ௧ மாணங் கூறுவர்கள்.
ளஙைகாண்பா்
அவையிற்றில் ஒழிபாவத:-.- £ராரொழிபென்௮
செப்படபடுவது இனபுவிமேற) போராடிநினறு
பொருகாரிருவர்தம் போர்ச்களச் தப், பாராரிரா
கவன் வெனருனெனிரற்ரன் பரிசழிஈ த, சேராமி
மாவணன மேற்தசசொல்லாயி னிகழ்வதுவே??
எனவறிக.
உண்ை ம்யாவற ௦ சம்பவம், அஃதாவத:--துயச்ச
சவண்மை பெனசகாவலர்க டுணிச் தனாப்ப,ி இய
த்கைப்பொருளினையிம்ரெனவாமிது தாலுரைக்க
௮ சாவை, ௯௫
ன், வியச்குற்றகால்சலிக்குக் 27௬0 கீர்(ளிரும்,
வயககுற்றமண்வலி தெனறுபட்டால்கு வழவ்
குவ??? எனவறிக,.
ஐூகமாவ.த:-- கொன்டயில்வேலைக் கடல்புடைசூ
மூங் குவலயத்தோ, ரன்புடனாலி லலசையு டெ.
னபாக ளெனபதவமினடயில்புர்றில் விடகாகமு
ண்டெனபரொன்பதவு, மெசபாகணவல ரென்ப
து மைதிக மெனபர்களே”?. எனவறிக.
இயல்பாவ த... வமாே மலிருக்தொரு கோருவெஸி
்சஷ்ளிக் கோ௱ரலு*, தூமேலிருஈிசொரு கோரு
வெனிற் ஈரவேதணிச்து, பூமேவங்கண்ணமுத்
தங்கோல்கொடுத்சலும் பூதலததே, மாமேவியல்
பென்று கூறுவர்பலலசொள் ஞ.வல0ோ?,
இங்கன மால்வகைப் பிரமாணல்களையு "நிச.
அவையிர்றின் இங்கனங்கூறிய பத் தப்பிரமாணச்கின்
மேலு மறைவர் போலும் ப்ரமாணமுண்டெனறு சொல்லுவ
ர்கள;
அ௮வைபெல்லா ௮ தச்காண்டன்முதலிய பத்தும் ப்ரச்
மளவை காண்ட இயக்ஷ மறுமான மாகமம் மூனறிலுள்ளு ம
ல் கருசலுரை டங்ரும்--எ.று.
யெனஜி ம்மூன்றி
னட ந802ம.
முற்கூறிய வபாவமு மியல்புல் காண்டலிலடக்கும், ௮ஃ
தெங்கனெென்னில் ? இல்ஙனவ்கூறிய வபாவம் இருவிதப்படு
ம்; சண்ணாற் கரணப்டவெதெனவும் காணட்படாததெனவு
மென்,
௬௬ சிவஞானித்இயார் சுபகூம்,
இசன்முக்தியத சண்ணுற் காணப்பட்டிரூக்றெ ச௪டாதி
யிஜஐடைய தோற்றரவு கண்ணுககுச் காணப்படுகையினாலே கா
ஊடலிலடங்கு!௦. ம்றையத கண்ணாற் காணப்படுவதற்கு
கிடயமாகாதிருககிற பரமாணுவா திசளினுடைய தோற்றரவி
னறியிருத்சகலா ல.நமான ச இிலடக்கும்.
இயல்பும் பதாஇிவடுச் தகமொடச்கையாற் சாண்டலில
ங்கும்.
மற்ற வறுமானத்தி லருத்தாபத்தியு மூச்மையு மொழிபு
ம் அடங்கும்,
௮ஃசெல்கனமெனில்? தேவதத்தன் பருதஇரச்சையா லீ
சா.தரி புசிப்பன்; பகற் புசியாதிருக்கையினு௦ பருததஇருக்சரு
னெனனும் வியாத்திபைக்கரிகக்கையா லநுமானத்திலடக்கும்.
ஒழிபு - பாரிசேடம். அஃசெங்கனமென்னில? ஐகத்கர்த்
தா மாயையுல் கர்மமு மானமரவு மன்தெனவே, சிவனே கர்த்
தாவெனறு பாரிசேடத்தால் ௮றமிசதறிசலால் அறுமானச்சி
னடக்கும். அஃசெக்காரணத்சானென்னி?? மாயையுற் ௧
கமமுஞ் சடமாதலானு மானமா தானாக வறியு மறிவிலாமை
யாலும் சர்வஞ்ஞுனான கர்த்தாவே சிவனென வறிக,
சம்பவம் தமிரத்தினாதென்னு மெண்ணிக்கையான தவி
நாபாவமாயிருககையா லு மானஜ்.9 லடங்கும்.
ஐூகம் ௮ப்ரமாணமெனஏம் ப்ரமாணமெனவு மிருகவிதி
மாம்.
இகன் முந்தியது தலின்ஈட் பேயுண்டென்சை யொருவரு
மகனைச் சாளுதிருத்சலால் அப்பிரபசாணெெ பனப்பெறும், மற்
து சான்றோர் வாக்யமே மேலீமாச விர்தவாலிற் பேயுண்டெ
ன றுதியிட் டறிசையா.லி.தவு முறையி ஒஓடங்குமெனவநிக,
விளானை வ, ௬௪
சமயிக ளிச்தம்பிரமாணங்களை வேறுபடுத்திச் கூறுவர்
6ள்.
உலகாயின் - காண்டஷவொன்றுமே சொள்வன்.
பெளத்.சனும் வைசே..கனும் - காண்டலுட னநுமான
மூங் கொளவன.
சாங்கயென - காண்டலு மறுமானமு மூனாயு மாக ரூன
ற் ப்ரமாணமுங் கொள்வன.
கையாயிசன ஃ- அமஞுூன்றுட வுபமானமாங்செரள் வன
௮ருகனும் ப்ரபாகரனும் - ௮ஈநாலு.. னருததாபதஇயுங
கொள்வன,
பாட்டனும் வேதாகதயும்- அவ்வை ஐடன் அ௮பாவழூவ்
கொள்வன
பெளராணிகன் ௮வ்வா௮டன் சம்பவ மமைதிகமூங் கொ
ள்வன்.
இப்படிச் சாமிகள் பேதப்படுத்திக கூறுகையா லிவவா௪
ரியராம் பதத்_துப் பிரமாண முண்டெனறு ஓதினாரெனவறிக.
இசனுட் பலலெழுவாயும், பலப.பனிஸ்யுல் சாண்க (௪)
சிவாகாயோதகியருரை வருமாறு,
ையடு
மேல் ப்ரமாணங்களிஞலே ப். ரமேயங்களை யறியவேண்டு
கையான முதல் ப்ரமாணங்களின த௫சேசலகூணாதிகளைக கூ.
லுகன்றத.
அளவையென்பது அ௮ளர்தறியப்படுமத. ௮ஃசெவ்வாற்மு
மெனின் ? உலகத்துப் பதார்த தங்களையெல்லா மளச்குமி... த
தி எண்ண லெடுத்தல் முகக்சல் நீட்டல் எனலும் சால்வகைய
ளவினா வளச்தழிபுமாறுபோலப், பதிபசு பாசமுதலிய டொரு
௯௮ சிவஞானசிதஇியசர் சுபம்.
ள்களைப் பக்குவானமாக்களுக் களச்சறிவிச்சையின பொருட்டு
அளாலைபபிரமாணங்களை முகற்கண் கூறியதெனவறிக.
அல்லாமலுச் தர்சசயு- இபாயுள் எவையு மி,சவளவையி?
சொல்லப்படும தறிஈத ௮ாதசப்பி,யோகம் பண்ணவேஹணுமா
கைடான முதறகண் கூறிடமெனவுமறிக,
:இராகமறியார் இசைப்பயன் சானறியார்
கீராதரமறிபார் சர்ககாரியமறிபார்
ஓராரளவை யொருபனுக் த ரனறியார்
ராசாட்சசளவை யறி5துகொளீரே.??
அளவை-பரமாணம், ப்ரமாணமாவ.ஐ சழ்சத்தி,-.-௮ 2௪
சிசகதிக கஇஷ௲ூடாசஙககளாவன ? கா.ாடல் கருத லுரை -
டாத ஆம அறு மானம அகமம் எனறு நூனறுவிசமாம்.-.-.-இ
சீரகுமேல் கநையாமிகாதிகள் சொல்லு௦ பரமாணர், (௮:
பாலம பொரு சொப் பாரெனபா) ௮பாவமான த - உண்டெ
னு ஞானததினில்லான அறுபலத௫;- பொருள் - அர்த்
காபததி,-- ஒப்பு - உவமானம,), இவைகளகூட வாரென
ல் சொல்லுவர்கள,--(மேலுமளவை மொழிபு ன்னை பைஇக
,கசோடியல்பென நான்சளனவ காண்பர்) பெளராணிகாஇக
எள மூனசொனனவாறு பரமாணதூச்கு) மேலு ௦மாலை ஒழிபு-
பாரி?சஷூம)-- உண்மை-சபவா, -ஐஇசம் - சர்ணபமம்பரை
உாகவரும வாககயார்,--இ ல்பு-ஸ்வபாவலிங்கம், எனழிநசாலு
குகூடப் பத்றாக சசொல்வர்கள,)--அவையிர்றி எ மேலு “தைவ
£- இந்தப் பத் தககு?மலு௦ ப்ரமாணமுண்டைன்று சொல்
வாருமுளர் (அவைகள் “2போ.துகாற்றத்தா லதிதல்!” என்லும்
இதனபின்வரும் - ௧௨- வ விரு௧௧,சஇம் காட்டுதம் ) ௮
வையெல்லாம் - இவ்வாறுரொல்லும் ப்ரமாணங்களளைச் த
ம்ுகாண்டல் சரத லுரைபென் திம்மூன்றியடவ்£02ம -ப்ர
அளைவ. ௯௯
தியதம் அதுமானம் அகமம்என்று மூன்று ப்ரமாணத்தினாலு
* மநசர்ப்பவிககுர். 34 அநசாப்பவிக்கும் - ஒடக்ரும்
மேலிரு விரிவுரை -- இரனமேல் ப்ரத்யக்ஷ்மொனறு
மேச ப்ரமாணமைனனு௪ சார்வாகனையு 5) ப்ரதயக்ஷமு மறுமா
னமுொழிக் தாகமா பரமாணமற்லவெனனஜும் பெளத களையு
மூன்று ப்ரமானமுன்டெனறு காட்டி நிராகரிதீ் த; பரத
யகநாநுமா னாகமல்களுர்கு மேற்சொல்லு௦ ப்ரமாணங்களை
ய) இம்மூனறுப்ரமாணங்களிர்குள்ளே யகதர்ப்பவித் த, இ
ம்மனறு ப்ரமாணக்களிறுடைப ஸ்வரளுபங்களயுப் இஞ்சிச்
விஸ்சுரித் தககூறவா௦
அஎவைஎனபது பரமாணம்.ப்ரமாணத்இன துசாமார்நிப
லக்ஷணம், சம்சய விபரியய ஸ்மிருதி வ்.பஇரி? தையான னம
சிற்சக்கீபே
98 டலவ ப வளவ 9௫__ஹுஸாடா௫ வி.றி 2-2
கா விஅகிர...” நஷ.) ௪ ஐ_கி,
இசசகவிருச்ச,கத ப்ரத்யக்ஷம் ௮நுமாசம் ௮௧கம மூன
௮ம ப்ரமாணமெனறு சொல்லியிருககச் எ சிர்சச்சி ப்ரமா
ணமெமன்று சாதித்தசென்னையோவெனனிம் ? இமமூனதஞ் ௭
ற்சத்டுக் 4 கபிவியஞ்சகமாகையா லுபகாரலக்ஷ்ணையாக வ
வைக ப் பிரமாணமாகக் கூறியதே! இப்மிரமாணங்களினு ல
றி.பப் பட்ட வஸ் ஐககளிம் அ9ஷடமானசை விரிசையு2உ இஷ
டமானரைப் பற்றுசையும் இஸ்டாரிஷ்ட மிரண்டுமல்லாத
ை உ?பக்ஷி$மையு ௦ ப்ரமாணத்் துக்குப் பறம்; ப்ரமாண சா
மாசயல௯உணம்.
ஏ 2ற்-த-ஜான தீதி, * அபிலிபஞ் சசம்-விளக்குவ ஐ
* ப்ரமாகரணம் - ப்ரமாணூன்று நையாயிசா சொல்
நூவர்கள், ப்ருமைச்கு£ சரணமாூற்று ; 1 சூராதி ப்ரமா
௧௦0 சிவஞானடத்இயார் சுபகூம்,
னமாமபொழுது தீபாதிசளும் ப்ரமாணமாம், கையால் ௪
ஆஷராஇகள சற்சதஇரகு ப்ரமேமமுமாம் 6 பசார்த் சாபி ஆ
யஞரச்முமாவசனறி ப்ரமாணமாகமாட்டாது.
* ப். ரமா-ஞானம் % ௪௯ - கண், $ பதார்த் தாபிவிய
மூகம் - பெயாகளை விளக்குவது)
ஆல் கண்ணாலே காண்€ரேனெனூற தெப்படியென்னி
ல்? விசாககாலே காண்கிதேனெனகிற துபோல வபகாரம் துகை
யிலே சகஷாுவானது சப்சசுமையறியாது 4 ஸ்ரோச்ரமா
னத ரூ.சனதையறியா.து இவ்வாறு பஞ்சோதரியல்களு மொன்
ரையொன ததியமரடடாதகபடியாலுடு, ஒனதிலஐுடைய விஷய
தீமை யொனரறியாதபடியாலும, எல்லாவிஷபச்கையு பறிகி
இிதியாசொன றது ப்ரமாணமாக வேணடும். ௮8ல் எல்லாவற்
ரையு மறிகிறது புத்தியாகையால் புததியே ப்ரமாணமென்னி
ல்? புஇபும் ப்ரகிருதி ஜந்யமாகையால் ௪௯ூ-௩ரா இசளுக்கு
ஈர௱கும பேதமில்லை. இதனதியும புத்தியான3ு ௬௧தக ௧௫
பையாய இழர்சததிககுப் பிரேமயமானபடியாலும்,) ஐடே௦ய
ல்ல. த சிதரபமான ட் ரமாணமாகமாட்டா, த அகையால்
சகதிககுப் பிரகதியக்ஷ£தி ப்ரமாணங்களிலே அ௮ல்யாச்
இிகாழமும, நாகாப்மீரகாரமாயிருககற ப்ரமேயங்களிலே ௮
நிவயாசதிதோஷழும, தான் நித்திய வ்யாபச சித்ரூபமாகை
யா லசம்பவசோஆமழு மில்லாதபடியாலே இசத்தோஷத் இர
ய ரஹிதமான ஆனமற்சததியே ப். ரமாணம்,
- ற ரோத்ரம்-காத.
3 ௮-௮ உள ஷூ. பெற. உய வாவாரமி
வ ராவா 2. ரச | உர-சஹா$ க ரொ
5௦ ய.5௧௩) ௨48 சிஹாடந6 ॥ ஷஸக வரமா
அளவை. ௧0௧
8.நாஉ உராணக உர ஹ௦௰.8 | பகி?) சாணஞ._2௦
மெய மயொலாவ$? வ.டடநமித9 ॥ 8அரா.ம-ஷீய
0.2.௪.௪, ாஸ.ஈச விஷபகூ.2$ | ய 92யஹி_5௦
ஜா_ந௦ ய9.சாரா9 ந_ந$ீய0-௪॥ வ 3ா$கி உரஸா
கொகை ௨/7ஹிலிர-பகாற_2$ | _நகஹ வாவி உ௨உ£
௮7 ஐ ட்
(ஷு) ய$ நாவவ.தி பர2ா॥ அடிவரா_ந2ஷே வ து
ஆரம சாட ரப | _நஅச்ஷூம ப்லஹகி. தள
நஸெ-5,௦ வவெ] ஹவ.33_ ஷாஹிணி
ஷு௦லிு செவா_ந29_.சா9.5(5 | யகிஹிலா வி௨௦ஷஙி
இ.ப...? ஜூ ஹிகள நதினுந | ௨/ஜி௨வ.3ா ஹி 9௫
ஆகஸா.நா.ந௦ந வெஷூ௪ | ஷா கீ.சகவாவிபெ
ஜெண உரமாக ாவிெஷ ௪2 ॥ ௬௯ஹுூலீதா ௮௯
கெந _நஹிஸ- 92 உ)சாண.சா | ஜி வ
௨0 -அகினு வ--வ09-வாசி (9-ஒ.வ.23 | வானெ
காக.சா?)கநவ-ெவிநஹூ$கா ॥| ௯கீரா
வ வாடா கொஷாண ார க3ா.௮_ந ஹ௦மவ£| ௨7.23
கூஷ£? ௨) சாணெ௦- ஷா நா தா உலுவஷிணடு|
ஷி
மாதி வரவி ெடுபஷூ௩ _நா.நாவாவெ ஷூவ-5
ஷி ஹி வ!
காசி॥ நாநழமா வரால் வராணதொெ
அ $உ 12 2.கி,
௧௦௨ சிவஞானடத்தியார் சபக்ஷம்.
பின்மொருவன் அ௮ச்தக்கரணங்களும் * பாஹ்யேக்த்ரிய
வ்சளூமவிகயக்களும் ப்ரமாதாவம்இஈ,சசாதுமுண்டானாலொ
னறையொன தறிசையு மிவைசளிலை யொனறில்லாவிடனு மறி
யமாடடாமையு மாகையால் ப்ரமா சாமககரியே ப்ரமாணூெெ.
னி௰? மறுச்சால் அப்பொழுது *ப்.ரமாணம் ப்ரமேயம் பர
மாதா ப்ரமிதியெனலும் வயவஹா ரமில்லாமர்போம் யாசொ
னறு யாதொன்றைக் காட்டிலுமதிக மத வதற்குப் ஏ[ பின்ன
மெனகிற வயாபதியுமில்லைபாம, தஇனறினாலே யொனறையயா
ன ஐறிகறசெனசிறது மில்லையாம, இசையாலே சகதேகாஇ
ச்ளிலலாத தனமசிறசததபே பரமாணம.
* பாஹ்மே5 தரிபல்கள்-வெளியே கோர்றுவிச்ரும பஞ்
சேகதரிபங்கள, *ம்்சமாணம்-௮ள வை, ப்ரமேயம்-அதியப்_0ு.ம
பொருள, ப்ரமாசா-அறிக வன, ப்ரமிதி - மெய்யதி௮, 4] பின
னமெனசற வ்யாடஇ - வேதெனகிறகியமம்.
%: 2,௦௧௦ த் வ_..ம.ம-உடர மெ ஹூ
ஹிலெள ஹா மீ, கெ நெஷ 52 ட வசாகி, ரலி
வடானெஷ- ஹ்ச்வெவ வடமிறாயாகு | ௩.2௯67
சா..ச ர 09.பரகி வ வமாக ததன் | சரசா
உ்யோணாகத ௨௦௨.2 வத ஹி ி.௧5 ॥ செஷாஷு
வ கிறொகெண ஷா மிர் ந. நபம 9-2 யஷ்சொ
வ கிரி 2ணு 30௨௧ ஷிர ௨ஊ௱-ஓவ வி | ஷுஸு
டாதி விஹீ. நாதா அஅகி உ3_நதஷ 2 காட ஐ._ி.
அலு ௦சகு *உக்ததசோஷமூணடு, உம்முடைய மதத் இ
தனமா ஞானஸ்வருபனாகையால் ப் ரமாணமும் ப. ரமாதாவும்
அளைவ. ௧0௩
ப்ரமையும் சானேமாகவேண்டு மாகையாறென்னி௰? அப்படி ப
ன்று; இனமசிர்சதஇபானத விசயாராகாதி *கலுஷிலதயா.ப்
* விஷயாபிமுயானபொழுது கலுஷிசாம்௪ சிற்சததி ப்ரமா
ணமேயாம். புத்திமின $ வருகதிபோடேகூடி விஷயதமை
ட் பரிச்சேதிக்திதபோது ப்ரமையாம். இஈசவபாஇகளி பே
எ அகலுஷீச சைகநரியம் பீரமாதரவாம். இச்த வுபாஇவ்ரு
தீதியினறி சிர்சததி % சிவோனமுகஃயானபொழுது சவஞ்ஞா
ஞூ *பிவியசதஇபினாற் சூரிபசரணத்தாற் சூரிபனையும் சாவப
தீராதிகுக்சையுக் கன்ட தபோலச் சியளையு மக்சச்சி௨ஞான
குதையு$ சனனையுஈ சானேகாணும்பொழுத அத ப்ரமையாப்
௮௧௩௪ ப்ரபைபை யறிவிக்கிற சிவஞானம ப்ரமாணுாரூ சியை
கபாநு சக்சரகம் ப்ரமிஇயும், ஆனமா ப். ரமாதாவு?ம.பாம.
* உகததோஷம - ரீர்சொன்னதோஷ 0, * கலுஷிரை -
கூடி.க்கலவ்5ல், ழ விஷமாபிமுயாதம் - விஷபத9 லிசசத௮
ல்$ வர௬,௧இ - வயாபாரம், 4] அகலுஷிதம் - கூடிக்கலங்கா.
தட சியவோன்முகியாகல் - சிவனை விஷபமாகப்பணணு 7௮),
4 ௮பிவியதஇ - பீரகாசம்.
இகனால் தனமசிற்சதஇ சலுஷிச மாய் விஷயாபிமுகபா
னபொழு.த ௮க்.தலம்சம் ப்ரமாண?மயொழிப பரமாதா வா
சாசென்றும், அகலுஷிகையாய் பபோன்மு யானபொழுது
ட்ரமாதாவொழிய ப்ரமாணமாகாதெனறுவ் கூறப்பட்டது
* உ கவளவமஷுூெ_ வி௫கிற வறாெ
கீ க அ 2௮
கொ ஸவொயஹணவ நாவா? | _ந_கஹ வாலி ௩௨௦
ர. -50 தா.சாா_ந௦ வொ... ௨9 கி | லீஷீயாஷஜி2-
வ £.ந௦ உ) சண௦ ந ராண.சா | வொ 5௨௦
௧0௪ சிவஞான(ததயரா சுபகூம்.
02௨.5 ந 2 வராெ.சவ _ந௨18ணட ஐ. தியெ௱
ஜமா | 6
3 ௬ 2 ராஹி ௨௨ ஸ்ரிவாக...? மாகி$யி.ச ரா
ஷர கரச ஆல. உர ஸா | ஸ்ரிவ௦ க ப்பு ஹிஹா.0௦
வெஸ் 9 அரசி ர ம.சாவ , கிறிதி,
௮ச்ரசாசதஇப் பிரமாணமென்றும் பொழப்பிரமாணமா
னத ப்ரமிதியாகாத, பரமிதியானது ப்ரமையாகாத, ப்ர
மையானது ப்ரமாதாவாகாத; பெதீதமுததி யிரண்டிலு மா
தரம ப்ரமாசா ௮கரப்ரஇகஞான பேதத்திலே ப்ரமிதியாம்.
ஸ்வரூ.-ஞானமான இற்சத்தி முகத்திலே ப்ரமிஇபேதத்தி
லே ௪.௮னுடைய இசசாஞாளகக&ரியை ப்ரமாணம். முத்தியி
லே. ச௨னஐடைய பராசததியாகய ஸ்வரூபசத்தி ர்சத்
இ.ப்பிரமாண பேச்கதி£ல மாயாபதார்தசங்களே பரமே
டம் முச்தியிலை சிவனே ப்ரமேயம் இப்படியன்றி அத் ரசிற்
௪திபைச்சானே யோரவசரத்திலே ப்ரமாணமென்றும், ஒர
வசரத்திமே ப்ரமைபென்றும், ஒரவசரத்திலே ப்ரமாசாவென்
றம், ஓரவசரததிலே பரமதிபென்றுஞ் சொல்வ.த விருத்க
ம் மமத்வாசரயம் ஒரு வஸ்த் தவுக்குச் சொல்லுக த ௨
சதமல்ல. இதற்குச் சம்மதி இவெப்பிரகாசத் இலே ஈஇத்தசை
உயிறையருளால்!! எனலும் பாட்டிலே எபொருக்தியிடும்வகை
புசாரும்புனிசசதஇபுணாக்தே?? எனறும் ஈபேசரி.பவராகக்சன்
கனமத்துசடோம? எனலும் பாட்டிலே “இறைசச்தியுடனாய்
நினஜே எனறும், “பன்னிசங்கவருச்சன்ை2??) என்னும்பா
ட்டிலே படிகத்தில ட்ரசாச த்தை விளக்குலிக்கிற ஆதித்சப்
பிரகாசம் 'அ,த பல வன்னதசைக் கூட்டியும் உருமத்திஜே
அளை. ௧௦௫
அசை சீச£ம் னத பிரகாசச்சைப் பதித்தம் நின்றதபோ
லச் சவஞானம் பெத்தக்சலே விஷயச்தைக்கூட் டிய முத்தியி
ல யதை நீக௫ ஞானமாய்நின்று சேயதசைக்சாட்டி நிற்ப
அஞ் சொல்லுகையாலும்; செவசத்தியே ப்ரமாணமாத்ரசத்தி
ப்சமிதபெனறே கொள்ள வேணுமெனவறிக.
அவயாறதி ௮திவ்யாததி ௮சம்பவபசதோஜ முண்டா
யிருக்கையாலு மத்ரசிற்சதஇிமைப் பிரமாணமென்பது கூடர
ந. அஃதெப்படியெனனில்? வனை ௮ம் இனமகற்சத்தி மறி
யப்போகாது என்கையினாலே யவயாதகு சோஷமும், இவ
ரோனமரனத விஃயாஇகளையு மறிவிச.துச் சவனையு மறிவிச்
ையிஞாலே ப்ரமேயமல்லாதவஸ்ததச௪ சிவனெனப தொன்௮
ணடாகையினாலே அதிவ்பாப்திதோஷமும வர்.தத. ஆனம
சற்சத்தி சானே சிவனை யறியமாஃடரதாகையினாலே சம்ப
வதோலுமுண்டு. நித்மவயாபக இத்ரூபணானமாவானாலும்
சிவஞான தஇனுலே மலகோஷம நீகசயும் சிவஞானமறிவித்
தாலல்லஅ தனனையும் சிவனையும் பாசததையு மறிபமாட்டாக
டடி. யாலும் ௮சம்பஉசோஷூமுண்டு, கையால் சவ௪த்தயே
பெத்தமுததுி மிரண்டிலும் ப்ரமாணமெனவறிக,
96 ஸ்ரிவாக-] ஸகி$யி.கரா ஹ$5க 7.2 ப்பன்,
ஸ்ரா | ஸ்ரிவ௦ஸுச க ஹிஹாஓ._2௦ பராச ராசா
முதா வ,சிறிதி.
என்றது சிவளுஇப அதஇித்சனானவன் சத் இயினாலே அத்
சிர்சத்தி மலம் நீங்கேவிடத் த4 செவெளையு மச்தச் சதஇயையும்
௮ன்மாயையும் பாசவ்களையு மறியுமென்ரூர்.
பெளச்சர் 1: அவிசம்வாதியானவர்கள் அறிவு விஞ்ஞா
னம் ப்சமாணமென்பர்கள். அப்பட சொல்லி தகமப்பிரமர
௧0௬ சிவஞான இயாச் சபக்ஷம்,
ண மில்லையென்பன்; அப்படி. யன்று, பரகலோச பாதாளலோசி
ங்களை யறிவிப்பஐ அசமமா லால் ௮கமப்பிரமாணமூண்டென
வறிச. ௮5ரவன?- அர்த் தககரிபாஸ்திதி இசன்பொருள்,யா
சொருபசார்தத * தரிசசத்கிஞ்லே ஞானமானத 4 பாதி
சகபபடாமலிருச்சும் ௮தவே அர்த்தககீரிபாஸ்திதி ௮.௪.
டாக, 1 பூசவபெெளஷியத விஷயங்களாயிருக்கற அறமானங்
சனிலே அவ்யாப்தஇிபாகையாலே இந 5அறிறி?) வெள்ள ம
மைபெம். சண்டானத எனகீதலிடதூம் வெள்ளமுண்டு, ௮வ்
விடக் த மழையிற்லாதபடியாலே அர்த்கருண்டுக்ரிபைபயில்லை
யாகையால் ௮ச்தகாலததில இஜ அவ்யாப்தி, ௮வன $€ ஸ்மிரு
இஞானமும சவிகற்பஞானமுா ப்ரமாணமல்லவென்சையா
லவனுக்சல௯திய/மான விவவிரண்டிஐ மா த5க்கரியா காரிபத்வ
மூ ஈடாயிருச்கையா லஇவயாடஇயுமா மாசையால் ஏ பூர்வோ
கத சற்ஈமதியே ப்ரமாணம
! அவிசம்வாதி விஞ்ஞானம் - யாசொருபதார்த்த,ச்ை 5
க் சண்டசகனாமே ஞானமான த சொடுகச்சப்படாமலிருத்தம்,
் தரிசனம் - காண்பசு, * பாதிக்கப்படாமல் - மெடுக்கப்ப
டால், 1 பூகபவிஷியத்திஷர் - செல்கால எதாசாலவி*
மாம், $ ஸ்ம்ருதிஞானம் - மூனநினைவு, €[ பூர்வோக்தம் - மூன
சொன்ன அ.
மேல் ப்ரபாகரர்-௮றபூசியே ப்ரமாணமென்பர்கள் அபூ;
யாவத-ஏஸ்மிருத வியதிரிக்கஞானம். ஸ்மிருதிமாவதேசென
க்ஷில்:6பூர்வா நுபவ ஜநி7சமஸ்கார ஜசநியஞானமென்பச்கள்;
அதகூடாத ௮ஃெெவ்வாரென்னி௦?%பசரர்த்தஸ்மாண பூர்
வகமாக வேதவாகயார்க்க ஞானத்தக்கு ஸ்வகக் ப்ரமாண்
டம் சாதிச்கவனே ஸ் ருஇவ்யஇரிக்கஞானம் ப்ரமாணென்
ையரல் 11 பூர்வோத்,சரலிரோ,கம், மேலும் ஸ்மருதிஈளுக்கு
௮ளவளை, ௧௦௪
்..
ம் % இன்மஸ்வாத்மாம்சங்சளிற் ப்ரமாண்யமு மில்லையாமாகி
ல் தோ௲மேழெனனில்? 4 ஸ்வமதததி லபசிகதரச் சமாகை
யால் ௮௮பூதி2ய ப. ரமாணமெனபது 4: நிரஸ்தம,
*£ ஸ்ம்ருதி வ்யஇரிச்தஞானம் - முன்னினைவில்லாசஞான
ம், $ பூவாறபவ ஜரித சமஸ்சாரஜாசியம் - முனனால்தக் த
றுபவிசு சதனாலே யு்டா யிருகறு, &% பதார்த்த
ஸ்மரணபூர்வகம் - சப்காதததனச் நினைம் ஐ ௮அதமுன்பாக,
1 பூகவோததரவிரோதம- முனசொன்னதகு பின்சொன்
௬.த விரோதம % அன்மஸ்வாசமாமசம - தனனுடைய வேக
பேச் 4 ஸ்வமசம-சனனுடையமதம, * சிரஸ். 2ம-கூடா மை,
மேல்பாட்டர் - அநதிகநார்த்்சககதருப்ரமாணெ ன்பர்
கள.இகனபொருள் ஒருகசாலுமறியாதலஸ் வை யறிவிகச ஐது
ப்ரமாணம்; அ.நு:டாது ஒருகார்கனடகடதகசை யிதகடம்
இதுஈடமென மொழுங்காகவருகீற் ஞான ககளிலை யிர னடாவ
து மூகலாயிருககிற ஞானஸ்களு£கு ப்ரமா ன்யமில்லையாம இஃ
தினறியும் சைவா இனமாக $அர்த்சகசம்வாக தசை உண்டில்லை
பென்ற வாதம்உடைச்சாயிருகசதமோாஷூததையுடைய ௪௯
சாதிசளா?கு:௦ *4ப்ராச்சவிப்பரலம்பக வாக் பங்களூ*ஈகும் ப்ர
மாண்யமவர் துவிடும்.சையாலி ஐவில்சம்.பூர்வோகத ஆன்
மசிற்சத்தியே ப்ரமாணமாசில் இற்சசதியானத இகத்ரிபாம் 2.
டகரணங்கள சம்பக்கமனறி தானே *[ பகார்த தாமீமுகீயாகா
அ. கையாலே சித்சததிக்குக் சடாதிவிஷயங்களோடு சழ்ப
௪.5ூெபட்படிபென்னில் ? தக்கும்- சிற்சதஇயான தாணகமலத்
தாற் ஈகையப்படுசையாலே * ஸ்வகிஆடமாகவே யிருககும்.
சலையினாலே 1 கஞ்சித்சஞ்ஞான சீககப்படடு வித்தையு மரா
க்முல்கூடினவபொழமுது புத்தியாதியோடேகூடி விஷயா --மி
மூயாய் ஞானேகதரியக்களோடேகூடி விஷயசம்பசக் மாம்,
௧0௮ சிவஞானசித்தியார் சுபக்ஷம்,
இவ்வாரன்றிச்சனியே 4சவலபசார்த்?,தசத்ரிபடசம்யோகக்
சொண்டு ப்ரதயக்ஷப் மீரமையுமுன்டாமெனறு சொல்லப்?போ
காத. பதார்த்சேர்தரிய சம்யோகமுண்டாக£யும் புருஷூலுச்சகு
விஷயசகமுண்டானபொழமுது அநதப்பதார்த்த ,த ஞானமி
ல்லாமல் சம்யோகம் [ூ நிஷவபலமாகையாலே சஏிற௪3இ விஷ
யசம்யோகமே 3.ப்ரசயக்ஷாது ப்ரமாணம.
6 ௮ர்த்தசம்வாகம - உண்டில்லையென்னும் வாதம், * ப்
சரக்க விப்ரலம்பகவாகயம - பிகதர் விகடாசொல்லும் வார்
கை, ஏ[பசார்த்காபிமுமம்-பகார்த்தததித் கெதிர்முசம், *ஸ்
வரீஷ்டம்-தன்னிஷ்டம்) $கிஞ்சிசகஞ்ஞான நிககப்பட்டுப நீ
சற்றேமலச்சை கீசகப்படடு, | அமபிமுகம்-எதிர்முகம், 4: தே
வலபதாரர்ததேஈதரியம் - தனியே பதார்த்தங்சளும் இகத்ரியவ்
சளும், ௩ சம்யோகம்-கூட்டுளவு, ஷூ நோனம்-அறிவு, [நி
ஷ்பலம- ப்ரயோசகமில்லான ந 3 ப்ரத்பக்ூம்-காண்டல்.
%சஉ--௧௦__வி.௮க 2 ஹ.ூ௰யாகொ ஆ
9௦ ய ஜாம.2.2௦) வயதவஹி திஅகி: வாயு-ராஷி
வசி வ் பர -.]
உஒவீ_ந.ச- || ௬ழ௦வவாழு.? வ௦௨ஷ௰ய விஹ லா?
கணக | ஷக் ௮2௦7 வர.9௯ந ஹமி
வய ] ௯ ட்
உ..திஷி.சா | கலூாத் க௱னெய கா பத
செ மயெ.3ய-௨ோ-ச.விகு | அா.22 க்ஷ$
௨ வி
அ 273 9௯39.) உ)வ.௪..32.௪ | அசிம்
ம. 8.5, ஹ.3 ஷூயொமெ உ) ஷூ 5 | ஜி
வ௦யொழம விஹீ.நா_நா௦ கிஷிதுகா௱ க.சாயகர
ஓ.,கி.
அளை. ௧0௯
இர்சப்ரமாணம் $ கிர்விச.ற்பகமென்றும் *௪விகற்பகமெ
ன்று மிரண்டுவிதமாம, திர்விகற்பமாவத 8] சாமாகயமாக
வொரு, ந] வஸ்துவைககாண்பது. பிரகு 4 சமசய () விபர்ய
யஸ்பிரிதி இரிவாததியினபொருட்டு % நாம ந ஜாதியாதி
போசளைபைப்பண்ணு ]மலாகதர வ்யாபாரம். இஈ,த நாமஜாநி
யாதி விகற் 9 பாரகசரம் வஸ். துவை 3 யதாவத்காக வறிதத
து சவிகற்பகஞானம் இகர ப்ரதயக்ஷநசான் இக்த்ரிப & சர
பேசக்ஷமெனறும் ௮அகசக்கரண சாபேசக்ஷமெனறும் இரத்ரிபாச
சீககரண 0 நிரபேக்ஷமெனறு மூனறுவிசமாம், இதில் இகத
ரியாரதக்கரண நிரபேச்ஷ ப்ரதயக்ஷமாவது ஒருக்காலு [ஏமர
ரணலேசமற்திருகெ ஈஸ்வர சிற்சத்தியாலே சவாச£சத்
ச றன்மா வரநநியமாக வறுபவிப்பது, இதற் கர்யமரன
விம்தரிபசாபேச்ஷ ப்ரத்மபகூமாவத அணவமலா $$ வருத இ
பைச கலையாலே சிஞூச் ரீசககப்பட்டு ௮ஈதச்கரண ஞானேக்ழ்
ரிய 4** சவாரா வஸ்.துக்களை யறிவது அநத்க்கரண சாபே
கஷாரல.து 171: பாகயேகத்ரிபங்களி எலே கண்டபதார்த்சங்க
ளை சிறசத்தியானது ௮ர்சசகரணங்களோகூடிகினறு இக்தி.ப்
பது.
் $ நிர்விகற்பம் - விகற்பமில்லாத.ஐ, *% சவிகற்பம் - விச
ற்பத் தடனே கூடினது 6] சாமாகயம- பொது 1 லஸ்.த-
பொருள், * சம்சயம் - ஐ.பம, ட) விபாரயயம் - இரிவ, இூ
விர்ததி- இல்லான ௦, % காமம - பெயர், ந ஜாதியாதி- கு
லம குணமூதலான, 1 ௮வாந்தரம- நடுவேயுணடானது, 2௮
ஈந்தரம் - பிற்பாடு, $ அகர்வத் - உள்ளபடி, 4 சாபேச்ஷம்-௪
டினத, 0 நிரபேச்ஷம் ல கூடாதது, [4] தவாணலே சமற்றிரு
சற - மறைப்பிலலாமலிருக்ெ, €$ வ்ருத்தி - அதிகமாதல்
தாவது மறைததல், “44: தவாரா - வழி, 14 பாக்யேர்ச்ரியம்-
வெளியிச்தீரியம். அதாவது கண்முதலிய ஞானேந்த்ரியங்களை,
௧௧0 சுவஞானடித்தியார் சுபகூம்,
ட்ப 52-8௦ --வி௧ஓ யொமாசு ஹாஸாசி றெகா
் | றஹ் ்
த்ய | வழுத்து எனு
2 (
ம, ஹண ஸூனிகல கடி॥ _நாகா.ச ராச ஷஹஃயய
ஹஹி.க௦ ஹலிகஓகட ॥ ஊசி ,ய ஷாெ/
அ, ௮ ௨சீ
க்ஷ ஸஷிரயவெகஷை ௧92.மவவ | ௯) கண ஷா
் ௮ கி.கி. டக
(௨/ச்ஷ 8_அதி.அ,யிய ஷு) 1 அட ம ர்
92 2
வகு ஹவோர சக்ஷயயா ॥ அமக
௩௦3௨ யொ.ழா௮ யொ ஷாலவாவிசகொ9.28 | ௬௩
அதி ன் ஷாஅ _கி
செலி,ய ஷா௨/௯ூ௦ டா உற அஃ 7.5 யெ॥
லி ௫ ௯ அ
௨.36 யாடு க்ஷ யாபாகரா அம டணாட.-2 வ்₹சூ
ணய] ௯௯, க௧ண ஷாவெ௦ அக ஐ-3பவ௩௦
மதி றிஜி.
இச்சப்ரமாளூ ஏ பிவி. ஞுசமானத பாத்டகூபெனறு
ம் அற மானமெனறு ம சப்த ன்றும் எசவததிர்கு மூனறுவி
தீமாபா.
ஏ அ௮மிவியஞ்சகம் - வெளிப்டடதீசோற்றுற த.
கடி: 61.௪ ௮ *த85-8ா_ரணுவ ஹா ட
மபாமாகக[0 ஐ தி,
மேல் உலோகாயிசன ப்ரத பகூமொன்றுமே பொழிக் த
அ மானாசமங்கள் ப்ரமாணமல்லவென்பன் அதற் கவனுடை
ய ம3த்சை நிராகரி? தறுமா னாகம ப்ரமாணங்சசூண்டெனப
௮ பரபசூத்தி லவலுடைய மதநிராகரணசத்திமே கூரப்பட்
டத.
அளைவ. ௧௧௧
நாலு பூகங்கூடன 25 தன்மாவென்பன் *பூகங்கூடின
ைஈ கனடாயோ இர்தப் பூண்டபூக ஏடம்பினவ5ெழு போ
க9மனகொடு கண்டனை” இமெைல்லாம் ௮றுமானமெனவ றி௫.
௮ மாவாசையுங் கீரஹணநடீண்டலும சததப்ரமாணதஇ
னாலேயே அதிக சாய்; தகையால் உராயுண்டு,
இனி ப்ரததியக்ஷறமானாகமங்க எலலாமல் உபமாநம்
$ ப்ரககப்ரமாணமெனனு சையாயிகர் சொல்லுவர்கள. ௮5
தஉபமாகம் அறநூமானச்இரல 1* மாதர்ப்பவிககும்படி. 1: ப்ரச
ரிசிபபிப்பாம்., உபமாகமாவத கவயமாகய மரைபை யறியவே
ண்டூன படடணஸ்சனானவன வகத்துககு.போய் வநததிலு
ளளவனான லவொரறுவனை மரையெப்படியிருக்குமெனறு சேட்ச
ட் பசுவைபபோ லிரு₹குமென ஐவன சொல்லககேட்டு ௨வ௩5இ
சிகுப்போய் மராயபைச்சண்டு இற ஏ கோசத நன். பமாயி ரக
த மரை கவயமெனறறிகிறத. இது ப்ரகய௯காறுமா னாசமங்
களினாமே * யசாதயமாகைபாமே ப். ரசகப்ரமாணமென்னி ௦2
சாஸதரஸ்யஞான மு பமாஈமேயாமெனனிம் 2? இ£தமரை
பசுவாகு சமாகமாமெனகிறபொழுத ப்ரதயக்மேயாம். ௮
லலத 1அதிசேசவாகய சரவணகத்திற்குப் மீறபாடு கவப வா
சசிபதவ பரிசசேகமான துபமாகமெனனில்? ௮றுசப்22இ
ஞூமே தானேவரூா. இகசப்பசுவுக்குசமாக மறை பென£ற
துபமாநமெனனிம்? ௮ஈகமரை யிசதப்பசுவுக்குக சமாகம் ௪
இகத சாஸ்தரஸ்ய ப்ர தியோசயாலே யெனறுசொல்லீ யறு
மிசகை பாலே ௮ஃ3,நுமாகசதி லச்தர்ப்பவிககு௦; ப்ரதக பர
மாண மல்ல.
$ப்ரசக் - தனி?ய, * அர்தாப்பவித்கல்-அடங்குகல், 3ப்
சரி ”ப்பித்தல் - சொல்றலுசல், 8] கோஸக்ருஞ்யம் - பசுவுசகு
சரிபாயிருக£ற த) * அசாத்யம் - (அறி5?தத) கஷ்டம், ௮2
௧௧௨ சிவஞானத்இயார் சுபகூடம்,
வத ௮றியக்கூடாசென்ப.து கருத்த, 1] ௮தி?தசவாஃப சீரவ
ண:2-வநததிலிருப்பவன சொன்னகைக சேட்டத, 9 வாச்சிய
சவபரிசேதம் -சொல்லினாலே சொல்லப்படுகற த.
ப்ரபாகரர் *௮ரச்.சாபதத பரதச் பரமாணமென்பர்கள்,
அரீத்தாபததியாவது ஒ௱பருஷன பகலெல்லாம் போஜசம்
பண்ணவில்லை பருததமிருககருன எனதநதுகொண்டு பகல்
போஜ௩ம பண்ணா5வலுசகு தேசபுஷ்டி ராதரி புசிபாவிட்டா
ல் கூடாதாகையா லிகச வறுபவதகஇனாலே ராதரிபுசிப்பா
செனறு நிச்சயிசசபபடுவ த. இதப். ரதய௯ஷாதிப்ரமாண சது
ஷடயங்களிலு % மகம்மிபமானபடி. யாலே ௮ர்தசாபததி ப்ர
தீகப்ரமாணமெனின ? அ௮ஃதல்ல இக அாச்சாபததியானது
கேவல வ்யதிரேகூயறநுமாகததி லஈதர்ப்பவிககும். ௮ஃசெப
படியெனனிம் ? தேவதத்த னிராத்ரி புசிப்பன், பகல்புசியா மலி
ரககவும் பருததிருககையாலே,. எவன எ[திவாராத்ரம் புசியா
மலிரு,சா னவலுகு 1: பீரதவவகூடாத) $ மாசகசோபவாசி
யைப்போல வெனகையால் கேவல வ்யஇரேகயி லகதர்ப்ப
விக்கும், ஆசையாலே ப்ரதக் ப். ரமாணமல்ல.
ர்ச்.சாபத்து - பொருள், % அசம்மி.யம் - அறியப்பட
த.த, 4] இவரராத்ரம் - பகலுமிரவும், 1 பீஈ,தவம் - பருத்திரா
தீதில், $ மாசோபவாூ - மாசப்பட்டிணி யிருப்பவன.
மேல் பட்டாசாரியர் ப்ரத்ப௯ஜாஇக ளைந்தும் ப்ரமாண
மூமன்றி யபாவமான 4 கறுபலப்தி வேசயமாகையா லடா
லம் ப்ரதச் ப்ரமாணமெனபர்சள் ) அதுகூடாது, ௪௯்ஷாசம்
யூச்சமான விக்சபூதலம் ஏ[ சடா பாவத்மையுடையசென்று
ழ்கலத்தச்கு சே௲ணமாகத்சான், இக்ச பூகலததிலே
கடமில்லையென்று பூசலத்துக்கு விசேஷிவமாகத்தான், கரஹி
வால 4 ௧௧௩.
கீகப்பகையா லிச்த வபாவம் ப்ரத்பகூஷத்இி லக்தர்ப்பவிகரு
ம்; அ௮கையாலே ப்ரதச் ப்ரமாணமல்ல.
* அதுபலப்திலேத்யம் - இம்லாமையைச்கொண் டறியப்
படுகை, *[ கடாபாவம் - (௪ட தபாவம) கடமில்லாமை.
பெளராணிகர் பாரிேஷூழூம் சம்பவரும் ஐஇகமுப்ரீஸ்வ
பாவலிஸ்கம் இவைசாலும் ப்ரகக் ப்ரமாணமெனபாகா.
இவைகள் முன்சொனன மூன்றுப்ரமாண தீரயததி லகதாப்ப
விக்சையால் ப். ரதகப்ரமாணங்களல்ல. ௮ஃசெவ்வாறெனனி
ல் ஆயிரமியானையின பலமூடையலவர்ச் சல்லிபன ௪ராச௩
சன சசகன பீ(சேசனன இக்த சாலுபேருமாகையா லிவர்களு
க்குள்ளே சேகனை வகைச் தவளுறென்றவிடச்தில் ௮வவிடத
இம் சல்லியனுஞ் சராசக்சனு மில்லாதபடியால் % அஞ்ஞாத
வாசியாகிய பீமசேனனேயென்று நிச்சமிப்பத பாரிச ஷம. அ
யிரமியானையின் பலமுண்டான சேகன தனக்கு சமபலமான
வன கையாலே கொல்லப்படுவன; அத்தன பலதசை யுடை
த்சாசையாலே சராசககனைப்போலே யெனகிற து லயாப்இி3
லகமானபடியாலே யிச்சப்பாரிசேஷூம் ௮று.பாஈத்தி லர்தாப்
பவிக்கும். சம்பவமானது இயிரத்திலே நாறுண்டென்௧ஈ2,
இதுவும் வ்யாப்திமூலகமாகையா லநு:மாஈத்தி லந்தர்ப்பவிக
கும். ஸ்ஏபாவலிங்கமான.து - தேமா * லருக்ஷமாம். கேமா
ஸ்வபாவ மாகையால் வருக்ூமாகாசபோது தேமாவாகா.2.
ு சிலைபோல என்பது அகவய வ்யதிரேக வ்யாப்இியுண்டாயிரு
ச்கையால் இழவும் அறமாகச்தி லக்தர்ப்பலிககும். ஐஇகமா
௮,த"இச்த௮ரசிலே 4 ர௬்ஷர௩வுண்டெனபது. இது ப்ரதி க்ஷமு
மல்லாமல் அதுமானமுமல்லாமல் வாக்யமூலமாகையால் சப்
தத்இ லக்தர்ப்பவிச்கும்; ,தகையால் முன்சொன்ன ப்ரத்யக்ஷ
தமாசாகமல்கள் மூன்௮மே ப்ரமாணம்.இர்தப்பிரமாணல்களி
௧௧௪ சிவஞான௫ித்தியாச் சுடக்ஷம்,
டைடைய ப்ரமாண்யமானது 6 ஸ்வசோவா பரகதோவாவென்
வில்? இகத மூனறுப்ரமாணத்இலும் ), ௮அறுகுகமாயிருச்சிற
வானமசிற்சசதியானத 4 ஸ்வசம்வேச்ய மாகையரலே உஸ்
வதகபரமாணமே.
1*% அஞுஞாதவா - அறியாமல் வசலவாசம்பண்ணு?வோன,
“£ வருக்ஷம் - மரம், ந சிலை - கல்ல, * ரக்ஷு - பேய், 6 ஸ்வ
சோவா பரதோவா-தனனைக்கொண்டுவருமோ வேரொனறு
கொணடுஉருமோ, .அறுசூகம்-கூடியிருத்தல், 4ஸ்வ௪ம்வேத்
யம. இனா மறியப்டடு5ஐ த) % ஸ்வதசப்ரமாணம் -
தனனைககொண்டறிக£ததே ப்ரமாணம்,
வக்ககாதாபி பமபல.
ஞானப்பிர்காசருரை வருமாறு,
அலைவு] அவைகள்
பஇபசுபாச தரிப.சாத்சமாகய ப்ரமேயசிசதி ப்ரமாண
மன்றி யில்லை பெனபதனாற் ப்ரமாணம் கூறுகனருர்.
அளவை - பரமாணம், துறென்பர் -கரண்டல் - ப்ரச்இ
யக்ஷம்--கரு5ல் - அறுமாசம்,)--௨ரை - தகமம்.-௮பாவம் -
அறுபலத்தி.. பொருள் -அர்த்சாபத்தி ஒப்பு - உபமாசம், இ
பபடி. பாட்டலும் வேதாந்தியும ப்ரமாணமாறென்பர்கள் .௮௬
கனு௦ ப்ரபாசரலும் ௮வைகளுகருள் ௮பாவப் பிரமாண மொ
னரைபயுர் தளளிப்பிரமாணம் ஜர்தென்டர்சன்,சையாயிகன் ௮வ
ள் அர்த் சாபத்இிப் பிரமாண மொன்சையுச் ள்ளி சாலென்
பன, சாங்யென அவைகளுள் உபமானப். பிரமாண மொன்றை
யு தள்ளிப் பிரமாண மூனழென பன்,பெளக் சனம் வைளேஷிக
னும் ௮ையிர்றுள் தசமப்பிரமாண பொன்றையுச் சள்ளிட்.பிர.
அவளை. சகட
மாண மிரண்டென்பர்கள்-லோகாயிசன் அவற்றிலுள் ௮று:மா
னட்பிரமாண மொன்றையுக்கள்ளிப் பிரமாண மொன்றென்ப
ன், ௮அளலைமேலும் - சொல்லியவாறுப் பிரமாணல்களுக்கு
மேலும;--ஒழிவு - பாரிசேஷ்யம்,--உண்மை - சம்பவம்,
ஐம் - உலோசவாதம்,--௮,தனோடியல்பு - ஸ்வபாவம் என
காரன்களவை காண்பர், -அவையிர்நினமேலு மறைவர் - சொ
ல்லிய விப் பதி,த ப்ரமாணங்களுக்ரு மேலும் ப்ரமாணங்களைச்
சொல்லுவார்சகள; அ வையெல்லாமளவை . ௮52 வெல்லாப்
பிரமாணங்களுஞ் சால்யேத்தலேபோல சைவித்கரச்தசஇ
லே) -கரண்டல் கருக லுரை யெனறிம்மூன்றின் - பாத இயக்ஷ
ம் ௮௮மானம் ஆகமமெனகின்ற மூனறு ப்ரமாணங்களின்;--
அ.௨ங்கடுமே . அக்தர்ப்பவிக்குந்கானே.
இதப் பீரமரணங்களினது பருப்பிலகஷணம் அடக்கம் உ
காஹரணங்கள் விரிச் த,சுருங்கயவுரையி லுரைக௫ல் விபரீ ம £
ய் விரியும்; அதலால் முனசொல்லிப முனனோருணாயில் முதிர்க்
தேர ருரைச்க வொருகெறி.பாலறிச,
சிவநஜானயோகியருரை வருமாறு.
னைக (0) செலைகைமை
இனீ,கிறுச்சமுறையானே பொருளுண்மைக் களவுகூறுவா
ன்ஜெடங்க) அவ்வளவையினியல் புணர்க்தார்க்கன்றி அதனை
பெடடுத் தச்காட்டலாகால மின், முதற்கண் ௮ளவையினி௰ல்பு
பதினான்கு செம்யுளாம் கூறுனெருர்.
எ.து. பிரமாணமாவது சாட்திமுதல் அறுவகைப்பமமெ
ச்பாரும்,அவ்வறுவகைப்.பிரலாணல்கட்ருமேலும் பாரிசேடமு
தகிட சாள்குபிரமாணமுளலேன்பாரும், அப்பத் துக்குமேதும்
௧௧௯ சிவஞானசித்தியார் சுபக்ஷம்,
பிரமாணங்களுளவெனள்பாருமுளர். அவையெல்லாம் பிரமாண
மேயாயிலுங் காட்சிமுசலிய மூன்றலுளடங்குவனவனறி வே
ரு வன.உல்லவென்பதாம்.
இம்முறைபற்றி அகமமு மநுமானத்தி லடங்குமெளப் பு
த்தர் முசலாயிஞர் கூறுப. ௮ஃசதனுளடங்காதென்பத நூலு
ரைத்தானொருவஜுளன,, என்னும் பரபச்கத்துச் செய்யுளா
றுணைர்க. பெளதி- செளத் - மறுதலை - ௧௨-௪௪.
இது சொழற்பொரும்பீன் வருநிலை.
இசனானே பிரமாணமினைத்தெனபத கூறப்பட்ட,
பவறவகமாவயகாயாை.
இசம்பவழகியருரை வருமாறு.
கணண (0) அலகை
அளவைப்பிரமாணங்களினுலு மறியலாமென்ற செப்படி
யெனற மாறணாக்கனைகோகச்க மேலருளிச்செய்கிருர்,
அளவை - அளந்தறியதீதச்க ப்ரமாணம், காண்டல் -
ட்ரத்தியக்ஷம்,- கருகல் - அறமானம்;---௨ . கமம்,
அபாவம் - உள்ளசை யில்லையெனகை,- பொருள் - அர்த்சா
பதீதி,--ஒப்பு - உவமானம்,;--அறென்பர் - இப்படி. ,தறுவசை
யாகச் சொல்லுவர்கள்,)--அளவைமேலும் - இர்தப்பிரமாண
.. : மேலும்,--ஒழிவ - பாரிசேஷம் (பாரிச ஷ
- மூன்றுபெயரிலை யிருவரைக் சள்வரல்லகென்றுல் நின்ற
தொரு கள்வனென் ஐறிகை),-உண்மை - சம்பவம் (சம்
பலம் - ராற்றிலே சொண்ணுூறுண்டென் ததிகை),--ஐூகம் -
மரத்திலே பே யுண்டென்ரா ல.தபோல் ப்ர இ௫ாதிச்கை--இய
ஜ்பு மா பூதிததென்றால் மரச்தின்மேல் நிர்றற் ன
௮ ளா ஞி வா க்கள்
தான் களவைகாண்பர் ஃ எனறு சாலுவகையாசவு மளச்சறிவா
கள, -அலையிற்றினமேலு மறைவர் - அவையிற்றுடனே வே
சேயுசூ சொல்லுவர்கள்,--௮வையெல்லா மளவை - அப்படிச்
சொல்லப்பட்டவையெல்லாம ப்ரமாணங்கள் காண்டல் கரு
தீலுனா பெனறிம்மூனதி னடல்கடு?ம.. இவைதான் ப்ரத்திய
க்ஷம் அழு. மானம் ஐகமம் எனறுசொல்லப்பட்ட மூன்றிறுள்ளு
மடக்கும்:
இதனாற்சொல்லியஐ ப் ரத்தியக்ம்முதலான பத்தும் ம
்றுமுள்சா பீரமாணங்களுங் சாண்டல் கருக லுரை யென்று
மூனதிஐுள்ளு மடங்குமென்னு முறைமை யறிவி5,த த.
சுப். ரமண்யதே௫ிகருரை வருமாறு.
சசனகைனவலை (0) வணவவாவளை
அளவை இலக்கணம்.
அளவை - ப்ரமாணமாவத,- காண்டல் - காட்சியும்,
கருதல் - அநுமானமும்,--உரை- ஆகமமும், -அபாலம் - இன்
மையும்,--பொரு௭ - அருத்தாபததஇியும்,--ஒப்பு - உவமையுமெ
ன, துறெனபா - அதறுவகைப்படுமென பர்,--௮அளவைமேலும்-
௮வ் வறுமைப் பிரமாணங்களுக்கு ே 2லும்,--ஒழிபு - பாரிசே
ஷாம், உண்மை - சம்பவமும், -ஐஇகச்தோடு . உலகவாத
த.தடன்;--இயல்பென - சசசமுமென,--நரனகளவை காண்ப
ர் - கானகுப் பிரமாணமுளவென்பாரும்,--அவையிற்தின் மே
ஓுமரைவர் - ௮ப்பத்திற்கு மேலும் ப்ரமாணங்களுளவென்பா
ருமுளர்--அவகையெல்லா மளவை - அவையெல்லாம் ப்ரமாண
மேயாமிலும், காண்டல் - காட்சியும் கருதல் - அதுமான
மூம் உரை - தகமமுழ்,-*என்றி மமூன்றி னடக் டுமே - என்
2 இம்மூன்றி னடல்குவனலன்றி வேருவனவல்லவென்பதரம்ஃ
இதனானே ப்ரமாணமினைச்செனச கூறப்பட்டத.
ல்
௧௧௮7 சிவஞான? த இயார்.கபகூம்,
மறைஞானதேசிகர் உரை.
எதி 00“
மேனி௮த்த மூறையானே காண்டன் முதலிய
மூன்றினையும் குத். தணர்த் து£ரா.
மாசறு காட்டுயையக் இரிபின்றி விகற்பமுன்னா,
வாசற வறிவதாகு மநுமான மவினாபாவம், பேசுறு
மேதுக்கொண்டு மறைபொருள் பெறுவதாகுய்,காசறு
முரையிம்மானத் தடஙஇடாப் பொருளைக்காட்டும்.(௨)
(இ-ள்.) மாசறு
காட்சியை
யக திரிபின
றி விகத்டமுனனா
வாசச௪ வறிவசா
கும்
அறுமான ம
வியபைரவம் பே
சற மேதச்கொ
ண்டு மறைபெர
ருள் பெறுவசா
கும்
காசதுமூனா
மிம்மானக் ௪௨
ஸ்டாப் பொரு
ளைக்காட்டும்,
குற்றமில்லாத கரட்சியாவ த,;ஐயச் இரிபு
மிகுதி முதலிய குத்றத்சையின்றி யரன
மாவினது இற்சத்தியா லறிவது.
அறுமானமாவத சன்னைகவிட்டு ரீங்சா த
வ்யாதகி பொருக்க வே தலைக்கொண்டு
மறைக்தபொருளை யறிவத
குற்தமத்த வாசமப்பிரமாணமால.த மூ
ந்கூறிய காட்சியாலு 'மதுமானம். சால் ம
தியப்படா இருக்கற ஸ்வர்ச்ச ரரகாதிகந
யீசென் ஈறு இயிவிப்பது--4-ற.
விளா வ் ௬8௯
வினா - விட்டேக்கு2) அினு - விட்டரீங்காதத,
பாலம் - உள்ளத; இத வடமொழி.
பசு சாதீதரஞ் சொன்னவர்கள் சர்வஞ்ஞரல்லாதப்டி
யாலு மிராகத்வேஷத் துடன் சுடினவர்களாதலாலுரு வெ
ஓச் சஃஇில்லாமையாற் சிவவாக்கயக குத்தமில்லாதவா ககயம்
ஆகலைரற் சாசறுமுனாயெனச் சிர ப்பிச்ததென வறிச. (௨)
சிவாக்யோதியருரை வருமாறு.
கணக (0)
மேல் ப்ரத்யக௲ரறுமானாகமல்களுடைய லக்ஷணங்கூறு
இன்ற.த.
மாசறுகாட் - குற்றமத்றப் பிரத்யக்ஷமாவத,--ஐ பம்-
சச்தேகம்,---இரிவு - ஒன்றை மற்றொன்முகச் காண்பது, 8௮
கறி - பூர்வஸ்மாணையன்றி,--விகற்பமுனனா- நிர்விகற்ப டக
சிசனார்த ரம் சவிகற்பமாக விசாரித்த;,--௮ச௱வறிவதாகுமஃமு
னசொனன :சம்சயாதிதேரவங்களினறிக்காண பதாம்) அறு
மானம்-அறுமானமாலத,-- * அவிசாபாலம் - காரணகாரியங்
களுடைய பிரிவின் 2) -பேசறமேதக்கொண்டு மறைபொரு
ள பதக்கம் தீரடவ்யாப்தியாகச் சொல்லப்பட்ட ப்தி
யூமாயே கரரியவே_துவைக் £ரண்டு அப்ரத்யகூமாகய சர
ரண மல்விடத்துண்டென்று நிச்சயிப்பது; --சாச.றமுரையி்
மானச் தடக்டாப் பொருக்காட்டும் - இற்ரறிவலும் வஞ்ச
தினுமன்றி சர்வஞ்ுலுக்கு சர்லார்,த்ரியாமியுஞ் சர்வஜிவ தயா
ப.ரஜுமாகயெ லிஸ்வரன் வாச்பமான வேசாகமங்கள் ப்ரத்ய
அராதமானமாகய விவ்கிரண்டினாலு மதியப்படரதபொரு$ை
யறிகிக்கும்,
௧௨0 சிவஞானசித்தியசா: சுபக்ஷம்.
ஏ அன்றி - இனதிஎன௮ம்பாபம், இன்றி - இலவ்விரண்டுமி
னி எனப் பொருளுரைப்பதவுமொன, * தரிசனாக்தரம் - ௧
ணடபிறறு, ம் சம்பாதி சோஷங்கள் ௯ ஐ.பர்திகிவசளாகய கு
றம, *அவிசாபாவம் பேசுறுமேதுச்சொண்டு - எனஒனருகச்
சேர்த.த மீரிவனனமைசொல்லு5ற காரியகாரணம்தைககொண்
டு தரடவயாப்தி.பாகச் சொல்லப்பட்ட, -மரைபொருள் பெ
அவதாகும் எனக் கூட்டிமுடி.க௪ஏம்.
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு.
(0 வவெவவைகை
மேனி௮த்தமுசையானே காண்டலமுதலிய ப் ரமாண மூ
னறினையும வருத் துணர்த் தனெருர்.
மாசறுகாட்டி - குற்றமில்லாதபொறி புணர்ச்ச இற்சத்தி
ககுறி ப்ரதயக௲மாவது)--ஐயந்திரிவினறி - சகசேகலிபரீத மி
ரதிளனறி,--விகறபமுனனா - நிர்விகற்பத் துககுமேற் சவிக
பமாக, -2௪ற - குற்தமினறி--அறில்தாகும் - பொருளைப்
போதிப்பசாகும,--௮நுமானம் - தூமமுகற்சாதரம் புணர்கச
௪ற௪சதஇ௫சகுறி மறுமானமாவத,--அவிராபாஏம் பேசுறுமே
அக்கசொண்டு-வ்யாசஇயோடு சொல்லப்படுமர்த தூமமாதற்சா
சாரஙகொணடு-மரைபொருள் பெறுவதாகும் - ப்ரத்யக்ஷத்து
க கபோக்யமு மயோக்யமுமா பொளித்தீவஸ் துவை யறிலிப்ப
தாகு,--காசறுமுரை - குற்றமற்ற அர்ச்திவாக்யம் புணர்கத
இிறசத்இக்குறிச் சவாசுமமரலத--௩இம்மானத் சபக்கிடாப்
பொருளைகசாட்டு3 - ப்ரத்யஷூதைக் சடகது ௮மானாதிச
மாகிய பிதரர்சதச்தையும் போதஇச்கும்,
சைவகைபபவாடு.
லர ௧௨௪
சிவஞானயோக௫ியருளா வருமாறு.
ரான். 1
௭-.. அ௮ம்கூன்சலுள், நிருவிசம்பவணரா்வைச் தனக்கு ரூ
ஞுசசீசொண்டு ஐ.பவணர்வம் விபரீதவணர்வுமினறி விடயன்
ன £ சேரேயதிவுதாகய ஆனமாவினது ரோசசத்தி காட்சியள
வையெனப்படும். ௮ல் ஐனம் சேரே.யதியப்பவெதனறிச ச் சாதி
தீ. தப் பெறற்பாலதாய் மறைக.த நின் பொருளை அதனை விட்டு
நீஉகாது யாண்டுமுடனாய் நிசழுமேதுலைக்கொண்டு ௮வவாறு
ணர்வசாகய ௮னமாவினத ஞானசததி கருகலளவைபெனபப
டும். இவ்விரண்டானுமறியப்படாத பொருள்களை ஆத் தனவாக்
கயங்கொண்டு ௮வவாறுணரச்செய்வகாகய ஆஇனமாவின.து
ஞானசத்தி உரையளவையெனப்படுமென்பதாம். '
அடங்கடாப்பொருள் பரலோக பாதாளலோகமு5லாயி
ன. இம்மானத்சடங்கடும் பொருளையும் அத் வாக்கியங்கொண
டறிவ.த அருத்தவாதம். ஜக் திரிவினறி விகற்பமுன்னாவெனப
தனை யாண்டும் ச.ட்டியுனாச் துச்சொள்க.
விகதபமென்ற.த தலைச்குறை,
இசனானே இம்மூன்.றர்கும் இலக்கணங் கூறப்பட்டது;
இசம்பவழகியருரை வருமாறு.
ஊணகைகஸ(0 அவலை
சாண்டல் கருதலுரைஎனற விம்மூன்றினு மெல்லா மட்கி
குமென்னில் ? இம்மூனறையும் விரித் தனாச்சே.னுமெனத மா
ஞாச்சனைனோக்ச மேலரளிச்செய்கரூார.
மாசறுகாட்டு . கூற்றமந்தப் பிரத்யட்சமான த
ஜயச்திரிவின்றி விகற்பமூன்னா மா*றலறில தாரும் - ஐயக்கரி
௧௨.0. குவஞானசித்தியார் ௪ப௯்ூம்.
ட்சியுர் திருதுசாட்சியுமற ஸிகற்பக் காட்டியும் விசாரியாமல்
பொருளைச்சண்ட மாத்ரதீதிலே கு.ற்தமற வதிலதாகும், அறு
மானம் - ௮றுமானமானத--- ௮கினாபாவம் - ௮அவினாபாவமெ
ன்றும், -பேசு௮மே தக்சொண்டு மரைபொருள் பெறுவதாகும்-
பிரிவில்லாதகுணமாகச்சொல்லப்பட்ட வே தக்களைச் கொண்டு
கரணாதபொருள்சளைஃ சாணப்படுவதாகும், காசு முராயிம்
மானச் தடல்கடாப் பொருளைக்காட்டும் - குற்தமற்ற வரகம
மரன2 முன்சொல்லப்பட்ட விரண்டுப்ரமாணங்களிலு மடங்
காசவத்தத்தைச் காட்டாநிற்கும்.
இதனாற்செரல்லியத ஐ.பக்காட்சி தரிவுக்காட்டி விகற்பக்
கசட்டு மூனறங்கூடாமற்கானகிறது மாசறுகாட் சியென்றும்,
அறுமானம் ஏ.தக்களைச்கொண்டு மறைக் சபொருள்களைக காண்
கதென்றும், ஆகமம் இர்.தவிரண்டு ப்ரமாணசத்திலு மடங்காக
பொருளைச் கரட்டி.நித்குமென்னு முறமையுறிகி.ச்,5 2.
சுப்ரமண்யதேசிகருரை வருமாறு.
