கந்தர் அலங்காரம் – Kanthar Alangāram
அருணகிரி நாதர் – Arunagiri nāthar
காப்பு (விநாயகர்)
அடலரு ணைத்திருக் கோபுரத் தேயந்த வாயிலுக்கு
வடவரு கிற்சென்று கண்டுகொண் டேன்வரு வார்தலையிற்
தடப டெனப்படு குட்டுடன் சர்க்கரை மொக்கியகைக்
கடதட கும்பக் களிற்றுக் கிளைய களிற்றினையே.
kAppu – adal aruNai (VinAyagar)
adal aruNaith thirrukkOburaththE andha vAyilukku
vada arugil sendRu kaNdukoNdEn varuvAr thalaiyil
thadapada enappadu kuttudan sarkkarai mokkiyagaik
kadathada kumbak kaLitRukku iLaiya kaLitRinaiyE.
On reaching the northern entrance to the gOpuram of the ThiruvaNNAmalai-temple [which is reputed to confer mukthi, or salvation, on devotees at the very moment they think about it], I had the sacred vision of ThirumurugapperumAn, Who is younger to ThiruvinAyagapperumAn, who is endowed with the face of an elephant as well as the three-fold-power of volition-action and wisdom and the frontal globes of broad forehead, and who with his trunk sumptuously partakes of various offerings of food such as sugar from the devotees, who on arrival [at the southern entrance to the gOpuram] cuff on both sides of their foreheads with their closed fists [as a mark of seeking the Lord’s gracious forgiveness].
பாடல் 1
பேற்றைத் தவஞ்சற்று மில்லாத வென்னைப்ர பஞ்சமென்னும்
சேற்றைக் கழிய வழிவிட்ட வா! செஞ் சடாடவிமேல்
ஆற்றைப் பணியை யிதழியைத் தும்பையை யம்புலியின்
கீற்றைப் புனைந்த பெருமான் குமாரன் க்ருபாகரனே.
Song 1
pEtRaith thavam satRum illAdha ennaip pirabanjam ennum
sEtRaik kazhiya vazhivittavA! sem sadA adavimEl
AtRaip paNiyai idhazhiyai thumbaiyai ambuliyin
keetRaip punaindha perumAn kumAran kirubAgaranE.
O’ Lord KumarA, I have no merit of having done any little penance whatsoever; [nevertheless] You have so kindly shown me the true path to forsake this illusory world of dirty mud. You are [not only] ThirumurugapperumAn, the beloved Son of SivaperumAn, who wears on his thick crimson-coloured-matted-hair the river GangA, the serpent, the kondrai-and-tumbai-flowers and the crescent moon; You are also indeed KirubAgaran [Lord of Compassion].
பாடல் 2
அழித்துப் பிறக்கவொட்டா அயில் வேலன் கவியையன்பால்
எழுத்துப் பிழையறக் கற்கின்றி லீரெரி மூண்டதென்ன
விழித்துப் புகையெழப் பொங்குவெங் கூற்றன் விடுங்கயிற்றாற்
கழுத்திற் சுருக்கிட் டிழுக்குமன் றோகவி கற்கின்றதே.
Song 2
azhiththup piRakkavottA ayil vElan kaviyai anbAl
ezhuththuppizhai aRak kaRkindRileer eri mUNdadhu enna
vizhiththup pugai ezhap pongku vem kUtRin vidum kayitRAl
kazhuththil surukkittu izhukkum andRO kavi kaRkinRadhE.
You are not learning (or reciting) now with ardent devotion, but without any spelling errors, the sacred Thiruppugazh – songs in praise of ThirumurugapperumAn, who has the sharp lance (vEl) to annihilate the results of your past deeds and grant you the state of blissful mukthi, so that you shall not be ever reborn in this world. Could you learn (or recite) the Thiruppugazh-songs on that day when the cruel Yaman (personification of ‘death’) rolls his eyes as if spewing up fire, snarls with smoke and swings the noose of death, places it around your neck and tightens the knot?
பாடல் 3
தேரணி யிட்டுப் புரமெரித் தான்மகன் செங்கையில்வேற்
கூரணி யிட்டணு வாகிக் கிரெளஞ்சங் குலைந்தரக்கர்
நேரணி யிட்டு வளைந்த கடக நெளிந்தது சூர்ப்
பேரணி கெட்டது தேவந்த்ர லோகம் பிழைத்ததுவே.
Song 3
thEr aNi ittu puram eriththAn magan sem kaiyil vEl
kUr aNi ittu aNuvAgik kirounjam kulaindhu arakkar
nEr aNi ittu vaLaindha kadagam neLindhadhu sUrp
pEr aNi kettadhu dhEvEndhira lOgam pizhaiththadhuvE.
SivaperumAn led the adorned chariot against the thiripuram (the three¬fold fortresses of ‘arrogance-illusion-and-karmic deeds’) and burned them down (merely by his vision); the sharp lance held in the fair hand of his Divine Son, ThirumurugapperumAn, pierced the krauncha-hill and reduced it to pieces; the demonic-army, at first marching in straight formation but later switching to circular formation, fled in disarray; the huge main army of SUrapanman was also annihilated. Thus the celestials’ abode of AmarAvadhi was liberated from the demons.
பாடல் 4
ஓரவொட் டாரொன்றை யுன்னவொட் டார்மல ரிட்டுனதாள்
சேரவொட் டாரைவர் செய்வதென் யான்சென்று தேவருய்யச்
சோரநிட் டூரனைச் சூரனைக் காருடல் சோரிகக்கக்
கூரகட்டாரியிட் டோரிமைப் போதினிற் கொன்றவனே.
Song 4
Ora ottAr, ondRai unna ottAr, malar ittu unadhu thAL
sEra ottAr aiyvar; seivadhu en yAn? sendRu dhEvar uiyyach
chOra nittUranai sUranai kAr udal sOri kakkak
kUra kattAri ittu Or imaip pOdhinil kondRavanE!
Those five [sense-organs] will not allow me to consider the greatness of Your Sacred Feet; nor will they allow me to contemplate You as the One Supreme Being; nor will they allow me to reach Your lotus-flower-like feet by offering the oblation of fragrant flowers. What am I to do? In order to save the celestials, You hurled the sharp lance against the stealthy and cruel SUran to cause the blood to flow from his dark body and annihilated him in an instant!
பாடல் 5
திருந்தப் புவனங்க ளீன்றபொற் பாவை திருமுலைப்பால்
அருந்திச் சரவணப் பூந்தொட்டி லேறி யறுவர்கொங்கை
விரும்பிக் கடலழக் குன்றழச் சூரழ விம்மியழுங்
குருந்தைக் குறிஞ்சிக் கிழவனென் றோதுங் குவலயமே.
Song 5
thirundha am buvanangkaL eendRa poRtpAvai thirumulaippAl
arundhich charavaNap pUndhottil ERi aRuvar kongkai
virumbik kadal azhak kundRu azhach chUr azha vimmi azhung
kurundhaik kuRinjik kizhavan endRu Odhum kuvalayamE.
The Infant-Lord, ThirumurugapperumAn, after suckling the milk of wisdom of the sacred breasts of His divine mother [UmAdhEvi] of golden complexion, who is indeed the Mother of all the beautiful worlds of the Universe, climbed on to the lotus-flower-cradle on the SaravaNa-pool and wished to suckle the breasts of His six foster-mothers [born of the KArthigai – asterism]; [just then] the sea [wherein the demons were hiding] cried, the krauncha-hill cried, and the demon SUran cried, too [apparently because they had the premonition of their impending
annihilation by the lance of the Infant-Lord]. The world acclaims the Infant-Lord, who sobbed for more milk, as the Lord of the Realm of Kurinchi!
பாடல் 6
பெரும்பைம் புனத்தினுட் சிற்றேனல் காக்கின்ற பேதை கொங்கை
விரும்பும் குமரனை மெய்யன்பி னான்மெல்ல மெல்லவுள்ள
அரும்புந் தனிப்பர மானந்தத் தித்தித் தறிந்தவன்றே
கரும்புந் துவர்த்துச் செந்தேனும் புளித்தறக் கைத்ததுவே.
Song 6
perum paim punaththinuL siRu Enal kAkkindRa pEdhai kongkai
virumbum kumaranai mei anbinAl mellamella uLLa
arumbum thani parama Anandham thiththiththu aRindha andRE
karumbum thuvarththu sem thEnum puLiththu aRak kaiththadhuvE.
When, with true love, I began to think little by little of ThirumurugapperumAn, who is fond of VaLLi-ammai [who is indeed the personification of soul], watching over a small patch of millet in a vast greenish millet-field, I partook of the unique eternal bliss that arose from such a thought, and when I realized how eternally sweet it was, the usually sweet sugar-cane tasted astringent and the good honey tasted sour and very bitter.
பாடல் 7
சளத்திற் பிணிபட் டசட்டு க்ரியைக்குட் டவிக்குமென்றன்
உளத்திற் ப்ரமத்தைத் தவிர்ப்பா யவுண ருரத்துதிரக்
குளத்திற் குதித்துக் குளித்துக் களித்துக் குடித்துவெற்றிக்
களத்திற் செருக்கிக் கழுதாட வேல்தொட்ட காவலனே.
Song 7
saLaththil piNipattu asattuk kiriyaikkuL thavikkum endRan
uLaththil piramaththaith thavirppAi; avuNar uraththu udhirak
kuLaththil kudhiththuk kuLiththuk kaLiththuk kudiththu vetRik
kaLaththil serukkik kazhudhAda vEl thotta kAvalanE!
O’ Lord, I am now in deep anguish being tied down by the ropes of suffering as the direct result of my past deeds in the field of various foolish activities; please grant me the grace of removing the delusion of my mind! O’ Lord-Protector of the world, Who hurled the lance at the demons, spilling a pool of blood into which the goblins jumped, bathed, merrily drank up the blood, and danced with pride in the victorious battlefield!
பாடல் 8
ஒளியில் விளைந்த வுயர்ஞான பூதரத் துச்சியின்மேல்
அளியில் விளைந்ததொ ராநந்தத் தேனை அநாதியிலே
வெளியில் விளைந்த வெறும்பாழைப் பெற்ற வெறுந்தனியைத்
தெளிய விளம்பிய வா! முக மாறுடைத் தேசிகனே.
Song 8
oLiyil viLaindha uyar njAna pUdharaththu uchchiyin mEl
aLiyil viLaindhadhu Or Anandhath thEnai anAdhiyilE
veLiyil viLaindha veRum pAzhaip petRa veRum thaniyaith
theLiya viLambiyavA! mugam ARudaith dhEsiganE!
O’ Lord ARumugam [Six-Faces-in-One], You are the ONE, Who, with compassion, expounded to me the way to realize the the absolute spiritual state of Being-Alone, [the state of Being Non-Existent, bereft of the influence of sense-organs] in the open boundless space; It is the unique Auspicious Bliss [SivAnandham] which arose from the Great Effulgence of Your Grace at the summit of Real-Wisdom (Mey-jnAnam) in the most ancient undeterminable primordial time.
பாடல் 9
தேனென்று பாகென்றுவமிக் கொணாமொழித் தெய்வ வள்ளி
கோனன் றெனக்குப தேசித்த தொன்றுண்டு கூறவற்றோ
வானன்று காலன்று தீயன்று நீரன்று மண்ணுமன்று
தானன்று நானன் றசரீரி யன்று சரீரியன்றே.
Song 9
thEn endRu pAgu endRu uvamikka oNA mozhith dheivavaLLi
kOn andRu enakku ubadhEsiththadhu ondRu uNdu kURavandRO
vAn andRu, kAl andRu, thee andRu, neer andRu, maNNum andRu,
thAn andRu, nAn andRu, asareeri andRu, sareeri andRE.
Neither honey, nor the treacle of sugar-candy can be [an adequate]
simile for the sweet speech of the divine maiden VaLLi-ammai. There is one Real Truth, which Her divine Lord ThirumurugapperumAn graciously expounded to me. If I were to say what it is, it concerns neither the sky, nor the wind, nor the fire, nor the water, nor the earth, nor Himself, nor myself, nor any formless being, nor any being with a form. [It is ONE, that is NONE OTHER, because it is beyond everything else].
பாடல் 10
சொல்லுகைக் கில்லையென் றெல்லாமிழந்து சும்மா விருக்கும்
எல்லையுட் செல்ல எனைவிட்ட வாஇகல் வேலனல்ல
கொல்லியைச் சேர்க்கின்ற சொல்லியைக் கல்வரைக் கொவ்வைச் செவ்வாய்
வல்லியைப் புல்கின்ற மால்வரைத் தோளண்ணல் வல்லபமே.
Song 10
sollugaikku illai endRu ellAm izhandhu summA irukkum
ellaiyuL sella enai vittavA igal vElan nalla
kolliyaich sErkkindRa solliyaik kalvaraik kovvaich sevvAi
valliyaip pulgindRa mAlvaraith thOL aNNal vallabanE.
O’ Lord, You have so graciously sent me into frontier of the indescribable state of quietude [bereft of everything including mind and speech]. You are the Lord of warring lance and rock-like shoulders, embracing VaLLi-ammai of the hills; her speech is like the sweet kolli-musical-tune, and her lips are like the reddish kovai-fruit.
பாடல் 11
குசைநெகி ழாவெற்றி வேலோ னவுணர் குடர்குழம்பக்
கசையிடு வாசி விசை கொண்ட வாகனப் பீலியின்கொத்
தசைபடு கால்பட் டசைந்தது மேரு அடியிடவெண்
டிசைவரை தூள்பட்ட அத்தூளின் வாரி திடர்பட்டதே
Song 11
kusai negizhA vetRi vElOn avuNar kudar kuzhambak
kasaiyidu vAsi visaikoNda vAganap peeliyin koththu
asaipadu kAlpattu asaindhadhu mEru adiyil eN-
thisaivarai thULpatta aththULin vAri thidarpattadhu.
ThirumurugapperumAn with the victorious lance tightly held the bridle and rode His vehicle of peacock at a speed very much faster than a horse which was urged on with the lash of a whip, so that the entrails of the demons ruffled. The fierce blowing of wind, caused by the moving of the cluster of peacock’s tail-feathers, made the great MahAmEru-mountain shake; and as the peacock took a few steps, the hills in all the eight directions of the world were reduced to dust, and because of the dust, the sea became a high-ground.
பாடல் 12
படைபட்ட வேலவன் பால்வந்த வாகைப் பதாகையென்னுந்
தடைபட்ட சேவல் சிறகடிக் கொள்ளச் சலதிகிழிந்
துடைபட்ட தண்ட கடாக முதிர்ந்த துடுபடலம்
இடைபட்ட குன்றமு மாமேரு வெற்பு மிடிபட்டவே
Song 12
padaipatta vElavanpAl vandha vAgaip pathAgai ennum
thadaipatta sEval siRagadikkoLLach chalathi kizhindhu
udaipattadhu aNda kadAgam udhirndhadhu udupadalam
idaipatta kundRamum mAmEru veRppum idipattavE.
The rooster (cockerel) came to the lance-bearing
ThirumurugapperumAn, and the Lord humbled the mighty bird, which henceforth became a devotee as well as an emblem on the flag proclaiming the Lord’s victory. The rooster beat its wings so forcefully that the sea was torn asunder and cracked; the roofs of the universe shook and dropped; the clusters of stars in the sky were destabilized; the hills in between and the great MahAmEru-mountain were battered and pulverized.