ப பவது
(அர்மூன்றுனுள்) விகற்பமுமுன்னா-நிருவிச.ற்பவுணர்வை
நீ சீனக்கு முன்னாகக்சொண்டு..-ஐயக் இரிபின்றி - ஐயவணர்கவு
ம விபரீதவணர்வு மில்லாமல்,--த௫ற௮றி௮ த-விடயங்களை சே
சே யறிலதாயே தன்மாவினத ஞாக௪த்தி--மாசறுகாட்சியா
கும்-குர்றமற்ற காட்டு யளவையெனப்படும்,--மறைபொருள்-
அல்கன கேசே யதியப்படுவஇனறிசசாதிச் தப்பெறற்பாலகாய்
மரைச் துின்ரபொருளை--அகினாபசலம் பேசு.றுமே.தச்கொண்
டு -அதனைவிட்டுமீல்கா.த யாண்டுமுட விகமுமே,தலவைசக்கொண்
டு,--அஇகற்பமுன்னா வையச்திரிபின்றிப் பெறுவத அவ்வாறு
திருவிகற்ப வுணர்லை;ச்சனக்கு மூன்னுசக்கொண் டையகிப
விள ன, ௨௩
திதச்ருற்றமின்றி யுணர்வசாயெதுன்மாகினத் ஞானசத்.இ,--௮
அமானமாகும்-கருசலசாவையெனப்படும்,--இம்மரன த்த..ல்க
டரப்பொருளை . இவ்விரண்டு ப்ரமாணங்களாலு மறியப்பட்ர
தூபொருளை தப் சவாக்யேல்கொண்டு-- விகற்பமுன்னா வையர்
இரிபினதிக்காட்டும் - அவ்வாறு நிருவிகற்பத்தைத் தனக்கு
முன்னாகச்சொண்டு ஐயலிபாீ,சச்ரூ.ற்ற மின்றியுணரச்செய்வத ர
கய தன்மரவினத ஞானசத்தி,--தாசறுமுரை - குற்தமற்ற வ
ரையளவை யெனப்படும் - எ-று,
மஹஜஹைஞானதேசகிகர் உரை.
அத 0 இத்து ம டந்னை
ஐபக்கரட்சி இரிவுகாட்டு யிருவிசமெனப.தம் சவிகத்ப
நிர்விகற்ப மிருவிதமென்பத முணர்த் தூரர்.
கண்டபொருள யிரட்டுறவே கருதலையக் இரிய
வே, கொண்டமிரிவரம் பெயர்சாஇு குணமேகன்மம்
சருசொன்கைய் துண்டவ்விகற்ப வுணர்வினுககுப்
பொளிலுண்மை மாத் இரத்தின், விண்டலில்லா வழி
வாகும் விகறபம்ல்லாக் காட்டுயே. (க)
(இ-ள்.) கண்ட ஐயச்காட்சியாவது - தோன்றினசொரு
போருளை பொருளைச் குச்றிசொல்லோ மகன்சொல்
யிரட்ட்ிறு லோவென் நிரண்டிெக்கரு தமது
லே கருசலையம்
இரியமே கொ திரி காட்யொலவது, - கோன்நினகொரு
ண்ட்திரிலாம் பொருளை விடரீசமாகக் .கருதசை,
மகாமகோ, ராரா கரன் ய. %
௧௨.௪ சிவஞான இயொர் சுபக்ூம்,
௮ஃ்தாவ.த? இருளின்௧கண் மயக்கத்தாற் பமுதையைக் சீ
ண்டு பாம்டென ஐக்சமுறுதல், இங்கன மாறுகொளக கருதல்
பிறவம் வம் தழிக்சாண்க. விகற்பசாட்சி இருவிதமாம் அஃ
தாவத?
பெயர்சாதி கு பெயர்மூசலிய வைஈகையுவ் கூடி யறியு
ணமேசன்மம் மறிவு சவிகற்பச்சாட்சு, ௮ஃ்சாவத? பெ
பொருளெனவை யர் மாவென்ப.த, சாதி மாகினததனமை.
5 தண்டவவிகம் குணம் வணணம் வடிவ மு.கலாயின, கனம
ட வணாவினுககு ம் அசைதல் நிற்றன முதலாயின, பொரு
ள் மரம்
பொருளிலனுண் ௪விசற்பம்போலப் பெயாமுதலியவற்றை
மை மாத்திரத்தி ச் கூட்டி யுணராமற் பொருளி ஐுண்மை மா
ன விண்டலில் தர மூணரு முணர்வு நிர்விகற்பக்காடசி
லா வறிவாகும் யாம்--௭-ஃறு,
விசற்பமில்ல ர க்
காட்சியே.
௮ஃசாவ.த இஃசொன்றென்சகை, இப்படி. பைர். தவை
யாக விகற்பிமாதறிசை யெனவறிக,
ஆனாலி துதான் பாலமூகாதிகள் ஞானத்சைப்போலவோ
வென்னில் ? அவர்களுக்குள்ளே விகற்பித்.தறியு மறிவம் பிரியா
ப் பிரியமமு முண்டாசையால் விகற்பஞானமெனவறிக.
ஏசார மீற்றசை,
உதாரணம் ஈ௮விகற்பஞு எலிகற்ப மென்றிரண்டா மக்
காட்டிஃ-யிவிகற்பஙல் காட்டுவம்பா ரீண்டு,??
(அலிகற்ப மத்கமூள சென்ரநிசை பின்பதிகை- ௪விகர்ப
சர.மாதி சார்ச்,த!" எனவறிச. (௩)
அள வ. | 2, ் கடு
சிவாக்ரயோகியரகுரா வருமாறு.
அமைக (0] வகையாக
மேல் ப்ரத்யக்ஷலக்ஷணங் கூறுகன றத.
கண்டபொருளை யிரட்டுகவே கருதலையம்-இரண்டு 4லஸ்
வுக்குப் பொதுவாயுள்ள வடையாளத்தை மொனறினிடத்து
லேகண் டி.து வெதுவோவென்ப தவம், ஒருதருமத்சை யிரணடு
வஸ் துச்களிடத் திலே கண்டு சக்தேகப்படுவதம். ௮ஃதாவன?
சாயம் ப்ராதம் சகதியாகரலத்திலே தரத்திலே மமாயைக
கண் டி. துமமாயோ பசுவோவெனபதாதீயும், கடக மகுடகே
யூராதி ராஜசசினனுபரணஙகளை சமனாகத்தரித் துள்ள ராஜா
௮ம் சணடகாயகலுமோரிடத்்தினிற்பதைக்கண்டு இவனராஜா
வோ இவன்தண்டநாயனோ வென்பதாதயும்--இரியவே கொ
ண்டறிரிவாம்-மரையைப் பசுவெனக்கருலும் தண்டநரயகளை
சாஜாலாகக கரண்பதரஇயுக் இரிவக்காக்ஷி, இவ்விரண்டுடனே
கூடி. யேற்றப்பட்ட *% பூர்வாறுபவ ஜரிசமாகிய முன்னினைவு
ம் “ஒருமொழிசயொழிச னவினங்கொளற் குரித்தே?? என்னுள் சூ
தீரத்தாற் கூட்டிப் பொருளுராக்கவேண்டியத. ௮தவறமர
வு: காழுகனுககுச் காமினியுரு வெளியாதி, இதவும் ப். ரன்ய
அதாபாசம். மேல்புத்தி கூடாமல் வித்யாசத்வமாத்ரங்கொ
ண்டு காண்பது சாமாச்ய ப்ரதீயகூமெனபதற்காக)--பொரு
விலுண்மைமாத்திரத்தின் விண்டலில்லா வறிவாகும் விகத்பமி
ல்லாக்காட்சியே - ஒருவஸ் தவை நாமஜாதியாஇ நிர்த்தேசம
னதி யி்தொன்றெனற சாண்ப2 நிர்விகற்பச ப்ரத்யகூம்,ம
ல் புத்தி த்வத்கைக்கூட்டி ராம ஏ ஜாதியா விசேஷஹ்சோ
டேகாண்பது வி௪௭ ப ரத்யஷூமென்பதற்காக,-- $ விகற்ப
வுணர்விலுக்குப் பெயர்சா இருணமே கன்மம்பொருளொன வை
'த்துண்டு- சவிகற்பக் ப்ரத்க்ச் துக்கு .சாமஜர்திகுண ந கன்
௧௨௬ சிவஞான ூதிீதியார் சுபக்ஷம்.
ம ஏஸ். தென்னு மைவகையும் பகுக்கதிவ த சல்லப்ரத்யசுதம்.
அஃ்சகாவ.த மகனபாணமான புஷபச்சையும், பரிமள ச்தையு
கோகில 0 கூஜிசத்தையு முடைத் சாகையா லிச் தவ்ருகூம சே
மாவென்றறிவது.
ஏகாரம் ௪ற்சசை,
* வஸ்.த - பொருள், * பூர்வாறுபவ ஜரிசம் - முன்னு
பஏம்.சா ஓுண்டாயது, ஏ ஜாதியாதி விசேஷத்தோடே- ஐ
இகுணச்சரிடையுடனே எனபகாம், $ இம்மூனறாவது கண்ண
மிவை இரண்டாவதிலும் இரண்டாவகமை மூனமுவதினும் பா
டடிற் கேற்ப லப்ரத்தி5ளி ஓனையிட்டிருக்கும், 1கனமம் -
கரியை, 0 கூஜிதம் - த்வனி, ஓசை,
்.] 3௨-௦௦ வேள ஷுூஜறெ__அ பல்கன ஷுஸராடொ
வஜிஹிதா_நாகா௱ ஒரு....மாகு | விவய_யொ ஆத
- ௨ே
மாஜா 92% ஒவ ௨, விஷிசடி ॥ ௬.3 வ-.சா
ம.2விஷபா3_தி ட் ப்தி மிிஹா.வ 9௪ |
38 கா9ச.ய_.காகஹா ஆஷா லீப0ட கா9_நி5,ப
8ஆ)0:௪ |
% வ-ர$ வளவிெ_டகிக6 யொழாசி ஷா
கி
கிகா அகிய8-வ 2 செ | வஷஹ.,ஹற-ஓுவரா ௮,
ஷூ ம் , ஹணஃ.மிலி.7௧௦ ௬(9 | .நா;ஜா..கு தா? ஹ௦-௦
யவாநதி..2௦ ஹவிக கறி.தி | கிஹா ஆ வஸ்.,ஷஹுயொ
சா .தாவொ யொ..ிகி.௧௨. ௬09] வஅகிடிரா; கொ
இடப்
௦ யொ; க வரவ ர ௮28 | அஹா
2 ராஷிை.ச--வை சிவா விஹ ாஜிமாயா.2 ௧௨ தி.
அள னவ. க௪
பெயர் - மா வெனபத, ஜாதி - வருக்ஷஜாதி, குணம் -
வண்ணம் - வடி.வு- பூககாய் பழமுதலாயினவை, சன்மம் -
அசைதல். நிற்ரல் - பூத்தல் - சாய்ககுமத, பொருளாவ.த -
இனன் பெறும் விலை-இனன ச். துச்சானபொருளென்பத.
கதறனனுகிவாளியக்காளுஷ.
ஞனப்பிரசாசருரை வருமாறு,
() லைக்க
ஐபச்திரிவின திலச்சணமும், நிர்விகற்பஞானம் சவிகற்ப
நோனமெனறு ஞான மிருவிதமென்றும்பண்ணி யூஸிக்க
ணமும்) உணர்த் துகன்றார்.
ஐபம் - சக்தேகமாவத,--சண்டபொருளை - பொதுவில
ஈணமாகப் பார்த்த பதார்2த.த்கை,;--இரட்டுச வேதருத ல்-
குரீதிகொல்லோ மசன்கொலற்லோவென்று குறிக் தல்,--இரிவு-
விபரீசம்,--இிமியவே கொண்டலாம் - சிப்பிபை வெள்ளியென
௮ க ரசத்தலாம்/--அவ்விகற்ப வணர்விலுக்கு - ௮ம்5ச்சவிகற்
ப ஞானத்,.துச்கு--பெயர்சாதிருணமே கன்மம் பொருளென
வைச் தண்டு -காண்டவனென்றும் பெயர், ப்ராம்மமணனென்னு
ஞ் ஜாதி, வப்பனென்னுல் குணம், சேவபூத£னென்லுவ் கள்
மம், இவனென்லும் பொருளொனவைச் துண்டு விகற்பமில்லா
ச்சாட்சி?ப - நிர்விச ற்பஞானமாவத,-- பொருளிலு.ன்மைமா
தீதிரத்தின் - ஒன்றிதென்று ௨ஸ்தவினது ௪த்வமாத் இரத்த
லேலிண்டலில்லா வறிவாகும்-முன்கிர்கிகச்ப கர.சணத்திலே
சிகற்பசாரியச் சோற்முசா2 ஓத்தரகாலஞ்சலவிசற்பமுண்டா
காசாமென்னுஞ் சற்காரியவர தவார்த்தையினுலே சாமஜாதி
குண சீரியைகட்டுத் சன்னிடத்திற் சற்றேதோர்றுத் அண்டா
யிரூர்சாதும் வசறித்தலுச் சேதுவல்லாக.ஞானமாரும்,
காணின்
2௨௮ சிவஞானசித்தியார் சுபக்ஷம்,
சிவஞானயோகியருரை வருமாறு.
(0 பவை
௭-௮. மேற்கூறிபபோக்த நிருவிகற்பமுசலிய கான்ச
ளை, பெயர்முதலியவற்றாற் பகுத்தறிகலினநி இஃ்கொனறு
சகோனமுநின்(டதெனப் பொருளஞுண்மை மாததிரையேயதியும்
ஞானசதஇ நிருவிகற்ப மெனப்படும், அங்நனமதிக்ச பொரு
ளை இஃதியாதேரவென ஓனறிற்றுணிவுபிவா தாராயும் ஞா
னததி ஐயமெனப்படம். ௮சனை ௮தனோடொப்புமையுடைய
சேதறுபொருளாக மயங்கி நிசசயிசகு உ ஞானசத்தி இரிர௮ெனப்
படிம. பெயர்முதலியவைர் தம் பொருடோறுமுண்மையுின ௮
வவைஈஜம் ௮பபொருட்சகணணுள்ளவா நினிதுவிளங்க உணரு
ம ஞானசத்தி சவிகற்பமெனப்படு மெனபதாம.
மூனகண்ட வாதனைபற்றிச சோற்றுவசாகய நினைவுணர்
௮ இல்விடத தக் கண்ட பொருளின்க ணிஈழ்வகனமையின, ௮
தனையீணடெடுத்தோஇ விலச்காராயிஞர்.
இசனானே காட்சிமுகலிய மூனறிலு் சேதற்குரிய நிருவி
கற்பமுதலிய நான&னிலகசணங் கூதபபட்௨.. த.
இசம்பவழகியருரை வருமாறு.
ப
மூனசொனன ஐயககாட்சி இருவுகாட்ச? விகற்பக்காட்டு
இருவிகற்ப்பக்காட்டிு.பனனலு காலு மேலருளிசசெய்கிமுா.
கண்டபொருளை யிரட்டுறவே கருகலைபம் - தோன்றின
தொருபொருளை யிரண்டுபடக் கருது£த ஜஐயக்காட்டு,--இரி
யவே சொண்டல் திரிவாம் - சோன்றின வர்தப்பொரு ளைத் இ
ரியகீகாண்டுறது தருவுசாட்டு--பெயர்ச்சாதி குணமேசன்ம
ம் டொருளெனலைர் அுண்டவிசத்ப வணர்ளிலுக்கு - பெயர்மா
கென்றும் சாதிசம்சணமென்றும் குணஞ்சசகதமென்றம் இந்த
அளை, ௧௨௯
மரச்சைக்சண்டவ விச்சைச்சொண்டுபோனா லிசஞல் ௨௦
கீருப் பயலு.அடென்றும் இ5கமர மித்சனைபொன பெநுபெ
ன்றும் இப்படி. ஜு.துவகையாக வறிகிறது சவிசற்பப பிரத்டட்
சம, -பொருளிலுண்மை மாததிரத்தின விண்டலிற்லா வறிவர
கும் விகற்பமில்லாக காட்கயே- சகோனறின பொருள்லு ௭௭
மை சர்றுஞசொல்லுதற் சொண்ணாத வ௮றிவாமிருகசறத கா
விசற்பப் பிரச.பட்சமாம்
இதனா சொலலியது ஐபக்காட்சியும் திரிக்சகரடசியு ம
விகற்பககாட்கியும் நிருவிகற்பக காடசியுமெனறு சொல்லடப
ட்ட கரலினத முறமையு மறிவிதத.த.
சுப் ரமண்யதேசிகருரை வருமாறு.
ஷைகு (0)
(மேத்கூறிப்போச்,2 நிருவிகற்பமுலிய கான்கனு!) விக
டலில்லா-பெயாமுசலியவர்முற் பகுதசுறி சலின நி, பொருளி
ஓன்மைமாதஇரதூனறிவாகும்-இஃ்தொனறு தோனமுநிா
ச சதெனப்பொருஞ்ண்மை மாததிராயே யறியு ஞானசதத,-.-
வீகற்பமில்லாககாட்சியே - நிருவிகற்பக்காடசி யெனனபடடு
ம ---கண்டபொருளை இரட்டுரவே கருதல் - இஃதியாசோவெ
ன வொனரழிற் றுணிவுபிறவாசாராயு ஞூனசதஇ;--ஐபம - ஐ
யக்காடசியெனப்படிம,--இரியவேகொணடல் - அ௮,சனையதனோ
டொப்புமையுடைய வேறுபொருளாக மயங்க நிசாயிககு ஞா
௭சததஇ),--திரிவரம் - இரிவகாடசியென ப்டும்--பெயாசாதிகு
ணமே கனமம்பொருவொன லைஈறஸ்டு - பெயரு சாதியுங
குணமுங கன்மமும் பொருளுமெனவைஈதும் பொருடோறு
முண்மையின் ௮வவைச் த மப்பொரு்சணுள்ளவா நினிழ வி
எங்கவணரு ஞானசத்இ;--அவ்விகற்ப வுணர்வினுச்சாம - ௪
விகம்பக்சரட்டு யெனப்படும் என்பதரம், "
௧௩0 சிவஞானடுித்தியார் சபகம்,
இசா காட்சிமுககிப மூன்றிலுஞ் சேறக்கரி.ப நிருவி
சறபமு5லிய நானசனிலம்கணம் கூறப்பட்ட த.
மறைஞானதேகிகர் உரை.
ணட 047 அரைய
மேம் காண்டல் நால்வகையெனபதவ மனுமான மிருவகைக்
செனபதுவ முரை மூவிரமெனபதவு மிலககண
மிருவிச மெனபதவு முணர்த துூருர்.
காணடல்வாயின் மனந்தன்வேதனையோ டியோ
௧௨ காடசியென, விண்ிநான்கா மநதுமானக தனக்கும்
॥ராக்கு மென்றிரணடா, மாண்டவுரை தந்01)ம5இர
3. புபசேசச்சொ லெனமூன்றுாம், பூணடவள
வைக கெஇர்புலனதன ஸியல்புபொதுவென் நிரண்
டாமே. (௪)
(இ-௭) சாண்ட் காணடலில்விடச்த மால்வசைப்டடிம
ல்வாயின ௮ஃ்தாரவ த3--
மனஈதன
கே தனையோ ட்.
யோசக தாடதி
யெசு வீ. னடுநர
னமாம
இரதரிபச்காட்சி மானசக்காட்டு வேதஞக்காட்டு யோ
காகாட்சி எனவரும், சகாட்சபெனபதனை முர்௮ங்கூட்செ,
ஓரி எண,
அளை. கக
அறமானக் த சன்னநுமானம் பிறரநுமானமெனவு மி
ஊகும் பிறர்க் ௬ விதமாம.
[ன் மெனறிசன்
டாம,
மாண்ட வரை அழ?ய வாகமப்பிரமாணச் தந் இரகலை
சீகரமகதிரத மக்இிரகலை யுபசகலைபென மூவிதமாம
சோ டு. தேசக்
சொ லென்ன
ரூம்
பூண்டவளவை இப்படி சொல்லப்பட்ட ப்ரமாணஙக
க் சதாபுறனற ளாலே யளகரறி படபபட்ட பொருள்க ளிரு
ன னீ.பறபுபொ விசப்படும) அக்காவ த?--தனனி.பல்பென
துவென றநிரண அம் பொதுவியஃபெனறு மிரணடாம.
டாமே.
எஜாதல் - தோனறுகல், புன - ப்ரமேயமெனவறிச.
(௪)
சிவாக்ரயோகியருரை வருமாறு.
௦
மேல் ப்ரத்யக௲ காலு௨சையு பநுமானமிருவகையு மாக
மழூனறு௨கையுமெளனு மூரைமை கூறுக ஐ2,
காண்டல் வாயில் மனஈசன் வேகனையோ டியோகக்கர
ட்ச்பென லீணடுகானகாம - ப்ரத்யக்மாவ த, இக்தரியப்பிரத
ய மென்றும் மாஈஸப்பிரசியகூமெனறும் ஸ்வவேகனா பர
தீயக்ஷமென்றும் யோசப் ரதயக்ஷமெனறும் நான்கு௨ கையாம்.
உரம் 9௭௦ அவிய யக செஷிா_நஷ ௨௮% றா
௧௩௨ சவஞான௫த்தியாச் சுபகூம்,
என்றம்; வ.கி ,ய ஷாவெ/ஷ_௦ சி௱வெஆ்
க யழெவவ | ௬ஷ?கண ஹாவெ-ஷ சி.க, விய ன்
ஷ32-௪ || எனறும் ப். ரததிய௬ஷ மூன்றாக சிவாகம
வ௫சநமிருகக இவ்விடத்தில் ப்ரதயகூ சாலுவிசமெனறு
சொனனது விரோதமெனனில் ? ஸ்வவேதனாப்ரசயக்ஷ மச
நலபமிரதயக்ஷகஇ?ல அசகர்ப்பவிசகும். ௮கையால் வி
சோதமில்லை--அறுமாகசதனககும் பிதர்சகுமெனறிரண்டா
ம: அறுமாகமானது ஈ[ ஸ்வார்த்தாநுமாந மென்றும்
* பரார்த்தாறு.மானமெனறு மிரு௨கைப்பம,--மாண்ட வ
லாதச்திரமச் திரச்சோடுபதேசச்சொல்லென மூனரும்-.றகாம்
ஆ௲ாதி மழகையுடைய அகமமானத சன் ஈாகாண்டமென்றும் உ
பாசனாகாண்டமென்றும் ஞானகரண்டமெசறும் மூனறுவித
மாம்,--பூண்டவளவைக்கு - பொருந்தப்பட்ட ப்ரமாணத்துக்
கு--எதாபுறன - மூன்னேசாணப்பட்ட ட்்ரஷமயமான த,
தனனியல்பு பொத வென நிரண்டாமே - எனனி௰யல்பு எனப
து அவ்யாப்தி ஸம்பவசேோர ௨ %ரஹிசமான % அசாசரரணறு
க்ஷணம். பொதுகியல்பு என்பத சாகாரணலகூணர், இயல்
புஎனபது தடுகிலைத் தீபசம். ல௬௲ணத்திர்குக் குற்சமுன்றுஸ்டு
அஃகாவன -- ௦௦ க்ஷ கெய் கூண் வ வி-ம் ந
ஐவ தாவி? | ௬௨9 2 க்ஷணவடி வ_5...? ம 8_திய லா
வி? 5௯௦23 ஈஉ௨/ 2 வ_கீ-2,ந வேம வ௦ | என்றி கன்
பொருள்,
ர் ஸ்வவேதனா - சன்னேதனை, ஏஸ்வார்த்சம்- சள்பொரு
ட், 4 பசார்ச்.தம் - பிறர்பொருட்டு, * ரச்கம்-இல்லால-ரஆ
உ ௮காதாரணம்-உண்மை,
அளவ 91%.
இச்யெச் தோரிடத்தி லக௲ணமிராமை யல்யாப்இி - இ
லகச்யமில்லாசவிடத்தி லகூணமிருப்ப ததிவ்யாப்தி - இலக
கடத்தோரிடத் த மிலக௲ணமிராமை மசம்பவம்,
வவவிக்வாதாகு:
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு,
நகைகளை (0) ணகனிலு
நிர்விகற்ப சவிகற்பஞானமெனும் ப்ரமிதிபலவத்காகி
ய ப்ரத்பக்ஷப் பிரமாணமுதலாகிய ப்ரமாணத் தனத பேதங்க
ஊக்கூறுகன் ரா.
காண்டல்-ப்ரதியக்ஷப்பிரமாணமாவ த;--வாயிம்-இக்தீரி
யப்ரத்யகஷம்,--மனம்-மரனதப்ரத்பக்ஷம்- சன்வேசனை- ௬
௮ல் வேகனுப்ரத்யக்ஷம்,--அர்கச்சுவசங் வேதனு ப்ரதீயக்ட
த்சோடு போகச்சாட்செெ பன-பபாகப்பிரக்யகூமென,--௪ண்டு
சான்காம்-இந்கரைவத்தில் சான்காம்,--அறுமானம்-௮நமான
ட்3ரமாணமாவ.த,---தனசகும் பிதர்க்குமென்றதிரண்டாம்- தண
எமுமானமெனறும் பிரறநுமானமெனறு மிரவிதமாம்;--
மாண்டவுரை - மாட்சிமை பாருதிப வாக'பப்பிரமாணம்;--
தீர்திரமக்இரத்மோ டுெபதேேசச்சொல்லென - தர் இரகலை மர்இ
சகலை புபசசசகலையென;--மூன்றாம் - மூன்றுவிசமாம்,--பூண்
ட வளமைச் கெஜிர்புமன் - பொருளோடு பொருந்திய ப்ரமா
ண்சட்கு முன்னெ ப்ரமேயம்,--தன்னியல்புபொதவென்
௮-அசரதாரணலக்டைக்மை யுடையது சாசாரணல கணக்
சையுடையதென்ற.--இரண்ட்மே , இரண்டுவிசமேயாம்.
கணகள்வக
௧௩௨௪ சிவஞான?த்தியாச் சுப௯ூம்,
சவஞானயோகியருரை வருமாறு.
கணைவானைகை (] அணைகளைக்
௭-2. அம்மூன்றனுள், காட்சியளலை-வாயிம்காட்டிமு
தல் நான்கு வகைப்படும் ; கருதலளவை-தனபொருட்ே மீற
ர்பொருட்டென இருவமைப்படும் ; உலாயளவை.சக்திரகவைழே
தன மூவடைப்படு 2. இப்ரமாணம்களா னறிபப்படும் ப்ரமேய:
ங்சள இபல்பு - சிறப்பியல்பு பொ தவியல்பென இருலகைப்படு
மென்பதாம்,
இசஞனே, காட்சிமுதலிப மூன்றும் படும் பாகுபாடும்,
அவற்று னஎகசப்படும் பொருள்களின் பாகுபாடும், சொகுக்
௮௧ கூறப்பட்டன.
சகைஷமானாகனயமம்.
இிரம்பவழகியருரை வருமாறு.
அவைகைஞாகை (7) வனைகனாகை
மீளவும் ப்ரத்யக்ஷ மறுமான மாகமமென்ற மூன்றையும்
பாரிச்௪ விரித்கருளிச்செய்கருர்,
காண்டல்வாயில் மனச தன்வேசனை?யா டியோசக்கர
டசி யெனலீன்?ி கானகாம் - இரம்ரிபப் பிரத்பஆமென்றும்
மானதப் பிரச்பக்தமென்றும் சனவேதனா பீரத்யகஷமென்றும்
யோகப்ரத்யகூமென்றும் இவ்விடத் தப் பிரத்ப௬்தம் சாலா
ம், -அமானம் - ௮றமாநமென்றலு சொல்லப்பட்ட த, த
சசகும் பிரர்க்கு மென்றிரண்டாம் - ௮ர்.தவறுமானக் ரன ஸ்
வார்சாநு.மானெெ ரசதும் பரார்த் சா.நுமானமென்றும் இரண்டு
லகையாம்,-- மாண்டவளனா தர் இிரமர்திரதீ2சா பேசச்
சொல்லென் மூன்றாம் - ஜாட்டிமையுடைத்சரசிய லச்சவாகமு
மான துதான் தச்இரகலைபென்று மந்திரகறையென்றும் உ,
வரோ ல. க௩டு
பசேசகலையென்று மூன்றுப்பிரசாரமாம்,- பூண்டி வளவைகி
கெதிர்புயன் றன்னியல்புபொதலென் நிரண்டாமே - இப்ப
டி பொருகதட்பட்டப் பிரமாணங்களுக்கு மாறுபாடாகச்சொ
ல்லப்பட்ட விஷயங்களானது தனவியல்பெனறும் பொதி
யல்பென௮ மிரண்டு௨சையாம்.
இசனாற்சொல்லிப ப்ரத்பக்ம்சாலுப்பிரகாரமா யிருச்
குமெனறும் அறுமானமிரண்டுப்பிரகா ரமாயிருச்ருமென்றுமதக
மம மூனறுப்ரகாரமா யிருச்ருமெனறும் இந்தப் பீரமானா
ங்கள் தனனியல்பெனறும் பொதுவென்று மிரண்டுவகையா.யி
ருக்குமென்னு முரைமையு மறிகித்த.2.
சுப் ரமண்யதேசிகருரை வருமாறு.
வண்டு
(அம்மூள்தலுள்) சாண்டல் - சாடசியளவையான ஐ,--
வாயிற்சாடசி - வாயிர்காட்டீயுர,--மனக்காட்சி - மானச
ககாட்சயும்-சனவேதனைகசாட்டு - தனவேதனைச்காட்டி
யு, யோகக்காட்சிபென - யோசக்சாட்சியெெ மன, -- ரண
டு;ரனகாம் - இங்கன கரனகுவகைப்படும்;--அரமானம் -
கருதலளவையாவத,--தினக்கும் பிறர்ச்ஞும் - தனபொரு.._ட.
மானமும் பிசர்பொருட்டு மானமும், என்றிரண்டாம் -
என்றிருவசைப்படும்;--மாண்டவுரை - மாப்சிமைப்பட்ட வ
ஷாயளவையாவத)--தந்இரச்சொல் - திந்இரகலையும்,--மக்இ
ரச்சொல்லோமி - மச்திரகலையும், -உபசேசச்சொல் - உபதே
சகலையும்,--எனமூன்றாம் - எனமூன்றுவகைப்படும;--பூண்ட
வளனவக் கெஇர்புறன் - இப்பிரமாண ங்சகளால் அறியப்டடும் ப்
ரமேயங்களி நியல்பு-தன்னியல்பு பொதலென்று ஸர இறப்மீய
ல்பு பொத்கியல்புளன --இர்ண்டர்மே - இருவனகப்படுமென்
பதாம்.
௧௧௬ சிவஞானகிக்தியாச்சபக்௩ம்.
இசஞருனே காட்கிமுகலிய மூன்றும் டடும்பாகுபாடு மல
மூ ஊளககப்படும் பொருள்களின் பாகுபாடும் தொகுத்துச்
கூரப்பட்டன.
மறைஞானதேசிகர் உரை.
த0102 டுகள்
முற்கூறிய சன்னியல்பும் பொதவியல்பு
மென விருவி5 முணர்த தகழும்.
அன்னிய சாதியும் தன்சாதியு மகன்றுகிற்ற, நன்
னிபல் பரசியத்தைத் தவிர்ந்துதன் சாதிககொத்த,
அன்னிய பொதுமியற்கை சொன்னவிவ் விரண்.னுள்
ளே, மன்னிய பொருள்களியாவு மடஙடடி மானமுற்
ரல் (2)
(இ-ள்.) அன்னிய அர் பசாஇயாகய விருப்பையும் தன்சாதி
சாதியு5க மாசிய மாவையு மகனறு தேமாவென
ன் சாதிபு ச்சிறப்புப்பெயர்பெற்றுகிற்ற றன்வியலபெ
மசனறுநிற்ற ற வனப் பெறும்.
ன்னியரிபு
௮5நியத்தை அர்யசாஇயாகிய விருப்பைமு,சலியலொ
தீ ககிர்த்துதன் மிச தன் சாயொயே மாமரமெனப்
சாதி$சொத்த பொழப்பெயர்பெற்று சித்றல் பொதுவியல்
வுனனியபொத பெனட்பெறும்
வியம்சை
சொன்னகிவ். இச்சகிசேடஞ் சாமாச்யமெனச் சொல்க
விரண்டிறுள்ளே லிய விரண்டிஓுள்ளே புறகத்.த நிலைல.
௮ன௯ 2௩௪
மன்னி.ப பொரு பொருள்களெல்லா மளச்சறியுக்கா லிலற்
ள்சளியாவு மட றினு ளடங்கு4--௭-ு.
ங்கீடு மானமுற்
முல்,
ஈண்டிதனாற் ப்ரயோசரமியாகோவெனிஎ $ அம்ய
சாரஇயைன்பத - பாசவர்ககம், சனசாஇயெனபது - தனம
ஓர்சகம், தனனிபல்பெனபது - அயசாதியாகிய பரசதகு
சை யொழித் தத் தனசாஇயாகய விஞ்ஞானகலர் ப்ரளயா£ல்
ர் சகலரொன நிற்றல், பொதவியல்பெனபத - ௮ர்யசாதியா
ப பாசச்சைத சவிர்ரது தனசாதி.பா£ய சகலரென்னும் பெ
யமையு மொழிச் தப் பென நிற்சலென்வறிச. (இ)
எ்லசைகைரலககமுளைககைவையவைைவ.
சிவாக்டரயோகியருரை வருமாறு.
அசைவை 0) அணைகளை
மேற் ௮சாசாரணலகண மிவ்வான௮ சாதாரணறகுண
மிவ்வாறு என்பத கூறுகன றத.
அனனியசாஇயும் தனசரதியு மகன்றுகிற்றல் தன்னி.பம்பு-௧
பிலப் பசுவானது அச்பஜாதியான எருமைமூகலசனவைச
சளிஐுடைய லகூண த்கையுர் தன்சாஇபாகய வெள்ளை கறுப்பு
சிவ.்புமுசலான வர்ணங்களையுடைய பசுக்கஞூுடைபய லகூண
வ்களையு மன்றிச்சபிலை*பசுவென்று நிர்பது தன்விடல்பென்னும்
எ அசாதாரணலகூஷணம்)--அக்நியதீை5த் 3விர்ர்து தன்சரஇக்
சொத்ச றனவியபொதவியந்கை-அர்யஜா தியாய வெருமை
குதிரை முசலானவைசளின் லக௬ஷணங்களையன்றிக் கழுத்த! 0
சான், சொம்பு குளம்பு வால் ட்டேறு இர் வைக் தல
சங்களைபுமுடையத பச்வெள்பத 1 பகச்சளுக்கெல்லாஞ் சா
சீரரணறஷனம்- சொன்ன. விள்கிரண்டி ஓுள்ளே மன்னிய,
௧௩௮ ஏிவஞானத்தியார் சுபக்ம்.
பொருளியசதவு மடல்கீடு மானமுற்றால் - இந்த அசாதாரண
சா.சாரணமென்று மிரண்டுலக்ணச் தச் குள்ளே ப்ரமேயத்றி
பசார்சகமான பதார்த்த த்ரயங்சளின் பேதல்களெல்லாம் ப்
சமாண $ புா£ஸ்ஸரமாக விசாரிக்குங்காலத்தி லறியப்பமோ
கையால் பதியிலடைய ஸ்வரூபலக்ஷணத்கையும் சத்சர் ௨௪
யு$கர் ப்ரவர்த்கரென்னும் பதி * யவஸ்சாத்ரயா சாகாரணல
கணங்களாய் தச்சசஇபபேகங்களினுடைய ௮சாதாரணல௯௬க
ணங்களையும் விஞ்ஞானகலர் ப்ரளயாகலர் சகலொன்னு மான
மவர்க்சங்களிஐடைய அசாகாரணலக்ஷணங்களையு மலல்சாம்
சயா சாதாரண லக்ஷணங்களையும் தணவாதி * பாசபஞ்சக
ததிஐடைய அ௮சாசாரண சாதாரணலகணால்களையும் கதி
தாசழ்த மாயரகாரிபங்களாசிப ததவசாத்விகங்களினுடைய
அசாகரரண சாதாரண ல௬௲ணங்களையும். ௩ பரீசுஷாயபூர்
வகமாச வறிகதவன - ப்ரமாணஞ்ஜின் அகையாலிச? ஸாஸ்
இரத்தில் முசல்சூதீரர் தொடங்கி ஏழாஞ்சூதரபரியக£ம்
இரத ஒக௲ணங்களவ1.ச விடங்கடோறுங்கணடுகெொள்ச.
ஏ ௫சாதாரணற௯௬௲ணம் . உண்மைலகஷ்ணம், *% சாதார
ணலக்ஷணம் - பொ_தல ணம், $புரஸ்ஸரமாக - மூனனிட்டு
கொண்டு, * அவஸ்காத்ரயம் - மூன்றதவள்சைகள், 1: பாசப்
சசகம்-பஞ்சபாசம்எனமாறுக, % பரிக்ஷாபூர்வகமாக ௨றிர்
அ-டமிக்தி2 துப்பார்த்து, 4 ப்ரமாணஞ்சுன் - ப்ரமாணத்தை
யறிக வன்,
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு,
அவக வைய்
தின்னிபல்பு பொதுகிபற்பென்று சொல்லிய ப்ரமேயப்
இபாருளின தியத்சைஐபச் கூறு6ன்ருர்,
அள லை. ௧௩௯
பதிபதார்த்ததீ. தள் - அகாஇிழுத்,௪ செவெலும்கு: அன்னிய
சா.இயும்- பசகபாகல்களையும்-சன்சா தியும்-த.இமு.த்தசிவன ௮
பரமுதச்சசிவ விவர்களையும் அகன்று - நீங்க அகாதீமுத்சசிவ
னென்று, நிற்றல், - இருத்தல், -சன்னியல்பு - தனதசாதார
ணலக்ஷணம்,--அுநநியச்சை - பசபாசங்களமாத்சம் --திலிர்
5த - சீக், -சதன்சாஇக்கொத்சல் - அதிமத்தசவன ௮பரமூ
தீத னிவர்களுக்குக் சமமரகிச்சிவனென்று,-டித்றல - இரு
கல், துன்னியபொதுவியற்கை - பொருக்திய சாதரரண
கணம்,
ஆதிழமுத்கசிவனுச்கு.-அ௮ன்னிசாஇயும் - பசுபாசலங்களையு
ம், -தனசாதியு ௦2- அராதிமுதகசவன அபரமுதக்கிவ விவர்
களையும் அகன்று - 82) தஇமுத்தசவனெனறு;-கிற்றல்-
இருச்சல்-- தனனிபல்பு - தனக்சாதாரணலகஷணம்,.
அகநியத்தை - பசுபாசல்களை மாதரம்) --.தவிர்ச்து - நீ
கஃ,-- தனசாஇக்கொச சல் - அமரதிமுக5 சிவன் அபரழுத்2
சிவ னிவர்களுக்குச் சமமா௫ச் செவனென்று, நிற்றல் - இருது
தல் -ழுனனிடபொதுவியற்கை - பொருக்திய சரதா ரண
ணம்.
அப. ரமுத்திரலுக்கு:--அ௮ன்னியசாதீயும் -பசுபாசங்களை
யும் -சன்சாஇயும் - அராதிமுத்தசிவன் இதிமுத்தசிவ லிவர்
களையும)--௮கன்று - நீவ, அபரமும்தசவனென்று,--நிற்றல்-
இருத்த கன்னியல்பு - தனதசாசாரணலக௲ணம்,- க்கிய
த்சை- டசுபாசங்களைமாசத்ரம்,--தவிர்கது - நீங்கு, தனகாஇ
க்கொக்சல் - அசாதிமுத்தசிவன் திமுக னிவர்களுக்குச் ௪
மமாடச் சிய்னென்று, நிற்றல் - இருததல் . தன்னவியபொ.து
அியர்கை - பொருர்இய சாசராரணல கணம்.
பகபசார்த்தத் தன் விஞ்ஞான கமலுக்கு: ௮ன்சியசாதி
தும்-பஇபாசல்களையும், -தன்சரதியம் ப. பரளையாசறன்* சச
௧௪0, சிவஞான௫ித்தியார். சபகூூம்.
ஸிளர்களையும் அகன்று - நீங்ச கிஞ்ஞான்கலனென்று, றில்
தல்-இருத்தல்,தின்னிபல்பு மன தசாமாரணல௬௲ண 0ம்
கியசமை - பஇபரசங்களைமரத்ரம்-ஃ2விர்ச்து - நிவ்ெ-5ன
சாஇிக்சொசக்சல-ப்ரலாயாகறன்௪ சலனிவர்களு5குச்சமமாகப்।
பசுவென்று,- நிற்றல் - இருத்தல் -- துன்னியபொ தவியறகை-
பொரு இபசாசாரணலகஷணம்,
ப்ரளையாகலலுக்கு:-- அன்னிபசாதியும் - பதிபா௫க்க
ளையும்,-- தனசாதியும் - விஞ்ஞானகலன் சகலவிவர்கவை
யு அகன்று - நீற்6)--ப்ரளையாகலனென்று,.நிற்றல் _
இரச்சம்,-- சனனிபல்பு - தனதசாதாரண௰க்ஷணம்_-தக்
நிபத்சை - பதிராசங்களை மாத்ரம்)--தவிர்ச் ஐ - நிங்க தன
சாதிக்கொத்சல் - விஞ்நானகலன சக௱னிவர்களுககுச் சம
மாகப் பசுவெனறு;--நிற்றல் - இருக் தல், --தன்னியபபொ தவி
யற்கை- பொருர்இப சாகரரணலக்ஷண ம்.
சசலதுக்கு --அன்னிபசாதியும -பதிபா சங்சளையும தன்
சாஇயும் - விஞ்ஞானகறன் பரளையாக விவர்களையு 6-5
னழு - நீங்க சகலனென்று,--நிற்தல் - இருக்கம் --தன்னியல்
பு - தனதசாசாரணலக்ஷனம்,--அர்நிபச்தை -பஇதிபாசல்களை
மாத்ரம் --ததிர்ச் அ- நீங் சன்சாஇக்கொச்சல்-விஞ்ஜாண
கல பரளையாகல ஸிவர்சளுங்குச் சமமாகப் பசுவெனற,--0ிம்
தல் - இருச்சல்,-- தனவியபெரதுவியற்மை- பொருச்திய ௪ர
தசரணலக்ஷ எம்.
பாசபதார்த் 5ம். தள், மல த்துக்கு: -அனவியசாதஇயும்
பஇபசுக்களையும் --தனசரஇயு ம-மாயாசன்மல்களையும்,.ஃ௮ன்
அ௮ஃரீங்சி மமமென்ற,--நிற்றல்- இருத்தல் -தன்னிபல்பு. னு
சாசாரணறகதனம்-அச்சியத்தை பஇபசச்சளைமா தீர்க
ிர்ச் த - நீன்ட தன்சாஇக்கொத்தல் மரயாகன்மல் ஈராக்
வன், ௧௪௧
குச் சமமாகப் பரசமென்று நித்தல் - இருத்தல்) தன்னிய
பொதுவியற்கை - பொருந்திய சாதா ரணல க்ஷணம்,
மாயைசீகு:--அன்னியசா இயும்-பஇபசுக்களையும்,...சன்௪ா
தியும்-மலகன மங்சளையும்--அகனறு-ரீங்கமாடயையென்று, கி
தற5்-இருத்தல்,தன்னியல்பு- சன தசாசாரணலக்ஷணம்,--௮
உடநித்சை - பஇபசுக்களைமாத்ரம்,- தவிர்க் துஃநீக்க,.-னசர
இக்சொச்தல்-மலகனமங்களுக்குச் சமமாகப் பாசமெள்று....-
நிற்தல் - இருத்தல், தன்னிபபொதுவியற்கை - பொருகதிய
சரசாரணல௬ணம்.
கண்மத் தக்கு. -அன்னியசாதியும் - பதிபசக்களையும்,--
தன்சாஒயும் - மலமாபைகளையும், அகன்று - நீக்கக் ௧ன
மென்று; நிற்றல் - இருத்தல், தன்னியல்பு - தனத்சா
சரரணறக்ஷணம்,--அரநிபக்சை - பதிபசுக்களைமாத்ரம்,--
தவிர்க் ஐ - நீங்கு _-தன்சாஇககொத்தல் - மலமாபைகளுக்குச்
சமமாகப் பாசமென்று,--நிற்றல் - இருத்தல், தன வியபொ
துலியாகை - பொருந்திய சாதாரணலக்ஷணம்,--
சொனன வில்விரண்டிலுஎபே-௪.நி.ப பொ.த£சிர ப்பென்
கின்ற விச்.தவிரண்டினுள்ளே;- மன்னிய பொருளியாஓம்-நிலை
ெ.ற்ற பதார்த்கங்களெல்லாம், -மானமுற்முல் - அளவைப்
பொருக்இல்,-அடக்கடும் - ௮க்.கர்ப்பலிக்கும்'
சிவஜானயோகியருனா வருமாறு.
அஷகைகைகை [ந] அணகைககைக் 4
௭-2. இெப்பியல்பு பொதுவியல்பென்ற இரண்டலள்,
ஒருபொட்கு வேற்றுச்சாதிப்பொருளிலுக் தன் சரஇப்பொருளி
ஓஞ் செல்லாத சனக்குமாத்இரையே யுரித்தாய் நிலைபெறும்
தன்ம சிறப்பியல்பெனவும், வே.ற்அச்சாதிட்பொருண்மாம் இ
சையிழ் செல்லாது சன்சாஇப்பொருட்கெல்லாம் ஒப்பி நிலை
௧௪௨ சிவஞான௫த்தியார் சுபக்ஷம்.
பெறுச்சன்மை பொ தவியல்பெனவும் கூறப்படும். சாட்ிமூ
தீலிப பிரமாணஙகளாற் பிரேே௦யப்பொருள்களை யறி பஅறுமி
டத்து அவையெல்லாம் இவ்விரண்டியல்பிலு ளொனனபற்றி
அறியப்படுமென்பதரம்,
எனலே, இவ்விரண்டின் வேறாகிய வேற்றி பல்பு.பற்றி அறி
யப்படுமாயின், ௮ல்வறிவு பிராமாணியமனருய்ப் போமெனப
தாரமிற்ற. பிரமேயத்சை உறிரந்தவறி3வ தான் பிராமாணிப
மென்ப சனையு பறியுமெனவர், சான பிராமாணிபமாகாகலழி
அலவாகாமைமாததினாயே பிநிசொனரு னறிபப்படுமெனது ர,
இவவாறறிச் சனத பிராமாணிபம் பிழரிசொனரு னறிபப்ப
டுயமேபெனலுர தார்கககா முதலியோர் மதம் அடாதெனவங்
சொளக, இவர்றை வடநூலார் ௬தத் துவம் பரதத் தவமென
வழங்குப
சாஇ.பாவது ஒருநிகரனவாஏய பலபொருட்குப் பொது
ாவசேோரர் தனமை,
இசஞனே, மேதறன்னியல்பு பொ.தலியல்பென சஉற்றி
னிலககணங கூறப்பட்ட த.
இச்செய்யுள் குகடாக மயம்பற்றி முன் வைச் சவாறு.
இரம்பவழகயருரை வருமாறு.
() அைகைகை
தன்னியல்பென்சசெ.த பொதவென்றசெத என்ன மே
லிரண்டு மருளிச்செய்ஏரூர்
அன்னிப சாதியும் சன்சாஇயு மகன்றுகிற்றல் சன்னிபல்
ப - சனக்ருவேரூன சாதபென்றுசெொல்லப்பட்ட விருப்பை
பும் சனக்கு வேதற்றிருக் தன்சாஇயாயிருக்ற மாகையு மி
ளை யிரண்டையு நீங்கச் தேமாவெளநிற்றல் சனர்முள்சா விய
விளை ௧௬௩
வ்யூ ரழிச்நியத்தைத் தலிர்க் தன் சாஇச்சொற்றல் தன்னிப
பொ தவியற்கை-சனககுவேமுன சாதிபென்௮ுசொல்லப்பட்ட
விருப்பை பொழிக்,.த சனக்கு அரயசாதிென்று சொல்லப
படட மாயவெனகிற்றல் பொருந்தின சாமாக்யத்திலுடை ய
விபல்பாம்,--சொன்னவிவ் விரணடினுர்ளே மன்னிப பொறு
ஸியாவு மடங்கமி மானமூற்றால் - இப்படி. சொல்லப்பட்ட
இனனிபல்பு பொதுவெனத விரண்டிலுளளு நிலைபெற்ற பொ
ர௫ள்கொல்லா மடங்கிடு மளக்குங்காலத.த 5.
இகனார்சொல்லி.பத தனனியல்பு பொதுவென்று சொல்
லப்பட்ட விரண்டிலுள்ளு மெல்லாப் பிரமாணவ்சளூ மடல்கு
மெனலு முறைமை யறிவித,52.
சுப்ரமண்யதேடிகருசை வருமாறு.
வகையை: [ு) வனா
(7 ப்பியல்பு பொ.துவிடல்பு எனவிரண்டலுள்)அன்னியசா
இயும் -ஒருபொருட்கு வேர்றுச்சாதிப்பொருளிலும்,--2னசா இ
யும-சனசாஇப்பொருளிலும் செல்லாத,--அகனறுகிற்றல்-௪ன
க்கு மாத்திரையே யுரிச்சாய் நிலைபெஅர்தன்மை--தனனியல்
பு-சிறமப்பியல்பு எனவ *,--அ௮ர்நியத்தைத் தவிர்ச் த - வேறறுச்
சாதஇட்பொருண் மாத்திமாயின் செல்லாத, -சன்சாதிக்கொ
ச்ச்ல் - தனசாஇப் பொருட்செல்லா மெய்நிலைபெறுர் சன
மை, -துன்னிப பொதுவியற்க - பொருந்திப பொதவியல்
பெனவுல் கறகப்படும்,--மானம் - காட்சிமுதலிய பிரமாண வ்
களால் --பொருள்கள்-பொருர்இய பிரமேயப்பொருள்களை,--
உல்முல் - அறிபலுுமிடம்,த;-- பாவும் - அவையெல்லாம்,
சொன்னவிவ் விரண்டிலுள்ளே ஐடக்டும் -. ஈண்டுக்கூ.திய
விவ்விரண் டி.யல்பிலு சொன்௮பத்தி யதியப்படும்.
௧௪௪ சிவஞானித்தியார் சுபகூம்,
இதஞனே மேற் சன்னியல்பு பொ.தவியல்பென் றலி
ஸிலக்கணம் கூறப்பட்ட த.
மறைஞானதேசிகர் உரை.
அண்ணை
மேல் வரன்மூறையானே யிரதரி.பக்காட்சி மானதக்
காட்சி யிரண்டினையு மு.ஊர்த் துகருர்,
உ.பிரினோ டுணர்வுவாயி லொளீயுரு வாதிபற்சி
ச், செ.பிரொடு விகற்பம்ன்றித் தெரிவதிக் திரியககா
ட்சி, யயர்விலிக் திரியஞான மைம்புலன் சார்ந்துயிர்க்
கண், மயர்வற வந்தகஞான மானதக் காண்டலா மே.(௬)
(இ-ள்)யிரி?னே அன்மாவுடனே விஃடு£8ீங்காக சிற்-த்இ
டுணர் வு யாலே யிநஇரியமுல் கலாதிகளுஞ் சோம
வாயிலொ சூரியாக்கிநிப் பிரசாசக்களுமாகச் கூடி
ஸியுரு வாஇபற் யுருவமுசலிபவம்ரை பையககாட்்சிமுகலி
த்றிர் செமிரொ ய குற்றமின்றி யறிவ இர்இரியச்சாட்சி ;
[7] விக்பமின் தி
தீ செரிவதிர இ
ரியக்சா ட்சி
“லாயிலிடலும்புலலமாகும்!? என்பதனா லிக்திரிமச்சா ட்டி
டெனிம் வாயிற்காட்சியெனிலு மிழுக்கா,
சாமானிய விேடமென விருவிதமாம்,
இதிற் சாமாக்யமால.ஐ - சமுதாயமாயறி௮து. அஃ
தாகத? சமவாயகுணச்சோடேகூடிச் அலகள்மக்களை ய
திகை,
ள் ை வ. க௪ரு
கிசேடமாலத - அசனைப்பிரிச்சறிகை, ௮&8ரல.த ?
குன்மா மனதோடேகூடித் தேசகால வவச்தைகளுட னி5 இரி
ய விசத் தக்கு விடயமானபொரு* யறிசை.
இச்சு விச்திரிபச்காட்சியிலுடைய சம்டச்த.த்தை யநியுமி
டச் தறுவகைப்படும், சசயோகம் - சையுத்தசமவாயம் - சை
பூத்சசமவேச்சமவாயம் - சமவாயம் - சமவேதசமவாயம
விசேடணகவிசேடியபாவம்.
இவயையிற்றிற் எஊயோகமாவத - யாசொருபொழுத ௧
டம் கிட்யமாயிருக்கற ஞானமான தண்டாகாகின்ற தப்பொ
மூது சண் இகதரியம் கடம் விடயம் இந்த விரண்டினுடைய
கூட்டரவு. இ. பிரிர்திருச்ற வச் தக்களிலுடைய சம்பக
மாகையாலே சையோகமெனப் பெயராயிற்று
சையுத்சசமவாயமாலது - யாதொருபொழுத சண்ணா
ளே கடத்திலே யிரம் ரூபமாக தறிபப்படுிசனற தப்டொ
மூ சண் இர்திரியம் கடத்தையடைக்திருக்கீற ரீலாஇிரூபம்
வீடயம் இவைசளிலுடைய சம்பக்சம். அஃ்சென்போலவெ
னஸிஃ ? கண்ணுடனே கூடியிருச்ெ கடத்திலே ரூபமான.து
சமலாயமா யிருக்கையினாலே டெனவறிக,
சையுச்சசமவேசசமவாயமரவது - யாதொருபொழூஅ
கண்ணாலே கடச்சை யடைந்திருக£ற ரூபச்இ3லயிருக்கத ரூப
தீ.துவமான அதியப்படுிகற த; அப்பொழு ஏ கண் இக்தரி.பம் உரு
வத். துவம் விடயம் இவைகளிலுடைய சம்பர்தமெனலதிக
சமவாயமாவது - யாகொருபொழுது சோத்திரேச்இரி
யச்தினே சத் சமான அதிபப்பரறற, அப்பொ௫த சோசத்
இம் இரறரபம் சத்தம் விடயம்! இலவைககிலுடைய சம்பச்த்ம்
சேசுத்திர் மாசாசமிடம்ரச லநின்*கிஷஜேனவ திக,
௧௪௬ சிவஞானசித்தியார் சுபக்ூம்.
சமகேதச.வரயமாவ த - யாசொருபொழுத சோத
்.தீதிலே சச்.2த்இன் ரன்மையைக் காணப்படு? த;௮ப்பொழமு
௮ சோத்திரமிநதரிபம் சத்தத்வசாமாநியம் விடயம் இவை
களினுடைய சம்பரதம் சேரத்துரத்திலே சம3வேசமாயிருககிற
சததத்திலை சத்தத் தவஞ் சமவரயசம்பஈ,சமாயிருக்கையிஞ
லெனவறிச.
விசேடணவி?ேடியபாவமாவத - யாசொருபொமு௫ ௪
ணனுடனே கூடியிருச்சற பூமியிலே கடதச்தினுடைய வில்லா
மையான தறிபப்பரகற2. அ௮ஃதாவ.த, இச்தப்பூமியிற் கட
மிற்லையெனருல் அப்பொழுது சண்ணுடசேகூடின பூமி விே
டம், கடாபாவம் விசேஷியம் ; கடரபரவச்தையுடைபா
அ பூகலம் எனரபொழுது கண்ணுடனே கூடினபூமி விசேஷ்
௨2, கடாபாவம் வி?-ட்ணம்
இங்கன மிர்தரிபச்சாட்சி யஅகி,5மரன சம்பக்தமாய்வச்
தவாறுகாண்க. சம்டர்.சமெனிலும் சன்னிகரிடமெனிலுமிழுச்
கா. உ.ம், எஇர்திரியமத்கத் இணங்கும்பொமுதாறு-புச் தந
அம பாரறிவிப்பாம்?? £இரதிமிபமச்,52் இனல்குதலேசைபோ
ச-மிர்சப் பொருளுணர்ச்சியாம்!? 2சாதிகுணர்தள்னிதி சை
யோகசமவாயமாம்-போதமுளார் காங்கானும்போ,த?? *4சை
ய.சகசமவேத சமவாயசம்பர்5-மெய்தங்குணதச் துவதீதிலே?*
சத்தஞ்சமலேதச் தாலேசெகிப்புலத் துச்-௪ச,சமா மென்றே
யறி?? எசத்சச்இர்சாமாரி யச்ைைத்சருமசனில். வச் சப
வேச்சமவாயம்?? ௨சவாத௫ வாய சம்பர்தர்சருஜ்சாணைேபாவ்
விசேடணத் தவம்”. இழனைப்:பெஎட்சரத்திற் கூறின த்ரி
ண்டுக்காண்௧.
அயர்வி ஜீர்தி குற்றமில்லாசி ஞானச் இரியல்களின ௮
ரியஞர்ன ரம் ஞானமான சச்சாதினிடயங்களைம் மொ
புலன் சார்ச்துயி ர் யரள்மாகிலிடச் த. மபுக்சமதக்ர்த
அளை. ௧௪ள
ர்ச்சண் மயர்வற ௮க்த மனச்,சா லறியு றிது மான்தச்காட்சி
வாதஞான மா யாம்-.-௭-று. (௬)
னக சகாண்ட
லா?ம.
சிவாக்ரயோகியருரை வருமாறு.
வ
மேலிச்த்ரியப்பிரத்யக்ூ மானலப்பிரசத்யக்ூங்களி ஐுடை
ய கீரமுவ்கூறுன்ற த.
உயிரிஜனே டு னர்வுவாயி லொளியுருவாஇபற்றிச் செயிரின்றி
விகற்டமேரடு வெரிவஇத்திரிபச்சாட்சி- ஜன்ம சற்சத்தியான.து
ப்ராணலாயு மனசுடனே $€பாஹ்யேக்த்ரியத்வாரா சூரி.பாஇப்
பிரசாசங்கள் சகாயமாக ரூபாதி பானவஸ்துக்களை ௪ம்பச்உ த்
அச் குற்றமாயெ 1 ௪ம்சயமும் 8[ விபர்யயமும் *பூர்வாறுபவ
ஐூிசமாகிய ஸ்ம்ருதியு பன்றி சாமஜாதியாகு வி"ஷடமாசச் கா
ண்சிறஐ இரசரியப்ரத்யசூம், **வாயிலிடனும் புலலுமாகும்!?
எனவறிக,
$ பாஹ்யேக்ச்ரியத்வாரா -புறவிந்த்ரியக்களை முன்னிட்
டுக்கொண்டு, 1: சம்சயம் - ஐ.பம்) 4] விபர்பயம் - இரிவ, * பூ
ர்வ றபவஜநிதம் - முன்னினை௮. ச
இல்விர்த்ரியப் பிரச்யக்ஷச்திற் கேதுவான விஷயேர்த்
ரிய சச்நிசர்ஷம் விஷயபேசத்இனாற் சம்பர் தபேதமாரும்.
அலையாவன ? சம்யோகம் சம்யுக்சசமவாயம் சம்யுச்ச. கம வ
சசமவாயம் கவாயம் சமவேதசமவாயம் விசேஷண்விசே
ஓயபாவம்.
மேகலினவயிற்றின் தரிசசம்:-கடதரிசாத்திஜே. ௪ க்ஷ
வு்௫ம் சடச்.தச்குமுண்டான _ சிம்பர்தம் ஜ் ம.
*சம்சள்லுஞ்சொல்கைஎத்திசித்த அ:
௧௪௮ சுவஞான௫த்தியார் சபக்ஷம்,
கடத்ரூபத்இற்குஞ் சகதாவுக்குமுண்டான சம்பக்தம்
சையுச்சசமவாயம்,
கடத்ரூபத்தில் ரூபக்காதி சாமாக்யத்தித்கும் ௪௬ஷ-
வுச்குமுண்டான சம்பரநகம் சையுச்ச சமவேத சமவாயம்.
சப்தத்திற்குஞ் ஸ்ரோத்ரத்தற்கு முண்டான சம்பச்து
ம் சமவாயம்.
சப் ச,ச்வஜாஇச்கும் ஸ்ரோதீரத். தகு முண்டான சம்
பர்தம் சமமேசசமவாயம்.
அபராவத்தையும் சமவாயத்சையுங் கீரஹிக்கிசபொழுது ௪
கஷாவுக்கும் சமவாமயாதாரமான படத்திற்கும் அபாவாதார
மான பூகலத்திர்கு முண்டாகன சம்பர்தம் சையோகம்.
சக்ர சையுக்கமானபடத்தில் படத்துவம் சமவாய
ெெ-ன்கிறபொழுது சையுக்சவிசேஷ்யத்வம் சம்பர்,சம்.
இச்தபடத்திலே படத்வம் சமவேசமெனறு க ரஹிக்தற
டொமுது சையகசவிசேஷணச்சை சம்பநதம்.
௪க்ஷஈ சையுச்சமானபூசலச்இ லிப்பூமிமிறே கடமில்லை
பென்சிதபோது பூகலம் விசேஷணம்,சடாபாவம்விசேஷ்யம்,
அகத அபாலசத்,துக்கும் சக்ஷாவுக்கும் சையுக்தலிசேக்ய
தை சம்பகீசீம் கடாபாவக்தையுடையது பூகலமென்றயேர
௮, அபாவம் விசேஷணம், பூகலம் விசேஷ்யம். இதற்குண்
டான சம்பர்தஞ் சையுக்சவிசேஷணத்தை
* அடடடதராடு 27 ண ௨௦௯௦0௦ ஷூவியொ
* நஷஹலி 28 | வடாகி உழவ ஹலீமா ச ஹ்சடவாம
யொ.மா அ,.௧8 |॥ ஷய, ஹூவாயா.ச் ச மண
ஹாரா யொ.) வடியட்ச வலிவெசாக- ஷ&
ஷர ளவ ௧௪௯
வாயாசி மணக? | றாவஹ 2] 2 ஹணரொரா
அர ஹூவ_௪ சயாஷி_ச6| ்ரஜ..வ ஹ$வெ.சாஃ-?
ஷூவாயாசு ௨) தீய2.௪ | விஷஸொெஷண _சயாலாவ ஹூ
வாய$ிஸிசா | விபெஷ. 3௯! ந வாமலாவ ஹ$ூ
வாய ந.திரி9௪ உதி
சம்ப தமெனிலும் சகநிகர் “மெனிஐு மாச்கும்என விச,
அயர்வி லிசதிரியஞான மைம்புறன் சாாச் துயிர்க்கண் மய
ர்ற வர்கஞான மானதக காண்டலாமே-குற்றமில்லாமற் பா
ர்ச்ற ஞானேகத்ரிபமானது சப்சாது பஞ்சவிஷபங்களைப்
பொருச்இ சம்சயாஇ மயக்கங்களற வுண்டான ௮றுபவத்ை
மனசினாலே அறுசர்தாரம்பண்ணுவது மானசப்பிர த்தியக்ஷம்.
இர இரியமத்தத் இணக்கும்பொழமுகாறு- பக்தமுறும் பா
சதி.விப்பாம்!”? 4இநதிரியமச்தத் இணங்குதல் சையோகமு 5-ல்
சீப் பொருளுணர்ச்சியாம்?? £சாஇகுணகதன்னிற் சையோகச
மவாயமாம் - போதமுளார் தாங்காணனும்போத “சையுத்க௪
மலே சமவாயசம்பஈ,5-மெய் தல் குணசச் துவத்இ?ல?? ௭௪
த்சஞாம?வதச் தாலேசெவிப்புறத் தக்-சத்தமா மென்றேப
றி” எசத்தத்திற்சாமாரி யத்சைத்தருமதனில் - வைத்தசமவே
கீசமவாயம்!? தவாதசமவாய சம்பர்சம்,சருவ்சா - ணபாவவி
சேடணச் தவம்",
வைகைக்
ஞான்ப்பிர்காசருரை வருமா,
அஸஷ்கனு ணைககை
ப்ரத்திமசட சான்ஸ் மக்கள மிரண்டு இருகிருந்தத்
தாத் கூறுகளருர்.
௧௫ சுவஞானூத்தஇயார் சுபகூம்,
உயிரினேடு . அன்மாவாகிய ப் ரமாதரவோடு,- உணர்வு
ற்சத்தியாயே ப்ரமாணம்,--வாயில் - மலத்தைச் இதி தரிக9
பாதச் இற்சத்தியைச் சறி௮ விளச்சாநின்று சனக்குப் ப்ரோரக
மாயிராறித்குல் கலை விகசை ராகல்களோடுகூடி.ய மளசினாலே
செலுத்தப்பட்ட விகதிரியம்;--ஒளி - காட்டாகிய சோமசூமி
யாக்கிப்பிரகரசம்,--உருவாதி- உருவ சத்த ஸ்பரிச விரச கக்
தங்க ளிவைகளை, பற்றி - பொருந்தி, -செயிரொடு விகற்ப
மினதி - ஐபர்திரிவோடு சவிகற்பமின்றி,--ெரிவ.த - கிர்விகற்
பமாகச் சாண்பத,--இநஇரிபக்காட்சி - வாயிற் ப்ரத் திய
ம்; -அயர்விலிசதிரிபஞானம் - முனசெரனனவாயிற் ப்ரதஇ
பகூமாகய நிரவிகற்பஞானம்,--ஜம்புலன்சார்க் த-௪த்த ஸ்ப
ரி” ரூப ரச கஈதங்களைப் பொருக்இ,--மயர்வ2-ஜயச் இரிவுசவி
னறி,--&யிர்க்கண் -அன்மாவினத புத்திகலுஷி5 சற்சததியினி
டத்தது வி.ஐவாய்,--மயர்வறவசகஞானம் - விளய்உய சவி
கற்பஞானம் பெளத் 5ப்ரமித ப்ரத்தியக்ஷமாயிருக்காலு மீதின்
னரூபமாகவேஹுமெனு மனசின ஐ சல்கற்ப சக்சேகஞான மு
னனாச வண்டாதலிஞல்,- மான தச்சாண்டலாமே- மானப்
ப். ரதிீஇமக்ஷமுமாமே.
புள்சச9 மளசென்றும் பெயர் பொத, பெளத்தமென்ன
செம்மைப்பொருள்.
தத். தவ வியாபாரமுரைமை சழி.துசாற்று்றோம்:--ஒரு
இற் ஈத்தருபமாசய வேரர்ஞானச்சானே தற்பொருளறிவென்
௮ம் பிசப்பொருளறிவென்று மிருவிதமாயிருக்கும்,
அப்படி.யிருக்சாலும் பிறப்பொருளறிவாயிருக்க தரன்று
னே தற்பொருளறிவாயிருச் த பகுப்பத் திருசன்மையாயிருக்
குச். பிறப்பொரறாளை யறியுமிடத் ஐத் திற்பொருஈறிவான.து
தித்பொருளறியுஞ் சமுகரய த்ரூ. மர.தீருரூப மூள்மணச்ச சர்
த்ருரூப சிவப வான்மருப ப்ரத்நிமக்ரூப் 'இித்சத்நியென்சள்ற
வினவ, கடக
ய்ரமாதா, பிறப்பொருளறிவானத கரணருப வெொத்திரூப
ஊான்மச்த்திரூப பராக்ருப இற்சத்தியென்தன்ற ப்ரமாண
ம். ப்ரமாணத்தின தறிகற்ரொழிலானது ச்ரியையென்னெ ற
ப். ரமிதி, பிரப்பொருளென்ன் றத கர்.த்ருகரணச் கரியைசட்
கசயமாயே கன்மமென்சன்.ற ப்ரமேயம்.
கீத்பொருளை யறியுமிடத் தச் தத்பொருளறிவு பிறப்பொரு
ளறிவனகனற விரண்டிற்கும் பொது ஈடு7சித்ரூ-மா5இர வர்
5 ரான்ம ப் ரேரகவறிவானது கர்த்ரூப மாத்ர சிெவரூபானம
ரூப சிற்சத்தியென௫ன்ற ப்ரமாதா. இப்பீரமாதாவோடு மனா
கத பிரப்பொருள் ப்ரமாதாவாயிருந்த தற்பொரறாளறிவானது
கரணருப இவெசத்திரூபான்மசத்திரூப ப்ரத்டக்ரூப இற்சத்இ
யென்சன்2 ப்ரமாணம், ப்ரமாணத்தின சறிதத்ரொழியான
து சீரியையென்கின் ற ப்ரமிதி, பிறப்பொருளறிவான பார்க்
ப ஏிற்சத்திபென்னெ.ற பிறப்பொருட் பிரமேயம்போ லல்லா
மற் பிறப்பொருட் ப் ரமாணரூபமாக வறியப்படும் ப்ரமேயம்.