பாடல் 13
ஒருவரைப் பங்கி லுடையாள் குமார னுடைமணிசேர்
திருவரைக் கிண்கிணி யோசை படத்திடுக் கிட்டரக்கர்
வெருவரத் திக்குச் செவிடுபட் டெட்டுவெற் புங்கனகப்
பருவரைக் குன்று மதிர்ந்தன தேவர் பயங்கெட்டதே.
Song 13
oruvaraip pangkil udaiyAL kumAranudai maNisEr
thruvaraik kiNkiNi Osaipadath thidukkittu arakkar
veruvarath thikkuch chevidupattu ettu veRppum kanagap
paruvaraik kundRam adhirndhana dhEvar bayam kettathE.
Goddess UmAdhEvi has the unique Lord SivaperumAn on her right side, and her divine Son is ThirumurugapperumAn. The moment the tinkling bells of jeweled-KiNkiNi around the pretty waist of the Infant-Lord sounded, the demons were startled and they were afraid and trembled; those, who were dwelling in all the eight directions of the world became deaf; the legendary eight hills surrounding the circular continents, as well as the great golden mountain of MahAmEru, moved from their base, and shook; and the celestials’ fear of the demons also perished.
பாடல் 14
குப்பாச வாழ்க்கையுட் கூத்தாடு மைவரிற் கொட்படைந்த
இப்பாச நெஞ்சனை யீடேற்று வாயிரு நான்குவெற்பும்
அப்பாதி யாழ்விழ மேருங் குலுங்கவிண் ணாருமுய்யச்
சப்பாணி கொட்டிய கையா றிரண்டுடைச் சண்முகனே.
Song 14
kuppAsa vAzhkkaiyuL kUththAdum aiyavaril kotpu
adaindha ippAsa nenjanai eedEtRuvAi irunAngku veRppum
appAdhiyAi vizha mErum kulungka viNNArum uiyyach
chappANikottiyakai ARuiraNdu udaich saNmuganE.
O’ Lord, please grant me Your compassionate grace of liberating me from my mind’s deceptive swirling, caused by the five-sense-organs, which are gleefully dancing by saying that this illusory life on earth is an eternal one. You are the Lord of Six Faces with twelve Sacred Hands that clapped with open palms when, as a result of Your victorious attack against the demons, the legendary eight hills were split open into two equal halves, and the stability of the MahAmEru-mountain was disturbed and the great mountain quivered; the celestials were rescued from their imprisonment.
பாடல் 15
தாவடி யோட்டு மயிலிலுந் தேவர் தலையிலுமென்
பாவடி யேட்டிலும் பட்டதன் றோபடி மாவலிபால்
மூவடி கேட்டன்று மூதண்ட கூட முகடுமுட்டச்
சேவடி நீட்டும் பெருமான் மருகன்றன் சிற்றடியே.
Song 15
thAvadi Ottu mayilum dhEvar thalaiyilum en
pA adi Ettilum pattadhu andRO? padi mAvalipAl
mU adi kEttu andRu mUdhuaNdam kUda mugadumuttach
chEvadi neettum perumAn marugan than sitRadiyE.
ThirumurugapperumAn’s Sacred Feet touched His vehicle of peacock in the course of journey across the Universe, as well as the heads of the celestials paying homage to the Lord, and the palm-leaf manuscripts containing the sacred hymns composed by me in praise of the Lord under His inspiration. Aren’t they the same little feet of ThirumurugapperumAn, the nephew of Lord ThirumAl, who, after obtaining three feet of earth as a gift from the emperor MahAbali, took the trivikrama (‘three strides’) stretching His crimson feet across the three worlds and butting the roof of the Universe?
பாடல் 16
தடுங்கோள் மனத்தை விடுங்கோள் வெகுளியைத் தானமென்றும்
இடுங்கோ ளிருந்த படியிருங் கோளெழு பாருமுய்யக்
கொடுங்கோபச் சூருடன் குன்றந் திறக்கத் தொளைக்கவை வேல்
விடுங்கோ னருள்வந்து தானே யுமக்கு வெளிப்படுமே.
Song 16
thadungkOL manaththai vidungkOL veguLiyaith dhAnam endRum
idungkOL irundhapadi irungkOL ezhu pArum uiyyak
kodum kObach sUrudan kundRam thiRakkath thoLaikka vaivEl
vidum kOn aruLvandhu thAnE umakku veLippadumE.
Please stop your mind from following the paths of the five sense-organs; forsake the emotion of anger completely; keep giving alms/gifts to the poor always; be quiet in the same position as you are with no speech or movement. [If these rules are observed] you would be automatically conferred with the sacred grace of the unique Lord ThirumurugapperumAn, who hurled the sharp lance to pierce and split both the cruelly angry SUrapanman and the krauncha-hill and reduced them to dust, and saved the seven worlds from their tyranny.
பாடல் 17
வேதா கமசித்ர வேலா யுதன் வெட்சி பூத்ததண்டைப்
பாதார விந்தம் அரணாக அல்லும் பகலுமில்லாச்
சூதான தற்ற வெளிக்கே யொளித்துச்சும் மாவிருக்கப்
போதா யினிமன மேதெரி யாதொரு பூதர்க்குமே.
Song 17
vEdha Agama chithra vElAyudhan vetchipUththa thaNdaip
pAdha aravindham araN Aga allum pagalum illAch
sUdhAnadhu atRa veLikkE oLiththuch summAirukkap
pOdhAi ini manamE theriyAdha oru bUdharukkumE.
O’ mind, please come along at least now to have as your Protector the garlands-of-vetchi-flowers-and-the-anklets-of-tandai-adorned-red-lotus-flower-like-Sacred-Feet of ThirumurugapperumAn, whose beautiful lance is praised by the scriptures of the VEdAs and the AgamAs, so that you may proceed to the outer space, bereft of night and day, forgetfulness or remembrance or deception, and remain hidden there in the state of quietude with no speech or motion, this rightful path being unknown to anyone else.
பாடல் 18
வையிற் கதிர்வடி வேலோனை வாழ்த்தி வறிஞர்க்கென்றும்
நொய்யிற் பிளவள வேனும் பகிர்மின்க ணுங்கட்கிங்ஙன்
வெய்யிற் கொதுங்க வுதவா உடம்பின் வெறுநிழல்போற்
கையிற் பொருளு முதவாது காணுங் கடைவழிக்கே.
Song 18
vaiyin kadhir vadivElOnai vAzhththi vaRinjarkku endRum
noiyyin piLavu aLavEnum pagirmingkaL nungkatku ingan
veiyyiRku odhungka udhavA udambin veRunizhalpOl
kaiyil poruLum udhavAdhu kANum kadaivazhikkE.
Please do praise and pay homage to ThirumurugapperumAn, who is endowed with the sharp, shiny and beautiful lance; and share half of your food with the poor even if it happens to be of only broken-rice. Please do realize too that, like your body’s useless shadow, which does not help you to take shelter in hot sun in this world, the wealth in your hand will not be of any help to show the final way to your departing soul at the time of death.
பாடல் 19
சொன்ன கிரெளஞ்ச கிரியூ டுருவத் தொளைத்தவைவேல்
மன்ன கடம்பின் மலர்மாலை மார்பமெள னத்தையுற்று
நின்னை யுணர்ந்துணர்ந் தெல்லா மொருங்கிய நிர்குணம் பூண்
டென்னை மறந்திருந் தேனிறந் தேவிட்ட திவ்வுடம்பே.
Song 19
sonna kirounjagiri Uduruva thoLaiththa vai vEl
manna kadambin malarmAlai mArba, mounaththai utRu
ninnai uNarndhu uNarndhu ellAm orungkiya nirkkuNampUNdu
ennai maRandhu irundhEn iRandhEvittadhu ivvudambE.
O’ Lord ThirumurugapperumAn, You hold the sharp lance, which penetrated and pierced through the golden krauncha-hill, and Your chest is adorned with garlands made of fragrant kadampu-flowers. On reaching [the frontier of spiritual wisdom, namely, maunam] the state of mute-quietude, I became aware of Your sacred Presence again and again, and on attaining the state of nirguNA, bereft all the result of past deeds, the three guNAs [sattva, rajas, tamas] and the self-awareness of my soul, I remained stable [in total consciousness of Yourself], while my mortal body had perished completely.
பாடல் 20
கோழிக் கொடிய னடிபணி யாமற் குவலத்தே
வாழக் கருது மதியிலி காளுங்கள் வல்வினைநோய்
ஊழிற் பெருவலி யுண்ணவொட்டாது உங்களத்தமெல்லாம்
ஆழப் புதைத்துவைத் தால்வருமோ நும் மடிப்பிறகே.
Song 20
kOzhikkodiyan adipaNiyAmal kuvalayaththE
vAzhak karudhum madhiyilikAL ungkaL valvinainOi
Uzhin peruvali uNNa ottAdhu ungkaL aththam ellAm
Azhappudhaiththu vaiththAl varumO num adip piRakkE?
O’ fools, you think that you could live in this world without worshipping the Sacred Feet of ThirumurugapperumAn, who has the flag of rooster [sEval]; the great might of the affliction arising from the past deeds will not allow you to enjoy your wealth. Would all the wealth, which is buried in a deep pit under the earth, follow your footsteps [at the time when your soul leaves the body?]
பாடல் 21
மரணப்ர மாத நமக்கில்லை யாமென்றும் வாய்த்ததுணை
கிரணக் கலாபியும் வேலுமுண் டேகிண் கிணிமுகுள
சரணப்ர தாப சசிதேவி மங்கல்ய தந்துரக்ஷா
பரணக்ரு பாகர ஞானா கரசுர பாஸ்கரனே.
Song 21
maraNa pramAdham namakku illai Am endRum
kiraNakkalAbiyum vElum uNdE; kiNkiNi muguLa
saraNa pradhAba, sasidhEvi mangkalya thandhuraksha
AbaraNa kirubAgara, njAnAgara, sura bAskaranE.
O’ Lord, there is no danger of death to those of us who are Your devotees. [Because] Your vehicle of peacock and Your lance are our companions of protection. You are the Hero, whose Sacred Feet are adorned with the tinkling kiNkiNi! You have graciously helped to protect the sacred wedding-string of IndrA’s spouse, SasidEvi. You are indeed KirubAgaran [‘Abode of Compassion’], JnAnAgaran [the Abode of jnAnam [‘Wisdom’], and the divine sun!
பாடல் 22
மொய்தா ரணிகுழல் வள்ளியை வேட்டவன் முத்தமிழால்
வைதா ரையுமங்கு வாழவைப் போன்வெய்ய வாரணம்போற்
கைதா னிருப துடையான் தலைப்பத்துங் கத்தரிக்க
எய்தான் மருகன் உமையாள் பயந்த இலஞ்சியமே.
Song 22
moi dhAr aNi kuzhal vaLLiyai vEttavan, muththamizhAl
vaidhAraiyum angku vAzhavaippOn, veiya vAraNam pOl
kaidhAn irubadhu udaiyAn thalai paththum kaththarikka
eiydhAn marugan, umaiyAL bayandha ilanjiyamE.
O’ Lord SaravaNa, You are married to VaLLi-ammai, whose hair is adorned with garlands of flowers, over which the bees are humming. You are so kind as to graciously grant pleasant livelihood there-and-then even to those who heap abuse in the classical three-fold [literary-
musical-and-dramatic] Tamil-language. You are the divine nephew of ThirumAl, who [as Sri RAmA] released His shaft to sever the ten-heads of the mad-elephant-like tyrant RAvaNA of twenty-arms. You are the divine offspring of Goddess UmAdhEvi.
பாடல் 23
தெய்வத் திருமலைச் செங்கோட்டில் வாழுஞ் செழுஞ்சுடரே
வைவைத்த வேற்படை வானவ னேமற வேனுனைநான்
ஐவர்க் கிடம்பெறக் காலிரண் டோட்டி யதிலிரண்டு
கைவைத்த வீடு குலையுமுன்னே வந்து காத்தருளே.
Song 23
dheivath thirumalaich chengkOttil vAzhum sezhum sudarE
vai vaiththa vERtpadai vAnavanE maRavEn unai nAn
aiyvarkku idampeRa kAl iraNdu Otti adhil iraNdu
kaivaiththa veedu kulaiyum munnE vandhu kAththaruLE.
O’ Lord, who abides on the divinely-blessed and beautiful hill at ThiruchchengkOdu, where You are graciously shedding the effulgence of light conferring prosperity. You are the God with the sharp lance. I shall never forget Your presence. Please be gracious enough to appear before me, and protect me before this body of mine with two legs and hands, built like a home for the five sense-organs, dissolves.
பாடல் 24
கின்னங் குறித்தடி யேன்செவி நீயன்று கேட்கச்சொன்ன
குன்னங் குறிச்சி வெளியாக்கி விட்டது கோடுகுழல்
சின்னங் குறிக்க குறிஞ்சிக் கிழவர் சிறுமிதனை
முன்னங் குறிச்சியிற் சென்றுகல் யாண முயன்றவனே.
Song 24
kinnam kuRiththu adiyEn sevi nee andRu kEtkachchonna
kunnam kuRichchi veLiyAkkivittadhu kOdukuzhal
sinnam kuRikkak kuRinjik kizhavar siRumidhanai
munnam kuRichchiyil sendRu kalyANam muyandRavanE.
O’ Lord, the secret spiritual truth, which You graciously whispered into my ear on that day in order to remove my suffering, has absorbed me by turning me into an arena of pure open space above the hill of meyjnAnam [‘True Wisdom’] at Thiru-arulUr. You are the Lord who came in the ancient time to the kurichchi-village of the hunters’ realm of Kurinchi to the musical accompaniment of symbolic and sacred instruments such as trumpet, flute and tambourine-like drum and attempted to wed the hunters’ beloved daughter VaLLi-ammai.
பாடல் 25
தண்டா யுதமுந் திரிசூல மும்விழத் தாக்கியுன்னைத்
திண்டாட வெட்டி விழவிடு வேன்செந்தில் வேலுனக்குத்
தொண்டா கியவென் னவிரோத ஞானச் சுடர்வடிவாள்
கண்டா யடாவந்த காவந்து பார்சற்றென் கைக்கெட்டவே.
Song 25
thaNdAyudhamum thirisUlamum vizhath thAkki unnaith
thiNdAda vetti vizhaviduvEn sendhil vElanukkuth
thoNdAgiya en ‘avirOdha njAnachchudar vadivAL’
kaNdAyadA andhagA? vandhupAr satRu en kaikku ettavE!
Hey, andhagA (‘death’), I shall cut you asunder and make you suffer and fall with no more power by smashing your club and trident to pieces. I am a slavish devotee of ThirumurugapperumAn Who has His sacred abode at ThiruchchendhUr. Did you see that I possess a shiny and sharp sword of wisdom which knows of no enemy? Do come and see a bit of it if you can reach as far as my hand!
பாடல் 26
நீலச் சிகண்டியி லேறும் பிரானெந்த நேரத்திலுங்
கோலக் குறத்தி யுடன்வரு வான்குரு நாதன்சொன்ன
சீலத்தை மெள்ளத் தெளிந்தறி வார்சிவ யோகிகளே
காலத்தை வென்றிருப்பார், மரிப் பார்வெறுங் கர்மிகளே.
Song 26
neelach chigaNdiyil ERum pirAn endha nEraththilum
kOlak kuRaththiyudan varuvAn gurunAdhan sonna
seelaththai meLLath theLindhu aRivAr sivayOgigaLE
kAlaththai vendRu iruppAr; marippAr veRum karmigaLE.
ThirumurugapperumAn, who rides the blue-feathered peacock, will certainly come and manifest Himself with beautiful VaLLi-ammai at any time [to confer His gracious blessings upon His devotees]. It is those Siva-yOgis who contemplate and gradually comprehend the essential import of the Real Truth expounded by my Lord and Guru ThirumurugapperumAn, will triumph over and transcend Time and attain the state of eternity, while the ordinary karma-yOgis will be subject to Time and will perish.
பாடல் 27
ஓலையுந் தூதருங் கண்டுதிண் டாட லொழித்தெனக்குக்
காலையு மாலையு முன்னிற்கு மேகந்த வேள்மருங்கிற்
சேலையுங் கட்டிய சீராவுங் கையிற் சிவந்தசெச்சை
மாலையுஞ் சேவற் பதாகையுந் தோகையும் வாகையுமே.
Song 27
Olaiyum thUdharum kaNdu thiNdAdal ozhiththu enakkuk
kAlaiyum mAlaiyum munniRkkumE kandhavEL marungkil
sElaiyum kattiya seerAvum kaiyil sivandha sechchai
mAlaiyum sEval pathAgaiyum thOgaiyum vAgaiyumE.
[As a devotee of ThirumurugapperumAn] I am not at all perturbed either by the message, sent by Yaman [death] or his messenger, because for my sake the Lord graciously manifests Himself before me every morning and evening, wearing the heroic girdle with a small curved scimitar [sword], the garland of red vetchi-blossoms over His shoulders, together with the flag of rooster [sEval], the vehicle of peacock, and garlands of victory.
பாடல் 28
வேலே விளங்குகை யான்செய்ய தாளினில் வீழ்ந்திறைஞ்சி
மாலே கொளவிங்ஙன் காண்பதல் லான்மன வாக்குச்செய
லாலே யடைதற் கரிதா யருவுரு வாகியொன்று
போலே யிருக்கும் பொருளையெவ் வாறு புகல்வதுவே.
Song 28
vElE viLangkum kaiyAn seiya thALinil veezhndhu iRainji
mAlE koLa inggan kANbadhu allAl manam vAkkuch seya-
lAlE adaidhaRkku aridhAi aru uruvAgi ondRu
pOlE irukkum poruLai evvARu pugalvadhuvE?
The only way of having a sacred vision of the world’s Supreme Being in this world is to fall at the sacred crimson feet of ThirumurugapperumAn, who manifests Himself with the lance being prominent in His sacred hand, and worship Him with love. It is impossible to reach the Lord by means of one’s mind, speech, or deed. How else can one describe the Supreme Being of the world who is formless, yet assumes form, nevertheless remains the same with no difference?
பாடல் 29
கடத்திற் குறத்தி பிரானரு ளாற்கலங் காதசித்தத்
திடத்திற் புணையென யான்கடந் தேன்சித்ர மாதரல்குற்
படத்திற் கழுத்திற் பழுத்தசெவ் வாயிற் பணையிலுந்தித்
தடத்திற் றனத்திற் கிடக்கும்வெங் காம சமுத்திரமே.
Song 29.
kadaththil kuRaththi pirAn aruLAl kalangkAdha siththam
thidaththin punai ena yAn kadandhEn sithramAdhar alkul
padaththil kahuththil pazhuththa sevvAyil paNaiyil undhith
thadaththil thanaththil kidakkum vem kAma samuththiramE.
By the grace of ThirumurugapperumAn, the Lord of hunters’ maiden VaLLi-ammai, who lives in the realm of Kurinchi, I crossed over the hot and cruel sea of lust arising from infatuation with beautiful women’s hips, neck, red lips, bamboo-like shoulders, navel and breasts by holding on to the firmness of my unperturbed mind as a raft.
பாடல் 30
பாலென் பதுமொழி பஞ்சென் பதுபதம் பாவையற்கண்
சேலென்ப தாகத் திரிகின்ற நீசெந்தி லோன்றிருக்கை
வேலென் கிலைகொற்ற மயூர மென்கிலை வெட்சித்தண்டைக்
காலென் கிலைமன மேயெங்ங னேமுத்தி காண்பதுவே.
Song 30
pAl enbadhu mozhi, panju enbadhu padham, pAvaiyar kaN
sEl enbadhu Agath thirigindRa nee sendhilOn thirukkai
vEl enkilai kotRa mayUram enkilai vetchith thaNdaik
kAl enkilai manamE engganE muththi kANbadhuvE?
O’ mind, you wander around with the delusion that women’s speech is as sweet as milk, their feet are soft as cottonwool, and their eyes are like the shape of carp-fish. [However] you do not speak of the lance which is prominent in the Sacred Hand of ThirumurugapperumAn of ThiruchchendhUr, nor of the Lord’s victorious peacock, nor of the vetchi-blossoms, and the tandai-anklet adorning the Lord’s Sacred Feet. [So] how are you then going to attain ‘mukthi’ [liberation]?
பாடல் 31
பொக்கக் குடிலிற் புகுதா வகைபுண்ட ரீகத்தினுஞ்
செக்கச் சிவந்த கழல்வீடு தந்தருள் சிந்துவெந்து
கொக்குத் தறிபட் டெறிபட் டுதிரங் குமுகுமெனக்
கக்கக் கிரியுரு வக்கதிர் வேல்தொட்ட காவலனே.
Song 31
pokkak kudilil pugudhA vagai puNdareegaththinum
sekkach chivandha kazhal veeduthandhu aruL; sindhu vendhu
kokkuth thaRipattu eRipattu udhiram kumumu enak
kakkak giri uruvak kadhirvEl thotta kAvalanE.
O’ Lord, please grant me the grace of attaining liberation by reaching Your Sacred Feet which are more reddish than the lotus-flower, so that I shall not re-enter this hut which is my false illusory body. O’ Lord, when the demon SUrapanman assumed the guise of a mango-tree after the sea, wherein he was hiding, had become too hot to bear, You hurled Your glittering lance to penetrate the demon as well as the krauncha-hill and split the demon’s body into two halves, which were thrown away, causing thereby the shedding a great deal of gushing blood.
பாடல் 32
கிளைத்துப் புறப்பட்ட சூர்மார் புடன்கிரி யூடுருவத்
தொளைத்துப் புறப்பட்ட வேற்கந்த னேதுறந் தோருளத்தை
வளைத்துப் பிடித்துப் பதைக்கப் பதைக்க வதைக்குங் கண்ணார்க்
கிளைத்துத் தவிக்கின்ற என்னை யெந்நாள்வந் திரட்சிப்பையே.
Song 32
kiLaththup puRappatta sUr mArbudan giri Uduruvath
thoLaiththup puRappatta vEl kandhanE, thuRandhOr uLaththai
vaLaiththup pidiththup padhaikkap padhaikka vadhaikkum
kaNNArkku
iLaiththuth thavikkindRa ennai ennAL vandhu iratchippaiyO?
O’ Lord KandhA, You have the lance which pierced and penetrated through the chest of the demon SUrapanman in the guise of a tree with branches and also the krauncha-hill; when will You graciously come and protect me, for I am very much perturbed after being rendered weak by women, whose eyes encircle and torment even ascetics to the extent that they quiver with anguish?
பாடல் 33
முடியாப் பிறவிக் கடலிற் புகார்முழு துங்கெடுக்கு
மிடியாற் படியில் விதனப் படார்வெற்றி வேற்பெருமாள்
அடியார்க்கு நல்ல பெருமாள் அவுணர் குலமடங்கப்
பொடியாக் கியபெரு மாள்திரு நாமம் புகல்பவரே
Song 33
mudiyAp piRavik kadalil pugAr, muzhudhum kedukkum
midiyAl padiyil vidhanappadAr, vetRivEl perumAL
adiyArkku nalla perumAL avuNar kulam adangkap
podiyAkkiya perumAL thirunAmam pugalbavarE.
They will not drown in the great uncrossable sea-of-birth-death-and-rebirth; nor will they suffer in this world from the debilitating disease of poverty, [if only] they recite the sacred name of ThirumurugapperumAn of victorious lance; He is the Lord, who confers beneficial goodness on those who worship Him, and He is the Lord who annihilated the clan of demons to dust.
பாடல் 34
பொட்டாக வெற்பைப் பொருதகந்தா தப்பிப் போனதொன்றற்
கெட்டாத ஞான கலைதரு வாயிருங் காமவிடாய்ப்
பட்டா ருயிரைத் திருகிப் பருகிப் பசிதணிக்குங்
கட்டாரி வேல்விழி யார்வலைக் கேமனங் கட்டுண்டதே.
Song 34
pottu Aga veRppaip porudha kandhA, thappip pOnadhu ondRaRku
ettAdha njAnakalai tharuvAi; irum kAma vidAip
pattAr uyiraith thirugip parugip pasithaNikkum
kattAri vElvizhiyAr valaikkE manam kattuNdathE.
O’ Lord KandhA, You warred against the krauncha-hill and made it a thoroughfare. Please grant me the art of gaining Real Knowledge, which escaped from me, but cannot reach anyone else except one, who has sincere love for You. O’ Lord, my mind has been caught and bound by the net of women’s sword-and-lance-like eyes, which, in order to satisfy their hunger, twist and drink up the lives of those men, who have the
பாடல் 35
பத்தித் துறையிழிந் தாநந்த வாரி படிவதினால்
புத்தித் தரங்கந் தெளிவதென் றோபொங்கு வெங்குருதி
மெத்திக் குதிகொள்ள வெஞ்சூ ரனைவிட்ட சுட்டியிலே
குத்தித் தரங்கொண் டமரா வதிகொண்ட கொற்றவனே.
Song 35
paththith thuRai izhindhu AnandhavAri padivadhinAl
buththith tharangkam theLivadhu endRO? pongku vem kurudhi
meththik kuthikoLLa vem sUranai vitta suttiyilE
kuththith tharamkoNdu amarAvadhi koNda kotRavanE.
O’ Lord, when will be the time I shall attain clarity from the wave-like-movements, affecting my intellect as the result of going down the stairway of bhakti and dipping in the ocean of bliss? O’ Lord, You are the King, who hurled the lance at SUrapanman’s krauncha-hill, causing [the wave-like] rising-flow-of-hot-demonic-blood to dance merrily, and thus saved the celestials’ heavenly abode of AmarAvadhi from the demons.
பாடல் 36
சுழித்தோடு மாற்றிற் பெருக்கானது செல்வந் துன்ப மின்பங்
கழித்தோடு கின்றதெக் காலநெஞ்சே கரிக் கோட்டு முத்தைக்
கொழித்தோடு காவிரிச் செங்கோட னென்கிலை குன்றமெட்டுங்
கிழித்தோடு வேலென் கிலையெங்ங னேமுத்தி கிட்டுவதே.
Song 36
suzhiththu Odum AtRil perukku Anadhu selvam thunbam inbam
kazhiththu OdukindRadhu ekkAlam nenjE? karikkOttu mutthaik
kozhiththu Odum kAvirich chengkOdan enkilai; kundRam ettum
kizhiththu Odum vEl enkilai; engganE muththi kittuvathE?
O’ mind, when will be the time you will go swiftly without being attached to anything after forsaking completely the sorrows and pleasures arising from wealth, which is similar to the flood-waters whirling in circles? You do not praise the Lord as One who abides in ThiruchchengkOdu, surrounded by the KAvEri river, which casts ashore pearls from elephants’ ivory-tusks; nor do you praise the Lord’s lance as that which pierced and penetrated the [legendary] eight mountains [encircling the eight continents]. How will you then attain salvation?
பாடல் 37
கண்டுண்ட சொல்லியர் மெல்லியர் காமக் கலவிக்கள்ளை
மொண்டுண் டயர்கினும் வேன்மற வேன்முது கூளித்திரள்
டுண்டுண் டுடுடுடு டூடூ டுடுடுடு டுண்டுடுண்டு
டிண்டிண் டெனக்கொட்டி யாடவெஞ் சூர்க்கொன்ற ராவுத்தனே
Song 37
kaNdu uNda solliyar melliyar kAmakkalavik kaLLai
moNdu uNdu ayarkinum vEl maRavEn mudhu kULith thiraL
duNduN dudududu dUdU dudududu duNdu duNdu
diNdiN denak kotti Ada vem sUrk kondRa rAvuththanE.
Even if I were to be overcome by the stupor of delusion caused by the delirium of indulging in excessive toddy-like-lusty-union with women of sugar-candy-like-sweet-words and tenderness, O’ Lord-Saviour, I shall never forget Your lance with which You graciously killed the cruel demon SUrapanman, whereupon a group of aged goblins danced to the beating of tom-toms to the tune of ‘duNduN dudududu
பாடல் 38
நாளென் செயும்வினை தானென் செயுமெனை நாடிவந்த
கோளென் செயுங்கொடுங் கூற்றென் செயுங்கும ரேசரிரு
தாளுஞ் சிலம்புஞ் சதங்கையும் தண்டையுஞ் சண்முகமுந்
தோளுங் கடம்பு மெனக்குமுன் னேவந்து தோன்றிடினே.
Song 38
nAL en seiyum? vinaidhAn en seiyum? enai nAdi vandha
kOL en seiyum? kodum kUtRu en seiyum? kumarEsar iru
thALum silambum sadhangkaiyum thaNdaiyum saNmugamum
thOLum kadambum enakku munnE vandhu thOndRidinE.
What can the days do to me? What can the results of my past deeds do to me? What can the planet looking for me, do to me? What can the cruel messenger of death do to me? ThirumurugapperumAn’s two Sacred Feet, adorned with silambu-anklets, strings of tinkling bells, tandai-anklets, and the Lord’s Six Sacred Faces and Twelve-Shoulders, adorned with garlands of kadambu-flowers, graciously appear before me.
பாடல் 39
உதித்தாங் குழல்வதுஞ் சாவதுந் தீர்த்தெனை யுன்னி லொன்றா
விதித்தாண் டருள்தருங் காலமுண் டோவெற்பு நட்டுரக
பதித்தாம்பு வாங்கிநின் றம்பரம் பம்பரம் பட்டுழல
மதித்தான் திருமரு காமயி லேறிய மாணிக்கமே.
Song 39
udhiththu Angku uzhalvadhum sAvadhum theerththu enai unnil ondRA
vidhiththu ANdu aruLtharum kAlam uNdO veRppu nattu uraga
padhith thAmbu vAngki nindRu ambaram pambaram pattu uzhala
mathiththAn thirumarugA mayil ERiya mANikkamE.
O’ Lord, will there be a time when You will kindly grant me the grace of redeeming me from the revolving cycle of birth-death-and-rebirth, so that my soul may be united indivisibly with Your Supreme Self? O’ Lord, You are the nephew of Lord ThirumAl, who churned the primordial ocean of milk for nectar of immortality with the Manthara-mountain erected as the churning-rod and the serpent-king VAsugi as the churning rope, revolving like a fast-spinning-top. You are the Gem of Ruby riding the peacock.
பாடல் 40
சேல்பட் டழிந்தது செந்தூர் வயற்பொழில் தேங்கடம்பின்
மால்பட் டழிந்தது பூங்கொடி யார்மனம் மாமயிலோன்
வேல்பட் டழிந்தது வேலையுஞ் சூரனும் வெற்புமவன்
கால்பட் டழிந்ததிங் கென்றலை மேலயன் கையெழுத்தே.