சிவன் முச்தசிவன் அபரமுச் வென் ஜீவன் முத் தகிவன்
ஜீவான்மாவென்னு மைவர்ச்கும் அவரவர்ச் கர்யமாகுய வவ
'சவர் பிறப்பொருட் சத்சிற்பிரமேயம் ஸ்வரூபமன்று, பின்னப்
பொருள். அவரவர் ப்ரமாதிரூபம் ப்ரமாணருப மிரண்டும்
இவான்மாவுக்கு. ப ஜிவன்முத்தசவலு£$கும் அபரமுத்தடிெளலுக்
கு மாத்தரஞ் செப்பப்படு பகாகிய ௪டதச் பெளத்த சவிகந்ப
ஞான மெளயாதிசமாகலாற் பெளத்த தூல விகத்பமரத் இரத்
௯.5, கள்ளி கீல்காமகிற்குமூன் னற்பகாத்,௪ அவிசற்ப நிர்வி
சற்பஞான ப்ரமிதிரூபமும், பிறப்பொரும் ப்சமரணமாகும் த.ஜ்
பொருட் எச்ப்சமேயரூபமுமாக காதும். புப்பற்த [ல.௮வே
ரூ வவரவர்க்கு சசன்காய்த், திட்ட சம கஷண்மன்றி ஸ்லருப
எதன் மரய்த் சரனேலிருச்கும்,! ஏன்வாற் சார்தத்தவள்
௧௫௨, சிவஞானச்தியார்சபக்ஷம்,
இற்சதஇவிருத்தியிற் சிறித மலத்கைநீககப் பிறப்பொருளநி
திலைப பண்ணுழலைககுறி5 தப் பகுப்பற்று ஞானஈத இனமே
லி சசாசததிகோதத கரியாசத்தருப வீரொருகரணரூமி.யா
யிருககனஐ பராகரூபிபபெயரெய்திய வெர்மு௰யாகிப இற்
௪சதிபைப் பொருந்து யதனிடததினுள் எற்பசவிகற்பறிர்விக
ிபஞானமா யினிமே லி5இரியதலாரத்தால் விசயாகதவஇ
ஞூல் மலவாசனைமாற்றிப் மியபபொரு*ள யி. நவென் சறியும்படி.
ஃு மேலிராக*சதவங்கோத்த கலாகத்வமெனகன்்.ஐ தனனாுல்
மலவாசளைபைமாறறி மிறுகாரியமென றுசயோகரத் தனன
காகசகடலதெனது சஙகற்பிததப் பண்ணும்படிச்கு மறி2ல்
பனணுசற்ரெழிம்களை மலவாசனைமணககச் சிறித விளக்கி
பபபபோதுமாதரங் கரணசாரகமாயிருக்த த.
பினனட ஸுள்முகமாய்த் இரும்பிப் பிறப்பொருளறிகல்
பண்ணுதலைச் குறித தப் பகுப்.ற்று ஞாஇருகர்திருரூப விசிரா
ருகாதருரூபியாயிருக்கின்ற பிரத்துபகரு9ப் பெயரெய்திய திரு
[-பியமுக சிற்கதஇிபைப் பொருகதி யதினெதாமூக இழ்சத்தி
கரணங்கொண் டறிநற் பண்ணு; ற்ரொழிமகளைப் பண்ணுலிக்
சூள் சாமர்த்இபச்கையு மச்சிற்சத்து பிறப்பொருள்காட்ட
லசசிற்சதஇகொண்டு பிறப்பொருளதியும் சாமர்தி தியதறையும்
விளக யச்கலை காகருகாரகமாயிருர்,2 த.
தற்பொருளதிசல பண்ணுதலைகருறித்தப் பகுப்பற்௮
ஞானசத்தி தன்மேலிச்சாசச்சிசோத்ச கரியாசத்திரூப கீ
சொருகரணருபிபாயிருக்ன்ற பீ்ரத்யக்ரூ9ிப் பெயரொய்திய
இரும்பியமூகமாகிய சிறசத்இிபைப்பொருர்தி யஇலறிகல் பண்
ணுசுற்றொழில்களைச் றி விளக்கிச் கரணகாரகமாயிருர்த.த.
பின் னர்ச வெதிர்முகூற்சத்தி இரும்பியமுகசிற்சத் இச
ளிரண்டற்கும் பொதுகடுர் சித்ருபமாத்ர வச்தரான்ம கர்த்ரு
௮ிளாைவ. ௧௫௩
ரூபமாத்ர சிற்சத்தியைப்பொருச்தி யஇிற் நிரும்பியமுக சற்
௪தஇ கரணங்கொண் டறிதல்பண்ணாதற் மொழில்களைப் பண்
ஹவிஃ்குஞ் சாமர்த்தியததையும அச்சிற்சத்தி சற்பொருள்கா
ட்ட வச்சிற்சர்திகொண்டு தற்பொருளதியுஞ் சாமர்ததியத்
சையும் விளக யகசலை கர்ச்ருகாரகமாயிருஈத த.
அப்படியிநம்து நானறிவேன் மானறிபாநித்கின்றேன் தா
ன் பண்ணு?வன் கானபண்ணாகிற்கெறே னென்று ம,அறிர் கபின
ஓம் பணணினபினனு 2 நானறிஈசேன் சானபண்ணினே னென
அம்,மூன் னற்ப சவிகற்ப நிர்விகற்டபஞானமாய் அஹங்கா.ர தூ
லவிகற்பார்ப்பசமா யறிநல் பண்ணுதற் கிரமத்தில் கர்விதீ நச
சங்கரமப்பித த நிற்கும்; அதலாற் கலை கர்த்ருகாரகமெனப
சே மூகதயம்.
பிறப்பொருட் ப்்ரமாணமென்கன். ந தர்பொருட் ப்
சமேயஈதான ருூனே ப்ரத் பக்ரூப தற்பொருட்பரமாஇிரு ப்
சமாணருபமா யஇ லதிசூககுமித்து மேயவிலகஷணமாய்ப்
புரிதீ து ஸ்வயம் ப்ரகாசமாய் நிரச்இரமாய்ச் ௪டிதிவிளங்
இவிடுதலா லநவதசையினறித் தற்பொருட்ப்ரமேய விஷயச்
இற் ப்ரமாதாமுதலிய நான்குர் ஸ்வருபமாயிருநசாலும் ப்ரமா
தாவல்ல; ப்ரமாகா ப்ரமாணமல்ல, ப்ரமாணம் ப்ரமிதியல்
ல; ப்ரமிதி ப்ரமேயமல் ம, ப்ரமேபமெனவறிக, பிறப்பொறு
ட் சிற்ப்ரே யவிஷபத்திலேயுஜ் சிறித ஜெப்பொப்பிருத்தலா
லப்படி. யொருபடியறிக,
பின்பு விச்தயொதத்வங் கலையினா லொருபடி. விளஎங்கேயே
கர்ணருப பார்ச்ரூப ஞானசத்தரூப சிற்சத்தியைப்பொருக்இ
மலவாசனைபை றீச்சசி பெளி௮பண்ணிக் கரணகா ரகமென ௮
பெயர்பெற்று நிற்கும், ராகதத்வற் கரணரூப பார்க்ரூப
௧௪ சிவஞானித்தியார் சுபகஷம்,
விசசாசத்திரப இற்சகச்தியைப்பொருகதி போஃ்யப்பொருளி
லபர்சிப்பிததச் கரணகாரகமெனற பெபர்பெற்று நிர்கும்.
காறசச்வ நியகதகவததாற் போசக்கெயப்பொருளிம் நிய
மிசத புரடனை யேகி நியதியோடு கரணசாரகங் கர்தருகாரச
மூமனறிம் கரணமாததிரமாயிநநதாலு மொருப்ரசாரதழாற்
காதருகாரகென்று பெ.பர்பெற்றுநிர கு ௦.
புருடச,க௨ம் அவிவேக ப்ரதிபதத விபரீத ௬௧.துக்க [”
ஹ வேதன போகக்கரிபைபைப் பண்ணு ॥ போகதரவா
யோகேடிக் கா சருகாரகமெனஅ௮ படெயாபெற்று திர்டீ
ப்ரகருதிததவஞ் சாதாரணசாதாரணமுமாய்ப்
ட்பிரவிரு ச கியம வியாபார குணகாரிபத்வாரதத
சனககுக மூள போககயபோகப்பொருளகளை யுன்டா
குணசதவததோடுகூடக் கரரணமாகத்திரமாய் நிற்கும்
மாததிரைசளும் பூகங்களுமாகிய தேரிற் ஜேராளி2பர
கும்.
சக்க த்வருலிய ஞானேச்த்ரிபம் இச்சாசத்தரூபகற
சத்திபைப்பொருசக்இிய விராகதத்வதமாற் செலுததப்பட டம்
தசிறசததிபைபபொரும்இப விராகதத்வமணச்ச மனசினாலே
வப்பட்டு பார்க்ருப ஞானசதஇிரு.. சற்சச்தஇிபைப்பொருக்தி
முன்சொல்லிப'புறபோகமயேப்பொருள்களைச்சாண்பித் தத 9
தி சத்திபொரகதஇப வித்யாததவதழிறாற் புருஷ ஜனொன்றிது
வெள றஐரியு2படிபண்ணி£$ கரணகாரகமென௮ பெயர்பெற்று
திற்கும்.
அச்சவறிவு நிர்விகற்பஞானமென்று மிச்இரி.பப்பிரததிய
சூமென்றுஞ் சொல்லப்படும்.
௮வ்வறிவை யவ்விராக,2தவங் கலக்கும்,
அளைவ. குறு
திரும்ப ௮ராகதத்வத்தோடு கோத்துநிற்கும் மனதத்வ
மக்தரிர்விகற்பஞானத்இற் ரோற்றும்பொருள்பளி லொனறை
விகற்பித தத தூகக யிது வனிகையின த ரூபமாகவேணுமென
இ.அமூதல் ரூபங்களைச சகேசமாய்ச் சஙகற்பிழ் த அறங்கார
பு2இப்?ரரகமாய்க் சரணகாரகமெனறு பெயர்பெற்றுகிற்கும்.
கலா தவதசோடு கோச் துகிற்கு ம௦றங்காரகதவம் புற
ட்பொரு ளறிகல் பண்ணுலைககுதி5.த ஞாஇரு கர்த்ருரூப கர்
௧௫௫3 மாச்இிரமாய்த தறத்பொருளறிஃல் பண்ணு 5லைக்குறின்
த ஞானசததிமே லிசசாசததிகோதது கரியாசத இருப ரண
ரூ9பாயு மிரகனேற ப் ரத.பகரு$ிபபெமராய்இிய இருமமி
யமுூிபாகிய சிறகு திடையு மெதாமுகசிற்சதஇ இரும்பிடமுக
சைக திகளிரண்உந்கு மாதரானமசிககாத்ருரூபமாத்ர சிற
சத்திடையும் கலாகதவத் துவாரத்சார் பொருத) யன இனி
டத்ிலறிகல் பண்ணு? ஈரொழிற்களையு மக்சததொழிற்களைப
பணணுவிச்குரு சாமார்ததியதகசையு முறையைப் சமர்த்தித
இசகவிஈதிரிய நிர்விகற்பஞஜான மெதைபபற்றிவர்ததோ ௨சை
நிசசயமாய் கானறி?2வ நானறிபாநிற்கனறோேன நானபண்ணு
வேன கானபண்ணாகிறகன் தேனென்றும்; ௮றிஈகமினலும் பண்
ணினபினனும௦் நானறிக்2தன கானபண்ணினே னெனறும்: ௮ச்.5
௪ கலைபினு லுர்ப்பவிதத சற் பொருள்விஷப கிவிகத்பஞாூன
நரைப்பற்றிப் பிறககுஞ் சவிஈற்பஞானமாம்ப் பிறப்பொருள்
தஜய வித்யொகலாகலுஷிச பார்க்ரூப ஞானக்கரி.பாசதீ
திபை விஷயீகரிகறு கர்வித்து சங்கீரமப்பிதது நிழ்குமாத
லா லொருப்ரகாரத்காற் கரணகாரகமெனறும் ப்ரதாகமாய்
கர்த்ருகாரகெெ பன்னும் பெயாபெற்றுகிற்கும்,
பின்பு வித்யாகத்வச்சோடுகோச் தநிற்கும் புத்திதத்வம்
ச ரணரூப பார்க்ருப ஞானசத்திரூப சிற் சத்தியைப்பொரும்இி
கடு௯ சிுவஞானடத்தியாச் சுபக்ஷம்,
இவள்வனிகை இதமாலை இதசச்தனம் இதசர்ப்பம் இதமுர்
இ௫விடம் இத கராதம் என் நிவைமூசற்பொருள்களை நிச௪
பிறக கரணகாரகமென்று பெயர்பெற்று நிற்கு ம.
அத நிச்சயிசசப்பட்டபொருள் கேயமாத்திரத்இ௫றே
தான போகத் துககுப் பொருந்திய கன ?2மச்இரிபங்களாற் குர
ரியப்பட்டுத் தான புதஇியிம் ப்ரஇபிம்பிசகு 2.
பு.தீஇி யதனாற் ௬ுகரூபையாயு5 துக்கரூபையாயும் மோக
ரூபையாயு மிருககு ம.
௮5த சுகமூதலாகி.. மூன்றை யொவ்வொன்ருப் பார்க்
ரூபஞானசக இபொருஇப விசதிபாசத்வமொன நிதுவென்று
நிர்விகறபமரயப் பார்க்கும்
அரதப்பார்வைபைப் பார்ச்குரூப விச்சாசதஇபொருக்திய
விராகததவ முபரஞா9ிப்பிக ஐ கலக்கும்.
௮௧௪ விராகதத்வத்சோடுிசகோச் சக்கவிர்சாசச்சிபொ
ருந்திப்மன தவ மிற சு5ரூ.பஅமாகவேணும் இது தககரூபமாக
பேனும் இதமோகருப.மாகவேணுமெனறு விகற்பிச்து ஒவ்
வொன்சைத தூச௫ச் சற்கற்பிச்கும,
கலாதச்வத்சொடுசோத் த ட்ரத்இபக்ரூபஞானச தபு,
௫௧ இய வாங்காரதத்வம் வித பாததவத் இறுத ஜ்ற்றி கிர்
சற்பஞான ஜெ விஷையிகரிக் ஐ வர்ச?தோ வக2வஸ்
ய கானி -சையிப்பேனெனறு கர்விக்கு,
பின்பு தற்ப்ரகாச பிறப்ரகரசமாயிரு£ன்ற புத்திகத்வ
தீதித மூன ப்ரபர?9த்ச பார்க்ரூ.சித்சத்தி விருத்இ5குறி
நிர்விகற்ப பிறப்ரசாசதசோடுகோக்க தற்ப்ரகரசத்து லச்௪ல்
சுகதக்கமோகங்க ளிதசச மிததக்ச மிறமோகமென்று
சோற்றம்,
அளவை, கட
௮க்தச் சுசதுக்கமோகங்களோடு பகுப்பற்றிருக்கு மர்தப்
பத்தி யதயவசாய சவிகற்பஞானசத்இல்நினறு மக்சப்புதத
ப்ரகாசகுகோடுகலக தனது அ௮தனறிசத்ரொெழிலோடும வித்
யாததவததோடுகோத் துக் களமபி யஈதப்பு சதிப்பிரசகாசாககி
சமாதர போக்கயத்தினமேல்விமுக வெதிர்முகஞானசச்தி
யில் அச்தப்புததஇப்ரகாசத்தினது விகறபாதோய்நது சறறே
சவி5ற்பஞானமாய்வரும்புததி யதயவசாய முற்றுப்பொருக
திய பெளததசுகதுகக மோகபோகமெனகனத வேதளையினது
சுபூர்த்தி தடபூத்தி”ச சொரூப சுபாகு துராசச்சமாய்கு்
கோரற்றும்போகதகை யாங்காரததோட்கோச்துத இரும்பிய
முகசிசைதஇ,கலையினாத் றன்னிடததின முனஹோற்றிப வள்ளற்
ப சவிகற்பஞானமான சுவசம்வேசனா ப்ரத்தியக்ஷத்தை யகவ்
காரவிசற்ப சவிசற்பமாக&, நானசக நான தகக நானமேரதி
யெனறு பெயாககோப்பபோசமாய் ; புகும் அறுபவிக்கும்
பார்கரும்யெனறும் பரோனமுடுயென்றும் பரசங்விசசதென
றும சததயெனறும் மெதரமுககசிற்சத இககுப் பெயரென்ாறிக,
ப்ரத்யக்ரூபி யென்றும் ஸ்வயோனமுூ யென்றும் ஸ்வ
சற்விச் தென்றும் சத்திமா னென்றும் சிவான்மாவெனறு
௫ும்பியமுககற்சத் திக்குப் பெயரென்றறிக
௮ம்.த வெதிர்முகஇற்சத் இத் இரும்பியமுக௫ற்சத் இக ளிர
ஆன தந்சரானமசித்தானமாவுக்கு மவரவ ரீரிரு௪ த இச்குள்
சகுஞ் சககான்மாவென்பகைக் குறித்துச் சவனென்று மர
னமாவென்றும் பெயரொனறிக.
பின்ஐுமொரு சிற்சத்தியிலுடைய வெதிர்முகருபக் இரும்
பிய மூகரூபமே சத்தியென்றுஞ் சிவனென்றுஞ் சொல்லப்படு
மாதலாற் தனதுசத்தியைத்தகிர வன் ருனென்பஇில்லையென்
கு சிவஞானடுித்தியார் சுபக்ஷம்;
பத மப்படியாதலாற் ஜன தசத்திபைத்தவிர வான்மாக் தா
னெனப தில்லையெனப தமறிக,
இருமப வநதலஹங்காரங் கலையினால் கிளக்சிய சரிபாச
ீ.த பப்பொரு5தி மனோசஙகறபநூனனளாகப் ப்ராணவாயு
கனெஈதிரியககசசெலுததஇி ஞானசத்தியாலறிகல் கடமுத
ற் காரியபதீராச சககளைப் பண்ணு 2.
கெண்கைன்ளிஷயாவைவ்க அ
சிவஷானயோகியநுரை வருமாறு.
ண்கள்
௭.-.த. மேற்கூறிட்போகத காடடு நானசலுஎளும், கனளை
கோககநிர்குமறிவாகய அனமாவினினறும் விடயங்களை கோக்
தயோடுபறிவாகிய சறசத இ, சலாமுசலிய பொழிகளையு 0, அவ்
ச்றிச்குக துணையாய் வலிசெய்து நிற்கும் தேயுமுதலிய பூகவ
க யும, அபபூதிககளுககு முசற்காரணமாய் அவற்றைவிட்டு
நீ ஜகுதலினறி உ௨னாயவருவமு2லிய கதனமாத்தரைகளைய மதி
ட்டி ததுககொணடு, ஐபவிபரீ-க குற்சகசளும பெயர்சாதிமு
தீலிப விகற்பமுபினறி, உருவமுசலியவைம்புலனகளை மிருவிக
அபமாயறியுமறிவு வாயிற்காட்ச்பெனப்படும அங்கனமைம்பு௮
னக்ளை இயைஈசறிஈக பினனா மீள மசத்கலினறிச்சிககத்தா,?
சகதிககப்பட்டு நிவபெறுவகாய அ௮வ்வாயிற்கரட்சியறிவு;
யர் சாதி முதலியவற்ரான விபரீசமாதலினறி கிச்சயமாய்ப் ப்தி,
இதத் ஹவதடுனசண் வருகலாளுகிய சலிகர்பவணர்வாய் உயி
னோடுணர்வு தெரிவது மானதகசாடசயெனப்படுமெனபதாம,
ஐம்புலன்சார்ச்தயர்விலிக்தஇரியஞான மென மாஅ
இன ஐந்சாழுருபு,
ஓடிணாவ வினைக்சொகசை,
விளை ௧௫௯
ஒளி அகுபெயர்.
௮ தியெனப,சனை ஒளிபோடுவ் கூட்டுக,
சாரகதபினெனபது சாரக்தெனத்திரிகது காரிபதீதஇின்மே
னின ௮.
உயிரச்குப் பற்றககோடாகய புதை உயிரென்றுபசரி
சசார்.
வர் சஞானமென்ஜம் பெயரெச்சம் அறுசென் பெய் ர
னருற்போல நினற.
மனத் தினறொழிற்பாடு முனனாக நிகழ்கலின மானசககா
ட்? பெனப்படட த.
அதிகாரமுரைமையென்னாமூத்திபான் உயிரிேரிணாவு
தெரிவசதெனபதனை ௮அளவையஇகாரமூமுதிலு முய்த் ரைகக.
நஇிரம்பவழகியருரை வருமா.று.
வல்கைக (0ல்
முூனசொன்ன பீரத்தியகூப்பிரமாணம் காலில் வாயில்
₹ரட்சியு மானதககாட்சியு மேலருளிச்செய்களுூர்
உயிரி?னா ரணெர்வுவாயி லொளியரு வாஇபர்றிச் செயிரொர
பவிகற்பமின்றித தெரிவ இகஇரியக்காட்சி - ப்ராணலாயுஒம்
ன மபோதமு மிம்தரியங்சளுஞ் சோமசூரியாகடிப்பிரகாசமு
மாச வருவமுசலானவையிர்றைப் பொருக்தக் ருற்றத்சோ
கத்ரியவிகற்பமுமினறியே காண்பத இர்த்ரியப்பிரத் தியக்ஷ
ம் --அயர்வி லிர்திரி ஞான மைம்புலன சார்ச் தயிர்க்கண் மப
ர்வ வஈதஞான மானதக் காண்டலாமே- குத்தமில்லாத விச்
த்ரியம்சளினது ௮றிவகளானது பஞ்சவிஷயங்க*யும்பொரு
௧௬௦0 சவஞானத்தியார் சுபக்ஷம்,
த் யான்மாவினிடத்திலே மடக்கமற வகதவறிவு மானதப்
பிரத் இயக்ஷம்.
சப். ரமண்யதேசகருரை வருமாறு.
௦
(மேத்கூறி.போகத காட்டிகானசனுஎளும்) உயிரின் த
அனைகோககி நிறகுமறிவாகிய வானமாவினினறும்;--ஒடுண
ர்வு - விடயவகஃ நோககயோடு மறிவாகய இறசத்தி--
வசயில் - கணமுலிய பெரறிகளையும,--ஒளியாதி - அவறதிற்
கு.க ஜணையாய் வலிசெப் தடனிறகுஈ தேயுமுகலிய பூக்களை
யு. உருவாஇபற்றி - ௮ப்பூதஙகளுககு முதற்காரணமா யய
ரிறைவிடடு கீஙகுசலினறி யுடனாகய வருவமுசலிய தனமாத்த
ரைகளையு திட்டி சதுககொண்டு,-செயர் - ஐயவிபரீத குற்ற
ங்களுமி, -௨றுவிகறபமினறி - பொருந்திய பெயர்சாஇி முதலி
ய விசறபமுமினதி,--செறிய த - உருவமுசலிய வைமபுலன்௪
ளை நிருவிகற்பமா யறியுமறிவு,--இர இரிபசுகாட்சி - வாயிற்கா
ட்சியெனப்படும்,--ஓமபுலன்சாரஈது - அதஙஙனமைம்புலனகளை
யியைக்சறிக்த பினனா,--அயர்வில் - மீளவு த் சலின் றி,--இ
கதிரிபஞானம் - இததத்தாற சி இககபபட்டு நிலைபெறுவதாகிய
அவவாயிற்காடடிபறிவ,--மயாவற - பெயர்சாது முதலியன
ல்முன விபரீசமாசலினறி நிச்சயமாய்,--உயிரக்கண் - பூதத
தீத்து வதஇினசண் --வகசஞானம - வருதலிஷலைகய சவி&
ற்ப ஏணர்வாயுகிரிசினாணொவதெரிவ த -மானதசசாண்டலா
மே - மானதககாட்சியெனப்படும,
இதஞனே வாயிற்காட்டு மானசக்காட்சிகள் இயல்பு கூ,
றப்பட்ட த.
அளைவ, க்
மறைஞானதேடிகர் உரை.
அணைத்
மே னிருத் தமுறையானெ வேதனைக்காட்சியும்
யோகக்காடசயு மூணர்த் தரூர்,
அருஈஇன்பக் துன்பமுள்ளத் தறிவினுக் கராக
மாதி, தருந்தன்வே தனையாங்காட்சி சமாதியான மலப்
கள்வாட்டிப், பொருந்திய தேசகால வியல்பகல் பொ
ருளகளெல்லா,
காண்டலாமே.
(இ-ள்) அருக்தி
ன்பத் து
ன்பமுள்
ளம் தறிவிலுச்
கராகமாதி தரு
ந்கதனவே சனை
பாங்காட்சி
சீ சமாதியான்
ம்லங்கள்வாட்டி
ப் பொருாதிப
சேசசால வியல்
பகல் பொருள்க
ளெல்லா மிருக்து
ணர் சன்றஞான
ம் யோகரற் கா
ண்ட்லாமே.
மிருந்துணர் இன்றஞானம் யோகநற்
(௪)
ஆன்மஞானச்தாலே யிராகம் விதகை
சலை யிவற்று லுண்டாக்கு மினப துனப௪க
ளைப் புசத்தலே தனவேதனைக்காடசி
யோகிகள் பலகாலுஞ் சமாஇபைப் பனா
ணப்பண்ண மறத்து தடைப்பட்டுத தாம்
பொருகதியிருச்குக சேசகல்களுடையவும்,
செல்காலம் வருகால மதுகளுடைய தன
மையையும், ௮கயதேசத் இலுண்டாய வயா
பாரல்களையு மிருந்கவிடத்திலேயிறார் தெ
ல்சாவற்தையு மதியச், கக்கவறிவு ஈகனருன:
யோகக்சா ட்சியாம்--௭-து,
௧2
௩௬௨ சிவஞானசித்தியார் சுபக்ூ£ம்.
சுவசங்வேசசமாகிய தறத்சொரூபதரிசஈமுஞ் சவசல்வே
இயமாகிய சிவாறுபூதியு மிவைகள் சாக்ஷாக்காரி.பாதலால்
இவைகாண்டலி லடங்கும்.
இஃசொப்பின முடி.த்கலாற் கூறியசெனவறி5, (௪)
காணடல் முடி. நத.து
சிவாக்ரயோகியருரைா வருமாறு.
ணலைவாகணை (7)
மேல் நிறுத்தமூறையானே ஸ்வவேகனாப்ரத்தியகூம் யோ
கப. ரத தியக்ஷங்களுடைய கரமஙகூறுகன்ற த.
௮ர௬ஈஇன்பச் துன்பம ாளத் தறிவினுக் கராகமாதி தரும்
கனவே த௲னைபாங்காட்டு - விஷப * ஜரயங்களாயிருக்கிற ௬௧
அககங்களை யிராகததுச்சகாதியான விம்.பாதத்வம் ஆன்மஞா
னததினிடத்கிலே செலுத்த கான்சு9 தக்கயென்பத முதலாக
வரு ஞானம் * ஸ்வவேதனாப்ரத்யக்ஷம்--சமாதியா
ன மலங்கள்வாட்டி. - விச்யாராகாதி நிரபேக்யயாக $௮
ஈாவிாச இபம நிபம தன ப்ராணபாம ப்ரத்தியாகார தரர
ணை. தியான சமாதி எனனு மியையை 4,9ற்சத்திபாகய
ஈவஞானாந5,த யோகததினுலே மலங்களை 85%, பொரு”
இ.ப சேசகால விபல்பகல் பொருள்களெல்றா மிரர்த”
£ கஇனெறஞான மியோகநற் சாண்டலாமே 2 பொருச்தபி
ட்ட த்ரிபுவததிலுண்டான வஸ்துக்களையும் பூகபெளஸி
ய வர்ததமாகரெனனும் தீரிசாலங்களிலே வருறவிஷ;
களையும் தூரக்ர௬ுஷடி தூரச்ரவணங்களை யியல்பாக விரிவட
னேகூட யேசகாலததி லதிந்த்ரியமாகவே கரதலாமலகம்போ
ஸல வறிவத ஸவிகத்பஞானம், ஞாஞுநக்காறுபவஸ்வபாவமாக
வே நிற்பது நிர்விசற்பஞானம். இப்படி. யோக் 3 ப்ரத்யகத
மிரண்டுவகைப்படும், ஸவபாவமென்பத தாதாத்மியம்.
அள்ைவ. ௧௬௩
௩ ஜயம் - உண்டாதல்) * ஸ்வவே கனை - தன்வேதனை,
$அசாவிரசம்-தடையில்லாமல், 49்-ச்த-ஞானசச்இ 1 ப்ர
தீதியகூம் காக்ஷி,
அ$-௧௦__.௪0௮௦ டயா ட
் க அகசுஉா யாமாஅ மியா
உா.௪ ,௧ உ௦யா | ௮3௧2 கு.௮யாமா4
ம் ஷாலமாவிசகொஉ)ச உக.
6
இதனாற் பஞ்சேக தரியங்களு மொவ்வொருவிஷயத்சை
யறி2றசொழிப ௮5யவிஷ.தசை யறிய மாட்டாசபடியாலு௦
அ௮கதசகரணங்களு மப்படியே யொன்றறிர்த கொனறறியா
தாகசையாலும)மன௪ பற்றவும் அறஜ்காரங் £ரஹிக்சவும் பு.5இ
நிச்சயிசகவும் புத்தியினாமே நிச்சயிக்சட்ட விஷபசஇலே யிரா
க மிச்சையைப்பண்ணுமிக்சவும் வித்சை விஷய *] கடகம்
பண்ணவுமாய் நிற்ப?ச)பாகையால் இலைபெபல்லாத்சையும் வி
யாபித து சர்வவிஷபத்சையும் பரி-ேே -கம்பண்ணுகு.சாகையினு
லு௦,இரதக்கரணல்களெல்லாக்சையுரபேக்ஷைபாகேே பூச
பெளவிபத்வர்த் சமாநர்காலீனமாயிருகச விஷபலங்களை யதி
ையினாலும், தனலுடைப ஸ்வரூபத்தையும் இவனையும் அக்யாமா
கக் தரிசிககையாலும்) இனமசிற்சத்தியே *யுபாதீதமான பர
மாணம்,
ஏ கடகம் - பொருத்துதல், % பூகபெளஷியத்வர்த்த
மாசம் - செல்கால நிகழ்கால வெதிர்காலம்; 1 கரலீசம் -கா
லங்கள், * யுபாதி.தம் - உபாதியிற்லாத த.
இவைபொழிஈ 2 சொல்வாருமூளர். அவைவருமாது.--
சண்ட்ணெராமை உணர்ச்சசை யுணர்தல் நினைப்பு எனதும்
போலிகளும் கூறும்,
௧௬௪ சிவஞானத்தியார் சுபகூம்,
கண்டுணராமையாவத - ெலெவற்றைக் சண்டதின்பின் பெ
ட.ரறியா
உணர்க்தமையுனர்சமால.த - முன்பு குளிர்வந் தற்றகா
லத்து நெருப்பு மருநதெனறு அநிகதான, பினபு மதத்த
மருகசென உாளங்கொள்ளல்.
நினைப்பாவத - சூழவிப்பருவத்ேே சக்ைைகாபை யிழச்
சோன காரணங் கருகாது நினகசினனார் தமமைதாயெனறு
பிதர்சொல்ல விதனைசகருஇக் கொள்ளல். இதபோலிகள்; இ௰
முற ॥றியுமாறுங் காண்க,
இசுனுடைய பூர்வப்கூஷடித்தாக் சம் விஸ்தாரம், இவ்விட
நீத ச்ரர்சவிஸ்சாரபயத்தினாற் சொன்னதில்லை ஆகையால்
சித் காம் $ீபிகையி?ல விஸ் தர தசுசொனனோம், சண்டுெர
ள்,
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு.
வகை] வலை
(முன்சொன்ன முூறைமையிற் புறம்பே பார்க்ரூபசிற்சத்
இயைப்பொருஈஇ திர்விகற்பமாய்ப்பார்க்கும் விசயாதத்வச்.
இற்பினகோத்க விராகமூ,தற் புத்த5த்வ முடிவாகய தத்வங்
களினால் முன்சொன்ன மூறைமையில்வரும் இதுமாலை இ3
சர்தனம் இவள்வனிதை இழபாம்பு இதுமூள்ளூ இதகிஷூமி
இதசிங்கராதமெனறு புத்து நிச்சயபுத்தி ப்ரதிவிம்பங்களினு
ற்புத்தி5 தல் துதிக்கும்.)
அருசஇின்பதுன்பம் . போச்சியமா௫ய ௪௪.தக்சமோ கஸ்
[.] சரடை
௮ளலைைவ. ௧௬டு
இராகமாதி - இரும்ப வுள்றிர்விகற்பமாய்ப் பார்க்கும்
வித்யாதத்தஇற்பிரிகோதத விராகததவமுகற் புத்தததவ
ஸ்வப்பிரகாசமந்தமாகய தத்வங்கள்,--
உள்சதறிவிலுக்கு-தன்மாவின செதிர்முகசிற்சச்இக்கு;--
தரும் - கொடுக்கும், (இரும்பத்தனனோடு பிரித்த த்சரிதா
இய சுசமுதலியவர்றைச் தனக சுகாஇவேதனாபூத்தச௫றி
போகத்தோ டெதர்முகசற்சத்தி முசசொல்லியபடிக்குத் தீ
ரும்மியமுகசித்சத்இக்குக் கொடுககுமது முனசொல்லியபடி.
யதுபவிக்கு மகத வ௨.றுபவம்))_--
தன்வேதனைபாங்காட்சி-ஸ்வசம்?வகனாப்ரத்தியகூஷம்,.-
பலவிதமாயிருக்கன்ற சுத்சாவத்தைகளைசசுருக்கக் இழா
லவத்தைமுத லவத்தைகளிற் சாகீராவதகைமுக லைந்தகளை
யு தனது சாக்ரமூத லைக்தவத்தைகளினால் ஐயம்பண்ணும் ௬2
காவத்கையிற் சாக்ரமாவத:--ஐநப்ராணூபாமங்களைபபண
ணி யிகதரிபங்களைச் சச்சாஇிவிஷபம்களினின்று5 இரும்பித
சீன் வசமாய் நிறுத்தலாகிய ப்ரத்யாகாரம்.
ஸ்வப்சமாவத.--சாலம்ப வெயோகத்திற் ஸ்வரூப சிவ
ரூப சகள சகளாகள சாகாரசிவனிடத்தில் ப்ராகருகமன த்
மைவைத்து நிறுத்தலாசய தாரணை, இரும்ப நிராலம்ப் செய
யோகத்தற் ஸ்௨ருப கவரூப நிஷகள நிஷகளாஇத நிரா தார
நிராகாரசிவனிட தீதில் மூரழைமையிற் ப்ராசருகமனசை நிர்கி'
ஷூயமாய் ஜவலிசமாயிருக்கும்படி, பண்ணித் தயாகத்இன௦ த
டு புக்குள்ளும்போய்ச் தாக்குஞ் சிவசத் யாய மன இனால
கிளங்கேய தன தூற்௪சத்தியாயே மனதைச் சன்மாத்ரானமா
வில்லைச்து வ௫த்திக்சொப்ப விரித் தத் சேயெத்தில் வை
ததலாகய சாரனையுஞ் சமூத்திகருள்ளூச் தாக்ருஞ் ஸ். வபச
மம்,
௧௬௬ சிவஞானித்தியார் சுபகூம்.
சுழூத்திபாவ த:--சவிகர்பமாயு நிர்விகற்பமாயு மச்தசால்
வகை ஸ்வரூப சிவரூப விருசிவனகளை முறைாமையிற் சிச்தனைபா
வனைபண்ணுவதாகிய வங்கசிவயேரகமெனகினற இயாகம்,
அரியமாவத:--இயாநதசை வருதலாகய வங்கசவயோக
மென்கன்்ஈ சமாதி.
துரியாதீதமாவத-- சமாஇசாமர்த்பத்இுனால் முறை
மையிற் சவிகற்பமாயு மூன ன்ப சவிகற்ப நிரவிகற்பமாயு மக
ஜீ ரால்லகை ஸவருூப சவருப சிவபர,த்தஇயக்மாகுஞ் ஸ்வரூப
இவரூப சவாபரோக்ூ௦ பனகினற ஸ்வரூப சிவரூப சவசா௯்ஷர
நீகாரமாகய வங்கசிவபோகசம்.
இட்டடி சவயோகமுரைமைகருக்கயிருத் கலால்,--
சமாதியால் மலங்சள்வாட்டி, - சமாஇசாமர்த்திபத்து
ஞூல் மலமாயாகனம சாமர்தஇயங்களைத் தடுசத் ஐ;--
பொருந்திய தேசகால வியல்பகல் பொருள்களெல்லர
ம் - தானிராகினறவிடம் தானிராநிற்குங் காலம் இகததேச
கரலங்களினஐ முூரைமையை சீலய மீங்காமலு மிருக்கினற
சிலமு,சல் நித்திடபசார்த்தமுதற் பதார். த சல்களையெல்லாம்,--
இருக் த -தானிருச் தவோரிடத் திருக் ஐ,
உணர்னெற ஞானம்-சாலம்ப நிராலம்ப வபாக முறை
மையிற் சவிகற்பமாயு மூள்ளற்பசவிக்ப கிர்விகற்பமாயுஞ் சா
கஷாத்காரியாநின்ற சாச்ஜாத்காரம்,--
யோகநற் கரண்டலாமே - யோகக்சாட்சியென்கின்ற
போகப்மிரதஇயக்ஷமாமே ; ௮௫௪ விந்தசுவசங்வேத்பமாம்
பராறபூதி டரியாய பரசங்வேதனாகார செவருப சிவாறபூத
விசேஹவுகமாசய சவத்தை விஷூயிகரிச் தவருஞ்சவசம்வேச
ஞரூப ஸ்வரூப சிவாறுபூதி ஸ்லாறபூதி ப். ரதீதியஷூமுமாமே,
செவாகையமு.
விளைவ ௧௬௪
சிவநானயோகியருளா வருமாறு.
ஆவகைவனை ((], சவணபகையனை.
௭..த. அம்மானசக்காட்சி விசேடம்பற்றி மேம்பட்டு நிக
மூஞ் சச் தவருண முகலியவற்றின் விளக்கமாகய இனபத தன
பங்கள் புரூடனதறிவிறகு விடயமாம்படி. அராகமுதலியவைக்
௮ சத தவங்சளாலும் புணர்ச்கப்படுமகனை உயிரினோடுணாவு
ரெரிவது தனவேசதனைக்காட்சி யெனப்படும் இழ இவவா£னறி
அறிவைச் தடைசெய்த நின்ற மலசத்திகளை இயமநியமமுத
லிய ௮ட்டாங்கயோகசமாதியான ஒருவாறுகெடுத,த ஒரிடச
சொருகாலத இருக்தாங்கிருக் த மூவிட.ச். ஐ முக்காலததப்
பொருள்களையுங் காண்டூன்ற காட்சியாய் உயிரினோணெர்வு தெ
ரி௨த யோகச்காட்டிடெனப்படுமெனபதாம்.
இலையிரண்டு செட்யுளாலும் மேலெடுச் தக்கொண்ட நா
ல் வகைச் காட்சி தியல்பு கூறப்பட்ட த.
நிசம்பவழகியருரா வருமாறு.
லைடு)
மூன்சொன்ன ப்ரத்தியகூட்பிரமாண நாலில் வாயில்கா
ட்சிபு மானதச்சாட்சியு மருளிச்செய். த மேல் தன்வேதனைக்
காட்சியும் யோகக்காட்டியு மருளிச்செய்கரர்.
அருக்தின்பத் தன்பமுள்ளத் தீறிவினுக் கராகமாதி தரு௩
தனவேத்னையாங்காட்டு - பு௫ிக்கத்தக்க விதாவூதங்களை
யானமாவீலுடைய ஞானத்துக் ரொகத்வேஷாதிகளாலே
புண்டாக்்றவி.ஐ விவனலுடைய வேதனப்பிரத்தியகூம்,--சமா
தயால் மலக்கள்லாட்டிப் டபொருர்இய சேசசால வியல்பகல்
௧௬.௮7 சிவஞானடிச்தியார்கபக்ம்,
பொருள்களெல்லா மிருக தணர் கன்தஜானம யோகதநற் கா
ணடலாமே - சமாதியாலே யசைவறவிறாச் து ௮க்தச்சமாதியி
னாலே மலமாயாதிகனமங்களைக் இழ்ப்படுததிக தானபொருச
தப்பட்ட சேசங்களிலுள்ள வியல்புகளு5 சான்பொருந்தப்ப
ட காலங்களிலுள்ள வியல்புகளுஈ தான்பொருக தியிரு£ கப்
படாத மற்றுமுள்ள விராஜ்யங்களிலுளள வியல்புசளும்
தீரிசாலங்களிலுள்ள பொருளகளெல்லாத்சையுக் தானிருகத
விடததிலே யிருச் தறிய த். தக்கவறிவு மன்றானயோகப்பிரத்தி
ய௯ஷம
இதனா்சொல்லியத சன்வேதனைக்காட்டுயு மியோகச்
காட்ட£பு மறிவித்த த.
டடத ர்
சுப்ரமண்யதேசிகருரை வருமாறு.
அணையை (0) பயை
(ம்மானசக்காட்டு விசேடம்பற்றி மேற்பட்டு நிகமும்
சத தவழுணமுசலியவர்நின விளக்சமாகய) அருச்தஇன்பத ஐ
னபம் - கரப்படு மினபத் தளபல்கள்,--உள்ளதறிவினுககு -
புருடன சறிவிற்கு விடயமாம்படி,,--௮ ராகமாதஇதரும் - அரா
2 மூசலிய வைக துதத துவங்களாலும் புணர்ச்சப்படுவதளை
யுபிரினோடுணர்வுதெரிவ த,--சனவேதனைச் சாட்சியாம் - சன
வேதினைககசாட்சியென ப்படும்; மலங்கள் - இவ்வாறினதி யநி
வைதடைசெய்.து நின்சமலசதீதிசளை--சமாதியரன்வரட்டி-இ
யம நியமமுதலிய வஃடாங்கயோக சமாஇபானொருவரறு செ
9.த,--இருசத - ஒரிடத்தொருகாலத் இருக்தாக்கருச் த,--
பொருச்இிய - பொருக்தப்பட்ட,-- சேசசால வியல்பசல் பொ
ள்கள் எல்லாம் - மூவிடத்து முச்சரலத்து மியல்பாகலிரிச்த
விளை, க. ௬3௯
போருள்சள் எல்லாவத்ரையும்,--௨உணர்்€ன் [ஞானம் - காண்டு
ன்ற காட்சியா யுயிரினோடுணர்வுகெரிவ த; -நல்யோகச் சாண
டலாமே.- ஈன்மையாகயயோகக்காட்டு பெனபதாம்.
இசஞனே சன்வேதனைச்காட்டு யோகக்காட்செளி விய
லபுக௱ப்பட்ட த.
மறைஞானதேசிகர் உரை.
ணவ 2002-57 ண்
மே நுமானமுணர்த் தவானரொடம்€ப்பக்கமூனரெனவு மிய
ல்புமுதலிய வே.துமூனறிளையுக் தெகுத்துப் பொருத
வறுமானம் தன்ன நமானம் பிஉரநுமானமாக விர
ணடினையும் வகுத் து, ௮க்வயவெஇரேகமிருவித
மெனபதனையு தொகுததுணர்த் தூமுர்.
பக்கமூன்மின் ரூன்றேது வுடையபொருளைப்
பார்த்துணரத், தக்கஞானம் தன்பொருட்டாம் பிறர்
தம்பொருட்டா மறுமானந், தொககவிவற்றுற பிறர்
தெளியச் சொல்லலாகு மச்சொல்லு, மீக்கவந்நு வய
தீ தினொடு வெ௫ிசேசச்சொ லெனவிரண்டாம். (௮)
(இ-ள்.) பக்கமூ பக்கம் சபச்கம் விபக்கம் எனப்பக்கமூன
னறு மும்
மூன்றேது இயல்பேது ச அதபலத்தியே
என வேத மூனரு
உடையபொரு ர ட் சோதுச்களானு
ளைப் பார்த்து மதற்கேற்றப் பொருள்களுடனகூடத் சா
ணரச் சக்கஞா னே வியாத்தியைக் இர௫த்தறிகற தழமா
னம் னம் இருவிதப்படும்
௧௭௦ சிவஞான? யார் சுபக்ஷம்.
தன்பொருட் ௮ச்சவநூமானம் தன்னாலநுமித் தறிபப்
டாம் பிறர்தம் படுவதெனவும், பிறரால.றமித் தறியப்பவ
பொருட்டா ம தெனவும் இருகிசமாம்
மானம் சொக்
கஸஷிவற்ருற் பிற
ரசெளியச் சொ
ல்லலாகும்
சுவார்த்சாறுமானமாவத:-சுவர்த்கஞ் சவப்பிரதிபத்
தி யேதுவாசையா லித போப? தசமனநி முன்பு சான புகை
சண்டவிடததிலே யனலைக்கண்டு பினபு சானேயாதாகோரிட
தீதிலே புகையு் டவ்விடத்திலறே யனலுமுண்டெனறு வி.பா
சதியைக் இரகித்தறியு மறிவு தன்னநமானம். இஃதனறித்
தானே சிவனுண்டென் நறுஇபிட் டறிகற தமாம்.
மூற்கூறியபக்ஷம்) ஏதக்சளினாஓம் மபிறரறியும்படி. மறிவி
க்கு மறிவு பரார்தீ ச நமானம். இஃ்தனறிக் குரவன் மாணாக
சற்குச்சிவனு மான்மாவும் பாசமுமுண்டென் தறிவிச்கு மறிவு
மாம்.
அச்சொல்லு அச் சொல்லு மிகுக்க வக வப2சொல்
மிக்கவர். வய லெனவும் வெதிரேகசசொல்லெனவு மிரு
தீ தினெடு இ லகையாம்--௭-று,
பேகசசொ லெ
னவிரண்டாம்.
மூனறுபக்கமூம் ௭-2. மூன்றும் பரார்த்தா நமானச்
அக்கு வேண்டுகையாற் ரஜொக்கவிவற்ராலெனச் இறப்பித்தார்
௮ஈவயவெதி?ரகக்குப் பஞ்சரூபமுடைத்தாதலின மி
க்க வச் வயம்! எனச் சிறப்பிச்தாரனவறிக. (௮)
கவன னமுதவ மககளகக வை என்பவர்களை வப ஜவக மபனவ தைய ைம வ வயவ்வளைற் ற ப வவைலவைனைக சைய வா கண்மை வமான ளாவள்ககடை
ளீ வ, ௧௪௧
சிவாக்ரயோகியருரை வருமாறு.
அணையை (0 வ௭ணைகாகை
மூன்னஞ் ஸ்வார்த்தாநமாகம் பரார்த்சாறுமாகமென்
அத்சேசங்கூறி யகற்குமமே லிலகணங் கூறுனெ ந...
பச்கமூன்றின்- பக்ஷ சபக்ூூ, விபச்ஷ ெெமன்லுமூன் நிலை,
மூன்றேது வடையபொருளைப் பார்ததுணரத் தசகஞானம் -
இயல்பு காரிபம் அறுபலப்இ என்லு மே௪க் % த்ரயங்சளினா
ஏ லே.தமத்தாகய சாததியங்களை தீருடவியாப்திகளினாலே நிச்
சயிசகு மறுமிதிஞானம்,--கனபொருடடாம் பிதர்பொருட்டா
பதுமானம் -* ஸ்வார்த்தாநுமாசமெனறும் 1 பரார்தகாறு
மாகமென்று மிருவையாம், ஸ்லார்த்தா.நு மாரவாவ.த பமோ
பசேசமினறி முனபுசான புசைபைச்சண்டகிடத்திலே ௮ன
லைககண்டு, பினபுசானே யாதாமோரிடத்திலே புகையுண் டவ
விடத்திமே யனலுமுண்டெனறு வியாத்தியை கரஹிதகநியு
மறிவு _ ஸ்வார்த்சாநுமாகமெனலும் தனபொருட்ட நுமர்கம் -
இஃசனறிம்சானே இவெலுன்டென் றறுதியிட்டறிகற தமாம.
முற்கூறிப பக்ஷத்். தள் பரார்த்தாறு மாகம்எனபது இவைக
ளினுலே பிதறறியும்படி. யறிவிக்குமறிவு பரார்த்தாறுமாகம்
எனனும் பிசர்பொருஃடற.மாசம்;) இஃசன்றிக் குரவன மா
ஞக்கலுக்கு சிவலும் தன்மாவும் பாசமூ முண்டெனறு
அறிவிச்கு மறிவுமாம்;-- செரச்கவிவற்ரூ.ற் பிதர்செளியச்
சொல்லலாகும் - பஞ்சாஉவையவ $ யுக்கவரக்யரூபமா
யிருக்£ற வறுமாசத்தினு லக்யருக்ருத்ெெரியும்படி சொல்ல
லாம் --அச்சொல்றலு மிச்ச 4 வச்நுவயத்தினொெடு, வெதிரே
கச்சொல்லெனவிரண்டாம்-அக்த.ப்பஞ்சாவவையவலாக்கயமா
னத ௮ச்வயவ்யதிரே6 கேவலல்பதரோகயென்று மேதுலாம்.
௧௭௨ சிெவஞானத்தியார் சுபக்ஷம்.
*த்ரயம்-மூன்ற, எ தமத்காமெ-ஏ.தகூடிடர்ஸ்வரர்த்ச
ம் - தனபொருட்டு, 1பரார்தீசம்-பிறர்பொருட்டு, $ யுக்தம் -
கூடிய, 4 அக். றுவயத்தினொடு வெதிரேக*் சொல்லெனவிரண்
டாம் . அக்வயமெனறு மேதரோகமென்ற௮ மிரண்டுவி ஈமாம்.
மூனறுபக்கமும் பசார்த்தாறுமாகத்திற்கு வேண்டுசை
யால் இதொச்சவிவற்முல்?? எனச்றப்பிதகார்.
௮5வயவெஇரேோகக்கும் பஞ்சரூபமுடைத்தாதலின் “மித்
கம் நுவயம்'? எனச்சிறப்பித்சார் எனவறிக,
அக்வயம் - பொருத்தமுள்ள,த, வெதிரேகம் - பொருக்
௮. இவை மேல்விரிக தக்கூறுமிடத்கறிக.
ஞானப்பிரசாசருரை வருமாறு.
கணைகளை (9)
௮அமானப் பருப்புணர்ம் தனெருர்.
ப௫சமூன்றின - பக்ஷம் சபக்ஷம் விபக்ஷமென்டின்ற மூன்
றிஜுள் மலை யுலகுமுதலிய பக்ஷூத்தின்,--உடையபொருளை -
௮௪5 பக்ஷத்தினத சாத்தியகனமமாகச் சாஇக்கப்படு மக்நி
காத்தா முதலிய பசார்த ங்களை, பார்த் தணர ஃ. ஊடுத்
தீறிய)--மூனறேது -இபல் பேத காரி.பனே௪ ௮றுபலச்தியேத
வெனக சாரணவேது கனமயேது லாக:பவே.ஐ முசலியவ.த
பேங்களையுர் சோற்றுவிக்கு மேதுமூன்று, சன்பொருஃட
மாம் மீரர்பொருட்டறு மாரமென வநுமாகமிருவிசமாசலா
ல், --தக்சகஞானம் - சொல்லிபமூன்றேதவினது தசமைபொ
ரு$இ.ப தனதசற்ச5,--சன்பொருட்டாம் - தின்பொருட்
ட மாகம் --பிதர்பொருஃடாம்- பிரர்பொருட்டறமாசம்....-
தொச்சகிவத்ருல் - மூன்றுபச்சச்சோகூடின மரியா திபெர்ரு
வ்ளைவ. கீள௩
சிய மூன்செரன்ன மூன்றே தக்களால்,--பிறர்செனிய - பிற
சத சிற்சத்தியநுமாசம் ப்ரசாசித்துப் பிறர்மறைத்தி வகறி'
யீஸ்வரன்மூதலிப பொருள்களையநி.ப,--சொல்லலாகும் - பீரி
இருளை யேது இருஷ்டார். தம் முபகயம் நிகமகமெனலும் பஞ்
சால்கத்ரைப் படித்தலாகும்.-௮ச்சொல்லும் - அக்தபபந
மும்,--மிசகவக்.நு வயததினொடு வெதி?ரகச்சொல் மெனவிர
ணடாம் - மிக்கவக்வயச்சொல் சாத சாத்தியங்களின து
மேனமையாகிய வுள்ளமையைச் செப்புகல், வெதிரேகசசொல்
மாதியில்லாமையைச சொல்லுதல்.
வதனகளாஎமககய.
சிவஞானயோகியருரை வருமாறு.
அலைககைகளை (0) அணைக்
௭-த இயல்பு முதலிய மூன் ஈன் ஓ?ர தவடைய சாத்தி
யதுைப்பச்கமுதலிய மூன்றின் வைத்த அவினாபாவம்பர்றி ஆ
சரய்தற்குரிய ஞானமாய் உயிரினோணெர்வ மெரிவத சனடெர
ருட்டஅமானமாம்:அல்வேதுக்களானே தானழறிர் த. தனைப் பிறர
நியப்போதத் சலையுபிரினாணெர்வு தெரிவது பிறர்பொருட்ட
மானமாம். ௮ங்கனம் பிசரறிபப் போஇக்குஞ் செரல்லும் உட
ம்பரடு மரையென்று இருவகடபைபடுமென் பரம்.
இசனானே மேலெடுத தச்சொண்ட இருவகையதுமானங்
கள் இயல்பு கூறப்பட்ட த:
இரம்பவழுகியருரை வருமாறு.
ணவ) வகை
மூன்சொன்ன ப்ரத்தியகூப்பிரமாணமானத ஐயச்சாட்
9 இரிவகாட்ரி விகற்பச்சாட்டு நிர்விகற்பச்கரட்சி வரயிற்சா
௧௪௪ இிவஞான௫த்இயார் சுபகூம்.
ட்சி மானசக்காட்டு சன்வேசனைக்காட்சி யோகச்சாட்சி ஐ5
எடடாயிருஈகுமெனறுசொல்லி; மேலதுமானமரவது ஏ.துகக
௭ககொனடு மறைக்கபொருளை யறியலாமெனத தெப்படியெ
னன? ௮றமானததைகிரிச்சருளிச் செய்கிமுர்.
பக்கமூன்றின் மூன்றேத கடையபொருளைப் பார்த் தண
ஈத் தீககஞானந தனபொருட்டாம் - பக்கமுன முலு மூனறேது
சகளை யுடைத்தாயிருக்சட்பட்ட பொருள்களை யாராயச்சறிபத
கச்ச வறிர சுவாதாறமானம்,--பிசர்பொருட்டா மறு ானக
தொகசவிவற்முா பிறாதெளிபச் சொல்லாகும் - கூடப்படட
பசசமூனருலு மேதமூனருலும் பிறர்ககு மறியும்படி. யறிவிகக
ததககத பரார்தசாறுமானமாம்,--௮சசொல்லு மிககவக ஐவ
யசதினொடு வெதரோகர்சொல் லெனவிரண்டாம் -அ5சப்பரா
ரசசாநுமானெெெனறு சொல்லப்பட்ட சொல்லானது மிகுத.த
வஈ.நுவயச்சொல்லெனறு மதனோடுக-ூட வெதி?ரகச்சொல்
லேனற மிரண்டுவசையாம்.
இதனாற் சொல்லியது தன்பொருட்டா மநமானமெனறு
சொன்ன விரண்டினமுரைைடையும் பிறர்பொருட்டாமநுமா
னச்சான ௮ற்நுவயமெனஅ ௦ வெதி?ரகமெனறு மிரணடுவகை
யாயிருககுமெனனு முரைமைடையு மறிவித்ச.த.
சுப்ரமண்யதேசகருரை வருமாறு,
(டு அணைய
மூன்சே.த ஏடையபொருளை - இயல்புமூ,சலிய மூன்றனுள்
ஒர்ஏதவடைய சாத் இயத்தை,--பச்கமூன்றின் - பக்கமுதிலிய
மூனறின்வைதத;--பார்த் தணரச் தச்சஞானம் - அலினபா
வம்பர்தி யாராய்தற்குதிய ஞானமா யுயிரினோணெர்வ..ரிவ
அளைவ. கஎரி
அ, தின்பொருட்டாம் - தன்பொருட் டநு:ரானமாம்,--ொ
க்சவிலற்முற் பிறர்தெளி. பச் சொல்லல் - ௮வ்வேதக்களாலே
கானஅறிச்.த.தனைப் பிசர்அநிடப்போதத். தலை யுயிரிஜ,ணெொவு
தெரிவ த,--பிதர்தம்பொருட் டநுமானமாகும் - பிரர்பொருட
டறுமானமாம்,-அச்சொல்லும் - ௮ம்நனம் பிதர்அறிபப் போ
இச்கும் சொல்லும்,--மிக்க வர்.நுலவயச்தினோடு லெசரேகச்
சொல்லென - மேலாகிய உடம்டாடு மறையென,--இரண்டாம்-
இரு௨கைப்டடுமென்பதாம்.
இசாஞனேமேலெடுச் தக்சொண்ட இருவகை மறுமானங்
சளதியல்பு கூரப்பட்டத.
மறைஞானதேசிகர் உரை.
அஃ 00 டை
மேற் ஜரொகுச் தப்போக;த பசக முதலிய
மூனறின் பகுதிபையுணர்த் த௫ருர்,
மூன்றுபக்கம் பக்கநிகர் பக்கநிகரில் பக்கமெனச்,
தோன்றும்பக்கக் துணிபொருளுக் டெமாமுவமை நிக
ர்பகக, மான்றபொருள்சென் றடையாத விடமாடிக
ரில் பககமுக, லேன்றவிரண்மிம் பொருளுண்மைக்
மடமாமொன்று பொருளின்ரும். (௯)
(இ-ள்) மூனறு பக்க மூனருயிருக்கும், அலையாவன?
பகசம்
பக்க நிகர்பக் பக்சுமெனவுஞ் சபக்கமெனவும் விபக்க
க நிகரில்பச்கமெ மெனு மூன்றாம்
ன் தோன்றும்
௧௪௬ சிவஞானடக்தியார் சுபகூம்,
பக்கர் தணி இதித்பக்கமாவ.த:--தானறியிடப்பட்
பொருளுச் ட டதொரு பொருளுக்டம் பச்கமாயிருக்கும்
மாம்
அ௩்காவத ? இக்தமலையின்௧ ணெருப்புன்டென்று சட்
ட.க்கூறுசல், அல்ரெக்காரணத்தாலெனில் ? இடையமமலி
ரக் புசையுண்டாகையினாலெனவறிக.
உவமை நிகர் உவமானத் தக்கொத்த பகீசமாவது தர
பககம் னொன்றை முனனறுஇயிடப்பட்ட பொரு
ஞூ£ஃகொ.தஇருத்தல்
அஃகாவத--புகையால் அனலுண்டென்றதிகச தெல்வா
ரிருலெனனில் ? தானமுனகண் டறுடவித்த வகெகளைடபோலெ
னக கூறல்.
நிகர்- உவமையில் வச்௧.து நேர் நிகொெனபதனாலறிக.
அனதபொரு [விபச்கமாவ.த - சனககொவ்வாத பக்க
எசென் ஈடை ம்] தானறுதியிடப்பட்ட சொருபொருள்ச்
யாதவிடமா நிக செனறு பொருகதாதவிடமாம்
ரில் பககம்
அஃ்சாவ.த? யாதொருவிடத்இி லக்நியில்லை யவ்விடதீு
ட் புகையுமில்லை, ௮ஃதென்போலவெனனில் ? மடுப்போலென
வுநயிடிகை,
மூதலைன்றவி தேற்கூறிய பக்சகமாமய மலையிடத்தம்
ண்டும் பொரு நிகர்பச்சகமாசய வடககளையிடத். ஐம் தான
ஞண்மைச் கட நுதியிடப்பட்ட பொருளுண்டாதற் ட
மாம் மாயிருத்தல்
அளைவ. கன்
ஒன்றபொரு நிஈரில் பக்கமாசய பொருளொனறு தா
ளினரும. ன.௮.இயிடப்பட்ட பொருள் சாதிததர்கட
மல்லவாயிருகு.தல்--௭-ு,
இத மேல்வரும் புகடைச்சூத்இரத்தாலறிக,
விபசசமெனினு நீகரில்பக்கமெனினு மிழுக்கா, (௯)
சிவாக்ாயோகுியருரை வருமாறு.
கலப்பட
மேல் முன்சொல்லிய பக்ஷத €[ இரபங்களினது ஸ்வர
பங்களைக கூறுகன௱ த.
எ தரயம் - மூனறு,
மூன்றுபக்கம் - பகஷமூன்ருவன)- பக்க நிகர்பக்க நிகரி
பச்கமென -பக்ஷ சபக்ஷ விபக்ஷஙகள. இவற்றுள, நோன
ம்பசகச் துணிபொருளுக உடமாம - மூ னேசோனறியபக்ஷம்
ஐ.தவாகற * தூமதசையுடைய பர்வதம் நிஃஇிரராததமரன
$ வநித *%காச்ரயமாம்,--உலமைகிகர்பச்சம - எபகுூமான
உவமானஸ்தலம். ௮ஃதாவத ? இப்பர்வதம வகநிடையுடைய
ஐ தூமதசமையுடைக்தாகையால்,பாகசாலைபோலவெனப ஐ,--
அனசபொருளசெனறடையாக விட மாகிகரில்பக்கம - நிகரி)
பகஷமென௮ சொல்லப்பட்ட விபக்ஷமான ஐ நிச்சித 1 சாத
யாபாவன. அஃதாவது, எஙக யக்நியில்லை யங்கே தூம
மில்லை; இழமுள்ள மடுவைட்போலெனபத. ஆகையரல்,--மு.த
லேனறவிரண்டும் பொருஞுணமைக இடமாம் - மூனபொருக
இய பச சப மிரண்டுவறுமாகத்காலும் ட்ரதயக்ஷ்த்தா
லுஞ் | சித்தவஸ்துகம்,--ஒனறுபொருளின௫ும் - மீனசொன
ன விபக்ஷம் ப்ரத்யகூத்தனாலு மநறுமாகத்தினாலு மமசிதக
சாதீயம்,
௧௪௮ சிவஞானத்தியார் சுபம்,
* தாமம் - புகை, $ வரி - நெருப்பு, *தசரியம் - இரு
ப்பி_மி, 1 சாசயஅபாவவான- சாதஇபாபாவவான - ௮3
தால.த நிச்சயமில்லாகத, | சிததவஸ் ஜகம் - சத்தமான
பொருயுடையத, % த௫ததசாதயம் - இத்தமாகற பொ
ரு ளில்லரக த.
முவதையுவவவக் யாக்கர்
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு,
வவட
பககமூதல் மூன்றினது பகுப்பிலககண மூணர்ச் தன
ரா
னறுபக்கம் - பக்கமூனருவள, பக்க நிகர்பசக நிகரில்
ப௩கமெனத தோன்றும் மூனறிலுள்,--பக்கம் துண்பொரு
ளு? கடமாம் - சாஇககப்படுமதாகிய வாரி யீஸவரனமுசீலிய
பசாராதததகதககுகத தானமாகிய மலை யுறகு முதலிய பொ
ருளாம)-நிகாபக்கம - சபக்ஷம்,--௨௨மை - திருஷ்டாசதழ்
கானமாகய பாகசாலை குடமுகலியவிடம்,--நிகரில் பக்கம -
விபக்ஷம்,--தஅன ர பொருள் சென்ரடையாத விடமாம - ஐக்
சா சாதஇயசாதநங்களாகய வகீமி தூமமுதலிய பதா£ததம்
களபோய்ப் பொருர்சாத மடுமூசலிய தானமாம் --முசலேன
தவிரணடு-முனபொருதிய பூ சபக்ஷங்க எளிரண்டுழ்,--
கவொருஞண்மைக கீடமாம்-சாத்தியசாசகஙகனின துள்ளமை
ககு5 தானமாம், ஒனறு - விப்க்ஷம்,.-பொருளினறாம் - சா
ததியசாதசங்க ளில்லாததாம்.
வனாமகபமு.
அ௮ள்ைை ௧௪௯
சிவஞானயோகியருரை வருமாறு.
படு
௭- த. பககமன்றாவன) பக்கஞ் சபக்கம் விபககமென பண
வாம். அவற்றுள், ஐயறறு த துணியற்பாலகாய பொருளிரு& கு
மிடம் பச்கமெனப்படும, அதற்கெடுத் தக காட்டப்படுவசாய்த
துணியப்பட்ட பொருளிருகருமிடம் சபககமெனப்படிம் அப்
பொருளில்லாதவிடம் விபககமெனப்படும். இம்மன௱னுட. ப
க்சஞாபககமிரண்டும பொருளூண்டென வறிககடமாம, விப
ககம் ௮ஃதில்லையெனறறிதா கடமாமெனபசாம்
துணிபொருள எதிர்காலவினைததொசை,
அவினாபாவமறிகற்கண் ஐபமறுத் தர்பொருட்டு?் ௪பக் க
விபககமிரண்டும வேணடப்படுமென்மார், மூகலேன௱ஈவிர
ண்டு பொருளுண்மைக்கடமா மொன்றுபொருளினர மன
வு கூறினா:
இதனானே மேற்பககமூனறென் தவற்றினபெயருமியல்புங்
கூறப்பட்டன.
சோவககமைகககயாகளளம
இிசம்பவழகியருரை வருமாறு.
கவகவளனைகை (0 ] பகைவனை
இனிமூன் பக்க மேதெனன மேலருளிச்செய்£ரரர்.
மூனறுபக்கம் - பக்கனனறு சொல்லப்ட்டது மூனறு
வகைப்பட்டி ருககு:0. அஃ?செனனில்?--பக்க நிகர்பக்க நிகரி
ல்பககெெொெனத் தோன்றும்- ௮ தான பட்௪பட்சமெனறும் சப
ட்ச..ட்சமென்றும் விபட்சபட் சமென்றும் இப்படி மூன்றாகக
காணப்படும். பககமெனததசேசெனனில் 3--பக்கதம தணிபொ
௧௮0 சிவஞானசித்தியார் சுபக்ூம்,
ரளுச்கடமாம் - தன்பட்சமானது தான௮இியிட்டபொரு
ஞு இடமாயிருக்கும். நிகர்பக்கமேசெனனில் 2--உலமைநிச
ர்பககம - தனககொற்க௪ பட்சமானது சானறுஇியிட்டபொரு
ஞகருவமையாயிருச்கு £, நிகரில்பகசக மேசெனனில் ?--ஐன
ர பொருள்செள ஈடையாதவிடமாம் நிகரில்பக்கம் - தனக்
மொவவாத பட்சக்கான அநுதியிட்டபொருள சென்றுபொரு
கதாத விடமரம;,--முூகலேன௱ விரண்டும் பொருளுண்மைக்கி
டமாம-39 கையால் மூனனே சொல்லப்பட்ட பட்சமிரண்டு சா
னநுதியிடப்பட்ட பொருளுன்டாதலுக் இடமாம;-- ஒனற
பொரு எின்ரும் - பினசொல்றப்பட்ட நிகரில்பக்கத் தககுப்
பொருளில்லையாம்.
இதனார்சொல்லி.ப.தஐ பக்கம் நிகர்பக்கம் நிகரில்பச்கமெ
ன௮ சொல்லப்பட்ட மூனறில் தனபக்கத துக்கும் தனக்கொ
தசபககத தசகும தானஅுதியிட்ட பொருஞணடெனறும், த
னஃகொவவாப் பககததுசகுச தானறுதிமிடட பொரு ஞூ.
டாகாதென்னு முறைமையு மறிவி2க.த.
கனகாகைவையவையாயை்காகு
சுப் ரமண்யதேசிகருரை வருமாறு.
கணைவள்கை (0)
பக்சரமூன் ந- பக்கரூன் ரூ௨ன?--பக்க நிகர்பக்ச நிகரில்பக
கமென தகோனறும் -பக்கமும் சபக்கமும் விபக்கமூமெனப்பல
வாம்,--துணிபொருளுக்கீடம் பக்கமாம் - அவ்வாறு ஐயுற்றுத்
அணியாபாலசாய பொருளிருககுமிடம் பககமெனட்படும்,--உவ
மை நிகாபகசம்-அதற்கெடுத தக சாட்டப்படிவதாய்ச் ௫ணிபப்
பட்ட பொருளிருககுமிடம் சபககமெனப்படு ௦)---இனர பொரு
எ சென்றடையாத விடமா கிகரில்பச்சமாம்-௮ப்பொரு ஸில்லா
அளை, ௪௮/௧
விடம் விபச்சமெனப்படும்,--முதலேன்ற விரண்டும்-இமரூன
தனுன் முகர்கடபொருஈஇய பசகஞசபக்கமிரண்டும்,--பொரு
ஞண்மைக்சடமாம் -பொருளுண்டென ௮றிதற்கிடமாம்,--ஓஒன
௮ - விபக்கம்,--பொளினமும- ௮ல் இலஃலையெனறறிதற்கிட்மா
மெனபதாம்.
இசஞானே மேத்பக்கமூனறென றவற்றிற் பெயரு மியல்பு
ு் கூறப்பட்டன.
மறைஞானதேசிகர் உரை,
அ. அ இடு ட
மே னிறுததமுறையானே யேதுமூன்றையும்
வருச தணர்த தகா.