Song 40
sEl pattu azhindhadhu sendhUr vayal pozhil thEm kadambin
mAl pattu azhindhadhu pUngkodiyAr manam mA mayilOn
vEl pattu azhindhadhu vElaiyum sUranum veRppum avan
kAl pattu azhindhadhu ingku en thalaimEl ayan kaiyezhuththE.
The paddy-fields of ThiruchchendhUr were ruined by the jumping of carp-fish in them. The young tendril-like minds of women were ruined by their desire for the fragrant kadambu-flowers in the grove. The sea as well as SUrapanman and the krauncha-hill were annihilated by the lance of ThirumurugapperumAn, riding the great peacock as His vehicle. BrahmA’s handwritten-words [of fate] were undone by the Sacred Feet of ThirumurugapperumAn graciously touching my head.
பாடல் 41
பாலே யனைய மொழியார்த மின்பத்தைப் பற்றியென்றும்
மாலே கொண்டுய்யும் வகையறி யேன்மலர்த் தாள்தருவாய்
காலே மிகவுண்டு காலே யிலாத கணபணத்தின்
மேலே துயில்கொள்ளு மாலோன் மருகசெவ் வேலவனே.
Song 41
pAlE anaiya mozhiyArdham inbaththaippatRi endRum
mAlE koNdu uiyyum vagai aRiyEn malarththAL tharuvAi
kAlE miga uNdu kAlE ilAdha kaNabaNaththin
mElE thuyilkoLLum mAlOn maruga sev vElavanE.
O’ Lord, I have not learnt the way of redemption by forsaking the perpetual delusion arising from the desire for the physical pleasure of women whose speech is as sweet as milk. [Therefore] Please grant me Your lotus-flower-like Sacred Feet, O’ Lord, You are the nephew of Lord ThirumAl, who is in all-knowing-slumber on the coils of the primordial serpent of AdhisEshan, who is a cluster of snake-hoods with no legs, and who only partakes of lots of wind as food; and You are the bearer of the reddish lance.
பாடல் 42
நிணங்காட்டுங் கொட்டிலை விட்டொரு வீடெய்தி நிற்கநிற்குங்
குணங்காட்டி யாண்ட குருதே சிகனங் குறச்சிறுமான்
பணங்காட்டு மல்குற் குருகுங் குமரன் பதாம்புயத்தை
வணங்காத் தலைவந்தி தெங்கே யெனக்கிங்ஙன் வாய்த்ததுவே.
Song 42
niNam kAttum kottilaivittu oru veedu eiydhi niRkka niRkkum
guNam kAtti ANda gurudhEsigan am kuRach siRumAn
paNam kAttu alkuRkku urugum kumaran padha ambuyaththai
vaNangkAththalai vandhu idhuengkE enakku inggan vAiththadhuvE?
O’ Lord, You are the Divine Preceptor, who graciously accepted me as a devotee, and showed me the way of attaining unique and eternal salvation after forsaking the cattle-shed-like body of much flesh and fat. [I wonder] How did I ever obtain a head, which does not bow at the lotus-flower-like Sacred Feet of the Lord, Who pines for the young pretty fawn-like maiden VaLLi-ammai of the kuravar-clan?
பாடல் 43
கவியாற் கடலடைத் தோன்மரு கோனைக் கணபணக்கட்
செவியாற் பணியணி கோமான் மகனைத் திறலரக்கர்
புவியார்ப் பெழத்தொட்ட போர்வேன் முருகனைப் போற்றியன்பாற்
குவியாக் கரங்கள்வந் தெங்கே யெனக்கிங்ஙன் கூடியவே.
Song 43
kaviyAl kadal adaiththOn marugOnaik kaNapaNak kat-
cheviyAl paNi aNi kOmAn maganaith thiRal arakkar
puvi Arppu ezhath thotta pOrvEn muruganaippOtRi anbAl
kuviyAk karangkaL vandhu engkE enakku inggan kUdiyavE.
O’ Lord, You are the nephew of Lord ThirumAl, who [as Sri RAmA] had the causeway built across the sea [to LankA] with the help of simian warriors; You are the Divine Son of Lord SivaperumAn, who is adorned with a serpent with a cluster of hoods as heads; You are the Lord who hurled the war-worthy lance against the mighty demons causing them to scream with fear with a great roaring noise in all the worlds. How did I ever get these hands of mine, which do not join together to make obeisance, and worship Lord ThirumurugapperumAn with love?
பாடல் 44
தோலாற் சுவர்வைத்து நாலாறு காலிற் சுமத்தியிரு
காலா லெழுப்பி வளைமுது கோட்டிக்கைந் நாற்றிநரம்
பாலார்க்கை யிட்டுத் தசைகொண்டு மேய்ந்த அகம்பிரிந்தால்
வேலாற் கிரிதொளைத் தோனிரு தாளன்றி வேறில்லையே.
Song 44
thOlAl suvar vaiththu nAlARu kAlil sumaththi iru
kAlAl ezhuppi vaLaimudhugu Otti kainAtRi naram
bAl Arkkai ittu thasaikoNdu mEindha agampirindhAl
vElAl giri thoLaiththOn iruthALandRi vERillaiyE.
The walls [of the body] are raised by means of skin, supported by ten kinds of winds; they are erected on two legs as pillars; a curved back¬bone is formed with two hands hanging, tied with sinews and enclosed by muscle. When the soul leaves such a home, there is no other refuge except the twin Sacred Feet of Lord, Who pierced through the krauncha-hill with His lance.
பாடல் 45
ஒருபூ தருமறி யாத்தனி வீட்டி லுரையுணர்வற்
றிருபூத வீட்டி லிராமலென் றான்னிரு கோட்டொருகைப்
பொருபூ தரமுரித் தேகாச மிட்ட புராந்தகற்குக்
குரு பூத வேலவ னிட்டூர சூர குலாந்தகனே.
Song 45
oru bUdharum aRiyAth thani veettil urai uNarvu atRa
iru bUdha veettil irAmal’ endRAn irukOttu orukaip
poru bUdharam uriththu EgAsam itta purAndhAgaRkkuk
guru, bUdhavElavan nittUra sUra kula andhaganE.
‘Instead of living in the body made of the five-elements of nature, you ought to dwell in the unique and silent abode of the space, bereft of speech and memory, of which no other mortal-being knows,’ so taught me the Lord, who was the preceptor to Lord SivaperumAn, who wore as a shawl the hide, stripped off the hill-like-war-elephant of two tusks and one trunk, and who burnt down the three fortresses. He is also the Lord with the lance who annihilated the clan of the unjust demon SUrapanman.
பாடல் 46
நீயான ஞான விநோதந் தனையென்று நீயருள்வாய்
சேயான வேற்கந்த னேசெந்தி லாய்சித்ர மாதரல்குற்
றோயா வுருகிப் பருகிப் பெருகித் துவளுமிந்த
மாயா விநோத மநோதுக்க மானது மாய்வதற்கே.
Song 46
nee Ana njAna vinOdham thanai endRu nee aruLvAi
sEi Ana vEl kandhanE sendhilAi sithra mAdhar alkul
thOyA urugip parugip perugith thuvaLum indha
mAyA vinOdha manO thukkamAnadhu mAivadhaRkkE?
O’ Infant-Lord KandhA with the lance, abiding at ThiruchchendhUr, when will You graciously grant me the blissful state of being united indissolubly with You, so that my mental agony, arising from the illusory game of being immersed in thinking about the body of beautiful women, excessively lusting and pining away for them, will be completely wiped out?
பாடல் 47
பத்தித் திருமுக மாறுடன் பன்னிரு தோள்களுமாய்த்
தித்தித் திருக்கு மமுதுகண் டேன்செயன் மாண்டடங்கப்
புத்திக் கமலத் துருகிப் பெருகிப் புவனமெற்றித்
தத்திக் கரைபுர ளும்பர மாநந்த சாகரத்தே.
Song 47
paththith thirumugam ARudan panniru thOLgaLumAith
thiththiththu irukkum amudhu kaNdEn seyal mANdu adangkap
budhdhik kamalaththu urugip perugip buvanam etRith
thaththik karaipuraLum parama Anandha sAgaraththE.
When the soul’s past deeds were subdued and no more, I saw the sacred vision of the row of six beautiful faces and twelve shoulders of ThirumurugapperumAn in the shore-less ocean of Supreme Bliss as the eternally sweet nectar that arose in the lotus-flower-like-intellect, transcending the shores of all the worlds.
பாடல் 48
புத்தியை வாங்கிநின் பாதாம் புயத்திற் புகட்டியன்பாய்
முத்தியை வாங்க அறிகின்றி லேன்முது சூர்நடுங்கச்
சத்தியை வாங்கத் தரமோ குவடு தவிடுபடக்
குத்திய காங்கேய னேவினை யேற்கென் குறித்தனையே.
Song 48
buththiyai vAngki nin pAdha ambuyaththil pugatti anbAi
muththiyai vAngka aRigindRilEn mudhu sUr nadungkach
saththiyai vAngkath tharamO kuvadu thavidupadak
kuththiya kAngkEyanE vinaiyEnukku en kuRiththanaiyE?
O’ Lord, I did not know how to direct my intellect to Your lotus-flower¬like-feet to attain salvation with love, so as to prevent my mind from traversing the paths of evil, and suffer the consequences. Am I capable of hurling the powerful lance at the aged SUrapanman of cruel deeds to make him shiver with fear? You are the Son of GangA, and You pierced the krauncha-hill and reduced it to dust. What do You have in Your sacred mind as to what I, a bearer of the results of past deeds, should do?
பாடல் 49
சூரிற் கிரியிற் கதிர்வே லெறிந்தவன் தொண்டர்குழாஞ்
சாரிற் கதியன்றி வேறிலை காண் தண்டு தாவடிபோய்த்
தேரிற் கரியிற் பரியிற் றிரிபவர் செல்வமெல்லாம்
நீரிற் பொறியென் றறியாத பாவி நெடுநெஞ்சமே.
Song 49
sUril giriyil kadhir vEl eRindhavan thoNdarkuzhAm
sArin gathi andRi vERilai kAN thaNdu thAvadi pOith
thEril kariyil pariyil thiribavar selvam ellAm
neeril poRi endRu aRiyAdha pAvi nedu nenjamE.
O’ mind, there is no other refuge anywhere for you except joining the group of devotees of ThirumurugapperumAn, who [in order to save all beings from tyranny] graciously hurled the shining lance at SUrapanman and the krauncha-hill. You have not realized that the entire wealth [of a king], who journeys around riding on chariot, elephant and horse while leading his army, is just like writing on the surface of water, O’ mind, who has been a sinner for a long time!
பாடல் 50
படிக்குந் திருப்புகழ் போற்றுவன் கூற்றுவன் பாசத்தினாற்
பிடிக்கும் பொழுதுவந் தஞ்லென் பாய்பெரும் பாம்பினின்று
நடிக்கும் பிரான்மரு காகொடுஞ் சூர னடுங்கவெற்பை
இடிக்குங் கலாபத் தனிமயி லேறு மிராவுத்தனே.
Song 50
padikkum thiruppugazh pOtRuvan; kUtRuvan pAsaththinAl
pidikkumpozhudhu vandhu ‘anjal’ enbAi, perumpAmbil nindRu
nadikkum pirAn marugA, kodum sUran nadunga veRppai
idikkum kalAbath thanimayil ERum irAvuththanE.
O’ Lord, I am a devotee, who always recites Your sacred praise
fervently. [Therefore] at the time when the messenger of death throws the noose around my neck to catch hold of my life, please do come and say ‘Do not be afraid!’ and kindly accept me as Your devotee. You are the nephew of Lord ThirumAl, who dances on the hood of the great serpent [KAlingan]! O’ Warrior-Lord, You are riding the unique peacock with great tail-feathers that shattered the krauncha-hill with such force as to make the demon SUrapanman shiver.
பாடல் 51
மலையாறு கூறெழ வேல்வாங்கி னானை வணங்கியன்பின்
நிலையான மாதவஞ் செய்குமி னோநும்மை நேடிவருந்
தொலையா வழிக்குப் பொதிசோறு முற்ற துணையுங்கண்டீர்
இலையா யினும்வெந்த தேதா யினும்பகிர்ந் தேற்றவர்க்கே.
Song 51
malai ARu kURu ezha vElvAngkinAnai vaNangki anbin
nilaiyAna mAthavam seigumin nummai nEdivarum
tholaiyA vazhikkup pothisORum utRathuNaiyum kaNdeer
ilaiyAyinum vendhadhu EdhAyinum pagirndhu EtRavarkkE.
Lord ThirumurugapperumAn hurled the lance to split the krauncha-hill, and make a passage through the hill. While worshipping the Lord with love, you’d better do the eternal penance of being charitable to others; You will realize that the result of such charity will be, indeed, the right kind of help, like a packet of cooked-rice, along the never-ending road of [last-journey], which will be looking for you; Even if it is only a meal of vegetables or any boiled-food, you’d better share it with others in need.
பாடல் 52
சிகராத்ரி கூறிட்ட வேலுஞ்செஞ் சேவலுஞ் செந்தமிழாற்
பகரார்வமீ பணி பாசசங் க்ராம பணாமகுட
நிகராட் சமபட்ச பட்சி துரங்க ந்ருபகுமரா
குகராட் சசபட்ச விட்சோப தீர குணதுங்கனே.
Song 52
sigara athri kURu itta vElum sem sEvalum senthamizhAl
pagar Arvam ee paNi pAsa sangkrAma paNA maguda
nigarAtcham patcha patchi thurangka nruba kumarA
guga rAtchasa patcha vitchOba theera kuNathungkanE.
O’ Lord, please grant me the wish to praise Your lance, which split the krauncha-hill with towers, and Your reddish rooster-flag with songs of classical Tamil language. You have the horse-like peacock with wings of feathers, which can reduce the noose-and-war-like-serpent’s hoods to dust. O’ Lord, You are our Divine King; You are Kumaran; You are abiding in caves of hills [hearts of devotees]; You bear hatred against the demons; You are the most daring one; and You have the pure characteristic of being gracious to Your devotees.
பாடல் 53
வேடிச்சி கொங்கை விரும்புங் குமரனை மெய்யன்பினாற்
பாடிக் கசிந்துள்ள போதே கொடாதவர் பாதகத்தாற்
தேடிப் புதைத்துத் திருட்டிற் கொடுத்துத் திகைத்திளைத்து
வாடிக் கிலேசித்து வாழ்நாளை வீணுக்கு மாய்ப்பவரே.
Song 53
vEdichchi kongkai virumbum kumaranai mei anbinAl
pAdik kasindhu uLLapOthE kodAdhavar padhagaththAl
thEdippudhaiththuth thiruttil koduththuth thigaiththu iLaiththu
vAdik kilEsiththu vAzhnALai veeNukku mAippavarE.
Those people who tenderly sing and praise ThirumurugapperumAn, Who is fond of the hunter’s daughter VaLLi-ammai, with sincere love, [but] do not give alms/gifts to poor people while still having wealth, and instead hoard their ill-gotten wealth under the earth, lose it to the thieves, and taken aback by the loss of their wealth, become weak in body and mind, and suffer, are merely ruining their lifetime in vain.
பாடல் 54
சாகைக்கு மீண்டு பிறக்கைக்கு மன்றித் தளர்ந்தவர்க்கொன்
றீகைக் கெனைவிதித் தாயிலை யேயிலங் காபுரிக்குப்
போகைக்கு நீவழி காட்டென்று போய்க்கடல் தீக்கொளுந்த
வாகைச் சிலைவளைத் தோன்மரு காமயில் வாகனனே.
Song 54
sAgaikkum meeNdu piRakkaikkum andRi thaLarndhavarkku ondRu
eegaikku enai vidhiththAi illaiyE! ‘ilangkAburikkup
pOgaikku nee vazhi kAttu’ endRu pOikkadal theekkoLundha
vAgaichchilai vaLaiththOn marugA mayilvAgananE.
O’ Lord, You have not ordained me to help the poor poverty-stricken people with alms/gifts instead of just dying and being repeatedly born in this world! You are the divine nephew of Lord ThirumAl, who as Sri RAmA told the sea to show the way to the city of LankA, and went on to set it ablaze with fire by bending the victorious bow of kOthandam and You have the peacock as Your vehicle.
பாடல் 55
ஆங்கா ரமுமடங் காரொடுங் கார்பர மாநந்தத்தே
தேங்கார் நினைப்பு மறப்பு மறார்தினைப் போதளவும்
ஓங்காரத் துள்ளொளிக் குள்ளே முருக னுருவங்கண்டு
தூங்கார் தொழும்பு செய்யா ரென்செய் வார்யம தூதருக்கே.
Song 55
AngkAramum adangkAr odungkAr parama AnandhaththE
thEngkAr ninaippu maRappum aRAr thinaippOdhu aLavum
OngkAraththu uL oLikku uLLE murugan uruvam kaNdu
thUngkAr thozhumbu seiyAr en seivAr yamthUdharukkE?
Those, who do not forsake the egoism of ‘I’ and ‘Mine’, and those, who do not subdue the influence of their sense-organs, will not ever partake of the eternal joy; nor will they abide in the state of samAdhi [‘beatitude’], bereft of both memory and oblivion; nor will they have even for a moment the sacred vision of ThirumurugapperumAn in the effulgence of light of OmkAra [PraNava] so as to rest in the slumber of blissfulness, bereft of all action and speech; nor will they be of any service to others. What will they do when death’s messenger comes?
பாடல் 56
கிழியும் படியடற் குன்றெறிந் தோன்கவி கேட்டுருகி
இழியுங் கவிகற் றிடாதிருப் பீரெரி வாய்நரகக்
குழியுந் துயரும் விடாய்ப்படக் கூற்றுவனுார்க் குச்செல்லும்
வழியுந் துயரும் பகரீர் பகரீர் மறந்தவர்க்கே.
Song 56
kizhiyumbadi adal kundRu eRindhOn kavi kEttu urugi
izhiyum kavi katRidAdhu iruppeer; erivAi naragak
kuzhiyum thuyarum vidAiyppadak kUtRuvan Urkkuch sellum
vazhiyum thuyarum pagareer pagareer maRandhavarkkE.
You’d better listen to the heart-melting sacred songs in praise of ThirumurugapperumAn, who annihilated the mighty krauncha-hill by splitting it with the gracious hurling of the valiant lance, and [at the same time] you’d better also abstain from learning disgraceful songs. You’d better also tell this again and again to those people, who forget their suffering in the fiery pits of hell and during their journey [along the horrid waterless way] to the village of death.
பாடல் 57
பொருபிடி யுங்களி றும்விளை யாடும் புனச்சிறுமான்
தருபிடி காவல சண்முக வாவெனச் சாற்றிநித்தம்
இருபிடி சோறுகொண் டிட்டுண் டிருவிளை யோமிறந்தால்
ஒருபிடி சாம்பருங் காணாது மாய உடம்பிதுவே.
Song 57
poru pidiyum kaLiRum viLaiyAdum punachchiRumAn
tharu pidi kAval saNmugavA enach sAtRi niththam
irupidi sORu koNdu ittu uNdu iruvinaiyOm iRandhAl
orupidi sAmbarung kANadhu mAya udambu idhuvE.
O’ mind, after you pay homage to the Lord of Six-Faces [SaNmugam], who is the beloved spouse of female-tusker-like VaLLi-ammai, begotten by the small deer of millet-field, where war worthy female and male elephants are playing together, and then give at least a handful of cooked-rice to the poor asking for alms and [then] you eat the rest. We are bound by the results of our good-and-bad-deeds, and our body is of such an illusory one that, when we die, it perishes without even amounting to a handful of ash
பாடல் 58
நெற்றாப் பசுங்கதிர்ச் செவ்வேனல் காக்கின்ற நீலவள்ளி
முற்றாத் தனத்திற் கினிய பிரானிக்கு முல்லையுடன்
பற்றாக்கை யும்வெந்து சங்க்ராம வேளும் படவிழியாற்
செற்றார்க் கினியவன் தேவந்த்ர லோக சிகாமணியே.
Song 58
netRAp pasungkadhir sev Enal kAkkindRa neelavaLLi
mutRAththanaththiRkku iniya pirAn ikku mullaiyudan
patRAkkaiyum vendhu sangkrAma vELum padavizhiyAl
setRArkku iniyAn dhEvEndhiralOga sigAmaNiyE.
VaLLi-ammai of bluish complexion and eternally young breasts, who guards over the field of unripened greenish millet-crops, is the beloved spouse of ThirumurugapperumAn, who is the beloved Son of SivaperumAn, who destroyed Manmathan [Cupid], who was armed with a bow made of sugar-cane and a quiver of arrows of jasmine flowers, by reducing him to ashes with His fiery eye on the forehead. ThirumurugapperumAn, is, indeed, the the Crown-Jewel of the celestial
world.
பாடல் 59
பொங்கார வேலையில் வேலைவிட் டோனருள் போலுதவ
எங்கா யினும்வரு மேற்பவர்க் கிட்ட திடாமல்வைத்த
வங்கா ரமுமுங்கள் சிங்கார வீடு மடந்தையருஞ்
சங்காத மோகெடு வீருயிர் போமத் தனிவழிக்கே.
Song 59
pongku Ara vElaiyil vElai vittOn aruLpOl udhava
engku Ayinum varum ERppavarkku ittadhu idAmal vaiththa
vangkAramum ungkaL singkAra veedum madandhaiyarum
sangkAdhamO, keduveer, uyirpOm aththanivazhikkE?
Like the gracious deed of ThirumurugapperumAn, who hurled the lance at the roaring ocean [thereby annihilating the demons who had hidden therein] the results of giving alms to the poor will surely be of help to you. However, if you are not charitable to those, who seek alms from you at any place, will your gold, fine house and women be of any help to your soul going along the lonely way [after death]?
பாடல் 60
சிந்திக் கிலேனின்று சேவிக் கிலேன்றண்டைச் சிற்றடியை
வந்திக் கிலேனொன்றும் வாழ்த்து கிலேன்மயில் வாகனனைச்
சந்திக் கிலேன்பொய்யை நிந்திக்கி லேலுண்மை சாதிக்கிலேன்
புந்திக் கிலேசமுங் காயக் கிலேசமும் போக்குதற்கே.
Song 60
sindhikkilEn nindRu sEvikkilEn thaNdaich sitRadiyai
vandhikkilEn ondRum vAzhththugilEn mayilvAgananaich
sandhikkilEn poiyai nindhikkilEn uNmai sAdhikkilEn
pundhik kilEsamum kAyakkilEsamum pOkkuthaRkkE.
[In order I may get rid of my mental and physical agony], I ought to, but I do not think of [ThirumurugapperumAn], nor do I pay homage to the Lord while standing in His sanctuary, nor do I praise the Lord’s little Sacred Feet wearing the tandai-anklet, nor do I praise any one of the Lord’s Greatnesses, nor do I have the sacred vision of the Lord who has the peacock as vehicle, nor do I condemn falsehood; nor do I perform any truthful deed.
பாடல் 61
வரையற் றவுணர் சிரமற்று வாரிதி வற்றச்செற்ற
புரையற்ற வேலவன் போதித் தவா, பஞ்ச பூதமுமற்
றுரையற் றுணர்வற் றுடலற் றுயிரற் றுபாயமற்றுக்
கரையற் றிருளற் றெனதற் றிருக்குமக் காட்சியதே.
Song 61
varai atRu avuNar siram atRu vAridhi vatRach setRa
purai atRa vElavan pOdhiththavA panjabUdhamum atRu urai atRu
uNarvu atRu udalatRu uyiratRu ubAyam atRu
karaiyatRu iruLatRu enadhatRu irukkum akkAtchiyadhE.
The state of beatitude [samAdhi], graciously expounded to me by ThirumurugapperumAn, the bearer of the stainless lance of wisdom, which caused the splitting and annihilation of the krauncha-hill, the rolling down of the demons’ severed-heads, the drying-up of the ocean [wherein the demons had hidden], was bereft of the five-elements of nature as well as speech, feeling, body and soul, expedients, frontiers, the obliterated-darkness of arrogance, and attachment to the various things of the external world.
பாடல் 62
ஆலுக் கணிகலம் வெண்டலை மாலை யகிலமுண்ட
மாலுக் கணிகலந் தண்ணந் துழாய்மயி லேறுமையன்
காலுக் கணிகலம் வானோர் முடியுங் கடம்புங்கையில்
வேலுக் கணிகலம் வேலையுஞ் சூரனும் மேருவுமே.
Song 62
Alukku aNikalam veNthalaimAlai agilam uNda
mAlukku aNikalam thaN am thuzhAi mayilERum aiyan
kAlukku aNikalam vAnOr mudiyum kadambum kaiyil
vElukku aNikalam vElayum sUranum mEruvumE.
Lord SivaperumAn’s ornament is the garland of skulls; the ornament of Lord ThirumAl, who encompassed the world, is the cool and pretty garland of holy basil; the ornaments of the Sacred Feet of ThirumurugapperumAn, riding the peacock, are the jeweled crowns of the celestial-beings and the garlands of kadambu-flowers with which they adorn the Lord’s Sacred Feet; and the ornaments of the lance held by the Lord’s Sacred Hand are the sea, [the demon] SUrapanman, and the MahAmEru-mountain.
பாடல் 63
பாதித் திருவுருப் பச்சென் றவர்க்குத்தன் பாவனையைப்
போதித்த நாதனைப் போர்வேல னைச்சென்று போற்றியுய்யச்
சோதித்த மெய்யன்பு பொய்யோ அழுது தொழுதுருகிச்
சாதித்த புத்திவந் தெங்கே யெனக்கிங்ஙன் சந்தித்ததே.
Song 63
pAdhith thiruvuru pachchendRavarkkuth thanbAvanayaip
bOdhiththa nAdhanaip pOrvElanaich sendRu pOtRi uiyyach
sOdhiththa meiyanbu poiyO? azhudhu thozhudhu urugich
sathitha budhthi vandhu engkE enakku inggan santhiththadhE?
ThirumurugapperumAn, who bears the warring-lance, expounded the PraNava-mantrA to Lord SivaperumAn, the left-half of whose sacred body is of greenish complexion [because of the sacred presence therein of Goddess UmAdhEvi]. Is the tested sincere love, shown by me when praising Lord ThirumurugapperumAn in His sacred presence for my soul’s liberation, a false-one? How did I get the intellect, which proved my sincerity when I wept, and worshipped the Lord with my melting-heart in this place?
பாடல் 64
பட்டிக் கடாவில் வருமந்த காவுனைப் பாரறிய
வெட்டிப் புறங்கண் டலாதுவிடேன் வெய்ய சூரனைப்போய்
முட்டிப் பொருதசெவ் வேற்பெரு மாள்திரு முன்புநின்றேன்
கட்டிப் புறப்பட டாசத்தி வாளென்றன் கையதுவே.
Song 64
pattik kadAvil varum andhagA unaip pAr aRiya
vettip puRamkaNdu alAdhu vidEn veiya sUranaippOi
muttip porudha sev vEl perumAL thirumunbu nindREn
kattip puRappadadA, saththivAL endRan kaiyadhuvE.
O’ death, who comes riding on the male, wily buffalo! I shall not let you go without cutting you asunder, and putting you to flight for the whole world to know. I stood in the holy presence of ThirumurugapperumAn, who with His reddish lance fought against cruelly fierce SUrapanman. You tie up all your weapons and come out. I have in my hand the sword of power.
பாடல் 65
வெட்டுங் கடாமிசைத் தோன்றும் வெங்கூற்றன் விடுங் கயிற்றாற்
கட்டும் பொழுது விடுவிக்க வேண்டுங் கராசலங்கள்
எட்டுங் குலகிரி யெட்டும்விட் டோடவெட் டாதவெளி
மட்டும் புதைய விரிக்குங் கலாப மயூரத்தனே.
Song 65
vettum kadA misaiththOndRi vem kUtRan vidum kayitRAl
kattumbozhudhu viduvikkavENdum kara asalangkaL
ettum kulagiri ettum vittu Oda ettAdha veLi
mattum pudhaiya virikkum kalAba mayUraththanE!
O’ Lord, You must graciously come and protect me when death comes riding the male buffalo with slashing horns, throws his noose and catches hold of me. You are riding the peacock whose feathery-tail spreads and covers the whole outer space of the sky beyond the reach of one’s vision, so much so that the mountain-like elephants with arms at the eight directions of the universe, and the eight legendary mountains of the world have shifted from their respective location.
பாடல் 66
நீர்க் குமிழிக்கு நிகரென்பர் யாக்கைநில் லாதுசெல்வம்
பார்க்கு மிடத்தந்த மின்போலு மென்பர் பசித்துவந்தே
ஏற்கு மவர்க்கிட வென்னினெங் கேனு மெழுந்திருப்பார்
வேற் குமரற் கன்பிலாதவர் ஞான மிகவுநன்றே.
Song 66
neerk kumizhikku nigar enbar yAkkai nillAdhu selvam
pArkkum idaththu andha minpOlum enbar pasiththuvandhE
ERkkum avarkku ida ennin enggEnum ezhundhiruppAr
vEl kumaraRku anbu ilAdhavar njAnam migavum nandRE!
[Learned people say]: ‘This body of ours is like a bubble on water which appears and disappears’; ‘Material wealth does not last for ever; indeed, if you examine it further, it is like a flash of lightning!’ If one were to tell someone, ‘please give something to a hungry person who asks for food’, that someone will quickly rise and leave the place to go elsewhere. The ‘wisdom’ of such people, who have no sincere love for ThirumurugapperumAn, who has the lance, seems to be ‘very good’ [though such ‘wisdom’ is of only a false kind]!
பாடல் 67
பெறுதற் கரிய பிறவியைப் பெற்றுநின் சிற்றடியைக்
குறுகிப் பணிந்து பெறக்கற் றிலேன்மத கும்பகம்பத்
தறுகட் சிறுகட் சங்க்ராம சயில சரசவல்லி
இறுகத் தழுவுங் கடகா சலபன் னிருபுயனே.
Song 67
peRuthaRku ariya piRaviyaip petRum nin siRu adiyaik
kuRugippaNindhu peRak katRilEn madham kumbam kambath
tharukaN siRukaN sangkrAma sayila sarasavalli
iRugath thazhuvum kadaga asala pan iru puyanE.