ஏதுமூன்றா மிபல்புகாரியத்தோ டநுபலக்தஇி யி
வை, யோதனியல்பு மாமரத்தைக் காட்டலுறுகா
ரியம்புகைதன்,னாதியான வனல்காடடலாரகுமநுப லத்
இயது, சீதமின்மை பனி.பின்மை காட்டல்போலுஞ
செப்பிடினே. (௧0)
(இ-ள்) ஏதமூ ஏ.துக்களின் முறைமை மூன்றுவகையா
ன்ரும் யிருக்கும். ௮வையாசெனில் 8
இயல்பு காரிய இயல்பே.து காரிடவேது ௮றபலசத்தியே
த்சோ டறுபல து எனமன்மும்.
த்திய
இவையோதின் இவையிற்றை யடைவே சொல்லில்
௧௮/௨ சிவஞானடத்தியார் சுபகம்,
இயல்பு மாமர இயல்பேசாவது - மாப்பூத்தசென் ரன்
தைச காட்டல் மாமரத்தின் மேனிற்றல். மாப்பாம்ச்த
சென்ருற் குரையின் மேலிற்றல், அவ
ரக .துககேற்த பெயராயிடுவ தியல்பெனப்பெறும்.
உறுகாரியம் பு மிச௫மபொருகஇய காரியவே தவாவ.த -
கைதன னாதியா புகை ஜானே முதற்கண்டறுபலிச்சான ம
யபரனவனைல்காட் ஹையநின ஐதக்குக காரனாமான வனலையு ன்
௨லாகும் டென சறுமித தறிவிககை, ௮ஃகெனபோ
லவெனனியல் 9
கலாதி சாரியதகைக்கொண டதற்குக் காரணமான மர
யையுண்டென தறிதலாம்.
அதுபலதஇப அறுபலத்தஇியென்னு பே தவச் சொல்லு
ன் சீரமினமை மி௨த்தக குளிரில்லாக தகொண்டு பனியி
பனியினமை கா ன்மையென வ௨மிச்தறில்--௭-று,
டடல்போலுஞ்
மெப்பிடினே,
ஓடி எண்.
“காரிய? வத காரண? துதன்மமுமென்-ோரிலொாரு ர
னறிுமுஊட?? எனவு பறிக, (௧௦)
டன ப ப டன ட பப் பபப க ன் அக ட ட டட டடம
சிவாக்ரயோகியருரை வருமாறு.
அணககள்கை
மே றே.துமன்நினது ஸ்வரூ அத்சைக்கூறுகன் 2.2.
ஏதுமூனறி வி.பல்பு காரிபத்தோ டதபலத்இ-ஏ.தக்கள்
மூனு வன? [ இ.பல்பேதுவெனினும, ஸ்வபாவவே.த வெவினு
மொசகு2.' இத தர்மத்தஇத்குப் பரியாயசாமம்.] தர்மத்
விளை. ௧௮௪.
இினாுத் ஐருமியை யறிலிக்கு மியல்பே,தவொன்று, காரிப
மாரயிரும்த காரணதமை யறிவிககு மேதுவொனறு), அது
பலததஇயாவது அபாவதசை சாஇசசிறஹேது (அதகாரண
மாகீய வக்நியில்லாகவிடத்திற் காரியமாகிய தூமமில்லை
யெனறு சொல்லுமதுபோலக் * சாரணாபாவதகஇனாற காரிய
மில்லையெனறு அறியப்படுமேது, இவைதர்மாதாமி யநுமாகம-
காரியாத காரணாதநுமாகம், காரணாத் சாரியாதுமாகம) என
௮ சொல்லவமபடும்,--
* சாரணதபாவம் - காரணாபாவம், ௮தாலது காரணமில்
லாமை,
$.௪௦-,௧:_யெ.3ண ஹாய 92.௧ ப$? க விர
காயெ.2ண கா௱ணட | காறணெ. கவிசுகாய-% கவி
ந]
உர ய&ய-௨மா | ஐகி
இவையோதின் - இவ்வேத மூன்றிற்கு மூதகாரணககூ.
தடை
இ.ல்புமா மரத்சைக்காட்டல் - மாஎன்றசே இலக்ஷ
மிக்கும் யானைக்கும் குஇரைக்கும் வண்டிற்கும் இவைமுகலிப
வசேசவஸ் துககளுக்குப் பெயராயிருகக மாதளிர்த.த செனபு
ழி. மர மென அதறிகிககும், மாபாம்ஈததென்ரால் யானை, மா ௮
ுமானித்ததென்றால் குதிரை, மா பாநதசென்னால் வணடு, ர
ன௱றிவ து ஸ்வ்பால லிங்காறுமாகத்தினா னறிவிசகும் இஜ
தாதாச்மியம்.
தாதாத்மியல்௨ரூப மெவ்வாரெனின?
3 கி.ஸிசுவெடஷஹிஷ.., லெடிஸ்மாஅ 20%
௧௮௮ சுவஞானித்தியார் சுபக்ஷம்,
சற்றுபேசச்சோடேகூடி யபேதமாயிருச்தல் தாதாச்மிய
ம் எனபத ஸ்லோகப்பொருள்.௮ஃகாவத $சூகசவத்தினாலே
பே சமும,வருகூஷத்எவ்யாட்இபிஞாலே யபேதமும்,---
உறுகாரிபம- பொருந்திய காரியஹே தவான த,--
புகைதனனாதியான வனல்காட்டலாகும்-புகைதனக்குக்
காரணமாஇய வகநியை யழறுமிப்பதாம்,.-
அறுபலத்திய௫௪ - அறபலசஇயேதுலான_ஐ,--
சி5மின பனியினமை காட்டல்-பனிககுககாரணாம்சம்
சசகனமாதமாயாகலின காரணீபூகமான சேேபரிசமில்லாத து
கனகாரி.பமாசய பனியையில்லைபைெனறு அறுமிப்பத சேதம் பனி
மி ஏசுணம, பனிக்குக காரணமல்லவெனின? * காண மு
னாதி காறியமணா_ நாரசாவகமெ ஏன்னுநியா யத்இனாற்
பனி₹குச சாரணஞ் 22 சனமாதரமே.
காரணதஇனகுணம் காரியத்திலே யுணடாச்குமெனபு
ஸ்2லாகப்பொருள.
மமணா நாகு மாவது - காரணத்தை யாரம்பிக்
கை யெனவறிக;--
டோலுஞு செப்பிடிலே - இப்படிப்படட ஹேதக்களி
னாலை. இ-* சாஸ்ச்ரதஇற் ப்ரமேயமாகற பாசபசுபதிகளை
4] மிபப த--எ.று,
29-௧௦ மடறொறயி.ம.௪௦ பட ௦ போ ஸ்ா2
பெஸா-பே தி; ௨.கி ,
ஒடு எண,
பாசபசுபதியெனலும் ஏ[அவியச்தச் கரமாமாசச்சொன்ன
அமு5ற்பாசதரிசகம் பண்ணி நீங்கினமின்பு பசுசரிசசமாய் ௮௮
னமீனபு பஇகரிசஈ மாகவேண்டுமாகையால்,
எ வியதக்கரமம் - மயச்சமாகச் சொல்லல்.
அளை. ௧௮
இயல்புமா மரத்மை£காட்ட லென்௱ 2 - ப்ரபஞ்சகதோ
ன்திநிர்கையா லிதரசொரு பதியுண்டு பசுவுண்டு பாசமு டெ
ன ப்டடுதலரம்.
உறுகாரியம் புகைதன்னாகியான வனல்காஃ்டலாவ த-ப்
ரபஞ்சங் சாரியமாயிருத.தலால் காரியஞசெய்வோ னனறியில்
லை யாதீலாற் காரியகருத்தாலையும் காட்டிர்.று. சேசம் சே
தனமாகையால் ௮கைககாரிபப்படுதஇ நடத துவானொரு சை
தநநியனு உடெனறு காட்டிற்று. பாசததுககுக காரணமின
நிக காரியயதோன்றரு செனபசனால் சாரியமாகிய ப். ரபஞசய்
சாரணமாகய மாபைபைக காடடிற்று,
அறுபலக்தியது சேரமினமை பவியின்மை காட்டல்பே
ஓமெனறத - மாசொரு மாதொருகாரியத் துசகுக காரணமில்
லை யல்விடத்தகதஈதக காரியமுமில்லையாமெனக காம்டி ற்று.
க த.தரவில்லையாகற் ப்ரபஞ்சகாரிமமிலலை, அனமாவில்லையாகி
ல் மேதமில்வை, மாமையிலலை.யாகல் ததலசாதவிகங்க விலை
மென_தரம்,
கேவணவறனகாளானு.
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு.
௦
ஏதுமூனறின2 பகுப்பிலச்கண மூணர்த் தன் ரூர்.
ஏதுமூன்றும் - ஏ.துக்கள் மூன்றுவகையா யிருச்கும்;--இ
வை - அவையாவன? இயல்பு - இயல்பேது,-- தாரியததேரடு-
காரியவேதவோடு-ூட,-- அறுபலத்தி - அநுபலத்தியேத, (இ
யல்பு - இயற்கை, காரியம் - பண்ணப்படுவத; ௮துபலத்தி-ஞா
௧௮/௯. சிவஞானடுத்தியார் சுபக்ம்.
ஞபாலம்,ச்ரமத்இிலே யுசகரிக்கரறார்,--ஓ௫டனிய௰ல்பு- சொல்
லிய விடல்பேதவாவத,--மாமரததகைககாட்டல்-இத மாமர
ம_மர வென்கையா லெனசதவேதவால் மனத குதிரை மற்றதி
£் செல்லாமல் இயற்கையாய் மரதஇர் செல்லுகலால் மாவென
கை மரததைக்கானபிசகுமே த,--உறுகாரரி.பம்புகை-உள்றகாரிய
வேதவாவத) மலையி நவகநியுடைச் த, புகையுடைகுதாதலா
ல் எனஜனும்,;-- கன்னாதியான வநல்காட்டலாகு ௦2 கனககருக்
காரணமாகய வகநிபயைக் காணன்பிபபமாகும், புகை தூமவே
௮--அறுபலத்இப.த - அறபலதஇ யேதுவாவத,--செப்பிடி
லே - பவியில்லை பனிஞானாபாலசஇனாலெனறு,--பனியினமை
காட்டலாகும் - பவியினஇல்லாபையைக காணமிக்கு£€கமின
ஸு, சதமினமையால்வரும் பனிஞானாபாவமாக£ய வேதபோ
இம்
சிவஞானயோகியருரா வருமாறு.
(0 வெளைைகள்
௪-த மேலெடுச் தககொண்ட மூனறேதுவாவள? இபஃபு
ங் காரியமும் அறபலததியுமாம். ௮வற்றுள், மாமுநலிய சொற்
கள மரமுசலிய பொருளையுணர்த துகற்கண் வேறு காரணமின
றி அசசொற்களினியல்பானுளதாகிய தற்தல் சசசவேதவெனப்
படும், புகைமுதலிய காரியங்கள் மெருப்புமுதலிய சத்தற் கா
சணஙகசயுணாத ததற்கண் அவைசாரியவேதுவெனப்படும்:க
விரில்லாமை முதலிய காரியாபாவங்கள் பனியில்லாமைமுதலி.ப
காரணாபாலங்களை யுணர்த் ததற்கண்ணு௦ பனியில்லாமைமூய
சலிய காரளாபாவங்கள் குளிர் வாராமைமூசலிய காரியாபாவ
ஜ்களை புணர்த் ததற்சண்ணும், அடை அறுபலத்தியேது வென
ப்பமிமென்பதரம்,
அளவை, க௮ளி
இங்கனம் உணர்சி மூவகைப்படுதலின் ஏ தவுமூவகைப்ப
ட்டன. காரிமவேறுக்கூறவே, ஒறறுமைபற்றிக் காரணவேதவு
ங் கொள்ளப்படும். அஃகாவத? இடி ச்.ஐ மினனி இருண்டெமு
௩௧5 மேகம் மழைபெய்தலைகசாட்டுகல் போல்வத.
ச.தமினமைபனியின்மை காட்டலெனபத, 6வாளைமீலுள்
ளறலைப்படல்?? எனருற்போல நின ற.ற.
போலும் ௮சை.
இசனானே ஏதுநூனறென் றவர்றின பெயராம் இயல்பு
கூசப்படடன.
மெனவுவாகவக வன
இரம்பவழகியருரை வருமாறு.
வெலை பலனல்
பச்கமூன்றிலே முன்றேதுவெனற செப்படிமயென்ன மே
லருவி*செய்கரூர்.
ஏ.துமூனரும் - ஏதுசகளென்று சொல்லப்பட டவை மூன
அவசைப்பட்டிருக்கும். ௮வையெங்க?னே யெனனிம?--இயல்
பு காரிபத்சோ டறுபலத்தி- இயல்பே தவெளறும் சாரிபவே
அவென்தும் ௮நுபலத்து பேதவெனறும் மூனறுப்பிரசாரம்,--
இவையோதின - இவைமூனசையுஞ் சொல்லுமிடத்_த,--இயல்
பு மா மரத்சைசகாட்டல் - இயல்பெதவென்றத மாப்பூகத
தெனருல் மாமரமென ௫றிகை,--உறுகாரியம் - பொருககப்ப
ட்ட காரியவேதுவான த;--புகைதானாதியான வனல்காட்ட
லாகும் - புகையானது தனக்குமுதலான ஒக்நியையுண்டென
அதிவிச்கையாம்;-- அறுபலத்தியத - ௮றபலத்தியே தவான
அாசதமின்மை பலிமின்மை கரட்டல்போலுறு செப்பிடி,
க௮௮ சிவஞானசித்தியாச சுபக்ஷம்.
லே - செரல்இமிடத் தக் குளிரில்லாச.து கொண்டு பனியில்லை
யெனறறிஈதாற் போலும,
இசனாற்சொல்லிடது இபல்பேதவென்றும் காரியவேது
மென்றும் அநுபலதஇயேதுவெனறும் சொல்லப்பட்ட வேது
௧௪ ளிப்படி.யிருககுமெனனு முறைமை யறிவித்தத.
சுப்ரமண்யதேகெருசை வருமாறு.
0
மூனறேத-மேலெடுத தககொண்ட மூனறே துவாவன,.-
இயல்புசாரிபதீதோ ட றபலதஇபயரம்-இயல்பு சாரி.பமு பதுபல
கதியுமாம்,--இலவையோஇன - இவர்றிர்கு இலகசணம் கூறுமி
டசஐ;--மாமரததைககாட்டல் - மாமுசலிய சொற்கண ம
சமூ. சலிய பொருள யுணாத்துகற்கண் வேறுகரரணமினறியச்
சொற்களினியல்பா னுளதாகிய வாற்றல்;--இயல்பு - ௪க௪யே
அவெனம்படும்,-புகைதனனாகியாயவனல்காட்டல்-புகைமூத
லிய காரியங்க ணெருப்புமுதலிய தததல் காரணங்களை உணர்
தீதுதற்கண்,-2உறுகாரியமாகும் - அவைபொருகஇ.ப சாரிய2வ
௮ வெனப்படு,--ெப்பிடின - சொல்லுமிடத் த,--சதமின
மை பனிமினமைசாட்டல் - குளிரில்லாமை முதலிய காரியாபா
வங்கள் பனிபில்லாமைமு?லிப காரணாபாவங்களை யுணர்த் தத
்சண்ணு 0), பனியில்லாமைமுசலிய காரணபாவங்சள சுளிர்
வாராமைமுகலிய காரிடாபாவங்களையு ஊர்தி த௪ற்சண்ணும்,--
அதுபலதகதியத - ௮றபலதஇயேதுவென ப்படுமென் பதாம்.
இசனானே யேதுமூனறென்றவர்நின் பெயருமியல்புங் கூ
றப்பட்...
ன்வுவ் கைவ தவத அவவ கவலை கக கைக வணக வைக தைத வை கத்
ளை வ. ௧௮/௯9
மறைஞானதேகிகர் உரை.
அனைவரு இடமி ௫ வ மதக
மே னிருச் முறையானே கேவலாஈவயியையுவல்
கேவலவெதிரேகயையு முணாத் துகருர்
புகையாலனலுண் டடுககளைபோ லென்னபபுகற
லந்நுவயம், வகையாமனலின் ருமிடத்துப் புகையின்
ருரு மலரினொலி, முகையார்கீரிற போலென்று மொ
மிதல்வெஇரோகச் சொலிவை, தொகையாமு௮பபைக
தொரமிம்உடச் சொல்லுவாரு முளர்துணிந்தே. (௧௧)
(இ-ள ) புகையா [அனலுண்டுபுசையா லரககளைபோலென
லனலு ப் பதமாதிககொளக] கேவலாச்வயியாவ
ண் டடுக் து. - மலையினக ணனலுண்டு- இத ப்ரதிர
களைபோ லென் ஜை, அவவிடததஇிடையருச புகையுண்ர
னப்புகற லநறு கையால் - இஃ? த) ௮ஃ்தெனபோலவெ
லயம் னனில் ? அ௫ுககளையிடத்துப் புசையுமனலு
ம் கூடசக்கானு*? தனமையபோழென்கை .
இஃது திருட்டாச்மம் ;
ஈண்டு தன்னோடொதத இருட்டாக்தத்தையுடைத்தாத
லால் இது சேவலார்௨யியெனறும் பெயராயிற்று, இஃது ௮ம்
வயவயாத் இியென ட்பெறும.
வசையாமன சேவலவெதிரேகியாவ.து - முரைமையர
ஜினருமிட த் து கச் சொல்லப்பட்ட மலையின்௧ ணெருப்பில்
ப் புகையின்றாகு லையெனகை - இத பிரதிஞ்னுை, ௮வவிடத்
மலரி?2ன மூ. தனலிலாமையாற் புகையுமில்லை யென்ப த-
௧௯௦ சிவஞான) இயார் சுபக்ஷம்.
கையார். நீரிற் இஃதேத, ௮ஃ்தென்போலவென்னிம? ஈ௱
டபோலெனுு மரைப்பூவினுடனேயரும்புகிறைக த மடுப.
மொழிஈல் வெ கம்போலென அவமிச் துசசொல்லுதல் -
டரேகசசொல் இஃ திட்டாக தம
தனனே டொவ்வாத் திட்டாகதசதை யுடைசசாதலாதி்
சே௮லமெதரோகவெனப் பெயராயிற்று இஃது வெதஇரேக
லியா ததியெனட்பெறும்
இங்கனங்கூறி.ப கேவலாகவயியையுங் கேவலவெதிரோக
யையு மூளறுறுப்பைககூட்டிச் சமயசாகதிரம் வல்லவா கள்
கூறுவாகள. அஃதெஙஙனமெனனிற் 2 ப்ரதிகனைமுதலிய
மூன்றினையு௦ பட்டாசாரியபனகொள்வன. உதாரணமும் உப
சயமூமாக விரனனையும் புத்தனகெரளவன,
இவைதொயலை நைபாயிகருஞ - ரைவரம், பிரதஞைர
யாருறப்பைந்த எற உகாரணம் உபகபம் நிகமகமெனனு
டனகூடச் சொ மைகதஇனையுங்கூட்டி யஅுதியிட்டுச் சொல்லு
ல்லுவாருமூளர் வாருமுளர் எ-று.
அண்ாசே.
இதனை முதற்குத் இரத்தில் விளங்கக்கூறு2 மாணடு5
லாண்க.
சொல்லுவாருமுளரன்று மும்மை யெஇர்மறை.
௮றமானத்இற் கவயவஸைைச் துள்; “மேற்கோளேதவுப
தய - நிகமனமெனமுறைகநிகழப்பெறுமே! எனருர் தாகச
பரிபாடையிற்காலிங்கராயர், (௧௧)
அளவை, ௧௬௯௧
சிவாக்ரயோடுயருரை வருமாறு.
செக்கை
மூன்சொனன வநவய வெதரோககளின உகாரணல் கூறு
இனற.த.
புையாலாலுண் டடுக்களாப்போ லென்னப்புகற லச.
வயம் - புகையினாலே யில்விடதத நெருப்புன்டு பாகைசாலை
ப்போ லெனப௫ு ௮ம் வயம;,--வசையாமக லில்லாவிடச2ப்
புகையினமுகு மலரினொடு மூகையார்நீரிற் போலெனறு மொ
ழிசல் வெதிரேகசசொல் - அக்நியிலலாவிடத்துப் புசையுமில்
லை காமரைபு௭.பசசையு மரும்பையுமுடைய மடிவைட்போல
செனறது வெதிரோசம்,-இவைதொகையாருறுப் பைககொடு
கூடச் சொல்லுவாருமூளா துணிச்தே - இவ்௨க்வய வெத
க வநுமாகத்ை இடவயாத்தியடனே பஞ்சாவவயவயுகதிமா
ன ஸணேதுவினாற் பிற ரறியததசகசாசப் போடுப்பார்கள.
3 தட :5௦_௧_ந-௨ா_ந௦ உர்வா வ வறொ
ஆஷாசமாவவொயக தி.
பஞ்சாவவயவமாவது - ப்ரதிஞ்ஜஞை- எது - ௨சாரண
ம் - உபநயம் - நிகமநம்,
ட்ரதிஞ்ஞையாவ.த இரந்த பர்வதம் அக்நி [*மான்என்ப.த.
* மான - உடைய, த.
ஏதுவாவது - புகையினாலெனப து.
உதாரணமாவ த-எங்கேது மமுணடோ வங்கெல்லாமச்கி
யுண்சி பாகசாலைப்போல எனப ௫.
உபரயமாவது - அப்பாசசாலையைப்போ லிப்பர்வதமுக்
எ தூமவானென்பது.
எ] தூமவான - புமையையுடைய த.
௧௯௨ சிவஞான௫ிதக்தியார்சுபக்.ம்,
நிசமகமால.த- துகையா லிப்பர்வதமு மக்நிமானென்ப.த.
இலவ்வக்வய வ்டஇ?ரகி யநுமாககதிற்கு $ பக்ஷகருமத் த
வம் -ச௪பக்ஷச தவம் - விபக்ஷாதல்யாவிர்தஇ-௮அபாதிதவிஷப
கலம் - ௮சதப்ரஇபக்ஷசலம. என்ுமவயவம் - ௫- உணட,
அ வையாவன:--
$ பக்ஷதிருாத்வம்நூகல் மூரையே பக்ஷத்திலே யுண்டா
யிரகரை-சப௯ூ,திலே யுண்டாயிருசசை -விபக்ஷதஇலே யில்லா
மலிருசசை - கொடுககபபடாத விஷயமாயிருச்கை. ப்.ரதயக்ஷ
மில்லைமலிருககை எனபதபொருள.
பக்ஷகருமசவமாவத-பக்ஷமாகிய பர்வதத்தி % லலிச்
சினனமூலமா ஃயப்பிரமலிகமா யிருசசற தூமமூண்டரயிரு
ககை,
% அவிச்சன்னமூலமாய் - இடையருமல், 4 அப்பிரம
லிகமாய் - அசாசககசையளாவிய.
சபக்ஷ்ர தீவமாவ ஐ - பாசசாலையிமே தூ மழு மக்நியுமூண்
டாயிரககை,
வீபசுநதாத் வ்யாவிர்ததியாவ.து - விபக்ஷமாகிய மடுவிற்
தமமில்லாம லிருககை,
அபாஇதவிஷயதவமாவத - தூமத்இனால் வக்நியை யு
மிககற,தற்குப் | ப்ரமாணாகதரச்இஞற் பாதையில்லாம
லிருககை.
1 ப்ரமாளார்த் ரம் - வேறொரு ப்ரமாணம்.
அசதப்ரஇிபக்ஷ்மாலது - சாத்தியதகிர்கு விடரீதசாதக
மரயிருத்கற 0௦ வே.து௨ர்தரமில்லாமலிருக்கை.
0 வே.துவக்தரம் - வேரொுருஹேத.
இவ்வவயவங்களி லொனறில்லாவிடி.ஓுமேதுவாபாசஞம்,
அளவை வ. ௧௯௩.
ஏத வாபாசலக்ஷணங்களெல்லா மளலையிற் பதினைகர
ம் விருச்சததஇல் விரிச தககூறுலாம்.
சேவலாஈவயிக்குங் கேவலவய இ?ோகக்கும் ௮வயவகர
னரூ. அவைவறுமாறு --
வருக்ஷமானது ப்ரமேயம் ௮சத்தாளையினால் பாஷாணம
போல எனறும் கேவலாநவ்யிககு, விபக்ஷ மி௦லை யாகையால
விப௯ஷாசு வயாவிரததியிமலை ஜீவிசகசசரீம மானமாவை
யுடையது ப்ராணாஇவாயுந்களை யுடைததாயிநச்சைபா், யா
சொனறு *ஸ்வாகுமமமல்ல ௮து*பரரணாதிஈச் துமலல கடம
பேரல எனகீறகேவல் வயஇோககத சபக்ஷமிம்லாமையாச ௪௮
கோச க வமில்லை,
* ஸ்வாதமகம் - அனமாவோரடு கூடின; * ப்ரானாதிம
3௮ - ப்ராணாஇகளுடனே கூடின த.
சிவாகரயோடியா உரை.
மத்ரோர் ப்ரஇியிம் எழுதியிருபப ஐ
புகையாலனலு ௭ டடுககளைபபோ மலெனனப்புகச லகவ
யம் - இடையமுப் புஸ-யு வமி தலா லம்மலையிடதது மசெருப
புண்டு , இற ப்ர[தஞஞை.
ப்ரதிஞ்மைபெனிலும் பககமெனிஐ மொசகும, அ5வய
மெனிஐம.து
எங்க?னயெனனிம்? அடுகக யி னிடத் ஐப் புகை .கக
னாடுகூட ௮னலுங் கூடக்காணு5 தனமைபோல், இத தீடடா
கதம்.
இட்டாச் சமெனினு 0 சபச்கெனினஐ மொதரபச்சகோனி
ஓ மொசகும் இப்படிச் சொல்லுவ தொரற்றுவமைப்பாட்டை ய
லிய வியர்றியத.--
வகையர மனலில்லாவிடத்தப் புசையுணடாகும் - கூறு
56%
௧௯௪ கிவஞானடித்தியார் சுபக்ஷம்.
படுதஇ சொல்லும் நெருப்பிலலாவிடத தப் புையில்லையாம்.
௮%னபோறெனனிஙற் ?
மலரிசஞடு மூகைபார்கீரிற் போலெனறு மொழிகல் வெத
மோகச்சொல் - அககநியில்லாவிடச் சப் புகையில்லையெனப.து எ
ப்படிபபோலவெனனி? மலரிடைேேெனெமுகை, நிரைந்த நீரில்லா
லி. த இல்லையானாற்போலவென்று கூறுதல்; இது கேவல
வெதுரோகி
இ லேர்றுமைப்பாட்டையுடையத
மூகை - தாமனா
லெக் ரேசுமெனிறும் விபசசெ னினும ஒவ்வாச பசகமெ
னிறம மீட்சிமொலி9பனிறு மொககும.
இரண்டாவது மதனை வலியுறு தல் ௮.த கெருட்பை யுடை
கிசல்ல தஇிபாகோரி_ம அவவிடத அப் புரையுமில்லை, புனஸில
லாவிடர தத தாரனாயி௦வை, அதபோற்பொருளினத மீட்சி
யாய் தனமாதனமிய இ_டாகசதஇற௱கு கனமுகய காரியவே
தவாயிற்று
இனிவிஸ் வம் பொயட பன்ற ல் என்னுடை பககம் அஸ்த
னவயபோமென்னி, பண ப்படுமலால் எனத பகதஇஎ கண
சே யுளளசரயே சோரிபம்பானே௪. யாதொருபொருள யச
மொருவன் காரிபமாய்ச செய்யபபடடது ௮2 ௮நிததம;? ௮ஃ
செனபோலெனனி? கடமபோலவென்றல காரியவே,.தவாகிய
ச௪ப்சுகமாம யாமொனது பணணபபடாகது அ௮னித்தமற்ல ;
அ்பெனபோலெனனிம் ? பதிபசுபாசம போல வென ௪.த.
மாசோரிடத் தப் புசையென்றது அவ்விடச்.து நெருப்பு
ணடெனனு மநவயத்தாலும, இயாதோரிடத.த கெருப்பில்லை
யவவிடத் தப புகையில்லை-புனலில்லாவிடச்.த.த் தாரமனாயில்
லயானாத்போலவெனலுமவெஇரசச்சாலு ம, ,புகைசெருப்பை
புஞுசாஇத இடத்தையும் சாஇத்சவாறுபோல;ய[சொன்று கா
அளை வ, ௧௯௫
ரியமாயுள்ளஐ ௮வ்விடத் தக் காரணமுண்டென்னு மர் வயத
கதாஜும, யாகோரிடத ஐக௧ காரணமில்லை யவவிடசதுச காரிப
மிலலை பனனும் வெதிரேசததானும, காரியமானப்ரபஞ்சக த
னககுக்சாரகமான மாயையுகு சாதிசதுத மோறறுவிககும்
காததாவையுஞ் சாதிகள்தெனவறிக,-
இவை சொகையாருறுப்பைகதொடுவ்கூடச் சொல்லுவா
ரூ மூசா ரணிஈதே - தொகை பொருதுிப வைர் கலய
வகரோடுஙககூடச சொலலுவாருமுணடு தெளி5தே-௭ ௨ று
அஃதாவது, நையாயிசருர சைவரு -பரதிஞஞை ஹேது
உ௱ரரண ௦ உபநயம் நிகமகசமெனனு மைஈஇனையுஙகூபடி யு
இபி_டு £ சொல்லுவாகள அஞ்காவது 4
ஃஇவவிடச ஐ பாதி௫ுஜைமுலிய உதாரணம மூனறு
ையி, கூறடபடடுளளதே !
சொல்லுவாருமுளா துணிசேே மென்ற வம்மையால் சொ
ல்லாசாருமுளளரெனபசாம,. அற உபசபமும் நிகமநமு மூன
சொன்ன மூனறினு எடல்குமாதலா லெனவதிக இதர்குதா
ரணம் பூபூசராதி (யோவாவருறவ - மொருவினையுடைக தப
பொருகிரிசாரிய - மாகலிரகடமபோலெனனிரகோதுின -
நிருஙகடமததோ டியர்றிடவொருவனை - யொருகுடன கண
டோ ஷனொழி5 இசலிருகடங - கனண்டாலிலையுமவணெைககொ
ணடாக- குணடோவூல₹ முஞர்றுதமொருவத்-சன டுமக்சறிவ
முடிவ ளொனவெனிஐ - கணட்தில்மான முனககுககொண்
டல்கோள - கீரிவளாதூமமசனிலைரிவள - ரட்டி லொணபு
ை யயலனலுணர்க த - மோட்டிளைட்பிரங்கலொளஎழூலோட
டிய - தெனனைவிசேடசபனிபச இயாகிற்பனெனனி? - விசே
டமெனனின மனனோகாடட - மலஇலமனிய மாட்சியசென
றிடி.்- செயலொடுெெய்வோ கண்டோனபனன - மரணவிதஈ
தனி ஜொனருவோதுவ - ஞொருவன்றிதகு செயலெனறற்
௧௬௬ சிவஞானசித்தியார் சுபகூம்,
றேன-மாகமாகய வினையாலெந்ெ-பாகமிபைதலிற் கடந்நினு
ொண்குண - மனனலிவைபோ லாகியவழிபு மழிபவை செய
லென-?2மு.துநுவஃ்து திச நுசெயலே?? ஞானாவமிதம பதியில
கசணஞ்சாஇககுமி_த.து இககவைர நுறுபபு௦ வநவரற௮ுகாணக.
இப்பொரு௭ மூனவிரிதசமுறையபே பதிபசுபாச மூறைிற்
கும வருமாறும விரிததப பொருஞுரைககுமாநு.௦ அறிகது
கொளக.
உ இவவராயு முதாரணமும் சிவஞானபோகததிர்குப
பாணடிட்பெருமாளகூறிப வரையிலிரு5து எடு2செழுசப்படட
தாய்ககாணப்டடுகிறது இனை அபபுமசகசதி னுராயாதி
கனடுசொளக. சிலவிடங்களின மறைஞானமேசிகருரா விலா
விவருகலுங சணணொக.
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு.
வயலை (0]
முனசொல்லிய வ5வய வெதிரோகவிறசகணங்கூறுகன் றா?
அனலுண்டு - இரச்சமலையி லனலு ஊடு,-புசையால்-- தூம
முடைதசாசலால்,-[ எவ?கபுசையு வ்கி அங்கேயனலுண்டு,௮
டுககளாபோ றெள்னபபுகற லர றவபம், -வகையாமனலில்லா
விடத நதப்புகையின முகு )மலரினெடுமுகையார்நீரிற்போலென
அமொழிசலவெைதிரோகசசொல்,--இனவை - அர் நுவயச்சொல்வெ
இதே சச்சொல்லிவைகளை,-சொகையாருறுபபைநசொடுககூடச்
சொல்லுவாருமுளர் துணிஈதே-முனசொல்லிப மூனறுறுப்பி
னோ டிரண்டுறப்புசகூட்டிக் கூட நிறைக்க பஞ்சாங்கங்களோ
டுந்கூட நி-சயம்பணணி யுரைட்பாருமூளா.
ஏஇசசெய்யட்குப் பதரஇற்குப் பொருள்கூறாத பதக்தை
யே அகவதித துரைத்திருக்ன்றது; இவவாம் பிறவும் வச்.
மூச் சண்டுகொள்க,.
அளை, ௧௯௭
இதவருமாறு -- மலையிதுவன்னியுடைத் த - இதப்ரஇஞ்
*ையெனகன ற வவயவம்.
புசையுடை த.தாதலால் - இதுஹேதவெனகன ற வவயவம்,
எங்கெங்சேபுசையுண டங்கங்கே வநநியு.டு-எப்படி.? அடு
க்களைட்போல்; இத திரகூடாகதமெனகனற வவயயம,
அப்படி யிநதமஃஷையு 2 புகையுடைசத - இதவபகயமென்
இனற வவயவம்.
ஆசையாலப்படி வனனியுடைத்த-இதடிசகமனமென் கன ற
வவயவம,
இப்படி யர் நுவயத்இ லை தறுப்புங்காண்ச.
மலையிஐ வனனிபையுடைத்து - இறதபரதிஞ்ஜையென்
னற வங்கம்,
புகையுடைகத் தாதலால் - இது ஏத வெனூற வங்கம்.
எஙகெநகேஉனனியில்லை தறககஙகேபுசையில்லை - எப்
படி. ? மடடபோல-இ.௫திருவடாககமெனகீனற வதுசம
அல்லவப்படி இது - உபகம்ெொனசன௱ வங்கம்.
ஆகையாலல்ல அப்படி இற - நிசமகமெனகின றவங்கம.
இப்படி மெ.சி2ரகத௫ர் பஞசாகசமு £றிக
சிவஞானயோகியருரை வருமாறு.
0
௭... மேலெடுசுதுககொண்ட சொல்லிரண்டனுள், பு
கையுள்ளவிடத் தனலுன டென உடம்பாடுபற்றி அட்டி லை உமை
கூறுஞ் சொல் ௮௩ நவயசசொல்லாம், கெருபபில்லாதவிடத்த
ட் புகையிட்லைபென மறுதலைபபரீறித் சாமரையோடையை உ
உமைகூறுஞ சொல் வெதிரேகசசொலலாம். இலவ்.விருவகைச்
செசசகளையும் மேற்கோளும் ஏதுவும் எடுக் துசகாட்டும் உபகய
மும் நிகமனமுமெனலும் ஐவசையுறுப்புக்களான் இணங்கவை
52௫ தெளியச் கூறுவாருமுளரெனபதாம்.
௧௯௮ சிவஞானசித்தியார் சுபம்.
அவ்வா சொல்வர் தார்க்கிகர் முதலியோர்,
இசனானே சொல்லிரண்டென தவர்ர இயல்பு கூறப்பட்
டத.
நரம்பவழகியருரை வருமாறு.
0
மூன்னேசொனன மத ரொருட் டநுமானம் அர்நுவய
மெனதும லெஇ?ரசமெனறு ॥ சொன்ன மெப்படியெனன), மே
லிரண்டையு மருளி.:ெய்ச மூ.
புகையாலனலுண் டடுக்களப?போ லென்னப்புகற ல௩்.று
வயம - புகையைக்கொண்டே. யககிநியுண்டெனறும அலவி .
மடுககளைபபோல மயிரு ததெனறும புகையைகக டு அ௮ஃூநி
யமையு/(டென சறுபவிதுச சொல்லுகையா லதுபோகமா
ம, -வகையாமனலி௰லா விடததுப£புகையினமுகும - இந்தவ
குபபிஞலே அகககிமில்லாசவிடக தப் புகையிற்லைபாம, ௮
அவயகதினறடைய மூ£ரமைசொல்லி, மேல் வெஇ?ரகத்தினு
டைய முூரமைை மருளிசசெப்களுர்,-- மலரிஞெ0 முகை
யார் நிரிஉி போமெனறுமொழிசல் - பூவடனேகூடி நிற
தற வரும்பு பொருகதியிரசகபபடாநினத குளத்திலே புகை
யு ஈடெனறு செரல்லுகாவிஐ,-- வெதுிரேசசரெரல் - மாறு
படசசொல்துகசதாம்,--இலை- இவலகை,--தெ கையாருறுப
பைம்தொடுங்கூடச சொல்லுவாருமளர் துணிஈரே - ஜகதருப்
புட ன௩ நுவயம் வெதரேோமமெனறு சொல்லுவாருமுளா.
உறுப்பைக்காவன --படசம ஏது இ௲டரகம உபயம்
நிகமனம் ஆகவை௩ ௮.
படசமென5ற.த நெருப்புண்டென்ற த.
ஏத வெனகிறத புகை
இடடாக மாவது நெருப்பும் புசையுமூள்ளவிடம் அடுக்க
ளைப்போலு மென நிக,
அளைவ. ௧௯௬௯
உபசயமாவத அதபோ லவ்விடசதஇிலே புசையுன்டென
சீதிக,
நிகமனமாவது இவவிடத்கலே நெருப்புண்டென ஈறிகை.
இகனாற்சொல்லியது ௮௩ வயம் வெதிரேகம்எனனு மிர
ண்டுட்ரமாணத்தையும, இவையனறியும் படசம் ஏஜஐ தீட்டாம்
தம உபகயம் நிகமனம எனஜுமைகது ப்ரமாணசசையுமகொ
ணட்றிதியிட்டு- மொல்லுவாருமுளரொனனு முறைமையு மறிவி
த்தது.
சவனல பாடை
சுப்ரமண்யதேகெருரை வருமாறு.
கண்டவ
(மேலெடுச தககொண்ட சொல்லிரண்டனுள) புகையால
னலுணடு- புமாயுள்ளவிடதத அனலுண்டென வடமடாடுபற்
தி,-அ௫ககஃாபபோலெனனப்புசறல்-அட்டிலை யுவமைகூ று.
சொல்,--௮௩ந௮யம - ௮5௩ நுவயசசெரல்லாம்;- வகையா மன
லில்லாவிடதக தப் புகையினரு௫ும - விளங்கிய நெருப்பில்லாவி
டதிதுப புகையி ற்லை யென மறுகலைப்பற்றி,--1லரிசிஞடு மூலை
யரா நீரிர்போலெனறு மொழிதல்-மலரோடு அருபபு நீறைக
சாமரையோடைபை யுவமைகூ௮ஞசொல்,-- பெ௫இ?ோகசசொ
ல்-வெதோரோசசசெொல்லாம;,--இலை-இவவிருவகைச௪ சொற்கலை
யும், -- தொகையாருறுப்பைகசொடுங்கூட - தொகை பொருதி
உ மேற்கோளு மேதவு மெடுததுககாட்டு முபஈயமு திசமநமு
மெனனு ஊமவசையுறப்புககலால் இங்கணவைதத,-- தணிரஈ
த சொலலுவாருமுளா - தெளியசகூறுவாருமூளர் எனபதாம.
இதனானே சொல்லிரண்டென றஐவர்நினிபல்பு கூறபடட்
டத
௨00
சிவஞான இயர் சுபக்ூ.ம்,
மறைஞானதேகிகர் உனா.
ணக நித வலையை
இக௫்கனங காண்டனமுதலிய மூன்றினாலு
மூனதுமான முணாத தனுர்
5
2பாதுநாறறத் தாலறிதல் பூர்வககாட்சி பநுமா
ன, மோது மூாரையா னமிவினன வுணர்தல்கருத லஅ
றான, நீதியான்ரூற் கன்மபல நிகழவ பயோ திச்செ
யி, யாதியாக வரும்பபனென் றமிகலுரையா லநுமா
னம
(இ ௪) போது
ரத்த
கா லதிர
ல் போாலக்காடகி
யஅமாரனம
ஓது ம்றையா
லறிவினள வ்ஃ்ச்
றா கல் கரல
யபமார்னம
ரீதியான மு
கன மபல நிக
மூலஇப்போ இ
செய்து யாத
யாக வருமபய
ளென் அதித
(௧௨)
பூர்வக்காட்டு யநுமானமாவ த:- மூன
பொருவன மூன யாதாமொரு பூவையும் சச்
தனமணததையு மறுபூதியாகவறிச் து பின
பொருகாலத தோரிடத் தப் பூவினமணம்கி
௪ வகனைக காணுஇருகசவு மசனையிதென 2
அதியிருகை இற திருட்டாறு மானமெனப்
௨.றும்,
அறநுமானாறுமானமால த: மூனபொரு
ரூவஷஞொரு நாலை யஇிகரித்சதிக தவர்களசொ
னன வாககயதிகசைசகொண்டே மிவதுக் தச்
ஆல் கைவருமென ஈறுமித்தறிசல். இஃது
இருட்டா. மான மெடைபெலும்,
| இடபோ இசசெய்இயா தியாக வரும்பய
னீதிடான முற்கன்மபல நிகழ்வதென் ௪நி௪
அரையா லறுமானம்--எனப்பசமாறிச் சொ
ளக] தஆகமாநுமானமாவது:--ஒருவ ஸிந்தஜ
5நததி லார்ஜிதசசொழிலுக்குத் தோர்றமர
ய் வரு£௦ மகத்தாகயசுக தக்க பேரசங்களைச்
அளவை. ௨௦௧
ஓரையா ல; கண்டு முரைமையாக முன் ஜாகத்தி லார்ஜி
மானம் த் உ நல்வினை திவினைப்பட னிரணணெடாயசெ
ன ரறுமிததறிவத--௭-ு:
உரையினதுமானத் ந முண்டதுமானங்கள் - விரியுமினு
ம்பாரிவ விதம?? எனவறிக. (௪2௨)
சிவாக்கரயோதியருரை வருமாறு.
எல அவையை: (0) பவமான
அளவை முகல்விருதசதஇல் பத்துவி.ச ப்ரமாணஞு சொ
ல்லி “௮வையிர றின மேலுமரைவா ௮வையெல்லா மளவைகர
ணடல் கருசலுனாயென நிமமூனதிலடக£&டுமே?? என ஐதத்கு
ப பூர்வதரிசக பரமாணமெனறும, வசகலிங்க ப்ரமாணமென
௮ம்,௮றபவ ப்ரமாணமெனறும*ப்ரமாணாதரங்சகளாகசசொ
ல்லஓுமவைகள ; உதுமானதடு $ லச தாபபவிசகுமபடி., மேலவி
ருத்தததஇற் கூறுன றது,
அர தர்ப்பவிசகும் - அடங்கும். $ப் ரமாளுக்குரம் - வே
அமீரமாணம,
போழகாற்றததா லறிகல் பூர்லக்காட்டு மநுமானம்-பூ
ர்வதஇல் புவபசகையும் வாசனையு மோரிடததிற் கண்டு பின
போரிட ததில் வாசனையைசசனடு புஷபததைக கா இிருக்கவு
ம்இல்விடச தப் புபமுண்டென் ஈறிவ,த தர்மாதர்மி யதமா
னமே£ *பரகசப்ரமாணமல்ல--ஒது முறையா லறிவினள வணர்
தில் கருசலநுமானம- பரபுச்தி யப்பிரகஇயக்ஷமாகையா மொ
ருவனசொனன வாக்க£யத்தைக கொண் டவறுச்கு ஞான மிவ
வளவுண்டென றறிகற தம் வசகலிங்கா.நுமானமே,--நீதியான
முற் கன்மபல விசழலதிப்போ இசசெட்தியாஇயாக வருபய
ளென் ஈறிசலுரையா லமானம் - இபபோ தறியப் பற ௬௧
௨0௨ சவஞானசித்இுயா சப௯ூம்,
தக்சாறுபவமானத பூர்வஜனமவல்சளி னீதியாலு மரீதியாலும்
ப.ன்ணப்பட்ட புணணிய பாவககளின பலமென அறிவதும்,
இனனபுணணியத திற் கனனச௬ுக மினனபரவதஇற் கனன2கக
மென்றும், இகதஇற் ப் ரத்யக்ஷமாகக் காணாகபடியாரற் ௪௫௬௨
டிமாஇ.ள்ற ொலலிய வாகமஙகளிறர் புண்ணிய௰பாபஙசஞூ5
இவவாற பலம வருமென ஈறுமிககையினால் ; இஃதாகம லில்
கா. நமானமே கையா லிம்மூனறு சாமாதாமி யநுமானமும்
வசஈலிறகாநுமானமு மாகமலிங்காறுமானமூமாக;$; வறுமா
னதி *லககர்ப்பலிககும்.
6 ப்ர,சகப்ரமாணம - லேறுப்ரமாணம், * அகதர்ப்பவி
சகு.௦ - அடங்கும.
சனாதன.
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு.
இண்டை
பினலை சாண்டல்முகலிய மூனதினாலு மூனஈநுமான மு
ணர்ச் ந௫னருர்
(இவலஉழியினசோர் புத ௫சத் சாழைபபூதுமுஸ்டு பூர்வ
வ்சண்டி மூசநஈத காழைப்பூ மணத தககொதத சா தீயமணம்
லீசலால் எனறு ) போது - புவபதகதை,--
காத்தால் - மணத்தால்
அறிழல் பூர்வகசாடசி மறுமானம்-முன்னும்பின்றும் ப்ர
தா அ யோககயம் பொருளையுணாக கலால் ப்ாரத்யகூராநுமா
னம், இத சனமாநுரானம் இருஉடாநு மான மெனறுமாம்--
சமதிடக்துச் சாததிரப்பொருள் போக்குமூதிர்க்து வார்
சை மானதப்ரத்யகூத் இர்ஜோற்று மூதிர்க்க புத்திபூர்வமாய்
வருதல் கண்டவன ; மூஇர்கதபு.ச்இமான, சாத் இரப்பொருள்
போதச்கு முதிர்ச்தவார்ககை வசநிததலால்) மம்போல்வாரி
லொருவன போலெனறு பிறன,--
அளைவ ௨0௩
ஐ ௫மூரையா லறிவினளவணர்தல் கருசலநமானம்-பிறர
நிவ யோ௫சேகுமாததிரத தஒக்கல்ல கொருவாசகும் ப்ரத்பகஷ:௰
ல்லவாசலாற் புததிபாவமான வார் சதைவருமென் ௪நமிதத
றிஈச வறிவினதயசசியை மறமிகக லநுமானாறுமானம, இ.த
காரியாநுமானம ; சாமாகமியததினாற் இருட்டா நுமானமென
௮மாரம்,--
இப்போதநிகழவது - மூன்சொனன மூரைமையிற் புச்தி
யிலிருககும போசககனம நிமிதயமா யுண்டாகய புறடோகட
யபபொருள் முனனாகப் புததியி லிட்போழண்டாச நிறனெற
சுக தககமோகஙகள)--
ரீதியான மு.ர்கனமபலம்-முனாமையில் முந்தியஜனமவங்
சளிழ் செய்தபு2இயிற் சஞதகனமததி லெடுகதுகசகோசக்ச ப
ககுவபராரதக கனமதஇிற போசககனம நிமித்தியமாய் மு
ரீகாரணமாகிய போசக£யகன்ம பரிணுமமாகய பலங் கனமகா
ரியபென முகமஞ் சொல்லுதலால்,--
இசசெய்தியாதியாக - பராரதமை புலிக்கு பிட 5 தவரு மி
ல்வாகாமியகனமக காரணமாக,--
பயனெனறு - சுக தககமோகங்கள்,-
வரும - சொர்ககநரகங்களிலையுஞூ ஸ்வாக்கசரகசேடமா
கிய பூலோசத்திலேயு மினிமேல்வ௩த பொருந்தும்.
(௬க,ஐகக சோகபல காரணங் கனமமென முகமஞ்சொல்
௮கலாலென௮) அறிகலுனாயா லறுமாலம்-இவவிரண்ட நுமா
னமு மாகமாறு மானம், கரமத்தேே காரியாநுமானரெனறுங்
காரணாநுமானமெனறுஞ் சொரல்லப்பட்டு;இரும்பவிர.ண்டுன சற
மாச்நியசதிஞுற நிருட்டா.நமான மென்றுஞ் செரல்லப்ப0-.
எட்
௨௦௪ சிவஞானடத்தியார் சுபக்ஷம்,
சிவதஜானயோகியருரை வருமாறு.
கவ்வை வவட
எ.து. காற்ஈமுதலிப ஏதுப்பற்றி போத மூசலிய காட்சி
ட்புலனாசர்குறிய பொருளை; உயிரிேடுணர்வு தெரிவசெல்லாம்
பூரூவககாடசி யநுமானமெனபபடு ॥ உரைமுதலிய ஏதுபதறி
அறிவினளவு முசலிய கருத் தஇட்புலனாக௱குறிய பொர௫ுளகளை
தனசுறிபபோடு சராதஇ, உயிரி2ஞடிணர்வு செரிவதெல்லால் க
ருதலநூமானமெனப்படும இவவிர.னடினு:௦ வேறாய் இதமகதவ்
சண முன்னர் ௮சசெயலானா லிகளுாவை செயினேேலைக்காகு
ம் எனனுதபோல) வேதகாகமககளுட சொல்லிபது கொண்டு
சொல்லாக பொருளையும் ஒப்புமைபற்றி யூககதத் துணிவகாய்
உயிரி?னோடுணாவு தெரிவசெல்லாம உரையறுமான மெனப்படு
மெனபசாம.
ஆசமத தடகூறும் பதிமூகலிய பொருள்களை ௮வ்வாகமத்
இற் டைபுடைய அறுமானகஇன வைகுதறிவ தூஉம் உராய
மானெனபபடு மெனபாருமூளர்
இகசனானே (அயையிறநின மேலுமறைவர்) எனப்பட்ட ௮
ளவைகள காட்டிபநுமானசகோ டொப்பவைதீத ௮அதுமானத்
துளடகதீக காட்டப்பட்டன,
கவை கல்வ
திரம்பவழகியருரை வருமாறு.
0
இனனமு மனுமான மூனறுபிரசாரமா யிருககுமெனலு
ழூதமை யருளி- செய்கிரூர்
போது காற்றத்2ர லறிகல் பூர்வச்சாட்சி யனுமானம் -
தான முனபறிக்க ககதங்களைாககொண்டே யிது பாதிரியா யிரு
க்ருொன சறிக௱து பூர்வச்காட்சி யனுமானமெனறு சொல்ல
ப்டமம; இறுதிட்டி.தாலுமானம்.--ஓ.துமுறையா லறிவி னளவு
ளை வ, ௩0௮
ணர்தல் கருதலநுமானம் - ஒரவன சொன்ன வார்கை
பைககொண்டே யினனவளவ ஞான முணடாயிருக்த ரெனாறி
இறத கரு5லனுமானூ சனறு சொல்லப்படு௦ இத அதிட்டிகா
ஜமானம்;--நீதியால்முற் செய் கனமபல நிசழவதிப்போ தி
ச்சசட்தியாகஇியாக வருபயனென ஈறி லஓுரையா லனுமான
ம - இப்பொழு துண்டாயிருகசற விரத முரமையைககொ
ணடு மூரைமையாக முசசனனங்சளி லார்ஜிச்க புண்ணியபாவ
கக ளோதவாக ௨௫ பிரயோசனமென ரறிகிறது ஆகம௨னு
மரனமெனறு சொல்லபபடும.
இசனா2 சொலலிபது பூர்வககாட்சி யனுமானததஇன ம
றையு ॥ கருதலனுமானததின முரமையும் சாகுதரங்கொண
டதி£ற வனுமானதன முறமைய௰௦ இப்படி. யிருககுமெனலு
சமை யறிவிததது
சுப் ரமண்யதேசிகருரை வருமாறு.
௦
நாற்தததாற் போதறிதல்-காற்கமுகலிப வேதப்பர்றிப்
போது முதலிய காடபபுலனுசஈமுரிபபொருளை யுயிரிஞே டு
ணர்வு நெரிவசெல்லார,-- பூவகாட சிபறமானம்-பூவகாட்
சி.ப.நுமாகெ னபபடு ஈ,--ஓ துமுரையால் அநிவின அளவுணர்
தல் - ஓகப்படடவூராமுதலிய வேதுப்பற்றி மறிவினள ழுது
லிய கருச் தபபுலனாதற் குரிபபொருள்களத தனகுறிப்போடு
சாத்தி யுமிரினேோடுணர்வு பெரிவதெல்லாம்;--கருதலநுமான
ம்-சருகலுுமானமெனப்ட மெ,--இச்ெய்தீ நீதியான் முற்கன
மபல௦-இவவிரணடிலும்வேரு யிதமசதய்கண் முன்ன ரச
ஐலானால்,--இடபொழுத, நிகழ்வதாதியாக வரும்பயவெனறு
அறிமல்-இங்குபவைசெயினமேலைக்சாகு மெனருர்போறு வே
தீரகமங்களுட் சொல்லியதகொண்டு சொல்லாத பொருளையு
௨0௬ சிவஞானடித்தியார் சபக்ஷம்,
மொப்புமைபர்றி யூசச் ஐத் தணிலதா யுயிரினோ 0.ஊர்வுசெரி
வெல்லாடி ௩ ரையாலதுமானம-உரை௰த மான மெனப்படு
மெனபதாம,
இகனானே உகையிர்றினே லு எரமைவாானப்பட்ட வள
ஸ௮கள காடசியநு மானததோடு ஒப்பவைதது அறுமானத் து
ள அடக்கககாடடப்பட்டன
மறைஞானதேசிகர் உரை,
அணத வ0102 எடு சாம
மேனிருச்சமூறையானே யுரை மூவிசமென அ௮ணாத் தூரர்.
அநாதியே யமலனாய வசிவனா லாகமநதான், பி
னாஇிமா மின்மிபபேண றநழிர மகட/ஈதான், மனாஇக
ளடக௰த் தெய்வம் வழிபடும் வாயமையாகுக், தனா இ.
மில கான்றனமை யுணாத்துக லுபதேசந்தான. (௧௩)
(இ-ள௭) ௮காத அராஇயே மலமிமலாதலனுமாய் சாவ
பேயமல் சதவாறுி குனஙக ளையுமுையனா யிருககற
னாய வறிவ சிவ னருளி-செய்யப்படாகின௱ காமிகமுத
லூலாகமம் லி.ப இவயாகமங்க ளிருபசமெடடுஞ் சிவா
கமமெனட்டெ.றும
ஆ-சிவஞானம, க-மோக்ஷசாதக 4, ம-மலகாசம, அகலா
லாகமமெனப் பெயராயிறறு,
சாதாச்கீயமெனலுந தத் வதஇம் கிற்நிரூ£குஞ் ௪சாவெ
0 மமலனமுன எநயகதாருலசெல்லா ஈண்ணவரமாதி - யியம்
பினுனாகமகாலேழு? எனவறிக.
தரன பினாதி ௮55 மகாச்சனருளிசசெய்த வாசமச்
மா நின்றிப் பே தான முனஜெமமின மலைவினதி யிருககும,
னல்
அளைவ. ௨௦0௪
.வினையினீங்கியவிளங்கயவறிவின-ர.சல்வன்கண்டது மூ
கறூலாகும?? நாஜெென்படடுவது நவலுமகாலை - முதலுமுடி.வ
மாறுபொளினறி-புணணி்னசசன௱ வரைடொடுபொருகர் இ-றண்
ணி சனலிளகக லதுவதனபண்?ப?? எனா தொல்காப்பியனார்.
தகதிரம் ஹகதிரகலையாவத --சத்த சாமர்த் இடத்
தா கொளவத, அதக சாமாகததியததாற்
சொளவத, அல்லத வத தசதஇமிறை ருனகொள்வ.த, இம்
ரூனறுவிஈசதாலு மாகமாகநரஙசளித்கணடு செய்வத)
இனை மருககதாபதாஇ வியாககியையில் விளங்கவறிக.
மகரங கன ம*இரகலை டாவது --யாசாசோருவடன
மணிக ளடஙகி குத் ரெயஉசிசை யாராதகதா னகதகத
க தெட்வமவழி த மெய்௨நு- நோருரிதசான நி.பாசம் இருடி.
படூரவார யமை ௪௩5௬ மசேவசைமுலியஉற் றுண்றையை பு
டாகும் ணாக தநககசத மேவமைகளை யாராசனை
செய்தல்
நினுதியிறிமா... உபமேசகலையாவத -- அஇ.பக்தமில்லாச
தாச சனமையு பரமசி.ஃனுடைய வபாததிவயாபக தசையு ௦
ண சது லு. தஇனமாவினுடைய வயாதூ௮வயாபகத்தையு
மே சகமான ம, பாசவடாச இவ பாபகதசையும நசரரிய
னிடமாக வளளபடிமறிசை-- எ-று
ஆக காலுபாதமென மோதியி ரகக மூனசெனததெனனெ
வீ? சரியை தீரியை யிவவிரணடு? குஇரகலையிலடல்கும், மக
இரகலையி லியோகமட ககும; உப?,சகலையின ஞானபாதமடப்
குமெனதறிக, (௧௩)
சிவாக்ர[யோதியருரை வருமாறு.
வவ [0] வணமகககைவலை
மேல் அகம மூன்றுவிதமென்னு முரைமை கூ௮ுன்ற த.
௨0௮] சிவஞானடஇத்தியார் சுபகூம்,
அ௮கரதியே யமலனாய வறி௮லூ லாசமககான- ௮நாத?ய
வமலஞயுளள சதெருபஞடு.ப சிவ னறு£$ரகமபணணி.ப வேதா
கமங்க ளிரண்டையும்.
எனவே காமிகாதி வாதளாகமம் - ௨, வேதம் - ௬
ம் எனவறிக. [9 வெனபது சிவஞானம், க வென்பது மோ
கூசாக௩.ம,மகாரம மலகாசம், ததலா லாகபமெனப் பெயரா
யிற்று ]
[சமெனபது வஸ்தலையநி௮ஐ] இவைக--
பினாதிமா நி௫றிப்பேணம த௧இரம-*உபககரமோப சம்
மாரமததியே பராமாசகஙசளினாலே பாவோதர வி?ராதமில்
லாமல் ஏகவாகீயதகைப் பண்ணச் சத்சசாமாத்பததார கொ
்வதம்,அர்த்சசாமாதயகசாற்கொளவதம்,வல் துச,சஇயிஞ
ற் கசொளவதும் விசாரிகசதிக த, அகநிஷடோமஞ் சிவபூசாதி
க்ரி.பாபாசசமைப் டோதிப்பது தக இரகலை,--
* உபச கிரமோப சம்மார மதஇயேபராமர் சங்சனினாலே-
மூசனடுவிறுகியை விசாரி த.
மந்இரங்கள் மனாஇசளடககத்தெட்வம் வழிபடும்வாய்மை
யாகும்-மனசுமுதலாகய ௮க்தசகரணங்களைத் தகைநது நிறுச்
இநினறு கானயாசொருதெய்வங்களை ௮க௩£ரகோபாசனை ப
ண்ணு5ரு னர், செய்வத தக்குள்ள நியாசம் இருடி. சச்தசு
அதுத பீஜம் சத திமுதலியவர்றி ஓுணைமையு முணர் தத)
அரதமூரத்திமிலுடைய ஜயோதாமயகதைத தானென்று மிழ்
கும்படி. பாவித்து உபாசளைபண்ணும்படி. போஇப்பது மக்திர
கலை,
அளைவ. ௨0௯
ம$த்ரமென்றது மர் - ௮5 ௪வஸ். தவை நிளைச்சீறவனை,
கீரம்- இரஈ்திசசிதசெனறு பொருள [ம - மககம்.]
சீனாதி மிறியாசானறனனை யுணாகதக லு.தேசகதர
ன - உபச சகலையெனறறு உற்பகுஇயு ௦ நாசமுமில்லாகத ஞா
னரூ3.பாகிய சியஸ்வரூபசகையு டி௨ற்பதஇ கரசவத. நரன சே
சசசையடைய வானமாலையும், உறபததி.யாகு5 சேசு சறுசனா
ஏதுவான வாணவாதிபாசகசளையு ,), வயாததி வபாபக த நட
னே அதவதினசொருபஙகளையநிவிககிறதுஉ௨பே சகலை ஏஃறு
உபதேசம் - அறிவிப்பது,
ஆகமதஇலே சரிசாதி காலுபாதம்சொல்லி பிரக்க மூனா
சென்ற தெப்ப, பெனனில்? சரியை கரிபை இரண்டி; சநஇரல
லைபிலடஙகும்,மஈ திரகலையி லியோகமடககு )௨பதேசகலையி ௦
ரநோனடாத மடஙகுமெனறறிக
அமலனென்னாத ௮க1இ3ய யாராலகொனற த - அகாஇபச
ம் சாதிமு5த,தராகிய அ55சேஸவராதி * வயாவிருதஇின பொ
ருட்ரி
* வயாவிருத்தி-அவர்களல்லலவென்று தர்ஞாகையென வறிக
அமலனாடமெனகற கீரிபாபாசம மலாகிதராகிய ஆன
மாச்சளிடத ஐ அவினுபூகராயிர5 து மவர்ககு ௮5 தமல ஈடக்
மில்லை மென ..இ௱பொருட்டி ௮மலனெனஞும் பதமா ததிரம்
போழதும்,௮அநிவனெனனும் பரமுங் கூட ப்ரயோதிப்பானேனெ
னனிம் ? ஜடமாகய சுததமாபைககும கினமலதவ௦ கூ றபபடு
கையால் ததவ்யாவிருத்தியின பொருட்டு அறிவனெனனுமபதம
பரயோகத,க தெனவறிக.
தூம் தக1ொனறு இரண்பெதல் கூறினது வேகம சிவர
சமமிரண்டு மீஸ்வர வாச்பமென்கையால்.
பப்
௨௧0 இவஞானகிக்தியார் சபஸூம்,
இ*நருசசம்மதி “லேது? சைவநூ லெனறிரணடே
நாள? எனறு பிறகேசொல்லியிருககையால் நூலெனற
0.
த வேமென்வறிக.
இரர்சு3ிமாம்சர் வேதம் *அபெளருசேயமாய் நித பரு
மாமையாற பரமாணமாம, ஐகமததிற்குப ப்ரமாணயககூடா
௮, ஏ பெளருஜேயமாகையா மெனபாகள௭. அஃசெப்படிமெனி
ன * வேதததிரகு நிதபதவஞ ஸ்மருதியிற செரல்றப்படுலஃ3யி
னுலும, காரணமிசனசெனறு நிரூசகபபடாமையினுலு ௦, இப்
ப. நிதபமாகிய வேதி ததிறகும சர௲ரகதமாகையாலும், ம
ஹாஜன டபரிசசரஹமூளஎமையாலுர், ப்ரமாணமஇத்கம்; ம
வாட ஸ்மிருதிகள, $ ாதருசமாயிருக்கக வேசமூலகமா
ஸ2ஃயால் ௮றவு௦ பராமாணயலததெனற சொல்லப்படும்.
* ஒபெளருசேயம-புருஷராற்கூறப்படாத த, ஏ] பெள
௬ 8ஜேூபம - புருதெராறகூறப்பட்டது) * பரிககீரஹம்-௮ ஐ
ரிசகல, $ சாசரசம-காணபபடுசல்
அகமதஇற்குப் புரஷப் *ப்ரணீதமாரையினு விற்பதஉமு
நிரசசோஷ்மவமுல கூடாமையானு 5) வேதமூலகதவ மிழ்
லாமையானும, வேகமயபோலும் ஸ்மிருதிபோலு மஹறாஜன பரிக்
ரக மிற்லாமையானும், ப்ரமாண்பங்கூடா.த. அயினும விசி
கெடபுருவூராயுளள வியாசாதஇிகளினாற் ப்ரமாணாதரமூலமா
கப் பணணப்பட்ட பாரதாதிகள?பா லகர்களாலு முபாச்ய
ரான ஈஎஸவரராே ௦ ரசிகசப்பட்ட வாகமத்் இற்குப் ப்ரமா
ணஊயங்கூடாதோலெனின ? பரரதப் பிரதிபா தயமான த்ரூ
மாதி புருஷார்ச தஙகளஞககு ஸ்ருதிமாதஇகளபோல வாகமக்க
ஞூசுகு கூலபூசமாக கொருப் ரமாணாக்தரல் கரணாமையாலும்,
ஆகமஙகளினம் பரஸ்பர விருத்தமான வர்த்தஞ் சொல்லப்
அளைவ. ௨௧௪
படிசையினாலும், த5திராநுஆடாஈத்இச்குப்புராணங்சளி வி
ம்தைககேடகப் பரிகையி ஒனும) இஃசன்றி.பும தர்வாசர் 52௮2
செளசமர் சணவர ப்ருது உபானனியுவாய வறுவர்களானு
ஞூ. சபிககப்பட்ட ப்ராமணா எஸ் பரனையும் விஷ்ணு வையு ந
ஸ்கரிம செங்-ளககு விருதகிபேெனறு கேடடனகில், எஸ வ
சலும் விஷணுவும் ப்ரமமசாபதரால் வைதிகததி லஈதஇிகாரிக
ளாயிரு5௧ற வப்பிராமணாசளுககு ஜிவனோபாயமாகவம் ௮௯
சாகி வ்பாமோகாசத் மாகவும் அக ௦ங்களப் பண்ணிஞர்க
ளென்று கேட் கப்படுகையானும், தீந்திராறுஷடாஈ்ரிறற
சாணாடுல்பா சிஎடரநாமாவென5த தராவிட சாசாமு லி
யர்கீகு நரகபகநநு கட்க 3 பரஜ 2 பானும் , நக ௦௪ இிதருப
ப்ராமாண்பறகூடாதெவின் 9 இப்பூர்வபக்ஷ£மூரு இழதாநசு
மூரு சித்சாகச சீபிகையிப வீஸ்தரிச்துச்சொனனோம இவ
ணு சிறிறக துலாம்
* ப்ரணிசம் - சொல்லுதல்,
வேதநிததயம் நிர்சதொஷத்வத்துணற் ப்ராமாண்யரு?
டைபத , புநஷபபிரஸூதமரகலிஈ ஆகமச்திற்குப் பராமண
யமினரெனபது கூடா,
வேசததுற்கு நி3யதவததிற் ப்ராமாண்யமில்லாமையா
ன் மேதமூஞ் ஸ்வரூநிதயமோ ப்ரவாகநிதய?மோாவெனவின *
ஸ்௨ரு நிதயங் கூடாது; மூகசககசேட்ட ௰2ரர போயிகற்க
காரமூற்பன்னமாயிற்று என்க 0, கோலாகலஞு சாக்கமாயிழ்
ஜெனறுஞ் சொல்லுகையினுலே உர்ணாத்தஙசளுச கநித்யத
எம் பீரதியக்ஷசக்கமா யிருக்கையா லிசநுகேடட மகாரம்
கேர்றுகமேட்ட மகாரமேமேபெனற ப்ரச்யபிஞ்ையினுலே வ
ர்ண்ங்க ணிதம் பெபனின் ? கா2யி 5 யாசொருசெல்லைப் பெ
க்சோம் அறவே சோளசேசத்திலு புிச்சோமென்புழி 1௮
௨௧௨ சிவஞானசித்தியார் சடகூம்,
ரீஹிக்வஜாதி யொனமும்[[வீரிஹிவியத் தபின்ன.மானதூடோல)
சகேறறுகமேட்ட நார மினறுக்கேடடோமென்பத .22வர
திஜாதி ப்ரதம பிருஜனையொழிப௨கத மிசாரமல்ல வாகலின வ
ா௭ஈ மநிதடமே,
ந வரிஹித்வஜாஇ - நெல்லென்னும்ஜாஇ, ஏ வரிஹிவியதஇ
பினனம் - நெல்லின தகாரஙகள பினனமானத
இஃ்சனதியு ட, உரசகராசொனன மதார மெள்எச்சொல்
லப்படட .மசாரததைவிட பிரனமெனறு மகாரபேஈம பரக்
யகஷமாக வறுபவிககபபிகையால் வர்ணங்க ளநிதபமே, இ
கையால் *வரண சமூறமாயிரககற வேதழமு மநிமயமே
வர்ணசநுூஹம-அக்ஷரககூட்டம்
இனி ப்்ரவாகநிகயதவமெனபதவ கூடாது ப்ரலாகறி
தியசவமாவத? - அவி-சினனதவயாபக பரமபரரதீநத வம
அறுகூடாது;போன ப்ரளயமு மிவிமேல்வரும ப்ரளமமும ப்
சமாணசிம்சமாகலின.
4 அவிசசின.ம லவயாபக பரமபராதிநத்வம்-ஒழியாம
்படி.ப்பிசசற பரமபராஇ5ம,
அகல்வேதததிரமுனே மேதநீதபமெனற௮ சொல்லியிரு
கசத ;ெனின ? நீதயமாகிய சிவடபிரணிகமாகையாலும ந
பரளாயஸ் தாயியாகையாலு நிசயமெனறுசொல்லப்பட்ட த.