O’ Lord, even though I have been born as a human being, which is indeed a rare achievement, I have not learnt how to attain liberation by reaching and worshipping Your sacred little feet. You are the Warrior-Lord, riding a rutting, fearless, and moving elephant with frontal globes and slender eyes; and You have rock-like twelve-shoulders, adorned with armlets, which closely embrace the mountain-born-creeper-like-and-playful VaLLi-ammai!
பாடல் 68
சாடுஞ் சமரத் தனிவேன் முருகன் சரணத்திலே
ஓடுங் கருத்தை யிருத்தவல் லார்க்குகம் போய்ச்சகம்போய்ப்
பாடுங் கவுரி பவுரிகொண்டாடப் பசுபதிநின்
றாடும் பொழுது பரமா யிருக்குமதீதத்திலே.
Song 68
sAdum samarath thanivEl murugan saraNaththilE
Odum karuththai iruththavallArkku ugam pOich sagampOi
pAdum kavuri pavurikoNdAdap pasupathi nindRu
Adumbozhudhu paramAi irukkum adheethaththilE.
The mind of one, who is capable of fixing the-always-straying-mind at the Sacred Feet of ThirumurugapperumAn, who has the unique lance which can fight against unrighteous forces and evil deeds and destroy them, will attain eternal greatness even at the end of all the yugAs [great-eras] and at the final moment of the dissolution of the world when the Lord of all souls [Pasupathi] performs [the Cosmic] Dance [thAndavam] of Anandham [‘eternal-bliss’ as NadarAjA] to the admiration and praise of the Goddess UmAdhEvi, who is well-versed in the art of singing.
பாடல் 69
தந்தைக்கு முன்னந் தனிஞான வாளொன்று சாதித்தருள்
கந்தச் சுவாமி யெனைத்தேற் றியபின்னர்க் காலன் வெம்பி
வந்திப் பொழுதென்னை யென்செய்ய லாஞ்சத்தி வாளொன்றினாற்
சிந்தத் துணிப்பன் தணிப்பருங் கோபத்ரி சூலத்தையே.
Song 69
thandhaikku munnam thani njAnavAL ondRu sAdhiththu aruL
kandhasuvAmi enaith thEtRiya pinnark kAlan vembi
vandhu ippozhudhu ennai enseiyalAm sakthivAL ondRinAl
sindhath thuNippan thaNippu arum kOba thirisUlaththaiyE.
If, after Lord KandhachchuvAmi, Who had given a unique sword of Real-Wisdom [and had expounded its significance] to His father SivaperumAn, graciously clarified [that teaching to me], Yaman [death] gets angry. and comes to me thinking what he can do to me at this time. I shall, of course, by means of merely the sword of Power [graciously given by ThirumurugapperumAn], slash into pieces the three-pronged-spear of Yaman, whose anger is hard to pacify.
பாடல் 70
விழிக்குத் துணைதிரு மென்மலர்ப் பாதங்கள் மெய்ம்மைகுன்றா
மொழிக்குத் துணைமுரு காவெனு நாமங்கள் முன்புசெய்த
பழிக்குத் துணையவன் பன்னிரு தோளும் பயந்ததனி
வழிக்குத் துணைவடி வேலுஞ்செங் கோடன் மயூரமுமே.
Song 70
vizhikkuth thuNai thiru menmalarp pAdhangkaL, meimai kundRA
mozhikkuth thuNai murugA enum nAmangkaL, munbuseidha
pazhikkuth thuNai avan panniru thOLum, bayandha thani
vazhikkuth thuNai vadivElum sengkOdan mayUramumE.
ThirumurugapperumAn’s red-lotus-flower-like-sacred-and-tender-feet are the source-of-help-protection-and-guidance to our eyes. The Supreme Lord’s sacred names such as ‘MurugA’ are the source-of-help protection-and-guidance to truthful speech. The Lord’s twelve-shoulders are the source-of-help-protection-and-guidance for us to get rid of the sinfulness of our previous faults. The sharp lance and the peacock of Lord KandhapperumAn abiding at ThiruchchengkOdu are the source-of-help-protection-and-guidance for our journey along lonely and fearsome path.
பாடல் 71
துருத்தி யெனும்படி கும்பித்து வாயுவைச் சுற்றிமுறித்
தருத்தி யுடம்பை யொருக்கிலென் னாஞ்சிவ யோகமென்னுங்
குருத்தை யறிந்து முகமா றுடைக்குரு நாதன் சொன்ன
கருத்தை மனத்தி லிருத்துங்கண் டீர்முத்தி கைகண்டதே.
Song 71
thuruththi enumbadi kumbiththu vAyuvaich sutRi muRiththu
aruththi udambai oRukkil ennAm sivalOgam ennum
kuruththai aRindhu mugam ARu udai gurunAdhan sonna
karuththai manaththil iruththum kaNdeer mukthi kaikaNdathE.
What is the use of suspending the breath and later circulating the same breath as if by bellows [made of leather], and partaking of the air as food, and torturing one’s body? You will find the Bliss of Liberation [mukthi] by knowing the tender shoot of SivayOgA, and emplacing the sacred teaching imparted by ThirumurugapperumAn, the Lord-Preceptor of Six-Faces, in your mind permanently.
பாடல் 72
சேந்தனைக் கந்தனைச் செங்கோட்டு வெற்பனைச் செஞ்சுடர்வேல்
வேந்தனைச் செந்தமிழ் நூல்விரித் தோனை விளங்குவள்ளி
காந்தனைக் கந்தக் கடம்பனைக் கார்மயில் வாகனனைச்
சாந்துணைப் போது மறவா தவர்க்கொரு தாழ்வில்லையே
Song 72
sEndhanaik kandhanaich sengkOttu veRppanaich senchudarvEl
vEndhanaich senthamizhnUl virithOnai viLangku vaLLi
kAndhanaik kandhakkadambanaik kAr mayilvagananaich
sAmthuNaippOdhum maRavAdhavarkku oru thAzhvillaiyE.
Not a single degradation of any kind will befall those who, until the time of death, never forget SEynthan [of reddish complexion], KandhapperumAn, the Lord of sacred hill at ThiruchchengkOdu, the King of reddish flame-like lance, the Lord who is the gracious Patron for the dissemination of classical Tamil literary works, the Beloved Spouse of prominent VaLLi-ammai, the Lord, Who wears the garland of fragrant kadambu-flowers, and Who has as His vehicle the peacock, which is overjoyed on seeing dark rain-bearing clouds.
பாடல் 73
போக்கும் வரவு மிரவும் பகலும் புறம்புமுள்ளும்
வாக்கும் வடிவு முடிவுமில் லாதொன்று வந்துவந்து
தாக்கு மநோலயந் தானே தருமெனைத் தன்வசத்தே
ஆக்கு மறுமுக வாசொல் லொணாதிந்த ஆனந்தமே.
Song 73
pOkkum varavum iravum pagalum puRambum uLLum
vAkkum vadivum mudivum illAdhadhu ondRu vandhuvandhu
thAkkum manOlayamthAnE tharum enaith than vasaththE
Akkum aRumugavA solla oNAdhu indha AnandhamE.
O’ Lord of Six Sacred Faces, indeed it is impossible to describe the unique Bliss, which arises when the Supreme Being, that is bereft of either going or coming, night or day, outside or inside, speech or form or end, comes to me again and again, stands beside me, graciously grants me mind-control and absorbs my soul as a part of its own Supreme Self.
பாடல் 74
அராப்புனை வேணியன் சேயருள் வேண்டு மவிழ்ந்த அன்பாற்
குராப்புனை தண்டையந் தாள்தொழல் வேண்டுங்கொடிய ஐவர்
பராக்கறல் வேண்டும் மனமும் பதைப்பறல் வேண்டு மேன்றால்
இராப்பக லற்ற இடத்தே யிருக்கை யெளிதல்லவே.
Song 74
arAppunai vENiyan sEi aruLvENdum avizhndha anbAl
kurAppunai thaNdai amthAL thozhalvENdum kodiya aiyvar
parAkkaRal vENdum manamum padhaippu aRal vENdum endRAl
irAp palatRa idaththE irukkai eLidhallavE.
ThirumurugapperumAn is the beloved Son of SivaperumAn, whose matted hair wears the serpent. We are in need of ThirumurugapperumAn’s sacred grace. We must worship with blossoming and tender love the Lord’s Sacred Feet which are adorned with garlands of kurA-flower and the tandai-anklet. The playful show of the cruel five sense-organs must cease. The mind also must stop quivering. If these requirements are not fulfilled, then it will not be easy to attain the state of quietude [in the arena of space] where there is no night or day.
பாடல் 75
படிக்கின் றிலைபழ நித்திரு நாமம் படிப்பவர்தாள்
முடிக்கின் றிலைமுரு காவென் கிலைமுசி யாமலிட்டு
மிடிக்கின் றிலைபர மாநந்த மேற்கொள விம்மிவிம்மி
நடிக்கின் றிலைநெஞ்ச மேதஞ்ச மேது நமக்கினியே
Song 75
padikkindRilai pazhanith thirunAmam, padippAr thAL
mudikkindRilai, murugA engilai, musiyAmal ittu
midikkindRilai, paramAnandham mERkkoLa vimmivimmi
nadikkindRilai, nenjamE thanjam Edhu namakku iniyE?
O’ mind, you do not recite the sacred names of ThirumurugapperumAn who abides in Pazhani; you do not pay homage to the sacred feet of devotees, who recite the sacred names of the Lord of Pazhani; you do not call upon the Supreme Being of the world as ‘MurugA’; you do not become a poor person merely by giving food to those who ask for alms so that they will not become weak because of hunger; you do not sob and dance in ecstasy to be blessed with eternal bliss. Where else is the refuge of support for us?
பாடல் 76
கோடாத வேதனுக் கியான்செய்த குற்றமென் குன்றெறிந்த
தாடாள னேதென் தணிகைக் குமரநின் றண்டையந்தாள்
சூடாத சென்னியு நாடாத கண்ணுந் தொழாதகையும்
பாடாத நாவு மெனக்கே தெரிந்து படைத்தனனே.
Song 76
kOdAdha vEdhanukku yAn seidha kutRam en? kundRu eRindha
thAL ALanE then thaNigai kumara nin thaNdai am thAL
sUdAdha senniyum nAdAdha kaNNum thozhAdha kaiyum
pAdAdha nAvum enakkE therindhu padaiththananE.
O’ Lord, what wrong have I committed against BrahmA, who usually carries out his creative task without any crooked blemish? O’ Lord, You have so dexterously hurled the lance to split the krauncha-hill! O’ Lord KumarA, who abides in the sacred centre of ThiruththaNigai [situated] in the southern direction! BrahmA seems to have rather unwittingly created for me a head which does not wear Your tandai-adorned Sacred Feet as an ornament, a pair of eyes, which do not rejoice to look at Your
Sacred Feet, a pair of hands which do not worship Your Sacred Feet, and a tongue, which does not sing the praise of Your Sacred Feet!
பாடல் 77
சேல்வாங்கு கண்ணியர் வண்ணப் பயோதரஞ் சேரஎண்ணி
மால்வாங்கி யேங்கி மயங்காமல் வெள்ளி மலையெனவே
கால்வாங்கி நிற்குங் களிற்றான் கிழத்தி கழுத்திற்கட்டு
நூல்வாங்கி டாதன்று வேல்வாங்கி பூங்கழல் நோக்கு நெஞ்சே.
Song 77
sEl vAngku kaNNiyar vaNNap bayOdharam sEra eNNi
mAl vAngki Engki mayangkAmal veLLimalai enavE
kAlvangki niRkkum kaLitRAn kizhaththi kazhuththil kattu
nUlvAngkidAdhu andRu vElvAngki pUngkazhal nOkku nenjE.
O, mind! Instead of being enchanted after thinking, desiring and longing to embrace the breasts of beautiful women, whose eyes rival the shape of carp-fish, you’d better rejoice by looking at the flower-like Sacred Feet of ThirumurugapperumAn, who hurled the lance against the demons [enemies of IndrA] and prevented them from causing the severing of the sacred wedding-string, worn by the beloved spouse of IndrA, who has as his vehicle the white elephant [AirAvadham] which stands by stretching its leg like the [snowy] silvery mountain [MahAmEru]
பாடல் 78
கூர்கொண்ட வேலனைப் போற்றாம லேற்றங்கொண் டாடுவிர்காள்
போர்கொண்ட கால னுமைக்கொண்டு போமன்று பூண்பனவுந்
தார்கொண்ட மாதரு மாளிகை யும்பணச் சாளிைகையும்
ஆர்கொண்டு போவரை யோகெடு வீர்நும் மறிவின்மையே.
Song 78
kUrkoNda vElanaip pOtRAmal EtRam koNdAduveergaL!
pOrkoNda kAlan umaik koNdupOm andRu pUNbanavum
thArkoNda mAdharum mALigaiyum paNach chAligaiyum
ArkoNdupOvar aiyO keduveer num aRivu inmaiyE.
O’ people, instead of praising ThirumurugapperumAn, Who has the sharp lance, you are celebrating by commending the greatness [of your possessions such as your house, money, ornaments]! Who do you think will bring along the ornaments you are wearing, the women wearing garlands of flowers, your mansion and the bag of money on that day when kAlan – the minister of warring Yaman [death], is taking you? Alas, you are simply ruining yourselves in vain by reason of your own stupidity!
பாடல் 79
பந்தாடு மங்கையர் செங்கயற் பார்வையிற் பட்டுழலுஞ்
சிந்தா குலந்தனைத் தீர்த்தருள் வாய்செய்ய வேல்முருகா
கொந்தார் கடம்பு புடைசூழ் திருத்தணிக் குன்றினிற்குங்
கந்தா இளங்கும ராஅம ராவதி காவலனே.
Song 79
pandhAdu mangkaiyar semkayal pArvaiyil pattu uzhalum
sindha Akulamthanaith theerththu aruLvAi seiyyavEl murugA!
kondhAr kadambu pudaisUzh thiruththaNik kundRil niRkkum
kandhA iLamkumarA amarAvadhi kAvalanE.
O’ Lord MurugA with the righteous lance! Please help me graciously to get rid of my mental anguish, in which I am caught because of the [enticing] looks of the reddish carp-fish-like-eyes of women playing a ball-game. O’ Lord KandhA and ever-youthful KumarA, You are graciously abiding on the hill of ThiruththaNigai, which is surrounded by kadambu-trees, full of clusters of fragrant flowers, and You are the Watchful-Lord of AmarAvadhi [capital-city of the celestial world].
பாடல் 80
மாகத்தை முட்டி வருநெடுங் கூற்றவன்வந் தாலென்முன்னே
தோகைப் புரவியிற் றோன்றிநிற் பாய்சுத்த நித்தமுத்தித்
த்யாகப் பொருப்பைத் த்ரிபுராந் தகனைத் த்ரியம்பகனைப்
பாகத்தில் வைக்கும் பரமகல் யாணிதன் பாலகனே.
Song 80
mAgaththai muttivarrum nedumkUtRan vandhAl en munnE
thOgaip puraviyil thOndRi niRppAi suththa niththamuththith
thiyAgap poruppaith thiribura andhaganai thiriyambaganaip
pAgaththil vaikkum param kalyANi than bAlaganE.