அல்லாமலும் நிருபததை முூ-கமெனபாகள,ஜலைதிருமுகமாமோ?
அரசமுகததிலை நினறுமபிறந2 வாசகத்தை யக்ழத திருமுக
மெனபதபோலும், ஸ்வயம்புவினீடததிலே நிவறும் பிராதபடி
யி.ஷலே ஸ்லயம்புவென வறிவாயாக.
அகல்வேதததிர்குப் ட்ரமாண்ய மின்னபடியெனறு நீர்
சொல்லுமெனின ? வேகம சாத்யோசசாரணத்மை மடேஃ்தி
அளைவ உக
மாமலிருச்சிற ஸ்வார்த்த யசார்த்சஞானவானாகய வொருவ
சார் சொல்லப்படடதே பரமாணவாசயமாகலின; யாசொரு
சக மகத சாததியவததல்ல அறு ப்ரமாணவாகயமல்ல்,
கவிவர்ணனா வாகயமபோல ௮ஃரெரெயவவாசெனின ?
- உகதசாதஇடவததல்ல-ஒருவராற சொல்லபபட்... சா
தயத துட கூடினதற்ல
வி
யஉமாற வடா ௧௨09 ஹ ரவு வல அ
2மாவயா | 9-2-9. அ.ந வதி யர.சளவிதீ6/7 ௮ ௮,
ற ்
0௨ ரஉய5ல_ம௦மயா ॥ ஐ.௪ £2ஃ,
௨7 * பரன் அம் ॥ ௨ 2)
௮சையால் யாகசொருவன ப்ராகச* விபரலம்பக னாகா
தவனாக யாதொருவனுடைய சத தஇனபடியே யாததமுண
டாகசத ௮அதசனமைய னாப்2சனாலின அநரஇதினமல நிரதி
சபான₹ஈ2? ஸவரு$யாய் சா௮ஞறகஞகு சாவசாததாவுமாயி
௧க&ற சிவன பரமாபசன ; ௮வனவாக்யமாசலின வேதமுஞு
சிவாகமமூம் ப்ரமாணமே.
5 வாகயம் ப்ரமாண மாம்பொழுது வாம காளா
மூக பெளதகாதிசளஞுகும் ப்ரமாணய முூண்டாகாசோெ
னின ? சததியம் , வே சபாகயராயிருகதசவாசளுக் கதிகாராற
குணமாசவு மசுராதி வயாமோகார்ததமாசவு மசசாஸ்இரஙக
சோாப்பண்ணி யவலீஸ்௮ரனே காமிகாதி சைவாசமங்களி லிஈ
சாஸ்திரங்கள் வேசபாஹ்பமாகலின் வேசோகத்தா நுஷடா
ஞதிகாரிகளு£்கு ஜோேவியமல்லவென௮ு நிகேகககலி னவை
சளுச்குப் பராமாணயஙகூடாது.
அட :-மெஸாவா.மசொவிஅலிய௦ ௭0.௪ ரஸா, ஏச
ப்ரஹ் ௦ (ஸு பூ ஷு ம
மஹ? ர | ர சிஹாறஊயஸ் ௭. ௨5௦4) ஐ
௨௧௪ சிவஞானித்தியார் சுபக்ம்.
கீறொ9.5௦ | ஸூ திஹாா£யா_ 220 கொம்கொ
ட்ட வ்ற வு வற வரமா-௩௨/_௧௦ ய:2, வ 7.5௦ பூ
மநணுகம 3 2-௪ | ௯.௩ றி ட்டம் அடு லொ
கெிஃ2 ராஹ. நாயவவெ | வெஉவாஉவிற.லா மி9
ழெயவ கழி சா.மிதத | வாத வாஸா௩வ_5௦௦ அவ
லாக-௩௦௨00ஞவ வெவெறவட | நஹெவ 7 ௦௨.2௧
34] 8௦ வெடயாஹ ௦.20) 9.டி.சறாசிதி ்
ஆகமமிரண்டுவிசமாயிருசகும். வேததமசை ய.நுசரிச்செொர
னறு,௮றுரிப, சொனறு;வேசச்சதம ந௫ரித்த,த வங்சசோரபட
௮றநுசரியாசறு மோகமப்பிககாதனபொருட்டு சாமேெரன்ன
ெெனறறு ஏஸ்வரவாககயம் அறகளகசாவேழெனனிற்? யா
பம் பாசுபதம் லாகுஎம் உயிரலம இதரமுசலானதகள மேச
வாககயங்களாகையால் எனபத ஸ் மோகட்பொருள்,
௮கசையால் மறுவாஇஸ்மிருதிகளிற் றஈதிராறஞஷ்டரக ச
தர்கு நீ கேசஞ்சொனனத வேதவிருச்தமான வரமா யரக
மவிஷபங்களே! மஷைபாதி சிவபரிபக்த மாப் தரரதம்
மியஙகளினுற் வன பரமாபத்னாகலின் சிவவாகய மொருவ
சாலும் பா இசகப்படுவதல்ல,
அக ் _நவாவூ-4௦ வள௱..2ஜஷெ வா
க ;8விவி.20௨2கி௯௦ அமா | ,502%900௨ ர...
கற ணாவாக 3 வெஷிவ5 ௨3௧௩ நா ॥ அமாறள
௩௦ நஹறமிணா நா-2% ,ணஸ்வொக்கடு | போல
2-ஐமெ.3ம..? பெவெிஷ ா,$ியொயொயாய 8-9
அளவை. உக
_? சிரியா விசிராயெத ரரா்௦ ஹவ_௦ வ )
வ 2 ர [
வித | நார) ராம்லிறொயெ.ு ௪௯ ஹ௦வாஜ
ய 9 தர
ஷ5வ ஷவாவஉஊண க் ராயை 5
_தயாமவா ॥ ஹ். ஹணாவ 20 அரவ 0
தி டாவ
வய ன்ட் டட | யஹ )யஹ$ஹிரா கர் 2)
திவ ஜா விறிஷ 92.5 ॥ _தாவூு.௪ 2 ஐவெ௮ிர5
ப்ராராண 2? அஹ -கஹ 3)2௮.தி,
பனுகவாகயயதஇலும் ரஷிகள்வாக்கயம் விஷெடப,
ரஷிசளவாகயேதஇலுக் தேவைகளவாக்கயம் விசிஷடா,
தே. எரைகள் வாகயேயதஇலும் ப்ரமமாவினவாககியம விசி
டம,பரமமாவினவாசூயத இலம்விஷணுவா க்கியம்கவி௫ கடட,
விஷ்ணுகாக்கியத்திலும் ர௬ுசஇரனவாககயம் விசஷடம,ர இ
ரன வாககியதஇலும் சிவறுை பவாக்கியம் விசிஷடம , இப
படிமேனமேல் விசஷடமூக் இழ்கூழேத்தள்ளு£சது சிவாசம
ங்சஞூக்கு விரோதமில்லாக சாத்திரககளெல்லாம் ப்ரமானணா
யம வீரேரகமூள்ள_.த அப்பிரமாண்யம.எச்செகதச்சாத இரங்க
ளெவவளவு வயரபிசசிருக்கிற து அவ்வளவு அதுவதுசட்டுட் டர
மாணயம் எனபது ஸ்லோகப்பொருள்,
காமிகாதி பாகமங்கள் பரமசிவ கர்தருகமென்பதர்கு2சம்
பதி பாரகததல்,
காகா ஓ ன.நா6.5-௬ யயாவெவொ 20௧00
6 । கஷாய வ ணா.நா௦ ௧5-ம் ஹ.ச 2 வசீ
ஹு.௨தி.
௨௧௭ ஏவஞானடித்தியார் சுடக்ஷம்.
காமிகமுதலான வாகமங்சளுக்கு எபபடிக் கர்தீதாம
2. ஸ வரோ எப்படி. பதினென்புமாணகசகளுகறுவ் சாதா ௪
இ பவஇயிறுடைய பிள்ளை எனபத ஸலோகடபொருள,
ஸு
வளமூரறெவி_௯கவயவொசிறாம2 ஹெரவி ௨2
39 ரவி ரூ.26 ்் ர்
த்
ஸ௱ொகஷாவலெ.கஹாயரடி | உர ௪5) 2கஷணா 5-௮
ா9.ந_.ந பசிவா ௬௦-2௦ ஹ-டஉ.மிஸறி (9 [| யொவசிஹொ
அ
தாஹ ரு _சஹதாா... தறஸறி௮ு ஷஹுவே கற
ட தல 9) ௯ 1] ்் க 2௪] ௦ | 7
க. ய ராச லக் ஹவ..22மா.வா? | வச்ஷ
ப (ு தல
டா௮வமி9.-௩கா யயாக-2௦ அர ஹகி$ா | ௯வ
ப) வனிவ-௫ஐண_றஹ_த௦ 579 வீறு வாஸாஹா |
உட மாண்டு ் புடடு ஷ
உரராண௦வ௦ அகாக௦ அழு 2 மாுடயொ அழிவா
[நி இ8/
வசீ
உர ௮,
5ம் நிந்களிவத்சினின்று நாசாத்மகமாச ஞானமா
ஈஈகமானது *பரவா தஇககப்பட்டதெனறு சேட்கப்பட்ட 2.
ரீ௫விஷகளனெனறுவ் கேட்கப்பட்டத. நிஷசளனான சிவனு
5, வாகககேதரிமமில்லையாகலின சப்?தோச்சாரண மெப்படி ௪
கூமி ஈனின? அதயககம % விமலனாக சர்வத்ர சிற்சத்இ
$௮/ :ரமபணச்தையுடைய சிவன் வாக்கக்த்ரிபமன்றியுஞ் சப்
கோறபததியைப் பண்னு ௨ரெனகற தாச்சரியமல்ல. ௮ஃதெ
வவாறுணடாகமெனின ?
* ப்ரவாத்இ-உண்டாசம், * விமலன்-நிர்மலன்), மலமில்
லாதன, $ விச்ருமடணம்-பரம்பியிருத் தல்.
அளைவ. உகள
சுதசமாயையாகய விக தவிற் சிவன இற்சத்திபானறு
ப்ரவா2இ 4யுனமுகமாகபபதிய நாதமுணடாம. ௮இ$௮ச
சகுமமாய,சமேசசரணமாயிருசசிற காசததிற் பைசஈஇமததி
மை வைகரியெனனு 2 வாசகுகள சரமததில் வரு,2இருபமாகப்
பிரவாததிககும ௮சசத2யகள வகதரபாரம்பரிபககரமஙக
ளால்வேசயவொகம ஸவரபமாய் கனமமார்கக ஞானமராக
கஙகனண்பபோடுசகுா இபபடியுணடான சதக௪3 ஓற்பத$
யெபபடியுணடாயிரறறு ? ௪ சஹிதமான மகதர ததர
ளெவவரறுண்டாடிற்று இவைசளினபேதங்களெத்கனைபரகார
மூ சாசநமெசதனைபரகாரம? சிததியெததனைப்ரகாரம? இவை
யெல்லாமவிஎ ங்க விளமபவேணடுமமெனின ?
-. உனமுகம்-௭இரமு2ம, $4ச22க௪ரணம்-றனமாககளைர
சதித்சல்
நிரோதுக் கருளுசாலிபாயிருக்கிஉ பரமசிவனித்சததியா
ல் விக்தவை 4: ௬தாபிகக, அ௮வவிக நனினினறும் ப்ரமமமய
மானஅ3ரரமுஇககு ௦, அசசுகசமாடையை கேஷோமபிசகபப ர
ணியசிவாவினாபுசையானசததி மாயாதஇஷடாத தீரியாகலி
னி யானாயால் போசமாலபயெனறு நாமமாம,
1 கேகாபிகச-கலக்க.
ஈஸ்வரசிற்சசசியால் -கூரத்தமான சத தரர்தசரூப ௪
சத்காரணமாக௰ விர்துவிள முதற்சாஸ்திரலக *[ஸகாத்மக
மாக வண்டாம். அதர்குமேற் குண்டலாகாரமாகச் சரதகா
லசதி னிஷகளங்க சநதரப்பிரசாசமாக வபரவிர் தவணடா
ம். ௮ல்விஈது ஞானதசே ஜோதியான விந்து விர்த்திரூபமாக
௪ கிரமகதி லுச்சரோத்கர காரணமாகச் சூககுமை பைசக
இ மததீமை வைகரீபனறு கானகுலாக்கு ரூ.மாம்.
- ஐவச்தராதிதம்- கலக்கல், 8] நாகாத்மகம்-மாதஸ்வ
ரூபம்.
௨௧௮] சிவஞானடுத்தியார் சுபக்ஷம்.
2ச்சையால் சேதாபிதையாகய கிச். துதஇச் 0௧2 தர
டாகததஇ ஒம்பிகையெனகீரசததி யு--டரம், ௮வவம்மீகையிட
கீசினினறுஞ் சக்இரப்பிரகரசம்போல லாமா ஜ்யேஷடை
செளதீரீயெனறு மூசசத்தஇகளுணடாம்.
0 அசோபாகம்-உழ்ப்புறம்.
அர்மூனதில.--
வாமை நீசஇரைபண்ணு£ன ற ஸர்ப்பம்பேசற் ரண்டலர
கானாய,டயிருககும.
ஜ்யேைஷடை தண்டாகாசையாயிருசகும்.
செ௪.தரீ யிரண்டு கலைஃசெரமபுபோ லிருசகும்.
௮ம்மாயை யபரரூபையாம்க கொண்டு சயை விசயை ௮9
தை டராசிதையெனறு சானகுசதமியாம் மேலும நீவிர் மதிப்
சதிஷடை கித்தை சாக்இு இததிகை நதீமிசமை உரோ௫சிகை மோ
து ௧ வயோமருபை ௮5நதை ௮காசை ௮தாசரிரபெனறு
டனிொஷ்டு- தய மாகப் பதினணாறுசத் தியாம,
இலைகளின் சிஏசத்வமுதலாகப் ப்ருதவி5சல மீருகச
ச்வடபிரபஞசமும் வயாபிசகப்படும்.
இசசச்இகளிடத்இற் ருனே முனனுற்பத்தியாமெனத த
கார சஹிஈமான மைம்பதக்ஷ£முன்டாம். ௮ர2விஸ்மாரம
பிரகுசொல்லுக்றோம். மூனசெொன்ன அகாரம், ரூபமாகய தெ
வவாசெவின ? இரெளதீரீசிரசம் வாமைமுசமும் அமபிகை
பாஹுவம ஜப கடைசண்டாகரரமரனமரன ப்ரதானதேச
மூமா யிருககும்.
இப்படியே ௮கசரமெனறு சொல்லப்பட்ட த. அவ ௮கர
ரூபமான சினுடைய சசத்தியானத ௮கா.ராதயாக விஸ்
யசய் ஆகாரச் சமரச வைம்பழபேதமாம்,
ர் வில்ருை5-கிசரரம்,
அளை. ௨௧௯
சர்மாறுக்சிராஹிகையரய்ச் சர்வசத்சார்சசரூபிணியுமா
யிருககற விவ் வக்டரரூபிணியான ௪,தஇ.பன்றிச் சத்தப்பிரபஞ௪
மூ மில்லை, யர்தசப்பிரபஞ்சமூ மில்லைமாகலின, இவ்வர்ண௫௰௫
ளெல்லாஞு சாவசித்திசகு மாலயமாயிருச்காம்., இவர்நிற்செ
ல்லா மீஸ்வரனுடைய ஞான சத் போலியும், ஈஸ்௨ர வி௮சத
மேம், விக் தவபாதாரமூமாம் இதற்கானமாக்களின கனமரூ
*்சறகாரிகாரணமாம்; காரணங்களினின் று காரி.பமெல்லாமா
னமாககளின சனமாநுகுணமாச வு. ௱டரகமேண்டுகையால்,
* சுமகாரி- தணைக்சாரணம்,
அகலின, விச தவ்யஇமிசதமரக வாணஙச ரொொனறுமில்
லை, எர்ணங்க ளகேகமும் ஜடமு.மரகலின விக தவிற சிவனா
ஓண்டாச்சகபபட்ட சே ௮கலி னுறபனனத இர்கு நாசழமு ௯டு,
அ ப்ரளமஸ்சாயிபானபடியாற் ஸ்வரம் யுகதமாயிருககற வி
வ௫ர்ணங்களையுர், வாணசமூஹமாயிருாகிற பதங்களையும, பகி
சரூஹமாயிருக்கற மேதவாகயவ்களையும், நீிததியமெனாறே,
மலேகங்களா ஸஷ்வயம்புவென்ற த சச்ச தாலோஷட பு
ட வயரபாரதஇஞற்ருனே யு௬்டாகாம லீஸ்௨ரசதஇப் 0.3
சரரத்தினுல் விநதவினின்றும் 8[சாதாகமகமாக வணடரகை
யால் இப்படியிருககிற வாச்யககளால் வைக ளக யய.
ஓஹரரவேதுவாயிருக்கற * எர்ச்தப்பிரஇதிய/ணட ரம், இவவ
ரணல்கள சகம்இச்கு மாதருஸ்சாக மாயிருஃகை,பரலும, 6ஸ்
லச்ஸ்ஸர்.௨ஞ்ஞராகீய இலசத்இப பிரசாரததனா ஓடா
சைஉலுஞ், சிவமாத்ருகையென்று செசல்லப்டடும்,
0 ப்ரசாரம்-விஸ்கரிக்கப்பட்ட ஐ, ரர தாத்மகம் - நாச
குஏருடம், * அர்த்தப்பிரீ தஇ - அர்த்தலிர்பதஇ, அரததஞான
ழ்,$ ஸ் எ5ஸ்ஸர்எஞ்ஞர் - தானேசர்வஞுஞா.
௨௨௦ கிவஞானகசித்யொர் சுபகூம்.
இதில் ௮சாராதி ஷோடச ஸ்வரசுஇற்குப் பரமே
சு௨றும், கசாராதி கூகாராஈசா கூஷரமசஞாகுப் பரசேவ
சைசேவியும. இவைக ளெட்டி வாக்கமாகம் பிரிகதுள்ளளவில்
அகாராது ஷோடச ஸ்வரத் தக்கு மதசேவகை விராயகன,
ககாராதி க்ஷகரராகதமாயிருககற ஸப்தவாகயதஇறகும ப்
ராமியாறு சபதமாதாகசஞச் ேலதை,
இவவாணஙகள் சர்வாறுகரஹராயிருக்கிற வீஸ்வரனு
சுக கரணங்களாகலி னீஸ்வரனெனறுஞ சொல்லபபரி௦.
லோகமாதருசையா யிருசற விவவாணங்களே ஞானச
ச்த்யென ஈறியப்படும, அவ ஞானசத்தியிற்றுனே $ வாங்
மயமாயிருகக * சததஜாலமுளா சராசராதமகமா யிருககற
ுவாதசதஜாலமுங் சரமததிலுணடாம. %இவவர்ளணாதமகமாயி
ரூகக£ற சத்திபை புபாசாகமாகசகொண்டு சிவன வேதாக
மங்களை உதுகரஹழ்பணணுவர்,
$ வாங்௦யம்-வாககுமயம், *-த்.தஜாலம்-௪த் சஸ்வருபம;
அ ரதசஜாலம்-அர்த,தல்வரும்,டவாணா2மகம் - வர்ணரூபம.
மேன்னே இயனமூர்த்தா, வாச்சந்தரிய வர்ஜ்ஜிகாஎனறு
சொல்லப்பட்டார்; அவாககச்சாஸ்ச்ரகாரண மெப்படி ௧௯.
ட. கூடிடபண்ணிஞ0ெனின, அவருமிவ்வர்த்கத்திரற் ௪௧
ளராவரொவின ? அப்படிசசளராகவேண்டா ! ஸ்ேச்சாசாம
ரதயபலததினான மூனவிக தவினினறும் €[ வர்ணாதியுற்பததி
யைப் பணணினதபோற் சாஸ்தர ரசனையுங்கூடும். எப்படி.
யெனில்? சம்ஞாவல்லபரான பரிபக்குவமல விஞ்ஞானகலாச்
3: கசரீரிபாசஞானப்ரசாகம் பண்ணின தகொண்டு சகளராவ
சோ! அகார். தயின் சாஸ்கரங்களிற் சம்ப்ரசாய பரம்பரை
பெவவாதுவகசகு தெனின் ௮ ல்லா மோன்௦ச்சொல்லஓு்
வோம்.
அளைவ. ௨௨௧
ஏ] வர்ணாதி-அ௯்ஷராதி, 1 அசரீரி-சரீரமில்லாதலர்.
சிவனுக்குச் சாவாரம்பழு மானமாககளின பொருட்டாகலவி
ன ஸ?வசசையினாற் பூரணமூர் சதியாயிருகக௱வர் பஞ்சமி
ரமாசதிமானுவா. அமையாவன? ஈசாநஞடரசாசவும், தற்
பு நம் வககரமாகவம, அகோரமிகயமாகவும், வாமஜேவங்
குறபமாரகவுஞ் சததியோசாகம் மூர்ததியாகவுஞ், சாவு
ஞூ5வாதி யிரதயாதி யாறு மயகமாகவக கொளவா.
ஆயி னிவவர் ததத இனா லானமாகசள் கலாசஹிதராண
போதுசகளரானதபோல சிவலுஞ் சகளராவுாானின்? அகரா.
அன மாகக டெகமபோற் சாமாஸ்சிமுதலிய தேக தாத க்சளி
ல்லைபாகலி னகளரே ! அனமாககளி ௭ தீயான பூஜாநிமித.த
மாச் சாஸ்தர *வகதருதவ நிமிசசமாகவம் பரையாதி ப
மு7சததிஸ்வரூபமாடு.ப கீசானாதிபருசமநதர சநுமானாளை
யால்,வஸ்தத அக௱ராயிரு௩நஐ முபசாரஇமாகச் சகளரொனறு
சொல் மப்படடு வேதங்களையு் காமிகாடபாசமங்களையு ம: ௨
டு_ சசகசசாக வநேககோடி சங்கமை யாகப்பண்ணி விஞ்சான
கலரிபசகுவமலரைம் தமறசக்திபரிசகதினான ஞானகரியா
சததிகளை $கிராவாணமாகப் பிரகாசிசகப்பண்ணி ௮வாகளி
2ப்ரணவாதஇசிவர்கள பதஇுனமருகரு மேகருத்ராதிகள் ப.எ
எமருசகுங் சாமிகாது வாதுளா₹ஈ கமான விருபத்செட்டாக
மசையு பொெவ்வொருவாக கொவ?வா ராகமமாகப பஞ்ச
மூகத்தினாலு மறுக்ரகம்பண்ணினராகலின்; வேதசிவாகமவ
கள் பரமாம், சில * ப்ரணிகமாகையாற் ப்ரமாணம், இநர
சக தஜாலத்சை யிசதசாகஇரமூலகதிலே விளங்கச்சொல்லா
தடியால் இதற்குச்சம்மதி ஐ௧ஈ5இற் காட் ரிம்,
* வக்தருகவம்-சொல்லுக௱,$ நிராவர்ணம்-தடையில்லா
மல் 1 ப்ரணிதம-சொல்லப்பட்ட த.
௨.௨௨ சிவஞானத்தியார் சுபக்ஷம்.
3 சட: வளஷூெ ஷா ஸா௨-ஒவா
் ர ட் நா... உ7வ.5.10).௪) 2.2௧ அஷட,௧௦
ஹாவாமிி ,ய வியொ.ம.25 | வாமி ,யா வெ
கதவ ஸாறிஹ ய 227 அஹ ர.சா | ௬ அற தெவிஐ ல
கெத அமாவகி கீ3% மட | உவ ர-2கூ௦ ஹ் திவ
சி ப வர.௪ 27-சடம ண வவ | நாஒஹ) எப்நொ
உரஹ்ரதி ம்பா நா௦ ்டட்பப ட. | படற ல
பாற வயெ..ண ஸ்ரிய£ £ நா ந-ஜாவகா$? | கழ
33-௮2 ௭0 8௦2௦௮ ஷஹஸ்ாகி ஹி ॥ வலா
ஷஹ5, கி.பஷஷ நமா ௩2 ஹிஜிறவவ | வ.க
ஹவ-2௦ ஊர வஹெ_ந 0.7-ஒ ஹி நஜ வறு ॥ சூ
உள. ௮௱௦ஸா-ல மாடிவண..2கூமா.ம.2(5 | -சி௦3,
8-5
வசீ
உள _திவ௦ஷா 21 காறனண௦ உ௱டெறறட | ஹவா
கூசா ௨௦௦ ணட விஷ. 8 | ௯நா
வா 2௦ வஜ:.2-ஒ_நா 85 வகா வற? | தத ஹீ
௨3.25வகாமெ ஸ்ரியமா ௦௧ வாமி | ஸ்ரியிவ
அ, பூச
அெெவ ஹவெ.ஷா 8 5.௪) ௪௦-28 | 29
மசி கெஷொலி.௪௦ வீரா கானண௦ யொமாயயா ॥ த
வ்
சிக்ஷொலி.ச ௨௮௦-௪42 ௭௦ “சர ௦ நா னு
௨22 | 37௨72௦ அடிய? கிஷிஅக- பா காச
ஸி வட | ஹவ$ந ஸறிதிவ 27-௮௦ , ஹூ உட
அளைவ. ௨௨௩
5 | வது சீயா ஹாவ றா £ஜெ லா .அி௦ பே
ா£.மியி? ॥ ஸரி 2வ.21ர கெொொவிசால$ந - ஷய
ாரிறிவிகா | ஸஸாமாகெறாகலாகாறா௦ ராகி ரய்ச-டு)
52 | வாதா ஜெ பக்த ஒயா ள& கர்
உ, வீ*நிவா | வாசாவெடினவரெ, த் 1௭? ரர
கால்வலி சார | ஹாசாயா ர 2 ஐயா
உ? ப 922 2.சா? | ஜ.பாவ லீஜபா99.வவ ௯ஜி.சா
அஃவறாஜிகசா | நிவ ர.அிப உர திஷா வில த ஸா௦தி
ட ப வவ | ஐ௦ுகா 8விகா99அவ றோலிகாசோ
அகாவற௱ார? | பெ 2ாறை-இவா ௨ 295௦ சாஅ௪ நாமா
நாஸா, சா_கயா | ஞூஜிவ...? 37089௦ ஹவ.-% ஸ்ரிஉாஷு
ர் மாஅறடு | . சால ணட ட வாத வஜா தா
அனா வவி௦ஸா.கி3 || ப்ரிரஹ ாஹா௦ ஹி.சா க்கு
வ ௬53 ஜா உர._தி 3.21 | ௦ ம்காஸபார ஹவ்
ஜெ உமா வெ உணவசிஃறி.சா ॥ ககா௱வஹஷூ சிவ கப
52 'ஆசாறபரன-௨ச அஜா | ஊ௱ஷவ.ச3அ தீயொ
மா உ௦ணா.நா *, ழி ி9.௪.நவ ட ஸமெஷாணா௦ :]
ப ன௦வெராக; யோ ட ட்ட | அஹ் ஸு
சிஃறிழாவிநா வஜுயா டவ். | ஹவா மஃ
4 ராஹி கா யா ஷீ பால. -ஒவிணீ | மெ.௪
௨௨௪ சிவஞானிச்இியார்சுபக்ஷம்,
வி... நா_2., வவெவ்டுவர _நாலெ.2 நாவிலியெ ன்
அி10௧ந9.௪ ஹவ.2.றிலீ.நா தாகய2வறிகி தி... சா ௦
0.சவாசெகொா வறாயொமி யெ ஜூ வற்ற ட]
9 கதற ஸெஷா க பாஉா_ந௦ வ௦எப்இ ராடு ஹ
௯52 ஹவைஹகாறீஹ ச காய._.2௦ ண ்யட்ட ஷஹச்ெ_௪...
௧௦ | உவாா_ந839.சாுந - டா அண... 5.சஆ
நார | ஹயா ஹி சா வண... ௧7.5௯ .ல.௪
நாய்.25 ॥ உணா ஸஹஹயொமாசி ௨௨௪
வமாக சிஷுசெ | ௮079 சட. 673 இஹ அதவ
ஹாற.மிஷயநா ॥ ஹவா ஜா. ரகா ட் யா ஜு
0்.சாரா.ச ரவதுவி.சா | யமால-கு.சாவ ஹா கெஹ
ஸ்ரிவறாகி 0௮௨௨ 52 | ௬௮9௦.25- வறொ வ
காஉஊ செவிவ 2வஹி.சா | வ நஹிநோ ஷூ ஷிவ]
922.2 ௨ 9௱092.-7வொஷி மாயக? | வரா ரா
௨379 காகிவம.2மூ- ஷூ... ஹூ ஹஹூஹிர? | ௨௦
பஹ 5. வியா ஹவ். நல் ரஹ காறிண? |)
் £_நஸ்ரகி த்தப்ப நட யா தா.த ரீசாமாகரா..க ரகா 1
ஹீ ௨ ச. ஜாய9.த ஹய். வாதி 20௦ ஹஹறாதவு
ஈடி ॥ உவாமா_ந௦_க- _கா௦ கரவா வீ? வொ
ஹ-ஸ.மி2.. | 2௦.5 ரணி காரிகா£.சி ௪௫) ௦3. ஈ
பசீ
ஷஹு்ஸிதா.சி.ச-4 [ணு, ரம ஷ ஸ்ரிவொ -60.2..7வா
அளவை, உ௨௫
ழி ,யவிவூ-0_28 | தரறாஸகறணெ றாக3ஹக28
9 ள் ் 6பீப்
கட் தவ து || ௬2-௫)-5-2 ஹாஹி ெவஹ ல் ௨
அர ஹா2சம-3,) யொ.ம.5௦ | வண. அ. நாஹவ..ா
ஷாம.3வ.5 2 ,காய..2வ௯ || கிஜ-ஒவ கெ. உர. ர
கெஹ? கிஷ ம-டு | ஹாகல பஹு, யாச
டி ன்) ௮...?
வு ௮௬ உ வக்ஷ ஷா? ஹாஃர.௪ட | ஹவ.ரா[0௦
ஸவொரற௱ாஃ௯.-5 யஸிஜாவ-௫ண--௪_ந-$உ 9 வெ
ஷஹா௨-௫ண.-3ர வணு:மிஷ0 றா வரச வொ௱_நாமா
௮.2.0௧3 | ௦ நஷஹிடு 0.௪ 300029 ஷா..௪
_ந-2 வ௱மெஷி ந$ ॥ ஸா 2௫௫3 வ. வ
பப பய்புல் அ 2-ற ஹை கட | ஹரா 8-4)
அி-3றிவா ௦ வக விவ ௦௪ | வாக 2
நாஃம-3கவஹ ௧ _நீய௦ யமாக | _காநமா
ஹ$ா.அ-1%௦ யா ஹரா சிவிவஐ.-2_ந(ஓ ॥ நவ பாட
பழனி ணெ_கர௯வ ஷெ.நாய௦ ஹகலஃமி_29 | ஷரஷு
_50.௪022 வபா ஸ்ரலாலிவிழா_நண-ஒநு | வடா
[2 (இர
ஸா ஹுஸ்ஸ்ர... நாவ கரவா உரக. சி,யசயொ ்
டாது | வஸ்றிவொவி ௨௰வா ஜா௩ற-ஓவ கயா ம
29 | ௯.ந-ரபஷ ஹா 5ந மில வ ஹட
கொமிவி? | றா:வெ வடட உப ஷிவ. நிவ
௧௫
௨௨௬ சிவஞானசிச்தியார்சுபசூ. ம்.
9வ3௱ஊ.3ஹாய 56 | வ-வ.-.2(ொ உ௱ஹ௦ஹரா
52 ஸூரிவெடி௦ கழாவ௱ட ॥ 5 , உ ஷோ உஸாவிய௦
இதல் தாவா க ரவா..நி்0ே ॥ சற ப்பி
ட் றாறாம.2௦ச37 வாமா8சி]
அ மின சிவப்ரனர்தமாகய சாஸ்சாதசானனறிச் சமீறசா
ணடிலயாடு மராருவிகளி ஒர்பண்ணப்படட சாஸ்தரகுளி
ணாள ஜோனசிதகியு மோச்ஷமூமிற்லை? பாவெனின ? ௮வாகளெ
லலாம பரகருஇக்குக்2? மிரூபச தகானகு கசவமுஞ் சொனன
ச டொழியப் பிரகரஇ!ருோோலுளள தீதவம பனனிரணடை
யு௩ * ஓடதரிம்சத தவா ஈமாகய பரசிவததையுஞு சொ
என *ஜிலைபாகலின சலவோகதாகம ஸ்ரவண.௰னனாதிசனினா
லேடேபரஞானிததியும பர? க்ஷூமூமாம்.
* ஊடஇரிமசத - முப்பத்தாறு.
தட்டைக் .௪99.5,வ _. கபவா வவ உரவு
ஸ்ட! பமாக | ௬௦௩ சவா நாயாக £9
ரரூல்யாஸுர . | 2ந 5.24 தி ன்
1] வரி 6 ச ஐ.
ர பாடு 2/மா வரோ | ட தன்மம். ராஹ
கூசம-2? - டாகி கா௱ாணாளரு ௧௦ வாதீ.நா டா
, ை (கு
தா? சவிலாத5 ரணி.சா? - பர ஹ்ர ந விமஸராஷா$ -
ட ல்க உய உ வமொவறாவவ _ ௬.௮ ௫1% ப்
[2210
அ
ரபர் உராவ20 ரிவர் உ 7_ந௦ கவஷாவட ச
ரகமா ஸ்ரிவ5 293, ப ட திதிவத.நா ௯.
(ஆ) ஸ்
இத தன்மையான சவாகமத்இிற்கடுகாரி புராணகிதிகா
சங்களுச்குப்போல ஸ்த்ரீகுசர சவிசடச்துக்களோ, சாதுர்
௮ ள்ல. உ௨உளி
வர்ணத்தி வளர்சளுச்குமோவெளின்? ப்ராம்மண கூடத்ரி.ப வை
க்பகுசர சூதக குலோத்பவா இதிவசகாத, எனபத $ த
ரைவரணிகரு முபபகுறசுததருராய் பரம்பரையாக ஸ்தரீக
ஞம் புர௲ரு ௦ மபேயபாகாஇர௫சருமாயிருககே சூத். இிரரில
ம்; இவலர் ஈச்தஇி லவர்சளிலுஞு சத்இரிபாசமுடையனாய் சிவ
இகைஷயுடையவர்க எஇகாரிகள.
$ சரைவர்ணிகா-மூனறுஉர்ணாத்சரர், 0 அபேயபரகாஇ-
மதுமாமசரதி.
இ௫ர்குச்சம்மதி யெட்டாஞ் சூததிரத்திம் நிகஷாப்ரகர
ணழ்திற் கூறுவாம்.
கனையககமமாமதுனும்.
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு.
(0 பைக
ஆசமததினத பகுப்பீலககண முணர்த் துர.
தகமஈசகான - சச்சப்மிரமாண?தான,--அதா இயேயம
ஞய - அகாதிமலமு,ததசவசைய/,-- அறி ஞால்-சர்வுஞன து
சரததிரம்(௮5ததகமம் சகதிரகலையெனறும, மச்இரகலைபென
லம, உயசேசசலைமயெனறு மூனறுவிகமாம.) அம்மூனதிலுஎ,-4
தநதிரம்-தச்ரகலைபாவ ஐ) சரியாகரியாபாதப் படுபபாதலா
ல், பினாதிமாறதினறிப்பேணல்-சத்தசாமர்த்மம் அர்தசசாமா
சீயம் வத் தாமா தயங்களால் பினமூன னாகமார்சரவிரோ
தமினறிச சரி.பா ஈரிபா கீருக்யம் போதிப்பத.--மகஇரக்கா
ன - மச்திரகலையாவ.து, யோகபாதப் பருப்பாதலால்--மனா
இகளடகக - சன மக்திர ஜபச்தோடு ப்ராணாயாமம் ப்சத்
இபாகரரச் தாரணை யிலைகளால் சித்சேச்த்ரியங்தளை நிறுத
இ;-தெய்வம் வழிபடும் வாய்;மயாஞம் - சுத் ரபஞ்சா கூர
௨௨௮ சிவஞானசித்தியார் சபகூம்,
ஐப இவத்தியான இ௨சமாதி ஜிவன்முத்தசிலன் சவசாடசா
தகரரால் கரங்கி யோகஙகளையுளள முூரசைமை போதிபபதாகு
ம. உபதேசக, ரான - உடதேசகலையாவத,--னாதி மீறிலா
3ரனனமை யுணாத்துவத-பசுபாச பதார்ததங்சளினதலக*
ண்களோடு கடத தனதற்பததமாசங்கள் காணான திலகசு
ண ததைப போதிப்பது.
அரவவைவானகயவகிறு,
சிவஞானயோகியருரை வருமாறு.
வலக [0] அணவைவாகை
“து. அநாஇமுக்க சத் தருவாகய முதல்வளருளிச்செய்
2 வே சாகமங்கள,கருமகாண்டம உபாசஞ.காண்டம் ஞானசா
ணடமென மூவகைப்படும அவற்நுள, கருமகாண்டம்பற்றிப்
பினனொடு முன மாறுகோளினநி ௮.நட டி ச.தலை உபிரினேடுண
ர்வு தெரிவத தா இரவுரையளவையெனப்படும; உபாசனாகா
ணடம்பற்றி மனாதிகளடககத தெட்வம்வழிபடும் வரம்மையை
உயிரினோடுணர்வு தெரிவது மக்திரவரையளனவையெனப்படும்;
ஞானகாண்டம்பற்றித் கனக்கு முதலுமுடிவமிற்லாசஇறைவ
ன சனனினவேறல்லாத எண்குணமுடையனாகல் தனனினவே
முய பசுபாசஙகளையுடையனாதல் முதலிய தனமைகளைத் தா
ணைருமாறும பீறாக்குணர்த தமாம் உமிரினஞோணொவ தெரி
வத உபதேசவணாயளவையெனப்படுமெனபதாம்.
வேகமும் அகமமெனப்படுமென்பத சீசண்டபாடியச் தள்
ளுவ்காணக அத வாககியமெனபதணர்தறததகு ௮நாத பே
யமலனாயவறிவனெனருர்,
அறிலலூலென புழி ஆருலதசெய்யுட்கிழமைக்சண்௮க்.5 த,
அளவை. ௨௨௯
இவவாறன்றி, பபபசுபாசங்சளுச்குப் பிரமாணமுமிலகக
ணமும் பினமுன மாறுசோளி ஏறிப் பாதுகா துக்கூறும் ஆக
மவாக்கியககளைத செரிவத தந்திரவரையெனவும், மனாதிகள
டக&த் தெய்வம் வழிபடும் வாய்மையெனப்படுச சாதநமாகய
மேண்மிஞசெ.ப்தமுறைமைகளைக கூறும் அகமவாககயங்களை த
செரிவ.த மரந்திரவுாரையெனவும், தனாதியீறிலாதானறனமரையு
ணர்த தகலெனப்படும் நிட்டையினியல்புக.றும அகமவாககய
ங்க்ாத ெரிலத உபதேசவுரைபெனவும், இவவாற௮ு ஞானகா
ண்டெொனறனையே மூல௨கமைப்படுத் துாரைப்பாருமுளர் அவராக
கு மர்றையுபாசனாகாணடமுங கனமகாண்டமுழ் பிரமாண
த ளகப்படாமையறிக,
இனித்சார்ககிகர்முதலிலியோர் குடம்படமுதலிய உலக
சீசொற்கள்பற்றி அவவபபொருளகளையுணர்கலும உரையளவை
யெனபர். ௮லை, காடசிமதுமான ங்களினடங்கடாப்பொரு
ளைக காடடுவனவனையின, மா மாதகைக் காட்டல்போலு
ம் இயலபேதபரறிடறிவசாகய ௮றுமான விசேட மாவ்னவன
தி உணாயளவையாதறகேலாமையறிக,
சொல்லானறிர்தேன என௱னுபவநிகழ்கலின் ௮து வேற
ளலவையாவகனதி ௮அநுமானத தளடங்காசெனபார்க௫் சுளிரி
னமைபனிமினமை முரலியன அநுபலத.தியாலறிதேனெனறு
அநுடவநிசம்கலின, இனனோரனனவற்றை வேறு பிரமாண
னனாது காட்சிமுதலியவற்றுளடக்குகல் பொருஈதாதாய் முடி.
யுமென்றொழிக,
இதனானே உரையஎவை மூன்றென் றஐவற்றஇயல்புகூ.றப்ப
ட்டு.
௨௩௦ சுவஞானடுத்தியாச் சுபக்ஷம்,
இரம்பவழகியருரை வருமாறு.
கண்பட படை
காண்டல்வாயில் என்ரெடுச்த இிருவிருக்சத்தி) சன்
பொருட்டாமறுமானம் பிசர்பொருட்டா பநுமானமெனற ப
க்கத் தசகு, பககமூன்று மூளனறுபக்கம் ஏதமூனறு புகையால்
போ.தநாற்ரம் எனற ஐர்.ற திருவிருச்சச்களவம் வயாக்யர
நம வர் துமூடிஈ த, அசம்ப்பிரகார மூனறுவசையர மிரு£குமெ
னற செப்படிடெனன மேலரளி. செம்ூருர்,
அகாதியே யயலயை வறிவலூ லாகமஈதான் - றகமமா
சாது அராடுியே நினமலஞ,மிருக்கக சர்வகஞ்லே செரல்ற
ட்பட்டசாச்திரர்,-பினாகமா நினறிப்பேணல் தர்இரம் ஃ மு
னனொடுபின மலைவு விதனை யாராம்கதுபார்சத௪ சொல்லு
லது த5இரகலைபரம்)-- மகஇரகஙகள் பராதிகளசததமெய்வ
ம் வழி-டும் வாய்ரையாகும - ம௩இரகலைபாவ. த மனமுகலா
கய காணங்களையடகடு யவரவர்சகு?வண்டின செய்லங்களை
உ ழிபடுக௦்வு--மையாம்; - -சனாதிமி திலாதானசன்மை யுண
ரத. லுடமேசக சான .. தனககொரு முதல்கடுவிறுதி மூன
௮மில்லாகத பரமேஸ்வரன உண்மைபை யறிவிககிறவிது உப
தேசகலைபாம்.
இதஞர்சொல்லியது சாத்திரங்களை மூனஜொறிபின ம
லைவாக கொள்ளுறது சக்திரகலையாமென்றும், கரணங்சஞூ
டைய லயாபாரங்களை யடசகி யவரவர் சங்களுச்குவேண்டி ன
செய்வங்கள யர்தக்த மந்இரங்களினாலே வழிபடு£ற த மகஇ
சகலையாமெனறும,தனககு மூசலு முடி வுமில்லாத் பரபேஸ்வர
இடைய இவஞானதகத பச்குவான்மாச்சளுச்குப் போப்
பிகச.ற.த உபதேசகலையா மென்னுமுசைடையு மறிலி,*,22.
எமணானாவகவதன.
அளைவ. ௨௩௧
சுப்ரமண்யதேசிகருரை வருமாறு.
கவனய (ு பவயவயை
அகமம் - உரையளஎவையாவன?-.-௮ரா தஇ?ய யமலனாய வ
நிஉலூருன - அகாதிமுதத சத தருவாகய முதல்வன அருளி
சசெய்ச வேசாகமங்களா மவை கருமகாணட முபாசகைண
“௨ ஞானகாண்டமென மூவகைப்படும்; -பினாதிமாநினநிபபே
ணல் - ௮அஏறநுட கருமகாஸன்டம்பர்றி பினஷேடுமழன மானு
சோளிஅறி யநுட்டி ததலை, யுமிரிோ, ணொ ரிவ௨௪)--2ா இ
சம - தகஇிரவுாரையளலமை பெனப்படு ,--மனாதிசளடசசம
செய்லம் ஒழி (டு வாய்மை - உபாசனுசாண்டமபறறி மனா
இகளடககித ட சய்வம வழிபடு வாட, யுமிரிஜே, டுணாவு
ெரி௮ த,--மகஇரஙசளாகும் - மகதிர யராயளவை பெனபப
டூ ,--திஞஇ யிரிமாசான-ஞானகா னவடமபாறித தனக்கு மு
தல முடிவமிலாக விறைவன,--சனையுணாததுகல . தன
னின வேறலலரக வெணகுணமுடையனா3ல தனனவினவேருகி
ய பசுபாச.தகணயுடையனாகன முதலிய தனனணாகக தானு
ணருமரஅ ௦ பிரசாசகுணர்தச் தமாறு மூயிமி?னா டி வாவுதெரிவ
த பசேசநதான - உபதேச வரைடளவையெனபபடு மே
னபதாம்
இதஞனே வுரையசாலை மூனதெனறவற்ற இயல்பு ற
ப்பட்டது.
மறைஞானதேசிகர் உரை.
அணு 002௫. வடை
இங்கனங் சாணடனமுதகலிய வளலைப்பிரமா
ணங்கள௱ாக கூறி, மேற் பக்கட்டோவி முகலி
யஓற்றைத் கெரகும் தணர்குதுகரா.
௨௩ ௨ சுவஞானடத்தியா£ சுபம்.
ஈண்டுப்பகசப் போலிநான் கேதுப்போலி யொ
ரூழன்ரும், வேண்டுமெழுழுன் முகும்விளப குவமை
// போலி மீரொனபான், காண்ிந்தோல்வித் தானம்
ண டிருபத்திரண்டாங கரு திலிவை, யாண்டு மொாழிவ
ரவையெல்லா மளகடலந.பத் தைந்தாகும். (௧௪)
(இ-ள) ரணடு இ௮வவிடச தறமானம் ட்ரயோகிக்குமிட
டக கப் த.தப் பட்சாபாச காலாயிருககும.
போலி
நானகு
3. ஐபபோலி ஏத .தூடண மூன்று யிருக்கும்.
உ ரர தானரூம
௨ணடுமெழு ௮சிததனமுதலிய பகுதியை வருத்தறியு
மூனருகும மி... த இருபத்தொரு பே,ப்படும்
ல்ளவரு மூவ
ஊரபபோலி மீ
ரொனபான தகா
ண்டி
(2ால்விததா
வ மிராடு
அனமாககளுககு விளஙகபடணணு£* இரு
ட்டா சாபாசம் பதினெட்டுப் பேதப்படும
செப்புவமு வினாஓழுலால்வரு நிகரஹத்
தாநமிரடாம
அஃசாவ.த? அப்பிரஇபததியெனவும் விப்பிரதிபத்த்யெ
ன வம பெறும
இருபததிரண்
யடாஙு கருதி லி
வை
இவைக எிரண்டினை பிரித்தறியுமிடத
௮ப் .ரதிஞ்தைடானி முகலிய பதினமூன
அம், அக்றுபாடனமுதலிய வொனபதும்,
௮ஃவிருப2 இரண்டாம்
அளவை. இசட்
அண்டு மொழி இயையிர்தின மேலும் வாதத்தில் வாரா
லா தத, அத்தாக்கர முதலிப வாறுணடெ
னறும் செொரல்லுவார்கள
௮ வபெல் அவலைசளின பகுதியை விசாரித் சறியுமி
லா மளக்கீ லறு டத தாகவறுபத்சைச்தாம். இககுற்றம் வா
பத ரைஈதாகும. ராமற ப்ரயோகிப்பதே மல்ல ஏது. எ-று.
போலி அறுபத்கைசந்தாவன--பட்சாபாசம் - ௬, ஏறுப்
போலி - ௨௪, உவமைப்போலி - க நிகரஹததாகம் - ௨௨,
அசவறுபதசைஈகையு மறிக,
அபாச மெனபது வடமொமி,
“ஒப்பில்போலியு மப்பொருட்டாகும்!” என்றார் - சொல்
காப்பியனார். இவைமிற்றின வயாததிபை மறியுமிடத் ஐப் பெ
யருழுகா.ரணமும வருமாது -
பட்சாபாச சானகாவன?
படசாபாசம் க ப்ரதிஞ்ஞாபாசம் ௩.
௮ுமானாபாசம் ௨ லசனாபாசம் 25
இதர்கு முறையானே - ௨ம்.
பட்சாபாசமாவது - ௮ நூஷணம்வன்னி, ஈத நமானம்,
௭-௮. பட்சமாயுளள வகநியிடச் தகூடில்லாமை யாபா
சமாகைபா லறிக, (௧)
அறுமானாபாசமாலத-அநித்தியம் சத்தம் கண்ணாற்கா
ணப்படுகையினாமே யென்சிறவநுமானம், (௨)
ப்ரதிஞ்ஞாபாசமால2-௪த்இயிலிர)5மென்றுமதிலு.(௩)
௨௩௪ சிவஞானத்தியாச் சுபக்ஷம்,
லசனாபாசமாலது - ப்ரரம்மணனாலே சுராபாகம்பண்
ணப்பட்டது ௧7௮5 இரவியமாகையரலே பால்பே£ரலறி
லற. (௪)
பெளவியமெனறும்பெயர் இதுகுறைவு
ஆகப் பட்சாபாச நாரலும் வ5தவாறுகாண்க
இரசனை
அபமபிரசிதகி கிசசேடணம் ௧ ௮ப்ரசித்தொபயம் ௩
அபபி;சி25;இ விசேஷிபம் ௨ அபரசிசதசம்பக2ம ப
எனககூறுவாருமுளர்
ஏ தபபேோலி மூனமுவன ?
அசிதகன விருதன அகைகாகதிகன - ௩
இ௫ில் ௮அசதமனாலது - நிசசயிசகட்படசத படசவிருததி
மயைய/டையது (5)
விருதரனாஏ.து படசததிலும விபடசத்திலு முடைதசா
யிருககை. (௨)
அகைகாக்இகனு து பட்சசஇரயதஇலும் விருததியிரும
கல் (௩)
இதி லசிததபேகம் பனஸிரண்டாவன ?
செரரூபாடுழ்பன ௧ சரய ஏகமேசாசித்தன் ௭
வயாததசரணசிததன ௨ வடாததவி?சஷூயாசிதசன ௮
கிசேஷயாசிசகன ௩. லயாதத விசேஷவஹணுசிததன ௬
விசேஷ்ஷசிததன ௪ ச5ேசாசித்தன ௪0
யாகாசிசசன இ சக்்இத்தவிசேஷயாசழ்தனகக
தச்ரயாசி23ன ௬ சகதிததவிசேஷனாசி5தன 5௨
ஆ. அசிததபேதம் - ௧௨,
அனலை, ௨௩௫
கிருச்சபேச௪ மிரண்டா௨ன ?
பட்”விடட்ச௪ வயரபகவிருச் பட்சலிடட்ச ஏக?சவிருல்
தீன 5 சன ௨
அ. விருதின் - ௨
அகசைகாச்திகபேதரோழாவன?
ப்ட்சத இரய வியாபக விரு ஏசசேசகிருத் தி ப
௧இ க பட்ச தடிரய ஏகதேச விரு
பட்சலவயாபக சபட்சவிபட்ச த்தி (இ)
ஏசதேசவிருத்து ௨ பட்சசபடச வேகமேசதவிருச்
டட்சபட்ச வயாபசவிபடச இ விபடசவயாபசன ௬
ஏகசசவிருததி ௩ படசவிபட்ச லேகதேச வரு
படசவிபட்ச வடரபகசபட்ச தீதி சபடசவயாபகன ௭
ஆ. அனைசார் இக - ௭,
௮. ஏதப்பேரலி - ௨௧
இனீமூரையானே யிதச்குகரரணம
௮சிதகபேசம் பனவிரஸடும் வருமாறு
சொருபாசித்தனால.து-சததமநிததிமம காணட்பரிகையர
வே மரநிததிய/கை௪ சாததியமாயிநக்கே சத்தசதலே ௧ர
ணப்படுகையெனகற வேதசொருபமாகலில்லை சததஞூரவ
ணமாகையாலே, இதமுகஇிப சொரூ.. சித்தனெனவறிக (௧)
ல்யாத்தகரணா சதசனாவத - அநிதஇபம் சத்தம் படம்
பண்ணுசையாலே; இர்தலவேது சசமெெெசகறபட்சத் தசகுப்
பினனமரயிருக்கிற வாதரரத்ையுடைய பட ததிலே யிரு-கை
வினாலென ஏறிச், (௨)
௨௩௭ சிவஞானக௫ித்தியார் சுபக்.ம்.
விசேஷியாசிததனாவ.த - சத்,தமநித் தியம் சாமாச். பச்சை
யு மூடைததாய்க காணப்படுகையினாலே; இஈதேவேதுவிலே
விசேஷியகசாணப்படுசை யசிசதமாகையினா லெனவறிக (௩)
விசேஷண சதெதனாவத - சதகம அ௮கிததியம் காணப்ப
ட்டுக் சாமாாயததை யுடைததாகையிஞலே , இக்தவேஅவி
மே விசேஷணம் சாணப்படுகை யசிச,தமாகையினு லெனவ
றிக (௪)
பாகா௫ித்தனுவ.த - சத்தம் ௮நிதஇயம் ப்ரயதனததுக
ருப் பினபு.னடாகையினாலே ; இர்தவேதுவிலே யரலவரதிசத
திஙுகளுகரு ஈஸ்வரபபிரயதனம பூாலத் துவமுணடாயிரு
ககையிறு ௦ மானுடப் பிரயததனததாலே யுண்டாயிருககிற இ
கிரக தவ மநதரத தவ முதலாயிருககற கந்சதாலோட்டல்க
ளின வயாபாரததினாலே ஜயததுவ மில்லாதபடியா லெ
னறிக (௫)
அச்ரயா சித்தனுவற - சனககுமாருய்நினற வாதிகரு
இீதறிப வேறுவஃகுப் பொருக்திய தனமமில்லை பாகய வேது
ைககாடடல் அ௮ஃதாவத, சாங்கியன - பரகருதியு.னடு,
விசவமபரிளுமிபாகையினாலே ; இரசவேதுவிலே ஆசரய
மாயிருககத ப்ரதான தாரகககனு? கீல்லாதபடியிஞலென
வறிச. (௬)
அ௪ரய வேகசேசாசததனாவ.த - ப்ரகானமு மானமாவு
மீசாரனுநிததியம, ஒருவராற் பண்ணப்படாதிருசனககிஞுலே ;
இஈகவேதுவிலே பட்சமாயிருககத ட்்ரசானம் ஜீவனீஸற் வரனி
வாகளுககுளளே ப்ரதான மசித்கமாகையினா லெனவறிக (௭)
வயாத்தசித்த விரேஷியாசிக்கனாவ.து - சத்தம் அறிது
யம் பண்ணப்பட்டுச் சாமாம்யவத்தாகையினாலே ; இக்தவே
அளைவ. உளி
விலே சாமாச்பவத்தெனறே விசேஷியம் வ்யா்ச் தமாகையி
னா லெனவறிக். (௮)
வயாததவிசேஹணை சத்சதனுவத - இர்தப்பட்சதே
யிர்தவே தவை முனபினனாகச் சொல்லுசை இநதவிரண்ட
சித5னு மீமாஞ்சகனமதத்திற் சொல்லுற தெனவறிக. (௧)
சநதேகாசிதகனாவ.த - தரனகூறுறெவேத ஐ பமாய்கிறக
வு மட்பொருச் சாதிததல் ௮ஃதாவது-றஇவியோ பனிபோ
கோனமுநினசசென எறயமுருகினதவிடத் த, ௮தபுஃயென
சிறுதியிட்டு அவவிடத் து நெருப்புண்டெனறு கூறுநமெனவ
நிக (௪)
சக்தித்தவிசேஷியா இத்கனாவ2ஐ - கபிலரிப்பொமு.த ரா
கத் வஷாதியடனே கூடினவர் , புரடததவதோடு கூடி
கததவஞான மில்லாக புரடனாகையாலே எனவறிக, (௧௧)
சநதித்ச விசஊ0௭ாசித்தனாவ.த - கபிலரிப்பொமுஇஈசா
இயுடனே கூடினவர், ததவஞானமில்லாத புருடஞாகையின
லே, இஈதவேதுவிலு மிசற்குமுன்சொனன வேதுவிலும புரு
டதகவததுர்கு விசேஷியமாயும் விசேஷணமாயு மிருகக$ற த
தவஞானமில்லாமையெனகற வேத. இப்பொழு தண்டாகா
தேயிருககத சசவஞான தமை யுடையவரெனகற தம, எபடொ
தேத ததஞான மில்லாசகவொனகறதஞ சாகேகமாயிருக்
கையிஞலே ; இரண்டினாலும் பெறற பெயரொனவறிக. (௧௨)
ஏதுட்போலியில் ௮௫த் தபேதம்--௧௨, ம் முற்றிற்று,
இவிவிருத்சபேதம இரண்டுவருமாறு:....-
பட்ச விபட்ச வயாபக விருத்கனாவத? சத்தம் நிதஇ
யம் காரியமாகையினாலே; இர்,சககாரியச் தல மெனசறவேத
நிச்யமெனசற சாதஇபத்தககு விடரீதமாயிரு£கிஐ அநிதயத்
௨௩௮ சிவநானித்தியார் சுபக்ஷம்,
சேரடு வபாத் சமரகையரலும், படசவிபட்ச வடாபகணாஸக
மாலு மெனவறிக (க)
பட்சவிபட்ச ஏகசேசவிருதிதயெனச௱ கிருச்சனாவ2?
நிததிபஞ சத்சம ப்ரயதகாககர மாசையினாலே ; இக3வே ர
லாயு மூகலான சத்தமாமிரக்சொபடச எஏசசேசத்திலும், தர
ணமாதிபாயிருக்ற விபடச ஏசசேசதஇலும், இற்லாதபடி.மி
னா லெனலறிக (௨)
ஏதுப்போலியில் விஈத்தபேசம் ௨-ம் முற்றிற்று,
அ௮ரைகசாச்இ5னேமும் உருமாற --
௮கைகரகஇகன - ஒன்று பலவாதல். எனவே அவ்விரண்
ட.ற்கு நிற்றலின் அநைசாகடுசமாயிாறு.
பட்சததிரயவயாபாக அகைகாமக் இகனுவது? சதாம் ௮
நிசஇ.பம் அறியபபடுகையினாுலெனஈற வேத, பஃசமாயிரு௧இ
ஐ சததசதிவி.ததலும், சபடசமாமிருககற சடத்திலு், ஸி
படசமாயிரசசதறசாசததஇிலு *,இருககையின லெனவறிக, (௧)
ப. ௪௫யாப3 சப: சவிபட்ச ஏகதேச விருத்தபெனெ௪ற
அைஈரம்இரனாவத? சரதம் அநிதகிடம், பரத்யடச.மாகையி
னா? யெனூறவேது ; ப்ரதயட் தலம் பட்சமாயிருகக௪
௪ ஈதமெல்லாத்திறு மிநச்கையினாலும், சபடசவிபட்சஙசளி
௦54 மிராமலிரு-கையினாலு ெனவதிக. (௨)
பட்சசபட்கவ்யாபக விபடச ஏகவிருத்தெெபென்ிற அகை
சாகதகலை த? இஃ்த பச, கொம்பை யுடைதசாசையிஷெ௦ன
சற விச்சவத, பட்௪மாயிருககத விக5ப்பசகினிடச்_த ௦ ௪
பட மாயி நக௫ற பகுக்களெல்லா தலும், வ்.பாபிச் இருக்கையி
ஞாலம்; விபட்ச ஏ5ேசசமாயிருக£த சோஜ யி லிருகசையி
னாத மென௮திக, (௩)
அளை. ௨௩௯
பட் -விபட்சவ்யாபக சபட்ச ஏசச௪ விருச்தபென5ற
அஸலரசாகஇசனால? இதசோவல்ல கொம்டையுடைதசாகை
யிலே என€ரவிகதவேத, பககமாயிருககற விச்சபபசுவிவி"
டததிம பசுவரகாமலாகையினால, விபட்சமாயிருக்கசே வெ
ல்லாப் பசுவினிடசஇலுர் வயாபிசககையினாலும். சபடச ஏக
சே சமாயிருககிற மானைமு,லரனவைகளிடதநிலு மிருக்கையி
ஞா லெனவறிக. (௪)
பட் ₹ததிரய ஏக?சசவிருத்தியென௧5ற அரைகாக்இகனா
௨த? பூமிரிசஇயம், மாசம பரமயடசமாகக் சாணுசையிறா
லே எனசறவே.த, பட் சமாயிரூககிற பூமிபி னே;தேச தினி
டத்திற௦, சபட்ச ஏசசேசமாயிருகசிச விரணடணுவாரதயினி
ட தலும், விபட்ச ஏசழேசமாயிருக£த வானமாவிவிடசதி
அம; இருககையினு லெனவறிக. (இ)
படசசபட்ச ஏகசேசவிருததி விபட்ச வயாபகமாவது ?
திக்கு காலமானது, இவைஇரவியம், அமாத்தமாகையின லெ
னகாரவேது. பட்ச ஏகதேசமாயிருககத மனதினிடததிலு
சபட்ச வேகசமாயிருககற பூமியாதிபிடத இலு மிராமலிரு
கஷையினுலும், விபட்சமாயிருககற வரனமா வாகாசததிலே
வயரபி5 இ நக்கையினுலு மெனறிக, (௬)
படசவிபட்ச” லேசேசவிருதஇ சபட்சவ்யாபகனாகய ௮
கைகாகதஇகனாவ த? இம்குக காலமான த திரவியமல்ல; மூர்
தீ.தமாயிருசகையினுல். என்ன லே, பட்ச வேகதேசமாயிரு௧௮
தி மனதிலும் விபட்சவேககேசமாயிருககத வான்மாவிலிடத்
இது மிருககையாலும்,சடட்சமாயிருகத குண திகளையெல்லாம்
வ்யாபித் இருக்கையிஞஓம்) சபட்சமூதலிய விருத இயுமிவைக
௨௪0 சிவஞான௫த்தியார் சுபக்ஷம்,
ளில்வக் த வ்யாபிச்குமாகைமினுலே அகைகாச்இிகமென்ப்
பெற்ஈது (௭)
ஏதப்போலியில் அகைசாந்இகன்--௭-ம், முற்றிற்று,
பெளடகரததிலே உதூடணமஞசெனரஇயிருககவிவவாசிரி
யர்மூனருசக்கூறியதெனனெனிம்?விருத்தமபபிரகரணம் சாத
ய சம௦மதிரகாலா யெத்துவாபாசாதகள-௧௫-ம, சூசரவிரோ
த.ததிஞலும் எத். தவாபாச மூனறுதானே, அ௮ஃ9ைப்படியெ
னனீல ? சமானாதிதுல்லிய பல விசற்பசஇனாலே சர்பிரதி
ப.௪மெ.த நவாபாச மாகாதபடியினலைம, பாததவிஷூயன வி
தத "னிலே௮ஈதர்ப்பவிககையாலு.,இமனையிவவாசிரியர்செர
லலியதெனவறிக.
அகவேதப்போலி - ௨௧ - மூற்றிற்று,
மேல்திருட்டார் தாபாசமாவ த.--
இருட்டாம்தம் - ஏதவச்குஞ்சாத்தியத் தச்கும்வ்யாப்தி
பைசக்ர்கசகுகலம்.
வயாதஇசமவேத நஸரூய்ய ஈஇிருஷ்டாக்௪ மிதிரீயத
எனமுர், வாதராச்யச்காரனூ, இவவிலககண மினறியி2லதரு
ட்டாசசம் போலததோனறுமவைகளெல்லாநதிருட்டாக்தாபா
சமெனடபெழறும்; அவைபதினெட்டாம. அவையாவன ?
சாததியவிகலன க சாத்தியா வ்யாவிருச்தன் ௭
சாதகவிகலன ௨ சாதனாவ்யாவிருத்தன லி
உப௰யவிகலன ௩ உபயவியாவிரு55ன ௯
ஆசரியகினன ௪ அசிரமவிஹீ்னன கட
அவலியாதடயபிதானன் ௫ வயாவிருகதியபிசானன் ௪௧
விபரீதவயாசதியயிசானன௬ விடரீதவயா த் தியபிசானன் ௧௨௨
அளைவ. ௨௪௧
சர்இித்த சாத்திடன் ௧௩ சநதித்த சாத்தியா வயாவி
சந்துத்சசாசனன் ௧௮ ருத்தன் ௧௭
௪நஇத,தவபயன கட சக்திதசசாதனா வ்யாவிருத்த
சகதஇிததவாச்ரயன ௧௭ ன கலு
ஆட சாதமவீகலாதி - கழு-ம், உத்ததச மெனவறிக,
மேலிலககணம் வருமாறு
சாதஇயவிசலனெனனலு* இருட்டாக் தாபாசமாவது? ம
னது அநிதஇிடம் மூர்ததமாகையிஞாலெனகற வேறுவிலே, பர
மாணுவைபபோலெனகிற திருட்டாகதம, அநிசயத தவன
கற சாததியமில்லாதபடியினா லெனவறிக. (௧)
சாசகவிசலனாவது? மனத அநிததியமூர்ச்சமாகைமினு
லே யென்கிறவேதவச்குக சனமம்போலவென கற திருடடாக
தம; மூர்தசத துவமெனகிற சாதநமில்லையா மெனவறிக (௨)
உபயவிகலனாவத? இர.தர்சாத்தியத் க்கு மிககவே.தவுக
கு மாகாசம்போமெனகிற திருட்டாக்சததினாலே,) சாத்திய
மாயிருக்கிற அநித்திபமும், சாதகமாயிருககத மூர்த் சத தவ
முூம த௧5 விரண்டிமல்லாமையா லெனவதிக, (௩)
ஆச்ரயகினனாவ த? இகதவே சவுககுத்கானே ஆகாசததஇ
ற் பூப்போலவென ற திருட்டாச் தமரயிருககிற வாகாசபுடப
மில்லாதபடியினா லெனவறிக,. (௪)
அவயாதித் யபிதானவைத ? இந்தவேதவுக்குத்தானே
சடம்போலென்கற திருட்டாக,தத்தனாலே யாதொனறுமூர்த்
தம் அதுநித்தியம், கடம்போலெனகற தலத்திலேயொழியப்
புறத்தில் வ்யாத்ததோன்ருதபடியினா லெனவறிக. (கு)
விபரீசவ்யாத்தி மபி.சானனாவது - இஈகவே.த சாத்திய
, வ்களுச்சே யாதொன்றுமூர்த்சம் ௮.த அரித்தியம்என்று வயா
6௬
௨௪௨ சவஞானத்தியார் சுபக்ூம்.
தீஇிசொல்லாமல்,இதற்கு விபரீசம் யாசொனறு அநித்தியம் ௮
அஞாததம எனு வ்யாததிசொல்லுகசையினா லெனவறிக (௬)
சாதனாவடாவிருத்தனாவது - இநத வேறுசா தஇயங்களு
சகுதசானே யாசொனதறு ௮௫,_இ பமல்ல ௮.துழர் ச்சமுமல்ல,
பரமாணுவைப்போலவெனகிற இரு -டாநதததினாலே சாதந
மாயிரு£கற மூூதததவம வயரவிருகிசமாகாமல் ௮இலயி
ருககையின லெனவறிக. (௭)
சாத்யா வயாவிருக்தனறுவத - இஈதவே .துசாத் இபங்களு
சக கனமவததெனகற இருட்டாக தஇலை இப்படிக்கொதத
மபெகரேகவயாதஇயினாலே சாததிபமாயிருகக ௮டிசியத்வ வ
யாலிருத,தமாகாம லிருசமையிஞ லெனவறிக (௮)
உபய வ்யாவிருத்தனாவது - இம்தலேது சாத்துயவ்களு
கருக சடாதியைப்போலவெனகற இரு.டாகதம் பொருக.த
கையா லெனவறி (௧)
அ்ரயவிஹ்னமாலத-இந்சவே.து சாத்து பங்சருககு இ
காசததிற் பூபபோலவெனகற திருடாகசம் பொருர் தகையா
லெனவறிக, (௧9)
வயாவிருததி யபிசானனாவது - ந*ரயம்போலவெனகிற
வயா சதியுணடாகையா லெனவறிக. (௧௧)
விபரீத வ்யாகஇ யபிசாஈனாவத - இர்தவேது சாத்திப
ங்களுகசே விபரீசவ்பாத்தியிறே ஆகாசலததெனசிற இருட்
டாக5ம் பொருந ததலா லெனவறிக. (௧௨)
சநதித்த சாசதியமாவது - இவன் மசாவிராஜாவாகப்
போகிரான,சோம வமசோற்பு சனாகையினாலே யிராஜ்யபார
கீ.தக்குக் கர்தீசீனான விராஜபு,தஇரனைப்பேரல. இக்தவே.த இ
வனிராஜ்யபாரத் க்குக் கர்த்சனாகப் போசிருனென்றெைசா
அளை. ௨௪௩
சீதியச்சோடேகூட வ்யாதஇச்குக் இரட்டாக்* நிச்சயிதது
இசாஜ.பபாரற்சை யுடையவனாகையா லெனவநிக (௪௩)
சரதித்சசாதநமாவத-இவன ௮-சர்வஞ்ஞன ௮ஃதெசகா
சணதகா லெனி3, இராகக வேஷாதிசுஞடன கூடினவனா
கையாற் ரெருவிற்போத புரடளைப்போல. இந்கவேதவுசகு
தீ திருட்டரந்தமாயிருக்கற ரெருவிழ் புரட விசசி5சாகனனு
கையாறு டிசாதஇயமாமிருககற விகசப்புரடனிடத்திலே யசர்
வ௫கு லடசணமுனண்டோ வில்லையோவெனறு சஙகீத்த மூ
அசலா லித இருட்டாக்தாபாச மெனகறிக. (௧௯)
சநதிசுதோபயனாவது - இவன் சுவர்கசல்கை உடையப்
போகருன, முற்ஜநநத்தும் சேடப்படடிருக்கிக ௪ற்கன்மபல
தசை யுடையவணாசைமினறாே, கேவகச்சனைப்போல இக்தத
இருட டார் சத்தி?ல யேதுவாயிருக்கற மூனபார்ழ்ஜித்த ௬௪௪
கன ஈத்வமுரு சாத்தியமாயிருககத சுவர்ககாதிக்வமும் சதி
த் சமாகையினா லெனவதிக. (௧௫)
சந்இத்தவாச்ரயமெனனுர் இரட்டாக் சாபாசமாவத-இ
வன் சர்வஞுஞனல்ல,௮அஃகெக காரணதகாலெனில்,வெகுவககி
தாவா மிருச்கையினாலே ஜரிக்சப்போகிற சேவக கரனைப்போ
ல வென்றே திருட்டாச் தமாயிருக்கற தேவதததன ஜஐநிககோதி
லே ப்ரமாணமில்லாதபடியா லெனவறிக. (௧௬)
சந்தித். த சாததியா வ்யாவிருத்கனுவ.து - யாதொருவன
மகத்சாயிரக்ற விராஜ்யம் பணணவில்லையவன் சோமவம்
சோற்புதலுமல்ல, வேவேயொரு ராஜபுருடனைப்போலவென்கி
ஐ இருட்டாக்தத் திலே தஇிருட்டாக்கமான விராஜபுச்தரனிடக
திலே சாத்யா வ்யாகிருத்இயமுண்டாய் சக்தேகமுண்டா
சையிஞ, லென்லறிக, (௧௭)
௨௪௪ சிவஞானடுத்தியார் சுபக்ஷம்.
சந்தித்தசாதனா வயாவிருத்தனாவ.த - யாதொருவன் ௪
ரவககயன அவனே ராகததுவேஷூமில்லாதவன, சகலசாதி
இரகூயனைப்போலவென்கற திருட்டாக் சத்திலே யிருக்சி ௪
மஸ்ச சாதீரககயலுச்கு இராகாதியில்லாததிலே ப் ரமாணமி
ல்லாதபடியா லெனவறிக (௧௮)
இப்படி.த திருட்டாரகாபாசம் பதினெட்டு
ம் வநதலவாறுகாணக.
மேற் ரெகையானே நிககரசத்தாகம
அப்பிரஇபத்தியெனவம
லிப்பிரதிபத இயென௮ம்
இரண்டாம்
அப்பிரஇபக்தியாவ.து - வாஇியானவன் முன்சொனனது
ம், ப்ரதிவாதியானவன சொனனத மறியாதிருதகல்
விப்பிரஇபகதியாவத - வாதியானவன முனசொனனவ
சசத்தையும், ப்ரதவாதியானவன செரனனவசக்துமையும், உள்
எப்டி. யதனையறியாமல் விபரீதமாக வறிகை
இர்தவிரண்டும் வசையானே யறியுமி௨த் த, ௮ட்பிரஇபத்
ி-பர இஞஞ அனிமுதலான படுன்மூனறும், விடபிர இபதஇ-௮
க்.நு பாடனமுதலான வொன்பதும், தகறிககிரகத்தாக மிருப
திதிரண்டாம்
நிச£ரகத்தாரமென்பது ஒருவராலுங் கண்டிக்சப்படே
சென்னு மவன்மதகத்மைப் பிறருற் கண்டி.ச்கப்படுகை நிக்கரக
த்தாரம். அவையாவன ?
ட்ர திஞ்ஞி.ஐனி க ப். ரஇச்சீயாவிரோகம் ௩
பர இக்கியாகதம் ௨ ப்ரஇச்கயாசந்யாசம் ௮
௮ளவை உ௪டு
எக் தலாச்தரம் ௫ ௮ஞ்ஜாதம் ௧௫
அர்ததாகதரம் ௬ அப்பிரதியை ௧௬
திரர்ததகம் எ விகூபம் கள
அவிககயாகதார்த்தம் லி மசாறநுககியை ச
அபார்த்தகம் ௬ பரிய யோச்சியாபேச்ஷ
அட்பிரா ச தகரலம் ௧9 ணம் ௧௯
ஆனம் கச நிர நயே £ ச்சி.பானுபேக்ஷ
ஃ இகம் ௧௨ ணம் ௨0
புனருத்தம் ௧௩ அபசித்தாநதம் ௨க
அரறுபாடன் க எத் துவாபாகசன உடை
இவையியற்றுக் கீலக்சகணம், வருமாறு --
பரதிஞஞானியாவது - வாஇககையி?ல வாதியானவன்
அபக்கமுதலிபல சைக் சொல்லி, யதனை முட்டச் சாதஇிச்கமா
டடாம ஓுடனே யதனைவிடுகை யென வறிக. (க)
ட்்ரதிககயார்த மாவ - வாதியானவன் விசேஷியாமல்
சொனன ப்ரஇிககியாஇகளைப் ப்[சவாதிபானவன் ௮அதனைத.தா
ஷித களவில் அநதப்பிரதிக்யொதுகளைப் பின்பு விசேஷணத து
டனே கூட்டி *சொல்லுகை பெ(னவறிக (௨)
“ப்ரஇசூயா விரோசமாவது - யாசொருவன் பகவாச்யெ
ங்களினாலே ஜகச்கத்தாவை யங்கேரித் துப் பினபந்த விஸ்
வரனைக கர்த். தாவல்லவெனகை யெனவறிக, (௩)
ட்ரதிச்சியா சம்யாசமாலது ஃ- தான்சொன்ன ப் ரஇக்இ
யாதிசளை ப்திவாதியானவனிக் இச்துள்ள விஞவதனைச் சொ
ல்லவில்லையென்கை யெனவறிக. (௪)
எத்துவாந்தரமாவது - வாதஇுசொன்ன சாத்தியாம்சமாயி
ரூஃசிற வே.தமுதலியவற்றைப் பிரதிவாதியானவன் சாஷிக்
கையி லவன் பின்னையுமொரு விசேஷணச்தோடே கூடத் தா
௨௪௬ சிவஞானகித்தியார்சுபகூ.ம்.
ன முன்சொன்ன வேதவை இடப்படுத்திசத சொல்லுகை பென
வறிக” (௫)
அர்த்தாரகரமாவத- ப்ரதலாதி சொனன தூடணத்தக்
குத் தானதற்கேற்ற வசனஞ சொல்லாம லதற் குபயோகமில்
லாக வார்ச்சையை யவ்விடத்திற் சொவலுகையெனவறிக. ()
நிராததகமாவத.ஃப்ரசவாதயானவன ஒனறுஞ் சொல்லா
இருக்கையிற ருன் வீண்வரர்த்சையைச௪ சொல்லுகை யெனவ
றிக. (௭)
அவிககீயாதார்தசமாவத-ப்ரதவாதியானவன் ஒரு ஏற
வை மூனறுதரஞ் சொலலுகையிலுஞ சபையி பிருககற பரீ
ஸ்ித். துக்க ளறுவாஇஈகையினாலும், ப்ரதிவாது பானவன என
௧€நத வேஐ தெரிடாதெனகை யெனவறிக. (௮)
அபார்த்ககமாவ.த - ௮க்வயத்தில் ௮ர்த்சமாகாதிருககிற
பதவாக௫.பங்களைச் சொல்லுகை. அ௮தாகுஃ௨ ௨ம் குணட
மாததிமதே சடாடி.மானிவிட பூபாம எனகை பெனவறிக.(௧)
அப்பிராத்,த காலமாவது - வரதமபன்ணுமிடத்.து வாத
யானவன் ப௫சாஏயவங்களை யடைவில் மாறிப் பிரயோ£தச
லெனவறிக. (௧௦)
நூனமாவ த-ஸ்வூத்தரர்தத்திற் கூறிய அவையவங்களை
யறிஈது ப்ரயோகயோமல் மாறிக் குறைத் தப் பிரயோகித்த லெ
னவறிக, (௪2௧)
அதிகமாவத - ஏத மூகலியவச் நடனே கூட வதாரண
தூடனனுவாதகங்சளுக்கதிகதகைப் பிர யோசீக்கை பெனலறிக ,
புனருத்கமாவத- சத்சத்தினலேதான் அத்தியாகாரததி
ஞூலே தானசொனன வ.சநக்களைப் பிரடோசந மினறியில் மீள
வ மதனையே சொல்லுகை யெனவறிக, (௧௩)
அளவை. ௨௪௪
௮ர்அபாடனாவது - வாதியானவன் சொன்னபொருளக
ச் சபையிலிருககிறவர்களுக்கு அறுவதித்த ௪5சதழை நான
தியேனென்ஞமல் சொல்லா இருககை யெனவறிக. (௪௪)
அளளாகசமாவ.த - வாதியும் சபையிலுளளவர்களும் வா
கூயார்தசதகசை யறியாதிருதக லெனவறிக. (௧௫)
அப்பிரஇயையாவது - வாதிசொன்னதர்குது தாறுமங
கரி,த் தருககையிலு மதற் குசதரஞ் சொல்லாதிருககை யெ
னவறிக. (௪௬)
விச்ஷபமாவத - வாதியானவ ஜெனறைச் சொலலசி
தொடங், யதனைமற௩ த; வேழஷொரு வயாசசியத்சையிட்டு ௮
ஸ.தச்சொல்லாதிருச்கை யெனவறிக, (௧௭)
மதாதுக்சக்யையாவத - வாதஇுபானவன் தன்றுடையமக
தீ.௮சருவருக் தூடணம் பரிகரியாமல், பிசமதத தசகு இடடத
சைச் தூடணமாகச் சொல்லுகை யெனவநிக, (5௮)
பரிபறயோச்சியா பேச்ஷணமாவது - வாதம்டண்ணவச*
தீனிடத் த ௮க5வாதம் பிறனாலே நிக்கிரகிக்கப்படிகையி ஞனும்
நிசகிரஏக்கப்பட்டோமெனறு டரிபவமினறி யிருககை தானென
ஓறிக. (4௯)
நிரஜுயோச்சியாறுபோகமாவத - நிக்கிரகத்தாற் ட்ராத
தீனாகாதவனை நிக்கிரகஞ் செட்யவேணுமெனறு நிக்ரகிககற
௮. ஏவப்படாரதவனை யேவு5லெனவறிக, (௨௦)
அப௫த்சாக்சமாவ.த - ஒருசத்தாக்தஞ் சொல்லததொட
ங்கி யதர்கு விருத்தமாயிருககற சித்காகதவசநஞ சொல்லுகை
பெனவறிக. (௨௧)
௪.ச் துவாபாசனாவ.த - ௮அவாக்ர பேதல்ஞசூடனேகூட
ஏ 2சிதசாதிகளான பஞ்சரூபப் பிரகாரமான யாசொருரபயக
௨௪௮ சிவஞான்தியார் சுபக்ஷம்,
ளாலே காணப்பட்டிருகசறதோ ௮வைக எக்தச்த ரூபங்களினா
லேசானே யெனவறிக. (௨௨)
இப்படி. நிக்சிரகச,கான மிருபச்இரண்டையு மறிக.
அளவைகாண்டலெனஈதழமேதல் ஈனடுப் பசகப்போலிமீ
ரக வளவை பதினாலுககுப் பிரமாணஞ் சித்ததர்திுர மெனவ
றிச
அளவைப்பிரமாண மூடி நத ௫
சிவாக்ரயோகியரகுரை வருமாறு.
0
மே லநமானப்.ரமாணங்கள வயாத்திபை ஈன்முகவறிக்
அ ரிததோஷாாக ப்ரபோகககுர் சாகநமானத சாததஇய
சமாதரனத்துற் பரியாபதமாம். யாதொருமார்சகமேனும் வ்
பபாகஇிபங்கம்வரு மநுமானதகைககூறி லஃ்சேதவாபாசனஞம்.
இஃகதுுமானததிற்கு முகக்நாஜஷணமாகலின பகூஹேது தி
ர௬ஷடார், சக யவிரோதமாக ப்ரயோூத் து வாதககையி
ம ப௫சாவயவ பெசர்வாபரிப விபர்யயவாதியான நிச௫ரக
ஸசாரல்கள வாராமற் கூறவேண்டும். தகையாற் பக்ஷாபா
சாதிகளுக்குக தொசையாகப் பெளஎஷூகராறுசாரமாகச் சோ
ஷஙசளின து ஸ்வரூபங்கூறுகன் றத.
% 26௧௦ வளவு றெ டவ றாவெ ய. மாவ அ
வாந வடாடந௦ ஹா 2ஹியெ | வய.ா9.1௦ தமி
சொவெசொ யெ... கெ.மாவி வக தா |வ நாவி
ூ2டு.மா_ந-ா_நஹ 2 உ-௫ுஷண௦ பெர ய்ஸிதி ம்
ஈண்டு பச்சப்போலிகானகு - ஒஃ 2] இவ்
வறுமானதஇற் பக்ூலகூணம் சேஷமாக வில்லாமையிருர்ற
அளைவ. ௨௪௯
மேகதேசத்இனாற் பகூம்போற்காண்பித் தப் பரீக்ஷித் சளவிழ்
பக்ஷமல்லாமற்போம் பக்ஷாபாசநானகு. [அபாசம் போல
எனபது பரியாயகாமம்]
அவையா வன.
ஓரிடத்திற் பக்ஷமில்லாமையினாலே
ஒரி_ததிற் பக்த தன்மையில்லாமையினாலே [லே
ஒரிடசதிற் பக்ஷம் பகூ.தகசனமை யிரண்டுமில்லாரையினா
ஒரிடததி லிரண்டுமிருகதும் வயாத்இயில்லா மையினாலே
இவற்றுள பக்ஷமில்லாமைக் குதாரணம்.--அகாயகுகாம
ரா வாசளையுளள௫ு; காமரைத்தனமையால் குளத்திலுண்டா
ன தாமராபபோல வென்பது. (௧)
பக்ஷதகனமை யில்லாமைச்கு - ௨-ம், இன்மாநிதஇயன ௮
ணுரூபமாகலினெனபது. (௨)
பக்ஷம் பக்ஷத்தன்மை யிரண்டுமில்லாமைக்கு-உ - ம். மூ
யற்கோடு சாதமுள்ளது, ப்ருதிவி விகாரமாகலினெனபத (௩)
பக்ஷம் பக்ஷச.சன்மை யிரண்டுமிருக் தம் வயாச்இயில்லா
மைக்கு - ௨-ம். ப்ருதிவிரித்யம், கண்ணிற்கு விஷ்யமாசலினெ
னப.த. (௪)
இரநான்கு மூபல க்ஷணம்.
"இவ்வாறுவ் தழி வந்தழி யுய்த் துணர்க;--
ஏ.தப்போலியொருமூன் ருய்வேண்டுமைழுமூன் முகும்-௭.த.
ஏ தலக்ஷணமில்லாதிருகது மேதுப்போற்்ரோனறி பேதுவல்லா
மற்போ மே. துவாபாசனுவத, முன்னே அசித்தன விருத்தன்
அநைகாதிககனென்ு மூன்றுவிதமாய் மேலுமிவற்றிற் சிறிது
பேகமாய்ச் சாலாத்தியாபதிஷடன், ப்ரசரணசமனென் ரிர
ண்டுல்கூடி, பைர்துவிதமா மிவைக எளவாக்தரபேதங்களினா
லிருபத்தொன மும்.
௨௫0 சிவஞான?த்தியார் சுபக்ஷம்,
அவைவருமாஅ:-_ஃ
ஆகாசத்தாமரை வாசனையுள்ள, சாமனாத் சன்மையால்?
சீடாகத்ீசாமராபோல, இதற்குப் பக்ஷமாசத வாகாயதகாம
ரையில்லையாகலின் ட்ரதமமான வாகரயாசித்தன். (௧)
கடமுதலானவை பரமாணுரபககளாகக் கூடும், ௮ரிததி
யத். தனமையால். பாஞ்சராத.திரி௦சதஇ லானமாவைப்போல
எனறால் சாவ.சம்மதமா யநித்தமாயிருகசிற கடத்தி னீததியத
தன்மை யேதஸ்வரூபத்இஞால ரசததமாகலின ஸ்வரூபாசித
நின. (௨)
சத்த மநித்தியம், கண்ணிர்குத்தெரியும் குணமாகலின$
ரூபம்போல இஃது கண்ணிரகுத செறிபுமெனகீற விசேஷ
ண மேதவி லசிதசமரகலின விசேஷணுசித, தன, (௩)
சததம் அநிதஇபம, அறிவிற்கு விஷபமான இரவியமாக
லின ; கடம்போல இது விசேஷியமாயிருககற இரவியதத
னமை யசிசகமாகலின விசேஷூயாசிதகன் (௪)
மேலும் விசேஷண விஆ௲பாதஇ யென்கிற வாதிபத ௪
திஇமினாலும், அவவவ௮வரபமென்5ற பகஸ்வாரஸ்பதஇனாலும்,
இலவிருசதத்தி னிருபத்தொனறெனறு கணக்காயிருககையினா
இர், விருசசன அ௮ரசைகாக்கக னைநதுகீககி யசித்சனபஇினுறுக
குழுதற்சொனன கான்குநீங்கலாக நின்றபனிரண்டும வருமா
கூறுவாரா,
கட மகிததிபம் குணமாயு மிநஇிரியதுகளுச்கு விஷபமா
கரபலு மிருகதலின, விசேஷணமாயிருக்கீற குணதகனமையு
ம் விசேஷ பமாயிருக$ற விநதிரியவிஷயமாகாமையுர் சித.5
மாகலி னி% தபயாடுத்சன, (5)
சிவனை தேகமு மநிததிபம், காரி.பமாகலின், சடம்போ
ஸி இது ப௬்ஷமாகசசெய்யப்பட்டிருச்கற ஜீவதேசங்களுள் ஜீ
அளவை. உ௫க
வனிடத்திம் காரியத்தன்மை யேத ௮9ச்,மாசகலிம் பாசாகித்
ன. ௨)
சேவதசத் சன் பகுதனமுள்ளவன், ௮5ற்கே தவாகிய வ
௫௲டனைைனாகலின யஞ்ஞிசத்சன்போல, ௮இருஷடமுளனெ
னற ஹேது சம்மா லநியொணாகாகலி னிஃ தேதுவஞ்ஞானாசி
த்தன (௩)
இப்போ திவ்வாகாயத்திற் பரமாணு வொருச்காற் நிரவி
யத்மையுணடாக்கும் பரமாணுவாகலின, கடத்சை யுண்டாககு
கறபரமாணுப்போல அகாயமிடமாயிருக்ற வே.தவுக காச்ர
யமாயிருகத பரமாணுவிஷயமான ஞானமினமையி னிஃ தஇ
கரணாஞ்ஞானாச்தன. (௪)
எல்லாம்கூணிக மசத்தாகலின்,ரீர்ககுமிழிபோல;௮ஈக து
க்கும் கூணரிச ச்இற்கும் வியாச்சுபையறிவிககீற பிரமாணமில்
லாமையி னிஃதவியாப்பியத்த வாசித்தான். (௫)
கருப்பத்இலிருக£றவன கறுத,தவன மயிச்திரைபிள்ளையா
கலின முனபிறச்த மமித்இரை பிள்ள போல கறுப்பைச்சாதிக்
குங்காற் சாகாதி யாசார டரி.ன;)2பதமெனகிற வுபாதயுண்
டாகலி விஃ தெளபாஇக வியாபபியத்_ த வரசித்தான (௬)
யாகமுதலியவை சுவர்ககசாதகங்களல்ல கரிபையாகலி
ன்:ஹீன சரியைபோல இகற்குச் சாத்திய மாகமத்தினாற பாதி
தீமாகலி விஃ தாகம பாதித விஷயசாத்தியாசிச்தன (௭)
கவயமெனபது பசவுககுச்சமானமல்ல வஸ்.தலாகலி ௫, இ
தற்குச் சாத்தியமூவமானததஇனழ் பாதிமாகலி னிஃ தவமா
ன பாதிதவிஷமசாத்தியாசிததன், (ஸ்
ஆறுவருடஞ் சித் இருக்கற தேவதத்தன் வீட்டினுமில்லை
வெளியிஜுமில்லை, பிரத தியக்ஷமாகச் சதோற்றாமையின இஃ தா
ச் தாபத்இிபினாற் சாத்திபம் பாதஇதமாகலின் அர்ச்தாபததி
யபாதித விஷய சாத்தியாடுத்சன்: (௪)
௨௫௨ சுவஞானடதஇயார் சுபக்ஷம்,
விஸ் வமானத சஈதானபரம்பிரையாயிரக்கும், வஸ் தவா
கலி னெனகற ஹேறு சன்சாத்தியசாசனததி லப்பிரயோசக
மாகலினிஃ தநித்திய வசிசனென்கற பிரயோசகாசிததன(௧0)
௪ததம் அநித்இியம், செய்யப்படுதலின, கடம்போல-
எனபுழி யிஃத மீமாம்ச கர்மத்திஇற் செய்யப்படுகிற ஹேது
அகசிததமாசலி னிஃ தகநியசாரசிதசன. (௧௧)
ஆகல ததபேதம் - ௧௫,
அத்மாவிபுவல்ல - கேசததி லடங்காமையின் என்ஓுமே
அ பச்ஷமாயிருககித வாச்மாவினிட.த் தம் விபக்ஷமாயிருககற
வாகசாயததினிடத தம் விபாபபியமாயிரக்கலினி தவிருத்தன.
விருத்தன - ௧,
அகமாநிச்தியன பிரமேயனாகலின, பிரமேயத் துவமென
இற வேத மூனறுபகூததினு மிருக்கலினிது சாதாரணாரைகாக
(தகன. (௧)
இசனா லசாசாரணா கசைகார்இிசனுஞ் சூசிக்கப்பட்டத.
அஃ்சால த? பூமி நிததியம கச், சமுடைமையி னெனகற வே
அ சார்ககீகம3தஇற் சபக்ஷமசயிருக£ற வாசசாஇஈளினும வி
பகுஷமாயிருககிற சலாதி-ளின மிராமற் பக்ஷமாயிருகதறெ பீரு
இலிமாசஇரக்கி விருப்பசாகலி வில் தசாதாரணாூநைகாக்
தகன, (௨)
ஆ. அகைகரநஇகன்-௨.
காரிமமெல்லா முபாதானமில்லாத வாக௫் துக்மாகலி
னெனகிறவேது சர்வகாரியதஇற்கு மூபாகானத்சை யறிவிக்
கற பிரமாணத்்இனாற் பாதிதவிஷயமாகலி னிஃது சாலாததிய
யாபஇ௲டன்.
௮க்கனி சூடில்லாதத பதார்சசமாசையால் ஜலதமைப்
போல எனபத சூட்டையறிவிகதற மீரத்இபக் பாஇதமாதலி
னீல்தவ் சாலாததியயாபஇஷட்ன.
அளைவ. ௨௫௩,
கன்ம நிச்திய மனாதியாதலி னா.த்மாபோல வென்தீற வ
மானததிற்குச, கனம மநிததிய மனோலவாககுகாய வியாபார
ஜநயமாகையால் கடமயபோலெனகத வறுமானததரற் சாகு
யன வேறுசாஇககபபடு5லி விதுடிரகரணசமன -
அ. -அகைகாகதிகபேத காலாதயாபாதிஷடன
ப்ரகரணசமன - ௨.
அ ஏது வாபாசன - ௨௪.
மேல் திட்டாகதாபாசஙகள கூறுகனசத,--
விளங்ருவமைப்போலியீ2ரானபானகாணடும் எ-று. ௨௮
மைபோற் பரகாசித தவமாபாசமாகப்போவது, *[சாததிய
விகலன - $சாதகவிலலனைன நிரணடுவகையாகப் பதினெ.
பேதமாம,
௮வை வருமாறு,--
ஏ சாததியவிசலனாவது-தாலுண்டெனறு சாதிககர பெ
௫ளிலலாமை
1; சாதகவிகலனாவத-தானசாதிசகர பொருளுகருச் சொ
ல்லும் ஹேது இல்லாமை.
சாசருமிடஇடடாக்தததிற்குச, சாதஇியவைகல்லி பம்-
சா,தநவைகல்லியம உபயவைகலியபம் - ஸ்வரூபவைகல்லிடமெ
ன மகானகுவிதமாம்,
வைதருமியஇட்டாககச்இற்கூச), சாதீதியாபாவலைகல்
லி.பம் - சாதநாபாவவைகலலியம - உபயாபாவைகல்லியம்-
ஆசரயாபாவவைகல்லிடமெனறு கானருவிசமாம்.
அவற்றுள், ௮கவயஇடடாதததித் சாதயவைசகல்லியத இற்
கு.௨- ம. தஇதமாநிததியன விபுவாகைல் ஆசாயமபோல இ
தறகு வைதிகசைவாதிகளி லாகர:பததித்கு -நித்யதவமில்லாமை
இர்த திட்டாஈவயசாததியவிசலனே, வெதி?ரகதிட்டா
5தத்திற் சாத்தியாபாவவிகலன.
௮ன்வயதஇட்டாக்தத்திற் சாதநவைகல்லியத் இற்கு. ௨- ம்-
விமதப்காரியம் பிரததியகஷமாகைய்ல் திருஷடம்போல வி
௨௫௫ சிவஞானடுத்ெெ ஈர் சுபக்ஷம்.
வண் இட்டாஈதமான த சாதஈமாயிரு5$ற பிரத தியகூமல்லா
கீது:
இதவே வெதிரேகதிட்டாகதததிழ் சாதனாபாவ வைக.
லிய சதிர் முசாரணம்
உபயவைகல்லியத்திற்கு. உ-ம் விமதங்காரியம் பிரத்இ
யகமாகையான மாயைபோல இவண சரக பமாயிருக் கார
ரியச.துவமுஞு சாதகமாயிருக௧ற பிரத இ.பகூசவமுமில்லை.
இதுவே வைகருமியஇட்டாநதத்திர்கு மூசாரணம்.
ஸரு.பவைல்லிடதஇற்கு. உ-ம் விமதஙகாரியம் பிர.த்இ
(பக்ஷமாகலி னாகாயபுஷபம்போல இவண் திடடாகதமாயிருக்
இற வாகாயபு௬பமே யிலலை
இஃ து வெதிராச திட்டாகதததிற்கு முசாரணம்
அன வயஇடடாந்தத இர்குவேறாய்-சொல்லுசையு மன
ஓுவயவெதிே ரகவியாதச்திசளுககுவேரு.ப்ச்சொல்லுகையு மன்
விபாததிகளித்றுனே சாததியசாதனஙகள வேருய்ச்சொல்லு
ரையுஞு சாததியககைச்சாதனமாகசசொல்லுசையஞ் சாதன
ததைசசாததியமாகசசொல்லுகையமென றனவயாலுமான த
லுகதிசோஷ மை தவிசம்,
இப்படியே வெதிரோகானுமானதத மைகதவிதம் தகப்ப
அஅவித:2.
இடாத விபரிப யோகததஇயொாவ.த? மலைகெறட்புள்ள
த புகையினாலவெனறு மநுமானததி லனவயவியாத்தியைச்
ொல்லி படுவைப்போலவெனகை அவ்வ. நுமானத்தில் வெ
ரேசவியாததிசொன்னபினபு பாகசாலைபோலவெனகை, அவ்
உனுமானதஇற்ருனே எங்கேஎங்கே ௮ச௫னி, ௮ல்கேதங்கே
புசைபாகசலைபோலவென்கை, ௮வ்௮றுமானத்இற்முனே மலை
அளவை. ௨௫௫
புனயுள்ள தக்னியினலெனறு சாசஇய 4 விபர்யயத்இற்குஞ்
சாதனவிபரி.பபதகிசகுந இட்டாக்தம்.
4 லவிபர்யயம் தஇரிபுக்காடசி
வெதரேகததிறு மிப்படிமே சத்சார்த்தசோஷ ௨௪ததி
ஜை மனவையவெஇசேகத்தினகை தஇிட்டாகதாபாசம் பதி
னெண்விசம்.--
சோல்விசதான மிரண்டருபத்திாண்டாவ் கருதில் ௭-.த.
தோல்விதகானமால த விசாரிசகுமிடத த * அப்பி இபத2 -
$விட்பிரஇ..சதியென௮ மிருவகைட்பேசு த் இனா லிருபததிரண்
டாம்; இதற்குத தத் தவாபபிரதஇபததுியெனு சாமானியலட்ச
ணம்,
* அப்பிரஇபத்தி - ௮ர்த்தம்செரியாத 2, விப்ரஇபத்தியா
வத-வே?றயொனமுகச் சொல்லுகை,
சததமரிச இயம் இகதிரியக கிராஹ்பமாசலின், சடம்போ
ல; என்னுமனுமானத்சருப் பிரதிவாதி இக்திரிபகசராஹிடமா
னது நித்தியமாயிருக்சிற சப்கதவஜாதிபோடே வியாதகமா
யிருசக்கையினிவவே.நு விமிசாரிபபெனறு அ வித்தவடனே யா்
ல் சததுதாறு மநிச்தியமாகிமிமெனபத பிரதிரஞாஹானி
யென்று நிசசிரஹல்தாகம். (௧)
வர்ண மகிகதியஞ்சுரோதஇரோக்இரியக் சராஹ்யமாகலி
ன்சத்ததவசரதியைபபோலவெனகற வறுமானச்இச்கு ? தவ
னிகளஞுட * னல்வியாச்தியாயிருகசுலின் னவ்விபிசாரியென நு
தஷித் தவளவில் தல் த்வனிகளொடு வர்ணல்க ளநித இிடமெ
னப த பிரதிஞ்ஜாகசரமெனனு கிகதிரகஸ்தாகம், (௨)
* அவ்யாத்தி - பிரிச்சக்கூடாத_த.
முணத்திற்குவேருயது இரவிய மதற்குவேறாகாமையின்
ரூபதிதைப்போலென்றது குணத்இிர்குவேறெள்றேபிரஇஞ்
௨௫௬ சிவஞானடத்தியார் சுபக்ஷம்,
லஞ்ச் கசற்குவேழுகாமையி னென்பத விரோதமாகலி னிஃ௪
பிரதிஞ்ஞாவிரோதெ மனு நிகசிரகஸ்தாகம், (௩)
சதசமான தகித்தியம் $வியாபாரஜர்யமாகலின கரச
ம்போலைனபுழி யனித்தியதசோடு ஏ[வியாத்தமாய் வியாபார
சனனியத தவமானது நிச்தஇியதவச்தில் கெங்கனமேதவாெெெ
னற தாஷீத்தளவில் வியாபாரசனனிடமெனறு நாஞ்சொல்ல
வில்லைபெனபது பிரதிஞஞாசன்னியாச மெனறு நிகதரசஸ்
இரதம். (௪)
$ வயாபாரஜ௩யம்-தொழிலாற்பிறக்தத, ஏ வ்யாச்தம்-
கட்டுடன் று
சதி கமநித்தியம் நாம்முகலானத பாக்யேக்இரிச் இராகி
யமாகலி னிவவேதுநிச் இயமாகிய சததத்வஜா இயோடு வ்யா
த.சமாகலின விபசாரியனறு தூஷித்சவளவிற் சாமாநயவஸ்
அஜாதியுள்ளகாயுமெனகத விசேஷணத் தட னவ்வேதுவைச்
சொல்லுச லேதுவகஈதரமென்னு நிக்சரகஸ்தாகம். (௫)
சத்தமதநித்திய மிகத்ரியக் கராஹியமாகலின் கடத்மைப்
போலவென்ற விவவ நுமானத்திற கேதுவான விஈதரியக கிரர
ஹியத்துவமானது நிததியமாயிருகசற கடத தவ ஜாதியோடு
விபசாரிபெனறு சொனனவளவி லிச்சததமாகாசதஇனகுண
மாகாசதஇனாற் கீரஹிக்கப்படுஞ் சமவாயசம்டச்.தத்தனா லச்௪
மவாய சம்பக.தமு மநித்தியெமன்று 1: ப்ரசருசோபயோகியர
சாதவாகயேத்சைப் பிரயோடுப்ப தர்த்தாகச.ரமென௮ நிக்கி
சகஸ்காகம. (௬)
$ ப்ரசருதோபயோக-முன்சொன்னசை,.
கட மநித்தியம் ௮கார ககார யகார ரேபாத்மகமா யிரு
கீத சதகமான தகார்ய ரூபமாயிருக்கு் மனனும் ப்ர௫ருகார்
ததததைச் சொல்லமாட்டா தசத்தத்தைச்சொல்லுகை நிரர்
ச்தீகமென்லு 9௪5 ரசல். சானம். (ஸூ
௮ளைவ. உட௪
வாயொனவன் மூன்றுப்ரசாரஞ் சொல்லிகிருக சையிலு
மத்தியஸ்தருக்கும் ப்ரதிவாதிசகு மர்த்தந்தெரியான் சதம்சே
சொல்லுகை யவிஞஞாதார்த்தமெனனு கககரகஸதாக:௦
அஃசாவத- *ஸ் வதோயாவதியெனகற வாககயததி சூ
செளளைகாய் வழியேபோசிற கெனறும, வெளளையாயிருசசற
குதிரைாயோ£ரசெனறும்,ஸ்2வசனெனனு காமமுடைய புருஷ
னபோகருனெனறு நிச்சயிககட்போகா வாததத்தைப பர
யோகசேகை (௮)
் ஸ்வேேயா௮இ-வெள்ளபோகறது.
விசேஷண விசேஷயபாவததினா லகவயம்பணணுகைக்
கு போககியமாகாமலு மொனறிற்கசொன *முகாமக்ஷ ௪5நி
தியோசகயகதை பிவைகளனறிபிருக்கும் வாககியதசையு ஐ கர
சசம்பஈகமாயிருகசிக வாககமதகையும் சொல்லுகை யபாடத
சீகமெனனு நிகசரகஸ்சாகம்.
** ஆசாம்க்தை சகநிதியோகயத்தை - பதசமூகம வாகய௪
மூகம்
௮அஃதகாலது- பக்.தமா தளம்பழம், அ௪ட்பம், ஒரு குழிடா
டடிசமோல்; மாமசமி டம், இக சற்லடம் குரரியுடைய
அ,)ஸமைரிபகருதனெனகிற புரடனுடைய பிசா பராதி£.க௧னெ
னறும், ௮அசஈமோடையிலுணட; முளிச துப்போசிமுன, ௭௭
லும் வசகம்போ லொத்தவாச௰யம் பரயோகக்கை, (௯)
ப்ரதி௫்ஜஞையாதி யவயவங்களையு மவற்றி னம்சற்கயு
வ் சரமகந்தப்பி மூனபினனாகச்சொல்வ தப்பிராக்சகரலமென
னு நிசகரசஸ்தாகம்.
அலஃ்சாவத ? புகையினா லடுக்களைப்போல மலையிலு நெரு
ட்புண் டெனபதயோலச் சொல்லும் வசதஜ்கள், (௧௦0)
௧௭
உட௫௮ சிவஞானடத்தியாச் சுபக்ஷம்,
பரதிஞ்ரைமசலிய எவயவக்சருக்குட் சிறி தசொல்லியும்
ம௱ரலைசொல்லாமை * நயூரமெனனு நிகசரகஸ்தரகம்
மலைரெருபபுளளத புசையினால் அடககளைபோல வென
சொல்லி ஈற்றதசொல்லாமை, (௧௧)
* நயூசம-குறைவு
உபடையோகமாயு கூட்௨ரவுடைததாயு மிருககிற செரற்
கப் புனருதசமாகசசொல்றது? லதிகமெனசற நிககரகததா
ம்ம ம
அசாவத பர்வதமான த லக$நிபையுடையத, புகையும்
ெனி -ஈததைய முடைத சாகையால் எபபடியானால் ? ௮03௧
க - சொல்லனுலைமமுஇ துகளபேரல (௧௨)
ெளிபாயிரககறவர்ச தகை ப்ரபோாசஈமில்லாமல் திரு
[ர்பிப 2 வேரேயொரு சததந கொண்டு இர.டி.தது௪ சொல்லு
சீல் புனருததபென௫ு நிாகரசகதானம.
அர ன்டு விசமாயிருஃகும சத தஇிரகுலேயு மர்சசச்தி
ரூ,லேயு மூகதஇின வநிததிடஞ் சசதமனி5தியம இரன்டரவதனி
சீதியஞு சதரகாச௪ ராபபபோம (௧௩)
வாதுமினா 2ல சொல்லப்பட்டு வறிவடையவனாலே சாதிய
பபடட வாசதசை யுடைய சதததகை மூடஞயிருகசசவ ன
௨உனசெொன்னபடி இருமபஈமொல்ல வறிபரமலிருதகல் கூடச
சொலலாமையெனகற நிககரசததானம,. இதவேதறுபாட்ம.
வாதியாற் சொல்லபபட்டு மததஇி.பஸ்.5ராற் பொருஎறிய
ப்பட்டு மறுபடி. வாதியினாற் சபையாராத் சொல்லப்பட்டுஞ்
ொலலககூடு மாயு மிருககற சொல்லுககுப பதில்சொல்லாமை
டநறுபா௲ணமெனஜு நிக£ரகஸ்தாநம.எனபத மொனறு.(௧௪).
வாதியினாலே சொல்லப்பட்டு வறிவுடையவ னதி5திருக
சாறும் வாதியிலுடைய பாஹ்யார்சத்சை யெப்படிசெரிஞ்
௮்ளை. ௨௫௯
*ிம்லையென்று ப்ரதிவாதிசொல்லு,சல் ௮ச்சியானமென*ஈ
நிகரகதகானம். (₹௫
லாதிமூன்றுதரஞ் சொல்லி மத்தியஸ்சர் பொரு௭றிஈஇ
ருக்கையிலு பெபபோறு பரதியாதி நானறிபவிற்லைபெனறு த
ன றிபாடையை வெளிப்பரிக துரு2னா வபபோ தவநுக கப்
பிரதியைபெனலு நிககரகஸ்தாகம.
௮ஃ்காவத?தவதாத இபாகு செயவொர்போற் பேச
இருக்கை, இராஜகார்ய்சொல்லுகை, ஸலோகமுசஜானவை
படிகதல, மயிராற்றதல், அகாசமபராககை) தனரையிலெரு
கை மூசவியவைக3- செய்கை (௧௬)
வாதம் பணணவேண்டுரென்று ௨௧2 வாது, ப்ரதிவாஇிஃ
ஸிலொருவன வாதமாரமமிததபின்பு, காலதாமசம்பண் ஊத
தக53ாக மத்தியஸ்தராயிரு5ஐ விததுவாமிசா வரவில்லைபெ
னறும, சபைசகு சாயகளுமிருககி௱ விராஜா வரவில்லை யவன
வருசற் கேதுவாகிய வெககாளையினசததமூங கேளாமெனறு
ம, கரலக்ூபமபண்றுவறு விச்ஷேபமெனனு நீககிரகஸதா
நம. (௧௭)
தனது சித்தாச்கத்தி லெதிராளிசொனன தோஷதை
கீகசாம லெஇிரிக ககிஷடபுதஇயினால் தனதுஷடதமைக க
டடன மதாறுஞ்ஜஞைடெனனு நிகரகஸ்சாகம்.
அஃதாவது ? சிலர் தனசகுச சோரதகனஸாபை பெ
ட்புக்கொண்டி ப்ரதிவாறபைப்பாதது புருஷ்சரசையாற சே
ரகு 5னமை புனச்குண்டெனறுசொல்ல) அவே அவி னீய/
ஞு சோரனெனறுசொல்லுகை (௪௮)
ப்ரதிவா 9யானவ னிச்சிரகயோக்யமான வாக்கி பதசை
ப் மரயோத இருககையிலு மஜ்ஜையறிச் சாத லறியாமமையாச
௨௬0 சிஏஞானடித்தியார் சுபகூஷம்,
னிககிரகத் தப் பரியாசம்பண்ணாஇருப்பத பரியநுயோச்சியோ
பேக்ூணமெனறு நிககரகல் தாகம். (௧௧)
வாதியானல ஸிச்சிரகஸ்சாஈதகிற் கயோக்கியமல்லாம
ற். குத வாககயேஞூசொல்லியிருகசவு மாபாசமாக நிசகரகதி
தை சொல்லிப பரியாசமபணனணுகை நிரதயோசசியாநுபே
ண நிககரகத்தாகம, (௨0)
யாசாவரொரு சாஸ்திரத்தின சததாக்சச்சைச்குறித ஏ
வாதமுணட ரயிருகளபி னடுவிம் சிசகாகதவிரோ,கமான வாத்
தற்தை மயொப்புககொளள லபசிததாகதமெனனு நிகக£ரஹஸ்
ஜாநம,
௮ஃ்காவது? மகத்தாஇயா மிருச்சிஈ விகாரங்க ளேசப்
பிரஈருதியி ஓணடானயைக ளேகரபமாக காண்கையின ஏக
ஜாதஇியாயிருகக௪ மண்ணுண்டையி ஓண்டரன சட ம.ணணின
த விசாரமா யிருசகுமாபபோலலெனற சாரங்கயளை; ப்ரகரு
இயாவ?த.ற விகாரமாவதேசெனறு கேட்டுமி, யாதொனறிலி
௬௩த மசத துக்களாயிருகக௱ விசாரகக ஞண்டாகனறன வ
ப்ரகருதி யாவை சில வுற்பததியு நாசமு மூண்டாயிரு£இ
னறன வவை விகாரங்களென றததரஞசொனனானாசி லவ
க கசதகாரியாககோரமாகய வடடுததாஈதமெனனு நிககிரசஸ்
தாகம. (௨௧)
௨௨- வற எத்வாபாசன உதாரணம் ப்ரஇகளில் விட
ப்பட்டருக்கற த. இதர்குசாராணம் மரரைஞான தே?கரு
ரைடாற் காண்க.
இலை யாண்டு மொழிலர்-இவ்வாறுசொன்னபகஷர£பாசம்
ஏதுவாபாசம் உலமாபாசம்%பராஜயஸ்சரன மெனலு நான்கு
லானை ௨௪௧
வகையின் பேசங்களையு முண்மையா யதி5து சாசசமயத்துற்
குற்தஙகளவாரா தறிஈதோ ருரைப்பர்.--
% பராஜயம் - நிகரகம்,
அலையெல்லாமளக்கி ல௮பசலைக்தாகு 0-இகசசால்வகை
யிற் பேததமொகையுரைபபி னறுபத்தைக தாமென திசனபொ
முள்.
மேலிசசாஸ் திரம் பனவிரண்டுசூத் தத தினம் பூர்வப
௯ஷமாகஃ சொனனவிடமெல்லர மிததோஷூஙகளினா னிசாக
ரி, தமையுஞு இதகாகதசஇ லிசசோஷங்களில்லா தமாக
மையுப கனாடுிகொளக.
௮ளனபை கரண்ட லநுமான மாசம
முூளவை மேலுரை செய்வ திசந்குளாம்
விவு தோனற விளம்பின னனபாக
டெஸளியு மாறு சிவாககர யோகபே
இ_௮௮சாரணங்கள் சமஸ்கருதவாஃபப் மிரயோகங்களா
௧௪ சிலப்பிரதிகளி லெழுகப்பட்டிருக'னசன அவைகளை நே
ஹையானேருறிப்பிட டி.கனடியிற சனியே சோககப்பட்ட ற.
வருமாது --
3 -,-,௧௦ ராயா வாளெ 2 -- வஷ ண
ாரஹி2_சாஷி வகஷ்வஉவவாஹசா_நா? . வக்ஷாலா
ஹாகசி ,
ப௯தாபாசம் - ௪ -௨ம், ௮வர்றி ஐதாரணமும்,
க--5, ௮௯ வகஷாவாவாகு. ௧:5,விகு வூடு
த]
௨௬௨ சிவஞான தயார் சுபக்ஷூம்,
ாம்யொறலாவாசு - ௧.2, விடர-மையொ வவ
வாவ மாவாக ்
மழ_நாறவிக௦ ஹுுஷி கவிநா _ வறொ
ஜாறலீடீவகு, க
சூசாமி.ச 25 ௯ண_ா-வ௯௯ உ,
ஸஹ 7௦.2௦ ம௦0யவ! வாசமி2வகவா ௫ ௩௨
ய்
விரட் டி. அ காகஷசவா ௯ சா
ஏதவாபாச- ௪- ௨ம், ௮-௨-ம்
ஸெ.ச--க௲ூணாஹி.சாசவி ஹெ_ச-வ உவவாஹ
லாநா ஹெகவாவாஹா , ஐ திசாதி.2மகெ வாகு
மம நாறவி௦௦ ஹ௩ுறவிகாலில வாகு வறொஜா
லீ வரி. க
படாஉய?ஊ௱ாணை ௮-௫ யா மவி.ச-592௨௮..0_தி ம
க ௮ _ வ __ஐ.3 ம
9 ரகு ரது 5,522 ஞூ. வயசு. உ.
ஸெொ.கி
வமிச ராறாகஷூகெ ஹி மணக
* ரா வவ. 7.
ு்ொ.மித 9 ௨7 செபகெஷதி வூ ௯௪
பட வரு , 97
அளை. உ௬௩,
அடத்தபெதம் - ௧௨ - உம், ௮-௨-ம்.
ட. - ௪௨௩௦ வள _. கஷஹிஜி? பரமா லெ
சொ வக்ஷவர9.5 ஈகி ய | மி.த) கவா உ௨ண0ொ
வெெசொறி.க) ௨நிவஷற-ஒவ.2$ ॥ வி ஸெஷண
லிசா. ராடி வில 3ா.அடாஅிெ.சி.
மி.9_௪ ராடி -ம-ணதகெெஹ_௪ தகீ ஸி யகாதுக
௯.மி_௪ தள் தீயி ஹள காய2வாசுவடவகு. ௨
௨௨௦ சா பஹ ூய_நூ _20ெ_மட.சாக ரஷா ரா,
பயக ய 2-2 வகி த ஆ
ஐ நீ$ிமாகாஜஹெ வரராண-2 காவி௫) உஷா
௦௯௧? வ௱ரராண-ுவாசி வடாமலேக ஊரா ண-ப
[சத] 417
ஹ.-௦ க்ஷணிக௦வரவா ௫ ஐலர-3. ய ௯ (௫)
முதா ௦௯, 5 நயஙவாரு ராவி ம
22,ள த. நயவரு, த்த
யா.மாக.ய3 ஊழ வஷாயகா மவ௦_தி சிரமாகாக
_2கி
ம? .. ௦ ்
௨/௨ வ ல்
கொஹ5_ர௮மாப ச ௨.௨வா அறா லவதி.
ஸ்ய.தீவஷ.-?ஜிவி கெவடடுசா ம் ரஹெவஹநு௨. ஹி
்வி.நாஹி 6.௪ ஓக்ணா. ந வல மா.ந வா௯௯
் க ம் ௦
விபு _ ஹஸதா_நவற௱ற௦வறா _ ரபாக, ௪௦
௧.2.௪ $ர”$வக ர.சக௯1௬ வ_வசு, ௧௧
௨௬௭ சிவஞான.சிச் தியார் சுபக்ம்.
விருத்தன - க் - உம், ௮-௨.ம்
சூ.ச£வில-௨.ந-2 மவ தி கபா £_நவிஞெகவா௪ு. ஆ
அரைகாகதிகன - ௧- உம) ௮ஃ௨.-ம்,
சூ.சா.மி.ச 93 வ மெய வாசு. கி
மாலாதயாபாத௲டன - ௧- உம, அஃ ௨௨ம்
காயூ..௦ ஹவ.-22வி ௨வாக_ந௱ஹி.5௦ ல் ஞூ.
ஜ்்பாகு.
டப் ய தில ஞ் ௯.மி (05595 பேடா ௯-8
பாறு, ௫
பரகரணசமன -௪-ஃ நம், ௮அ- உ.ம்.
1 ஜி ட
௯3205௦ . ௬.நா$வாசி சூ வசு.
௬2.2.மி.ர 3 50_நாவாகாய வராவாறஉந வாகி
பட, 2.
32௨-௯4௦ 22 22அ,வ __ வ.௪.22ா0.நா விவா
லெ ள் வக்விவக்ஷயொ? | வ ராவகொ வாவ
கொ ௦௦ ஜர _நவஜ_2ரகூஹெ_க-_5_த௦ || பகா 5, 5௪
ப்பவக.ாடிரா ெெெகாகி.கொலவெகு | கக ர
ட பகவா தி.ச 237 ஈஉாஹ 7.சாஅஜா$ுஹா
ராட் யாஜக? வ௲ூஷவா_நல 2வவாயக$ ॥ ஹஷ
அ ராவ.5.19.௪ வீரா) வஹா 6-௪ ராஹ ரூ -௪2
காலா தி.ச. வ௲ஷ்ஷ ல ௨க2_நலீறொய.25
அளவை. ௨௬
அி௱-ஓவா _ந௧௦ வி ௦ காய-ா.ம௦_2-கவ_2 | ௬
,$-ு ஷா வஹிறி.ச. வ? உர அட £ாெ.த௪ ஹவஹெ.-க-டு
கூதி.
இடடாக்சாபாசங்கள் - ௨௨ - உம், ௮௨-ம்.
%. ,டி-3௦ .௧௦௦.5,வ __ உரஷஹாகு வாக) விக
ஹாபதெய பதி லகில் |
இஇத்சாச்த- சாததிபவிசல- ௪- ௨ம், ௮. ௨௩ம்
சூகாமி.௪56 வில3வாசு சூகாஸாவகு ஆ
வீ2_5௦௧௯ரய.-2௦ ௨752௯௨ வா _ ௬5 ரஷ.௮:௫. உ,
வி2_௧௦காய...௦ உரச 5 கதகவ் கு ராயாவருி. ௯
ஃி3க௦காய.௦ உர.௪ 5ஷூவா.- வவ.02வ௯. ரா
௨௨.39 .காவஹிஜது டுவா ௬
மேல் நிக்சிரஹஸ்ததாகம் - ௨௨- இ ம்.
உர (08.05 ஷ ஹ 2 உ-ுஷண வம ஜெஜஹெண ௯
மா.நிவ.ாஹ௦ கவமாசா 9.5. ந௦ வ._நஹ 28 ண்
வி £ஈஹா.நி9 _ ௧௨ தமா ௯.மி.௪ 0௦511 வெ ,யக
௯பா௯ - வடிவ. கெ வெஃ ,யக௦ ஷஹா₹ா_ந5 ச]
அ9ரஷரி.கிவ மிவாரிசவ. ந சொவுஉஉாவி0.௪.௪,
ஹி..0.-1ஷி மி.சஹா.தி உர.கிா ஷாதநெ
[ராவண , 21
௨௬௭ சிவஞானூததியார் சுக்பம்,
உர ய
_ிலி-2)பாஷண௦ உர யாக்ஹ 2 ஷஹா&ா௦யாஹத$
உடுவுூணொஉ வெ விம௱ ண ௧ 70_சவ_கி _௪.ஐு ௨
மிதிறிவு யாவ... நலி.மயெஷு.ணு உரக்ஷீ௨ வறு
ட அற! 25-20 9 உரி ாஞுா௦
௩! ட் சக்த அ)
அட மா அ.ச ராவணா பராவணகாசி 06 கூர
அ௮..ஐ௪ 22 ம.நிஹி வ... 9 ஹி.வாறி௯ெ_ந 2-ஷி
9.5. கஹி...? ஷம் நயொவண.ரா.மி.த 3 உகி வஷாா
உர க்ஷ. ௨
ஊகக.௪ ர.3கயொ ஈவாகாவாக)யொ? ௨.௨யொ
வ. வற வராவா.$ உதி விறொடா தமா
உமம, ார_ந௦ , அயா ன் மணவரகிற க. ,வ)௦
௯௧3 கிரக ௯௯ ற-ஒவவகு . ௩௨
ஸணஹொகஹ$ ஸலெ௦ெவ.௪9 கவலாவஉர தி £
ஷ்ஷ் ஹு லப்னிட் வயத மித த 2 வ் ௮1 உ௱உ௫
் சை ௯ "டி ௨.
யாகு வெராவ9.௪ ) கெ ௬19௦ அ ப்பட ய் ஸ் 3
வ ராவாறஜழ வ மிக ௮ கூ 9ஹெ.ச--ஹ ய இதி, சா
ஹெ 2.சாஸாயகாஉினறா உ-லுஷி.2-சீஷ_கி அமொ
ஷப. 7-௩ஹிஷயா ௨-5 கெ.நாஹி விஸ்ரிஷூ௦
ஹெஙவ வறர அம ரஹஸர_ந௦மூவ தி...௧௨ ய் றி
் ஈ32 _ ஐஸ்ரதி 2)
செழாள த காதி பயோஹெ5௦ி யு ஹவா
அளை, ௨௬௪
தித் கெ ௯ஷ 3) அஹெசொவ ஷஹாதாெெ 2 வ் த்தது
உக னொஷஉகெ க ஹாசாத தவ்செெஹ தீவி விொஷ.
ணஉ/ க்ஷ ௨2 , டு
௨உவக ராஹை ) ஸெசொாஉ?-ஒஷணஹ ஜ்
அறு யஇ- ஐ
உபய 3௦ பசி அஹ$வ வந ள் த்த எ ர
ணு £_ந௦ ௯.மித டத கத வெ யகவாகு வடவ
௫ ௬பது 92 ஹெ கீ௩௦ ஹாசாடுநத) 5 வுஹி.வாறி.ச ௨௰ி
உ௫ுஷி2.-ச ஹவாகாறா ம௩ூணா$90.5நஅழரஹ ல்
0.௪ ஹூவா பஹ௦௨/௦9ய.ந ஹத.மி. ச ச் வ௩௦௯்்/௦,
ஐ தி. ௬
௯௨௨௯௦ ௨2௦ வரயா ஹத வாலிநொமிற
ம-2கா29 அம் ரயறவர_ந௦ ஹவதி ள
் ் ர்
வாடி_நா வாம) றா ஜிடா நவி உறி
0௦௯3 ல ிவாறிநா வ எ பானம் டட சால.
நா மி ஹஹா_ந௦ - அ வறர நாவாடிந வா
ச தூ 2)
சொஹாகிநா உரய-௧௦ ொசொயாவசீி வாக வ
பெறா வ வ யாஹெநாவம8ரா 2.௯௦ வாக
(7-௦, வ்
௨ெ.5௨ஜா ௦ வா௯ ரஜா.௧8.ந.ம.2௦ . போ௪மஃ-௧௦ வி
ொஷண விரொவு ராவாடுவ நா.அி.௪௦ . யொ; மா
௨௭௮ சிவஞான யொரசுபகூம்.
ாகா௦கஷாசி ற(ஹி.சாநா௦ வா_நா௦ ஹ2-ஓஹ ற-ஒ
பி வாக ட உர யாகு ௯ போ ஸஊ.2க ஞா£ பிம், (21)
ஷா.ஐ௦ வதி - ௪, 5மா உறலாவிஜா.மி_வூட€ வ-ற
வோ? _ ௧-௩௦339ஜாஜி ந௦ - உஊலாலவியு£ த் ௯௬மெ.ா௱-
9. அறு ஹை ௨...
௬௦2.2 ௬ காய. 0௨ ுகரவஹ 2 வி.சாஉரா
இ. நஐ.கி யமாவாஉ ௩௦ ஹாஹிஹ-க £ ஷா
யாதீதிவ தவஹி.சார பவா ஸ்
உரக ஐ. ௮யவா_நா௦.5$௦வா_நா ச,௧ 5 729-௫60
வழாலியாத. கராவகாஒ.நா ஐ மம, ஹ ஹார_ந௦
உமா ய௫வேவாகு - 8மாநஹவு ட்
வ.ஹிரா.மி.தி ள் ல
ட் வயுவா_நா ௩ ஹ் ௩ ஸ௯வ்
வகிரி ட ;வய _நா௦ 805 ஆத
ஆ ந)-௫)_ம0௦ .நா9.மி.2 , ஹர _ந௦.-_5௨ அமாவவ.20.சா
வஹிழாது ப-ஐுவவாி ஜஹா நஷவடி.க கா ௨௮
ராவயவா_ நரசி ் ௧&
௯.மி. த௦ உவய--௬௯௦ பட ௩௬௦ ௧72௧௦ ௯வியீ
வ பதி 1. தை ம
் ஷீ ௮
றா ந௦ கியிகஞாத.சி2 , ஹூ £_ந௦ . _கஐ. 2 ௬.௮8
த) வெ வ-_2௦ ட-டுவேகவாகொகவவாகு மா. பாமா
அறா_நஷாயாாறக- டட , ௧௨
வ தீ.சம ஹை ஃ வாகமஹ த வயொ ஜ.ந 9:52
ளறெண வாவி ற௭ாவெழ வ இ வாலி . வெடி
அளை, உற
கராஜ நி.2 ஹஸஷார_ந௦ _ _த.3!அஇலியூக ரூ. ௨/-௭
க வசீ [18%] ௮) உ.
50-5௦ ௬௯.2 வ௨-ட_நா கெதி பவதி ராக 2 பயா
௬ம். டி_த ராய ஐ_தி அம்மா ௯.௪ த்
ாகொலிநாறாதி ர ௧௩
வாலி நாகஹ. 6... ரஸு0ி2 வா
௨௮7/0 ட் டர் ன் கெ வி..8 நாஸி
வ் ர்ஜி டு 2/0 (ஜி ௧3௦ அ
மன்றப் லி நா வறிஷா 0௨ 2 ரக அஹ 27 வாரண
யொழ ஒஹ் 2) யக் நட தாணு - 5 நமரமூ
ண௦ நாற_மி.ம ஹா ந௦ , குமா
ச் யூ
வாஉ நாயகா ஷமி க £_சாகெ-)ஹ_௪
(
ஷி உாசிவாக ஜெ. பர தியாசியமா ய பப 88
வ
வீழ னாகி யச 29ய.தி ௪௨ அஹா பது
நாக 2 ,ஹஸா_ந௦ ஐவதி , கடு
வாசி.நாகஹ த் செ.ரகா ர௩லாஷிசஹா ரண
(0. டட: பே பே
2 ் (0௦ ய௨ா உர இவா$ ந பர அவ
க-4௬ டே 6
க 8வெ. அடா சஹ நாவ திவா நா? மிமி ஹஹ ஹர
மவதி__த ர ெவசாஓஐ _தி
௩௦ வவதி மா ெவ.சா 7-௪ வ-5-௮ வீட
மால ராஜவா. வ சரண மளொகாசி வா௦ கெ
வர ஹாரண ம௰ நஹ-்.௮.ந௦ ஓ. கீலூகிஷூ ஜெ
வதாசியகு கிருத கிரமாக௱ணகி ள் ௧௯
௯ ஐவ மநாநனா காயாவக ெெ கட
௨௭0 சிவஞானசித்தியார் சபகம்.
அ _நிமு தர:
வாகெராவாாண௦ விஷ. வொ நாத மிம ,
ஷா_50, கள
ஹ் ஹிஜாஜெ வற௱வாகி.௪ கொ 9_ந-டல 7-2
மி. ஜ
வாகா ல 97 உ ஷட்டர் தது ட
நாத ள் ஊர _ந௦ ஹவதி. 22. ஓம ௧ ஆர
ந றாவ 28) ௨-3 காகொ௱க்ஷ
ம
9)
நாஷஹீ_ச 3௩௦ த். தவ வஹெ தா வ9௨ர கொற
4 ் கீ ஸப
உதி ச ஷஜ_ந௦, கறு
கவ ஸு தாவ ற சஹ வத £வ_ந காஜாவருஹ
நில, ஹஹா நஹ 5) யஉர-ஆ£வ நஷதிவற; ந௩யொ
ஜெ ராவெ௲்ணலா? 32 ஹா நவ தி ௧௯
ஹவ.யா மி௰ 7 ஹஹா ந ௬௨9 ரஹ ல் வாந
கழுவி ரூ.ம வ ததத வலப்?) வய_2_ந-5ம யா.ம5 கிர நஃ
யொத நாசடியொமொ.தா௦கில ஹரா ச. ௨௦
யஹ_ூகஹ லட ழ்து த் வஷிலானஜால௦௨/) சமா
யா௦ வ வரசாயா௦ 892 ௮ஹிலாக விற வாம? வ
னி.272 ் ல்க வவறிலாஷ ரா விம, ட டடரிவத0ு மவ_ட$ீ
தியழா வக, கர-சயொ டட வக
ஈஒவா.மி சரவ வடா 2வஜி_ச க் கெ கா் ப
3 - இல்ளை உ! உர ஷூ வாகில் தப யல்
ன தனம 2 ஷா கர 3 ஐ. ம
அளைவ. ௨௪௧
நாபாவிகசா மாவாவிகாறாஜஐ தி வ௨ அ சஹ 9
காய.2வா௨ வறி.ச ஓ மாடிவஹிலா தொாஜ தி, உ
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு.
தானத்.
காண்டன முதலிய வளவைகளின திலககணல்களைககூறி
யமமரனட் பிரமாணதஇம் வரு மாபாசங்களை௪ சொல்கன
ஞா"
ஈண்டு - அறுமானப் பிரயோகம் பணணுபிடச் த,;--பக்க
ட்போலிரானகு-மூனசொனன பககமபோலதகசகோனறி யல்ல
ஒரய்ப்போம பக்கரபாசம நானகு,--ஏதுப்பேரலி யொருமூன
ரூம்-முன சொனன வேதுபபோாலத் சோனறி யல்லவாம்ப்
போ மேது வாபாச மூனரமும. ௮5 மூன்று ஈரனே,-- எழு
கருவேண்டும - இருபதமொனமுக விரும்பப்படும்; -விளஙகு
மூ.வமைப்போலி - மு. £சொனன இருடடாசசம போலத் தோ
னறி யல்லலாயப்போம இருட.௨ரந சாபாசம,--சரொனபா
ன காடு? - பதினெட்டாகமப் பார்ப்போம், தோல்வி
தானமிரணடு,--நீகரகதகானமிரணடும்,--க௬இல் - வி5-ரரிகஇ
ல், -இலை-இகச நிககிரகசதானககள,--இநபதகதிரண்டாம-
இரபசதிரணடாம்; உண்டு மொழிவர் - இவறறினமேலுஞ்
ெொொல்வலாகள,--இகுவைபெல்லாம்-முனரெரல்லிப பககபடோ
லி மூகலிய மெல்லாம்,--அளக?ல் - பகுட்புதசொகை பண்
ஸிப் பார்ககல்,--அறுபததைககாகும் - அதுடத்நைக்தாம.
இவர்றிற குசாரணங்கள காட்டில் விரியு ௦. திருமளைஞா
னதேிகரது விரி, உரையில் முதர்ச்தேரர் கரண்பிச்க னொ
ரப். ரசாரங் காண்க,
௨௪௨ சிவஞானடத்தியார் சுப௯ூம்.
இப்படி யளவைகளின தலகூண மறிவிக்சப்பட்டபடி.
யால் கேததஇிர மூகலிய வி5திரிப விஎககு, புகைமுதலிய காரி
யலிம்சவிளககு, சிவாகம முறலி.ப ௪தத விளக்கு, இரத மூன
அவிளககற் பி£மூன சகோதத ௪௪௪இ விளக்கு
இஈ.த நானகு விளககுசகளோடு விளகக விளங்குக சம்
பநத வஇிபாருஞ ஜீ.வான்ம சிற்கதஇயும் ஜீவனமுத தானம்
தீறசததயும சனிதசனி இரஇிரியப பிரததியக்ஷப் மிரமாணமெ
னறும; அறுமானப் பிரமாணமெனறும், சதசப்பிரமாணமெ
றும், ஜீவன முததானம சிற்ததி மாதர பேர&ப் பிரத்ய
கப பிரமாணமெனறும், தடதத ல...௪எணமா மழுபாதிபா னு
னகாயுளளொருஸ்வரூப லக்ஷணப் பிரமாணமாயிருககும,
அகலால் ௮௩5 நானகு விளக்குக தனது தனது சாமாத்
இயமூறைமையிலம் மலவிருளினஆத வாசனைபோக ஜீவானம
ஜீவன முததானம சிர்சசஇப் பிரமாணததை விளக்கு முபகா
7தசா லவாகளைக் குறித தபசாரோப காரபபிரமாண 2, சிவ
எத்தி வனைமாதஇிரம குறிதது முககயம் பிரமாணம் நீரு
டாதிகமாய் கிரபேக்ஷமாயிருககுமபடி. இரும்பக இருமபச திவ
ச,ததிவிளக்கு விரும்பாம லொருககே சி௮௪தஇ விளககளுல்
விாகசப்பட்டுச் சவயம பிரசாசமா.ப் நிரதிசயமாய, இவனழு
தீற சர்வபதா£த2ப பிரததியகஷியாமிருககனற கிறசசடுப பி
சமாண மொனஅுமாததிர முடையனாய், சிரபேக்னாய சவ
அல்லிடசிவனுமிருககனற முத சானமாவைச் ருறி5.2௪ சிவசத்
திபுபகாரோபசாரங்களினாலும பிரமாணமனறு சிலுக்கு
ம.பபடி. வேடுருரு ச௨-2இ பிரமாணமாய் வருமதஞு லகவத
தையா மாதலால்,
இப்படியிருக்கச் சிலர் தனமாவுச்குப் பெத்தாவத்கையிம்
சித்சததியினது வித்யொசத்தவ கலுஷிசாம்சம் பிரமாண
ளெ ன, உட
ரூபம், வித்தியாதக் த௪ கலுஷிசமல்லாத அம்சம் பிாமாதிரு
ரூபம். ௮கனால் முத்தியவததையிம் பிரமாஇரு ரூபமாததிரரே
பிரமாண ரூபமில்லை யாசலான முத்தரனமாவுக்குச் இவனைப்
பாரககுமிடத தச் கெவசத்தியே பிரமாணமெனறும், சிலர் த
னம முததானமாகக ளிருவர்ச்குஞ் ௪வசத்தி முககயப் பிரமா
னமெனறும, சங்கிராக்தவாஇ-றவேசவாஇ-பிரயோச்சிய காதி
இருத,தவ வாத-மசமெனதன2 மூம்மதப் பிசா சாவேசிசளா
ய்ப பிரஞ்ஞையினறிப் பிரலாபிககினமுர்கள், ௮வாகள சத்த
௪௮ எததாகத மநஇரவாதஇிகளா லகதப் பிசாசோட்டப் பிரஞ்
ஹர் பெறுவார்கள்.
௮5 ம௩இரவாதிகள் மந்திரோபதேசமாவ2, வித
யாதக் தவ கலுஷித ஸ்வரூபம் பிரமாண லக்ஷணமெனறு பேசு
தனனசனறு, அது ॥௨௪தஇ௧ கில்லாமையரத் வசதிப் பிர
மாணமே யில்லையாமெனறு இவனுசகும்; முததானமாவுககும்
பி ரமாணக கணணில்லாமையால் ௮௩ககாகளாய் விடுவார்களா
தலால்.வேஜொரு பிரகாரததினாலே சி௫சத்திப் பிரமாணமுஸ்
டென்ருல், ௮௪ சிவலுககு முதத சவெனமுதற்பொருளகஅப்
பார்க்குமிடத தப் பிரமாணம, முத்சானமாவாகய சிவனுககுச்
சிவன முதற்பொருள்களைப பார்ககுமிடத தப் பிரமாணமன
௮. அயிரம் விளக்கு வந்தாலு மகதகனஞானவன அநத விளக்குக்
கொண்டு பொருளகளைப் பார்ப்பஇனறு; ௮௧, விளககளுல்
விளங்க கணணுள்ளவன ௮௪,5௧5 கண்கொண்டு விளக்கையும்
பொராளையும் பார்ப்பன,
பினஜுமொன்ற--வெசத்தி சவெனுக்குககண்.௮.த பிறகண
ளுசலால் முத். சானமா ௮ தகொண்டு சிவன்முதற்பொருளகளை
ப்பாரரன், பார்ப்பாஞயிலும்,பார்த,தந் சரியைப் பிரமிதப் பிர
யேரசன மவனதன்றாம். ஏிவானன்னிய வைககயத்தினல் ௮௧
5௮
௨௪௫௪ சிவஞான(த்இயரா சுபக்ஷம்.