O’ Lord, if the tall sky-butting Yaman [death] comes [at the end of my life], You will come riding on the horse-like-feathery-tailed-peacock, and will stand before me and grant me the grace of protection. You are the beloved Son of the most highly auspicious Goddess UmAdhEvi, who has on Her right side Her beloved spouse Lord SivaperumAn, who is like a great mountain bestowing pure and eternal mukthi [liberation], who burnt down the three-fold-fortresses, and who is triple-eyed.
பாடல் 81
தாரா கணமெனுந் தாய்மார் அறுவர் தருமுலைப்பால்
ஆரா துமைமுலைப் பாலுண்ட பால னரையிற்கட்டுஞ்
சீராவுங் கையிற் சிறுவாளும் வேலுமென் சிந்தையவே
வாரா தகலந்த காவந்த போதுயிர் வாங்குவனே.
Song 81
thArA gaNam enum thAimAr aRuvar tharum mulaippAl
ArAdhu umaimulaippAl uNda bAlan araiyil kattum
seerAvum kaiyil siRuvALum vElum en sindhaiyavE
vArAdhu agal, andhagA, vandhabOdhu uyirvAngkuvanE!
The Infant-Lord ThirumurugapperumAn, not content with suckling the breast-milk of the six [foster] mothers, known as a cluster of asterisms [kArththigai], also suckled the breast-milk of the Goddess UmAdhEvi. The Infant-Lord’s scimitar, worn at the waist, as well as the short sword and the lance in His Sacred Hand abide in my mind. Therefore, O’ Yaman [death], you’d better go away; if you still come, I shall take your life away!
பாடல் 82
தகட்டிற் சிவந்த கடம்பையு நெஞ்சையுந் தாளிணைக்கே
புகட்டிப் பணியப் பணித்தரு ளாய் புண்ட ரீகனண்ட
முகட்டைப் பிளந்து வளர்ந்திந்த்ர லோகத்தை முட்ட வெட்டிப்
பகட்டிற் பொருதிட்ட நிட்டூர சூர பயங்கரனே.
Song 82
thagattil sivandha kadambaiyum nenjaiyum thAL iNaikkE
pugattip paNiyap paNiththu aruLAi puNdareegan aNda
mugattaip piLandhu vaLarndhu indhiralOgaththai muttavettip
pagattil porudhitta nittUra sUrabayangkaranE.
O’ Lord, please grant me the grace of commanding me to pay homage to You by placing the garland of red kadambu-flowers and leaves together with my mind at Your Sacred Feet. You are indeed a great terror to the cruel demon SUrapanman, who fought like a male tusker by splitting the door to the world of Lord BrahmA, seated on the lotus-flower, and went as far as hitting against the IndrA’s celestial world [AmarAvadhi]
பாடல் 83
தேங்கிய அண்டத் திமையோர் சிறைவிடச் சிற்றடிக்கே
பூங்கழல் கட்டும் பெருமாள் கலாபப் புரவிமிசை
தாங்கி நடப்ப முறிந்தது சூரன் தளந்தனிவேல்
வாங்கிய னுப்பிடக் குன்றங்க ளெட்டும் வழிவிட்டவே.
Song 83
thEngkiya aNdaththu imaiyOr siRaividach sitRadikkE
pUngazhal kattum perumAL kalAbap puravimisai
thAngki nadappa muRindhathu sUran thaLam thanivEl
vAngki anuppidak kundRangaL ettum vazhivittavE.
In order to release the celestials from imprisonment, Lord ThirumurugapperumAn had the beautiful heroic anklets tied around His sacred little feet, and the moment the Lord mounted the horse-like feathery-tailed peacock, and took a few strides, the army of the demon SUrapanman cracked, and when the Lord hurled the incomparable lance, the [legendary] eight hills moved aside, and gave way.
பாடல் 84
மைவருங் கண்டத்தர் மைந்தகந் தாவென்று வாழ்த்துமிந்தக்
கைவருந் தொண்டன்றி மற்றறி யேன்கற்ற கல்வியும் போய்ப்
பைவருங் கேளும் பதியுங் கதறப் பழகிநிற்கும்
ஐவருங் கைவிட்டு மெய்விடும் போதுன் னடைக்கலமே.
Song 84
maivarum kaNdaththar maindha ‘kandhA’ endRu vAzhththum indhak
kaivarum thoNdu andRi matRu aRiyEn katRa kalviyum pOip
pai varum kELum padhiyum kadhaRap pazhagi niRkkum
aivarum kaivittu meividumbOdhu un adaikkalamE.
O’ Lord, I do not know any other way of serving You except to praise You as ‘Lord KandhA’, the beloved Son of Lord SivaperumAn of dark-hued-neck [because of swallowing the deadly AlakAla-poison in order to save all beings]. When my learning departs, my sorrowful relatives and village-folk cry aloud, my well-known acquaintances of five- sensory-organs desert me, and my soul also leaves the body, I can only seek refuge in Your Lordship.
பாடல் 85
காட்டிற் குறத்தி பிரான்பதத் தேகருத் தைப்புகட்டின்
வீட்டிற் புகுதன் மிகவெளிதே விழிநாசிவைத்து
மூட்டிக் கபாலமூ லாதார நேரண்ட மூச்சையுள்ளே
ஓட்டிப் பிடித்தெங்கு மோடாமற் சாதிக்கும் யோகிகளே.
Song 85
kAttil kuRaththi pirAn padhaththE karuththaip pugattin
veettil pugudhan miga eLidhE vizhi nAsivaiththu
mUttik kabAla mUlAdhAra nEr aNda mUchchai uLLE
Ottippidiththu engkum OdAmaRt sAdhikkum yOgigaLE.
Directing one’s mind to the Sacred Feet of ThirumurugapperumAn, Who is the Lord of the hunter’s maiden VaLLi-ammai dwelling in the woods, is an easy way of reaching the world of mukthi [liberation], O’ YOgis, instead of performing the feat of directing the eyesight to the point of nose, drawing in and holding up the breath between the skull and mUlAdhAram [‘the first region of the body’] without letting it go anywhere else!
பாடல் 86
வேலா யுதன்சங்கு சக்ராயு தன்விரிஞ் சன்னறியாச்
சூலா யுதன் தந்த கந்தச் சுவாமி சுடர்க்குடுமிக்
காலா யுதக்கொடி யோனரு ளாய கவசமுண்டென்
பாலா யுதம்வரு மோயம னோடு பகைக்கினுமே.
Song 86
vElAyudhan sangku sakrAyudhan virinjan aRiyAch
sUlayudhan thandha kandhasuvAmi sudarkkudumik
kAl Ayudha kodiyudaiyOn aruL Aya kavasam uNdu en
pal Ayudham varumO yamanOdu pagaikkinumE.
The lance-bearer Lord KandhapperumAn is the beloved Son of the trident-bearer Lord SivaperumAn, who could not be fathomed either by the conch-and-discus-bearer Lord ThirumAl, or by Lord BrahmA. I have in my body the gracious shield of protection of Lord KandhapperumAn, who is bearer of the flag of the brightly-crested rooster, which uses its leg as a weapon. [Therefore] will the weapon of Yaman [death] come against me even if I were to offend him? [It will not!]
பாடல் 87
குமரா சரணஞ் சரணமென் றண்டர் குழாந்துதிக்கும்
அமரா வதியிற் பெருமாள் திருமுக மாறுங்கண்ட
தமராகி வைகுந் தனியான ஞான தபோதனர்க்கிங்
கெமராசன் விட்ட கடையேடு வந்தினி யென்செயுமே.
Song 87
‘kumarA, saraNam saraNam!’ endRu aNdar kuzhAm thudhikkum
amarAvadhiyil perumAL thirumugam ARu kaNda
thamarAgi vaigum thaniyAna njAna thabOdhanarkku ingku
emarAsan vitta kadai Edu vandhu ini en seiyumE?
‘O’ Lord KumarA, we surrender at Your Sacred Feet, and seek refuge’, so say the groups of celestial beings, and praise Lord ThirumurugapperumAn, who abides at AmarAvadhi [the capital-city] of the celestial world. The unique wise sages have had the sacred vision of the Lord of Six Sacred Faces, and dwell happily as devout kinsmen of the Lord, and [so] what can the arrival here of the final summons dispatched by Yaman [death] do to them anymore?
பாடல் 88
வணங்கித் துதிக்க அறியா மனிதருடன் இணங்கிக்
குணம் கெட்ட துட்டனை ஈடேற்றுவாய் கொடியும் கழுகும்
பிணங்கத் துணங்கை அலகை கொண்டாடப் பிசிதர்தம் வாய்
நிணம் கக்க விக்கிரம வேலாயுதம் தொட்ட நிர்மலனே.
Song 88
vaNangkith thudhikka aRiyA manidharudan iNangkik
guNam ketta thuttanai eedEtRuvAi kodiyum kazhugum
piNangkath thuNangkai alagai koNdAda pisdhartham vAi
niNam kakka vikrama vElAyudham thotta nirmalanE.
O’ Lord, I am a characterless wicked person, because I associated with people, who did not know how to pay homage to Your Sacred Feet, and sing Your sacred praise. Please grant me the grace of redeeming me from all evil. [On the battle-field] the crows and the eagles fought against each other, and the goblins celebrated merrily by dancing the devil-dance, for You, as the immaculate Supreme Being, hurled the heroic lance at the demons, causing the ejection of fat from their mouths.
பாடல் 89
பங்கே ருகனெனைப் பட்டோ லையிலிடப் பண்டுதளை
தங்காலி லிட்ட தறிந்தில னோதனி வேலெடுத்துப்
பொங்கோதம் வாய்விடப் பொன்னஞ் சிலம்பு புலம்பவரும்
எங்கோ னறியி னினிநான் முகனுக் கிருவிலங்கே.
Song 89
pangkErugan enaip pattu Olaiyil ida paNdu thaLai
tham kAlil ittadhu aRindhilanO? thani vEl eduthhthup
pongku Odham vAividap pon am silambu pulamba varum
em kOn aRiyin ini nAnmuganukku iru vilangkE.
O’ Lord, is the lotus-flower-dwelling BrahmA who recorded my fate in his book of destiny, not aware that his feet were chained in the ancient time [for not knowing the meaning of the PraNava-mantrA]? My God ThirumurugapperumAn had taken the incomparable lance and hurled it at the demons, thereby causing the sea to scream aloud, and the krauncha-hill to cry aloud; if the Lord comes to know what has befallen me, the four-faced BrahmA will have his feet fastened with two fetters!
பாடல் 90
மாலோன் மருகனை மன்றாடி மைந்தனை வானவர்க்கு
மேலான தேவனை மெய்ஞ்ஞான தெய்வத்தை மேதினியிற்
சேலார் வயற்பொழிற் செங்கோடனைச்சென்று கண்டுதொழ
நாலா யிரங்கண் படைத்தில னேயந்த நான்முகனே.
Song 90
mAlOn maruganai mandRu Adi maindhanai vAnavarkku
mElAna dhEvanai meinjAna dheivaththai mEdhiniyil
sEl Ar vayal pozhil sengkOdanaich chendRu kaNdu thozha
nAlAyiram kaN padaiththilanE andha nAnmuganE!
ThirumurugapperumAn is the divine nephew of Lord ThirumAl; He is the beloved Son of Lord SivaperumAn, who is performing the sacred cosmic dance in the golden arena; He is the Supreme Lord of all the celestial beings; He is the Supreme Lord of Real-Wisdom; and He abides at ThiruchchengkOdu, which is surrounded by paddy fields full of carp-fish, and umbrageous groves. Alas, the four-faced BrahmA has not endowed me with four-thousand eyes for me to go to the sacred shrine of the Lord ChengkOdan to have His sacred vision and worship Him there!
பாடல் 91
கருமான் மருகனைச் செம்மான் மகளைக் களவுகொண்டு
வருமா குலவனைச் சேவற்கைக் கோளனை வானமுய்யப்
பொருமா வினைச்செற்ற போர்வேல னைக்கன்னிப் பூகமுடன்
தருமா மருவுசெங் கோடனை வாழ்த்துகை சாலநன்றே.
Song 91
karumAn(l) maruganaich chemmAn magaLaik kaLavukoNdu
varum Agulavanaich sEval kaikkOLanai vAnam uiyyap
porum mAvinaich chetRa pOrvElanaik kannip pUgam udan
tharumA maruvu sengkOdanai vAzhththugai sAla nandRE.
Lord ThirumurugapperumAn is the divine nephew of dark-hued Lord ThirumAl; He is the Hunter-Lord, who wedded red-deer-like VaLLi-ammai secretly. He holds in His Sacred Hand the flag of rooster; He is the bearer of the warring lance, with which He fought against the demon SUrapanman, who stood in the guise of a mango-tree, and demolished him, so that the celestial beings could be saved from his tyranny. It is very good to praise Lord ThiruchchengkOdan, who abides on the hill of ThiruchchengkOdu, endowed with young areca-palms and mango-trees.
பாடல் 92
தொண்டர்கண் டண்டிமொண் டுண்டிருக் குஞ்சுத்த ஞானமெனுந்
தண்டையம் புண்டரி கந்தருவாய் சண்ட தண்டவெஞ்சூர்
மண்டலங் கொண்டுபண் டண்டரண் டங்கொண்டு மண்டிமிண்டக்
கண்டுருண் டண்டர்விண் டோடாமல் வேல்தொட்ட காவலனே.
Song 92
thoNdar kaNdu aNdi moNdu uNdu irukkum suththanjAnamenum
thaNdai am puNdarigam tharuvAi! saNda thaNda vem sUr
maNdalamkoNdu paNdu aNdar aNdamkoNdu maNdi miNdak
kaNdu uruNdu aNdar viNdu OdAmal vElthotta kAvalanE.
O’ Lord, Your devotees [with their eyes of wisdom] see, approach, draw up and partake of the honey-like-Real-Wisdom at Your lotus-flower¬like-Sacred-Feet and are blissfully happy. Please grant me also the gracious vision of Your lotus-flower-like-Sacred-Feet, adorned with the tandai-anklets! You are the Lord-Saviour, who graciously hurled the lance and rescued the celestials from rolling down and running away from their realm out of fear on seeing SUrapanman approaching them after the wild demon with speed and club seized the earthly and the celestial worlds in the ancient time.
பாடல் 93
மண்கம ழுந்தித் திருமால் வலம்புரி யோசையந்த
விண்கமழ் சோலையும் வாவியுங் கேட்டது வேலெடுத்துத்
திண்கிரி சிந்த விளையாடும் பிள்ளைத் திருவரையிற்
கிண்கிணி யோசை பதினா லுலகமுங் கேட்டதுவே.
Song 93
maN kamazh undhith thirumAl valamburi Osai andha
viN kamazh sOlaiyum vAviyum kEttadhu vEl eduththuth
thiNgiri sindha viLaiyAdum piLLaith thiru araiyil
kiNkiNi Osai padhinAl ulagamum kEttadhuvE.
The sound of the ‘right-turning’ conch [blown by] Lord ThirumAl, whose navel is endowed with the natural fragrance of the earth, was heard in the fragrant groves and pools of the celestial world. When the Infant-Lord KumArapperumAn held the lance in His Sacred Hand and sported around mighty hills [causing them] to wither away [as dust], the sound of kiN-kiNi bells worn around the Infant-Lord’s waist was heard all over the fourteen worlds.
பாடல் 94
தெள்ளிய ஏனலிற் கிள்ளையைக் கள்ளச் சிறுமியெனும்
வள்ளியை வேட்டவன் தாள்வேட் டிலைசிறு வள்ளைதள்ளித்
துள்ளிய கெண்டையைத் தொண்டையைத் தோதகச் சொல்லைநல்ல
வெள்ளிய நித்தில வித்தார மூரலை வேட்டநெஞ்சே.