சப டாரயோசன மவனதாமென்னி௰? ௮2 கூடாது, சிவனோ
பி.யம சவசமான சாதுயாகய சிவசாஇரு-ம வேமழொுன
சன்றெனறு தெதாமத சிகாமணி பிரமாண இபிகை முலாண
வை ரில அகேக பிரகாரலமாற் சாதிககபபட்டிருககையால்,
சவறு ர எலசத யு சிறசததி விளககனால் விளங*, இருமப
அவவிளசமு விருமபாமலிருககனற முததானமாவினத பிறப
பொரு எறிவாகய வெஜாமுக கிறஈகுதியா லவறிபப்படுச சன
டையினறி, யறியு உ பொருளாக வறிபபபடும
மும்தானமைவினது உரபொரு எதிவாகிய இரும்பிய மூச்
9/௫ ழிபால் அறிபப்படாது அறி டபடடுமாகல நிருபசரிசவை
4ஃகயம உருமாதீலால் ஏகானமப பீரசஙக௦ வாது ௪த3ரரற
மறி வேதரரசமாய் விமிமாமலால், முத்தானமாககளை யிர
ஷ்ிச்சிமா எனளுமேகசேசவசான்த நககும, பரமுததராக&ய அப
ரழுிதாக யென் தாதமமாமலால; பரமுத்சானம ௨௫௪௪
ல், ௬ம௦ய,- சிலாமஇ விளக்கு விருமபாமற ஸ்வயமபிரகாச
மாய ஸவசகதிரமாய ஸ்கரூபப பிரமா.னமா மிருசகுமெனறு
சச ராகதம அகையால, சிவன மூழற 2வனமா வகதமான ௪
பொருள ஞ5கெல்லா மூனசொனன முரைமையிற பிரமாதி
ருரூ.ம மீரமாணருபம பிரம்திரூபம மூனறும சொருபமதானே
ப ட் மம்ம அறு
அலால் அ௮ரவ 0 இாமுகியாயிருச்குங்கரணக்குறிர் சிற
௪ ரந்பே பிரமாண, பிரமிதி பிரமாணமனறு தது பிரமாண
வியாபாராுரிப பிரமாண பலமாதலால் பிரமிதிசானே பி.ர
மாணம பலமேமெனனிலஓ? ப்ரமாதிரு கோடிப் பிரமிதி பர
228/2 இரத் பிரமேயக்ுறி விஷயகோடிப் பிரமிதிசான, விஷய
வ். டயாபாசகசான, பலமெனலும் பிதர்மதமூம; ௮.துவனறி கா,சவி
௫59 விற்தயொ ராகாஇிகளாற் கலககுண்ட சவிகற்ப நிருவிச
அளவை. உ௭௫
தீப்ப் பிரமிசிசானே பரோன்முக சிற்சச்தி, அதானே பிரமா
மம அூனோுபாகாஜோே பேச்ஷாபுதியே பிரமாண பலபபிர
மிதி 'நாதவிருகது விசதியாராகாதிகளாற கலக்குணணஷதக ஸவ
ஸ்பபோனமுக இற-சஇூய ப்ரமாதருரூபம, பமமா இருரூப
மாதர சொருூபம முததியிலிரபமஎ பிரம ணப் பிரமிறி
ரூபமிரணடிம தடதாம முததியிலிலலை, சம்சாரத லிருபபத.
முதசானமாவுககு? சிவன முதந்பொருாாகளை யமறியுமிடத து
௪௮௪ திய பிரமாணெெ னலும பிரமா மசமும பேசாமத?போ
யின
இரும்ப வூ தப பாரசருமிடசது சிவாததிமுதரானா
சிவன முதற பிரபொருளகனப பாராகுமிடகு ற இஉனுககுப
பி;மாணம, சரபொருளாகிய தனனைப பாரககுபிடதற௪ சிய
குச வததி பிமாணமனற, ௮2 பிரபபொரு எறிவாத
லரம் சிவன சச௫்திககுப பிரனப பொருளா£யப போவரராத
லின), சிவன தனனறி மாகிய தனது யர. இறகுப் பிரம
ணசஇனுற் அிறவறிபயாகப தனது ௪474 மெனக௱ சிவசொ
ரூபப பிரமேயமமைச் தறபொருட பிரமாண 2 பிரப்பொருட்
பிரமாணமாகும ௮5௧5 இரண ற்ரூர அத ரானம சித துரூப
கவரபப மிரமாதரலாயிர௩ துறிவா இதத நீதிமுத. ரம சிய
னமூதற சிர்பொருளகளு£குஞு சமமாகும
ஆகையால், வனமும் சதக சியயோகி நிருபாடுக ௨௪
த்தி விளககிம் விளங்கிய சனத சிறாததஇப பிரதி க்ஷப் பிர
மாண சிவப்பிரமாணதடு ஓர்பமிக5 ௮பரோட௪ சாடசாத
சாரசில லவண லகழிப நிபதித சவயோகப் பிரததியடசப
மிரமிதியிஷை சிவனைட பாரப்பன,
சேன் முதக சரத்தியசிுவயோக, திவ்வியாதிதைவிக சவ,
காம சச்தாலு விததாத்தியானமிக சவாசம சதிஷ். வாச்,
௨௪௬ சிவஞானித்தியார் சுபக்ஷம்;
ஞூபூரிச புத்திப் பிரகாச,த் இிரியிற்பர்நி, வொசமப் போபெ
றூஞ சிவசத்தி விளக்கில் விளங்கிய தனது சிறசத்தி கேத்திர
இயரகமப் பிரமாண சிலப்பிரமாணததி லுற்பவி5த பரோடச
சததப் பிரமிதியினாற் சவலக்ூணக கேழ்வி வழி.பால் ; சிவனை
யறிஈ,த தியானசமாஇ பண்ணுவன.
அறிர்தபினனும்,௮வன் வாதப் பாதிவாஇ விப்பிரதிபத்தி
௪ சலககளாரல்வருஞ் சகதேகம் போம்படி காரிய லிவ் விஷய
வாசனாபூரிச புத்திப பிரகாச,த இரியிற் பற்நி மனுமானப பேர்
பெனஞ் ௪௮௪ததி விளககல் விளக்கிய சற்௪த்தி நேத்திரானு
மான இவப்பிரமாணததி லுற்பவிசச பசோசக்ஷாஜு மிதியினாற
பரீக$த தப் பரீக்ஷையின தேககோடியில் விமுததறிு த இயர
ன சமாதி பண்ணுன.
சிவஞானயோகியருரை வருமாறு,
ட சலைகக கவை
ஏ.-.த மேத்கூறிப்போர்த அறமானசாமக்கீரியைகளுள் ௮
ணிபொருட்உடனாகலாக.ப பககலகசணத்துற் குறைபாடுடை
ததாயும் ஒருபுடையொததப் பக்கம்போலதச் தோனறுவதாக
ய பகசப்போலி
தணியும்பொருட் கிடனாசாததுூஉம்
துணியும்பொருட் கொருமருக கீடனாகாக5 த௨ம்
அணிஈதபொருட் உடனாவத௨ம்
அணிச்சபொருட் கொருமருங்கிடனாவது௨
மென மான்குவகைப்படும்,
சாதீயப்பொருளோடு வ்யாத்இியுடைத்தாய்ப் பக்கத்த
லிருத்,சலாகசிய ஏ.தவிலக்கணத்தித் குறைபாடுடைச்தாயும் ஒரு
புடையொச்து ஏதப்போலம் சோன்றுவசாகய ஏறுப்பேரலி
வ்ளவை, ௨உ௭ளீ
அதணியப்படாதத௩ம்
மறுதலைக்கட் பவெதூஉ௰்
ஒருசலைப்படாத.தா௨
டெனமூவகைப்பட்டு, விரியா னிருபத்சொன்றாம்.
அவையாவன --
சார்பில்லதூ௨ம்
க
சா£புண்மை யறியப்படாசதூ௨
மெனச் சாரபுபற்றிய குற்றமிரண்டும்
2 வெட்ப
சொரூுபமில்ல தூஉம்
ொருபமுண்மை யறியப்படாததூ--ம்
சொரு.௪இன விசேடணமில்ல தூஉம்
சேடணமுன்மை யறியபபடாததூ௨ம்
விசேடியமில்லாத தூஉம்
பகரமகோபாத்யாய, 1 (௩டா
ர சபபிரரலு துயர் நா
வி2சடியநமு வ்மை யறிப்படாதது௨ம்
ஒரு மருங்க௦ல தூஉம்
ஒருமருங்கு ஈமை யறி.பப்படாத து உம்
பரனு5 முடம்பாடில்லதூ&
மெனச் சொரூபம்பற்றிய குற்தமொன்ப.தம்
சாததியதசோடு வ்யாததியு னனம௰றியப்படாத தூஉம்
செயற்கைபற்றி வயாத்தியுடையதூ௨
மென வயாத்இபற்றிய குற்றமிரண்ிம்
அ£யபச்சவிருத்தி தணியப்படாச ஏதட்போலி
யின் விரிபதின்மூன்றும்
மறுசலைபபொருள் சாஇப்பது௨ம்
௨௭௮ சிவஞானஇத்தியாச் ஈபஷம்.
மறு லைப்பொருள் சாதஇப்பதாய்ப் பிறிதரரே தலை உட
னகொணடு வருவதூஉம்
சாடசியளவை.பான மறுக்கபபட்சிககொண்டுவறாவதுஃம்
உணாயளவையான மறுககப்பட்டுக கொண்டுவருவ தூ
மென மறுதலைச்கலையடையஏதுபபோலிவிரிைட5ஈ தம
பக்கசபகச மாசதிரையினவனறி விபகக 5துஞ் சேரலுடை
யதாஃஉம
சபக்கததஇற் செரலினறிப் பக்கமாச்இரையிலுளளதுஉம்
சபகசவிபககஙகள கடைககப்பெறுக் தர 3
மென ஒடஎலைபபடாத வேதுப்போலி விரிமூனமும்
இனி வ்யாதது நிரசயித்துற் கடனாகலாகய உவமையிலக
கணமின நியு ௦ உவமையபோலக் சோனறுவதாசிய உ&வமைப
போலி) ௮5 நுவபமபறியு ௨ வெதிரேக ௦பறறியு.௦ இருகைப
பட்டு, விரியானொெரராயொன மொனபதாய்ப் பஇனெடடி வ
கைபபடும,
அிலையரவன -
சாததியமுடைத தாகாகுதூ௨(
சாத்திபமுடைமை நிசசயிச்கப்படாசுதுஉ௰
ஏதவடைசதரகாததூம்
ஏறுவடைமை நி7சயிசகப்படரத தூஉம்
இசண்டுமடைத் தாகாக தூஉம்
இரனணடுமுடைமை நிசசயிகதப்படாச தும்
சொருபமிலற்லதூஉம்
சொருபமுண்மை பரனுச் குடம்பாடாகாத துஉம
செயறகையாஞகய வ்யா ததயுடைய தூ2.
அளை, ௨௭௯
மென அக். றவய வுவமைப்போலிவிரி ஒன்பதும்
சாத் இயமினமை யுடைத்தாசாக தூஉம்
சாதஇ பமினமை புடைத்தெனபத நிச்சமிகச்பபடாதூ
உ௰௰
ஏத வினமை யுடைத்தாகாததூ௨:௰
ஏதவின்மையுடகதெனபது நிசாயிக்கப்படாததூஉம்
இரணடினமையு மூடைதசாகாக தூஉ௰
இரண்டினலையு மூடைரசெனப த நிச௪பிரகப்டடா, நூ
உம்
ரொருடமில்ல தூஉம்
சொருபமுணமை பரறுக் குடம்பாடாகாததுஉ௰
வெசரேகம்.பாக௫ செயறகையானறுடையதாஉ
மென வெதிரேக வவமைபயபோலிவிரி
சோரன்பது.மாம
இவிச தருச்கவாகதடினசட பேசத ெரிபாமைபாசிய,
சோல்விததான௦) மயங்கபபேசு5லு௦ வாளாவிரு ஓன்
திரூவசைபபட்டு, விரிபானீருட தரணடாம
அவையாவன 4௬
தாெடுச ஓக்கொண்ட மேற்கோனச் சாத£சமாட்டா
மல் ௮தற்குக சேடுவரப் பேசுமலும
பிறிதொரு மேத்கேரளைச் கூறுஈலும்
மேற்கோளுக்கு மறுசலைப்படப் பேசுதலும்
மேற்கோளை விட்டுவிரிசலும்
தான்கூறிய ஏ.தவுக்குக குற்தம் ௨ர் தழி பேமோராற்மூன
ஏல கூறலும்
௨௮0 சிவஞானடத்தியார் சப௯்ம்,
கனக்கு வருகதோல்வியைப் பிநிசொனறுபேசி மறைத்த
௮ம்
படனொடுபடாதன பேசுசலும்
பொருள் இனிது விளங்காத சொற்களை யெடுத் தக்கெர
ண்டுபேசுரலும்
அவாய்கிலை தகுஇபண்மையில்லனலாய்ப் பேசுதலும
மேதகோண்முதலிய வைகதினையும் மூள பிறழப பேர
சலும
அவற்றுட் சிறகுறையப் பேசுதலும்
ஒன றரருப் பல கூற.கலும்
சொல்லை இரட்டி.த் தக சொல்லுகலும்
பொருகமிரட்டிததச் சொல்லுகலும்
பிரனகூறிய பொருளை 2.றுவதிசகமாடடாமையும்
ம். றனகூறியபொருளை யறிகதும் ௮றியாக்போனறு வினா
கீலும
விைசெரல்லத தெரியாது வேரஜொரு கரு௪தடையன
போனறிருத லு.
வாதத்தை விட்டுப் பிநிசொனானைச் சொல்லிப் பொழு
தபோககலும்
சுபககத துக்குக் சொல்லிம குற்றத்தைப் பரிகரியா தட
மபட்டுப் பரபககத் துககுச் குற்றம்பேசு£லும்
தோல்வித்தானமெய்தியோனைத் சோல்விச்தானமெய்இ
யென ரறிக தகூருதிருததலும்
கோல்வித்சானமெய்தாதானை எய்நிஷயென்று கூறு,
2௮ம்
அளை, ௨௮௧
தன த். தாக,க.ததிழ் ணெங்காதவத்றைச் செரல்லிச சதி
தாச்சஞ் சாதித்தது
மெனவிவை
இலகனம் கான்கும், இருபததொனறும், பதினெட்டும்
இருபததிரண்மொசய ௮றுபததைக தம்; அனுமான வஎவைக
கே குற்றககளா மெனபதாம.
இமை குற்றமாசலின அகமவளவைககு மூன்னாக வையா
௮ இறு கககன வைத்தார். இவர்றிர்குதாரணம உயததணாகி
திகொளக: ஈண்டு விரிடபிறத் பெருகும்.
இனஞும் இப்பக்கவேது வுவமைகளை எடுத் தச் சொல்லும்
வ.நிட் படுகு சொற்குற்தங்களெல்லார் சோல்வித்தானததள
டகும,
ஈணடுக்கூறும் பக்கட்போலி உவமைப்பேரலிகளெல்லாம்
ஏ.தப்போலியுளடங்குமெனத் தார்கதகா கூறவா. பககதுவ
மைகளி விலக்கணதகை நோக்கச் காணும்௨ழி, அவை பசகப்
பேரலி யுவமைப்போலிபெனப படுவனவன்றி ஏ.தப்போலிபெ
னப் படாமையறிக,
இசனானே அ௮நுமானப் பிரயோகத்தின சட்படும் குற்றவ்
சளிையென்பது தெரித தக கூறப்பட்டது.
நிரம்பவழகியருரை வருமாறு.
பயக் பக ப்
“சாண்டல் வாயில்'என்ற இருகிருத்தத் தச்கு ண அனாதியே
உமலனும்! என்ற இருவிருச்சமளவும் வியாககயானம் வ
உ௮௨ செவஞான௫ித்தியார் சுபம்.
மூடி௪.த. மேலிச்தப் பிரமாணங்களுககுத் மொகை யரளிச்
செயகரா.
சணடு பக்கட்போலி நானகு - இவ்விடததப் பட்சம் நர
லாயிருசகும.
அவையாவன --
பிரசஇ.பட்சாபாச மெனறது - அநுஷஷணோமம் அகநிதீ
யனுமரனம, ஸஹா பிரததியட்சாபாசம.
அனு னா பரசம ,. அ௮விததிய சத்தம் சாக்ஷுஷசது
உத, இூய மறுமானாத
ஸ்வனுமா சாபாசம் பிரதஇயாபாசம் .. சுத்இகையிலை
சசமிதிஞஞஜானம, ஸஹா பரததியாபாசம,
ல௪சனாபாசம ., பரம்மணேன சுராபேடா திரவத் இரவி
யாத வாத கூஷீரவது இதி யு மரம, இது வசனாபாசம.
ஆ. ௪
எறுப்போலி பொருமூனருய் வேண்டு மெழுமன முக 2
எததுவாரபாச நூனறு மீரகாரமா யிருபதசொனரும,
அவையாவன
௮௪2௧ம. அகிஸசுத டட்சவிரூ.5இ
அேகாகதிகம ., பட்சததிரய விருது
விருததம் , பட்.ச௪ விபடச விரத.
யென்று மூன்ரும்--
அசிகதபேதம்-௧௨
அனேகார் இ5ம-௭,
விருதகபேசம-௨,
ஆச இம்மூன்றுபேதமும் இருபத்தொன்று _-
அளை. ௨௮௧”
விளங்கு௨உமைபபோலி யீரொன்பான் காண்டும் - விஎவ்
்்த்தகக இருட்டாச் தாபாசம்-௪-ஐ௧௧ சரணப்பமெ.
அவையாவன -
சாதிய வஷிகலாதி ட இனைட்டுமாம்....-
மோல்விதசான மிர.எ டிருபத இரண்டாம் - நிசகரகதி
தரன மிரணடுவசையா யிருபத்தி, ஊ.௨ரம.
அவையாவன 7
பி£இதஞரா ஹாநி முகலான-௪௭),
அனனுபாஷ முகஉரன-2
தக இபத இரண்டாம்,
இதக ரகூ௨மை,
பாஇழுஞாஹாரநி சதகா தண்டெனன வேழே யொருவ
னில்லை மென்று சாக வ ௨டனபடுரல், க
பிரதிஞஞாசசாம ஒருபி।இரளைபைப்பணணிஅ கனை ச்
சாதிபாம, வேரேயொனறைப பிரதிஞலஞ பனண்ணு?ல். ௨
பிரதிஞஞா விரோ5ம ..சான சொன்ன பிரதிஞனஷஞை ஏது
சஞாகுக மாே விரோத மூரைததல், ௩
பிரதிஎஞா சரநியாசம ,, ஒன்றை பிரஇஞ்ஜஞைபணணி
௮.5னை லாதியானவன தூடணமடண்ணி யுளளவளவில் தாசொ
ன்னா ரொெனகை ர்
எத தலாச்சரம் . , வேசம் நித்திூொொன்று சொல்லி யு
சகைசகு ஏறுசகாட்டி, அசர்ருதி து௲ணம்வர வேறே ஒரு
ஷீ எதுலரகககொள்ளல். [7 |
௨௮௪ சிவஞானத்தியார் சுபஷூம்.
அச்தரச்சரம் வாதியானவன் தனக்குச் சோல்விவர ஏ.த
சென்ற சச்தத் தசகுப் பொருளேசெனறு வினாவிக் கேட் ட
வை கனனை மறைசதல். ௬
திரசககம் ... ௮த்தமல்லாத வசனங்களைப் பேசற், ௭
அவிஞ்ஞாதார்த்தம்... வாதியாளவன சுனச்குவச்2 தூஷ,
ணமறைததமற்சாக தெரியாசசததககளைக கொண்டு பேசல். ௮
அபாரத்தகம்..,பூர்வபபாஜை சம்பர்சமினறி மிருச்சன்ற
வச௪னநகளைப் பேசல். ௬
அப்பிராதீதகாலம் ... பஞ்சாவயவம்களை யடைவொழிச்
இ மாறிபபிரயோகததல். ௧௦
நியூனம் ... பஞ்சாவயவஙகளைக குறையப் பிரயோதத
தல். ௧௪
௮இகம் ... எத உசாரணங்களைப் பலவாசப் பிரயோ2
தல். ௪௨
புனருசதகம் ...சொன்னபொருளை மீன்டு-ரொல்லுதல்.
அத்.தப் புனருததிகம், சத்தம தொலி சேடினறியிரு£கு
மென திரட்டி த.ஐ௪ சொல்லுகலுமாம, ௧௩.
௮ர்.ஐ பாஷனம் ... வாதியானவன் சொன்ன பொருளைய
றி5 சலுமஇபாஇருத்தல், 2௪
அஞஞானம்...ஒனறு மறியா இருதகல். க
அப்பிரிதியை .., ௨க்சரஞ்சொல்லாமல் இகைத்தல். ௨
விட்சேபம்,...ஏஒனறைச் சொல்லு௨சாகச் தொடங்9 வே
ஜேயொரு வியாசத்சையிட்டுச் சொல்லாமலிருத்,தல், ௩.
மதீரலுஞ்ஜை...தன்னுடைய மசகதக்குலரு தூஷணம்
டரிகரியரமல் பிரமதமெடுத் தத் தூஷிச்கை. பூ
அளைவ. ௨௮(டு
பரியஹூயோச்சியா பேட்சணம்., .நிச்சிரகத்தான பிரார்இ
மினையறிக து நிகசரஹியாயிருததல், இ
நிரனு?யோச்சிபாலறுபேக்ஷம் .., நிக்க. சான பிராச சனா
காதவனை நிக்கிரசித தல். ௭
அபததாக்ரம் ,.சம்சாரகஞ் சொல்லத் தொடங்கி வே
ரேயொனறைச் சொல்லுதல். எள
* எத். நவாபாசன - உசாரணம், விபெட்டிருட்பசை ம
ஹைஞானமேசி5ருறையிற் கரணக, ௮]
ஆ ௨௨-௮
கருதலிவை யாண்டுமொழிவா ரலையெல்லா மளசகிலறு
பத்மை5 தாகும்--பிரமாணதசைக கொண்டு பிரமேயத்தை
மறி.புங கால,தஇி லப்படியே யனுபவிம் தச சொல்லுவாகள,
அலையிறறையெல்லா மதியுக்காலதது ௮றுபசகைகத பிரகா
மாம், இ5த வறுபதகைக.த குற்றமும வாராமல் பிரயோட
பபறு எ-று,
இ_சனாற் சொல்லியது பக்கப்பொலி
பிரததி யட்சாபாசமெனறும்
௮ஓமானா பாசமெனறும்
பிரதஇயாபாசமெனறும
வ-சனாபரசமெனறும்
ஆக நாலென்னம,
ஏ.தபக்க மூனருயிருககுமெனறும்,அவை
௮௫ம்
அனேகாக் இகம்
விருத்தம்
ஆட மூனறுக்கு வகை
௨௮௬ கவஞானசித் தியா சுப ம்.
அசித்தபேதம் - ௪௨
அேேகாகதிகம் - ௭
விருச்தும - ௨
ஆ ௨௧ - என்று,
இதிற்திட்டாகசபககம் சாத்தி.பாகலாதி மூரல் பதினெட்
டுப்? ப, சன றும ;
சொலவிததானமென்றது, இரணடு வகையான பிரதிஞ
ஞா அனிமு 5.௧௪,
௮அனனுபா௲ணமுல்-௮
ஆ ௨௨ - எனறும்,
பிரமாணத்தைக கொடு பி.2பதரை யறியுமிடத்து
இவையெல்லாவற்றையும் பெரி2.பாகள் அனு பவிதீது அளவை
ட்பிரமாணமாக- ௬டு எனபாோரனனு முறமையும௦ அறிவிசத.த.
சணா மனகயயககயயலை,
சுப்ரமண்யதேசிகருரை வருமாறு,
ர அதக்காதுல் 4
மேற் உறிப்போகதவனு மானசரமக6ரிகளுள)--.௫,ன்டு_க்ச
ப்போலி - துணிபொருட் உடனாதலாகிய பகசலக€ணத திற
குறைபாடுடைசு சாயும் ஒருபுடை யொகுதப் பககம்போல்மோ
னறுவதாகய பக்சப்போலி,--மான்கு -நான்கு௨கைப்படும்,--
ஏதுப்போலி - சரத்திடப்பொருளோடு வியாதநீயுடையத்தாய்
பக்த இலிருத்தலாகய வேதுவிலகணெத்இற் குரைபாடுடை ச
மொரு புடையொத்த ஏதுப்போலக் சோன௮வசாகய சேத
அள்வு. உ௮௪
ப்போலி,--ஒருமூன் ராய் - ஒருமூவைகப்பட்டு;--வேண்டுமெழு
மூனராகும- விரிபா னிருபசகொனருகு£--விளங்குவமைப்
போலி - இனி வியாகஇ நிசசயிததற் உடனாதலாகய உவமை
யி௦க்கணமினறியு மூவமைபோல, த தோனறுவதாகய விளங்கு
வமைப்போலி,--ஈரொனபானசாண்டும் - அ௮னஜவயம்டறியு
ம எதிரேகம்பற்றியு2 இருவகைப்பட்டு, விரியா லொரோ வொ
ன ஹஜொன்பதரய்ப பதினைட்டுவகைப்படும், -- சோல்விச தா
னம - இனித தருககவாசுததஇனகட் பேசததெரிபாமையாகய
சோல்விதசானம,--இரணடிருபதஇரண்டாம் - மபங்கப் பே
சுசலும லாளாவிருதகலு மென றி ரவகைப்படடு, விரிபா விருப
தீதரணடாம-- அவையெல்லா மளககில் - அவைகளை யளவி
டமி_த.ஐ,-- அறுபசதைஈகாகும - இககன கானகு மிருபத
தொனதும பஇனெட்? மிரு.ததிரண்டுமாயே ௮றுபததைஈசா
ம, -இவைகருதில - இவைகளை விசாரிஃகன;--பாண்டுிமொழி
வா - அனுமானவளவைகட் சகெவவிடகதுவ குறதககளாமென்
ரநெழி.பெனபதாம்-
இதனா?ன யலுமானப் பியோகததினக. படுற குற்றன்
க ளியையென்பது தெரிகதுக கூறட்பட்டது.
அ௮ளவை-௧௪.
பாயிரமுட் பட செம்யு,*்- ௨0.
“ஈ.ரதமளவையாகும்?
என்லுரஅளனவை பதிஞலும் முர்றிச்று,
ஒணவவவ்ரவறவுமளை
அணைமாகளைமவசசசகை வை கலய வனவள வைகை கக் சைகை கைக வருகை கைக மைய வைகை கமய:
உ
சிவமயம்.
ட
சிவஞானசித்தியார் சுபக்ஷம்
மறைஞானதேகிகர் உரை.
அணைய இடப கெல வடு கையை
௧---சூத்திரம். பதியிலக்கணம்:
மே லிஈ்சூ.சதிர மென்னுதலிற்ரோவெனின*? அளவை
பை யுணாதது, அதனா லநுமிககப்படும பதி
யிலகசண முணர்ததத ஸுதலிற்று
அச்சூத்இரத் இலக்கண மியாதோவெனின? அவற்றுள்,
சூத்திரஈ.சானே யாடி.நீழலி னரியக்கோனறி, நாடுதலினறிப்
டொருணனிவிளங்க, யாப்பினுட்டோன்ற யாசதமைப்பதவே??
என்றார் தொல்காப்பியனார்.
மே லித்தலைவிருத்ச மென்னுதலிர்ர வெனின ? இப்பி
ரபஞுசத ஐக் கொரு கத்தாவுண்டெனறும், ௮ஈதககாரத்தா சங்
காரகாததாவென் றணர்த் துசனுதலிற்று,
ஒருவனோ டொருத்தியொன்றென் அரைத்தி
டு முலகமெல்லாம், வருமுறை வந்துநின்று போவது
மாதலாலே, தருபவ ஜொருவன்வேண்டுந் தானமு
தலீறுமாு, மருவிடு மநாதிமுத்த சித்துரு மன்னிநி
ன்றே, (௧)
(இ-ள்.) ஒருவ ஒருவனோ டொருத்தியா£ய ஒயர் இணயு
னோ டொ ம்,ஒன்றென்று செரல்லப்ப.டரநின 2௨ஃறிணை
௧௯
௨௯0
ரதத யொன்றெ
ன றுவாததஇரிமு
லக மெல்லாம
வருமுூறை வ்
தரினறு போவ
தமாதலாலே
கருபவ ஜொரு
ல்ன வேண்டும
தான்மூத லீ
று மாகி மருவிடு
மகாதிமுதச சி
5ி.ஐரு மனனிகி
னற
வஞானசித்தியார் சுபகூம்,
யுமாய், சொல்லிய பிரபஞுாமெல்லாம்
உபாதாஈத்தஇனின்று சோன்றுமூ -மையி
லே சோனதி, நிற்ருமுறைமையிலே நினற,
ஒடுங்கு மூழைமையிலே யொடுங்கி வருகையி
ஞால, தோனறியு மொடுய்£யு மிப்படிக கா
ணப்படுகையினாலே
இயையிச்றைச் சோற்றி நிறுத்தி பொ
டுகுவிசதங காரிபட்படுத் தகையா லொரு
காததாவைக் கரு”வேணடும்,
௮னமாக்கபபோல வாதிமுத்தனனறி
யராஇமத3னுமாய், ஞானமே தனககு கடி
வாய், நிலைபெற்று நிறகு மக்தச்கர்த்சா தா
சே, சிருஷ்டி இதி சங்காரங்கட்கு முரி.பனா
ய்நிறபன, எ.று
ஒருமொழியொழிசன ஸனினங்குகொளற்குரித்சே? என
மே) இதியுஐ கூறி பதாயிகறு,
௨மமை யிறுதசசணின்று விளக்க வெண்ணும்மை.
ஏகாரம் ௪ற்ரசை,
அகாஇழத்தன் எழுவாய், மருவிடும் பயனிலை,
இசறகுப் பிரமாணம் சிவஞானபோதம் -௧ - சூ-ம்,௭
னவறிக
இசனை யறு௮க்சறிபுமிடத்தும் சேவலாம்வபி யறுமானச்
சா ஏறிக,
ச.ரூதடுரம். பதிிலக்கணம். ௨௯௬௧
௮ஃசாலத? இப்பிரபஞ்சத் தக்குக் கர்த்தா வண்டென
ப் - பிரதிஞ்ஞஜை.
அதற் கேது யாசெவின்? ஒருவ?னே, டொருத்தி யொன்
ஜென தலயவப்பட்டிருகுகலா லெனபத - ஏது,
அஃதெனபோலவெளனின் ? கடாதி காரியத்தக்குக் ரூ
லாலனைட்போலெனகை - இருட்டாக்சம்.
இக்கடாதி காரிபத் தச்சுக் குலாலனுளனென மதித்தாற்
போல, ஒருவனோ டொரு,சஇியெனனுங் காரியத் துக் கொருகர்
த.கா வெ னமதிக்கை - உபகயம்;
முன்சொன்ன திருட்டாநதத்துச் கக்கத் திருட்டாச்நிர
ெொததிருககையா லேதுவாகிய காரியத் தக கொருகர்த்காவு
ளூன்ன்ற பிரஇஜ்ஞை தஇடம்பண்ணுகை - நிகமசம். (௧)
மக்வவயயன கவனக்,
சிவாக்ரயோகியருரை வருமாறு,
டு
இவ்வாறு ப்ரமாணலட்சணங்களைச் கூறி, மேற் ப்ரமேய
மாயே பஇிபசுபாசமெனனும் பதார்ச்சதஇரயங்களிற் பரத
மோச் த௲டமான பஇபதார்த்சத்சை ; போதபூர்வமாக நிரூ
பிகசன்ற த.
பதி யென்றத,இச்தரனெனன நாமைகதேசே நாம 'இரஷ
மாகத் தேவேம்இரனெனப் பெற்றதுபோல ; பதி எனவே.
பசுபதி யெனப்பெறும்
பசூராம்பதி, பசுபதி என்னும் வசகத்இனால்)
பசு பசுத்.தல சம்போாகாத்-என்லும் வசகத் இனால், ௮௪
இிபே பசுத் தவமா£ய வாணலப் பிரஇ பந்சத்தினால் ஜீவான்
மாகச்சளெல்லாம் பசுவெ௱ப்பெழம்.
௨௯௨ சிவஞானடத்தியார் சுபக்ம்;
பக்தநாத் பாசமுச்சியகே - என்னும் வசநத்தினால், றன்
2ாககளுடைய விபுச். தவ சர்வஞ்ஞதையை யகாஇயே டசர்தித்
இருச்கையா லாணவாஇகளைப பாசமெனசற2.
ஆணவாதியெனறது, அண்வம் சரமிகம் மாயை யென்றது
பக்க மொனறினு லென்னுமன் மூன்றைச்சொன்னத ௧
பனா செளரலமெனின ? அற்றன்று உபசர்க்க வசத்தினா
லர்.த் சபே.சமுணடு அல்கசெப்படியெனனில் ? ஆணவம் தனமா
வினது சர்வஞ்ிதையைத களககையாலே ப்ரஇபர்தம்.
கரமி3ம் ப்ரவாகாகாதியாக வான்மாவைப் பினபற்றிக்
சொண் டானமாவினுடைய புத்தியை, மு.த்இயி லிச்சைசெல்ல
விடரமல், போகததிற் ப் ரவாததஇப்பிககையினா லறுபச்தம்,
மாயை யான்மாவின் விபுக்வத்சை யாவரித் தேதேகதே௯ு
வாச தியாகப் பண்ணுமசையாற சம்பகதம். இரதபந்தங்கள் ௪
மயோகமென நிப்படி பேதமாக வறியப்படும்.
வாதி வ... திய.௪
* ஈவா வர திவ யெ கூவி. ௱ஃ-]
அயா காறிவி 8 சலாவ நசொவி கொழ றஹி
02.சஸி.109.௧ ளை, ாணெஹ்_த$ | ஓிடமா ஐா-2?ந
௪2 வறக விஷயெ௱ £ஈவபொகிறழெவெற ஓக]
அகிஉரஹ0ொ$ ஸிவாம, ய திரா ஜெஸவ௦ வ௩தி௦
பெஃடு.௧ ॥
.. சொல்லிப்போக்த பிரமாணங்களினாற் ப்ரமேயக்களை ய
நிடட்பெதவேண்டும்,
௮வைவருமாத:--
த.ஃரூ.த்இரம். பஇயிலக்கணம். ௨௯௩
ப். ரத்திய ௬ஷாறமா னாகமங்களுட் பிரத்தியகமா௫.த,
இர$இரியச் காசியாகையான) முகற் பதயுண்டெனபஇன ப்ரமா
ணதகையு மிலக்சணத்தையு மு£ர்சூசதரத்தில் தொகுத்துச்
கூறு றத.
(ஒரவனஷேடொருத௫--மன்னிகினறே ) ௭-௮. இண்பெண்
ணலி சேசமூசலான காரியருடப் பிரபஞசமெல்லாம் வேகாக
மகளி லினனதஇினனபடி. மோனறி, இனனபடி, புத் தநினறு,
இனனபடி யழியுமெனறு சொனனபடி.யே, தோன்றிகின ஐழிப
ககாண்கையால்; இ.பிரபஞூசககையு ஊடாக்குவா னொருகாத
தாவேண்டும். ௮ச்கர்சசாசா னிசபிரபஞ்சக்கைச் சம்ஹரித தட
மீளவு முூண்டாககுவன அ௮வனிலககண மேசெனின?௮௩ா இநின
மல ஞானஸ்வரூபன் அதாரமேசெனி,௦? சர்வவயாபியாய் நின்
ஹே ஜடசித தககளைப் பிரேரிப்பன, ௮வன நாமமேசெனின? ௮
ஞஞானச்சை யரிககிறவனாகலின் அரனெனலும் யோககாமத
ையுடையவன் --இத பொழிப்பு.
இனி விருத்தி--௮௪ னிலககணமாவத2; கசூததிரத் உட்
பொருளனறியு மாண்டைக கன்றிபமையா தஇயாவையும விள
ங்கக் தனனுளாபானும பிறநூலானு யமக வைலஐகாண்டி
சையுறப?பாடு மெய்யினை யெஞ்சாஇசைபப ந விருத்தி
பதிபசுபாசமூன்று பொருளும் பிரசிபக்ூமாகக சாணப்
படாமையி னநுமானதஇனா லறியவேண்டும.
இனி யக் வய வியதிரோகி யறுமானத்தினுற் பதியுண்டென்
னும்படி. வருமாறு.--
முதற்சூத்திர ெெமுப,தவிருத்சமாகையான் மூகல் விரு
தீசமனறி, நின்ற விருச்5ங்சளிலு மெடுதத௪் கூட்டிப் பொரு
ஞரைச்கப்படும். ஈகுளகப்பலபாட் டொருவினைகொள்ளும்??
என்பவாகலின்.
௨௬௪ சிவஞானடித்தியார் சுபகூஷம்
அ௮ம்வய வ்யதிரேகி யறுமானத்திற்கு
பிர திஞ்ஞை
ஒது
இிடடாக்தம்
௨உபநயம்
நிகமகம்
என றைம்து ரூபழுண்டு.
இவற்றுள் ;கருபவஷொருவன் வேண்டும்! என்ற_த-ப்ரஇ
ஞை. ச
-ஏருமூறைவர் தரின் போவ தமாதலாலே? என்றத-ஏ ஐ.
“ஒருவனோ டொருச்இு யொனரென நுறைத் இர முலகமெ
ல்லாம்'எனற.து-காரிடத் துவசாகனை.
“மண்ணினினிற் கடாதியெல்லாம் வருவத குலால?
எனறது - இட்டாக்தம். ௩.
எண்ணிய வுருவமெல்லா மியற் நுவன!என2.த-௨உப௩ பம.
(தணனுகாரிபங்க ளெல்லாம் காரணமதனிற் காண்பன?
என்ற த-நிகமகம். டு
எசனமுனே? என்றது - பககருமத்தின் பலச்துனான
மகேஸவரன் ஏகனே ஜசத்கர்ததா வென்றது.
இனி ேுறவுக் கைக த௫ணமு மைந்துதோ௭மு முண்டு,
இக்சோஷூடச€ குணம்வருமாறு--
க - பக்ஷசகருமத் தவம், பிரபஞ்சம் காரியரூபமாகலிற்
பஷத்திலேயுண்டு; ௮சனால் - அசித்தினென்சற வேச்தவாபரச௪
நிரஸ்தம்,
௨ - சபக்ஷசத்துவம், ௮த கடாஇகளிலுல் காரியத் தவ
மரக்ச் சாண்கையால் - விருத்தன் ஏத்வாபரச நிரஸ்தம்,
க..-ரூத்தரம், பதி.பிலக்கணம். ௨௯
௩ - விபசுஜாத் வியாவிருத்இ, ஐத்மாலிற் காரியத்வமில்
லாஇருக்கையால் - அரைகாமச்சிக ஹேதவாபாச நிரஸ்தம்.
௪ - அபாதித விகூயத்துவம், பிரபஞ்சததிற் குற்பத்தி ல
யங் காணப்படுகைபா லீஸ்வர கர்ததிருக்க்்தவ மில்லாமையி
னென்ற தபாஇதமாகலில் - காலாசதியாபா தஷட வேதது
லாபாச நிரஸ்சம்.
இ அசதபிரஇபக்ஷத் துவம், உபாதாக காரணமான மா
௯பயும் தணைசகாரணமான கனமமும் ஜடமாகையினாலும, பசு
ககளுடைய ஞானச்கரியை யாணவததினாற் றடுககபபட்டிருக்
கையினனு )இரண்யகர்பப காராயணாதிகள இருட்டியஈதர மீ
ஸ்்வ.ரனா ஓஈ்டாச்கப்பட்ட சேகேநதிரியாஇககை யுடைபவ
சரகையானு ௦, பரமேஸ்வரனுடைய சகாச்திருபாவஞ் சாஇக்கற
தறகு - ப்ரசரணஸலமனெனலு மேதவ-பாசநிரஸ்தம்.
இவி அ.நுமானந்தான்
தருமாதருமி யதமானமெனறும்
காரணாத காரியாலுமானமெனதும்
காரிபாச் காரணானமானமெனறும
உரையாலநு மானமெனறும்
கரனகுபேதப்படும்,
இவற்றள் ஈஸ்வர கர்ச்ருத்வஞ் சாஇகறதற்குப் பீர
பஞ்சங் காரியரித்தமாகையா லிச்சாரியகை$ யறிக,து டண
னுலதாக ஞானக்கிரியா ஸவறாபமாகய சத்தியுன்டு இடசத்
இச்குஞ் ௪ச்இ மானாகிய வீஸ்வரலுண்டெனறு தருமா தருமியநு
மரன த் தினா லறியப்படும்,
எப்படி.யெனின்? மண்ணுந் இரிகையும் தண்டும் கடாஇகளை
மேண்டினவலும் (ரல மிருக்க, குலாலலுடைய வியரபா
௨௯௬ சிவஞானசித்தியார் சுபக்ூம்.
சமூணடானாற் சடாஇகளுன்டு இற்லாதிருக௫ னில்லை; அப்படி,
யே மாபையுவ் சனமமு மானமாககளு மீஸ்வரனு மெப்போது
மூணடாகிருககையிறு மீஸ்வரலுடைய சமவேதச தஇப் பிரவிரு
அதியுனடாயிழ் பிரபஞ்சமுண்டு இற்லைபாகத் பிரபஞ்சமில்லை
பெனனு மன்வய விபதிரேகியனுமானததஇனல், ஜகச்காததர
மகேலவரனெனறு நிசசயிககப்படட..த.
சாவகர்தசா மகேஸல்.ரனெனறு ட்ரதிஞஞைபண்ணிக் கு
லாலனைத இட்டாகதம்பண்ணி யத பிரதிஞஞாவி?ராதமெணி
ன? ௮றறனறு காத்திரு தவம்.
* பிரயோசககர்ச௫ருத தவமென்தும்.
* பிரயோசசிய கர்த்திருத் தவமெனறு
மிருவகைப்படும்.
* பரயோசகர்தருத்வம் - ஏவுகத த.
* பரயோச்சிய கர்.ததருத,சவம - ஏவப்பகெ.ற 2.
இல தறுள ஃ
ரஈஸவர னெவவிடததும் பிரயோசகர்த்தா,குலாலாஇகள்
பிரயோசசியகர்சகாககள
அகலிற் பிரதீஞ்ஞாஹாநியில்லை ; இட்டாகத விரோத
மூமில்லை --
“மருவிடு மகாதிமுத்த சித் தரு மன்னிரின்றே -அராரதியே
யாணவததிலுடைய தடையற்ற ஞானல்வரூபியா யானமாக்
சையம முபாதாகங்களையும் பொருகஇரினறு சிருட்டியாஇ
யைந்தொழிங்களையும் சத்தியாலேபண்னுமென் நிதன்பொருள்.
ஒருவ னொருததி யென்றென் சொெருமையாசச் கூறிய வாடு
ரியா்கருத.2,) இணையற்ற வீஸ்வர னிமித்தமு மீஸ்வர சமலாயூ
க--ரத..ரம். பஇ.பிலக்கணம். ௨௯
சத்து யோனியும், தன்மாக்களுடைய கன்மம் தணைக்காரண
மூம், ஓடெனறசனால் விந்து வுபதானமாகுமளவி லிவ்வேதவி
ஞ் பிரபஞ்ச முண்டாயிற்றெனபத.,
இ௫ ற்குச்சம்மதி
ஆ வளவிெ ௨ செஷாசெகா வ௱ாயொ
சிறு) 05ஐ வா௱ொறடு | நிழ ய ஸஹெஷூ ௦
உவாகா.ந௦ ஹ வித ஹாட் ॥ வக$.3 ஹை காறீ
குஹ
ஹாதிவ ரகுகாய_௦ ஹஹெ.5-௯ட0 |
இதனால் - ஜகதத நி?ரதுகமெனதத சளளப்பட்ட த.
வருமூறை வர் தநினற௮ு போவது மாதலாலே - எனதத
ஞல் பிரபஞ்ச நிததியம், இகற்சொரு கர்.சசாவும் வேண்டா !
என்கிற சார்வாகமதமும், பூர்வமீமாம்சமதமுநிரஸ்கம்.
தீருபவ னொருவனவேண்டும் - என்றதனால் நிரீஸ்வரவாத
கண்மசமும், ஒருவனென சதனா ன் - ௮கேகேஸ்வரவரதி மதமும்
தளளப்பட்ட 2.
தானமுத லீறுமாகல் - எனறதஞல் நிதிதஉனென் ஆ
கூறப்பட்டது
மருவிடும் - என்றதனால் சகலவ்யாபி யென்னப்பட்ட த.
அராதழத்கன - எனறதனால் ஆதமுச்சரான வனச்தேஸ்
வராஇகைப் போலனறி ஸ்௨,தகதிரனெனறு கூறப்பட்ட 2.
சத்.தரு - என்றதனால் சேஹேர் திரியாது சஹிதரெல்லாம்
பிரயோச்சியகர்த்தாக்கள். தேஹேகஇரியாதி ரஹிசஞய்ச் சத்
சீசைதன்னிய ஸ்வரூபியாயுள்ள சிவனே பரம். தச்சசதியோக
பலத்தினா லபரராயுள்ள வனம்2,ஸ்லராச் இயஇகார புருஷ்
௨௯௮ சிவஞானத்தியார் சபக்ூம்,
ரெல்லாம் கருத்யங்களைப் பண்ணுவார்ள். இவனுக்குக் சேவல்
௯௪சதனவிபமே ஸ்வாரூபமல்லது ஸதலசூக்கும சூனயருபமி
னறென௱த,
ட் 29-௧௦ செவிகாலொ.ச றெ ன ச.”
2 ஐ
கஷா_ந.வற-௫.55 வொ தாம நக றா-ஐுவொ
ஜ௦.௧௭௦௦-றிதி.
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு.
சணவைவையை (ந வனவள
ஆையாற் சாத்திரத்இிலைறியு மநிவிற் சக்மேகம் வரா
தபடி. யனுமானத்்இினாற் வனை மறியுமுறைமையை யுணர்த்து
கன்ரார்.
உலசமெல்லாம் தருபவன் ஒருவன்வேண்டும் - ெவெதத்து
முதற் பிருதவிசத் தவ மீறாகும் தத்தவ தாத் தவிகமாகய
உல கொரு கர்த்தாமையுடையத. இ.த...பிரதிஞ்மை,
காரியத் தன்மையால். இத வருவிச்,௪., ஏ.து.
உல2த சாரிபமன்௮ு ; உமதேதச் சுவரூபா சிச்சம், ௪ம
ச தச் சுவருபா சித்.சமன்று ; உலகு காரியம்.--
ஒருவஜளேடொருச்இ பொன்றென் நுரைத்திடு மாகலா
மே - சரீரத்சைப்பற்றி யசேதனமாகவு மொருவனே டொரு
தீ யொனறெள் சேசமாசவு மறையப்படு மாதலால் --
வருமுறை வந்துநின்று போவ.த மாதறரலே-இுதளசா
இ உளதிலதா9 உற்பத் இ, இ, சாசமூறு மாதறால்;
கரு த்இரம், பதிபிலச்கணம், ௨௯௯
இப்படிச் காரியத் தவ நிச்சயமாசலால் யாதொன் நிய
தொனறு காரிப மது கர்த்தாமையுடைச் த, எப்படி ? சடம்,
இ ... திருட்டாந்தம்,
அப்படி யுலகிது காரியம். இது உபசயம். ஆசையரல் அப்
படி. யுறகித சர்ச்சாலவையுடைக் த... இ.த நிகமனம்.
அந்தச் கர்க்தாவின திலக்கண மெப்படயென்னில்--
தான-௮ற்நக கர்ததாவானவன,..
முசலீநுமாகி மரவிரம் - சவதத் தவ முதம் சுத்தவித்தி
யாச்த்துவ மீராகுஞு சாதாரண வசாசாரண சாசாரரசா
சாரணங்களாகிய தத்துவதாத்துவிக புவன சூக்குமதேக
தூ2?தக போகிய சுழ்சாதி தவப் பொருளகளைச் சுத்தமாயை
யினின்றுஞ் சருஷூடிகத.ச் 2இ.2 த சல்ஃரித்த,
ஸ்ரீ2த் ௮5௩2தசரச் துவாரத்தனாலே மகாருட்டி யில்
காலதத்துவமுகற் பிருதவிசத் தவ மீராகுரு சாதாரண வ௪௪
தாரண சாதாரணா சாசாரணங்களாகய கத்துவ தாததுவிச
புவன ரூககுமதேக தூல?க போககிய சுத்சாகசச்ச வசுத்தா
தவப் பொருள்களை அசுழ்்தமாபையிஃல கினறுஞ் சிருஷ்டித்து
தீ இதத்து் சங்கரிக் த,
குணதததுவத் தள்ளும் மத்திமப் பிரளாயச் இற் பிரகருதி
யின தக்கரத் த நிலயராரகிய, ஸ்ரீமத் ஸ்ரீகண்ட மாதத் தவாரத்
இினாலே,மத்தி0 சரஷூடி சோறும் ௮சாகாரணம் மகாப்பிரள்
யபரியக்தம் இருக்கு மென்னுகொண்டு; குணதத் தல முசற் பிரு
இகலி தத் தல மீருகுஞ் சாசாரண ௮சாதாரண சாசாரளுசா
தாரண தத்துவ தாத். தவிக புவன இவ்விய தூலதேக போ
ச்ய அசத்தாத் துவப் பொருள்களையும், பின்னும் குண.3.த் தச்
தள் மச்.ஏமப் பிரளயத்திற் பிரசிருஇயின தச்£ர.த்.த நிலயாாஈ,
௬௦00 சிவஞான ததியாா சுூபம்,
இய பிரம விட்டுணுத் தவாரச்தனாலேயும் மிரமாண்டத் தண்
ணிலையராஓய பிரமவிட்டுணுச் துவாரததினாலேயு ம,சில தவமா
இவவிய தூலதேக போசகிய வசுதீகாத் தவப் பொருளகளையும்
பிரகிருதியிலேகினறுஞ சிரஆடித்தக் திதிததச் சம்சரித த --
மூ.தனடு லீறுமாகி மருவிடும் -௭னறுகொள்ளுகலால், முத
லென்று சொல்லும் இருட்டி கர்ததரவாயும், நடுவெனறுசொல்
லும் இதிகாத்தாவாயும், ஈறெனறு சொல்லும் சங்காரகர்்ததா
வாயு௦ பொருந்இடும்.
௮ தவன்றிஈ சுவபாவத்தினாலேயும் ௮௧௫5௬௮ சலா
ச ததினாலேயும திரோபாவ கர்த்தாவுமாம், சுவபாவதஇனாலே
யம ௮௧₹த ஸ்ரீகண்டாதி5 துவாரசஇினாலேயும் ௮றககிரக கர்
தீதாவமாம்.
சரீரிகளே கர்கதியம்பண்ணுகலால்) அசரீரியாயிருக்கன்ற
உமது கர்த்தாவுக்குக் இருகதியமெப்படி.க் கூடும்? சத்தியம்.
மாத்தி யிரணடுவிசம் --சலையெனறும் ௮சலைபெனறும், சலை
யாயிருககனற மாகதி யவாகதல்லா,5பயினாலே,--
அராதிமுதச சித தருமன்னி நினறே - அசலையாகய நித்த
யமுத்த சிற்கத்தி மாத்து பொருந்து நினறே.
தான முத லீறுமாகி மருவிடுமென்று பொருட்புணர்சசி
போச்சு,
சிவஞானயோகியருரை வருமாறு,
அணைகவலை [0] அவண்ணான்ககை
இங்ஙனம் ௮ளவையிலக்கணவ் கூறியவாளிரியர்) ௮வ்வள்
யா ஓுணரப்படு மிப்பொருள்சளது ண்மை மூன்று 3திரது
க.சூத்இரம். பதிபிலக்கணம், ௩௦௧
தா ஜஐுணர்த் தவான் ரொெடகச, முதற்குத்திரத் தப் பதியுண்
மைககு அளவை கூறுகன்மருர்,
௭எ- த. அவனவளதவெனனும் அவயவப்பகுப்புடைய பிர
பஞ்சம்,சோனறுதற்குரிய சற்காரிய முறையாற் மோன்றிநினறு
௮ழிசலுடமையால், ௮துகன்னைத தோர்றுவிப்பா னொருவிளை
மூஃலை அவாய்நிர்கும். தகலான,அல்வுலக மொடுற்குதற்கு ஏது
வாய் நினற சங்காரசாரணனே! அஃ்தொடுற்கிய பினனும ௮கா
இமூதகசித தருவாய் நில்பெற்று நினறு, அராதிபெதத சித் தரு
வினபொருட்டு மீளவு மவவலகதச்சை முனபோல மருவுவிசகும
அதனால் ௮அவனேயுலகத்ரு முதற்கடவுளெனபதாம்.
:₹ கொள்ளப்படா துமறப்பதறிவிலென்சூ ற்றககளே? என்
ப.தஓட் கொள்ளப்படாசதெனபதுபோல, போவதென்னுமொரு
மை ௮? தொழின்மேனின றற
உம்மை இரக்தது தழீஇகிற்று.
ஒருவனை யெனஓ மிரண்டாவதம்; கானேயென்னலும் பிரி
நிலையேகாரமும் விகாரகழாறறொக்கன.
தற அகுபெயர்.
உம்மைிறப்பு. அகயென்பதபெயர்.
மருவவித்தல் முரபோலவே தோன் ச்செய்தல்,
“குடிபொன்றிக்-குற்சமு மாங்கே தரும்?! என்றாந்போல
வில்விகுதி விசாரததற் ரொ௧க த.
மூழூவதுமொடும்கயபின மு.தல்வனெல்லாறு நிற்பனென்:
லுங் கடாவைவிடுத்தர்கு ௮அகாதிமுத்த சத் தருவாய் மன்னிநி
ன எனருர்,
ஒக்கச்சொல் வருவிச் துரைச்ச,
௩02 சிவஞானடத்தியார்சுபகூம்.
அசாஇிமூத்த சச தருவென இனம்பற்றி யடையடுத்லின்*
அகரஇபெதத த் தருவமூுணடெனபதூஉம், மீளவுமர௫ விகி
கல் ௮தனபொருடடெளபதூ௨ம் பெற்றாம். *மலத துளதாம்??
௪௫ருர் முதஜூலாகரியரும்
ஒருவனோடொருத்திபொனறெனறரைசத் கலாகய அடை
மொழி) ௨5. தரன௮ போதலாக£ய ஏ.துவைச் சாஇசகுய் குறிப்
பேதவாய் நினது.
இத மூனசெழுலாயும் மூன்றுபயனிலையுமுடைத்காய். முத
ஜூன முதற்குச்துரம்டோல மு£கூற்றசாமாறுகாண்க.
இர ம்பவழகியருரை வருமாறு.
(0 -வவதகை
மேல் சவ௨ஞானபோதமும் சிவஜான இத்தயும் ஒரு சருச்
தா விருககுமென்று பரபட்சத்திலிக்க நூலுச்குச சொனன
பாயிரத்தில் நூர்பெயர்சொனன திருவிருததஞ் சொல்லும்.
௮ஃதெங்கனே யென்னில்? போக மிகுக்தோர் -4 முற்
சனனத்திம் செப்த சரியை சரிமா யோகங்களின முதிற்
சியினு ஓண்டாகீய செஞான த்தின் மிகுதியாலே பூலோகத்தி
லேச கவதரிசத பெரியோர்சளுச்கும் தொகுத் ச பேசமை
ச்சே பொருகதினோர் -- அகாதியே பொருந்தி யிருக்ற அஞ்
சோனதததோாடே கூடி யொன்று மறிபா இருவர்களுச்கும்-ஃ
இவர்க்கனறி -இகஈச விரண்டு பேற்கு மன்றி, - சதிப்பாற்
பேரக வே தநெறியெறு மலர்கட் சறிய - ஜக மரண க்கத்
அக்கஞ்சி மோக்ஷச்சைப் பெறுசைக்கு வழியே சென்று சே
2 விருப்பக்சை புடையவர்சளும் சறியத் தீக்சதாக, 4
௪--ரூ.த்இரம். பதியிலக்கணம், ௧௦௩
முன்னு ளிஹறைவ னருண௩தஇ தனக் இயம்ப - மூற்காலத்இ
மே ஸ்ரீசண்ட பரமேஸ்்வரன ஸ்ரீ ஈர் இ?கஸ்வர் தம்பிரானாற்
கு அருளிச்செய்த ஞானசாத்திரத்தை, -- சசஇகேோதிலருட்
சன ர்குமாரர்ச்குக்கூற - ஸ்ரீரகதிகேசதேவ தம்பிரானார் குற்ற
மற்ற இருவருளி?னுடெ கூடியிருககற சன ர்குமார ப.கவானுக்
கருளிக செய்ய,--குவலயததி லவ்வழி யெங்குருமாதன்கொண்
டு - சனற்குமார பகவானாதியாகச சதஇபஞான தரிசனிகள்
பூலோகத்தி?ல உரச்சாததஇரததைக் கொண்டெமுக்தருளி
வர்.த எனனுடைய வாசாரியனாகிய மெய்கண்டமேவ தமழ்பிரர
ஞர்கு ௮௩,தச் கரமத்திலே அருளி: செய்ய)--இ5கல வெமக்க
வித்த ஞான _நூலை5 கேர்ஈட தரைட்பனசிவஞான சிச்தயெனறே
-மெட்கணட்தேவ தமபிரானார் எனனுடைய வஞ்ஞான மீல்க
கொளனறுக்கும் பற்றாத வெனக்குச் திருவள்ளம்ப,ததன சிவஞா
னபோ,தசதிலுண்டாகய சம்பிரதரயத்தை யாராய்கது பராத ஐ,
ஒனறுமறியாக கானுஞ் சிவஞான ௪ிததபென௮ ஒருசாதஇர
மாகச் சொல்லாநின்றேன.
எனவே சிவஞான போசம் பன்னிரண்டு சூத்திரமும்
அக்தச் சூச்திரங்களுககுச் சூரணைகளு மாதச் சூரணைகளுக்
கெண்பத் இரண்டு வெண்பாவ மாகச் சொல்லும் இர்த மூன
அலகையிலு முள்ள வாசத்சகசைச் சாமெடுக் தக சொண்டு, சுப
ட்௪ம் பன்னிரண்டு சூத்திரத.தக்கு மாக முனனூத் இருபத்
தேமு இரு விருத்சமாக வருளிச் செய்தா ரெனபது கண்டு
கொள்க,
அளலைப் பிரமாணத்தில் :௮மாதியேயமலனாம்! என்ற இ
ருவீருச்ததல் 6 உணர்ச்ததிலுபமேசக்சான்? எனறுசொல்லுசை
பரல், மேல்&லகாயுகன அப்படி. யொரு பதியுண்டென்றும், ஒறு
0௪ சிவஞான? இயார் சுபக்ஷம்,
பசுவுண்டென்றும், சீர்சொன்னத உள்ளகசொன றல்லவென்னஃ
பினனையுள்ளசேதெனன, பிரதஇயட்சமாயுள்ள காலுபூதங்களூ
மேயுளள.த, ௮. நிததிமமுமாய் ஜடமுமாய் நிற்குமெனறு
சொல்ல: இல்லைெெபன்ற கர்த்தாவையுணடெனறும்,௮வன் நித்
இயமென௫௪ பிறவஞ்சத்தை யனிசதியமெனறும்) மேல் மறுத்
நீ௫ளிச் செய்கமூா.
ஒருவனோ டொருத்தி யொன்றென் அுரைத்திடு மூலக
மெல்லாம் - 8 நித்திடமெனத பிரவஞசம் ௮வ னவ ளெனற
யுயர்தணையாயும், அத வெனற அ௮ஃறிணையாயும், மூனறுவகை
யாகச் சொல்லப்பட்ட பிரவஞ்சஙக ளெல்லாம், வ ர௬ுமுறை
வநத நின்.று போவது மாகலாலே -தோனறுகற கீரமத திலே
தோனறி, கிற்தே கரமத்திலே நினற, அழிகிற £ரமததிலே
பழிவதமாய் வரும், ௮கையாலே பிரவஞச நிமிததியம்.
அது வனறியும் பிரவன்சம் ஜடமா மிருக்படியாலே இதுதானே
காரியப்படமாட்டாது. அகையாலே,--தருபவன ஒருவன்
வேண்டும் - இலயிர்றை யுண்டாசகுவா னொரு கர்த்தாவ்ண்
டாகவேனும். பாஞ்சராத்திரி பிரபஞாஞ் சிருட்டி கததாவா
லே யுண்டாவதொழிஈது சம்சாரகாகசாவாலேயுணடாகுமோ
பென்ன?அவனைமறுச் தருளிச்செய்கிரூர்,--சானமுதலீறுமாகி
மரவீடும் - சங்சாரசத்தாதசானே இருட்டி காசுதாவாயும்,இ
இக சதாலாயும், தோர்றிவிககவு மிரட்சிககவுவ் கர்த்தாவாய்ப்
பொருச்இநினறசெய்வன. அ௮ப்படி.ச்செய்யில், அவனையுமொரு ௪
த் சாப் படைககவேண்டுமெனறு பாஞ்ச ராத்திரிசொல்ல,),௮வனை
ஒரு கதகாப்படைக்கலேண்டுவுதில்லை; அஃ்தெங்கனே என்னி?
அகரதிமுதத சித் தரு மன்னிநின்றே - ௮காதியே சர்வத்தை
யும் பொருக்இகின்று கரரியப்படுச தகச் செய்சேயுந் தானொ
ன்௮டலுச் சோய்வற நிற்ேற ஞானமே தனக்குத் திருமேனி
கர த்இரம், பதியிலக்கணம், ௩௦௫
யாச வடையவன். அ௮கையாலே தனச்குவேண்டின வடிவா
சனேசொண்டு நின்று செய்வன.
இதஞர்சொல்லியஅ உலோகாயுசன் பிரவஞ்௪ நித்திய
மெனநுங் கத்தாவில்லையெனனு மவனை மறுத த; பிரவஞச மஙி
தீதிய மெனறுங் கத். தாவுண்டென்றும் சங்காரகததாதானே
சிருடடியையுகு செய்வனெனனு முறமையையு மறிவிததது. ()
தவனகமைவககமாயறம் வ்.
சுப்1ரமண்யதேககெருரை வருமாறு.
நசனைகாகாகை (7) அணையைக்
ஒருவனோ டொருத்தியொன்றென அரைத் திடும்உலகமெல்
லாம்-௮வனென்றும் ௮வளென்றும் ௮ தவெனறும இவவலாற௮
வயவப் பருப்புஉடைச் தாய்க கூரபபடுமபிரபஞ்சத்தொகுதி,...-
வருமுறை-தோனறுதர்குறிய சற்காரிய முறையால்,-- வக் துநி
னறுபோவதுமாதலாலே-தோனறிரநின சழிசலுடையமையால்,-
தருபவ ஜெருவனவேண்டும - ௮து,தனளைச மோர்றுவிபபா
ஜஷொரு வினைமுகலை யவாய்நிற்குமாகலான,--ஈறுமாக் - அவ்
வுலச மொடுங்குவதற் கேதுவாய்நினற ௪ங்காரகாரணனே...
அநாதிமுத் த சதெதரு மன்னிநின்றே - ௮ஃதொடும்£ப் பினனு
ம் ௮காதுமுத்த சத தருவாம் நிலைபெர்றுநினறு,--மருவிடும்- ௮
சாதிபெத்தசித் தருவின் பொருட்டு மீளவு மவ்வுலகததை முன்
போல மருவுவிக்கும்-தானேமுதல் -௮அசனா லவனே யுல£ர்கு
மூதத்சடவு ளெனபதாம்.
52 மேதிலூன் மு.5ர்சூ.ம்தரம் போல மூன்ரெழுவாயு
குன்௮பயஙிலையுமாய் முக்கூற்றததாமாறுசரண்2,
௯0௬ சிவஞான௫ித்தியார் சுபகூம்;
மறைஞானதேிகர் உமா.
தி0)022 எசா
உலகாயு2 விப்பிரபஞ்சச்_தக்குத தோற்ற மொடசக மில்லா
இருகசவு மஃஜணடெனறு சொனன தெப்படிடயெனறு
சொலல; அவனை மறுதத மூனறு விருக்தத்தால்
உணா த இழுர,.
உதிபபது மீறுமுணடென் றுனாபபஇய கென்
னை ுன்னோ, மஇித்துல கநடாதியாக மனனிய தென்ப
ஜொனி, லிதறடிபா னதநுமானாதி யெடேனிப் பூதாதி
யெல்லாம், விதிப்படி தோற்மிமாயக காணலான் மேதி
னிக௦௧, (௨)
(இ-௭.) டப்ப இப்பிரபஞ்ச மொருகச்சாவாமே தேர
தமீ௮மு. ன றின ஜொடுககுமெனறு நீர் சொல்லிய
டெ௫றுரா மெனனை, ௮ல்செகசாரண மெனனில் 7
பட இிஙகென்னை
முனனோர் ம ப்ரகஸ்பஇபகவான முசலிய வாசிரிபமா
தத துல சநாத ரிப்பிரடஞ்சதீதகை உகாஇபென்ற சணிச்து
யாக மன்னிப சொல்லுவர்கள் என்று ர சொல்லில்?
சகெளபாரனனில்
இதற்கியான இக்த விசுயந்கானே சோன்றிகின ரர
தமாளுதி பெ டுங்கு மெனபகத் கறு மானமுதலிப பிரமா
டேன ணம்களை யெடித் த௫கரித்தச் சொல்லுவ;
ல்லை, ௮ஃ்செக்காரணமென்னி௰்?
இ. பூகாதி நீபிரச்தியட்ச வாதியல்லோ,௨னக்க று!
பெற்றாம் விடப் ன மெடுத்தச் சொல்துவஇல்லை ; இர்சப்பூ
க. குத்திரம். பதி.பிலக்கணம். ௩0௪
படி சோர்நிமா மிபி௫கண்ணே பூகாதயான சரீரங்களெொல்
யக் சாணமான லா மீசரன விதிககப்படடப,டபேப சோனதி
மேதிவீககே நின ஐழிபக் சாணகைபா லிதனை யுள்ளபடி.
யுணாவாயாக எ-று
இதர்ருப் பிரமாணம் ஸ்வாயமபு வாகமம் எனவழிக (௨)
சிவாக்யோகியருரை வருமாறு.
(0 வைகளை
இச்சூச்தரத்து லர்தசங்களை யொல்வொருமகதத்தினவா
க ளொவவொருபகத்சைப்பற்திச் சங்கைபண்ணி யதற்் கு௧,௪
சஞசொல்லி ஐகதகர்த்தா வீஸ்வரன ஏகே அ?ரேோகானமாக
களுடைய மலசன் மானு குணமாக௪ சுத்சாசுமதமாபைகளிற்
னு சாண புவன போகங்களை யுன்டாக£ப் -. பாலித தழிப்
பனெனபசை மேற் கூறுகனற.த
4 பாகித்தல் - இஇத்கல்
இம் * வருமூரறைவந தரின்று?போாவதமாசலா?ல! என
பசர்கு, லோகாயுகன சங்கையு முத்தரமுமாக, மேன மூனறு
விருத் 2 சசாற் கூறுன ஈது.
உம்மை இறுதி;்கணினனு விளக்கன எண்ணும்மை
ஏகாரம் ஈற்ரளை,
சிக் தரூ என்ப_த எழுவாய், மருவிடும் எனஈ த பயனிஆை
* இக்கருத்து - ௧ - செய்யுளினகுை, ஈண்டி சலக கோ
க்காய் இச் செய்யுளில் ௮திகாரமாய் எழுகப்பட்டுள்ள_௪.
(உதிப்பதுமீ௮ ..., எனஸில்) - இச்சசத்திர்குச் சோ
ற்ற்மூகாசமு முண்டெனடசென்னை, பெரியோர்கள் விசாரி
௪0௮] சிவஞானசித்தியார் சுபசூம்;
தீதுப்பார்கி று ஜகத் தராஇயுமாய் நித்தியமுமாயுள்ள சென்று
சொல்லுவர்சசொன௮ சொல்லின்? (இசற்யோனறமானாதி ..
மேதினிசகே) எ- ஐ ம சோற்றமுமொகெகழுமில்லை ஸ்பாவ
வமாபென்ற வசநத்திற் கறுமானாகமங்கள்கொணடுசொல்
லேன ; பிரத்தியகஷமாகப் பூதங்களை முதற்காரணமாச நர
பசு பகதி கரு. கடா கேகங்களும்; விருக்குள மல தாபர
பாஜஷானணாஇ3ளெல்லாம,) இனனதிலினன படி ரூபமா மினனடடி,
பலித இனனபடிஈசிக்குமெனறு வேதாகமங்கள் சொன்னபடி
யே, மகாபூதககளினினறு5 சேரத்றமுமொடுக்கமும் பூமியினக
ண்ணே கரணலால்பூமிபாதிமகாபூகங்களுங் காரியவததாயிரு
ககையினால்;இசற்கு மாருகா ரணமும்,அககாரணத இற்காரியத்
சையுண்டாச்கும் கர்த்தாவு மு.ண்டென் நிதன்பொருள.
பூகாதியெனறஇல் வேற். நுமை சொச்குநின்ற.த.
இதனால்ஐகத் ஐ-சாஇய! வேசத்இம்ஜகச்சகாதியென்றி
ருச்க விவண்சாதியெனறதுவேதவிருத்தமெனின? ௮ராதியென்
௮வாககிபத்திற்குப பிரபாகரன் இஇிபிலே தாற்பரிய மாகையர
ல் விரோதமில்லை.
சஅயவத வவ.
ஞானப்பிரசாசருரை வருமாறு,
வவ (0) அனகை
உலகொரு கர்த்தாவையுடைத்து, காரியமாதலால், உல
கு காரியம் ஒருவஜேடொருததி பொனறெனறுரைத்இடுமர
தாலும், வருமூறைவஈது நினறு போலதாதலாலும், என்று
காரியத்தைச் சாதித் ௪சனாற் கர்ம்காவைச் சாதித்தீர்; ௮2
கூடாத. பிருதிவிமுத லுலகற் ஜோற்றராசம் காணேமென்று
'லோகாயுசன் தருகசன்முசகலோர் சொல்ல, மறுச் தணர்த் தெ
ன்ருர்.
௪---ரூச்இரம். பதியிலக்கணம், 8௨0௯
உதிப்பது மீறு முண்டென் ௮ுரைப்பதிய் சென்னை - உல
குக்கு உம்பத்இபாகலு காசமாசலு முள்ள சென நிசைப்ப
சேத, --ழூனஜோர் - தர்கக முகற்சாதஇர முணர்சதோர்,--
மதத்து - தர்க்இச் தரிச்சயம்பண்ணி, - உலகு - பிரபஞ்சம்,
௮நாதியாக - எப்போது மிப்படியிருப்பதாய்,-௩மன்னியசெ
னபர் - நிலைபெற்றதெனறு நிகழத்துவர்,;--எனனில் - என்று
ரீ சொல்லில்,--இகற்கு - நீ சொல்லு மிகதவார்ச்கைக்கு,.--
யான - நான் நீ பிரதஇயகூவாதி யாகையினாலும், இது
பிரத்தியட்ச சித்சமாகையாலு டபிரச்தியகூப் பிரமாணமா
தீஇிரமன்றி,--௮.நமானாதி யெடேன - அறமானாகமப்பிரமா
ணக்களைத் தசொடேன, பின்னை யறியுமாறெப்படி. யெனனில்--
இப்பூகாதிபெல்லாம் - பூகங்ககையாதியாகக் காரணமாக வு
டைததாய்ப பூதபரிணாமமாகிய உட லூர்மர மூதுலிய விவவல
கஇற்பொருகஇிய பொருள்களெல்லாம்,--விஇப்படி. சோதற்றிமா
யக்காணலான மேதஇனிச்சே - பூமிமின கண்ணே கன்மமூறை
மையி லீசுரசங்கற்பத்தினு லுற்பத்தி நாசமாகப் பிரசதியட்
சப் பிரமாணமா௫ய சிற் ஈசதிபொருகதிய கேத்திரத்தினாற்
பார்திதலால்,
சிவஞானயோகியருரை வருமாறு.
அணைய
இனி அம்மூன௱லு.ன் முசற்கூற்றை இருபத்ேசமுசெய்யு
ளான் வலியுறுத் துவான ரொடங்கிஞர்.
எ. து. உலோகாயதநூலுணர்ச்சோர் காட்செயளவைக்
கெய் சாசன பிரமாணமாகாவென மதித்து உலகம் நித்தமென்
பாராகலான், நிலைத்சொழிலொன்டேயன்றி ஏனையிரண்டு சொ
மில்கள தண்மை பெறப்படாதெனின்?--ஈண்டு ரீ விதித்த விதி
௩௧0 சிவஞான$?ிததியாச் சபக்ஷம்.
யரகிய நிலைச்தொழிற்போலவே ஏனையிரண்டு தொழிலும் உட்
னிகழக காண்டலான, இசனைச் சாதித்தற்கு நீ கொண்ட ௧
ட். சபளவை யொனதே அமையுமாகலின், எணடு வேது பிரமா
ணங்க ளெடுத் தக்காட்டல் வேண்டாமென்பதாம்.
படி. உவமவருபு.
தோற்றமுமீறு மூள்ளதனபாலே &டம்தலின்?! என்றார்
முதனூலாசிரியரும.
மேஇினிகசென்பது &ருபுமயச்க:்.
இகனானே உலோகாயு ன மதம்மற்றி நிகமுமாசங்சையை
ப் பரிசரிதத முத்தொழிலுண்மை சா திககப்படட த.
பரபசகத் தட் சிததாநதப் பாலையாற் பரபககத்சா
ரை மறுத்தார: எடுப் பரபச்சப் பாரவையால் அவா கூறு
மறப்பைப் பரிகருத் தச் சித்சாந்தத்சை நாட்டுகின்னார் இவை
தம்முள் வே௱றுமையாசலிற் கூறியதுகூ.தலனமையுணர்க,
வேகாக்தநா லிரண்டாமத்தியாயத் தள் இரண்டாம்
பாதத்திலும் முதற்பாததுதினுப் கூறிபனவ மிவ்வாதே தெர
எளப்படும்.
கவனம வம் கியலலுட
இரம்பவழகியருரை வருமாறு,
கை (0)
மீளவு மூலோகாயுதன் பிரபஞ்ஈத் தச்குத் சோற்ற மொ
டுக்க மிற்லையாயிருக்க வண்டென2 மெபபடியென்று சொல்ல,
௮வன் மசமறுத்து மே லருளிச்செய்௫முர்.
உதஇப்பதமீறமுண்டென் றனாப்பஇக்கென்ளை முன்னோர்
ஐ.தி.ச்.தல கனாயொச மன்வியசென்பர் - பிரபஞ்ச க்குத்.
க--ரூ.ததிரம். பதியிலக்கணம், ௩௧௪
சோர்தமுமொடுக்கமு முண்டென்று சொல்லுகிறபடி. யெப்ப
ட.பே! ஞாதரச்கள் விசாரித் தப் பார்த் தஇச்.தப்பிரபஞ் 2 மகா
நதியே நிலைபெற் ள் தெனறு சொல்லுவர்,--எனனில்- ௭௮௮
தீசொல்லில்,--இகற் தயானநுமாதியேடென் .ரீயிம்டடி நீத.
யமென்று சொல்லுகிற பிரபஞாு மநித்தியமென்று காடடுகற
வி, தலுககு கான ௮௮மான முசலான பிரமாண மெடுச்துசசொ
ல்லவேண்டுஉதிற்லை,--இப்பூகாதி யெல்லாம் விதிப்படி. தோற்
நிமாயக காணலால் மேதினி3கே - இக்தப் பூககாரியமான தே
கங்களெல்லாம் பரேோசுரனாலே விஇிக்சப்பட்ட விதிமின வ௪
த்5மே இச்சப் பூமிபிரகணணே தோனறி நின் ரழிபப் மீரசஇ
உடசமாகக் காணலாம்
உலசாயுகன நீர்சொன்ன சச்சாவென்ப தொன்றிற்லை நா
இ பூகுங்களுமே யுள்ளது ௮.து நித்தியமாமிருப்ப் சொளறென
ன ;ஒரு வடி. விலேகின்று மொருவடிவு தோனறி நின் ஜெடுககுக
லால் பிரபஞு௪ மநிசஇியமெனறும்,இத ஜடமானபடியிஞ, மம
இதைக்சொண்டு செய்வா ஜொரு கர்த்சாவுண்டெனறும், ௮வ
னை மறுத்தற்குப் பிரமாணம் --சவஞானபோதம் 62 பூகாதியி
று மு,சலுர் தணையாகப்,பேதாய்திஇபாகும் பெத்திமையி-லோ
தரரோ, வொனஹனொனறிற்மோனறி யுளசாயிறக்கண்டு, மனறெ
னு முண்டென்ன வாய்க த,”என்றும, பரபட்சம் “பூதமான
யை நித்சென்ற புகசனறசெனனை யுருகசளா, யாதாமோடழி
வாகுமாதலி னாககுவோரவர் வேண்டிடும், சாசலோகெடாதி
மண்கொ டி.யற்றுவோருளஎர்கண்டனஞ்,ெனீரி னெழுசககொ
ட்பு ணிசழ்கதமாரு? ெ-ய்கையே.” என்றும் “பூ 5மானவைகா
நியல்கள் பொலிம் தமன்னியழிக் இடு, மாசலாலொரு நரசனிங்
குள னென்௫றிர் தசொளையனே, பேதமான சடாதிமண்ணினி
௩௧௨ சிவஞானசித்தியார் கபக்ஷம்.
ல் வ் சவாறு பிடித் தடிற், கோதிலாக குலாலனால்வரு செய்
பைபெனறு குறிப்ப2,௪.7? என்னும த கண்டு9கொளக."!
த. ப)௫.- ௨௪.௦ ௪,
இசஞுற் சொல்லிபத உலகாயுசன் பிரபஞ்ச னித திடமெ
ன்றும கத்தா வில்லை யெனறுஞ் சொல்ல, அவனை கோச்£ப்
பிரபஞ₹ மநித்தியெொன்றுங் கத்சா வுண்டெனறு மறும் தரு
ளிசசெய்்,ச முறமையு மறிவித்தத.
சுப்உமண்யதே௫ிகருரை வருமாறு.
டூ வகை
மூனஜேோர் - உலகாயத ஓணர்ச்தோர்;--மதித் த-௪ர
டியஎவைக கெயப்தாதன பிரமாணமாகாவென மதித் ஐ
உலகநாதியா மனனி௰யசென்பார்- ௨லசம் நித்தமாக நிலைபெரு
மென்பர் தகலான;--உஇப்பத மீற முண்டென் ௮ுரைப்ப த.
நிலசசொழிமேயன்றி யேனைதசோற்௱நாசங்கள _தண்மைகூ
௮வத,--இஙசெனனை மென்னில் - இவ்வி௨தீதுப் பெறப்படர
செவின,-- விதிப்படி -ரீவிஇதகவிஇயாகய நிலைச்சொழில் போ
லவ, $மேதினிக்கு-இவ்வுலஏன்கண்,;--இப்பூதா தியெல்லாம்-
இப்பூகமுதலிய பிரபஞ்சங்களெல்லாவற்றிற்கும்-- தோற்றி
மாயககாணலான - தோற்ரநாசங்களாகய இவ்விரண்டுதொழி
அ முடனிசமக காணலான்,--யானதர்கு- யானிதனைச் சாஇத்
தற்கு, -- அநுமானாதிபெடேன் - ரீகொண்ட காட்டுபவை
யொனதேயமையுமாசலி னீண்டறமானமுதலிய வேறுபிரமா
ணங்க ளெடுத்தக்காட்டுவே னல்லே னென்பதாம்.
இகனானே உலகாயதமதம்பற்றி நிகமு மாசல்கையைப்
பரிகரித் த; முூத்கொழிலுண்மைசா இிக்கப்பட்ட த.
க.ரூத்இரம். பதியிலக்கணம், ௩௧௯௩
மறைஞானதேடிகர் உரை,
அணது2020ஆ ௫-௮
இயல்புகாண் டோறறிமாய்கை யென்நிடி னியல்
பினுக்குச், செயலதின் றியல்புசெய்தி செய்தியே லிய
ல்பதினரு, மியல்பதாம் பூககதானே யியற்றிகிஞசெய்
தஇியென்னிற, செயல்செயவ - ஜொருவன்வேண்டுஞ்
செயற்பிுிம் சேதனத்தால். (௩)
(இ-௭.) இயல்பு இர்சப் பிரபஞ்சக் சானேசோன்றிச் தா
காண்டோ னேயழிசை பியல்புகாணும், இதற்குக் சத்தா
சிறிமாய் வேண்டுஇல்லை
சை
என்றிடி. ன என்றுநீ சொல்லின்?
இயல்பினுக்கு ரீசொல்லுகு வியல்பாகிய பூமிருசலிய
ச் செயலஇனறு
இயல்புெசய்
சி
செய்தே யலி
யல்பதின்ரும்
இ ய ல்பதாம்
பூகக்த ரனே யிய
ற் திடக் செய்தி
யென்னின
நாலுபூசத்திற்குர் தாக்தாஞ்செய்யுந் தெ௱
ஜிலில்லை.
பூதங்களின.து தத்தம் வ்யாபாரந்தானே
யியல்பெனின?
நீசொல்லுகச சொழிலையே யியல்பென்
௮ சொல்லுவையாகள்? அதனைவிட்டுவிடு,
சுபாவமா யிருக்கப்பட்ட பூசங்கடானே,
தீசதக்சொழில்களைச்செய்யாநிற்குமெனின்?
பூமிகம்பிப்பானேன், ஓரிடத் இலேகீ ர்சுடுவா
னேன்; ஒரிடத்திலே யக்நி சுடாதிருப்பா
னேன், வாயு சலியாதிருப்பானேன், இப்ப
டிக் காண்கையிஞுலே
௩௧7 சிவஞானசித்தியார் சபக்ம்,
செயல் செய் பூகங்கள் ஜடமாகையர லிக்சச்தொழி
வாெெருவன் ல்களைச செய்வா ஜெருகத்தாவேண்டுங்சா
மேண்டுஞ் செய ண்; ஜடமானபூதந்தானே காரியப்படமர
த் படும் சேதனத் ட்டா. ௮அசலால் ஒருசேதனன காரியப்டடு
தால் ததச் காரியப்படும். எ- ற.
ஏகாரம் தேற்றம்.
இதமுச னாலு இருவிருத்தத் துக்கும் ப் ரமாணம் பார்க்கி
யையெனனு மாகமமெனவறிக (௩)
சிவாக்ரயோகியருரை வருமாறு,
சவசையதுகாை. (0 அமவவகைகை
இபல்புகாண டேோறறிமாய்கை யெனறிடி. வி.பல்பி௫ும்கு
ச செயலதஇினறு - மஹாபூதங்சளிற் ரோேகாடுகடோற்று£ஐ.ஐ
மொடும்குகச ம் ஸ்வபாவமே யெனின ? ஸ்வபாவமானது ௨
ட்பாவவிகாரம பொருகசாத,--இயல்புசெய்ஓ செய்தபே லிய
ல்பதினமும-இங்கனச்தொழிர்படுவதே ஸ்வபாவமெனீன ? வி
சாரப்படுகிறது ஸ்வபாவமல்லவாம்,-- இபல்பதாரம் பூசாத
னே மிடற்றிரிஞ. செய்தியெனனீற் செயல்செய்வா னொருவன
வேண்டும் - இயல்பாயுள்ள பூகங்கடானே தேகாதிகளைத் சன
னிடச்திலு சடாக்குமெனின்? இக ரச்சாரணத்திற் காரியத்ை
புண்டாககுததவ ஜனொருவன்வேண்டும்,-- செயற்படுஞ்சே2கத்
தால் - பூதங்க எசேதகமாகையாற் கர்ழ்தாவினுலே காரி.ப
ப்ப0ரென் றிகவபொருள்.
இ.கனாற் சவாபாரலிக மன்று ஜகச்ஏதுக மென்ற.
மகவை.
க.-ரூ.தீஇரம். பதியிலக்கணம், ௩௧௫
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு.
ணவகள் வடு வவகயில்
உருக் குற்பததி நாசமுள.து, ௮ஃதொரு கர்த்சாவை வி
௫ம்பாம லியல்பி லாமெனன ; மறுத்.துணர்த்து கனருர்.
இயல்புசகாண் டோற்றி மாய்கை யென்றிடில் - உபாதாச
காரணததிற மோரறி யொடுக்குவத சாரியட்பொருளினத ௪
பாவமெனறுநீ சொலலிழ்;--
இபல்பிலுககு” செயலஇன்று - இயல்பாயிருக்கும் பொரு
ஞக் கொருபோழுண்டாய் ஒருபோ இன ரரம்க் காரியப்படு தன
மையினறு)--
இயல்புசெய்இ - ௮ப்படி.க்காரியப்டெ தப்பொருட சுபா
மென்று ரீசொல்லி,,)--
செய்தியே லியஃபதின்ராம் - காரி.பப்படுமாசல் அப்பொ
ருட்குர் சுபாவ மில்லையாம். அப்படிச் சொல்ல வேண்டுவ
இல்லை, செய்தி யியல்பதாம்; உற்பத்திமாச யேரகயேமாகய
வியல்பில்லாச பொருள சர்வ சாமர்ததியமூடைய கர்த்காவி
னாலுச் சோரஜ்றுவித் சொடுசசப்படாது$; அ.கலால் காரிய
ப்பொரு ஞூற்பததி சாசமாகு மோ ரியல்புடைய த, எரியல்
புடைய சனறு. அப்படியாமி லுற்பத்தி சாலதத நாசம், கா
சகரலத திற்பதீது காணா திருப்பா னேன? உளளத. தற்
காலத தற்பததி ரூபமாயும சாசரூபமாயும் நாசோற்பத்திச
சளோரிபல்பாயிருககும் பெஎத்தலுக்குப்போல) சற்காலத் திரி
யல்பா யிராது, அசத வைத்து நாசங்கள் காரி.பப்பொரு
ஸிற் சரனப்பரிநலாம் காரியமாய், செயற்படும் பொரு£செ
ய்பவனை விடாகாதலரல்; அக்தவுற்பத்து ரசவ்களொருங்கே
௩௧௬ சிவஞானிதூயார் சுபக்ஷம். ,
ு
யொருசாலத் சோரியல்பாயிருகசாலுச் தனது சனத காரியம
றைதீலாகு மூரூபந் தனத கர்த்திருகாரக முதற் காரகங்களி
னறி முசற்சாரணதஇினினறுச் சோனருத. அதலாற் கர்த்தா
வை விரும்பு5ல் காரியத துககுன்டு. சம்மதமே! இதெல்லா
மூமசகுமாதலால்,--
செய்தி இபல்பதாம் - காரியம் இய்பதாம், சருட்டி. திதி
சங்காரங்கள பூதகதானே கர்த்சாவாய்,--
இயற்றிமெெனவில் - பண்ணுமெனறு லோகாயுத பக்ஷணனு
பிருக்கும நீ சொல்லில், அப்பூசங்கள,--
செயற்படு மசேசன தசால்-காரியமாகுஞ் சடமாதலால்;--4
செயல் செ.ப்வானொருவன் வேணடும் - பூதகாரியத்தின.து
சோடற்றம் நிற்றல் போதற் ரொழில்களைப் பண்ணுமொரு காத
தாவைவிரும்பும்.
கணைகயவைவ வளமாகும்.
சிவஞானயோகியருராை வருமாறு.
வண்ணக்
௭.2. அத்தோற்றககேடுகள் உல௫ழ் கெயல்பாகலின ௮
வற்றிற்கு வினைமுதல் வேண்டபபடிவதனசெனில்,--சோனறலு
க் கெடுசலும் விசாரமாகலின விகாரமாச லியல்பிற்குக் கூடா
த. அ௮அஙஙனம் விசாரமாதலாலே உலகற்கியல்பெனின ? ௮வ்
வாநியம்புலார்ச்கு விகாரத்தன வேருப் இயல்பென்பதொன்
நில்லையெனப்படும, படலே) தோற்றிமாய்கைஇயல்பெனப
விட்டுட்போய்த் சோல்வித்தகானமாய் முடியும், இனி இயல்
பும் விசாரமூம் வேறெனவே சொண்டு, பூசசான்கும் இயல்பா
புள்ளன.௮வை சோர்றிமாய்சலாகய விகாரத்சைச் செய்யுமெ
னின? சனசொன்னாய்; அவை அவ் ஜனம் மொழிலுற்று கித்
கர. த்திரம், பதி.பிலக்கணம், ௩கள்
குஞ் செயப்படுபொருளாசலிற் செயப்படுபொருட்கு வினைமுத
ல் வேற வேண்டப்படுமெனபதாம்.
படுமென்பத செய்யுமென்லும் வாய்பாட்டுப் பெயரெச்
சம்.
அசேதனமென்பத செய்யப்படு பொருளென்றுச் தணையா
ய் நின்றது
சாகதன் தனனைக் குச்இறுனென்புழியும், குத்தியத சை
யும் சூத்சப்படட த பிறிசோருறுப்புமாகலின; விளைமுதலுளூ
செமப்படுபொருளுமொனருதல் மாணடுமினமையுணர்க,
நிரம்பவழகியருரை வருமாறு,
னல
பிரபஞ்சத் தக்கு அகையு மழிகையு மியல்புகாணும், அதற்
கொரு சதா வேண்டுவதில்லையெனறு உலோகாயதன சொல்
ல; அவனை மோக மேலு மறுத தருளிச்செய்களூர்,
இயல்புகாண் டோற்றிமாய்கை யென்றிடின் - பிரபஞ்சக்
கானே சோன்றுசையு நிர்கையும் ௮ழிகையுமாய் வரு£றத ௮2
“ற்குள்ள வியலபுகாணு ௦, இதற்கொரு கதசாவேண்டுவ இல்லை
யென்று நீசொல்லில்,--இயல்பினுககுச் செயலதின்று - $இயல்
பென்று சொல்றுகிற பிரபஞ்சம் சடமாகையாலே தானாகத்
தோன்றி யழிபமாட்டாத,--இயல்புசெய்இி - பிரபஞ்சத் த
குச சோன்றி நின ரழிகிறது சானே இயற்கை கானுமென்று,;
நீ சொல்லில்,--செய்தியே லியல்பதின்ரூம் - பிரபஞ்சத்துச்கு
த்தோன்றிநின ரழி து செயற்கையாகையால் இயல்பென்ற
இல்லையாம்,--இயல்பதாம் பூதச்தானே பியற்றிடுஞ்செய்தியெ
ககம சிவஞான த்தியாச் சுபம்.
னனில்-பூசகாரியமல்லோ தொழில், பூதங்க வியல்பகசாகையா
லே எடபொழுத மொருசுபாவமாயிருகசத்2கக பூதககள 5௪
னே தொழில்களையெல்லா மூனடாககா நீர்குமெனது நீ சொ
ல்லில்--செயல்செய்வாஜஞெ.ருவன வேண்டுக செயற்படுகு சே
சனச்தால் - அக்சபூகங்கள சடமாகையாலே இநசதடொழிற்
களை யுண்டாக்குவா ஜெரு கததாவேணும் தசையாலே சட்
மான பூதங்கள் இவனுலே ெய்யப்படட சொழிம்சளூஃ ட்
மாக நினறு மொழிற்பட்டுவரும்.
இதனாற் சொல்லிய த பிரபஞ் தானே தோனறு வகை
யும் தானே யொடுதகுவசையும இங்குள்ள வியல்டென உலகா
யதன சொல்ல, அவனை மறு௪த இத சடமானபடியினாலே இக
தப் பிரபஞ்சதகதைத தோறறுவிககவம ஒருகசசாவுணடெனலு
முசையையு எறிவிதத.து
கதவைமவம்கடயக்கை
சுப்சமண்யதேசிகருரை வருமாறு.
(0 பல்லவம்
சோறறிமாய்கை -அதசாற்தகசேடுகள்,--இயல்புகாணெ
ைிஷல் - உல&௰ சயல்பாகலி னவற்றிரகு வினைமுதல் பேண்
டபபடுவ தனரெனின,;--செயல தி பல் பிலகனெறு - தோன
சலுங் செடுதலு:௦ விகாரமாதலின விகாரமாக லியல்பிற்குக
கூடாத,--செய்தி மியல்பெனதிடி.ன - ௮அங்ஙனம விகாரமா
தீலே. யுலசிர்யெல்பெனின,--செய்திய லியல்பதின ரூம -
அவ்வாறு இபம்புயார்சககு விகாரத்திவேழு மியல்பெனப
சொனறில்லையெனப்படும.படவே சோர்றிமாம்கை யியல்பென்
ப.த விடடுபோய்ச் தோல்வித்தானமாய் முடியும். இனிபி.பல்பு
ம் விசாரமும் வேெனவேகெரண்டு, பூகசதானே யியல்பதாம்
கரத இரம். பஇியிலச்கணம்:. ௩௧3
பூ5சான்ரு மியல்டாயுளளன..செய்இயியர்றிரி மென்னின ஃ
அவைசோரற்றி மாய்தலாகய விகாரத்சைசசெட்யு மெனின்)
கனறு சொனனும்,--செயற்படும-அவையங்கனக தொழிலும்
௮ஙீர்கு --௮சேதனதசால் - செயற்டடு?பாருளாகலான,.
செயல் செய்வாஜனொெறாவன வேண்டும . மெயப்படு பொருட்கு
வினைமுதல் வேறுலேண்டப்படுமெனபதாம.
மறைஞானதேூகர் உரை.
ஜவைவகை ரீ.) வவலைவகைக்கள்
பூகல்கள் சருததியகாததாவல்லவென அ௮ணர் தூரர்.
நிலம்புன லனல்கால்காண நிறுத்த மழீககுமாக்
கும், பலந்தகரு மொருவனிய௫ப் பண்ணிட ஷேண்டா
வென்னி, லிலஙயெ தோற்றநிறற லிமிவை யிசைத
லாலே,கலங்களர் தோற்றநாசக தனக்லோ நகாதன்வே
ண்பிம். (௪)
(இ-௭.) நிலம்பு காலுபூகமூம் ப்ரததியட் சமாகப் பிரபஞ்
எள லனஃ்கா சககைச் சோர்றியு நிறுச்தியு மழித் தம பி
ல்காண நி ரயோசனங்களைத தாராநிற்கும், ஒருசர்த
னததி மழி:கு தா விவர்றைபயுண்டாக$க் காரியப்டடுதக
மாக்கும் பலச், வேண்டுவஇல்லையபெனறு நீசொல்லில் ?
ர மொருவனிங்
கூப் பண்ணிட
ேண்டா மென
னில்
௩௨0 சிவஞானத்தியார் சுபக்ஷம்,
இலங்கயசோ நாஜுபூகமும் விளம்சாநின்ற தோத்றர4
இ்றநிற்றலீறிவை தலிய சருத்தஇியம ப்ரத்யட்சமாகக் காரி
யிசைதலாலே யப்படக காண்கையாலே
நலவங் கஎர் உற்பததியு சாசமுந் தனக்கல்லாச கருச்
தோற்ரநாசர் த தாவே யிவற்றையுண்டாககவேண்டும்.௭-று-
ன கூலா நாதன
வேண்டும் (௯)
சிவாக்கியோகியருரை வருமாறு.
ஒவ வைகை (0 வெலை
(நிலமபுனல் ,என்னில்) -ப்ருதிவி ௮ப்பு தேஜ வாயுவெ
ன்லுமானகுபூதங்களே பிரதஇியக்மாசத தேகாதஇகளை யுண்
டரககி நிறுததிப பமங்கொமித்தழிககும் வேரோகர்த்சாவுண
டாரசகேணடாடெனின,--(இலககய சொஜ்நிற்ற லீறிவை..,
தாதன் வேணடு0)-விஎங்கப் பட்ட வற்பத இிடையுஈ இதியையு
காசசசையு மிஈரானகு பூகற்சளும் பொரு தகையா லுற்பத
இ சாசமில்லாத நலத்சையுடைய கர்த்தாவானவ ஜெர௫வனப
ஸ்னுவான வேண்டுமென நிகன்பெருள்.
இமமூனறு விருத்தத்திலுஞ் சங்கரகமாகச்சொனன வு
லோகாயுத மதமுக தததூஷ௲ணமும் விஸ்தரிக தப் பரபக்ஷ5இ
ம் கூறினோ மாககுணர்க,
க.ரூத்இரம். பதியிலக்கணம். ௩௨௧
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு.
0
பிரத்தியக்ப் பிமாணகோசரமாகபபூதங்கடாமே பொ
௫ள்களைத்தோற்றுவிச் து நிற்பிச துப் போசகும்; சேதனனாசய
வொருகர்ச்தா வேண்டவெடுல்லை யெனன மறுததணாததுஇ
னரூா
ட் நிலம்புன லனல்கால் - பிருதிவியப்புத் தேயுவரயுச்கள்,--
சாண - பிரததியட் சமாக சரீராஇப்பொருள்களை,--[நிறு த
திடு2ஜிஈகுமாககும் பலக்தரும] - தசகும் சருடடிசகும,...
கிறு த இடும் - இஇிக்கு.௦ ,--பலக்தரும் - ௮5தஞற போகதசைச்
கெர0ககும்,-- அழிச்கும் - சவ்சரிககும்,-- ஒரவன - அபபி
சதிதியகஷனாய்ச் சேதனனா யொருகர்த.தா,-- இங்கு - இசத
சகரரியத் த,-- பணணிடவேண்டாம் - செயயததசகதில்
லை எனனில் - எனறு கீ சொல்லுூல், எபூகாதியீறு முத
௮௩ துணையாகப் பேழரய் இதியாகும்?? எனறு சிவஞானடோ
சச இருத்தலால்,கிற்றலாகிப இத கோர்£மீருகய சிருட்டி சங்
காரஙகளை முனபின கரணபியாஇரா.த. அப்படிப் பூக லகளிலி
ருக்கு இதியும் ௮ப்படி யன்று,--இலங்கயெேகோற்ற நித்த லிறி
வை யிசைகலாலே-மனஇ லுஇத்த சிருட்டி. இதி சங்கார சமப
ச் தினால், பூசல்களுங காரியமென்துகொணடு அவற்சைக்
மீசாற்றுவிச.ஐ நிர்பித் தப் போககுமபொருட்டு,--தனசகு௪
சோறத காசமில்லாத,;--நலகளர் கரசன - சாடகுணணிய
பரிபூரணனா யிருகனஐ காததா,-- வேண்டும் - விரும்பபபடு
வன,
சுவஞானயோகியருரை வருமாறு.
0
எ. து. சான்கு பூதங்களுள், வாயு ஏனை மூனறு பூச
வ்களையும் நிலைபெறுத்திச் தான் அவற்றது சமூகதடி னிலைபெ
உக
க ௨௨ சிவஞான த்தியார் சுபஷ்ம்.
றும,. அங்க ஏனை மூனறு பூதவ்ளையுமழித்துத் தான் அவம்ற
அ சமூகத்து னழிலெயதும். அப்பு ஏனை மூனறுபூதங்களையுக
கோசறிச சான அவற்றது சமுதததிறமுேனறும பிருதிவி ஏ
னை மூனறுபூதஙசளினினறு நுகரபபடும் பயனைப பயப்பித.து
ச சானுமஅவற்றத சமூ5ததிற் பயனபடுநலையடைத்தரம, இ
நன செயப்படிபொருடகு விளைமுகல் வேரும் நின்று காரி
ய நிகழத்துசல கணகூடாக நிசழதலின, இவையே தம்மு
ஒன சனை யொனறு பணணவமையு 2,வேரொருவன எண்டைஈகு
௮ினை மூ£?லாதன மிகையாமெனின ? ஐற்றனனறு. இககானகு
பூசகாஞளுமொபப முதசொழிறடடுமரலான இவை ஒனதனைக
காரிபடடுத தமாஈல் உடையனவனமையின,?, இவையபோல
மூச்சகொழிற் படுரலினறி மேமபாடுடையானொருவனே இவற்
றை சொழிறபடுததற்பொருட்டு வே௱டப்படுமெனபதாம.
எதி கநிரனிறைபாக வைத் துரைகச,
இவவாுனறி மேலைசசெய்யுளின பொருளே பொருளாகச்
கொகடு கூறிப.துக.ரலெனலும உழுப்படவறைப்பாருமுளர்.
நலகசளாகாதனென வியையும. நலம மேம்பாடு,
இயையிரண்டு ரெய்யுளானும் உலகம முத்தொழிலுடைத்
செனபசனை யு_ம்பட்டுத தருபஉஜஞெருவன வேண்டாவென்
ற ௦ உலோகாய.கரிலாருசாரார்மதமபர்றி யாசக்கித்தப்
டரி5ரிககபபட்ட த.
இசம்பவழதியருரை வருமாறு.
சலவை (0
மீள அலகாயுதன் நாலுபூதக்களும் கூடின சமவரயச்
மே பிரபஞ்ச தேரன்றிநின் தழியும், கையால் ஒரு கத்காஷே
கரு ம்டுரம், பதிபிலக்கணம், ௩௨௩
ண்டு௨இல்லையென்௮ சொல்ல; அவனை கோக்க மேல் மறுச்தரு
ளி-செய்கிரா.
நிலம்புன லனல்கால்காண கிறுத்திடு மழி£குமாச்கும் பல
க் சருமொருவனிஈகு பணணிடவேணடாலெனனவிற-பிருஇது டப்
பு சேயு வாயுவெனறு சொல்லப்பட்ட நாலு பூதங்களுங் கூடி.
ன சமலவாயத்திலே எல்லோருங் காணவே தோற்றிவிகதம்
நிறு ததியும அழித தம பல பிரயோசனங்சளையும் தராநிச்சூம்)
கையாலே இக காலுபூகங்சளுமொழிப வேறேயொருவன
இவையிர்றை யுண்டாகக வேண்டு௮இ௰லைடெனறு நி சொல
லிஃ௨?--இலககய கோத்றநிறற லீறிவை இசைதலாலே - விள
காரினற சிருடடியும திதயுஞ சங்காரமு மிவை மூனறும் பிரப
ஞா.ச். ஐச குண்டா யிரு£-கையாலே,--கலங்கிளா தோறரநாச
ச்ரனசகிலா நாசனவேடி௦-இகச மூனறு சொழிலையுர செ
ப்கைககு ஈனமை மிகஈருஃகபபடாநினற முதலு முடிவு௩ உண
ககல்லாததொரு கசதாவன்டாக பேணும்
இக்கத் இருவிருத்தமிரண்டி ற்கு௦ மிராமாணம் (2இப்பது
மீறும், என சஇருவிருசகக தக்கு இட்டப் பரமாணசதிலே கண்
டுசொள்க இது வனறியும் சிவபுராணம் 8 அசகமளவிது யில்
லாதனைத தலகு-மாகருவாய் காடபர யழிப்பா யருடருவாய்??
எனு மத சண்ட்கொள்க,
இருவாசகம-ச-செய்,
இதனாற் சொல்லியது நாலுபூகங்களுங் கூடின சம
வாயத்திலே சிருட்டி. இஇ சங்காரமுன்டாகா சென்றும், இ
௧5 மூன்று தொழிலும் சகானசெய்கச் செய்தேயு௦ இலவையித்றிக்
ஜரோய்வற நிறகற கத்தர வுண்டென்லுமு மையையு மதிலித
௮:
௧௨௪ கிவஞானித்தியார் சுபக்ஷம்,
சுப்ரமண்யதே௫கருரை வருமாறு,
பபகான் எனககு
கால்காணகிறுத்இடும் - நான்கு பூதங்களுூள் வாயு வே
ணைமூனறு பூகஙகளையு கில்பெறுசஇத கானவற் சத சமுக
ததினிலைபெறும்,--அனலழிககும - அவக யேனைமூனறு பூகங்க
ஊயு மழித் தத் தானவற௱து சநமூகதஇ னழியெய்தும்,--புன
லாககும-அப்பு வேனை மூனறுபூதஙகளையும் தோற்றித் சான்
அவற்றதுசமூகததிற் ஜரேனநும,--நிலம் பலக்தரும - பிருதிவி
பேளைமூனறு பூகஙகளினினறு நுகரப்படும் பயனைப் பயப்பிற்
த சானவற் ஈது சமூகதஇற பயனபடுதலை யுடைததாம். இங்
நனஞ் செயறபடு பொருட்கு வினைமுதல் வேழுய்நினறு காரி
யறிகற்த தல் கணகூடாகநிகழகலின - ஒருவனி௰்குப்பண்
ணிட வேண்டாவெளனில௰்,-- இவையே யொனரனையொனறு
பணண வையும், வேமெருவனீணடைககு வினைமுகலாதன மி
கையாமெனின? அறனறு,-- இலங்கேயதோற்சநிற்ற லீறிலை
பிரைசலாலே - விளங்கியவிசசானகு பூகவகளுமொப்ப முத்
சொழிற்படுதமா லிவை யொனசஈனைக்காரிபப்படுத்து மாற்ற
லுடையன வனமை௰ின .- தோற்றநாசந தனக்கிலா நலங்கிளர்
காதன் வேணமிம்,--இவையபோல முத்தொழில் படுநலின்றி
மேம்பாரிடையானொருவனே மிவ௮ச்ரைசதொழிர்படுத்தந்பெர
ருட்டு வேண்டப்டடுமென பதாம்.
இவை யிரணடு செய்யுளானும் உலக முசதொழிஓடைச்
சென்பதனை யுடன்பட்டுத் தருபவனொருவன்வேண்டா வென்
ஓ முலகாயதீரி லொருசாரார் மதம் பர்றி யாசக்கத் துப் பரிச
ரிச்கப்பட்டத.
5.-ரூத்இரம். பதியிலக்கணம். ௩௨௫
மறைஞானதேகிகர் உரை
000 கடை
மேம் புத்தரிம் செளதஇராகஇகளைநோச்சச் கர்த்தா
வனறியில கி-ழாதென றுணாத தகருர்,
சார்பினிற் ரோன்றுமெல்லாந் தருபவ ஸில்லை
யென்னிற, றேரினில் லதறகோதோறந முள்ளதத
கோநீசெபபாய, யோரினில் லதுவுகதோன்று துள்ள
தே லுதிககவேணடா, சோவிலா இரண்டுமின்றி நிற
பது தோன்றுமனறே. கு
(இ-ள்) ௪ாரபி பஞசககதங்சளுடைய வாசரயவிசேடத
விற்னோன தாலே பூகங்கடோனறுவதன்றி வேறொரு 5
மெல்லா த்தர வனடாக்க வேண்டுவதில்லைபென்.று
5 தருபவனில்லை நீசொல்லில் ?
மென்னில்
கேரி னிம்லத ௮2 சோர்றமில்லாதபொருட்சோ உள்
ற்சோதகோற்ற எபொருட்கோ வதனை நீவிசாரிசதுசசொல்
மூளள தற்கோ லாய்
சீசெப்பாய்
ஓரினில்லதவ உணருங்காலத் தாகாசத்திற் புடப
நசோனருது போல வில்லாத தொருச்காலு முண்டாக
மாட்டாது
உள்ளகே ஓத காரியமெப்பொழு தமுள்ளதாச லிப்பொ
க்கவேண்டா ழே துலகத்இனகட் காரியப்பட்டு வரஷேண
டு௨தில்லை
சோர்விலா இ இவவிரண்டுமின்றிப் பாரி?சட வ.றமா
ஏண்டுமினறி நிற் னததான் மாபையினிடத்திலே புதியாகிச்
பத சோன்றும பதியாசொன றதுவேசோன்றும்.௭-று (ட)
னே
௧௨௭௬ திவஞானத்இயார் சுபகூம்,
ஆதவனையணைகியம்"
சிவாக்ரயோஇியருரை வருமாறு.
அணு]
தருபவனொருவன் வேண்டும்?
என்ற பததஇறகுப் பெளக்தரிக்செளகுதிரார்இிசன்சார்
பினாறத்சக த துண்டாவசொழிய வேழஜொருகாத,தரவேண்டாவெ
னன: அதைகிராகபிது௪ சகததிறகுசு காகசாவண்டென9
சை மேன மூவிருககததினாலே கூற கன றற.
சார்பினிற் ரோற்றுமெல்லாக தருபவஸில்லை பெனனில் -
ரூப ரஸ் காசமாவது மோத தமாயிருககத பூதலகளுடைய சச்
தரை
இத ர௬பாணுகசளி டைய உபசயமானத * ஸ்தம்ப
குமபா தியா மிருக பாஹ்டாரததம்
4: தூண்கல “முகலாயிநககற வெளிபானபொருள்,
ட்ருதிவியி.எ ஈருமம $ஸ்தைரியமுூம, ரூபமும்,
6 உரா.
ஜலததின ஈருமம் * தராவச். துல ஸ்நேஹா
உ பெரகல், தெ.டடா மொடடுதல்
தேஜசக ஏ[கெ௱ரஷணிப சுக்லபாஸ்வரததவாது
ஏ சூடு வெளுசம பரகரசமுதலிய.
வாயுவுக்கு [சமீபகரண வேசாதி
ஏ தாரடடல் ஓடல்.
வர்ணம- கந்தம - இரசம் - உரூபம் - ஓஜச*ச்சளாயிரு
க்கற நானகு பூகங்களின சகங்காதமே பிண்டம்
அட்பிண்டததிவினறும் பிருஇவ்யாதி யண்டாம்.
அப்பிருதஇிவியாஇகளாவது - பரமாஹுக்களின் சமூகம்,
க. -ரூ.தஇரம். பதியிலக்கணம். ௩௨௭
சுரோத்திர துவக்கு சக சிங்] வை யாக்கராண மைக்
இர்கும் பீ.ரதம பஞ்சகமெளறு பெயர்,
வாக்கு பாத பாணிடாயு உபஸ்தங்க ளைநதஇிர்குங் காரக
பஞ்சசமெனறு பெயா.
சைதனனி௰ய சமுதாயத்திற்குப் புச்தயெனறு பெயா.
௮திற் காரணபூசமாயிருககத வேகதேச மனசு.
இட்படி.யே பொனறினுடைய சாரபினா லொனருகத் தா
சேயு னடாவதன்றி யிதனை யுண்டாசகுவா ஸஜணொருவ னில்லை
யெனின,--
தேரி வில்லசச்கோசோற்ற முள்ளதற்கோரீரெப்பாய -
விசாரிககுமிடக் தள்ளகற்கோ விலலாததறசோ நீமோதற
மென்றுசொல்லுகரும்,--
ஒரி னிற்லதவுகதோனரு துளளசே லுஇக்கவேண்டர -
அறியுமிடத தில்லாத தாகாய - குசுமமபோல வொருகாலு
மூணடாகாது உளளதகே ,பாமாகற மேற்கு சொலல வேளா
வெல்லை, --
- கூசமம் - பூ
சேர£விலா விரண்டுமின்றி நிற்பஐ சோனறுமன்றே
அழிலற்த காரிபரூப மல்லாத தமா, யசத் துமனறிகின2 தெர
ருகாரணத்துற் காரியமான தணடாக வேண்டுமென திறன்
பொருள்.
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு.
கம்கவ்ிவனிவைம்
பெளத்தன் புத்த வகை குருவாயிருத்தன் மாத்திரம்
ச்நி ௨ல௫கர்சதாவலலன், பஞ்ச்சச்சங்களினது கூட் டததின
௩௨௮ சிவஞானசித்தியார் சுபகூ.ம்,
இலகுண்டாம்,கர்த,தா வேண்டுவதில்லை யென்ன; மறத் தணரீ
த தகன ரர்,
சாரர்பினிழ் ஜேோன்றுமெல்லாம் -பஞ்சகம். தத்தினத கூட்ட
விசேடததாற் பூகமூகலாகிய பொருளகமளெல்லா முதிக்கும்--
தருபவனில்லைபெனனில் - சருட்டி.முதற் கருக்தியகருகதாய்
மூனனீரசெரனன மூறைமையனாகய கர்த்தாவில்லை பனு நீ
சொல்லில், கர்சசாவண்டில்லை யெனப2ஐ பினபேசுவோம். இப்
போது நீ நிருபா.தான வாஇயனறோ,--தேரினி௰லசற்கோசேோ
சீர மாளளதிறகோநீ செபபாய்-விசாரிக்கற் மற்ற முள்ளபொ
டட்கோ இம்லாதபொருடகோ நீ சொல்),--ஓரில் -
ல,--இற்லதவு் தோனரு துளளதே லுதிக்கவேண்டா -இல்
லாச மூயற்கொம்பு மூதலியவு மூணடாகாத, உகித்துளமாயி
ரு5கினற சடபடாதியு மூன்டாகமாட்டாவாம்,--சோர்விலா
இரணடுமினறி நிற்பது - அப்படியுள்ளது மில்ல மினறி யுள
எசாயிருப்பத)--சோன்றுமறே - உண்டாகுகந்தரனே,
அவமதினினமானி யாட
சிவஞானயோகுியருரை வருமாறு.
(3 வலையை
௭- ஐ, கணபங்கமாகய வெல்லாப் பொருள்களுளளூ
ம் முறசணததிற்றோன்றிய பொருள பிற்கணக்இற்ரோனழும்
பொருடகுச சராபரய் மேம்படுதலின், எல்லாப பொருளும் வி
கதினகேட்டினங்குரம்போல ௮வ்வச்சார்பிலே தோனறுமெ
னச சவுத்திராஈதிகா முதலியோர் மதம்பழ்றிக் கூ.ஐவமையும்;
இ.சற்கொரு கருதகாத் தோற்றநாசமின்மைபற்றி மேம்பாடு
டை யனாயுளனாகல் வேண்டாவெனின் ? அற்றனறு, நீசார்பி
த் ரேததங்கூறியத இல்பொருட்கோ உள்பொருட்கோ? இல்,
க ரூத்திரம். பதியிலக்கணம், ௩௨௯
பொருட்காயின், ௮ஐ மூபற்கேரடுபோல ஒருஞான்றுந் தோ
னறுமாறிற்லை. ௮ற்றேற் குடம்போல உள்பொருட்குக் சோ
ற்றம் வேண்டாமையின், மாததிமிகர்மதம்பற்றி இல்ல தமன்றி
யுள்ளதமனறி ௮ரிரவசனமாய் நிற்பதொருபொருள் தோன௮
மெனச கோடு?மனபதரம்,
இல்ல தவமெனனுமும்மை இழப்பு,
உடமபடுமெய்பெறுதல் இலைசாற் கொள்ச.
இரம்பவழகியருரை வருமாறு.
கண்ணன் டு வவம்மம்
பஞ்ச கர் தங்களுங் கூடின சமவாயத்திலே, உருவம் வீடு
வழக்குஎனனும் காலு, தாதஞ் சார்புகளிலே பிரபஞ்சக்
சோனறுமசொழிச ஐ ஒருகததா வேண்டுவதில்லையெனறு சொ
ன்ன புததரில் செளததராசஇகனை கோக ; மேல் மறுததருளி
ச்செய்கிரா.
சார்பினில் சோன்றுமெல்லாக தருபவனில்லையென்னி 9 -
சர்வமும் உருவம் ௮ருவம வீடு ௨ஏழககு எனறு சொல்லப்பட்ட
நாலிலு£ ௮நதக்ச சார்புகளி?ல ஒன ராய்க்தோனறி சொல்லா
நித்கும்; இவை யிறரையுண்டாக்காகைககு ஒரு ௧ததா வேண்டுவ
இல்லையெனறு சீசொல்லிற்,--தேரிகிலலதத்கோ தோத்ற மு
ள்ள,சற்கோநீசெப்பாய்-விசாரித தப் பார்க்கல் நீதோன்றுமெ
னூறசாய் உளளது கோனறுமென்கிழுயோ இல்லாதத சோ
ன்௮மென்சரு?யர சொல்லாய்,--ஓரிஷில்ல தவுக்தோன் மத -
அராயுமிடத் து இல்லையாயிருப்பசதொன்று,'ஒருகாலத் நில மூண
டாசமாட்டாது,-- உள்ளதே அதிச்சவேண்டாம்-எப்பொமு த
ஓுண்டாயிருப்ப தெரன்று புதிகாகத் தோன்த வேண்டுவ$ல்
8.௩0 சிவஞானசித்இயார் சுபக்ஷம்,
லை -சோர்விலாவிரண்டுமின்றி நிற்பததோன்அமன்றே - இப்
படி. யுண்டாயு மில்லையாயு நிற்சத்சககக பொருள்க ளிரண்டுமின்
தியே அவதமழிவதமாய்நியப சொருபொருள அதற்கே தேர
அறம், எ-று,
சாரபினிற் ரேனறுமெல்லாக் தருபவ னில்லையென்றும்
புத்தன சொனன தறகுப பிரமாணம் பரபட௪ ௦. “ஒருவனென
ஜரோசப்படடார ஓுருவாதி யைச்துங்கூடி, வருபவனெனறுலாத
கீல் சொசையுண்மை௨ழகசாகு,முருவமஙகரதியாய வைத்
யூமொருவகினறு, தருவ தகொகையினினமை வழககதாஞ சாற
அகவகாலே?' எனறும “உளவழ5 கலலழக குளதுசாகத வள
வ௨ம*கா,) ளொளது சராகதவினமை வழ£குடவினமைசாாச
8, வளவழககனமைசாாகத வில்வழகென சேோராரு,மூளவழச்
குணாவுண்டெனகை முயத்கோடினறி ௦வ்ழககே.எனறும,௨
ணாவசா£5துணாவுதிககை யுள்ள சார்கசவணைர புணர்வு
பினி ௪ருமெனகையுளளதுசார்கதவினமை, யுணாவுமூனபின தி
சானற லிலல தசாராஈதஏண்மை, யு,னரிரல்ல தசாரினமை யு
ளளங்கை ரோமசாணே.!! எனனும௦துங் கணடுசொளக,
௪2-பர-செள-மத் ற ௭எ-௧0-௧௧-௪.
இரண்டுமினறிகிறபதுதோற்றமனரே-அவனைமஅத்தத இ
தற்குப் பிரமாணம “ எனறுமிலா மொனநினருய் வருமுருவம்
விச் னெழமுமரமபோலேகின ற-விததினு எடாய்ரினரெமுயகா
ண்னதமேல விதஇளமரல்க,னட இல்லையென்னி கெற்கமுகாப்
கீளாஅ கெல்லாயே நீள, மொனறிலொன் றஐங்லொமையின
அதியா காரணம் பெத்திருப்பது காரிய மதத முளளதாகு,
மனறமூககலைபோலக ககதமைந்து மருவியுள கெனு முறையு ௦
திரதனையோ வினசே.? எ-ம், உருவாஇ கக்க ஊக த.்கூ.
டி. பொருவனவே ஜொருவநிலை வென்றுரைக்ரும்புத்தா, வருவா
கரத இிரம். பஇ.பிலக்கணம், உக
இியைச்தினையு முணர்பவராரெனன வணரும் விஞ்ஞானமெ
னரூய் ஞானமூணர்க தவரா, ருருவாது பொருள் காட்டித் ௪
னைககாட்டுஞ் சுடர்போ ஓணர்வுபிதி இனையுணர்சதித் தனை
புணாததமெனனீ, னருவாஇபொருளினையுஞ் சுடரினையுங்காணு
முூலோசனமபோ ஓணர்வுபொரு ஞணர்பவன வேறு ணடே??
௭-ம். கண்டுகொள. சித-பர-செள த-மறுதலை-௪ ௬-௨௬-௪௪.
இதனாற்சொல்லியத பிரபஞ்சம் சசதானத் தொடரசகி
யாக வொனறிலே யொனரு£தரானே சோனறுமென்ற சவம்
திராகதிகனை மறுதத; பிரபஞ்சம் தானேசோன்ருதென
௮ம, சோரறிவிககைக கொருசதரு.டெனதும, உள்சாத மில்
லதுசோனருசெனறும், உளளகாலகஇலை உள்ளகாபியக தேர
னறுமெனனு முரமையையு மறிவி,2.த_ஐ.
சுப்ரமண்யதேசிகருரை வருமாறு.
0
(கணபங்கமாகய மெல்லாப்பொரு£கஞள்ளும் முற்கண
தீதிறமுேனநிய பொருள் பிற்கணத இற்தோனறும பொருகு
ச் சரர்பாய்மேமபடுதலின) எல்லாஞ் சார்பினிற்னோன நம்-௭
ல்லாபபொருள்களும் விதத.ஈகேட்டி. னங்குரமபோல ௮வ்வச்
சார்பிலே தோனறுமென௪ சஏதஇராக்இசா முதலியோர் மத
ம்பசறிக கூ றவமையும்;--தேரின - தராயுமிட த த, தருபவஸி
ல்லையென்னின் - இதந்கொருகருத்கா தோற்ற நாசமினமை
பற்றி மேம்பாடுடையனயுளனா5ல் வேண்டாவெனின்? அற்றன்
-௮,--தோற்ர மில்லதற்சோ வள்ளகசற்கோ நீ செப்பாய் - சா
ர்மீற் போற்றங்கூறி த இல்பொருட்கோ வள்பொருட்சோ,
தீகூறுவாயாக)- ரின் -உணருமிடத். த;--இம்ல தவர் சோன
௫௮ - இல்பொருட்காயி னதுமுயற்கோடிபோல கொருளான்
ச்ட்உ௨ சிவஞானத்தியார் சுபகூம்,
லர் சோன்றுமாநில்லை---உள்ளசே லுதிக்கவேண்டா - அற்றே
ல் குடமபோல வுள்பொருட்கும் சோற்றம் வேண்டாமையி
ன,--சோர்விலாஇரண்டுமினநி நிற்பது - மாத்திமிகர் மகமப
த்தி யிம்லதுமனறி யுள்ளதுமனறி அ௮நிர்வசகமாய் நிற்பசொரு
பொருள், -தோனறுமனறே - தோனறுமெனக கோடுமெனப
தரம,
மறைஞானதேிகர் உரை.
கையி வடை
மே லதக்குச் சற்காரியவாதஞ் சாதித்
அப் புசனடை. யுணர்த த௫ழுா.
உள்ளது மீலதுமின்றி நின்_தொன் நுளதேலு
ண்டா, மில்லதே லில்லையாகுந் தோற்றமு மிசையாதா
கு, முள்ளகா ரணத்திலுண்டாய காரிய முஇக்குமண
ணி, லில்லகாம் படங்கடாதி யெழுறரு மீயறறுவா
னால். (சு)
(இ-ள்.) உள்ள யாசொருபொருளுண்டான துமனறி யில்
அமிலதுமி லைபானதமனறி நிற்பது யாசதொருகாரண
னறி நிற்ற மாயே மாயையிச் பரம்பலாயாகய பெளஇி
சொன ௮ளசே கத்துககுச் தோத்றமூண்டாகாகிற்கும்.
அண்டாம
இல்லசே லில் உவர்ப்பூமியின்கண் விச் தண்டா யிருக்க
லையாகுந் தோற் தாயினு மதினிடம் தங்கு?ராற்பத் திககுச்
தமே மிரையாகா சாரணமில்லாதபடியாலே யவ்விடத் இல்லை
கும் யாகும்
உள்ளகா ரண பசுவின்கொம்பீலே யங்குரோற்பத்இக்
ச் திலுண்டாம் குச் காரணமுண்டாகையரல் காரியமாயெ
யூ
க.-ரூ.தஇரம். பஇயிலக்கணம், கடக்,
காரிய முதிச்கும் நாண லவவிடத் தண்டாகாநிற்கும், ௮ஸ்செ
ன யபோலவென்னில் ?
மண்ணி லிழ் மண்டொழி னனருசவல்ல குலாலன் ௧
லசாம் படங்க டத்தையுண்டாகறுவ தொழிச் த படததை
டாதி யெழிறரு யுணடாககமாட்டான, படகாரியமலல்ல கு
மியற்அவானால் விக்சன சாதுவினசட் படசசை யுண்டாக
குவசொழிஈது கடததை யுணடாககசமாட
டான, காரியோற்.தஇசகுக காரணமில்லா
மையால், எ-று,
இசற்கு மதங்கக தம வாயுவவியதது மறிக,
இல்லாதன பிறக் தளளன மாயுமென திம்மயகக, கல்லா
கம வறிவாரககில்லை?” எனனம திருவாச்கலுமுணர்க, (௬)
சிவாக்ரயோகியருரை வருமாறு.
ணன்.
உள்ள துமிலதமன்றி நி௫தசெரனறுளதே லஓுன்டரம்-தரரி
யரூபமாக வுள்ள மல்லாமற் காரணாகமனாதி யிலலாத தமல்
லாமலொருபதார்5,5 முனடானா லதிற்பிரபஞ்சமுணடாம,_
இல்லதே லில்லையாகுக சோத்ரமு மிசையாதாகும் அப்
படி. யொருவஸ்.த வில்லையாகற் பீரபஞச௪மு மில்லையாம்,உற்பத்
இயுண்டெனறு சொல்லுறது கூடாத,--
உள்ளகாரணத்தி லுண்டாலம்காரியம் - சச்தாயுள்ள கார
ணச்இற் காரியரூபமாகற பிரபஞ்சமுண்டாம்படி, யோருபாதர
ககர. ரணமாக வொருஉஸ்.த வண்டரஇல்,
௩௪ சிவஞானசித்தியார் சுபக்ஷம்,
உதிஈகும் - அச்காரணத்திற் ருனே பிரபஞ் முண்டாம்,
ஒரு காத்தா வலேண்டாவெனின ? சகாத்சாவினு லல்ல துண்
டாகா தெனபதம் குதாரணம்
மண்ணில்ல சாம் படங்கடாதி யெழிரரு மிட ர்வானால்-
பூமியா படததிர்குச சமவாயி காரணமான தக்துசகளும்
கடததிர் குபாதான கரரணமாூப மிருதபி ஈடமூ மெப்படி.
யு டாயிருசசவு தானே படமுஙகடமு முண்டாகாத. த
அலாய குலாலனா லழருபெொ வெபபடி யுண்டாயிர் ஐப்படி பே
ய்பாதான காரணமா௫யயே மாமையிவினறும் பிரபஞ்ச மீஸ்வர
னாலு சடாமென றிசனபொருள
ஞானப்பிரசாசருரை வருமாறு.
அகத் சர்காரியவயார்தசையைததானே சமுத்தரித் த றி
அத் தன [வத
உள்ளது மிலதமினறி நின்ஈசொன்றுஎசே ஓுடாம்-
விமத்திரூமென௪ற காரியரூபததிஞலே உள.சமினறி, ௪
ரூடமெனூற காரணருபத்திரு மலே யிற்ல.து மினறி, இருப்ப
தொரு பொருளு வடாமாகல் அது உற்பத்தியாம்.--இல்லதே
ல் - இப்படி பொருபொருளினறேல்,--இல்லையாகும் தோற்ற
மூ மிசையாதாரசூம . உற்பச்தியும பொருகதாதாகும்,-- பின
ஊச்சிசசாகாெப்படிபெனனிறசொல்வாம்.---உள்ளகாரஸணச்
இல - காரிபகாலதஇல் வியததிரூபமாய்ச் சத்.தாயிருக்கு மு.தி
திசாரணத்தில--உண்டாங் காரியம் - சாரணகாலத்திற் சத்
திருபமாய்ச் சத்தாயிருச்குல் காரியம்,--உதிக்கும் - உற்பத் இ
யாம். காரியல் காரணததில்லா துண்டா மென்னீல்?--மண்
க--ரூத்இ.ரம். பதியிலக்கணம். ௨௩௫
ஊிலில்லதாம் படம் - சத்தரூபமாய் முனன இல்லாமையால்
நாலையெடாமஃ, மண்ணைச் குலாலனெடுககும்படி. மூனசூ?கு
மித இரு௩ஐ இதுகாரண மதகாரண மல்லவென்றுநியமிககு
ஐ காரிபமாகும;,--௪டாதி இயற்றதுவானால - கூலரலனால்,--௭
ழிரரும - பிரகாசிததண்டாம்.
செவகவாவவிள்வள்களாலுப்.
சிவஞானயோகியருரை வருமாறு.
0
அங்கனம் அநிர்௨எனமாய்க கூறப்படும் பொருடாஷொன்
ற உணடோ இல்லையோாவெனக சடாமினாககு, உண்டெனி தூ
ளபொருளேயாம,இசசெனிலி௨பொருளே யாமெனப்பட்டு ௮
நிவச௪னமென௱த போலி.பாபொழியும அல்லதூஉம், அரிர்வ௪
னபட்பொருள சூனியமாகலின அ௮சரற்குத தோற? முற கூடாத:
இவவாறு சவுததிராக்திகா முசலியோர் கூ.றும இலஃபொருட்
கும், மாததிமிகா முசலி?யா£ கூறும் அறால௨சனபபொருட்குக
தோத்றங கூடாமையின, பாரிசசட வளவையாற் காரண
சாரிடமிரணடும உள்பொருளேயாய், காரணத்தினினறுங் சாரி
யம ஒருகருதசாவால் வெளிபபட்சேே தோனறு மெனபப.ஐ, குய
வனாவான திசரிமுதலிய துணைசகாரணங்களை ம.ண்ணு£ய முத
ச்காரணததினக ஹுய்ப்ப, ௮கனினினறும துடை மூதலிய ௧ஈ
ரி.பர் தோனருத குடஞ் சால் சரகமுதலிப காரியமே வெளிப்
படடுத தோனறுதலின, அ௮வவெஇிர்மறை முூகச்தாலும் உட
மபாடு முகத்தாலும் அறியப்படுமென பதாம்.
உள்ளத மில தயின்தி கின்தசொன் தளதேலெள்ச௫ ௮௮
வாதஞ் செய்துகொண்டது.
௨௩௭ சிவஞான௫த்தியார் சுபக்ஷம்.
இசரம்பவழகியருரை வருமாறு.
0
உள்ளதாகோன்ருத இல்லாததர் தோன்ரூ சென்றால்,
பிரபஞ்சச் சோனதூறபடி யெப்படியெனற பு,ததனை கோக்க
மேலருளி சசெ.ப்கீரா.
உளளதுமிலதுமினறி நின்றதொன்ளசேலுண்டாம் - இ
யாதொருபொரு ஞண்டானத மனறி மில்லையானதமனறி நிற
பத. அப்படி பொருபோரு ஞண்டாகீல் ௮சறகே தோச
ணடாகா நிர்கும்--இல்லசே லில்லையாகுக தோற்சமு மிசை
யாத கும் - இட்படி0.ப பொரு மூதலில்லைபாகஃ, பிரபஞ்ச கா
ரிபழு சேராக வில்லையாய் வ்௦, இசனை மொழிக் த ௮தழ்
கொரு சோற்ற முன்டாகாத.-உள்ள காரணத்டு லுன்டால்
காரியமுஇஈகும்-௮ தஉண்டாகத.சக்க காரணதஇலைஉணடாகப்
பட்ட பிரபஞ்ச காரிபங்களு. டாம். அதெ போலவெளவில்?
மணணிலில்லசாம் படங கடாஇ யெழிறரு மியந்றுவாஷல்ஃ
மண்சொழிலிக்குவல்ல குலால னெனனிலும் ம.௬்ணைசகொ
ண்டு கடாதிகளை யுணடாசகுவன; இதனைபொழிகது படாத
களையுண்டாக்குவதில்லை, ௮ததனைபோலும. எ-று.
இசகனாரற் சொல்லியது உளளத தோன வேண்டுவதில்லை
யெனறும, இல்லதத்குத சோற்ற மில்லையென்றும், இவ்விரண்
மெனறி இருப்பதொரு காரனத இலே காரிய மாய பிரவஜாம்
கச தரவாலே உண்டாமெனனும முறமையையு மறிவித்த.த ௨௫
சுப்ரமண்யதே௫கருரை வருமாறு.
வ 0
உள்ளதுமிலத மினறி நினாதொன்று - அங்கனம் உள்
ச.துமில்ல த மல்லவர ய்ரிர்வசனமாடம்ச் கூறட்டடும் பொ௫
க.ரூதீதிரம். பதியிலக்கணம், ௩௩ள்
உாரனொன்று உண்டோ இல்லையோவெனச் கடாயிஞர்க்கு,-.
உளசேலுணன்டாம்-உண்டெனி ஓுள்பொருளே யாம்,--இல்லதே
லில்லையாகும் - இன்ரெனி லில்பொருளேயா மெனப்பட் டனி
ர் வசன மென்பது போலி.பா பொழிபும்,--2தரற்ஈமு மில
யா தாகும் - அல்லதூ௨உம் இவ் வரிர்வசநப் பொருள் கசூனி.பமா
கலி னதற்குத் தோற்றமூங்கூடாது. இவ்வாறு சவத்திராகதி
கர் முதலிபோர்கூற மில்பொருட்கு மா.த்திமிகர் முசலியோர்
கூறு மநிர்வசனப் பொருட்குந் சோற்றல் கூடாமையிற் பாரி
சேட் வளவயையால்,--உள்ள காரணத்தில் உண்டாங்காரிப மு
க்கும் - சாரணகாரியமிரண்டும் உள்பொருளேயாய்ச் காரணமா
ய்ச கா.ரணத்தினினறு முண்டாகும் காரியம் ஒருகருகசாவால்
வெளி பட்டுச் சோன்று மெனபத,--இ பற்றுவா னான மணணி
ல்- குயவனாவான் இ௫ரி முதலிய துணைக்சாரணங்களை மண்ணை
கிய மூகற்காரணதஇன்5 னுப்ப்ப வசனினின்றும்,--படமிலல
தாம் - தடை முகலிய காரிபஈக சோன்ரு.த,--கடாதி யெழிற
ரூம் - குடஞ்சால்கரகமுூசலிய காரிய 2 வெளிப்பட்டுத தோ
னு, சலின் ௮வ்வெதிர்மறை முகத்தாது முடம்பாட்டு மூகத்
தானு மறியப்படுமென்பதாம்.
மறைஞானதேசிகர் உரை.
அத 5$வ
மீளவு மவனைநோக்கக் காரணருபமுல் காரி.பரூப
மென் திரண்ளெவென் நணர்த்து£முா.
ஒருபொரு சொருவனின்றி யுளதில தாகுமென்
னின், ஐருபொரு ஞண்டேலின்றாந் தன்மைபின் றின்
றேலுண்டாய், வருதலின் மிலதுகாரிய மூதலுள தாகு
௨௨
சட்டி]
.கவஞான.ச்தியசர். ஈபக்ஷம்,
மெனனிற, கருதுசா கியமுமுண்டாய்.த் தோற்றநூவ்
கருக்சாவாலாம். (௪)
(இ-௭) ஒருபொ ஒரு சக சாவையின்றி பொரு பொரு சூ
ருளொருவ ஸண்டாயு மில்லைபாயும் வருமென்று நீ சொல்
னவினறியுள லில்?
இல தாகுமென
னின்
தர பொரு எப்பொழுத முண்டா யீருக்கத்சச்ச பொ
ஞு டேலினமு
ம தனமையினறு
இனற லு
ண.ர.ப். வருகு
லினறு
இறத காரிப
மூ லஓுளதாகு
டெனனிலய்
கருத காரி.
மூ முணடாய்த
தோறறமுங் ௧
ருச்சாவலா லாம்
இறகு நிசசுவாசோகததரம்.
ருளுண்டாச் லில்லைபாக௧5௧௪ முரைமைபி
ல்லை.பாம
எபபொழு௪ மில்லைபான தெரன நுண்
டாய்ப் பினபுவருவ தமில்லை.
காரிபமானத மழிந த?ூபால் சரண், கர
ரணமான தழிபாமத உடககுமெனஸில்?
நீ சாரணதற்சை யுண்டென் றங்கிகரிச௪
போ?ச சாரிப முண்டாகையினு லினவயிர
ண்டு மொரு கரத்சாவாற் ஜேற்ற முண்டா
மெனறு ௧ர௬தக, எ-று.
(௪)
சிவாக்கேயோகியருரை வருமாறு.
௯ அணக (0) அவவைகவை
ஒருபொரு ரொருவனினதி யுளதில தாருமெனனில் - ஒரு
வஸ் தவானத ஐகதீஸ்வரனை யன்றிச் தானே யுற்டத்தியையு
நாசதசையு மடையுமெனின்;-தருபொரு ஞரூண்டே லின்றார்
க.ரூதுஇரம். ப.இபிலக்சகணம்,.. ௨௩௯
ள்மையின்று - ஸ்வதச்சித்சமாக வுண்டான வஸ். தலுக்கு ௪
மலாராத.--இனறேறுண்டாய் வருலினறு - சாசல்பையடை
யுமாயின மீளடுமுண்டாசமாட்டாத --இல துசாரிப மு.சதுள
சாகுமெனனில் - நீர் காரனருபமாக முதிலுண்டாமென்ற தில்
லை,மூதலே காரி. ப2 யுாசெனின்,--கரதுகாரண முண்டாய்தி
சோற்றமுங் கர்த்சாவாலாம் - விசாரிச் துப்பார்; சாரியமுண்
டெ.னகையின லிகற்சொரு காரணமுமுன்டு, ௮ச்காரணததித்
கரரிப முண்டாவது மொரு கர்த்தாவினாலென நிசன்பொருள்
.... இம்மூன௮ விருதசத்தினாதும புததாக ணால்வருடையம 5
ச்மையுமநுதத து.
இசன விஸ்சாரமூ மறுப்பும் பரபக்ஷத்திற் சொன்னே
மலனலு.சாச.
ஞானப்பிரகாசருரை வருமாறு.
னான்!
மூதற்சகாரணததின் முனனிரகத காரியக சோன்றஅுமென
திர், ௮௮ நிமித்தகாரணனினமித் சானே பிரகிருதியிற் ஜேன்று
மென்று சாங்கயனசொல்ல மறுமத்துணாத த னமுர்,
ஒருபொருள் - காரியம,--ஒருவனின்றி - நிமிச் சசாரணனை
யன்றி --எஇி௰சாகுமென்னின - மூ2ற் சாரணத்திற் ஜேற்றி
யொடுங்குமெனறு நீ சொல்லில், -தருபொருள் - அந்தி மூச்
காரண முற்பலிப்பிசத வஸ்து, உண்டேல் உள்ளதேல்,ஃஇன
ரத னமையினறு - நாசத்திற்குச் சாரணமில்லாமையாள் கிவ
பெர்றிருககு5 தானே;--இனல் - நாசமானால் உண்டாய்
வருதஜின்று - நிமிச்ச மிம்லாமையால் காரணருபமாமிரூப்ப5
ன்றிச் சாரிய ரூபமாய்ச் சோற்றுவதிற்லை,--முதலுளசாகூம் -
முத்தா ரண முள்ள பொருளாகும் இலது காரியம் - இற்
௩௪0 சிவஞானடித்தியார் சுபகூம்,
ரொன்றுஜ் காரியம், [சிப்பியித் ன்றும் வெள்ளிபோல ஆ
பாசமாய் ௮௪த்தியமாம்,]--என்னில் - என்று$சொல்லில்,௮.ு
அசச்தியமனறு; ௧௬2 காரியமு முண்டாய்த் தோற்றமுக்
கர்தீதாவாலாம் - குற்றமற்ற பிரத