Song 94
theLLiya Enalil kiLLaiyaik kaLLach chiRumi enum
vaLLiyai vEttavan thAL vEttila siRuvaLLai thaLLith
thuLLiya keNdaiyaith thoNdaiyaith thOdhagach chollai nalla
veLLiya niththila viththAra mUralai vEtta nenjE.
O’ mind, you do not long for the Sacred Feet of Lord ThirumurugapperumAn, who is fond of VaLLi-ammai, a delightful young girl like the parrot of the clear millet-field. [However] you are covetous of [women’s] eyes, which are like the carp-fish pushing the vaLLai-creeper, and jumping around [in the river], their kovai-fruit-like-red-lips, their enchanting [but] deceitful speech, and their pearly-white-teeth and bright smile!
பாடல் 95
யான்றானெ னுஞ்சொல் லிரண்டுங் கெட்டாலன்றி யாவருக்குந்
தோன்றாது சத்தியந் தொல்லைப் பெருநிலஞ் சூகரமாய்க்
கீன்றான் மருகன் முருகன் க்ருபாகரன் கேள்வியினாற்
சான்றாரு மற்ற தனிவெளிக் கேவந்து சந்திப்பதே.
Song 95
yAn, thAn enum sol iraNdum kettAl alladhu yAvarukkum
thOndRAdhu saththiyam thollaipperunilam sUgaram Ay
keendRan marugan murugan kirubAgaran kELviyinAl
sAndRu Arum atRa thani veLikkE vandhu sandhippadhE.
Unless the two words, namely, ‘I’ and ‘oneself’ become absent, [the state of indivisible mukthi (salvation)] is not attainable by anyone. This is the Truth. Lord ThirumAl assumed the form of a boar, and split the ancient, huge earth; his divine nephew is ThirumurugapperumAn, Who is the abode of compassion [KirubAgaran]. It is by listening to the sacred teaching of the Lord that one attains [the state of indivisible mukthi], graciously bestowed by the Lord in the unique outer space of wisdom, where there is no witness.
பாடல் 96
தடக்கொற்ற வேள்மயி லேயிடர் தீரத் தனிவிடில் நீ
வடக்கிற் கிரிக்கப் புறத்துநின் றோகையின் வட்டமிட்டுக்
கடற்கப் புறத்துங் கதிர்க்கப் புறத்துங் கனகசக்ரத்
திடர்க்கப் புறத்துந் திசைக்கப் புறத்துந் திரிகுவையே.
Song 96
thadam kotRa vEL mayilE! idartheerath thanividil nee
vadakkil girikku appuRaththu ninthOgaiyin vattam ittuk
kadalukku appuRaththum kadhirkku appuRaththum
kanagasakrath
thidarkku appuRaththum thisaikku appuRaththum thiriguvaiyE.
O’ peacock of Lord ThirumurugapperumAn, who is well-known for His mammoth victory over evil forces! If my Lord will let you go alone in order that this world is rid of great suffering, you will surely traverse the whole world by rolling your feathery tail and flying beyond the MahAmEru-mountain in the northern direction, well beyond the ocean as well as the sun, the golden ChakravAla-mountain-range and the eight directions of the universe!
பாடல் 97
சேலிற் றிகழ்வயற் செங்கோடை வெற்பன் செழுங்கலபி
ஆலித் தநந்தன் பணாமுடி தாக்க அதிர்ந்ததிர்ந்து
காலிற் கிடப்பன மாணிக்க ராசியுங் காசினியைப்
பாலிக்கு மாயனுஞ் சக்ரா யுதமும் பணிலமுமே.
Song 97
sElil thigazh vayal sengkOdai veRppan sezhungkalabi
Aliththu anandhan paNAmudi thAkka adhirndhu adhirndhu
kAlil kidappana mANikka rAsiyum kAsiniyaip
pAlikkum mAyanum sakrAyudhamum paNilamumE.
Lord ThirumurugapperumAn abides on the hill of ThiruchchengkOdu, surrounded by paddy-fields, full of carp-fish. The Lord’s graceful vehicle peacock, makes a gleeful [crowing] sound and attacks the hoods of the serpent AdhisEshan, and [as a sequel to the great noise arising thereof] the heap of nAga-gems of the serpent’s hoods, as well as the discus and conch of Lord ThirumAl, the protector of the world [reclining on the coils of the serpent AdhisEshan], are lying at the sacred feet of the peacock!
பாடல் 98
கதிதனை யொன்றையுங் காண்கின்றி லேன்கந்த வேல்முருகா
நதிதனை யன்னபொய் வாழ்விலன் பாய்நரம் பாற்பொதிந்த
பொதிதனை யுங்கொண்டு திண்டாடு மாறெனைப் போதவிட்ட
விதிதனை நொந்துநொந் திங்கேயென் றன்மனம் வேகின்றதே.
Song 98
gadhithanai ondRaiyum kANkindRilEn kandhavEl murugA!
nadhithanai anna poivAzhvil anbAi narambAl podhindha
podhithanaiyum koNdu thiNdAdumARu enaip pOdhavitta
vidhithanai nondhunondhu ingkE endRan manam vEgindRathE.
O’ KandhavElmurugA! I do not see any one [righteous] means of attaining mukthi [salvation]. I am attached to [persons and things of] the illusory life of this world, which is as impermanent as the flow of water in a river. My heart is very much grieved, and my mind is burning in anguish when I think of the fate of having been born to suffer by carrying [as a burden] my bag-like-body, which is tied up by nerves.
பாடல் 99
காவிக் கமலக் கழலுடன் சேர்த்தெனைக் காத்தருளாய்
தூவிக் குலமயில் வாகன னேதுணை யேதுமின்றித்
தாவிப் படரக் கொழுகொம் பிலாத தனிக்கொடிபோல்
பாவித் தனிமனந் தள்ளாடி வாடிப் பதைக்கின்றதே.
Song 99
kAvik kamalak kazhaludan sErththu ennaik kAththaruLAi!
thUvikkula mayilvAgananE thUNai Edhum indRith
thAvippadarak kozhukombu ilAdha thanikkodipOl
pAvith thanimanam thaLLAdi vAdip padhaikkindRathE.
O’ Lord, please be gracious enough to protect me, so as to enable me to attain Your anklet-adorned lotus-flower-like-Sacred-Feet. You have the magnificent and feathered-peacock as Your vehicle. My sinful and helpless mind is staggering, withering, and quivering like a helpless and lonely vine, which has no supporting pole to climb on.
பாடல் 100
இடுதலைச் சற்றுங் கருதேனைப் போதமி லேனையன்பாற்
கெடுதலி லாத்தொண் டரிற்கூட் டியவா! கிரெளஞ்ச வெற்பை
அடுதலைச் சாதித்த வேலோன் பிறவி யறவிச்சிறை
விடுதலைப் பட்டது விட்டது பாச வினைவிலங்கே.
Song 100
idudhalaich satRum karudhEnaip pOdham ilEnai anbAl
kedudhal ilA thoNdaril kUttiyavA! kirounja veRpai
adudhalaich sAththiththa vElOn piRavi aRa ich chiRai
vidudhalaippattadhu, vittadhu pAsa vinai vilangkE.
O’ Lord, I am the one, who has not only never thought about giving alms to the poor, but also I am an ignorant person; yet, You have most graciously and kindly allowed me to join the company of blameless devotees. You are the lance-bearer, who accomplished the complete annihilation of the krauncha-hill; and by Your grace my suffering due to rebirth has come to an end; I have been set free from this prison-like-body, and the fetters, which bound me, because of my attachment and deeds, are also gone for ever.
பாடல் 101
சலங்காணும் வேந்தர்தமக்கு மஞ்சார் யமன் சண்டைக்கஞ்சார்
துலங்கா நரகக் குழியணு கார்துட்ட நோயணுகார்
கலங்கார் புலிக்குங் கரடிக்கும் யானைக்குங் கந்தனன்னூல்
அலங்கார நூற்று ளொருகவிதான்கற் றறிந்தவரே.
Song 101
salam kANum vEndharthamakkum anjAr yamansaNdaikku anjAr
thulangkA naragakkuzhi aNugAr thutta nOi aNugAr
kalangkAr pulikkum karadikkum yAnaikkum kandhan nan nUl
alangkAram nUtRuL orukavithAn katRu aRindhavarE.
They will not be afraid of even angry kings; they will not fear the combat with Yaman [death]; they will not reach the dark pit of hell; they will not suffer from serious illnesses; and they will not be perturbed over the danger from wild animals such as tiger, bear, and elephant; they are those, who have read and understood the real significance of at least one of the hundred sacred songs, contained in the the good book known as KandharalangkAram which tells us about the greatness of KandhapperumAn.
பாடல் 102
திருவடி யுந்தண்டை யுஞ்சிலம் புஞ்சிலம் பூடுருவப்
பொருவடி வேலுங் கடம்புந் தடம்புயம் ஆறிரண்டும்
மருவடி வான வதனங்க ளாறும் மலர்க்கண்களுங்
குருவடி வாய்வந்தென் னுள்ளங் குளிரக் குதிகொண்டவே.
Song 102
thiruvadiyum thaNdaiyum silambum silambu Uduruvap
poru vadivElum kadambum thadambuyam ARiraNdum
maruvadivu Ana vadhanangkaL ARum malark kaNgkaLum
guruvadivAi vandhu en uLLam kuLirak kudikoNdavE.
Lord ThirumurugapperumAn’s Sacred Feet, adorned with tandai-and-silambu-anklets with tinkling jewels within, the sharp warring lance which pierced through the krauncha-hill, the garlands of kadambu-flowers adorning the Lord’s twelve broad shoulders, and the Lord’s beautiful Six Sacred Faces with lotus-flower-like eyes graciously appeared in a sacred vision as the Spiritual Preceptor and joyfully danced together bringing a refreshing feeling to my mind.
பாடல் 103
இராப்பக லற்ற இடங்காட்டி யானிருந் தேதுதிக்கக்
குராப்புனை தண்டையந் தாளரு ளாய்கரி கூப்பிட்டநாள்
கராப்படக் கொன்றக் கரிபோற்ற நின்ற கடவுள்மெச்சும்
பராக்ரம வேல நிருதசங் கார பயங்கரனே.
Song 103
irAp pagalatRa idamkAtti yAn irundhE thudhikkak
kurAppunai thaNdai am thAL aruLAi; karikUppitta nAL
karAppadak kondRa karipOtRa nindRa kadavuL mechchum
parAkkirama vEla nirudha sangkAra bayangkaranE!
O’ Lord, please show me the place where there is neither night nor day, and graciously bestow Your beautiful Sacred Feet, adorned with kurA-flowers and tandai-anklet, for me to offer my praise there. On the day when the elephant [GajEndrA] called out to Lord ThirumAl for mercy, the Lord killed the crocodile [which had seized the elephant], and graciously stood in front of the elephant, which was full of praise. O’ Lord, Your great power is commended by Lord ThirumAl. You are the holder of the lance. You are the destroyer of the demons, and You are a terror to them.
பாடல் 104
செங்கே ழடுத்த சினவடி வேலுந் திருமுகமும்
பங்கே நிரைத்தநற் பன்னிரு தோளும் பதுமமலர்க்
கொங்கே தரளஞ் சொரியுஞ்செங் கோடைக் குமரனென
எங்கே நினைப்பினும் அங்கேயென் முன்வந் தெதிர்நிற்பனே.
Song 104
sem kEzh aduththa sina vadivElum thirumugamum
pangkE niraiththa nal panniruthOLum padhumamalark
kongkE tharaLam soriyum sengkOdaik kumaran ena
engkE ninaippinum angkE enmun vandhu edhir niRppanE.
Lord KumarapperumAn, with reddish, fearsome and sharp lance, six beautiful Sacred Faces and a row of beneficent twelve shoulders which are prominent on both sides, abides at ThiruchchengkOdu, where lotus-flowers yield both fragrance and pearls. Wherever I think of the Lord as God Kumaran, He will graciously come there and stand before me.
பாடல் 105
ஆவிக்கு மோசம் வருமா றறிந்துன் னருட்பதங்கள்
சேவிக்க என்று நினைக்கின்றி லேன்வினை தீர்த்தருளாய்
வாவித் தடவயல் சூழுந் திருத்தணி மாமலைவாழ்
சேவற் கொடியுடை யானே யமர சிகாமணியே.
Song 105
Avikku mOsam varumARu aRindhu un arutpadhangkaL
sEvikka endRu ninaikkindRilEn vinaitheerththu aruLAi
vAvith thada vayal sUzhum thiruththaNi mAmalaivAzh
sEval kodi udaiyOnE amara sigAmaNiyE.
O’ Lord, even though I have realized that the results of one’s past deeds brings ruin to one’s life, I do not ever think about worshipping Your Sacred Feet which bestow grace. Please grant me the grace of destroying the results of my past deeds. O’ Lord, You are abiding on the great ThiruththaNi-hill, which is surrounded by pools and spacious paddy-fields; You are the bearer of the flag of rooster; You are the Crown-Jewel of the celestials!
பாடல் 106
கொள்ளித் தலையில் எறும்பது போலக் குலையுமென்றன்
உள்ளத் துயரை யொழித்தரு ளாயொரு கோடிமுத்தந்
தெள்ளிக் கொழிக்குங் கடற்செந்தின் மேவிய சேவகனே
வள்ளிக்கு வாய்த்தவ னேமயிலேறிய மாணிக்கமே.
Song 106
koLLith thalaiyil eRumbu adhupOlak kulaiyum endRan
uLLath thuyarai ozhiththu aruLAi orukOdi muththam
theLLik kozhikkum kadal sendhil mEviya sEvaganE
vaLLikku vAiththavanE mayil ERiya mANikkamE!
O’ Lord, I am like an ant, which is caught between the two burning ends of a firebrand; please grant me the grace of removing my mind’s affliction! O’ Lord, You are the great victorious warrior having Your abode at ThiruchchendhUr on the seashore, where the waves are casting ashore millions of pearls. You are the beloved Lord-Spouse of VaLLi-ammai. You are the Gem of Ruby riding the peacock.
பாடல் 107
சூலம் பிடித்தெம பாசஞ் சுழற்றித் தொடர்ந்துவருங்
காலன் தனக்கொரு காலுமஞ் சேன் கடல் மீதெழுந்த
ஆலங் குடித்த பெருமான் குமாரன் அறுமுகவன்
வேலுந் திருக்கையு முண்டே நமக்கொரு மெய்த்துணையே.
Song 107
sUlam pidiththu ema pAsam suzhatRith thodarndhuvarum
kAlan thanakku orukAlum anjEn; kadalmeedhu ezhundha
Alam kudiththa perumAn kumAran aRumugavan
vElum thirukkaiyum uNdE namakku oru meiththuNaiyE!
I shall never fear kAlan [the ‘minister’ of yaman, or death] who comes after the lives by holding the trident in his hand and swirling the noose of death, [because] we have as our true helpful-companion the unique lance and the Sacred Hand of the Lord of Six Sacred Faces [ARumugam], Who is the beloved Son of Lord SivaperumAn, who graciously partook the poison of AlakAlam which arose from the ocean [when the celestials and the demons churned it for the nectar of immortality]!